ORQAAS^I V©1 EIMEEIMTE VEL! Ah uw Kiïtd«r«n No. 37 oensdag 11 Maart 1925 10e Jaargang IJMUJDER COURANT _X NUMMER BESTAAT UIT TWEE AADEN. EERSTE BLAD. OFFICIEEL. HINDERWET. Burgemeester en wethouders der meente Velsen brengen ter openbare nnis, dat de beslissing op het ver- ,.3k van J. H. Elzinga en H. Visser, te feuwarden, om vergunning tot het Jrichten van een vischmcel fabriek in t gebouw, kadastraal bekend ge- >ente Velsen, atdeeling IJ muiden, dictie L, No. 1809, plaatselijk bekend 7_lustriestraat, Wijk C no. 23, door n is verdaagd op grond dat het tech- ich onderzoek nog niet is geëindigd, ji/elsen, den 3 Maart 1925. 3urgemeester en wethouders voorn., >e secretaris, de burgemeester, KOSTELIJK. RIJKENS. PLAATSELIJK NIEUWS. IJMUIDEN In den Zaterdag voortgezetten martetwedstrijd van Aurora te Haar- 5i wei-den door de kwartetten „On- ÉOns" en „Ons Genoegen" alhier zen behaald. ver den wedstrijd lezen wij in de Haarl. Ct. het volgende: Iet verplichte koor „Salve Regina" i Kallenbach, waaraan wij de ïgd, vlot in Regensburgmanier ge dreven te zijn, kunnen opmerken, dt voor de kwartetten geen moei- iheden. Ons Genoegen1' Haarlem, ontwik de een zuiveren, zij 't ietwat zoete- pgten toon en overtrof zich nog daar- met 't vrije werkje van Niers, en Kind1'. In beide stukken s men een halven toon. Zang en Vriendschap" Delft zongen verplicht koor niet in salonstijl, ar ook niet met. ongerepten toon- nk. In 't vrije werk „Beati Mortui" ak men van „de ïnsjeps". ""Onder Ons" IJmuiden mag nog studeeren op klare toongeving, in het forte; de baryton en ïede tenor vooral. In 't vrije werk ren de middenstemmen minder rend. jrOns Genoegen" IJmuiden deed als vorige kwartetten en knipte „mi- -icordiae" in tweeën, 't Tempo deed »vat lustig voor dit kerkelijk stuk- !B0 ofschoon het 't juiste was volgens 't Vrije werk een altsnuttertje, en alzoo zonder veel c;ruk te wekken, gezongen. jury kende als volgt de prijzen nadat zij in overleg met de wed- ^ijdcommisie had besloten, den len c:is te laten vervallen, daarentegen 4en prijs B toe te voegen. e prijs „Ons Genoegen" Haarlem. lgi prijs „Zang en Vriendschap" Delft. 'er;9 prijs a „Onder Ons", IJmuiden. 1(3 prijs b „Ons Genoegen" IJmuiden. h e uitvoering van 't verplichte koor n"leed den componist in geen enkel Jicht, 't Juiste tegentempo gaf het kwartet dat daarom voor een Bevoegden prijs in aanmerking dllim. n> Zondagavond werd politie-assi- ïtie gevraagd voor een vechtpartij de Visscheringstraat. De politie ^stelde de orde en een der vechten- rI, M. R., werd wegens openbare ie;nkenschap in arrest gesteld. n!- Zondagavond werd de politie ^gehouden de minderjarige J. D., het ouderlijk huis te Amsterdam Loop en was. ne,ij is Maandagmorgen weer naar 1 sterdam teruggebracht, sChr. IJmuider Besturen Bond. -!en schrijft ons: Vrijdag 6 Maart hield bovengenoem- Bond een Cursusvergadering in een F' gebouwen van de Geref. Kerk te tfkeroog, waar als spreker optrad de eer W. Strijbis van 1s-Gravenhage liet onderwerp: „Sociale Vrede!?" L Lad at de vergadering op de« gebrui- vöjke wijze door den waarnemend rzitter, den heer v. Deventer w^is pend, kreeg de heer Strijbis het Spr. begon met de Engelen- „Vrede op aarde1'. Is dit voor and die niet gelooft niet een be tting? Spreker zet daar een vraag- :en achter. Verder werd uiteengezet doel en werken der S. D.