DE VIERDE MAN
Noodweer.
Nederland en het Zuid-Afrikaansch Fruit.
IJMUIDER courant
ipe Commissie voor den Nederlandsch-
2Uid-Afrikaansc£iien handel seeft in Juli
van dit jaar in haar maandelijksche be
schouwing gewezen op de wensdhelijkfneid
tot verbetering van de afzetmogelijkheden
van Zuid-Afrikaan^oh fruit in Nederland.
Poor de bevordering van directe versche
pingen van Zuid-Afrika naar Nederland zou
een belangrijke stap in de goede richting
gezet zijn.
Het secretariaat van het Nederlandsch
Handelsbureau te Kaapstad heeft thans een
belangrijk rapport doen verschijnen over
deze aangelegenheid. Daaruit blijkt, dat het
groote afzetgebied van Zudd-Afrikiaansch
fruit Engeland is. Het zijn de Londensche
Ivrui'/.T&snhandelanen, die den export tvan,
den vruclhtenoogst aan zich getrokken heb
ben door 'het openen van kant-oren in de
centra der fruitkweekerij in de Unie. terwijl
zij de kweekers hebben bewogen om aan hun
firma's de verscheping en de veiling Yan
hun fruit, toe te vertrouwen. Zij zijn hét,
die den uitvoer financieren, maar die tevens
de oogst financieren, door het verstrekken
van voorschotten op finale afrekening van
de opbrengst.
Ten gunste der verscheping op Engeland
moet ook gewezen worden op den wekelijk-
schen postdienst, welke de Union Castle
Line tusschen Southampton en Durban on
derhoudt. De Engelsche markt nam deze
vruchten tegen loonende prijzen op, totdat
door voortdurenden aanplant van nieuwe
boomgaarden de fruitverschepingen belang
rijk toenamen. Deze toeneming illustreert
zich in de uitvoeringcijfers van Zuid-Afri-
kaansch versch fruit, welke het volgende
beeld geven. 1913: 52.000; 1920: 171.944;
1925: 730.241 en 1930: 1.540.642. De
vruchtenkweekers zagen de prijzen terug-
loopen als gevolg van een onvoldoende wijze
van distribueeren. Teneinde daaraan paal
en perk te stellen werden een drietal Vruoh-
tenbeurzen opgericht, t w. de Decidious Fruit
Exchange, de S. A. Coöperatieve Ltd. en de
Fruitgrowers Cooperative Exchange of S. A.
Ltd. Eerstgenoemde houdt zich bezig met
den handel in zacht fruit. Deze, zoomede
laatstgenoemde organisatie, zijn coöperaties.
Zij treden op ais verschepers van den oogst
harer leden en als adviseurs omtrent de
afzetmogelijkheden. In zeker opzicht treden
deze Beurzen dus op als concurrenten der
Londensche fruithandelaren. Aan laatstge
noemden is evenwel het veilen van het fruit
overgelaten en in zooverre blijvien deze
Beurzen van den Engelschen vruohtenhan-
del afhankelijk. De moeilijkheid, welke de
Beurzen hadden bij het zoeken van nieuw
afzetgebied was deze, dat zij niet beschikken
over fruit, zoodat zij genoodzaakt waren haar
leden te bewegen fruit in consignatie te
zenden naar de te exploreer en markten. Dat
daaraan groote risico's verbonden waren-
spreekt Ivan zelf. Teneinde het risico te
verminderen werd een fonds, het „Parity
Fund" gesticht, waaruit aan alle verschepers
naar markten buiten Engeland het nadeel-ig
verschil tusschen de opbrengst aldaar en den
Lonéenschen marktprijs werd gegarandeerd.
In Augustus 1931 werd dit Fonds tijdelijk
gesloten, doolt het komt ongetwijfeld weder
in werking, zoodra de economische toestanden
verbeteren. In een tijdsverloop van circa vijf
jaren zijn door vooraanstaande kweekers met
behulp der Beurzen tal van markten ver
overd.
