TELEGRAM
ledden, Matrassen en Ledikanten
Gewatteerde Kerkboekjes
J. VAN DAM
J. VAN DAM
Gordijn Bips-Laken en Serge met
bijpassende Galons. Landhuisstof vanaf 59
ilirort ÉÉinpgs
l?st?'s iaWiipjji
De Wiskottens
etalages geven U een overzicht
van onze spot, spot lage prijzen
No. 15
Onze collectie KARPETTEN overtreft elk andere
Eiken en Koperen Rromgarnf turen.
NEPTUNUSSTRAAT
Wed. J. Zwaan - Grahamsiraat 2
DE
Kleedingkampioen j
MP* „Stormvogels",
Kleedingkampioen
Barrevoetstraat
Vyf lichtbakkan
in ruim 300 soorten.
Vloerzeilen en Linoleums ver beneden elke concurrentie
3.80, 4.», 4.70, 6.90,7.90,8.60,9.75,10.-, 13.20,16.-
Een prima Wellen Tapis Beige, 12 els, 19.75 - 22-75
Reclame zuiver Wollen. Tapis Beige, 16 els, 25-50 - 31.-
X^eixiLCasrtOir in die breedten!
Cocos-, Wollen- en Axminsterloopers. Chinamatten
vanaf 88 cent 140-180. Ruige Borstel matten 75,90.
Speciaal gesorteerd adres in Wiegen en Luiermanden-
uitzetten Looprekken
D. DE WAARD
Meeren
en Dames kleeding.
JJMÜIDKN
HAARLEM
Feliciteert de IJmuidenaren in het
algemeen de Voetbalclub
- STORMVOGELS
in 't bizonder met hun behaalde
kampioenschap, bericht tevens aan
het geachte publiek van 1JMUIDEN
en OMSTREKEN dat ter gelegen-1
heid van deze overwinning de reis- j
kosten vergoed worden bij inkoop i
IN ONZE MAGAZIJNEN j
De leden, donateurs, supporters van
de kampioenclub
ontvangen op vertoon van hun
diploma een blijvend en prachtig
SOUVENIR cadeau.
Schoonmaak-
Oij allen weet dat onze voorraad
bestaande uit duizenden costuums,
jongens costuums, pantalons
en regenjassen voor dames en
heeren In gabardine enz. enz.
en In de nieuwste dessins alleen
en uitsluitend het meest gesorteerd
is bij den ALOMBEKENDEN |j
Laat Uj zich niet van de wijs brengen
door het nabootsen van mijn naam.
Wij zijn alleen gevestigd
Het huls met de
Recht tegenover de
Lange Boogaardstraat.
Knipt deze Advertentie uit.
Alle gordijnen worden door ons voor een heele lagen prjjs gemaakt, prima afgewerkt
en gratis opgehangen.
Vraagt eerat prijs bij ons in
alvorens elders voor veel duurdere prijzen te koopen.
Kolverstraat 41 - Velseroord
Telefoon 146
is steeds kooper van net gedragen
Laat zich ook aan huis ontbieden.
GROOTSTE SORTEERING.
j LAAGSTE PRIJS.
Onze naam garandeert: Prima af
werking en kwaliteit.
Concurrentie onmogelijk.
Ziet onze étalage. Het is in uw
eigen belang.
Aanbevelend,
KORTE SPAARMS 25.
HAARLEM.
HET ADRES VOOR
HANDELS
DRUKWERKEN
IS
N V. DRUKKERS]
SiNjEWEL
IJMUIDEN
W I L LEMSPLEIN
1 "flNEGANG
Moderne Dames- Confectie
hoeden
mei groole korting
door
RUDOLF HERZOG.
17.
„Doe de groeten aan je vader. Als je
tijd daar is, zal ik met hem spreken.
Voorloopig heb je gelijk. Je bent er wer
kelijk nog te jong voor. Adieu, en ver
geet niet mijn kind, dat we ons zelf al
tijd, bij dag en bij nacht, onderzoeken
moeten."
