Spaar- en Voorschotbank Boaz IS lil t RTiii Het Oelukskantoor iOPRUIMING KLOKKEN! |2 \i |l0 J. G. HOFMANN Meyer Kroonenberg - Horlogemaker Opticien Huygensstraat 11 - IJmmden Vcpdcp alle hrnrnkzahMm, Bjjk en geen geld H ErnissttJ Haarlem Coöperatieve □evestigd te IJmulden Kanaalstraat 47 Raad van Toezicht: F. J. H. Schneiders, Mr. A. W. Hellema, A. de Wit, F. H. Luchsinger Rechtskundig Adviseur, Mr. A. W. Hellema. Deze Bank verstrekt voorschotten tegen borgstelling of zakelijke zekerheid Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in bewaring genomen eigen een rente van 4 pCt. in 't jaar, voor een jaar vast 41/, pCt. De bank is geopend: Eiken Maandag en Donderdag van 7—9 uur n.m. H Q CO co CC O cc u H 5 cc VANAF HEDEN WEDER VERKRIjOBAAR *1 Jl M An 1 DE BEKENDE UNIE OBLIOATIES BIJ DEN HOOFDAGENT DB RUIJTERDWARSSTRAAT 10 - VELSEROORD. 5 Horloges, Barometers, Kloksteilen, Ooud- en Zilverwerk, Muziekinstrumenten enz., met VIJFTIEN pCt. KORTING Alles met gerantie 1 Alléén bij KANAALSTRAAT 60 IJMUIDEN Ziet eens de prachtige Bronzen Kloksteilen voor spotprijs! VERKRIJGBAAR BIJ ALQEMEENE CENTRALE BANKVEREENIQING VOOR DEN MIDDENSTAND. Agentschap Velseroord Stationsweg 84, voor den Industrleelen en Handeldrijvenden Middenstand. SPAARBANK 4"/,. MARCONISTRAAT 3 IJMUIDEN TELEFOON 420 Maakt teekeningen voor Bouw- en Hinderwetvergunning. Regelt ontwerpen met de Schoonheidscommissie Maakt prijsberekeningen en geeft advies inzake bouwwerken, koop en verkoop van huizen gronden. Levering van Blauwdrukken. (THE AMAZING QUEST) Uit het Engelsch door E. PHILIPS OPPENHEIM Vertaling van Mevr. M. J. Landré-Tollenaar. 65 „Natuurlijk zal ik mijn best doen", beloofde Bliss, „maar u moet wel in 'l oog houden, dat ik niet de minste vakkennis heb. Ik sta aldoor te twij felen of ze me voor den gek houden of niet, wanneer ze het over de leerprij- zen hebben". „Bij dit soort werk heb je geen vak kennis noodig", zeide rnr. Morgan kort en bondig. „Lagei* dan deze prijzen mag je niet gaan, en als ze koopen willen, dan is het motto contant beta len met vijf procent koring. Zie zoo, ga nu maar mee, d'an zullen we samen wat gaan eten." Een paar minuten daarna zaten ze beiden aan een tafeltje van een nabu rig restaurant. Het raam aan de straat wals versierd met een zeer droef geestig uitziende ham en eenige rijen worstjes, die als een guirlande voor het raam waren opgehangen. Het in terieur van het cafétje was niet vee] aanlokkelijker. De tafeltjes bestonden uit planken, die dwars over een paar schragen gelegd waren. Het tafellaken zat vol vlekken en was rafelig aan de kanten. Het menu was op een lei ge schreven en ging van hand tot hand. Rn toch, merkwaardig genoeg, deed noch deze pingeving, noch de tegen woordigheid van zijn ongewasschen overbuurman, wiens tafelmanieren schitterden door afwezigheid, ook maar iets af aan den eetlust van Bliss, een eetlust, die zes maanden geleden zulke hooge eischen aan de vinding rijkheid van verschillende beroemde chefs gesteld had. Zijn middagmaal bestond uit een portie hutspot, en een glas biereen drank, die hij eenigen tijd geleden om zijn eigenaardige sa menstelling met den naam van vergif bestempeld zou hebben. Toen hij klaar was rolde hij een cigarette van eenige restjes tabak, welke hij uit zijn zak opdiepte en ham de zwarte, glimmen de monstertasch weer op. „Zie zoo, nu zullen we eens zien, of we vanmiddag meer geluk hebben," zeide hij. „Denk erom, dat je niet terug komt, of je moet wat verkocht hebben,'1 bromde zijn patroon. „Ik hoop, dat je geluk hebt." Er begon voor Bliss een middag, waaraan hij later niet zonder een ril ling van afschuw terug kon denken. Wel twintig keer werd hij dien middag afgesnauwd door kwajongens van een jaar of zestien, die door het kleine raampje in de deur naar hem keken en hem dan maar op eigen initiatief weg stuurden. Telkens en telkens weer moest hij wachten in tochtige gangen, waar de heen en weer looperide werk lui hun ongenoegen