Blijkens particuliere informaties impor
teerde Nederland gedurende 1931 circa 31.770
kisten citrus uit Zuid-Afrika, terwijl de totale
invoer van dat product in ons land per jaar
2.100.000 kisten bedraagt. De invoer v^n
Zuid-Afrikaansch fruit was dus weinig be
langrijk. De oorzaak hiervan ligt niet in
ons land. Vóór de totstandkoming der Beur
zen verkochten de voornaamste Nederland-
sche vruchtenhandelaren Zuid-Afrikaansch
fruit. Daarna is van Nederlandsche zijde ge
tracht met de Beurzen tot overeenstemming
te komen over grootere fruitzendingen, waar
aan evenwel tot nu toe door deze Beurzen
nog geen gevolg is gegeven. Als bewijs dat
ons land als afzetgebied van deze producten
niet zonder beteekenis is, moge dienen, dat
zelfs thans door Nederlandsche speculanten
Zuid-Afrikaansch fruit op de Londensche
markt wordt gekocht. De houding der Zuid-
Afrikaansche Beurzen wekt bevreemding en
wordt van die zijde verklaard door te wijzen
op den invloed van den Londensche prij
zen op de Nederlandsche markt en op de
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
28)
Spoediger dan hij verwacht had. keerde
Sanders terug met de boodschap, dat het ter
rein veilig was. Zij betaalden den chauffeur
en begaven zich naar het restaurant, waar op
dit uur van den ochtend slechts enkele be
zoekers aanwezig waren.
„Ze heeft vanmorgen reeds om acht uur
het hotel verlaten en Evertsen is haar ge
volgd', begon de inspecteur zonder ee'nige in
leiding. „Hier heb je het briefje, dat hij heeft
achter gelaten".
Het bleek even kort van inhoud als het
eerste.
..Gezochte heeft zich in het vreemdelingen-
hoek ingeschreven als Josephine Marie Por-
telle, 27 jaar, boekhoudster uit Brussel. He
dennacht hier gelogeerd. Hedenmorgen om 8
uur te voet vertrokken. Bagage achtergela
ten. Ik volg. Wacht hier op nader bericht".
.Wils bekeek het epistel nauwkeurig. Het
viel hem onmiddellijk op, dat de beide eerste
zinnen minder haastig geschreven waren dan
de vier laatste. Hieruit mocht worden gecon-
c.udeerd. dat Evertsen het eerste reeds gister
avond of vanmorgen vroeg had genoteerd, in
ieder géval vóór hij wist, dat de verpleegster,
die nu plotseling boekhoudster bleek te zijn.
zou uitgaan. Toen dat inderdaad het geyal
donderdag 25 augustus 1932
scheepsverbinding tusschen Zuid-Afrika en
Nederland.
Verbetering in dezen toestand zou alleen
te bereiken zijn dOor ai reet-verscheepte toe
voeren te doen zenden door de Vruchten
beurzen naar de Nederlandsche markt en
de aanvulling te doen geschieden door ge
regelde wekelijksche consignaties met over
scheping te Southampton. De Beurzen zou
den en twee continentale stoomvaartlijnen
moeten opwekken een vaarplan samen te
stellen, waarbij een zoo groot mogelijk aan
tal afvaarten van schepen met koelkamer-
ruimte, economisch verdeeld over de oogst-
seizoenen in Zuid-Afrika, zou moeten wor
den opgenomen.
MOT J fflRUS.
FAILLISSEMENTEN.
De Arrondissements-Rechtbank te Haar
lem, heeft de volgende faillissementen uit
gesproken op 23 Augustus 1932.
1. De N. V. Visscherij „Aneta", gev. te
IJmuiden, Middenhavenstraat 28, Curator
mej. Mr. M. J. Kluitman, wonende te Haar
lem.
2. A. J. Daalmeyer, behanger en stoffeer
der. wonende te Beverwijk, Schoolstraat 2.
