Ned. Handels enLandbouwbank
M.J. ROL VINK
V.
Üpletten.
Leer om Leer
jjo Tabernal)
L ANDHUISBOUW
Willem van Heijst
Driehuis-Westerveld
IPIANOLESJ
TIJDELIJKE PRIJSVERLAGING
in den BOEKHANDEL P. F. C. BOELSE
groote collectie jongens- en Meisjes Boeken,
Zaterdag
geheelen
31 December a.s., den
dag gesloten zullen zijn.
'ThaJIa-Tbeater - ilmuideisi
SHERLOCK HOLMES,
WHAT PRICE GLORY,
KANTOOR SANTPOORT
Gelden op le Hypotheek beschikbaar
WONINGBUREAU
Be Boer en Dekker - Santpoort
Aannemer - Veteer duin weg 163
HEM f/RADIOAPPARAA 7.
RADIO-HUISKONINGSPLEIN
Gemakkelijke Betaling.
ROGGEVEEN'S Goederenhandel
m
Nieuwjaarschwenschen a 40 cent
Gedurende de geheele Decembermaand
Wij berichten U hiermede dat onze Kantoren op
Haarlemschc Bankvereeniging.
Nationale Bankvereeniging.
Nederlandsche Bank
Correspondentschap IJmuiden.
Noord-Hollandsch Landbouwcrediet. j
Telefoon 136.
HEDEN WOENSDAO EN DONDERDAG:
een groot Detectiveverhaal in 6 acten.
VANAF VRIJ DAG a.s. vertoonen wij het groot machtig filmwerk: I
een verhaal uit den grooten oorlog.
Grooter, mooier dan de reeds vertoonde film De Groote Parade. I
ENSCHEDELAAN 23.
BANKGIRO. SPAARBANKBOEKJES.
Wilhelminafcade 48
IJMUIDEN
GEEFT
Telef. 368—177.
Halte Zeeweg.
Solide gebouwde Landhuizen
Prijzenf 5100.— tot 1 7500.—
Ruime hypotheek beschikbaar.
Afbeelding gratis.
KERKPAD O 13
Koop en Verkoop
Hour en Verhttur - Hypotheken
Beiedigde Makelaars
Telefoon 22318 ENSCHEDELAAN 25
Assurantie - Brand - Inbraak
Stormschade
Glas Leven
IJMUIDEN—OOST,
Bouw van Landhuizen, Woon- en Winkelhuizen,
Burgerwoonhuizen enz.
Maken van Plannen en Bestekken, Onderhoudswerk
Steeds Burgerwoonhuizen TE KOOP EN TE HUUR
F
HET ADRES VOOR
,—i HANDELS i
DRUKWERKEN
ii IS ii
N.V. DRUKKERIJ
SINJEWEL
IJMUIDEN
WILLEMSPLEIN
Hoort het inluiden van
het Nieuwe Jaar met een
SHOWROOM VALKENBURGHEEMSTEDE.
FU.NKE'S ROOOEBROOD brengt geldwimt,
Daar 't aan lekkernijen spaart.
En men 't ROOOEBROOD van FUNKE
Zelf een lekkernij verklaart.
FUNKE'S ROOOEBROOD Is voedzaam,
't Oeeft dus kracht en is gezond.
Dus de winst (ook aan gezondheid),
Mag gerust daarop gegrond.
MEUBELEN, BEDDEN, DEKENS, MATRASSEN, HEEREN-
DAMES- EN KINDERCONFECTIE, MANUFACTUREN
REOENjASSEN, REGENMANTELS, SCHOENWERK, KAR!
PETTEN, VLOERZEILEN, MATTEN ENZ. ENZ.
Trompstraat 144, hoek Casembrootstraat, IJmuiden-Oost.
RAAMSINOEL 46 ZEESTRAAT 62
HAARLEM. BEVERWIJK.
Door dit middel raakt gij
het gevaarlijke en alles ver
nielende ongedierte kwijt.
Geen rat kan de sterke aan
trekkingskracht van RO
DENT weerstaan of kan
blijven leven na er even
aan geknabbeld te hebben.
Doosjes van 50 ct. en fl.~
I»u
ton
pilai
jird'
ia
lis
te
ar
MET NIET MINDER DAN 25 TOT 50 */0.
van een
PHOP1TEERT CV JOKKE 6ELEGEKHE1D.
(THE JACOBSLADDEK).