-Vakbe- weging, hoe het bij hen alleen en enkel gaat. om materieele zaken. Vervolgens werd besproken het doel der Chr. Vak beweging, n.l. zoo dat wij wenscken „Sociale Vrede" tusschen patroon en arbeider, door onderling overleg, en wanneer de patroons dit meer begre pen zou het op het terein der arbeid veel beter uitzien. Ten slotte wekte spreker de aanwe zigen op tot propaganda voor heel de Chr. Vakbeweging. Na een korte pauze werd gelegen heid gegeven tot het stellen van vra gen, waar een viertal personen ge bruik van maakten, welke door den spreker werden beantwoord. Daarna sloot de voorzitter de vergadering en ging de heer Strijbis voor in dankge bed. Men schrijft ons: Het is voor een goede haven een on ontbeerlijke noodzaak dat men inge richt is, niet alleen voor laden, lossen enz., maar ook zoo, dat schepen, die met averij binnenkomen of andere her stellingen noodig zijn, Onmiddellijk ge holpen kunnen worden. Daarvoor dienen te IJmuiden de verschillende machinesmederijen en constructie werkplaatsen, daarvoor dienen ook di verse scheepstimmerwerkplaatsen. ,We hadden dezer dagen het genoe gen eens een 'kijkje te nemen in een van laatstgenoemde soort werkplaat sen die, hoewel reeds langer bestaan de, kort geleden belangrijk uitgebreid is geworden en voorzien van, de nieuw ste machines, gedreven door electro- motoren. Daar bevonden zich een lint zaag, cirkelzaag en draaibank en bo vendien, als de eenigen ter plaatse voor, den scheepsbouw, een diktebank en een vlakbank. Op deze wijze ingericht kan men hier ter plaatse voldoen aan de hoog ste eischen wat nauwkeurigheid en vlugheid betreft, en voor averij, en voor het zeeklaar maken van loggers epz. Voor nadere bijzonderheden verwij zen we naar de advertentie in dit num mer. Naar het schijnt heeft de over vloed van personeel, die sinds de sta king om vaart zocht, thans ongeveer opgehouden. Zij die het ernstig willen hebben ongeveer vaart gevonden en de rest is weer vertrokken, naar huis of ter koopvaardij. Dezer dagen waren vyij althans eenige keeren in de gele genheid op te merken dat men aan den kant naar personeel zocht, wat dit jaar nog niet eerder was voorgekomen. De plaatjes der rijwielbelasting zijn, zooals meer werd opgemerkt, zeer verleidelijk voor dieven. Natuurlijk komt er in den regel wel eenige onoplettendheid van den eige naar bij, doch het is wel erg als men soms personen ontmoet die thans reeds de derde keer in 1925 het bewijs moes ten betalen dat ze hunne schuld aan den fiscus voldeden. Bij de Staatscourant zijn gevoegd de statuten der N.V. Stoomvischerij Mij. Eendracht alhier. VELSEROORD Godsdienstig® samenkomsten. Vrijdagavond had in de Ned. Herv. Kerk alhier de negende der godsdien stige samenkomsten plaats, uitgaande van de Kerkeraden der Ned. Herv. Ge meente, Doopsgez. Gem., Chr. Geref. Kerk, het Kerkbestuur der Oud-Kath. Kerk en de afd. IJmuidenVelsen der E v angeli s ch e Maats ch app ij Na een inleidend woord van den voorzitter, Ds. W. Kroese en het zingen van Gezang 249 3, verkreeg de spre ker van dezen avond, Dr. P. Stegenga Az. van Amsterdam, het woord, die tot onderwerp had „Ware vroomheid de weg tot ware, vrijheid". Spr. verdeelde zijn onderwerp in vier vragen. Eerstens: wat is ware vrij heid? Spr. zeide dat het woord vrijheid vele menschen nog meer aantrekt dan het woord vroomheid. Vele volksmen ners gebruiken gaarne het woord vrij heid. Spr. herinnert aan Shakespeare's1 „Julius Caesar", hoe Brutus zeide den consul gedood te hebben, omdat hij liever de vrijheid had, dan de vriend schap van Caesar. Spr. zegt dat wij zooveel over de vrijheid: spreken, om dat we niet. vrij zijn en herinnert aan een anecdote uit een der werken van zich bezeerd hebben, gebruik dan onmid dellijk PUROL. Prijs per Doos 30 ct. Fritz Reuter, waarin gevangenen in een cachot zingen „Freiheit ist die meine, die mein herz erfült". Maar dan komt de cipier en slaat met de kolf van 't, geweer op de deur, bedui dend dat de zangers stil moeten zijn. En dan bemerken zij weer, dat zij niet i vrij zijn. Zoo ging het ook