Reparatie-inrichting
[voor HEERENHOEDEN.I
Dekker!
[Heeren Mode Magazijn!
Adverteert in dit blad.
BADPAVILJOEN aan ZEE
Wielrijderskaarfen
MHel P. F. C. Roelse
f
Lunchroom „Westerveld"
De zwaarste
Concurrent
f Bruijnzeels
„De Wiskottens"
Heeren Hoeden
P. DE 8RUYTER ZOON.
Soirée Dansante
134 Kanaalstraat 34
Zonnebrillen
De Grnyter's Vermicelli 20,22 en 25 cents per pond.
De Gruyter's Fransche Vermicelli 35 cents per pond.
De Gruyter's Macaroni 30 cent per pond.
Bij aankoop van 1 pond ontvangt men l'f, pond.
By aankoop van 4 pond ontvangt men 6 pond.
Bg aankoop van 10 pond ontvangt men 15 pond.
isas
DAGELIJKS CONCERT.
Donderdag 10 Juli
Aanvang 7 nnr
Hoeden - Petten
Heeren-Modes
«3 Prins Hendrikstraat 105
IJMUIDER DBDGISTKHiJ
DRIEHUIS.
Zangvereenïging „HOSANNA"
met medewerking van het Kinderkoor.
Otto.
Na grondig onderricht ontvangen te hebben in het repareeren
j van alle aoorten
1 wordt iedere vervorming of reparatie vakkundig door mij
behandeld, volgens onderstaande prijzen
I Fantansiehoed uiis toornen en boor en f 1.251
met bollini 1.751
met bollint en leer 2.251
Slappen Hoed uitstoomen als nieuw 1.001
met lint 1.751
„enleer,, 2.251
1.25\
2.001
en bollint 2.751
en leer,, 3.501
Stroohoeden wasschen als nieuw 0601
Panamahoeden wasschen als nieuw 1.001
Alle voorkomende reparatie van Zijden Hoeden.
Vakkundige behandeling.
Lichte grijze Hoeden nog zoo vuil, worden als nieuw, j
j Hoeden die te wyd zijn, worden onzichtbaar pas gemaakt.
Aanbevelend,
booren
uitstoomen en booren
Bereid op de modernste wijze
Oeeft, goudgeel en van smaak zeer fijn,
De Vermicelli van De Oruyter
De soep een kleur als zonneschijn.
De Fransch bereide Vermicelli,
Het kan niet vaak genoeg verteld,
Verhoogt de kracht en voedingswaarde,
Bespaart U vleasch en dus: ook geld!
Zoo'n geurig, kleurig, dampend soepje
Als deze Vermicelli geeft
Waardeert een iedar al ten volle,
Als hij het eens gegeten heeft.
En danDe Oruyter's Macaroni,
Naar Itatiaansch recept bereid,
Oeniet haar goede reputatie
Wijl ze uitmunt door haar kwaliteit.
Deze reclame Is geldig vanaf Donderdag 10 Juli tot en met Woensdag 16 Juli In
onzen winkel Oranjestraat IJmulden.
I HELANGE k
8 VARINAS
B BLANKE MARYLAND
1 EXTRA HEERENBAAI
P0RT0RIC0
I OUWERVïETSCHE KRUL Ao.tS 20 G
S KWAltTEITS HEERENBAfll
H'N SMAKELIJKE PIJP
S GROENE TOREN k ONS 12 QT.8
1 BLAUWE TOREN
I MOODE TOREN -o
en
Telefoon 172
>q Als RECLAME vanafheden
oi tot zoolang de voorraad
42 strekt onze pas gearriveer
de alappe reelame-hoed
kf 4 50 m
NIEUW CHIC MODEL
Ieder profiteert hiervan.
Oeweldig is onze collectie
Hoeden, Petten,Zeifbinders
Overhemden, Bretels in 40
sporten, Boorden, Manchet-
ten, Strikjes, Sokophouders
Pyama's, Wandelstokken
enz. enz.
Zie onze 3 Etalages.
TIMMERMAN, METSELAAR
1—1 EN AANNEMER 1- l
WILLEM BARENDSZSTRAAT ld
TELEFOON No. 467.
t.o. het Postkantoor.