Curator Mr. J. H. Deenik, wonende te
Haarlem.
3. F. J. Hunter (scheepswerf en werktui-
genfabriek „Het Spaarne", scheepsbouwer,
wonende te Haarlem-Noord, Eikenstraat
40.
Curator mr. T. A. M. van Loben Seis, wo
nende te Haarlem.
4. N. H. Waning, zonder beroep, wonende te
Bloemendaal, Kleverlaan 73.
Curator Mr. G. W. C. Pliester, wonende te
Haarlem.
5. C. M. de Mooy, kapper, wonende te Hil
legom, Hoofdstraat 75.
Curator Mr. F. J. Gerritsen, wonende te
Haarlem.
6. W. Verhagen, timmerman en aannemer,
wonende te Haarlem, Rozenprieelstr&at 63.
Curator Mr, H. J. M. Tonino, wonende te
Haarlem.
7. L. Ebbing, caféhouder en veehandelaar,
wonende te Hillegom.
Curator Mr. L. Ali Cohen, wonende te
Haarlem.
8. H. Aardenburg, behanger, wonende te
IJmuiden, Hobbemastraat 5.
Curator mevr. Mr. S. M. Koolde Bruin,
wonende te IJmuiden.
9. Th. van Egmomd, veehouder, wonende
te Leimuiden, Oosteinde Heereweg 229.
Curator mr. M. van Toulon van der Koog
wonende te Haarlem.
10. A. Rijkenberg, winkelier, wonende te
Haarlem, Kleine Houtweg 11,
Curator mr. J. A. P. C. ten Bokkel, wonende
te Haarlem.
Rechter-Commissaris in al deze faillisse
menten Jhr. Mr. E. J. Strick van Linscho-
ten.
Opgeheven werd het faillissement van:
N. Abspoel, wonende te Haarlem.
Curator Mr. J. H. Deenik, wonende te
Haarlem.
Geëindigd zijn door het verbindend wor
den der uitdeelingslijst de faillissementen
van:
1. J. Geljon, wonende te Hillegom.
Curator mr. G. E. Mellema, wonende te
Haarlem.
2. Jac. van Breemen, wonende te Aalsmeer,
Curator Jhr. Mr. L. U. Rengers Hora Sic-
caraa.
BURGERLIJKE STAND
Haarlem, 24 Aug.
Bevallen; 21 Aug.: W. M. LefeberRekers
d. P. A. Fenger—Peters z. J. G. Schansman—
Batterman z. 22 Aug. A. H. BlomFeekman z.
A. RoosenBrinkmann d. E. M. A. Vriend
v. Kampen z. J. Lauerv. Gend z. 23 Aug.:
A. C. van DijkHofstee d. A. M. C. Snoeks
Diependaal z. H. H. ZwetslootNeifer z.
20 Aug.: W. H. v. d. Broek—Bartelds, d.
Overleden: 21 Aug. M. E. v. Wilderenvan
Acker, 80 j., Oranjeboomstraat. H. J. F. Ro-
qué, 51 jaar, Pontianakstraat.
bleek, had hij haastig de laatste zinnen
neergekrabbeld en het briefje in de reeds bij
voorbaat geadresseerde enveloppe gesloten.
De ontdekking zei naturlijk niets, hoogstens,
dat rechercheur Evertsen een voorzichtig
man was, die op alle eventualiteiten voorbe
reid wenschte te zijn, maar toch kon hij
niet nalaten Sanders op een en ander opmerk
zaam te maken.
Deze bleek nog niet geheel over zijn onrust
heen te zijn.
