Fa. Gebr. BISCHOFF
WAGONS MET MANDEN
„öe Wiskottens"
Tuineoncert Tivoli.
Ziet onze Etalages
Spaarbank 4 pCt.
ROLAND 1 en II.
Oliehandel „D1LO"
D. Bais Jzn., Makelaar
«me
NATIONALE
BANKVEREENIGING
NEPTUN U SSÏR A AT IJMUIDEN
Kapitaal f 10.000.000 - Reserve 12.100 000
Bezoekt het strand
Het adres voor alle soorten Smeerolie en Va-
cnnmolie, Gas-, Motor- en Licbtolie, Benzol enz.
J. TAN BEELEN
Conrad-draat 13,
Het goedkoopste adres
1*1. 't «ART,
Prins Hendrikstraat C 15
PU ROL
D. DE WAARD
Heere-
61! i)S(?l6?k!6t diïlR--
Drukkerij Sinjewel
GEDURENDE DE ZOMERMAANDEN IEDEREN ZONDAO VAN
3-6 EN VAN HALF 8 TOT HALF 11
in den tuin, 'i avonds electr. verlicht, vrij entrée, billijke consumptie.
Beleefd aanbevelend, De Ondernemer,
Katoen Mouseiine Damesjaponnen 390 - 450 - 475 - 525
Crepon en Wol Mouseiine Damesjaponnen 650 - 950 - 1275
Mouselin Kinderjurken in zeer aardige patronen
180 190 - 215 - 250 - 375 - 450 - 525
Wollen Stoffen Kinderjurken 450-475-500-550-575-650-725
De Moderne Korte Mantels 975 - 1275 - 1475
Lange Damesmantels metVolans 975 -1375-1550-1775-1950-2250
Gebreide Manteicostuums 1775 - 2400
Blouses Jumper model 275 - 300 - 350 375 - 425
Kruippakjes 85 - 97'/, - 110 - 120 - 130 - 140
Kantoor te ijmulden Kanaalstraat 52
met bovengenoemde motorbooten. Prachtig gezicht op de waterwerken
van IJmuiden. Vanaf heden geregelde diensten
DE ONDERNEMERS.
TEL. 415. WILHELMINAKADE 23.
BRAND-, INBRAAK- EN AUTO VERZEKERING
Vraagt inlichtingenBelast zich met aan- en verkoop van woningen
enz. Hypotheken. KANTOOR KERKSTRAAT 5
Timmerman en Metselaar
l
beveelt zich beleefd aan voor alle
5 voorkomende werkzaamheden,
tegen concurreerende prijzen.
werkplaats: Enschedestraat
voor
MARKIEZEN,
ZONNESCHERMEN,
KAMPEERTENTEN,
DEKKLEEDEN enz.,
is bij
Eikenstraat 37, Velseroord.
H. H. Vischhandelaren, behoeft gij nu niet te laten komenVoor
de zelfde prijzen, kunt gij ze in elke hoeveelheid halen in de
ONDERL1NOE MANDENMAKERIJ
naast het Leger des Heils.
^PTsk/kloopen en schrijnen der huid,
ÊM verbrande huid door de zon,
jra Sfukgeloopen voelen.Gebruik
^r^rkrijqb. bij Apoih. en Drogisterij
184
Kalverstraat 41 - Velseroord
Telefoon 146
is steeds kooper van net gedragen
Laat zich ook aan huis ontbieden.
Spaarbusjes beschikbaar, zoolang de voorraad
strekt.
Rents 4 pC4.
Onder voortdurende contróle van der
AccountaaïsdienBi der Kutaopaarbankon.
Zitdag voor IJ muiden:
üffctadags vsn 79 HslmstMat 9
Yoor Velseroord:
Wosnsdag's van 19 WiltebvwdBtr. 8
Willemsplein 11 en 16 Tel. 153
Levert alle Boek- en
Handelsdru kwerken
spoedig, net afgewerkt
en tegen b illijkst
berekende prijzen
door
RUDOLF HERZOO.
29.