HET ADRES VOOR
HANDELS
DRUKWERKEN
IS
N.V. DRUKKERIJ
S1NJEWEL
IJMUIDEN
W I L LEMSPLEIN
ZATERDAG 12 JULI 's AVONDS 8 UUR
Entrée 28 cent. Consumptie geen verhoogde prijzen.
Stilte is dringend gewenscht. Geregeld autobussenverkeer.
Aanbevelend,
door
RUDOLF HERZOO.
40
Van opwinding brak hij de pijp
houtskool in kleine stukjes. Nu moest
hij zijne handen wasschen. En daarbij
dacht hij aan zijn toilet. Brandend
heet steeg het hem naar het hoofd. Hij
greep zijne jas met de vingertoppen
beet en draaide haar bij het venster om
en om. De mouwen glansden verdacht.
Schuw, alsof hij een onrecht beging,
haalde hij zijne schilderkist te voor
schijn en verfde de afgesleten plekken
bij. Toen trok hij zacht zijne schoenen
uit, sneed met zijn zakmes aan de hie
len en wreef ze glimmend. Schoon on
dergoed had hij. En de hoed? Hij
draaide hem in de handen om en om.
Nu, dat was een artistenhoed, hoe
schunniger hoe beter.
Kwart voor zevenen patrouilleerde
hij langs het Jan-Willem-standbeeld,
ilet geld 'droeg hij los in zijn broek
zak. Vijf-en-twintig mark. Dat Ernst
Kölsch dat geld hem juist heden op
moest dringen, was eene voorbeschik
king geweest. Nu kon hij eene loge ne
men. Geniet uwe jeugd, ze keert niet
weer, floot hij opgewonden. Waar bleef
Gretchen nu?
De klok op het stadhuis had zeven
uur geslagen. Zijn voetzolen prikkel
den. Om den eindeloos langen tijd door
te komen, begon hij te tellen. Van een
I tot zestig. Eene minuut had zestig se
conden, maar iedere keer was hij veel
vroeger dan de stadhuisklok. Toen gaf
hij het op en rende in draf rondom het
standbeeld. Kwart over zevenen kwam
ze.
„Gretchen maar het verwijt bleef
hem in de keel steken. Als eene adel
lijke dame kwam ze hem voor. Het
witte toiletje omgolfde hare leden, de
breede kanten kraag verhoogde de
krachtige schoonheid der jonge buste,
onder het sierlijk gebogen strooien
hoedje golfden hare lokken.
„Kom gauw mee, dat we hier niet
gezien worden. Hier woont zooveel
volk."
„Waar bleef je zoolang, Gretchen?"
vroeg hij onder het snelle voortloopen.
„Het duurde eene eeuwigheid."
„Ik had vader gezegd, dat ik bij
Trinchen Kleuder in de Flingerstraat
gevraagd was. Toen moest ik er nog
expres heen, om daar de noodige in
lichtingen te geven."
„Maar dat zijn toch draaierijen."
„Och jij! Dat is immers maar bedoeld
als excuus?"
Dit begreep hij niet terstond. Doch
ze liet hem ook geen tijd er over na te
denken. „Wat voor plaatsen neem je?
Stalles?"
„Loge. Dat spreekt toch van zelf, als
ik met jou uitga."
Ze kneep hem van vreugde in den
arm. En toen trippelde ze nog haasti
ger vooruit.
In de circus-loge zat ze als eene jon-
ge-dame. De voorstelling was haar on
verschillig; maar dat een paar Düssel-
dorfsche officieren haar voortdurend
door hun monocle fixeerden, vermaak-1
te haar. Ook Ewald Wiskotten werd
met trots de oplettendheid gewaar,
welke men zijne gezellin bewees. Toen
echter gedurende de pauze de officie
ren voortdurend om haar heen draai
den, deed zich de jalouzie gelden. Ont
stemd keerde hij met haar van de be
zichtiging der stallen terug. De voor
stelling werd vervolgd.
„Kijk toch niet voortdurend dien
kant uit. De kerels worden onbe
schaamd."
„Maar 't zijn Ulanen-luitcnants. Dat
zijn immers de fijnsten."
Hij drukte hare hand. „Ik wil het
niet, Gretchen".
Toen leunde ze beleedigd achterover.
Na de voorstelling gingen ze zwij
gend naast elkander over de Rijnbrug.
Toen ze den oever naderden, trad ze op
de ballustrade toe. „Dat schip ziet er
precies uit als het schip van Franz
Stibben."