„Wat je daar zegt, Miel", antwoordde hij
op een zóó kalme toon, dat het den reporter
zelfs eenigszins geforceerd voorkwam, „is ook
mij niet ontgaan. De ontdekking heeft voor
ons niet de minste beteekenis en toch
ik wil het je wel eerlijk bekennenook al,
omdat ik er toch niet in slaag het verborgen
te houden ben ik verontrust over de voort
durende afwezigheid van dezen, mij onbeken
den Evertsen. Zoolang ik zelf de touwtjes in
handen heb, zoolang ik weet en persoonlijk
beoordeelen kan, wat er gedaan moet wor
den, behoud ik m'n, zelfs in de précairste si
tuaties onverwoestbaar optimisme, maar zoo
dra ik tot werklooshed gedoemd word in een
zaak, waarvan de leiding toch tenslotte bij
mij berust, bekruipt me voortdurend de angst
dat het scheef gaat. Ongemotiveerd die vrees
zult je zeggen! Een gebrek aan vertrouwen
in de capaciteiten van m'n ondergeschikten?
Best mogelijk, maar laat. ik je dan mogen ver
zekeren, dat m'n praktijk als speurder mij
daar meer dan eens reden toe heeft gege
ven".
Hij zweeg, en trok nerveus aan z'n sigaar,
die hij daarna met een ongeduldig gebaar
in een aschbakje wierp. Doch bemerkende,
dat de reporter het nutteloos achtte zijn be
weringen te weerleggen, vervolgde hij, nu
wat minder heftig:
„In een zaak als deze, Miel, kan de kleinste
vergissing, van wien dan ook, de boel in 't
honderd sturen. Afgezien van de soesah, die
ik over haar uitlevering zou krijgen, zou hét
{Een Engelsch renstalbezitter heeft
15 van zijn minst belovende eenjarige
paarden laten afmaken, omdat on
derhoud en training der dieren hem
te kostbaar toerden).
't Was maar een klein gemengd bericht,
Verscholen in een hoekje
Van d' een of andre Britsche krant,
Maar 't bracht mij tot een vloekje.
De crisis spaart geen enkel mensch.
Elk moet er onder lijden.
En zuinigheid is het gebod
Voor allen, deze tijden.
Zelfs deze renstaleigenaar
Moest aan dit denkbeeld wennen,
Hij kon niet al zijn paarden meer
In races laten rennen.
Een goede raad was zelfs te duur,
Hij kon dien niet betalen
En vond een paardemiddel uit,
Dat zeker niet kon falen.
Hij koos zijn slechtste „materiaal
Dat hem niets bracht dan schade
En joeg ze door den jongen kop,
Het schot van zijn genade.
Hij pinkte wellicht naar een traan,
In 't meestersoog gedrongen,
Maar boog zich bij gebrek aan keus,
Door noodweer zoo gedwongen.
't Was maar een klein gemengd bericht,
Maar 'k moest het toch vermelden,
Van dezen mensch die is ontgeld,
En 't dier, dat 't moest ontgelden.
P. GASUS.
In het rijm van Voetvolk van gisteren laat
men mij zeggen:
Voor die reeds vol van vreezen
En niet altijd zonder blaam,
De scherpzinnige lezer zal begrepen hebben
dat in plaats van reeds het woord ridders
moet worden gelezen.
P. G.
DE ZAAK-GORGOELOF.
REVISIE AANGEVRAAGD.
PARIJS, 25 Augustus (Reuter). Mr.
Géraud, de verdediger van Gorgoelof, heeft
'bij den minister van justitie een verzoek in
gediend tot revisie van het proces. Het
verzoek is gebaseerd op de verergering van
den geestestoestand van den veroordeelde.
EEN ONTHULLING VAN
LORD ROTHERMERE.
HEM WERD DE HONGAARSCHE TROON
AANGEBODEN.
LONDEN, 24 Aug. (V.D.) In de Daily
Mail publiceert Lord Rotherniere de onthul
ling dat hij, ongeveer 4 jaar geleden, door
invloedrijke Hongaarsche groepen is uitge-
noodigd, zich beschikbaar te willen stellen
als candidaat voor den Hongaarschen troon.