met Ibsen, die heel zijn leven streed voor de vrijheid, maar in wiens later leven uitkwam dat ook hij zich niet vrij gevoelde, wat vooral in zijn „Spoken" uitkomt. Spr. zegt dat Nietzsche, de pro feet van de atheïsten, zich ook niet vrij gevoelde. Hij is niet altijd de man van de „Fröhliche wissenschaft". Dit komt sterk uit in zijn gedicht „Verein- •samt". Ware vrijheid, zegt spr. is het vermo gen, om zich harmonisch te ontplooi en. Er zijn allerlei verlangens in het menschenleven. En er zijn menschen, die meenen dat. alle verlangens en alle behoeften vervuld kunnen worden. Spr. zegt dat dit verkeerd gedacht is, want dan komen we niet tot vrijheid, maar tot bandeloosheid. De menschen voelen zich beknot in allerlei verlan gens, vaak niet van de edelste en dan fulmineeren zij- tegen de gemeenschap, die deze verlangens beperkt. Men wil dan geheel vrij zijn, men wil zich uit leven. Maar spr. zegt dat deze men schen, als ze zich konden uitleven, spoedig in 't graf zouden liggen en dat velen ook de slaven zijn geworden van hunne verlangens. Ware vrijheid is al leen, als ze ons dient tot een waar, rein en hoog menschenleven. Zooals de tuinman het snoeimes hanteert, zoo moet ook in het menschenleven veel gesnoeid worden. Spr. vraagt, hoe komen we tot die ware vrijheid, kunnen we, vooral in de jeugd, aldus onszelf harmonisch ontplooien, ons vrij maken? Paulus, met zijn ontzaglijke levenservaring, zegt „Het goede, dat ik wil, doe ik niet". In „Peer Gynt" teekent Ibsen ons de man, die zich zelf wil zijn. Maa] als 't niet gaat, zeggen anderen hem, dat hij zichzelf genoeg moet zijn en dat hij 't verkeerd ziet. Spr. zegt niet te kunnen begrijpen, dat men ongeloovig kan zijn en dan toch een vrijheidsideaal kan hebben. Dan blijft er volgens de hedendaagsche wetenschap alleen de geest van bet determinisme, van de noodwendig heid. Dan komt men tot de thèoriën van Lombroso: „Alle leidenschaften sind naturgesetze." Spr. wijst er op dat zelfs Spinoza zegt dat alle vrijheidsidee een waan is. En Spinoza is wel de man van het determinisme. Spr. komt dan op de tweede vraag: Wat. is ware vroomheid? Spr. zegt dat veel menschen gauw klaar zijn met de definitie van de ware vroomheid. Ze zeggen dat men dan gelooft aan wat er in den Bijbel staat en ook aan veel uit geloofsbelijdenissen. En ze voegen er bij, dat de meeste van deze menschen of dom zijn, of huichelaars. Spr. zegt dat deze menschen er niets van weten. Ware vroomheid is „ge- looven in God". Niet aan God, zegt spr., want het geloof aan God oefent heel geen invloed uit in het leven der menschen. Gelooven in God beteekent dat God ons leven stuurt, dat Hij ons onze plaats in liet leven wijst en van ons gehoor zaamheid vraagt. En de mensch, die in God gelooft, ondervindt dat God hem nabij is en hem steunt. Zulk ge loof is wanneer men den November- mist van het ongeloof is ontvloden, als een heerlijke, zonnige lente. In het laatste deel zijner rede begint spr. met te vragen of ware vroomheid niet de weg is tot ware vrijheid. Ware vroomheid heeft reëel contact met de eeuwigheid. Spr. zegt dat men kan vragen, of vroomheid geen gebonden heid is. Spr. erkent dit, maar het is de gebondenheid van het kind, dat vaders hand vasthoudt en dat dit heerlijk vindt. Het is als de gebondenheid van het huwelijk, dat openbaring is van het echte en hooge vrijheidsleven. In Jezus' dagen waanden de Farizee ërs zich ook vrij. Maar zij zagen niet, dat zij gebonden waren en Jezus moest hen zeggen „Indien de Zoon u zal heb ben vrijgemaakt, zoo zult gij waarlijk vrij zijn." Met gebed van don spreker en het zingen van Gezang 229 4 werd de sa menkomst, die goed bezocht was, ge sloten. De collecte bracht f 35.41 