Het Roode Kruis Ziekenhuis.
Luchtjeugd.
Een Meisje en een Man
IJMUIDER COURANT ZATERDAG 20 JANUARI 1934
TWEEDE BLAD.
BEVERWIJK.
Een monument van burgerzin.
Een zegenrijke instelling voor midden-Kennemerland.
Het Roode Kruis Ziekenhuis in de Vondellaan dat 21 September 1927 door Prins Hendrik
geopend werd.
Het is nu al weer ruim zes jaren geleden
dat liet Roode Kruis Ziekenhuis in de Von
dellaan werd geopend. Op den Sisten Sep
tember 1927 zag het bestuur'van de plaatse
lijke afdeeling van het Ned. Roode Kruis
den gedurende zoo vele jaren gekoesterden
wensch in vervulling aan, toen Prins Hendrik
als voorzitter van het hoofdbestuur de ope
ningsplechtigheid vervulde. Het was een be
langrijke dag voor de bevolking van Bever
wijk en omgeving, want het ontbreken van
een ziekenhuis in het centrum van het dicht
bevolkte gebied, dat behoort tot midden-
Kennemerland, was gedurende een lange
reeks van jaren als een ernstig gemis ge
voeld.
Voor een verpleging in een ziekenhuis voor
het raadplegen van specialisten of voor het
ondergaan eener chirurgische behandeling
moesten de patiënten naar Haarlem worden
overgebracht. Dat was de dichtst bij zijnde
stad, waar een ziekenhuis gevestigd was. Dat
de patiënten de narigheden van de lange
reis langs een slecht geplaveide weg onder
vonden, ligt voor de hand. In die dagen kwam
het dan ook heel dikwijls voor, dat een
patiënt, op weg naar een ziekenhuis om her
stel voor een geschokte gezondheid te zoeken,
tijdens het transport overleed of in veel
ernstiger toestand arriveerde, dan hij een
uur geleden van huis was vertrokken. Toen
dan ook een actie in Beverwijk werd be
gonnen om aan dezen toestand een einde te
maken en te trachten tot stichting van een
eigen ziekenhuis te komen, was de medewer
king van de geheele bevolking spontaan en
algemeen en niemand onttrok zich aan een
bijdrage, want men besefte volkomen, dat
hier een groot algemeen belang werd ge
diend. En het Ziekenhuis-comité, later her
vormd tot een vereeniging, genaamd „Zieken
huis Beverwijk en Omstreken", wist het geven
van bijdragen wel te animeeren. Zelfs trok
ken de enthousiaste dames en heeren er met
een draaiorgel op uit en daarbij werd de
kleinste gave in grooten dank aanvaard, ge
dachtig aan het spreekwoord van de kleintjes
die een groote maken. Niemand onttrok zich
aan het geven van een bijdrage, klein of
groot al naar gelang de financiën het toe
lieten. En zoo werd steentje voor steentje
de fundeering gelegd voor het monument
van burgerzin, dat eerlang zou verrijzen.
Zoo werd langzamerhand het bouwfonds
gevormd, dank zij aller medewerking. Toen
het eenmaal zoover was, werd het Ned. Roode
Kruis voor het plan geïnteresseerd en ook
deze machtige organisaties plaatste zich op
het standpunt, dat een klein, goed geoutil
leerd Ziekenhuis in midden-Kennermeland
zeker een zegen voor de bevolking zou zijn.
In de totstandkoming van een dergelijke in
richting mocht meer dan een streekbelang
worden gezien, het kon wel degelijk een
streekbelang worden genoemd. En toen dan
ook eenmaal de basis voor den opbouw vol
ledig was gelegd, verleende het Ned. Roode
Kruis krachtige medewerking om het plan
tot uitvoering te brengen. De stichting van
het St. Antonius Ziekenhuis bracht geen wij
ziging in de plannen en met beleid werd
aan de verwezenlijking van het ideaal, de
stichting van een eigen ziekenhuis, voort ge
arbeid. De Beverwijkscbe gemeenteraad ver
leende voor een tijdvak van vijf en twintig
jaren een jaarlijksche subsidie tot een
maximum van f 8000, als bijdrage in de
exploitatiekosten onder voorwaarde, dat dit be
drag eventueel zou worden verminderd met
van de andere gemeenten te ontvangen sub
sidies. Alleen Wijk aan Zee en Duin heeft
zich in dit opzicht verdienstelijk gemaakt,
door eenige jaren een som van f 500 bij te
dragen. Het afdeel-ingsbestuur kon in dat 1
geval aan het gemeentebestuur berichten,
dat over het bedrag van f 8000 niet volledig
behoefde te worden beschikt.