De Hongaarsche politicus en schrijver Ra-
kosi kwam indertijd persoonlijk naar Schot
land, om Lord Rothermere te bewegen de
candidatuur te aanvaarden. Hij heeft de can-
didatuur echter afgewezen, omdat hij het
onjuist achtte, dat op den Hongaarschen
troon een buitenlandsch monarch zou zitten.
Het beroemde Bauhaus Dessau, instituut
wordt met ingang van 1 Septemberingex
een heel klein kunstje zijn, deze juffrouw,
die zich nu eens verpleegster dan weer boek
houdster noemt, als verdacht van medeplich
tigheid in de moordzaak-Leuvensteyn aan de
justitie over te leveren. Maar wat heb ik
dan nog bereikt?' Instinctief voel ik, dat er
veel meer achter deze zaak zit, zóó veel, dat
het ongetwijfeld de moeite zal loonen haar
tot de wortels te onderzoeken. En hoever
zijn we nu? Hoog boven op een tak zitten we,
gedwongen tot een werkeloosheid, lie me
m'n rust ontneemt en met het voortdurende
gevaar voor oogen door een onhandige streek
van een ander naar beneden te zullen tuime
len".
Wils schoot onwillekeurig in de lach.
„Je beeldspraak dunkt me nogal gevaar
lijk, Wils. Misschien, dat die fraaie boomen
langs de Königsallee je daartoe hebben ge
ïnspireerd. Maar overigens ik kan me jouw
positie indenken en tenslotte weet ik daarop
maar één advies: Zie. dat je zoo spoedig mo
gelijk weer een werkzaam aandeel in de on
derneming krijgt. Je zult zelf wel zoo ver
standig zijn, daarbij niet overijld te werk te
gaan".
„Ik zou b.v. kunnen beginnen met de Düs-
seldorfsche bladen der laatste dagen eens
door te lezen om te zien, of het bericht van
den moord ook tot hier is doorgedrongen.
Bijzonder productief lijkt me dat werk wel
niet. maar het geeft tenminste eenige aflei
ding".
Hij stond op en begaf zich naar de lees
tafel, vanwaar hij spoedig met een aantal
nieuwsbladen terugkeerde. Ook Wils ver
diepte zich thans weer in zijn ochtendblad en
eenigen tijd hoorde men nu niets dan het
ritselen der couranten, welke de inspecteur
haastig doorbladerde, zich schijnbaar slechts
nu en dan tijd gunnend een bericht in zijn
geheel door te lezen.
Reeds na tien minuten legde Sanders het
laatste blad op den stoel naast zich en stond
dan plotseling op. De reporter wierp hem over
NIEUWE VONNISSEN WEGENS
AANSLAGEN.
Leden van het IJzeren Front
veroordeeld.
COMMUNISTISCHE SYMPATHIEBETUIGING
MET RIJKSVLAGLEDEN.
KIEL, 23 Augustus. (Wolffbureau). De
speciale rechtbank te Kiehl heeft acht arbei
ders. leden van het soc.-dem. „IJzeren
Front" wegens ernstige mishandeling van
nationaal-socialisten, veroordeeld tot gevan
genisstraffen van 3 tot 18 maanden. Een
der beklaagden had zich bovendien to ver
antwoorden wegens het ongeoorloofd dragen
van vuurwapens.
BERLIJN, 23 Augustus. (Wolffbureau).
De Communistische Rijksdagfractie heeft
aan de leden der Reichsbanner, die te Ohlau
in een gevecht eenige nationaal-socialisten
hadden gedood en deswege tot tuchthuis
straffen van twee tot vier jaar veroordeeld
werden; een telegram gezonden van den vol
genden inhoud:
In de nauwste solidariteit met alle strij
dende proletariërs verbonden, protesteeren
wij krachtig tegen het over u gevelde ter-
reurvonnis. Wij stellen bij het wederbijeenko-
men van den Rijksdag onverwijlde ophef
fing van het vonnis en uw vrijlating voor.