op. J. J. de Bruin f Zaterdagavond is alhier op 37- jarigen leeftijd vrij plotseling overle den de heer J. J. de Bruin, hoofdagent van politie. De heer de Bruin was een gezien po litieman, die in 1917 als rechercheur, bij het corps in dienst kwam. In 1919 werd hij bevorderd tot hoofdagent. De heer de Bruin was al die jaren werk zaam te IJmuiden. Sinds 1 Januari j.l. deed hij echter dienst te Velseroord. De teraardebestelling zou heden middag half drie plaats hebben. Het schilderwerk van de 87 in aanbouw zijnde woningen voor de Wo ningbouwvereniging Velsen alhier is opgedragen aan de heeren Willemsen en Veldkamp te Amsterdam. Een ingezetene, alhier vermiste een kip. Hij loofde aan kinderen een kwartje uit, als zij den kip vonden en terugbrachten. Een jongen nam den eigenaar mee naar liet erf van zijn vader en wees den kip aan. Zijn vader verontschuldigde zich tegenover den eigenaar en zeide niet te weten hoe de kip daar kwam. Toen zei het zoontje: „Maar, vader, u hebt toch zelf de ring om den poot van den kip gedaan." De jongen verraadde aldus de dief stal van den vader, omdat liij vreesde anders het kwartje niet te zullen krij gen. Bij dit verhaal, dat ons medege deeld werd, kan men denken aan den appel en de stam. VELSEN Vrijdagavond hield de C. C. van A. eene bijeenkomst, welke geopend werd door den beer Honing, die mee deelde, dat pogingen aangewend zul len worden, om de lezing van den heer J. van Zutphen, die door opgesteld- heid van den spreker opgeschort werd, binnenkort te doen houden. De commissie, zegt spreker, heeft weinig succes op haar pogen, de be langstelling, over het algemeen niet groot, is hier te Wijkeroog zoo gering, dat er een tekort in kas gekomen is van f 160. 't Is zeer jammer, niet zoo zeer van het geld, maar het is een be wijs, dat de lust om zich te ontwikke len, zoo gering is. Bij dezen gang van zaken ziet de commissie zich genood zaakt, baar werk tenminste te Wijker oog te beeindigen en dat is ten nadee- le van de arbeidersbevolking, vooral van dat deel, dat naar verruiming van zijn blik streeft. Hij hoopt, dat deze waarschuwing ter harte genomen zal worden en eone grootere opkomst het bewijs zal leve ren van belofte van beterschap. De opkomst op dezen avond, ongeveer een 30-t.al, is al heel wat meer dan gewoon en dat getal is nog veel te klein. De heer G. Klimp van IJmuiden, die dezen avond bet woord zal voeren over Woordkunst, meent, dat de gerin ge opkomst op de lezingen geweten moet worden aan de verkeerde opvat tingen, die het publiek ten deze bezit. Men denkt over het algemeen, dat men intellectueel niet hoog genoeg zal staan om het hier gesprokene te kun nen begrijpen, en dat is een verkeerd denkbeeld, 't Is juist de bedoeling van de sprekers, om een soort van oplei ding te geven, dat zegt reeds de naam: Commissie voor arbeiders-ontwikke ling. Spreker gaat na, wie wel en wie niet tot de intellectueelen gerekend moeten worden en komt tot de con clusie, dat de grens moeilijk te trek ken is, evenals tusschen hoofd- en handarbeid. Welken van deze twee verricht bijv. de arbeidersvrouw? 'Als ze aan de waschtobbe staat, is bet ge makkelijk te bepalen, maar men is het er toch zeker wel over eens, dat ze veel kopzorg heeft, om het roer recht te te houden. En welken arbeid verricht een klerk aan een ministerie, die mis schien weinig anders te doeh heeft,' dan ellenlange lijsten copiëeren of op tellingen te maken? En als spr. 50 dic- tee's van zijne leerlingen heeft na te zien, verricht hij dien arbeid op het laatst bijna machinaal. Spr. zal beginnen met iets over kunst over het algemeen te zeggen. Kunnen alleen de zoogenaamde intel- lèctueelen kunst geven of genieten? Spr. ontkent dit. Zijne