De totstandkoming van het Roode Kruis
Ziekenhuis te Beverwijk, het tweede in Ne
derland, heeft aanstonds bewezen, dat een
klein ziekenhuis, mits goed en modern ge-
installeerd, een zegeii voor de bevolking te
kunnen zijn. Men mag zonder overdrijving
aannemen, dat het een gebied van 30.000
menschen bestrijkt. Aanvankelijk waren 40
bedden beschikbaar en reeds na eenige maan
den kon dit aantal tot 45 worden uitgebreid.
De poliklinieken werden zeer druk bezocht
en bleken wel zeer op prijs te worden gesteld.
Men vond nu gelegenheid voor klinische be
handeling dicht bij huis m tegenstelling met
vroeger, toen men voor het bezoek aan een
polikliniek hetzij te Haarlem of elders ten
minste een halven dag moest reserveeren.
Zoowel voor degenen die zich in het Roode
Kruis Ziekenhuis lieten verplegen, als voor
de familieleden biedt de verpleging in de
plaats zelf niet te becijferen voordeelen, die
natuurlijk in de eerste plaats aan den dag
treden in de besparing aan reisgeld en tijd
bij het afleggen van ziekenbezoek. De groote
beteekenis van het Be verwij ksche ziekenhuis
voor de patiënten bij ernstige en acute ge
vallen, om dan nog niet te spreken voor
hen, die het slachtoffer van verkeersonge
vallen zijn, ligt- zoo voor de hand, dat daar
over niet verder behoeft te worden uitge-
wijd. Zoo heeft het Roode Kruis Ziekenhuis
zich in deze eerste periode van zes jaren
schier onmisbaar weten te maken. Voor de
verpleging en de behandeling hebben zij, dde
daar genezing zochten, niets dan lof. Daar
voor pleit wel liet feit, dat daaromtrent in
al die jaren geen enkele klacht werd verno
men. Onder leiding van den chirurg, dr. L.
J. Bulier heeft de genees- en heelkundige
afdeeling zich een gunstige reputatie ver
worven. Met groote zorg wordt de absoluut
vrije artsenkeuze gewaarborgd en het is de
patiënten zoo zij dit verlangen, toegestaan
zelf een chirurg te kiezen. Het verplegend
personeel wordt gevormd door een staf van
twintig zusters, die zich onder leiding van
de besturende zuster beijveren de belangen
van degenen, die herstel zoeken van hun
lijden, te behartigen. Aanvankelijk waren de
zusters gehuisvest in een villa aan de Von
dellaan, doch twee jaren'geleden werd over
gegaan tot den bouw van een zusterhuis op
het terrein van het ziekenhuis. En hier vin
den de zusters na de beslommeringen van
den dag of van den nacht een goed en pret
tig tehuis. Het zusterhuis bevat o.a. een zit
kamer en een eetkamer voor de zusters, de
zelfde vertrekken voor de meisjes, 28 een
persoons kamertjes en twee badkamers.
De algemeene leiding van het Ziekenhuis
en alles wat daarmede verband houdt, berust
bij het dagelijksch bestuur van de plaatselijke
afdeeling van het Nederlandsche Roode Kruis
te weten de heeren Ir. A. II. Ingen Housz,
voorzitter, dr. D .A. Boon, secretaris en W.
Maters, penningmeester. Zij waken voor de
belangen voor alles wat leeft en werkt in
in het ziekenhuis en zien toe, dat degenen
die hier lijden, djg. patiënten dus, een uit
stekende verzorging genieten. En zoo kon het
gebeuren, dat het Roode Kruis Ziekenhuis
ondanks den betrekkelijk korten tijd, waarin
het zijn zegenrijk werk verricht, een gunstige-
reputatie gevestigd heeft.
