HET NIEUWE AVONDBLAD
l
EEN SCHOOLREIS NAAR DE ARDENNEN.
1ge JAARGANG NO. 259
DINSDAG 5 SEPT. 1933
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2*4 cents incasso, per kwartaal f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIEN: 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
2000.bij algeheels invaliditeit; 600.bij overlijden; 400.bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van
een wijsvinger; 100.bij breuk van boven.- en/of onderarm; 100.bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 50Ö0.bij overlijden van man en
vrouw beiden; 3000.— bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over
lijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen
enz. 400bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.indienhetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis, is niet noodig. Uitkeeringen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank te
Schiedam.
IJMUIDEN
DE PROPAGANDA,
HET VISCHVERBRUIK.
Tegenwoordig wordt meer dan ooit gespro
ken en geschreven over werkverschaffing. Dit
vindt zijn oorzaak in de groote werkloosheid
die er thans heerscht. Er is geen bedrijf of
ket gaat aan hetzelfde euvel mank. Wat dit
financieel aan de gemeenschap kost, is niet
te schatten. Dat er bedrijven zijn, waarin het
niet anders kan, kan grif toegegeven worden,
doch er is geen reden om bij de pakken neer
te .zitten. Wij allen, niet één uitgezonderd,
zijn ieder op ons eigen terrein, niet alleen in
het belang van ons land, doch ook in ons eigen
belang, verplicht, zooveel als in ons. vermogen
is werk te verschaffen aan hen, die werk zoe
ken eii het niet krijgen kunnen, Eén van de
bedrijven, die met succes in die richting werk
zaam zou kunnen, zijn, is de visscherij.
Volgens een bekend reeder i.e IJmuiden, die
zich hier over uitsprak, staat het vast, dat als
Amsterdam met zijn ruim. 800.000 inwoners
visch verbruikte, naar verhouding van het
aantal inwoners, alleen reeds voor deze stad
25trawlers konden varen. Welk een perspectief
wordt hier geopend! Hoevele visschers, han
delaren en niet te vergeten lieden, werkzaam
in de nevenbedrijven, konden alleen reeds
daarmede een boterham verdienen.
Alsja als men maar durfde aanpakken
op zulk een wijze, dat het succes niet zou kun
nen uitblijven. Hierin ligt voor de organisaties,
zoowel in de visscherij als in den handel .een
geweldig groot arbeidsterrein braak.
Het geeft niets of men bij onze of een
vreemde regeering bedelt er toe mede te wer
ken, dat de uitvoer niet langer belemmerd
wordt, Zeker, tegenstander ben ik hiervan in
genen deele, hoe eerder hoe liever de tolmuren
neer, doch te wachten, totdat deze geslecht
sin, ware dwaasheid. Laat men in ons eigen
laid het vischverbruik aanmoedigen.
Hoe vaak leest en hoort men niet van een
[ironisch gebrek aan goede visch in groote
léden als Amsterdam en Rotterdam. Hij, die
tentoonstelling „Voeding en Hygiëne" te
Amsterdam heeft bezocht, merkte bij het pu
bliek ondanks de uitgebreidheid en veelzijdig-
Üeid dezer teiitoonstelling, de grootste belang
stelling voor de afdeeling „visch".
'Moet het éérst gaan als in die plaats in
Duitschland', waar het, zooals in „Visscherij
Nieuws" eenige weken geleden vermeld werd,
van boven af gedecreteerd moest worden. Zijn
onze organisaties in den lande, en dat zijn er
vele, niet in staat,.gezamenlijk de hand aan
den ploeg te slaan! Ligt het niet'in hun op-
zet en is het niet in het belang, van hun leden
in. deze richting werkzaam te zijn?
Het is niet de eerste keer, dat dit denkbeeld
geopperd wordt. Thans echter is het een drin
gende eisch, dat de betrokken, organisaties in
deze haar slappe houding laten varen.
Wij allen vormen een onderdeel van de groo
te gemeenschap, en wij zijn mede verantwoor
delijk voor de moeilijkheden van deze tijden.
