Attentie.
bij de kV. Drukkerij Sinjewel, Wiüemsplm
Openbare samenkomst
„Ds Wiskottams"
W. A. TEUNE, Coiffeur.
De Gruyter's Thee.
De Kroondiamant.
Tn/iIJfl-TIIE&TER, Tel. 1561
Chr. Gem. Koor „Looft den Heer"
Gy kunt hot weten
0 RECLAME-COUPON
Om U te overtuigen van onze
superieure kwaliteiten geven
wij bjj wijze van reclame
tegen inlevering van dezen
coutröle-bon by aankoop van
1 minstens f 150,x
.v P* I
een pond prima
De Groyter's Split-Erwten
h 35 ets. GRATIS
P DE GRUTTER Z00S
ORANJESTRAAT
IJMUIDEN
Docent J. J van der Schuyf, van Apeldoorn.
„De centrale plaats van den Christus".
TooaaelschrijveF Herman Hejjerm&ns.
M o oio J a u 1 j e va n Vblcndam.
óSS' Dames- en Kinderheeden
Directeur JAN DE NOBEL, (Heerlem).
uitsluitend voor DONATEURS, op Vrijdag 19 December 1924,
In het Oebonw voor Chr. Belangen, des avonds 8 uur.
Solisten:
Mevrouw VAN TIENHOVEN—KOUWLING, ALT, HAARLEM
WILLEM KNIKKERVIOOL,
J. W. RUINENPIANO,
Zij die nog Donateur wenschen te worden kunnen zich alsnog
opgeven bij de Heeren: C. VAN LEEUWEN, Kanaalstraat 81
en H. J. TE LOO, Bloemstraat 102.
HET BESTUUR.
Door enkele mijner collega's wordt de schijn gewekt, als zoude ik zelf
geen werkzaam aandeel in de bediening mijner cliënléle nemen.
Ik deel het geachte publiek hierdoor echter mede, dat de bediening
door mij persoonlijk geschiedt, dus als van ouds snel, accuraat
en vakkundig.
Beleefd aanbevelend,
STATIONSWEO 4, VELSEROORD.
Telefoon IJmuiden 220.
Qij kunt het zelf wel weten of ook gij door de algemeene
kwaal van onze dagen aangetast zijl. De zenuwzwakte is „de"
kwaal van onzen tijd. Slapeloosheid gedurige vermoeidheid
gebrek aan eetlusthoofdpijn die op vaste tijden wederkeert
suizen in het hoofd suizen in de ooren angstzenuwachtigheid
en prikkelbaarheid zijn alles verschijnselen van zwakke zenuwen.
Die zenuwzwakte maakt uw leven verdrietig en ongelukkig.
Wanneer gij die kwaal met vrucht wilt bestrijden, neem dan
des morgens, dadelijk na uw ontbijt, en des middags een uur
vóór den maaltijd Één eetlepel SANOUINOSE. Oij zult er al
heel spoedig de goede gevolgen van ondervinden.
Prijs per flacon f 2.6 fl. f 11.12 fl. f 21.
Te verkrijgen bij Apothekers en Drogisten.
WACHT U VOOR NAMAAK.
VAN DAM (f Co.,
De Riemerstraat 2c/4. Den Haag.
De zich steeds meer en meer verbreidende
gezellige gewoont® om niet alleen bij het ontbijt,
doch ook in den namiddag of des avonds een kopje
thee te drinken wordt een dubbel genot als U
De Gruyters Thee gebruikt.
Thee is een zeer moeilijk artikel en bet
vereischt groote vakkennis en ervaring, om van de
thee-plantages de edelste soorten te importeeren,
die noodig zijn om de fijnste melanges samen te
stellen; onze speciale theeproevers zijn dan ook
dag in dag uit in de weer, om het beste te brengen,
dat V kan worden aangeboden.
Bovendien wordt de Gruyter's The© in onze
moderne fibriek machinaal gebroken, waardoor
de fijne geur en do heerlijke smaak geheel tot
hun recht komen, terwijl de thee veel beter
aftrekt en dus in het gebruik veel voordeeliger
is dan grove bladthee.
Alléén verkrijgbaar in de Gruyter's winkels
k 32, 35, 38 en 42 cents per ons.
Extra korting 10 procent.
Langt de stippellijn uitknippen.