Het Rusthuis in de Akerendamlaan is mede
een van de instellingen, die bij het zieken
huis behooren. Zij, die in den huiselijken
kring niet voldoende rust kunnen vinden,
noodig voor het volledig herstel eener ge
schikte gezondheid, kunnen /n het Rusthuis
de zoozeer verlangde rustige omgeving vin
den.
En nu tenslotte nog eenige cijfers, die de
bewijzen leveren, dat ons Roode Kruis Zie
kenhuis zich heeft weten op te werken tot
een hoogst nuttige, algemeen gewaardeerde
en onmisbare instelling.
Bij den aanvang van het jaar 1932 be
stond de vrees dat het aantal verpleegdagen
van het Roode Kruis Ziekenhuis zou terug-
loopen. Deze vrees werd niet bewaarheid, het
aantal verpleegdagen steeg, wat ten goede
kwam aan de financiën. Dit gaf het bestuur
aanleiding om uit gemeenschapsgevoel aan
het gemeentebestuur te berichten, dat over
f 7500 zou worden beschikt van het subsidie,
dat was bepaald op f 8000. Het aantal patiën
ten dat in het ziekenhuis werd opgenomen
was 546 tegen 534 in 1931 met 12590 verpleeg
dagen tegen 11565 in 1931. Ook van de poli
klinieken werd een zeer ruim gebruik ge
maakt.
Het Rusthuis.
In het rusthuis van het Roode Kruis Zie
kenhuis vonden 24 patiënten mét 857 ver
pleegdagen opneming. De meeste patiënten
verbleven daarin van 48 weken. Over het
algemeen waren de resultaten zeer bevredi
gend, al was voor sommigen een langer ver
blijf gewenscht geweest. In October werd
het 2e huis betrokken waarin naast de be
woning nog voor 2 patiënten plaats bleef.
ESPERANTONIEUWS.
Het plaatselijk bestuur van de Esperanto-
afdeeling verzoekt ons opneming van het
volgende-
TYPISCH HOLLANDSCH!
Van 2224 October vond te Valencia
(Spanje) het jaarlijksch congres plaats van de
Internationale Unie van Jaarbeurzen.
Mede dank zij het bestuur van de jaar
beurs te Valencia dat reeds het Esperanto
voor de propaganda en correspondentie ge
bruikt en de Esp. groep ter plaatse, kon
de vraag omtrent het gebruik van Esperanto
in een zitting, gepresideerd door den directeur
van het Ministerie van Handel in Spanje, aan
de orde worden gesteld.
De heer Robert Kreuz (Engeland), die zich
jarenlang op handelsgebied beweegt, hield
een rede, die veel bijval vond. De onder
staande resolutie, daarna gesteld werd aan
genomen met 194 stemmen. Met Tripolls
en nog 2 andere stemde Utrecht tegen! Hier
toch heeft men geen Esperanto noodig, we
kennen immers onze talen.
De resolutie luidt als volgt:
De vergadering,
gezien de overwegingen die leidden tot de
besluiten van Bordeaux, Milaan, Rome en
Parijs, t.o.v. esperanto als taalcode, voor het
practisch gebruik van Esperanto op jaarbeurs
gebied en de noodzakelijkheid de reeds ge-
(In verscheidene steden van ons
land zijn of worden jeugd lucht
vaartclubs opgericht ter bevorde
ring van kennis en beoefening der
vliegsport, experimenteeren met
vliegtuigmodellen enz.)
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst
En die hangt erg in de lucht,
Wie daar thans de lucht van krijgen,
Gaan dus nu reeds op de vlucht
Neen, ik zal bij nader inzien
In dien trant niet verder gaan,
U mocht anders mijn bedoeling
Mogelijk eens misverstaan.
Waarin zijn de stoere jongens,
Ferme knapen van vandaag,
Meer geïntresseerd dan luchtvaart,
Dat lijkt een onnutte vraag.
Waarlijk, luchtvaartclubs voor jongren,
Dat is wel een mooi idee,
En de leiders van dien opzet
Hebben haast een stormwind mee.
Na de prachtige prestatie
Van ons aller Pelikaan,
Vliegt de jeugd, zou ik zoo zeggen,
Op dit nieuwe denkbeeld aan.
Om een vlieger op te laten
Is voor jonge jongens fijn,
Maar het is nog heel wat anders,
Om een vlieger zelf te zijn.