Laten wij thans, zoowel groot als klein, de
handen ineenslaan. Te lang reeds hebben de
trawlers te IJmuiden stilgelegen.
Van de oude Hollanders gaat de roep uit,
dat zij niet versaagden. Welnu dan, laten wij
toonen, dat wij uit hetzelfde hout gesneden
zijn als onze voor-ouders. Aangepakt voor het
te laat is! Helpt mede, de visscherij en hare
oude glorie te doen herwinnen! De Centrale
Besturenbond van vischhandelorganisaties in
Nederland en alle hierbij aangesloten bonden
zijn bereid, het doel te helpen verwezenlijken.
Maar dan ook allen onze schouders er onder
gezet. Aangepakt, niet versaagd in het be
lang van de visscherijen den handel. Ende
desespereert niet! zoo schrijft „Vissch. be
drijf".
WEER EEN.
Zondagavond is ten nadeele van L. wonen
de te Beverwijk een heerenrijwiel ontvreemd,
dat hij eenigen tijd onbeheerd had laten
staan voor een perceel in de Lippersheystraat
alhier.
LEKKE VLAMPIJPEN.
De stoomtrawler Reiger IJ.M. 106 is, na
slechts een half uur te hebben gevischt met
zes lekke vlampijpen uit zee teruggekeerd.
HAARLEMSCHE ORKESTVEREENIGING.
Op Donderdag 7 September a.s. opent de
Haarlemsche Orkestvereeniging het winter
seizoen met een Volksconcert onder leiding
van haar tweeden dirigent Marinus Adam in
de Gemeentelijke Concertzaal te Haarlem.
Als solist zal aan dezen avond medewerken
de heer Jan Helden, viool; deze zal het viool
concert met orkestbegeleiding in d-klein van
Tartini ten gehoore brengen.
De H.O.V. speelt op veelvuldig verzoek de
Symphonie nr. 6 (Pathétique) van Tschai-
kowsky.
Eveneens zal op verzoek een herhaling ge
geven worden van de uitvoering van het
Concerto grosso in d-klein van Vivaldi. So
listen hierin zijn: Hans Bij van ck, Hanny
Scheffelaar Klots en Cor de Wilde.
DE COLLECTE VOOR HET CRISISCOMITé.
Zooals men in ons blad van gisteren heeft
kunnen lezen, zal a.s. Woensdag een collecte
worden gehouden-ten bate van het crisis-co
mité. Er zal dien dag een speldje worden aan
geboden dat is uitgevoerd in de kleuren der
gemeente.
De beide plaatselijke werkloozen-muziek-
corpsen hebben zich .belangeloos beschikbaar
gesteld om door de gemeente muziek te ma-
vfen. yoor dit doel heeft het comité eveneens
belangeloos de beschikking verkregen over
twee auto's, waarin de corpsen hun rond
tocht door de gemeente zullen maken.
Is het nog noodig, dat wij voor deze col
lecte een aanbeveling schrijven? Wij mee-
nen van niet. De winter is weer op komst
en daarmede de tijd, dat er meer noodig en
minder verdiend wordt. En nog steeds is de
werkloosheid in onze gemeente groot en is er
dus veel ndodig. -
Men koope dus Woensdag het crisis
speldje;.
LIEFHEBBER VAN SCHARREN.
De vischdroger B. kwam Zondagmorgen tot
de ontdekking, dat een liefhebber van schar
ren des iiachts een bezoek had gebracht aan
z'n drogerij in de nieuwe Maliebaan. Twee
honderd scharren waren verdwenen. De heer
B. deed-natuurlijk- aangifte-bij de politie.
„DE WERELD OP ZIJN KOP".
Onder auspiciën van het tooneelfonds van
de Vara en het Instituut voor Arbeidersont
wikkeling zal op. Dinsdag 26 September a.s.
in Thalia door „De Jonge Spelers"- onder lei
ding van Ben Groeneveld worden opgevoerd
„De Wereld op zijn kop" van Upton Sinclair.
EEN NABETRACHTING OVER DE
STAKING.