En onverschillig slenterde ze verder.
ITij deed alsof hij deze opmerking niet
gehoord had, doch zijn hart klopte
luid.
„Gretchen
„Ga weg, je bent vervelend."
„Willen we naar Schmitz gaan? Dat
is een zeer voornaam wijnhuis." Hij
wist in zijn angst niets beters te be
denken.
Ze nam terstond zijn arm en drukte
die. „Ewaldje
Bij Schmitz waren nog slechts een
paar oude stamgasten. Zij ergerde zich
en wilde dadelijk weer weg. Om haar
te imponeeren, bestelde hij een flesch
Kupferberg Gold. Omdat hij het merk
nog van 's middags kende. Twee por
ties kiviav liet bij brengen. Ze keek
oplettend toe hoe hij at en proefde ei-
met spitse lippen van. Toen lachte ze
heimelijk achter haar servet.
„Smaakt het?"
„Fijn," knikte ze levendig, nam een
flinken slok en trok voor de opstijgen
de belletjes het neusje op. Toen had hij
haar wel willen kussen. En na een
half uur drong hij er op aan om huis
waarts te keeren. Doch nu was zij het,
die niet weg wilde. Als eene prinses,
die cour zou willen houden, troonde ze
op haar rood fluweelen bank. Einde
lijk tikte hij tegen zijn glas en betaal
de, kleurend, den kellner. Het was
hem geweest alsof de man de beschil
derde kale plekken op zijne mouwen
bekeken had.
Gode zij dank, nu waren' ze buiten.
Hij omvatte Gretchen. Doch zij onttrok
zich aan zijne omstrengeling. „Dat
doen fijne lui niet!" Ze wilde dame
zijn. Het kopje even achterover gewor
pen, de vingertoppen op zijn arm,
schreed ze ongenaakbaar naast hem
voort. Nu waren ze reeds in de Volker
straat. Ginds lichtten de kleine ven
stertjes van de kroeg haars vaders.
Boos liet hij haar los. Hij mocht pas
een kwartier na haar binnentreden
Den volgenden morgen stond zijne
koffie als altijd voor de kamerdeur.
Hij had een zwaar hoofd en een klop
pende onrust in het bloed. De acade
mie liet hij de academie. Langs den
Rijn liep hij door de velden, zeer onbe
haaglijk gestemd. In zijn zak rinkelde
het geld. Hij haalde het aarzelend te
voorschijn en telde het. Het was vijf
mark.
Toen trachtte hij zich Gretchen
voor don geest te halen en zich op het
j wederzien te verheugen. Doch toen hij
thuis kwam zat de oude Zintels met de
meid alleen aan tafel. Op zijn vraag
naar juffrouw Gretchen antwoordde
de oude kortaf, dat ze hoofdpijn had,
omdat ze op eene verjaardag-partij
geweest was. Doch de oude jenever
smokkelaar wierp een spiedenden blik
op hem! Half dood ging hij op zijn
bed liggen en sliep dien middag en
nacht door tot aan den volgenden mor
gen.
Ook thans ging hij niet naar de aca
demie. Hij wilde de compositie-opgaaf
uitvoeren. Bijzonder nuchter voelde
hij zich gestemd. Hij ontwierp en ont
wierp, hij veegde uit en corrigeerde.
Hij nam een nieuw vel teekenpapier'en
begon opnieuw. Tegen den middag
vroeg hij Zinters of hij mee-eten mocht.
Aan tafel zag hij Gretchen. Ze begroet-1
te hem zeer koel, terwijl hem het hart
bijna in de keel klopte. Toen echter1
haar vader een oogenblik opstond, om:
een klant een glaasje jenever in te'
schenken en de meid niet van haar1
bord, dat ze ijverig leeg lepelde, op-!
keek, lonkte ze hem snel toe en liet
haar oogen schitteren. Daarna kwaml
haar vader terug en was alles weer'
zooals het geweest was. Doch de stra-!
lende oogen zag hij boven in zijn zol
derkamertje altijd nog voor zich, zijn
jong bloed klopte weder met meer on
dernemingsgeest en werklust, en met
de volharding der Wiskotten's greep!
hij naar een nieuw vel papier en ont
wierp en schetste en worstelde mei
zijn stol, totdat hij bij de plotseling in-d
vallende schemering het papier nietC
goed meer onderscheiden, kon. n