Leve de anti-fascistische actie.
Met broederlijke strijd groeten: de commu
nistische Rijksdagfractie."
Opwinding te Breslau.
BRESLAU, 24 Augustus (Wolffbureau).
Gisteravond hebben hier naar aanleiding
van de doodvonnissen te Beuthen, verschei
dene betoogingen plaats gehad.
De demonstranten trokken door de straten
en riepen: „Weg met het schandelijke oor
deel van Beuthen!", „Stelt onze kameraden in
vrijheid!" „Weg met de regeeringlVon Pa
pen!"
In het licht van zoeklichten verdreef de
politie de betoogers met de gummistok.
Eenige personen werden in hechtenis ge
nomen.
HITLER 17 EN 18 SEPTEMBER NAAR
OOSTENRIJK.
MüNCHEN, 24 Augustus (VB.) Reeds
eenige weken geleden eischten de Oostenrijk-
sche nationaal-socialisten, dat het verblijis-
verbod voor Hitler in Oostenrijk zou worden
opgeheven. Naar thans wordt gemeld heeft
de Oostenrijksche regeering besloten, dat
aan dezen eisch in zooverre tegemoet zal
worden gekomen, dat Hitier vergunning zal
krijgen, zich op 17 en 18 September a.s., de
data van den partijdag der nat.-isociaiisten,
op Oostenrijksch gebied op te houden.
FANZ STOEIIR RIJKSDAGPRESIDENT?
BERLIJN, 24 Augustus (Wolffbureau)
Naar de „Deutsche Zeit-ung" zegt vernomen
te hebben, zal de nationaal-socialistische
Rijksdagfractie den afgevaardigde der N. S.
D. A. P. Franz Stoehr als president van den
'nieuwen Rijksdag voorstellen. Franz Stoehr is
in 1879 geboren en was langen tijd in de
Duitsch Nationale hulpverleening werk
zaam.
In den tegenwoordigen Rijksdag was hij
vice-president.
architectuur, schilderkunst en kunstnijverheid
een raadsbesluit van de stad Dessau, gesloten.
zijn krant een half verbaasden, half spotten-
den blik toe.
„Als ik overal zóóveel waardeering vond
onder m'n lezers, zou ik geen letter meer
schrijven", zei hij.
Sanders negeerde deze opmerking.
„Ik heb geen rust meer, Miel; ik ga naar de
politie. Vandaag of morgen zou ik toch tot
dien stap moeten besluiten en dan dunkt het
me beter zoo spoedig mogelijk door den zu
ren appel heen te bijten. Blijf hier en wacht
op me. Ik kan je natuurlijk niet vooruit zeg
gen, hoe lang of het duurt, maar ik beloof je
zoo gauw mogelijk terug te zullen zijn".
Een hulpvaardige kellner, die ijilngs toe
schoot cm den inspecteur in zijn jas te hel
pen. belette zoowel een nadere toelichting
van Sanders' zijde op hetgeen hij van plan
was als de vraag die Wils, in verband hier
mede, op de lippen zweefde. Met een kort „tot
straks" verliet de eerste het café, terwijl de
reporter opnieuw troost trachtte te vinden in
den stapel nieuwsbladen.
Ongeveer een half uur lang scheen de lec
tuur inderdaad al zijn aandacht in beslag te
nemen, doch langzamerhand verflauwde zijn
belangstelling en al spoedig dwaalden zajn
gedachten at naar de gebeurtenissen, die oor
zaak waren dat hij op dit uur in een café te
Düsseldorf een buitenlandsche krant zat te
lezen, terwijl bij zijn blad in Amsterdam z'n
aanwezigheid wellicht dringend noodzakelijk
was. Hij begon zich af te vragen, of het niet
wat onverantwoordelijk geweest was zich op
deze reis bi.i Sanders aan te sluiten. Hoe lang
kon deze geschiedenis nog duren? Het eind
was er immers niet van te zien cn bovendien
was het neg zeer problematisch, of de af
faire zooveei belangwekkende copie zou op
leveren, dat de verloren tijd daardoor werd
goedgemaakt. Stel, dat de zaak eens scheef
ging en ze beiden op hangende pootjes naar
Amsterdam moesten terugkeeren. Zeker, hij
wist op het oogerblik al heel wat meer dan
z'n coilega's, maar per saldo was het toch
WAAROM DE HEER ZAALBERG
HEENGING.