VANWEGE DEN CENTRALEN BOND.
„De Strijd", het weekblad van het Neder-
landsch Verbond van -Vakvereenigingeir' be
vat een artikel van de hand van den heer
J. Ratté, hoofdbestuurslid van den Centralen
Bond van Tramsportarbeiders, dat kan wor
den beschouwd als eon nabetrachting over de
staking
De schrijver behandelt eerst de schriftelijke
vragen, op 3 Mei j.l. door het Kamerlid den
heer Amelink tot de regeering gericht, welke
vragen betrekking hadden op de beschuldi
gingen van terreur. „Zij" (de regeering)
„heeft, naar ons bekend is, de zaken zeer
ernstig onderzocht en kwam als gevolg van
dat onderzoek tot de conclusie, dat voor de
door den heer Amelink gesuggereerde maat
regelen geen aanleiding bestond." aldus de
heer Ratté.
Wat de verantwoordelijkheid zijner organi
satie betreft voor hegeen in IJmuiden is voor
gevallen, merkt de heer Ratté op, dat voor
op staat, dat de organisatie alleen en uitslui
tend verantwoordelijk en aansprakelijk is voor
daden, die steunen op besluiten, door de or
ganisatie genomen of opdrachten, namens
haar verstrekt. Hieruit vloeit eveneens voort,
aldus de heer Ratté, dat wil deze verant
woordelijkheid door de organisatie kunnen
worden aanvaard, de leden zich hebben te
onthouden van alle daden, die niet steunen
óp dergelijke besluiten en opdrachten. Her
haaldelijk is den leden dringend verzocht,
zich hiernaar te gedragen, hetgeen in het
publiek geschied is,- zoodat ook onze tegen
standers het kunnen weten. Wanneer wij nu
tot de beschuldigingen van terreur zelve ko
men, dan treffen wij allereerst aan het ver
wijt, dat te IJmuiden door stakers onduld
bare handelingen zijn gepleegd, welke hebben
bestaan in het inwerpen van ruiten, het nio-
lesteeren van personen en het oefenen van
drang op winkeliers, 0111 niet aan werkwilli
gen te verkoopen. Dat alles heeft plaats ge
vonden, vervolgt de heer Ratté, maar de bur
geme-ester van Vèlseri is er, ondanks alle
moeite, niet in geslaagd, eenig bewijs bij te
brengen, dat dat alles is 'geschied door mo
dem-georganiseerde stakers, laat staan, dat
de organisatie eenig verwijt trof. Trouwens de
maatregelen door den burgemeester van Vel-
sen waren niet gericht tegen den Transpor-
arbeidersbond in het bijzonder, gelijk deze
bewindsman nadrukkelijk op Zaterdag 13 Mei
dezes jaars heeft verzekerd. De burgemeester
deelde mede, dat zijn maatregelen naar meer
zijden gericht waren en dat vooral op het
meervoud van het woord „zij dé" in zijn pro
clamatie diende te worden gelet.
Verder worden in het artikel besproken de
elders plaats gehad hebbende wanordelijk
heden en de verspreiding van een valsch ma
nifest.
DOOR LEERLINGEN VAN DE 3e EN 4e
KLASSE VAN DE OPENBARE U. L. O. SCHOOL.
en al had ik met m'n 'vader
én m'n moeder een reis om de wereld
mogen maken van een jaar lang, dan
had ik 'm nog niet willen ruilen voor
deze.8-daag.sphe naar de Ardennen mét
de lui van school".
Zaterdagavond, 26 Augustus, station Vel-
sen. De trein van 9.57 zal aanstonds bin
nenkomen en in afwachting daarvan loopen
verschillende .ouders en broers en zusters op
het perron op en neer, om...... maar daar
is 'ie al, en de kalmte van al die rustig
wachtenden slaat plotseling om in een vroo-
lijke drukte, teweeggebracht door een groote
groep uitgelaten, drukdoende, handen-
gevende en omhelzende jongelui; een drukte,
die haar hoogtepunt vindt in een donde
rend, driemaal, herhaald hoera voor de
leiders van dit enthousiaste, jeugdgezelschap,
waarvan de stationsoverkapping nu nog wel
staat te sidderen.