Hij was weg, en Anna Kölsch keerde
in de kamer terug. Eerst luisterde ze
naar de korte, deftige passen, die zich
van het huis verwijderden. Toen danste
ze met de vlugheid harer achttien jaren
voor de vogelkooi.
„Hoor je het, Hansje? Mijnheer
August! Is dat niet om te gillen? Dertig
jaar is hij en hij heeft geen knevel! Een
knevel, een heel kleintje, heeft zelfs die
domme jongen, die Ewald! Hansje, 1
Hansje!"
De kanarievogel tierelierde als waan
zinnig, en het jonge meisje wierp zich
buiten adem in vaders leunstoel en be
gon plotseling, zonder reden, heftig te
schreien. onafgebroken stroomden
de tranen over het jonge, frissche ge
zicht. Toen werd het onbeteugelde kin-
dergesnik minder nog 'n paar en
kele snikken, en zij ging rechtop zitten,
schaamde zich voor zichzelf, wischte
met haar zakdoek de laatste sporen van
tranen weg en veegde energiek haar
neus af.
„Hoe dom," mompelde ze daarbij, „hoe
verschrikkelijk dom
Toen opzichter Kölsch 's avonds uit
de fabriek thuis kwam, was de tafel
gedekt ien pruttelde de koffie volgens
's lands wijs boven het vuur. Na de kof
fie werd de bierpot pas gevuld. Zoo
luidde het patriachale voorschrift.
Kölsch kuste zijne dochter en keek haar
in de oogen.
„Wel? Wat ben je stil!. Is er iemand
hier geweest?"
„De dominee maar."
„Zoo, zoo. Wou die wat: bijzonders?"
„Ik moest u de groeten doen, vader."
„Dank je," zeide Kölsch droog, liet
zich door zijne dochter de zware laar
zen uittrekken, de doorstikte bruine
kamerjapon en de gebloemde pantof
fels aanreiken en ging behaaglijk aan
tafel zitten. Anna smeerde zijii boter
ham en belegde die dik met worst en
schijven ham.
„Niet zoo overdadig, Anna."
„Hij die werkt, moet ook eten. Dat is
mijne zaak."
„Ik sta zeker ondetr curateele, jou
deugniet?"
„Hebt u dat bij moedier niet gedaan?
Ieder beveelt dédr, waar hij op zijn
plaats is. U op de fabriel c, ik aan tafel."
Kölsch streek meesmuilend over zijn
grijzen baard. Toen at Ihij zwijgend en
met grooten eetlust. G'redurende den
maaltij d te spreken was j geen 'gewoonte.
Pas toen hij de laatsten slok koffie ge
dronken had en zijne do chter hem den
bierpot vulde, begon hij o' ver de fabriek
te spreken.
„Die Gustav! Verduivelc 1, die Gust.av
Wiskotten! Een geboren ve ldheer. Nau
welijks heeft hij de hand oj het nieuwTc
terrein gelegd, of het plan vt m aanval is
reeds gereed. Alles op het papier voor-
bereid tot op den laatsten steen toe.
Teekeningen, constructies, berekenin
gen alles! Vandaag hebben de grond
werkers reeds een begin met de uitgra
vingen gemaakt. Een leven, zeg ik j<
En alle Wiskottens op hun post. Toch
kerels, de jongens! Zelfs de genie pert,
August, weet precies wat hij wil."
„Au-gust?"
„Ja, August. Waai om?"
„Óch, ikHier is de krant, vader!"
De opzichter spreide het blad onder
de lamp uit en boog over den kleinen
i druk zijn hoofd. Anna zat aan de opge-
ruimde tafel tegenover hem en keek
van haar werk tersluiks tot hem op. De
lamp suisde zacht en de kanarievogel
piepte in zijn droom.
„Je zegt geen woord, kind."
„Ik wilde u niet storen."