Offer aan eigen bezuinigings
voorstellen.
EEN JONGERE DIRECTEUR-GENERAAL VAN
DEN ARBEID.
„Het Vaderland" had een onderhoud met
den heer C. J. Ph. Zaalberg, die aftreedt als
directeur-generaal van den Arbeid.
Daaraan is het volgende ontleend:
Zooals men weet, is de heer Zaalberg lid
van de Commissie Weiter geweest en hi*-
heeft met den heer Weiter alleraangenaamst
samengewerkt, dekt volkomen alle voorstel
len der commissie. De heer Zaalberg gaat
dan ook niet alleen mee met de voorstellen
der commissie inzake de arbeidsinspectie,
maar is er vrijwel de ontwerper zelf van. De
voorstellen zijn z. i. onvermijdelijk.
Tot die voorstellen behoort ook, dat drie
hoofdambtenaren op wachtgeld moeten gaan,
hoe smartelijk het ook wezen mocht en hoe
volkomen de getroffenen ook nog voor hun
taak berekend zijn.
Nadat de heeren Last en Klompe, enkel uit
leeftijdsoverweging, aangewezen waren,
heeft de directeur-generaal zich vrijwillig
als derde aangeboden. Hij deed dit voorstel
reeds 9 Maart 1932. De heer Zaalberg behoort
tot hen, die van oordeel zijn, dat de ouderen
èn ter wille van den dienst en uit billijk
heidsoverweging moeten plaats maken voor
de jongeren.
Maar dat was heelemael niet de bedoeling
der regeering en zij heeft zeer ernstig ge
tracht. den heer Zaalberg van dien stap
terug te houden. De directeur-generaal heeft
echter zijn ontslagaanvraag gehandhaafd en
met redenen omkleed.
Hoofdreden is geweest, dat de snelle ont
wikkeling van den dienst en de steeds groo
tere eischen een jongere kracht vragen,
welke hij zag in dr. ir. A. H. W. Hacke, dien
hij dan ook zelf hééft voorgedragen.
Verder heeft de heer Zaalberg niet ver
heeld, dat hij de laatste jaren niet heeft
kunnen werken als hij wilde, omdat te veel
andere dingen, o.a. de werkloosheidsverzor
ging, hem waren opgedragen. Hij heeft zich
dan ook bereid verklaard desgewenscht, de
bij-dingen te blijven behartigen, welk aan
bod werd aanvaard.
Eindelijk heeft hij wel zijn verwondering te
kennen gegeven, dat de betrokken ministers
bij de regeling van de contingenteeringen,
de Arbeids inspectie, z.i. het lichaam, dat het
allerbest van voorlichting kon dienen, niet
om advies hebben gevraagd.
Pas later heeft de regeering hem ook nog
trachten te winnen voor het directoraat, van
de N.V. Mij. tot behartiging van de Natio
nale Scheepvaartbelangen.
Wij kunnen begrijpen, dat deze gehèel
nieuwe instelling den oud-zee-officier Zaal
berg bijzonder heeft aangetrokken
In zijn afscheidsrede gewaagt de heer
Zaalberg van heimwee naar de regeering van
1914, die de Arbeidsinspectie bij alles raad
pleegde, door in de volgende bij deze gele
genheid uitgesproken woorden:
„Van de groote werkers en denkers op so
ciaal gebied, wier invloed ik in sterke mate
heb ondergaan, noem ik slechts hen, die niet
meer in leven zijn, de vijf T's: Tak, Talma,
Troelstra, Treub en Thomas en bovenal
fjfolens".