Dan komen de gemoederen wat tot be
daren, want, wie lief en-leed gedurende acht
dagen broederlijk en zusterlijk met elkaar
hebben gedeeld, gaan uiteen', en die gedachte
stemt wat droevigDe groote reis, waar
naar een geheel jaar was uitgezien, de reis
naar Modave in "de Ardennen van Bel
gië was ten einde
Het stand nu wel vast: de buitenlandsche
reis, zooals leerlingen van de openbare U.L.O.
school die eenige jaren eerder gemaakt had
den, moest nog eens, zij het dan met eenige
variatie, herhaald worden.
Duitschland, speciaal het Eifelgebergte,
leek daarvoor opnieuw het beste terrein.
Maar de politieke situatie, die reeds menig
reiziger in verlegenheid had gebracht, en die
ook ons in moeilijkheden 'zou kunnen wik
kelen (wie kan onvoorwaardelijk instaan
voor uitlatingen van jongelui tusschen de
14 en de 19, hoe goed gedisciplineerd overi
gens!) deed ons naar een ander land uitzien.
De keus zou dus moeten vallen op Engeland
of België, in aanmerking nemende, dat de
reissom een niet al te groote bres in onze
kas mocht schieten.
Door bemiddeling van- een der ouders va.n
onze leerlingen werd ons, na vele vp'-^-'^che
pogingen onderzij.ds, (ook in andere richting)
een aanbieding gedaan door een hotelier uit
Modave, waaraan we ons met beide armen
vastklemden. Een verblijf in een hotel, in-
plaats van in jeugdherbergen, en nog wel een,
dat door genoemden vader en zijn vrouw ge
ïnspecteerd en goed bevonden was, mein
Liebchen
Op Zaterdagmorgen, 19 Augustus, zou met
het uitrijden van den trein van 8.22 uit
Velsen (IJmuiden-Oost), de groote gebeur
tenis een aanvang nemen. De beide leiders,
de heeren iDe Jager en Wiedemeyer, ver
wonderden er zich in 't geheel niet over, dat,
na gehouden inspectie, niemand op het
appèl onbtrak. Het afscheid scheen ook
geen van deze jeugdige gasten moeilijk te
vallen. De verwachtingen waren hoogge
spannen, want denk u in: een reis in een
gereserveerde wagen, waarbij je tegen iéder,
die het ook maar wagen durft, den knop
van je coupé aan te raken, vanuit de hoogte
een „gereserveerd" laat hooren, al" was..je
de Amerikaansche millionnair, die in een
speciaal aangehaakt particulier salonrijtuig
reist; de emotie, van.de grens te passeeren,
met alle zenuw-inspanninghoudende forma
liteiten, als passencontrole, douane-onder
zoek, conducteurswisseling, enz.; het uitkij
ken naar, en het opvangen van de eerste
Fransche woorden en zinnen; en dan ineens
te zijn in een Fransch-sprekende stad in Luik
waar al je prachtige school-Fransch je plot
seling schijnt te ontzinken, en de gebaren
taal nog de meest begrijpelijke schijnt, aan
gevuld met een enkel Fransch, maar toch
hoofdzakelijk nog met Hollandsche woorden.
ëDat die menschen je ook maar niet ver
staan, hè Tiny, wanneer je in. goed Hol-
IN DE GOLF VAN MEXICO hebben zware stormen gewoed. Vele sche-pen, rlie de havens
niet-meer honden bereiken, leden schipbreukEen tegen de- rotsen geworpen vrachtboot.
landsch, met je hand aan je mond, om geen
zuchtje van liet geluid verloren te doen gaan
en wijzend op een rolfilmafbeelding, zegt:
„zes bij negen". Die Luikenaren leeren het
nooit.
En weet je nog, wat we gelachen hebben,
Gerrlt, toen jij zoo schitterend half en lialf
zei: „Donnez-moitwee van die cho
coladebollen!"
