Voor don man van zaken
Het adrti
Parker Ouotold Vulpenhouder
Boekhandel P. F. C. Roelse
Nutsspaarbank
1 Q-jfr-goldschmedrng-s
D. Bais Jzn., Makelaar
voor
|Ged.Oude Gr: 108.
Neutraal Velser
Mannenkoor
„ZANGLUST"
Mtiflttrl li I feil
een Romulus
Heerenrijwiel
A. B. v. d. WINT,
TEEKENLESSEN
15 September s.s.
F. MGERMANS,
Kanaalstraat C 59 hoek Oranjestraat, Tel. 97
f HAARLEM
is ons vf,
I adresy
Met drama van Ctlossowj
ASPERINE BAIJER.
IJMUIDER DROGISTERIJ,
tegenover het Postkantoor.
Het bestuur ven bovengenoemde
vereening brengt ter kenni» van
H. H. Zangers, dat met het oog
op het te geven Concert onder de
bekwame leiding van haren direc
teur den heer H. P1ELAOE, na hel
einde derer maand hiervoor geen
nieuwe medewerkende leden meer
kunnen worden aangenomen.
Zanglielhebbers kunnen rich hier
toe alsnog des Dinsdagsavonds
fusschen 8.15 en 10.15 uur melden
aan het repetitielokaal aan de In-
singerbewaarschool nabij het einde
der Kennemerlaan, of wel bij hel
bestuur, waarvan secretaris is de
heer K. Rora. (Oreesaap).
KIESPIJNPOEDERS.
IJMUIDER DROGISTERIJ,
tegenover het Postkantoor.
BRAND-, INBRAAK- EN AUTO-VERZEKERINO
Vraagt inlichtingen I Belast zich met aan en verkoop van woningen,
enr. Hypotheken.
KANTOOR KERKSTRAAT 9
HOOFDPIJNPOEDERS.
IJMUIDER DROGISTERIJ,
tegenover het Postkantoor.
ZEER BILLIJK TE KOOP
met alluminium velgen, driever-
snellingsnaaf, celluloid Jasbescher-
mer, pomp, bel, klokslot en berko-
lamp, bij
RIJWIELHANDEL „ROMULUS".
ZIEKENVERPLEGINGS-
ARTIKELEN.
IJMUIDER DROGISTERIJ,
tegenover het Postkantoor.
AVONDCURSUS IN
teekenen, schilderen,
batikken enz.
begint
Adres
TROMPSTRAAT 169,
Aanmelding
VELSEROORD.
's avonds na 5 uur.
Laat Uw VULPENHOUDER U wel eens in den steek? Wegens
defect of doordat ze op het meest ongelegen oogenblik geen inkt
meer bevat?
Het is uitermate hinderlijk, maar tot dusver niet te vermijden.
Thans echter behoeft ge U dat niet langer te laten welgevallen.
Thans wordt ook in Holland geïmporteerd de
in Amerika en de Scandinavische landen niet voor niets de meest
gebruikte Vulpenhouder. Staat hierin, hoewel even duurder, nog
boven de toch alom zoo gunstig bekende Waterman!
Hoedat succes te verklaren? De Parker is alom gerenommeerd
om haar groote onvergelijkelijke duurzaamheid en betrouwbaar
heid.
De gemiddelde Parker leeft vijf en twintig jaar en laat U in al
dien tijd nooit in den steek.
DE VQORDEELEN?
de flinke houder waardoor geen schrijfkramp meer.
de groote zware gouden pen met hijzonder harde punt (ge kunt
er zonder bezwaar mee op Uw hardsteenen drempel schrijven!)
verkoop met VIJF JAAR GARANTIE. Dat zegt U toch wel wat.
het kloeke modelwaardoor enorm groot inktreservoir, dat zich
door geheel andere en hetere zelfvullings-mechaniek volledig vult
niet meer dat hatelijke telkens vullen.
de tot in details uitneemhare onderdeelen, waardoor gemakkelijker
reiniging en minder kosten van onderhoud.
de practische inkgeleiding, waardoor de achtergebleven inkt daar
niet opdroogt en waardoor minder kans van lekken of stoor
nissen in de inkthouwer.
is de gummizak van den zelfvuller defect, dan is de Parker zonder
deze als een normale safety vulpen door te gebruiken.
Door al deze voordeelen bespaart een Parker U dagelijks aller
lei kleine ergernissen, om van de groote niet te spreken.
Stelt nu niet uit tot morgen wat ge heden doen kunt;
stelt U persoonlijk op de hoogte.
Te IJMUIDEN vindt U een complete collectie PAREER DUO-
FOLD VULPENHOUDERS alleen in den
IJMUIDEN—VELSEROORD.
Aangesloten bij het Nederlandsch
Spaarbank-Bureau.
Zitdag voor IJmuiden, 's Maandags
van 79 uur, Julianakade 4.