„Ach, mijnheer Korten, dat zal me
iets geweest zijn.''
De grijsaard stond geestdriftig op en
nam de pijp uit zijn mond. „Luister,
luister!
Auf, deutsches Volk, du stark Ge-
schlecht,
Es schlug die grosze Stunde,
Steh auf und sei nicht langer Knecht,
Mit Kraft und Mut steh' für dein
Recht
lm heil'gen Völkerbunde!
Der schwarz-rot-goldenen Fahne
nach!
Zu Sieg und Heil aus Druck und
Schmach!
Wir zittern nicht vor Bajonetten!
Die Freiheit, die Freiheit,
Die Freiheit bricht die Ketten!"
.,Ha, de vrijheidherhaalde Ewald
Wiskotten met schitterende oogen. „En
loéb
„En toen brak men het plaveisel op,
en uit de vensters van het huis van den
opperburgemeester wierp men de meu
belen op straat om er barricaden van
op te richten, en den opperburgemees
ter van Carnap wilde men aan eene
lantaarn ophangen
„Dat zou onzen Gustav niet overko
men zijn," merkte de toehoorder een
weinig critisch op.
„Gustav? Wie is Gustav? Het souve-
reine volk was alles! Aan de spits de
vurige advocaat Hoechster en de po
pulaire doctor Bracht. Toen gloeiden
de fakkels, toen weerklonken de sal
vo's. Voor de vrijheid, voor de vrijheid!"
Hij ging opgewonden op zijn stoel zit
ten. „Denkt er aan, mijn dappere La-
gierkaAch, die Poolsche liede
ren! dat was poëzie!"
„Nu zijn wij aan de beurt!" riep
Ewald Wiskotten en strikte haastig
zijn portefeuille loos.
„U zult zien, mijnheer Wiskotten,
dat men de eischen der arbeiders in zal
willigen. Het heilige bloed is toen ter
tijde niet vergeefs vergoten. Nu ont
spruiten de bloemen er uit, en de zon
is er voor allen."
„Ook voor mij," triumfeerde de jon
gen, „ik wil de kunstenaarsvrijheid te
gemoet, ik wil naar Düsseldorf naar de
Academie."
„O", zeide de grijsaard eerbiedig
„gij gelukkige!"
„Wilt u mijne teekeningen eens zien?"
„Als ik mag?"
De portefeuiHe lag geopend op tafel.
Een wit en een bruin hoofd bogen er
zich overheen. Doch het was slechts
één hartslag.
„Hoe mooi hoe wonderlijk mooi!"
„Bevalt het u?"
„Hoe kan men spreken als men zoo
geniet Neen, bid ik u! Nog niet
omslaan. Ik zie zoo iets maar zoo zel
den. De hand van een toekomstige be
roemdheid. O, mijnheer Wiskotten, de
oude Grieken en Romeinen wisten wel
waarom ze den goden hekatomben of
ferden."
Ewald Wiskotten kende geen afwe
rende bescheidenheid. Zijne opbruisen-
de jeugd verlangde haar recht. De door
den ouderdom vergeten phantast
kwam hem als een hem volkomen be
grijpende, ver met hem boven de groo-
te menigte uit zwevende makker voor.
„En deze fabriekstudie?"
„Sakkerloot, sakkerloot, ik ben zelf
een oud-gediende. Vijftig jaren mijns
levens heb ik in de fabriek gezeten, van
leerling af, en ik mag mij dus wel een
oordeel aanmatigen. En ik zeg„ het
geen de oude Simeon in den tempel
zeide: ,Heer, laat uw dienaar nu in vre
de sterven!" Hoe is het mogelijk, dat
weer te geven!"
„En hier heb ik stoffen geteekend en
met. waterverf beschilderd. Met zeer
rijke figuren. Slechts voor de aardig
heid. Ik wilde toch eens zien, of ik niet
meer scheppingsgave had dan onze
oude patronenteekenaar op de fabriek."
„Prachtig! Daarop zou Parijs, zooals
ik het ken, honderdduizend stuks Nou-
veauté's bestellen."