Ja, dat Fransch, als conversatie-taal vooral
niet zoo gemakkelijk is, hebben we in
Waalsch-België wel ingezien. Onze jongens en
meisjes zouden het er, op een enkele uit
zondering na, in Duitschland of Engeland
stellig beter afgebracht hebben.
Van ons hotel niets dan goeds; alleen....
we zullen geen vergelijking maken met onze
Hollandsche hotels: 's lands wijs, 's lands
eer. De maaltijden waren uitstekend en over
vloedig. En dit laatste wil wat zeggen voor
jongens tusschen de 14 en 18, die niet terug
schrikken voor een stapel boterhammen,
waar U en ik niet graag de helft van zouden
verwerken.
Rondom Modave (een plaatsje, dat u te
vergeefs op Uw groote Bos-atlas zult zoeken,
maar dat ten oosten van Huy ligt) maakten
we prachtige wandelingen, bezichtigden het
Kasteel met z'n fraaie kassen, parken, en
forellenkweekerijbeklommen gevaarlijke
rotsen naast griezelige afgronden; plukten
naar hartelust bramen en hazelnoten: be
keken steengroeven en de vernuftige wijze,
waarop groote brokken hardsteen aan „plak
ken" gezaagd werden, en lieten de wegen
daveren van vroolijke liederen, waarvan er
een zelfs, bij herhaling gezongen, tot het
clublied gepromoveerd werd. (Wegens de
„hoogdravende stijl" en de „ingewikkeldheid"
van de bewoordingen der vele coupletten,
honi soit, qui mal y pense, citeer ik U slechts
het geestdriftig herhaald refrein: en
als je dan niet anders kan, begin je van
vorenaf an".
Velen van onze jongelui toonden op de
lange wandelingen een taai-uithoudingsver
mogen te bezitten. De afstand Modave-Huy
12 a 13 K.M., gold hierbij als maatstaf. Toen
na het eerste bezoek aan Huy (waarbij tevens
in de école de natation eens heerlijk ge
zwommen werd, door hen, die daarvoor toe
stemming van hun ouders hadden) één der
jongens verzocht, met een der leiders terug
te mogen wandelen, terwijl de anderen van
den trein gebruik maakten, wilde twee dagen
later een 15-tal deze prestatie herhalen. Voor
6 hiervan, die eenigszinslast kregen van
„gebladerte" onder de voeten en andere
euvels, was het toch beter, de terugreis per
.trein te maken. Doch 9 anderen brachten er
ook de terugreis te voet kranig af. Ik voor
spel U, dat het volgend jaar, bij den uitsla:
van de vierdaagsche afstandsmarchen rond
om Nijmegen, ook de namen van verschi-
lende IJmuider jongelui zullen prijken. De
eerste trainingsmarschen hebben zij met
succes achter den rug.
Ben welkome afwisseling tusschen deze ver
moedende maar eetlust-opwekkende en aan
gename nachtrust-bezorgende wandelingen
warén twee prachtige autotochten, één dooi
de noordelijke, de andere door de zuidelijke
Ardennen.
Van die eerste noemen we, als de meest
frappante bijzondierheden, de Grot van Re
■mouehamps', met haar grillige druipsteen-
formaties fantastische ruimten, waarbij die
onderaard'sche rondvaart wel het hoogte
punt vormde; de Cascade van Coo, die niet
naliet met haar donderend watergeweld in
druk op onze jongelui te maken, en de Bar
rage van de Gileppe, de kolossale stuwdam,
waarachter de mensch zich een kunstmatig
meer vormde, welks neervallende water reu
zen tubines in beweging brengt ter opwekkin:
van elektriciteit, -en waarop zich de uit gra
niet gehouwen gigantische leeuw verhopt met
z'n majesteitelijke, strengen kop uitziende
over allen en alles heen, naar een verre verte,
als om door zijn imponeeremde verschijning
en houding alleen reeds, el-ken vreemden
indringer een onwrikbaar halt toe te roe
pen Maar. onze fantasie vervaagt voor
de realiteit van 1914zijn, formidabel
gewicht van 300.000 K.G. heeft toch den. druk
vanuit het oosten niet kunnen waarstaan.