Voor Velseroord, 's Woensdags van
79 uur, Willebrordstraat 6.
Rente 4
Postnummer 116147. Telefoon 367.
Door middel van den Postchèque- en
Girodienst kunt ge alle werkdagen gel
den beleggen bij de Nutsspaarbank.
Dat gaat zeer gemakkelijk.
Op het Postkantbor vraagt ge een
stortingsbiljet, vult dat in, no. 116147,
draagt uw geld aan 't loket af en be-
waart het bewijs.
j De Spaarbank ontvangt een kennis
geving van storting en zendt U bericht,
hoeveel Uw tegoed na bijschrijving be
draagt.
j Te gelegener tijd, komt ge met Uw
boekje op ons kantoor, waar de bedra
gen, die per Giro zijn overgemaakt,
worden ingevuld op den datum, waarop
de storting aan 't Postkantoor plaats
had.
HOESTGENEESMHLDELjjj
IJMUIDER
tegenover het Postki
antoot,
HET ADRES VOOR
HANDELS
DRUKWERKEN
IS
N. V. DRUKKERIJ
S1NJEWEL
IJMUIDEN
WILLEMSPLEIN
PIANO - EN OR.GELHANDEL
TELEFOójj 11338
%/iliillllWillllliWillliliHiHiihlllllHiilll
femsa TM S. CODHII-IUm,
Dit had hij opgewonden gezegd en
kon hij zich slechts met moeite be
dwingen.
Lanie klemde koppig haar lippen op
elkaar. Wat ging het mijnheer Seltiz
aan, of zij zich in den dood wilde stor
ten! In haar groot harteleed was haar
nu zoo weinig aan het leven gelegen.
Dit zou zij hem zoo gaarne hebben wil
len toeroepen! En toch vreesde zij elk
oogenblik in tranen te zullen uitbar-
sten.
„U moet mij voor een zeer slechte
amazone aanzien, mijnheer von Seltiz!
U en Rolf zijn dezen weg reeds dikwijls j
gereden. Ik verheeld mij een vrij goede
amazone te zijn en ben zeker van mijn 1
paard," zei ze, zoo rustig als zij kon.
„Daar twijfel ik niet aan. Maar hier
helpt u dat niets, zelfs wanneer u, het
geen ik voor onmoglijk houd, zonder
ongeluk bovenkwam, zoudt u den stei
le n weg naar beneden in het dames
zadel er nooit afbrengen zonder met
liet paard achterover te slaan."
Seltiz zag er heel bleek en opge-
wonden uit. j
Lanie haalde slechts spottend de
schouders op.
„Ik zal toch dezen weg rijden, zooals
ik mij vast heb voorgenomen."
„En ik zal het niet dulden zelfs
legen uw wil zal ik het verhinderen,"
zei hij met vaste, als metaal klinkende
stem en keek haar bijna somber aan,
terwijl hij zijn tanden vast op elkaar
klemde.
Nu lachte zij hooghartig.
„Dat zullen wij zien!" riep zij luid en
eer hij wist, wat zij wilde, was zij liem
voorbijgerend en bereed zij den ge
vaarlijken weg. Toen hij van zijn ver
rassing was bekomen, was zij reeds
een goed eind naar boven gereden.
„Vaarwel, mijnheer von Seltiz!" riep
zij hem toe.
Hij was buiten zichzelf van angst' eh
toorn. Maar hij kon haar niet volgen.
Op dezen smallen weg, waar ternau
wernood één paard kon rijden, was het
onmogelijk haar in te halen en tegen te
houden. Dat zou het gevaar nog ver
groot hebben. Hij zou haar dus slechts
kunnen volgen, zonder haar te kun
nen helpen, wanneer zij mogelijk om
laag stortte.
Maar hij was er de man niet naar om
werkeloos toe te zien bij dit waagstuk
eener vrouw, vooral van een vrouw
die hij met geheel zijn hart liefhad.
Bliksemsnel kwam de gedachte bij
hem op, dat hij in elk geval en tot el-
ken prijs haar neerdalen langs dezen
stellen weg moest verhinderen, en zon
der zich lang te bedenken, rende hij
als de wind dwars door het kreupel
hout beneden langs de helling voort,
zonder op de doornige struiken te let
ten, totdat hij aan den voet van 't steile
pad kwam. Daar sprong hij met een
zwaai uit het zadel, liet hét paard aan
zichzelf over en klauterde in woesten
vaart den steilen weg op.
Lanie had boven veel langzamer
moeten rijden; ze had ook eeni'ge
oogenblikken stil gestaan om van het
heerlijke uitzicht te genieten. Zoo was
Seltiz haar voor. Juist toen zij aan den
steilen weg was gekomei^ stond hij
plotseling als uit den grond opgedoken
voor haar. Als een muur bleef hij staan
en greep met een diepen zucht van op
luchting haar paard bij den teugel.