Op de aarde met haar zorgen
En haar strijd, is 't niets gedaan,
In de lucht is er pas ruimte,
Om de vleugels uit te slaan.
Daar is men, hoe groot de vluchten,
Aan 't begin eerst van de vlucht,
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst
En die ligt weer in de lucht
Stel u voor, dat in de toekomst
Voor ons Nederlandsche ras
De wel nooit verwachte bijnaam
't Luchtigst volk ter wereld was.
P. GASUS.
dane proefnemingen uit te breiden;
herinnert aan het algemeen nut van de
opgeworpen ideeën;
beveelt de leden van de Internationale
Jaarbeurs Unie aan, hun pogingen tot ver
wezenlijking der genomen besluiten voort te
zetten;
raadt de jaarbeurzen aan, eenige van hun
ambtenaren Esperanto te doen leeren;
en verzoekt het bestuur alle noodige stap
pen te doen in overleg met het daartoe be
noemde comité, die tot volledig succes kun
nen leiden.
In verband met het bovenstaande kunnen
we niet nalaten ons hart te luchten in de
volgende regels:
Waren wij in de arbeidersbeweging nu ook
maar zoover, Want inderdaad gebeurt bij de
jaarbeurzen reeds wat wij, zonder succes
nog, voorstellen aan de arb. organisaties.
Want vele jaarbeurzen gebruiken reeds Esp.
voor propaganda-doeleinden, in hun druk
werk, reclame en correspondentie. Daarom
gelooven we ook niet, dat deze resolutie een
kapstok is, zooals in de arbeidersbeweging
wel het geval was.
WINKELIERSCOMBINATIE „PLAN WEST".
De winkelierscoimbinatie Plan West houdt op
Donderdag 25 Jan. haar jaarvergadering in
café Seheywijk van den heer Nelis.
De agenda vermeldt o.a. de jaarverslagen
van secretaris en penningmeester en een be
stuursverkiezing wegens periodieke aftreding-
van de heeren W. Akse, voorzitter, C. Tabak
en Th. Willemse. De aftredenden zijn herkies
baar. Verder zal een bespreking over de re
clame worden gevoerd.
LOOP DER BEVOLKING.
Ingekomen: J. R. Prent, leidster kinderhuis
van Amsterdam Beecksangl. 1. M. Groot, ar
beider van Wijdenes, H. Burgerstr. 1. A. Mod
derman houder wasch- en strijkinr. van Bo-
venkaspel Schoolstraat 3. C. J. Stet. zonder
van Haarlem. Kerkstr. 96. Chr. de Vreeze, ar
beider van Wijk aan Zee en D. H. Burgerst.
29. R. J. C. Ligtermr sigarenmaker van Wijk
aan Zee Stumphiusstr. 25. L. Hooij, slager van
Wieringen. Breestraat 79.
Vertrokken: J. J. van der Does, slager naar
Heemskerk Voo'-weg 9. r H, Soesman, boek
houder naar Wijk aan Duin, Duinwijckl. 26.
Chr, J. H. Fenger, dienstbode naar Amsterdam
Joh. Verhulststraat 63, J. H. Huh. onderwijzer
naar Wijk aan Duin Duinwijckl. 29. G. A. Duijn
verpleegster naar Obdam B 40 Spierdijk; Joh.
K. Jonker, rundsla eer naar Amstedam Da
Costakade 54. J. Hoijtb- abeider naar Velsen
Schulpweg 49. H. C. Vrugt, onderwijzer naar
Wijk aan Duin Acacialaan 59. A. A. van Esse-
veld. kraamverpl. naar Amsterdam Haarlem
merstraat 97.
Het Zusterhuis van het Roode Kruis Ziekenhuis.
WIJK AAN ZEE EN DUIN
DIENSTPLICHT.
Bij beschikking van Z. E. den Minister van
Defensie, is aan den dienstplichtige uit deze
gemeente der lichting 1934, W. G. Zuiderduin.
met ingang van 16 Februari 1934, voor een
jaar vrijstelling 'verleend van den dienstplicht
wegens kostwinnerschap.
HINDERWET
Ter secretarie dezer gemeente ligt ter inzage
een verzoek met bijlagen van P. Attema, wo
nende te Wijk aan Zee en Duin, om vergun
ning tot het oprichten van eene inrichting
voor machinale houtbewerking, op een per
ceel, gelegen aan den Groeneweg, kadastraal
bekend in sectie B, No. 1747.