UIT HET ENGELSCH
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM
Vertaling van Mevr, M. J. L&ndréTollenaar.
56
Jacob keek Lord Felixstone aan en Lord
Felixstone keek Jacob aan. En in de stil
te hoorden ze de heldere stem van Lady
Mary, die vroolijk zingend langs het
strand kwam aanwandelen.
„Nu, wat wil je, ouwe jongen?" vroeg
Felixstone. „We kunnen ook den trein
van half twaalf nemen."
„Beschouwt u het als een soort van
schatting", stelde de Marquis hem op ver
zoenenden toon voor, „een schatting van
den vijand, die verslagen is? Mijn bedien
de zal het bad even voor u in orde maken,
Mr. Pratt, en als u dan belooft voort te
maken, zullen we met het ontbijt op u
wachten. Maar denk er om, geen woord,
geen enkel woord tegen de Marchioness
en Lady Mary."
HOOFDSTUK XXVII.
Dank zij den vereenden pogingen van
Jacob en den Marquis heerschte er aan
het ontbijt een opgewekter stemming dan
vijf van de zes aanzittenden, de gebeur
tenissen van de laatste dagen in aanmer
king genomen, verwacht hadden. Juist
toen Jacob wilde gaan zitten, kwam Mr.
Montague hinkend voorbij het raam, maar
blijkbaar was de aantrekkingskracht van
de geroosterde forel niet sterk genoeg om
hem zijn verschillende kwetsuren te doen
vergeten, tenminste, hij kwam niet bin
nen. Mr. Hartwell, zoo luidde het bericht,
wilde liever niet aan de ontbijttafel ko
men. De Marchioness, die iets later dan de
anderen aan de ontbijttafel kwam, was de
eenige, die door haar volkomen onbevan
gen houding blijk gaf, dat ze aan de onge
wone gebeurtenissen van de laatste dagen
part noch deel had.
„Prettig dat u weer terug bent, Mr.
Pratt", begroette ze hem vriendelijk.
„Heeft u genoeglijke dagen bij uw vrien
den gehad?
„Ja, dank u", antwoordde Jacob, te
verbaasd om een uitgebreider antwoord te
bedenken.
,Mr. Pratt brengt ons helaas slecht
nieuws", mengde de Marquis zich uiterst
minzaam in het gesprek. „Hij vertelde me
zooeven dat hij voor de lunch naar stad
terug moet".
„Wat zal dat een teleurstelling voor
Mary zijn", antwoordde de Marchioness
beleefd. „Ze had zich zoo op een paar
goede partijen tennis gespitst."
„Misschien zou Mr. Pratt zijn vertrek
nog een paar dagen kunnen uitstellen
opperde de Marquis.
„Uitgesloten", viel Jacob hem kortaf in
de rede. „In dit geval zijn er bijkomende
omstandigheden", ging hij iets kalmer
door, „welke ik onmogelijk kan negeeren."
Dat wordt dan een algemeene uittocht",
zei Felixstone droogjes. „Toen ik naar
beneden kwam, schelde onze nieuwe
vriend Mr, Hartwell juist om een Brad-
shaw."
,,'t Is ook zoo moeilijk om je gasten be
zig te houden, als 't jachtseizoen niet ge
opend is", zuchtte de Marchioness.
Dauncey was de eenige, die geen woord
sprak. Hij was niet in staat om iets anders
te doen. dan zijn ontbijt zwijgend op te
eten. Bij 't verlaten van de eetkamer trof
hij Jacob toevallig, gedurende een paar
minuten, alleen in de hall.
„Zijn we nu met z'n allen gek geworden,
Jacob?" vroeg hij, „of hebben we plotse
ling een ongeproportioneerd gevoel voor
humor gekregen? Waarom hebben we den
ouden man niet opgesloten en om de po
litie gestuurd?"
t.Ter wille van de twee jonge edities",
legde Jacob hem uit. „Die zijn allebei
heel anders. En wat zouden we eraan heb
ben, als we den heelen boel hier op stel
ten zouden zetten? Jij hebt Hartwell een
pak ransel gegeven. Felixstone heeft met
Dane Montague afgerekend en nu krijgen
ze het nog met den Glasgow Daisy aan
den stok.''