Oeldig vanaf Donderdag 11 December
j tot en met Woensdag 17 December.
f
i behalve onze 10 procent korting bon,
op Vrijdag 12 December, in de Ned. Herv. Kerk, IJmuiden.
VoorzitterDs. J. B. O. CROES, van Bussum.
Spreker:
Onderwerp:
AANVANO 8 UUR DEURENOPENINQ 7.30 UUR
TOEOANO VRIJ.
De kerkeraden der Ned. Herv. Oem,, Doopsgez. en Chr. Oeref.
KerkKerkbestuur der Oud. Kath. Kerk en afd. IJmuiden—Veisen
der Evangelische Maatschappij.
WOENSDAO 10 en DONDERDAG 11 DECEMBER:
I Dedectief-drama in 5 acten. In de hoofdrol IRENE CASTLE. 6
I Wij vertoonen nog beide dagen de begrafenis van onzen grootsten Jj
Vanaf ZATERDAG de groote Hoüandsche film:
Bestelt Uw VISITEKM
door
81 RUDOLF HERZOO.
„Willen jullie weieens zoet zijn!"
gebood Emilie. „Je weet, dat tante Jo
sephine de stad in is."
„En voor mij een zeilschip koopt.
Mama, dat laten wij vandaag nog in
den Rijn varen."
„Van morgen al heel vroeg heeft je
moeder mij al laten roepm, Ewald."
„I-Ioe maakt vader liotV"
„Hij zal heel opgeruimd bij het raam.
En je moeder was ook heel vriende
lijk."
„Dat moet haar komiek staan."
„Ze heeft mij gevraagd, of ik van
daag niet nog eens naar Düsseldorf
kon gaan, om te zien hoe je het maakt."
„Gisteren was Paul toch pas hier."
„Ze kon uit zijn verwarde berichten
niet wijs worden. En ze wilde het heel
zeker weten, dat je niets meer scheelt."
„Moeder?"
„Alsof er een mcnsch zou kunnen
zijn, wien dat meer ter harte gaat,
Ewald. Dat weet je ook heel goed."
„Doe haar de groeten terug. En va
der ook. Ik ik zal gauw wat van
mij laten hooren."
Ze reikte hem met eene snelle bewe
ging de hand. „Wat zullen ze blij zijn.
Ze hebben het heele jaar niets anders
gedaan dan daarop gewacht".
„Meen je
„Ik kan het mij zoo goed voorstellen.
Het moet ouders makkelijker valler.
een kind te verliezen, dan een kind te
hebben, dat hun toont dat het hen niet
noodig heeft. Hoe oud en overbodig
moeten de menschen zichzelf dan
voorkomen. Kunt ge je dat niet voor
stellen?"
Hij keek op zijn bord.
De oude juffrouw keerde uit de stad
terug en verontschuldigde zich met
veel woorden, dat zij het koffieuur
verzuimd had. Maar de kleine Gustav
had haar zijne vriendschap op willen
zeggen, als hij niet vandaag nog het
zeilschip kreeg, dat hij 's morgens voor
een winkelraam ontdekt had.
„Hebt u het meegebracht, tante? Nu
ikunt u niet meer zeggen, dat het er
niet meer was. Want ik heb het zelf
gezien."
„Hier is het kleine kwelgeest."
„Mama, mama! Zet uw hoed op. Kijk
eens, buiten schijnt de zon zoo warm.
We zullen allen samen naar den Rijn
gaan en het schip laten varen. Oom
Ewald, nietwaar, u gaat ook mee, en
tante Anna ook?"
„Ik mag nu zeker thuis blijven?''
zeide de oude juffrouw gebelgd.
De jongen schrok. Toen klauterde
hij voorzichtig op den schoot der oude
juffrouw. „Dank u wel, lieve tante."
Ze was dadelijk weder verzoend,
kuste den jongen en zette den woel
water op den grond. „Ga maar ei. heb
pleizier. Als jullie thuis komt en hon
ger meebrengt, zult ge je over tante
Josephine niet behoeven te beklagen."
Toen wandelden Emilie, Ewald en
j Anna met de kinderen in den zonne-
1 schijn van den voorjaarsdag naar het
Goesheimer Gelande. Op den Rijn
speelden schitterende lichtjes. Breed
en behaaglijk stroomde hij voort, als
of hij zich in de eerste voorjaarszon
koesterde. De lucht was zacht en stil,
de oever eenzaam, geen mensch was er
op deze afgelegen plek te zien.