„Kent u Parijs, mijnheer Korten?"
„Parijs? Dat is te zeggen: uit de ma-
gazijnboeken. De firma, waarbij ik
vijftig jaar in dienst was, werkte in
hoofdzaak voor Parijs. Dan leert men
den smaak kennen en door den smaak
het gansche volk."
„Als ik een paar jaar in Düsseldorf
gëweest ben, zal ik naar Parijs gaan."
„Ach ja, naar Parijs! Met hare be
dwelmende tradities! U weet toch, dat
op het kerkhoff Montmartre Heinrich
Heine begraven ligt
„Ik wil naar de levenden, mijnheer
Korten!"
„En daar hebt u gelijk aan. Wij zijn
een volk van denkers en dichters.
Ieder onzer moet zijn tijd benutten.
Dan worden ook wij onsterfelijk."
„Bent u ver de wereld in geweest?"
„Ver? Wat heet tegenwoordig ver?
Ik was tweemaal in het Zevengebergte,
op den met sagen omhulden Drachen-
fels aan den Rijn, en eens ben ik tot
Antwerpen geweest tot Antwerpen,
toen de groote Vlaamsche dichter Hein
rich Conscience zijn jubileum vierde
en ik hem in het laag-Duitsch den
groet der Wupperthaler dichters over
bracht. Want in ons dal bevindt zich
sinds de Spaansche troonsopvolgings-
oorlogen veel Vlaamsch bloed. Toen
weken de wegens hun Evangelisch ge
loof vervolgden naar hier uit en brach
ten tegelijk met het geheim der zijde
weverij en der kantfabricage de indu
strie in het dal. Ja, ja, ja, toen was ik
zelfs in het buitenland."
„En al die diploma's, mijnheer Kor
ten! Wat bent u gedurende uw leven
geëerd!"
De grijsaard lachte.
„Te veel wellicht. Te veel voor mijne
bescheiden krachten. Maar het maakte
mij toch trotsch en gelukkig. Deze di
ploma's vormen als het ware mijne ge
tuigschriften; dat ik mijn licht niet on
der een korenmaat verborgen heb; dat
ik in dienst der Muzen arbeidde. In
plaats van aardsche schatten wenkt
ons de lauwerkrans. Ziet u, mijnheer
Wiskotten, de menschen in het dal
houden ons dichters voor hoogere we
zens. Als ze een proloog of een feestlied
wenschen, wagen ze het niet er gemeen
geld voor te bieden. Ik houd dat voor
een zeer fijne karaktertrek, hoewel
mijne voortreffelijke vrouw er haar le
ven lang anders over gedacht heeft. En
in plaats van geld verleenen ze de
grootste eer welke ze te vergeven heb
ben, het eerelidmaatschap hunner ver-
eenigingen. Er is bijne geen vereenig
in het Wupperdal, die mij die hoi
eer niet heeft geschonken."
Ewald Wiskotten stond op. „Ik
u niet langer ophouden."
„Ja, m'n beste jonge vriend, ga
vrijheid tegemoed! Mijn noodlot wil
dat ik aan mijn geboortegrond gekli
terd was. Maar juist daarom voel
des te krachtiger wat het beteekent:
vrijheid tegemoet te gaan! Ga, ha
u! En vergeet ons niet, die slechts
de vrijheid droomen."
Met gloeiend hoofd stond Ewald V
kotten op de straat. „Ga, haast
klonk hem in de ooren, jubelde in
hart, deed hem met gevleugelden t
voorwaarts gaan. De avond daalde o
het dal. Als vlammenteekenen gloei
de vaderlandsche bergen. Hij legde
ze teekens op zijne eigen manier
Wie ze nu eene andere beteekenis
geven had, «zou hij uitgelachen hebl
Zoo reed hij huiswaarts door de
tersteden, die van de stemmen ee
opgewonden menigte vervuld war
en in zijn binnenste was het even
moerig en strijdlustig als rondom h
Verhit, niettegenstaande den ko
Maarschen avond, betrad hij het ou
lijke huis.
Wordt rerYOlg