Via Luik, na Verviers, werd de terugtocht
aanvaard. Dat Luik zoo'n groote stad was
met zulke winkelpaleizen en zooveel druk
verkeer hadden onze jonge reizigers wel niet
gedacht.
De tweede autotocht viel al evenzeer in den
smaak. Het eerste markante punt, om van
de vele schitterende „points de vue" maar
niet. te spreken, was Dinant.
Een oponthoud van ruim een uur gaf een
deel der jongelui gelegenheid de stad te be
zichtigen, stokplaatjes te koopen, enz. ter
wijl een ander deel de hooggelegen citadel
beklom, waarna de griezelige verhalen van
den norschen „guide" (Wien wa<- het
niet opgevallen, dat hij alleen na zijn: Et
maintenant c'est fini, vriendelijke glim
lachte?Om de „pourboise"? genoten
i werd van een schitterend panorama over
stad en omstreken. Gelukkig be^—^den de
ontelbare treden, waar -bij het opklimmen
geen eind aan kwam arme Puk niet
weer afgedaald te worden, maar vonden
een vriendelijk paadje, dat ons op een andere
plaats in de stad deed uitkomen.
De gedenkplaat voor de vele burgerslacht
offers van den grooten oorlog deed, naast de
verhalen van onzen chauffeur, ook
andere plaatsen, waar het tot een vijandelijk
treffen kwam. een huivering door het ge-
heele gezelschap gaan.
Het aardige Bouillon kon door de afmat
tende warmte niet op al te veel belangsctelling
van z'n jeugdige gasten rekenen. Deze be
paalde zich hoofdzakelijk tot de patisserie,
die zoo'n groot gezelschap tegen een ge
reduceerd tarief van mocca- en vanilie-ijs
voorzag, en tot de souvenirswinkels. waar
degenen, die nog niet op dreef waren ge
komen met een cadeautje „voor thuis", hun
laatste kans waarnamen.
Het zou nieta ardig tegenover de Ardennen,
zijn, te vergeten, hoe we vanaf de plaats,
waar we dien dag pic-nic-ten. en die onze
chauffeiir ons zoo keurig had uitgezn-^t, een
werkelijk schitterend uitzicht genoten over
het, diep beneden ons liggende, kronkelende
dal van de Semols, waar alle velden beplant
waren met tabak. Ook later zagen wij deze
tabaksvelden tegen de hellingen der bergen
op. En het deed zeker eigenaardig aan, hoe
men ons bij een „point de vue" van eenige
kilometers verder, tegemoet kwam loopen
metpakjes tabak en „Cigares et Ciga-
rillos en vieux Samois".
Via Rochefort, dat we met een' kort op
onthoud vereerden, bereikten we in clen
avond weer ons hotel, waar die goeie mon
sieur Henin en zijn vrouw (de eigenaars van
ons „Hotel des Touristes") ons alweer een
voortreffeliiken maaltijd bereid hadden.
Het was inmiddels de laatste avond gewor
den. Had dit misschien iets uit te staan met
de luidruchtigheid, die er na het klokje van
gehoorzaamheid, op de kamers heerschte? Ik
heb mij voorgenomen, u de bijzonderheden
hiervan niet tc verklappen. Het zal U mis
schien ook niet interesseeren, hoe 16 jonge
dames trachtten een mask-evade te vormen,
uitgedost in de vreemdsoortigste kleedii, ge
deeltelijk aangetroffen in de vertrouwelijk
opengelaten hotelkamerkasten (o, mr. Henin,
wat zou je gelachen hebben, als je gezien
had, hoe reuze je veldtenue met hoofddeksel
een Hollandsc-h meisje flatteert). De plotse
linge verschijnmg van schrijver dezes ver
stoorde wreedaardig de opvoering van een
klucht, waarvan reeds drie figuranten het
tooneel, in casu de gang, hadden betreden, de
twee achtersten snel terugtrokken, doch de
voorloopster plechtstatig niets kwaads ver
moedend, in haar lachwekkende om^isels
voortschreed.