„Kom," zeide Emilie. „Laat de kin
deren aan mij over. Wij zijn nu aan
het samen spelen gewend."
Ewald gaf den jongen het touwtje
in den hand en trad terug. Het scheep
je voer trotsch weg. De kleine Gustav
was de kapitein, Emilie en het zusje
werden als dp passagiers toegespro
ken. Alle drie liepen ze roepend en
lachend op den oever naast het scheep
je voort.
„Instappen," klonk in de verte de
jongensstem. „Nu varen we naar pa
pa!"
Emilie's antwoord was niet te ver
staan. Maar er had een kreet in ge
klonken,
Anna Kölsch had haar plaid over
de glooiing langs den oever uitgebreid.
Ewald Wijkotten zat naast haar, hield
zijne lange gestalte voorover gebogen
en volgde met den blik het scheepje,
dat door zonnig water scheerde. Een
paar phantastisch gevormde wilgen
wenkten hem tegen, en ver in het rond
strekte zich uitnoodigend het land uit.
„Wanneer wanneer kom je terug,
Anna? Morgen?"
„Van nu af zal ik thuis blijven."
„Waarom nu? Omdat ik omdat ik
straks
„Dat ben ik alweer vergeten. Ik zal
toch je woorden niet op een goud
schaaltje leggen terwijl je zooveel
doorgemaakt hebt?"
„En toch wil je wegblijven?"
„Ik heb hier nu immers niets meer
te doen. Als ik morgen tegen je moe
der zeg, dat je weer gezond bent, is
alles goed."
„Toch niet," stiet hij uit.
„Is er dan nog iets goed te maken?"
„Ja. Van mijn kant. Ik heb je altijd
en met opzet slecht behandeld
„Waarom eigenlijk, Ewald?"
„Omdat omdat ik je anders heel
anders had moeten behandelen. En
daartegen heb ik mij verzet."
Ze zaten, zonder zich te bewegen,
naast elkander en keken over het wa
tervlak. Hij met gerimpeld voorhoofd,
zij met een peinzend lachje. Een lange,
fonkelende golf bereikte den oever en
liet schitterende parelen aan hunne
voeten achter.
„Hoe zonderling," zeide Anna te mid
den van het zwijgen, „dat heb ik ge
voeld."
„En je bent niet weggeloopen?
„Ik heb het toch gevoeld
„Dat dat dat ik dat ik je
liefheb
Ze wendde hem heel langzaam haai'
gelaat toe, en zag, hoe alles in hem
streed, schaamte, trots en dringende
overgave. De knaap en de man.
„Dat heb ik reeds als kind gevoeld,
Ewald."
„En jij, Anna?"
„Ik ben immers hier."
„Niettegenstaande dat ik moe
het je zeggen. Toen August er ove:
sprak, over jou sprak, je weet wel -j
•heb ik nauwelijks toegeluisterd ei
slechts voortdurend aan de kunstë
naarsvrijheid gedacht, en al het ande
re was mij onverschillig."
„Daar moet eene vrouw zich wel aal
wennen. De man wil altijd datgene
wat hij niet kent. Daarop heb jij geel
uitzondering gemaakt."
„Maar dat ik met Gretchem Zin
ters begon dat weet je niet."
„Je hadt ook niemand. Ik was ni 1
bij je."
„JijAnna1"
Ze voelde hoe zijne hand haar zochf
hoe zich, onwillekeurig bijna, zijn arn
om haar heen legde. Eens slecht:
haalde ze zeer diep adem. Toen zatei
ze, de een met den arm van den andei
om den schouder, sprakeloos en staar
den in de verte
Op den Rijn danste de zon, vroolijk
stemmen weerklonken op den oevei
Emilie keerde met de kinderen teruj
De twee letten er niet op. Ze zaten, als
of ze verzonken waren in het land
schap, en toch ging de een in den ande:
op. Toen Emilie naast hen ging zitten
keek Anna slechts eene seconde me
glanzende, lachende oogen opei
daarna over Ewald heen, die haar nof
vaster omsloot, stil weer in de verte-
Wordt vervolgd.
