In onze ■ant«laNe«lfn| zijn wij geslaagd
50 beneden elke concurrentie.
Onze MANTELCOSTUUMS munten uit door prima pasvorm.
pen ver beneden fa.l3x*lels.^x>xaljzei3.9 en zullen deze thans aanbieden
Aardig gernite Kindermantel met Pellerien
KINDERMANTELS - Engelsche stof
Zeer fjjn Gabardine Kindemantel m. Pellerien
Prima laken DAMESMANTELS «g
In Gabardine en Ribs-Travers
Zwart - Ottoman - Zware zjjde
Qualiteit op zjjden gevoerd
REGENMANTELS in Gabardine en Gnmmi
Extra voordeelig zjjn de prfjzen der waarin w|j een enorme sorteering nahouden,
Katoen Monseline en ZepMr f 1.90 - 2.25 3.40 3.75 4.25 - 4.50 5.25 5.75
Cheviot vanaf f 3.75. Popeline vanaf f 7.90,
Voile Stof vanaf f 12.75.
Korte Dames Mantels voor Eiets ea Strand
H
Een schitterende sorteering Stoffen en Katoentjes vanaf 21 cent per el.
Handschoenen - Kinderkousen - Halve Kousjes - Dameskousen.
HBM—iai—»iwmimiiiiiiin inmai i s mm* mm. ss -
Het drama van Glossow
GEBR. BISCHOFF Neptunusstraat IJmuiden.
GABARDINE, Maat 60 6.75 met 75 cent stijging per maal.
Maat 60, f 7.50 met 75 cent stijging per maat.
Maat 60 c.M. f 3.75 met 50 cent stijging per maat.
Schotsch algebiest f 0.50 11.00 12.50 14.00 15.50 17.00-
bieden wij thans aan f 7.75 0.75 11.75 14.50 15.25 16.75
DE NIEUWSTE MODELLEN f 14.75 16.50 18.75 19.75 22 50
f 49.50 52.50 54 50 60.00
f 16.75 22.50 24.75 26.50 29.00 31.00 37.50 42.50.
6.75 8.75 9.75 12.75 14 90 15.75 16.50 19,90 22 50
Romam van H. COURTHS-MAHLER,
26.
Als een aangrijpende klacht klonken
deze woorden uit haar jongen mond.
Rolf voelde een groot medelijden met
haar. Heerfurt had meer dan eens
toespelingen gemaakt op het vreugde-
looze bestaan, dat Sanna von Glossow
leidde in het doodsche stille, profes
sorshuis. Tot nu toe had dat niet veel
indruk op hem gemaakt. Maar nu, j
terwijl hij het jonge meisje met zoon j
bleek, treurig gelaat naast zich zag j
zitten, zag hij deze toevallige mede- j
deelingen in een ander licht. f
„Misschien breekt er, nu U weer in j
uw geboortehuis zijt, een gelukkige
tijd voor u aan, juffrouw von Glossow.
Als ik mij niet vergis, vertelde Heer
furt mij, dat u binnenkort meerderja
rig zult worden en dat hij hoopte, dat.
u dan voor goed te Glossow zoudt te
rugkeer en. Het zou mij zeer veel ge
noegen doen, indien het Glossower
heerenhuis zijn vensterluiken eindelijk j
weer opende en niet langer zoo stil en j
leeg stond. U bent vandaag zeker voor i
goed teruggekomen?" zei hij, terwijl;
hij haar onderzoekend aankeek.
Zij haalde diep adem.
„Als het van mij afhangt, dan blijf
ik* voortaan in Glossow. Ik ben van
daag meerderjarig geworden en ik
wilde geen dag langer van mijn ge-
boortegerond gescheiden zijn."
„Hebt u de geheele lange reis alléén
afgelegd?" vroeg hij ernstig.
„Ja."
„O, daartoe had men u geen toestem
ming moeten geven. Was er dan nie
mand, die u kon vergezellen?"
Zij streek over haar oogen.
„Men heeft het mij ook niet toege
staan ik ja ik ben stilletjes
vertrokken. Anders zou men mij stel
lig verhinderd hebben te gaan. Maar
ik kon mij niet langer laten binden
ik heb koortsachtig naar dezen dag
verlangt, die mij vrij zou maken. Vrij
willig keerde ik niet terug naar het
huis van mijn voogd. En, nietwaar,
men kan mij er toch niet meer toe
dwingen?"
Er iag een geheime angst en opwin
ding in haar stem verborgen en tege
lijkertijd een groot vertrouwen in den
haar onbekenden jongen man. Dat
voelde hij en haar geheele optreden
ontroerde hem.
„Arm kind," dacht hij medelijdend,
want hij k§nde haar vreugdeloos be
staan voldoende door Heerfurt. j
En lui d vervolgde hij op kalm en
toon: H
„Neen, neen, niemand kan u dwin-1
gen. En wat mijn oordeel betreft over
deze kwestie, u zult in uw rentmeester 1
Heerfurt een trouwen, degelijken steun j
hebben en een betrouwbaren raadgever j
Indien u buitendien echter nog behoef-1
te mocht hebben aan een trouwen
vriend, sta mij dan toe mijn oude
rechten te laten gelden als „oom Rolf".