Naar zijn oordeel over de Zuiderzeewerken
gevraagd zei de heer Zaalberg, dat hij wensch
te, dat men deze nooit begonnen was.
Het blad had ook een onderhoud met den
nieuwen directeur-geheraal dr. ir. A. H. W.
Hacké. Deze vond, dat er veel te veel ge
heimzinnigs gezocht werd in de verandering.
^Zaalberg was zoo eerlijk om. toen er sprake
van was de ambtenaren met 35 dienstjaren
te doen afvloeien, zich zelf het allereerst öp
die voordracht te plaatsen.
-Van de wenschen van ir. Hacke, neergelegd
in de stellingen bij zijn proefschrift noemen
wij:
De verkoop van klein versch brood kan
worden toegelaten van 8 uur des morgens af.
De omstandigheid, dat een der conventies
van Genève o.a. verbodsbepalingen inhoudt
voor den nachtarbeid van banketbakkerspa
troons en bij ratificeering deze verbodsbepa
lingen ook in de Nederlandsche Arbeidswet
zouden moeten worden opgenomen, is een
onoverkomelijk bezwaar om deze conventie
te ratificeeren.
De heer Hacke is een tegenstander van
bedrijfsraden, een voorstander van het ver-
sche kadetje bij het ontbijt, en een groot be
wonderaar van de tegenwoordige arbeidswet.
Van de 40-urige werkweek is hij een tegen
stander om der concurrentiemogelijkheden,
wille, tot een politieke partij behoort hij niet.
DRIE STUDENTEN VAN EEN BERG
GESTORT
ZERMATT, 24 Aug. (Reuter). Te Matter-
horn zijn drie studenten van een hoogte van
1500 Meter omlaag gestort en gedood. Giste
ren heeft men hun lijken gevonden en naar
Zermat gebracht. Het ongeluk is hoogstwaar
schijnlijk reeds Vrijdag j.l. gebeurd.
zeer de vraag, of hij daarvan voor z'n blad
gebruik zou mogen maken. Zoolang het on
derzoek niet geëindigd was en dat kon ten
slotte nog maanden duren zou de politie
zeker niet willen, dat er ook maar een letter
over in de krant verscheen en zoolang dat
het geval was, beteekende het verzamelen
van gegevens practisch niet veel meer dan
het bevredigen van een persoonlijke nieuws
gierigheid.
En toch kon hij op het oogenblik bezwaar
lijk terug. Als hij zich vanavond of morgen
ochtend weer op de redactie liet zien zonder
iets te hebben bereikt, zou de nutteloosheid
van zijn reis eerst recht aan het licht treden.
Nee, dan maar liever een paar dagen er aan
wagen. Geiukkig was het vandaag al Vrijdag,
zoodat hij tot Maandagmorgen waarschijn
lijk niet langer dan anderhalve dag gemist
zou worden. Er zat niets anders op dan in zijn
lot te berusten. Zoolang je beroep
slechts van je eischte, dat je met een kop
koffie en een goeie sigaar in een niet onge
zellig café met desgewenscht uitzicht op een
levendige promenade een krant ging zitten
iezen, was de wereld eigenlijk nog zoo slecht
niet.
Zijn stemming, die na het overhaaste ver
trek van Sanders eenigszins gedaald was,
kwam langzamerhand weer op het peil, dat
bij een man van zijn karakter normaal ge-
nocir.G kon worden
Reeds had hij zich verzoend met het voor
uitzicht misschien nog .wel eenige uren op
der. inspecteur tc moeten wachten, toen een
he-u1 d?' zaal binnentrad, die, na een onder
zoekenden Diik op de weinige gasten te heb
ben geworpen, regelrecht op zijn tafeltje af
stevende.
(Wordt vervolgd).
Over gewenschte verbeteringen.