Zij schrok, omdat zij niet had ver
moed, dat hij haar op deze wijze den
weg zou afsnijden.
„Wat moet dat beteek enen? Laat
den weig alstublieft vrij!" vroeg ze op
gewonden en wierp trotsch het hoofd
achterover.
„Neen! riep hij vastbesloten. En dit
„neen" doorsneed de lucht als een mes
zoo hard en scherp klonk het!
„Ik wil hierlangs naar beneden!" zei
ze koppig.
„Dan zoudt u eerst mij onderstboven
moeten rijden, freule Melanie," ant
woordde hij, kalmer geworden.
„Dat is ongehoord! Wat veroorlooft
u zich wel, mijnheer von Seltiz?"
Hij stond als een muur en verroerde
zich niet.
„Stijgt u, als 't u blieft, af!" zei hij
op kalmen toon, alsof het vanzelf sprak
Een donkere blos kwam op haar ge
laat. Haar oogen fonkelden toornig.
„Neen, ik wil hier naar beneden rij
den, nu juist!"
Zijn gelaat was heel bleek, maar geen
spier vertrok er in.
„Zoolang ik het verhinderen kan,
stellig niet, freule Melanie! U zoudt
zonder eenigen twijfel omlaag storten."
Een sombere gloed kwam in haar
oogen, zoodat deze bijna zwart leken,
j „En wat dan nog wat gaat het u
aan, of ik hier een doodelijken val doe?
Dat is toch mijn zaak?"
j „Neen, in dit geval is het ook de mij
ne. Ik zal u beletten, zulk een onzinnig
voornemen ten uitvoer te brengen!"
„Met welk recht
Hij keek haar aan met een blik,
die tot in het diepst van haar ziel'
drong.
„Met welk recht?" vroeg hij met een;
vreemden klank in zijn stem. „Nu ik
zou u kunnen zéggen, dat uw moeder
mij heeft opgedragen, u van dit waag-*
stuk terug te houden. Maar ik heb nog
een ander rechthet recht, dat dé-,
mcnsch op een ander hééft, die hém?
met geheel zijn hart, geheel zijn ziel
lief heeft. Indien u omlaag stortte?
zoudt u niet alleen uw moeder, maar
ook mij onzegbaar leed bezorgen. En
ik heb het recht, mij met alle kracht
tegen zulk een leed te vrijwaren. Zoo,
freule LanieU behoeft deze verklaring
niet te hebben gehoord, ik heb ze u niet
gegeven met het doel om uw hand te
vragen, maar alleen om u duidelijk te
maken, dat ik mij liever door uw paard
laat vertrappen dan u toe te staan u in
een groot gevaar te begeven." s
Lanie zat als verlamd in het zadel
en keek met een bleek verontrust ge
laat op hem neer.
„U heeft mij lief, mijnheer von Sel
tiz?" vroeg zij met schorre, bevende
stem.
„Ja," antwoordde hij kort van ont
roering.
„En toch hieldt u u zoo op een af-
stand, zoo geheel anders dan dezen
winter, nadat u van Rolf hadt gehoord
dat ik arm was."
Hij keek met oprechte verbazing
naar haar op. j
„Dat u arm bent? Neen, daarvan
heeft Rolf mij niets gezegd. Dat zou j
voor mij geen reden zijn geweest, om j
voor u mijn liefde te verbergen. Toen j
ik u leerde kennen, wist ik, mli n
nog niet, dat u een rijke erfg
waart, dat hoorde ik pas kort voo
vertrek. En men zei niij, datu
aanzoeken met spot en hoon
wezen en 'hen die een poging w
verachtelijke jagers naar een'
schat hebt genoemd. Dat bracht
toe, mijn gevoelens voor n te
gen. Ik wist niet, dat u in Ge' n
heim was, anders zou ik niet
komen. Ik wil niet dat u mij
voor iemand, belust op een bruid
U heeft uw spot en hoon teverga
mij verspild. En mijn bekentenis
u nu, tegen mijn wil, in mijn op
deed, moet u geheel vergeten,
de hand niet naar u uit, maai'
leen toonen, waarom ik mij zoo'n
te zorg maak voor uw leven. Km
zoek ik u nog eens af te stijgen
toe te staan u naar beneden
gen."
Lanie had onbeweeglijk naar h
luisterd. Nu boog zij zich
terneer en sloeg de handen voorI
laat. Zij schreide, zooals zij nog
in haar leven geschreid had.
Hans von Seltiz keek onthuts
haar op. Hij sloeg de teugels
paard om een boomstam en gr#
handen.
„Freule Lanie liefste hen
nie ik bid, ik bezweer u, sclu
Wat scheelt u? Heb ik u gek\#
smeek u schrei niet, dat kan
zien. En sta mij vooi* alles loc»
t Dfiava til .anders goh
u van het paard til, anders gel
toch nog een ongeluk'.'
Wordt vei