LOOP DER BEVOLKING
31 Dec. 1933 bedroeg het totaal aantal in
woners 7192. Bij gekomen door geboorte 208,
idem door vestiging 1572. Totaal 8972,
Vermindeiing door overlijden 44. idem door
vertrek 578. Totaal generaal 8350.
De totale vemeerdering van de gemeente
bedraagt dus over het jaar 1933.
De totale vermeerdering van de gemeente
bedraagt dus over het jaar 1933 050 7192
1158 zielen.
Het aantal huwelijken was over het afge-
loopen jaar 53.
STRAATSCIIENNERIJ.
Door baldadige jongens Werd in den laatsten
tijd de omgeving van den Munnikenweg onvei
lig gemaakt. De lampen van de straatverlich
ting werden uitgedraaid, uit een rijwiel dat in
de Regulierstraat stond, werd een lampje ge
stolen, uit een auto werdén een paar hand
schoenen ontvreemd bij een tiental bewoners
zijn de sleutels van de achter hun woning ge
legen schuren weggehaald, terwijl uit een
bakker-rva^en i brood werd ontvreemd. Men
hoopt hieraan '-hans een einde te hebben ge
maakt. De politie heeft een uitgebreid onder
zoek ingesteld en slaafde er in de belhamels,
eenige jongens van 9 jaar, op te sporen. Bij
een der jongens werd op het erf, verstopt on
der den grond, een aantal sleutels gevonden.
Uit een bloembak, bevestigd voor een perceel
aan de Regulierdwarsstraat zagen wij dep
veldwachter, een paar handschoenen, welke
onder het zand verstopt waren, opgraven. De
meeste sleutels zijn thans terecht. Wij mogen
veronderstellen dat de rust thans in die om
geving is teruggekeerd.
LICHTNET WEER DEFECT.
Wegens een storing aan de leiding zat ge
heel Wijk aan Duin, Donderdagavond in don
ker. Tegen acht uur was het euvel hersteld.
BURGERLIJKE STAND.
Geboren; Maria Margaretha. dochter van J.
Lubbers en A. Veldhuis; Catharina Helena,
dochter van D. van Diepen en E. Oudhuis;
Franciseus, zoon van J, H. Haartman en D. C.
Kooiman; Cornelia Jacoba. dochter van B.
Leuring en M. J. de Klerk; Daniel, zoon van
E. Lijnslager en A. S. Blom.
Ondertrouwd: F. L. Voorma. 30 jaar, en C.
M. Albers, 24 jaar; L. Langendijk 38 jaar en
M. G. van den Berg, 32 jaar.
Overleden: N. Prince^ 56 jaar, weduwnaar
van A. de Boer.
VOOR BEVERWIJK.
ZATERDAG 20 JANUARI.
Luxor Theater: „De Luciferskoning" en
„Ein Lied geht um die Welt", 8 uur.
Kennemer Theater: „Ontwakende Jeugd"
en „Standvastige Liefde", 8 uur.
ZONDAG 21 JANUARI:
Luxor Theater: „Als de alarmklok roep",
2.30 uur. ,Ein Lied geht um die Welt", 5 uur.
„De Luciferskoning" en „Ein Lied geht um
die Welt", g uur.
Kennemer Theater: „Standvastige Liefde",
2.30 uur. „Ontwakende Jeugd" 5 uur. „Stand
vastige Liefde" en „Ontwakende Jeugd" 8 uur.
MAANDAG 22 JANUARI:
Luxor Theater: „De Luciferskoning" en
„Ein Lied geht um die Welt", 8 uur.
Kennemer Theater: Filmavond Neder
landsche Fabrikaat. 8.15 uur.
AGENDA TE HAARLEM.
Heden:
ZATERDAG 20 JANUARI.
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Vredes-
sprookje „Zoo mooi als zonneschijn". 8 uur.
Schouwburg Jansweg; „De 4 Mullers". 8.15
uur.
Gem. Concertgebouw. Haarl. Arb. Tooneel-
vereeniging „Herman Heijermans". Cabaret
avond. 8 uur.
Luxor Sound Theater: „Gladde jongens".