Ik woon in uwe onmiddellijke nabij
heid en ben steeds tot uwe hulp bereid.
U zult dat vanzelfsprekend vinden,
wanneer ik u zeg, dat mijn vader en
de uwe de trouwste vrienden waren."
Sanna beefde licht, toen hij over
haar vader sprak. En zóó zacht, dat
hij het nauwelijijks kon verstaan, zei
zij:
U moest eens weten, hoe dankbaar
ik u ben omdat u deze vriendschap
tusschen uwen vader en den mijne niet
eenvoudig negeert en uit uwe herinne
ring verbant."
Hij begreep, wat zij bedoelde met de
ze woorden en zij wekte zijn oprecht
medelijden op.
„Waarom zou ik dat doen?" vroeg
hij zoo ergeloos mogelijk.
Zij zuchtte diep.
„O u weet zeker, wat er vroeger in
Glossow gebeurd is? Men heeft mij in-'
geprent, dat ik mij over mijn ouders te
schamen heb."
Dat klonk als een gekreun aan zijn
oor. Hij zweeg diep getroffen. Voor dit
diepe harteleed vond hij geen woord
van troost. Zij echter dacht dat hij al
léén zweeg, omdat hij dan niet tegen
haar behoefde te zeggen: „Ja, u moet
u over uw ouders schamen, die een
onuitwischbaren schandvlek op uw
naam hebben geworpen."
Hij vermoedde niet, welk een kwel
ling zijn zwijgen voor haar was. Zijn
aandacht werd nu ook van haar afge
leid. Het rollen van een ander rijtuig
klonk door den stillen avond. Rolf von
Gerlach keek uit langs den weg.
„Ik geloof, dat ons daar een rijtuig
uit Glossow tegenkomt, juffrouw von
Glossow. Waarschijnlijk is uw tele
gram intusschen bezorgd en wil men
u. afhalen."
Dat leidde ook Sanna van haar treu
rige gedachten af.
Het ander rijtuig kwam snel naderbij
en in het heldere maanlicht herkende
Rolf von Gerlach het gelaat van den
rentmeester Heerfurt, die zelf mende.
5 „Hallo, mijnheer Heerfurt!" riep
Rolf hem tegemoet en liet het rijtuig
stil staan.
Ook Heerfurt hield een oogenblik
stil.
„Goeden avond, mijnheer von Ger
lach!"
„Goeden avond. U wilt zeker de jon
ge meesteres von Glossow afhalen,
beste Heerfurt?"
„Hoe weet u dat zoo, mijnheer von
Gerlach? U hebt zeker juffrouw von
Glossow aan het station gezien. Ik
moet mij haasten. Het telegram kwam
te laat."
„Wacht u maar. Kijk toch eerst eens
mijn reisgenoote aan. Ik breng u juf
frouw von Glossow al mee. Onderweg
hebben wij reeds onze kennismaking
uit de kinderjaren vernieuwd."
Heerfurt sprong nu uit het rijtuig en
kwam naderbij. Nu pas herkende hij
onder de vormelooze deken zijn jonge
meesteres en gaf haar vol blijdschap
een hand.
„Goddank, juffrouw. Ik was al erg
ongerust over u. Zóóals ik was, hen ik
op den hok gaan zitten en heb de zweep
over de paarden gelegd. j
Uw telegram kwam zooeven pas aan.
Wat trof het goed, dat mijnheer von
Gerlach zijn rijtuig aan 't station had
Nu, kom, stap vlug in het dichte rij
tuig! U zult het wel koud hebben!"
(Sanna stapte, gesteund door zijn
hand, van het rijtuig af, nadat Rolf de
deken van haar af had genomen.
„Ik heb het heelemaal niet koud;
Mijnheer von Gerlach heeft mij zijn
deken afgestaan. Goeden avond, mijn
heer Heerfurt. Nu kom ik u zei
een beetje ongelegen?"
„Volstrekt niet, juffrouw!
heugen ons zóó! Mijn vrouw isd
met al het beschikbare personei
het heerenhuis gesneld om het t
ten en te verwarmen. Het is n
koud bij ons."
Zoo sprak Heerfurt in blijd
wondenheid en bedankte toen m
von Gerlach, dat deze zijn jonge
teres had meegenomen.
„En tot dank voor dezen ven
lijken daad berooft ge mij nu vi
prettig gezelschap, mijnheel
furt?" schertste Rolf. „Ik hadj
von Glossow héél graag zelf I
binnen gebracht. Maar nu moei
wel aan u afstaan. Ik hoop, /ui
von Glossow, dat het kouder
geen kwaad heeft gedaan! Als
mij toestaat zal ik over ©enige d*
Glossow komen en eens infono
hoe het u bekomen is."
Sanna gaf hem een hand. 1
die hoffelijk aan zijn lippen enfl
dat het kleine handje koud
beefde. Deze handkus was iets z
tengewoons voor haar, dat i
hand schuchter terugtrok.
„Ik dank u zeer, mijnheer vü
lach voor uwe vriendelijke hulp
Meer kon zij niet zeggen.
Hij was eveneens afgestap
haar nu in het dichte rijtuig. N«
bracht hij haar hand aan zijn l!
„Tot weerziens, juffrouw!"
„Tot weerziens!" antwoord
zacht.
Wordt verve