,,'t Is hoofdzakelijk die oude man", zei-
de Dauncey, ,.ik moet je zeggen, dat ik
niets van hem begrijp. Hij zit daar aan 't
hoofd van de tafel als de beminnelijkheid
en de beleefdheid in eigen persoon. Je
krijgt absoluut den indruk dat hij liever
ik weet niet wat zou doen, dan één van
zijn gasten beleedigen."
Op dat oogenblik kwam de Marquis,
met Lord Felixstone achter hem aan, haas
tig de eetkamer uit. Voor den eersten
keer in al die weken, zag Jacob zijn gast
heer zonder den eeuwigen trek van zelfge
noegzaamheid op zijn geicht. Hij kwam
regelrecht naar Jacob toe en sprak hem
aan.
„Mr. Pratt", zeide hij, „een paar minu
ten geleden heb ik eigenlijk pas goed be
grepen, hoe onridderlijk en onwaardig
mijn beide andere gasten zich jegens u
hebben gedragen. Dank zij mijn zoon, zie
ik nu hun poging, om zich, tijdens uw ge
vangenschap. die voor 't welslagen van
mijn plan noodzakelijk was, op zulk een
banale manier op u te wreken!"
.,U bedoelt waarschijnlijk de quaestie
met den Glasgow Daisy?" vroeg Jacob
koel.
„Ik hoop van harte, Mr. Pratt," ging de
Marquis voort, „dat u alle gedachten aan
medeplichtigheid mijnerzijds aan deze on
verantwoordelijke en betreurenswaardige
poging om zich op u te wreken, verre van
u houden wilt. Voor uw gevangenschap
gedurende die paar dagen neem ik alle
verantwoordelijkheid op me. En de streng
doorgevoerde rantsoeneering was met het
oog op het welslagen van onze kleine on
derneming noodig. Die andere quaestie
echter vind ik vernederend. Ik betreur
haar diep. En daarom. Mr. Pratt, bied ik
u bij deze mijn verontschuldiging aan."
Jacob boog, met een eenigszins sarcas-
tischen trek op zijn gezicht.
„In elk geval doet 't mij genoegen," zei-
de hij, „dat u aan het allerergste deel van
het complot niet meegedaan hebt. Maar
om u de waarheid te zeggen, Marquis, had
ik eigenlijk verwacht, dat ik verontschul
digingen te hooren zou krijgen voor 't feit,
dat u zich aan een vrij ernstige schending
van de gastvrijheid schuldig hebt gemaakt.
Het is toch waarachtig geen kleinigheid
om een van je gasten op te sluiten en hem
bijna geen eten te geven, alleen om geld
van hem los te krijgen."
i go.
De Marquis keek hem met een superi
ren glimlach aan. eb'
„Ach, mijn waarde Mr. Pratt," bei 2
hij. „wat zal ik u zeggen. Het is niet as :*o
dan logisch, dat u de zaak in een geb ter
ander licht ziet dan ik. Als ik in hetzeli in
milieu als u opgevoed was, zou er in os (el
inzichten misschien meer overeenslfl ta
ming zijn. Maar u moet niet vergeten, i 4
ik onwillekeurig beïnvloed word do« li
atmosfeer van deze omgeving, een
ving waar mijn voorouders eeuwena
een leger van onderhoorigen gekleed
gehuisvest hebben, waarvoor ze hunne 1
met aardsche goederen gezegende nabil
lieten betalen. Als u oplettend om u hl
kijkt, Mr. Pratt, zult u zien, dat al!
zelfs het kasteel, dat meer dan zeven!;:
derd jaar in 't bezit van mijn familie
weest is in een zekeren staat van verval
Het huis zelf vraagt om de allerni
reparaties. De muur om den tuin ligt hi
en daar in puin, we hebben een elcctrisd
pomp noodig om het water uit de wel ni
boven te pompen. Voor dat alles is ga-
veel geld noodig. En daar ik het zelf a
heb, volg ik noodgedwongen den eefflg
weg welke in zulk een geval voor iedert
openstaat. Ik probeer het van een and
te krijgen."
.,Het grootste gedeelte van de logés
onze gevangenissen," zeide Daunt
droogjes, „bestaat uit menschen, die
net zulke ideeën op na hielden.''
De Marquis keek Dauncey aan op e
manier alsof hij een kortelings geïmp_
teerde bezienswaardigheid voorhad, wel
zeer zeker het bekijken waard was,
wiens allures van sprekend en denken
mensch men niet au sérieux moest neme5
Wordt vervolgd.