2,20, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Claudette Colbert, nachtclub
Madonna". Op het tooneel: Conchita en
Rocco, het elegante danspaar. 2.30, 7 en
9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Der Zarewitsch". Op
het tooneel: Kremo en Carlino, Ikarische
spelen. 2.30, 7 en 9.15 uur.
ZONDAG 21 JANUARI:
Stadsschouwburg. Vredessprookje: „Zoo
mooi als zonneschijn". 2.15 uur.
Stadsschouwburg. Nieuw Schouwtooneel:
„Het wordt weer lente". 8.15 uur.
Schouwburg Jansweg: „Rip", Opera Comique.
8.15 uur.
Rembrandt Theater. Popul. Wetensch.
Voor-stelling: „Pandion de Vischarend". 11.30
uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avtncJ?.
Rozekruizers Genootschap. Tempeldienst
ritus met occult wetensch. voordracht. Bake-
nessergracht 13. 10.30 uur.
Vereen, van Spiritisten „Wetenschap en
religi". Wijdingsmorgen. Remonstrantenhuis.
10.30 uur.
MAANDAG 22 JANUARI:
Stadsschouwburg. Opera Italiana: „Faust"
8 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CURTIS YORKE.
(Nadruk verboden).
31)
„Zou 't u wat hebben kunnen schelen?
Zoudt u er zich iets van hebben aangetrok
ken?" klonk het heesch door de duisternis.
„O, dat weet u wel",
„Daar ben ik niet zeker van. Hoe zou ik
ook?"
.,,J a."
Zijn hand omvatte de hare.
„Dus per slot van rekening geeft u toch om
mij'"
„Ik weet het niet, ik geloof van wel".
Hij sloeg zijn arm om haar heen en kuste
haar.
„Waarom heb je me dat niet eerder gezegd?"
vroeg hij na 'n oogenblik van stilte.
„Dat weet ik niet", fluisterde ze. „Misschien
wist ik 't zelf niet".
„Ben je er nu zeker van?" vroeg hij.
Hij voelde haar hand zacht naar zijn hals
gaan. „Ja, lieve David", zei ze, met meer ge
voel in haar stem, dat iemand ooit voor moge
lijk gehouden zou hebben, „ik ben er heel,
heel zeker van".
Hierop hoorden zij 't geluid van naderende
voetstappen en zagen 't flikkeren van fakkels.
„Komen jullie lunchen?" vroeg Kir win op
vroolijken toon, „of willen jullie de lunch naar
hier gestuurd hebben?"
„We komen", riep Vanbrugh terug, waarop
ze langzaam in 't daglicht traden.
„Hallo, ouwe jongen", merkte Warwick op,
toen de slenteraars in de buurt van de lunch
mand kwamen: ,,'t lijkt wel of je in 't water
gelegen hebt".
„Dat heb ik ook voor 'n oogenblik", ant
woordde de ander kalm. „Ik ben uitgegleden
op die vervloekte brug, maar ik zal in de zon
wel gauw opdrogen".
,,'t Schijnt je wonderlijk opgefrischt te heb
ben", merkte Kirwin op. „Er is niets zoo goed
als koud water, om iemand van zijn neerslach
tigheid af te helpen-
XXV.
Tijdens de picnic, op 't steenachtig, ongelijke
terrein dicht bij de mijn. was Edna ongewoon
stil, maar er was in Vanbrugh's houding iets
van onderdrukte opwinding wat niet onop
gemerkt bleef.
„Zeg, meneer Vanbrugh", vroeg Gaddy plot
seling met zijn hooge kinderstem, „waarom
hebt u juffrouw Mornington daar zoo lang in
't donker gehouden? Ik geloof, dat u haar
bang hebt gemaakt: ze heeft geen stukje ge
geten, behalve een sandwich en ze heeft,
sinds ze hier kwam zitten, geen enkele maal
gelachen".
„Dat is 'n beschuldiging", zei Kirwin, veel-
beteekenend knipoogend. „Hoe denk je je te
verdedigen?"
„Ik heb niets te zeggen", antwoordde de
aangesprokene, verrukt op Edna's mooie ge
zichtje neerziend, toen ze zich over Tartar
bukte, die een stuk taart verslond.
„Heb ik je erg aan 't schrikken gemaakt?"
voegde hij er aan toe, zijn stem wat zachter
dan tevoren.