(Henny, Henny, ben je ooit oreer geschrok
ken' en heb je ooit sneller den aftocht ge
blazen!)
De laatste morgen! Denvriendeliiken hote
lier en zijn vrouw willen we allen duidelijk
maken, hoe we zijn goede zorgen hebbc" oo
prijs gesteld. Maar hoe! We vinden er het
volgende op en het plan vindt algemeen in
stemming:
Vóór het terras van T-»et hotel ste11*" —e
ons op in 2 gelederen. Eén der leiders noodigt
gastheer en gastvrouw uit zich aan een kleine
ceremonie te onderwerpen. ..ja. zoo in
datzelfde witte jasje, waarin we U J'
en als ze on het bordes verschijnen, sormet
de „troep" in de houding, ja. we^keliik. alsof
ze zich van den ernst va.n het oo"" be
wust is, en houdt de oudste leid°~
toespraak namens allen, besloten m^t een
driemaal uit volle borst aangeheven hoera!
Daar was ons hoteliertie toch "''ie
beduusd van. Hij bedankte met wat zachte
stem en vochtige ooaen. Het meest t'-of ons
nog. toen h« ^wéérde, een gevop1 «■p-
heid te moeten overwinnen, nuwü heen
gingen. Hij. zelf een jonge man, hield v?n- de
vroolijkheid en de drukte van de jonge
menschen, en zag op tegen de Plotselinge
stilte, die nu volgen zou. Wij hadden elkaar
ook al zoo goed leeren kennen. Als bij een
heusche plechtigheid richtten mi verschil
lende deelnemers aan de rejs hun lens op
Monsieur Henin en de tijd van vertrek was
spoedig gekomen.
Wat zaten nu de jongedames in de.knijp
bij het terugkomen over de Hollandsche
grens. „Alle bagage openmaken", werd gelast.
Als een eleetrische schok ging het door de
wagen. Daar zijn benauwde zuchtjes ge
slaakt door de smokkelaarstert.i es van eau de
Cologne, die niettegenstaande onze waar
schuwing toch de verleiding niet hadden
kunnen weerstaan. Gelukkig vond de ge
moedelijke douaneman niets (of wilde hij
niets vinden?) maar de angstige gezichten
van sommigen, en het mij in vertwijfeling
bp zich roepen, had ik graag op de (ge-
luids) film vastgelegd. Nu was de prettige
sensatie van de heenreis werkelijk een be
ne "—ende geworden.
De reis was nu spoedig ten einde. Dat
ieder nog 75 ets. terug ontving was een
meevallertje, nog efrooter. dan toen n.*"
ren deelnemer tiidens de eerste autotocht
10 francs ter hand gesteld voor „onvoorziene
uitgaven".
Van beide zijden zien we met genoegen op
onze reis terug, en al is het in de eerste
plaats een „pleizier"reis geweest, het doel:
door onmiddeiliike aanschouwing' zich een
betere voorstelling vorTi^n van bodemvor
ming, natuur, flora en fauna van het
dennengebied (zooals we het op de collects
pas gvootsch aankondigden) is -s
bereikt.
Ook voor oefening in de taal was dit
hoewel kort, uitstekend geschikt. Sommigen
begonnen zich al aardig te redden <-u uit
drukkingen, zooals „Bon matin" of „Allez
votre corridor" (in ernst ovei'genomen) zul
len onze jongens nu wel niet meer bezigen.
Het was een fiine reis. waarop deel
nemers elkaar en hun leiders weer eens van
een andere zijde en dus beter hebben iee^en
kennen. Le roi est mort, vive de roi! Vrij
vertaald: de reis is afgeloopen, sparen voor
een nieuwe reis!
F. BASSTRA TREEDT IN 'T HUWELIJK.
Naar wij vernemen is de bekende hoofdklasse
speler F. Basstra. lid van D.C.IJ., onder
trouwd, om den 14 September in hen huwelijk
'te treden