„Och was, die onnoozele krant. Die
loopt niet weg. Heb je verdrietelijkhe
den gehad?"
„Waarom zou ik?"
„Speel nu eens geen verstoppertje. Je
bent niet als anders. Je schijnt eens
klaps wel je mond verloren te hebben.
De dominee was hier. Heb je straf-pre-
dikatie gehad?"
„Ach, zwijg toch over hem
„Neen, ik zwijg niet over hem. Alle
respect voor dominee Schirrmacher. De
gemeente mag trotsch op hem zijn, >.n
voor armen en zieken geeft hij zijn laat
sten cent uit. Voor hen is hij als een va
der. Doch het is nu eenmaal zijne ge
woonte ooV in eens andersmans huis
den vader spelen en bij de intiemste
familiegeh m mee te praten, alsof
het de zij varen. Daar houd ik niet
van. Voor den dag er maar mee. Heeft
hij over Ernst gemopperd?!"
Het jonge meisje hield den blik op
het in haar schoot liggende naaiwerk
gericht. „Hij heeft in het geheel niet
naar Ernst gevraagd
„Maar wat ter wereld kwam hij dan
hier doen?"
„Vader!"
Sapperloot, meiske!" De oude hield
zijn kind, dat zich plotseling om zijn
hals geworpen had, vast, omklemd. Hij
zette haar op zijn knie. Hij streelde hare
lokken en probeerde haar gezicht, dat
tegen zijne borst gedrukt had, op te
lichten. „Kalm, kalm! Wat is er ge
beurd?"
„Uoch, zeg u toch eens ik hoef
toch ik hoef toch niet
„Wat dan, kind?"
„Ik hoef toch niet met mijnheer
August te trouwen
De oude liet zijn kind zoo snel los, dat
ze bijna achterover viel. Hij wierp zich
in zijn stoel achterover en lachte dave
rend, aanhoudend.
Uit het veld geslagen keek Anna op
hem neer. Toen begreep ze. Den arm
om zijn hals geslagen, lachte ze vroolijk
mee.
„Wie heeft dien streek uitgehaald?
Dat is niet kwaad. Dat is waarachtig
niet kwaad!"
„De dominee wilde mij in bedekte
termen uithooren. Maar hij vroeg zeer
openlijk.'
„Niet mogelijk!" zei de opzichter ver
baasd.
„Jawel, vader, maar dat gaat immers
niet? Wij passen immers volstrekt niet
bij elkander? Mijnheer August, die
moet immers een zachte voorname
vrouw hebben, die altijd van dezelfde
meening is als hij, zooals het zulke vro
me lieden betaamt. En ik Kis ik nog
eens trouw, moet ik altijd voor mijn
man mogen zorgen, en dan mag hij er
geen woord tegen in brengen en moet
zich dat behaaglijk brommend laten
welgevallen. Net als u, vader! Ach, ach,
wat zijn dat voor domheden
Kölsch stond op. Hij nam het hoofdje
van zijn kind tusschen zijne breede
handen en keek haar ernstig in de hel
dere oogen.
„Jij zeide hij, „een huwelijksaan
zoek van een Wiskotten mijn meiske
een Wiskotten zulk een kans komt
maar eens voor."
„Och, vader," wees ze haastig af, „zoo
zeldzaam zijn de Wiskottens toch niet.
Vijf zijn er nog te krijgen."
„Jou aap! Ze zullen daar om je vech
ten!" En hij streelde haar met den
breeden handpalm liefkoozend over het
verhitte gelaat. Daarna zaten ze n^ast
elkander en praatten over hun Ernst in
het naburige Düsseldorf.
„Als de jongen zoo zelden schildert,
als hij brieven schrijft, belooft het veel
voor de toekomst!"
„Ik geloof werkelijk, dat hij verschrik
kelijk veel werkt. Hij heeft van de week
weer zijn vuile goed niet gestuurd."
'•Ss Wordt vervolgd.