ervaring is, dat onder de niet-intellectueelen velen ge vonden worden, die kunst kunnen ge- vfen en genieten. Wanneer men op een mooien stillen aVond óp zijn wandeling buiten de stad onder den indruk komt van een voudige liarmonicamuziek, dan is dat k,unst voor spr., terwijl bet hem wel efens gebeurd is, dat een vrii duur be taald concert hem geen kunstgenot gaf. Een moeder, een eenvoudig liedje zingende voor haar kindje in de wieg, spreekt soms sterker tot het hart, dan liet lied eener groote zangeres. Wan neer een redenaar zijne hoorders weet té pakken, t'e boeien tot diepe aan dacht, dan is dit kunst. Reeds van de vroegste tijden af heb ben de menschen de kunst beoefend, dit getuigen de versieringen op gevon den aardewerk. De vervaardiger van deze streepjes en- haaltjes was in zijn soort een kunstenaar, evenals een eenvoudig man uit onze omgeving, die door de wijze, waarop hij ons wat vertelt ons weet te boeien. Waardoor worden wij ontroerd? Welke factoren zijn doorvoor noodig? Wanneer eenige personen dezelfde teekening maken, dan zullen deze toch onderling verschillen, wanneer ze hetzelfde dictaat maken, dan zullen de geschreven voortbrengselen toch uiteen loopen. Ieder heeft zoo zijn eigen manier van schrijven, van tee ltenen, waarin iets ligt van zijn indi vidualiteit, van zijn eigen innerlijk. Een kunstenaar openbaart, wat in hem leeft, door zijne werken, schilder- stukken, gedichten, beeldhouwwerken, enz. en maakt dit voortgebrachte op ons een aangenamen indruk, worden wij er door ontroerd, dan spreken we van een kunstenaar en wij genieten van de kunst. Wanneer iemand gedwongen wordt tot arbeid, waarin hij niets van zijn individualiteit kan leggen, dan bevre digt hem die arbeid niet, wat tegen woordig maar al te vaak het geval is door de ver doorgevoerde verdeeling van arbeid, waardoor de mensch bijna een machine wordt. Het Taylor-systeem is wel zeer voor- deelig, er werd wel eens 70 80 meer arbeid door verkregen, maar de arbeider is er door verlaagd tot een machine en eene groote zenuwachtig heid was er het gevolg van. Het is noo dig geworden, om de schadelijke gevol gen wat te verminderen en daarom is de verkorte arbeidstijd onmisbaar, als men de arbeidsvreugde weer terug wil doen keeren. I Ieder, die zoo lang ingespannen be- zig is geweest, heeft een voldoenden rusttijd noodig, waardoor het Goddelij ke in den mensch weer naar boven kan komen. Zulke oogenblikken van vol slagen rust en stilte zijn ook noodzake lijk voor den kunstenaar om zijne scheopingen in het leven te roepen, daarom moeten we er allen naar stre ven om het tegenwoordige productie systeem, dat zoo gegroeid is, te veran deren. Hierna ging spreker tot zijn eigen lijke onderwerp, de woordkunst, over en las en besprak daartoe eenige let terkundige producten. Het eerst kwam aan de beurt een gesprek met den Dood uit „Verzonken Grenzen" van Henr. Roland Hoist, een gedicht, dat men nu niet zoo direct zou verwach ten van zulk een strijdbare figuur als zij was. Na de pauze behandelde spreker een gedicht van Vondel: „Jeruzalem verwoest", en daarna iets uit „Gijs- brecht van Amstel" van denzelfden dichter, terwijl tot. slot een tweetal gedichten van Guido Gezelle volgden „De Zon" en een praatje tegen den „Gekamden Koning Kanteklaar". Van al deze gedichten werden door den spreker de verschillende schoon heden aangewezen, waardoor de aan wezigen meer genoten dan wanneer ze deze zelve gelezen hadden. Na afloop dankte de heer Honing den spreker voor zijn boeiende voor dracht en hoopte, dat de aanwezigen anderen zouden opwekken, opdat de Commissie op den ingeslagen weg voort zou kunnen gaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1925 | | pagina 1