over zijn onge- wenschte tegenwoordigheid op on dubbelzinnige wijze te kennen gaven. Hij werd uitgevloekt en onhebbelijk behandeld door menschen, die hij vroeger geen blik waardig gekeurd had. En toch ondanks dat alles, kon hij een gevoel van voldoening niet on derdrukken, toen de eigenaar van een miniatuur-schoenfabriekje in Bethnaï Green Road na bijna een half uur aar zelen en na eerst wanhopige pogingen aangewend te hebben om den prijs nog lager te krijgen, hem csn kleine order gaf. „Dat is m'n eerste," zeide Bliss, ter wijl hij het bewijs van zijn met -moeite bevochten overwinning in don zak stak. „Ik dank u wel." De fabrikant, wiens naam Rosenthal was, en wiens handen, in contrast met een groot en diamanten ring, hard naar een aanraking met zeep verlangden, keek hem achterdochtig aan. „Wat mankeert er aan die hakken?" vroeg hij haastig. „Denk erom, dat ze geheel overeenkomstig aan de. mon sters moeten zijn. Ik waarschuw u, dat ik elke hak afzonderlijk zal nakijken, voordat ik betaal." „De hakken zijn zoo goed als 't maar kan," stelde Bliss hem gerust. „De quaestie is, dat ik vandaag voor het eerst in een nieuwe betrekking ben en dit is mijn eerste ronde." Gelukkig werden zijn pogingen dien middag nog één of twee keer met suc ces bekroond, zoodat zijn patroon, toen hij zich dien avond aan het kleine fa briekje in Finsbury aanmeldde, meer dan tevreden was met het resultaat van een middag werken en zijn verba zing over het groot aantal bezoeken in ronde termen lucjit gaf. „Nou hoor", zeide hij, „je bent een bestdoener, zooveel bezoeken op één middag." Bliss maakte van de gelegenheid ge bruik om een van de grootste bezwaren tegen meer succes te berde te brengen. „Weet u wat het is", zeide hij, „het contant betalen daarin zit hem de moeilijkheid. Ze zouden wel willen koopen, maar ze hebben te weinig con tanten." Mr. Morgan schudde het hoofd en zuchtte diep. „Ik heb zelf geen cent, al mijn geld zit in die vervloekte machines en ik heb nog niet de helft betaald", zeide hij toen openhartig. „En daarom moet ik geld zien los te krijgen, dan kan ik Zaterdag ten minste de loonen betalen. Als je zoo doorgaat als vandaag, dan zullen we het er net door halen, maar je hebt dan ook verduiveld je best ge daan. Heb je zin om een glas bier te gaan drinken?" Tezamen met zijn nieuwen patroon dronk Bliss het aangeboden glas bier; daarna ging hij naar een van de vele stations van de „Tube", had 't geluk een hoekje te vinden en was na een paar minuten vast in slaap. Vervolgens ging hij Frances halen. Toen ze eenigen tijd gewandeld hadden, gingen ze op een toevallig leeg zijnde bank op een van de groote pleinen zitten. Het was heel warm, zonder eenige beweging hing de warme, bedompte, groote stadsatmosfeer om hen heen. Geen van beiden hadden ze veel lust tot praten. Bliss had opgezwollen, pijnlijke voeten van het ongewoon vele loopen, terwijl Frances zich dien avond heel moe voelde. Toch lukte het Bliss om haar een paar maal"aan 't lachen te maken, door de manier, waarop hij verslag deed van zijn nieuwe ondervindingen. „Denk eens aan", zeide hij lam „zeven shilling provisie in een c Maar ik moet je zeggen, dat iki nooit zoo hard gewerkt heb."' Bijna medelijdend keek ze iiem f „En dan praat je nog, alsof erii toekomst heel wat voor ons is we| legd", zuchtte ze. „Dat is er ook", zeide hij rus „voordat we een jaar verder zijn, i keeren we in geheel andere onrstanf heden." Frances gaf geen antwoord; fj daarna stond ze~op. „Ik ga maar naar huis", zeid j neerslachtig, „ik geloof, dat het bu 1 nog warmer is dan binnen, 't Best dat ik vanavond maar vroeg naar e ga. Morgenochtend om half negen e 1 ik weer present zijn. En ik durf nat: lijk geen oogenblik te laat te koe zoolang ik op proef ben." Wordt vervolg BRAND-, INBRAAK- EN AUTO-VERZEKERINQ Vraagt inlichtingen I Belast zich met aan- en verkoop van woij, enz. Hypotheken. KANTOOR

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1926 | | pagina 4