„Ja", antwoordde ze, zonder haar oogen op
te slaan.
„Daar. zie je wel!" constateerde Gad'dy ver
ontwaardigd. „Dat is niet mooi van u, meneer
Vanbrugh. Als ik dat geweten had, zou ik al
door bij haar gebleven zijn. Dat zal ik 'n vol
gende keer doen".
„Graag Gaddy", antwoordde Edna met haar
zedigste stem.
Na den maaltijd liep 't gezelschap in kleine
groepjes heen en weer en Vanbrugh, die
merkte, dat Gaddy bij Edna bleef, ging naar
Warwick, Kirwin en Mornington. die met hun
ruggen tegen de zonbestraalde rotsklomp ge
leund en met uitgestrekte beenen hun middag-
pijp in rustige tevredenheid genoten.
„Gegroet", zei Kirwin luid, toen Vanbrugh
zich naast hem liet neerwallen. „Dus je hebt
eindelijk de stap gewaagd, ouwe jongen? Mijn
vrouw heeft maandenlang op heete kolen ge
zeten of er nog iets van komen zou".
„Je vrouw?" sprak Vanbrugh hem na. „Hoe
wist zij er iets van?"
Kirwin trok zijn hoed over zijn oogen en
rolde opzij van inwendig plezier.
„Dat weet ik niet. Ik denk dat ze een studie
heeft gemaakt van de gewoonten van struis
vogels," mompelde hij. de asch van zijn pijp
kloppend.
„O, schiet op," ging Vanbrugh goedgehu
meurd voort, want het kon hem in zijn geluk
kige stemming niets schelen, of hij geplaagd
werd of niet.
„Ik wensch je geluk", zei Warwick, den toe-
komstigen bruidegom op den schouder slaand.
„Zij is een reusachtig aardig meisje, en zoo
knap, als 't maar kan!"
Dank je, kerel. Waarom volg je mijn voor
beeld niet?" antwoordde Vanbrugh, zijn pijp
met liefdevolle zorg vullend.
„Edna is een geschikt type", merkte de
broer van de jonge dame lijzig op, „maar ze
heeft een humeur als een duivelin, Vanbrugh,
laat ik je dat zeggen".
„O, ik heb ook een duivelsch humeur", ant
woordde Vanbrugh met een flits in zijn grijs
blauwe oogen, die zijn bewering versterkte.
„Ik denk, dat we daar wel overheen komen.
A propos, Kirwin. „voegde hij er aan toe, op
zettelijk van onderwerp veranderend: „hoe
staat 't met de smokkelaars? Is er eenig
teeken van ze?"
„Geen enkel", zei de ander, „ik ben klaar-
blijkelijk op 't verkeerde spoor".
Intusschen plaagden mevrouw Kirwin en
Christian Edna en wensehten haar geluk. Me
vrouw Kirwin straalde van voldoening, want
deze verloving was inderdaad haar harte-
wensch.
„Je bent een ondeugende meid geweest,
Edna," zei ze. „Je hebt dien armen jongen al
een paar jaar zijn hoofd op hol gebracht,
maar ik ben blij, dat je hem eindelijk uit de
onzekerheid hebt geholpen."
„Hij heeft z'n hart verloren en 't mij gege
ven", was 't vroolijke antwoord. Terwijl ze
sprak, keek ze den fikschen sergeant aan, die
voortaan alleen haar zou toebehooren, en haar
groote oogen kregen een zachte, haast ver
legen uitdrukking.
„Je moet heel goed voor hem zijn", sprak
mevrouw Kirwin, „want hij is 'n lieve, aardige
jongen en we houden allemaal vreeselijk veel
van hem".
„Ik zal mijn best doen", antwoordde ze
ernstig.
Christian wenschte haar ook geluk en over
dacht onderwijl de moeilijkheden, waarin zij
haar eigen liefdesaangelegenheden gebracht
had. Zij wist nu voor zichzelf heel goed, dat
Evan Warwick de eenige man was, met wien
ze ooit zou kunnen trouwen, en als dit niet
gebeurde, zou ze altijd ongetrouwd blijven.
Merkwaardigerwijs gingen Warwick's ge
dachten van zijn kant in vrijwel dezelfde
richting.
Het geblaf der honden kondigde Gaddy's
terugkomst aan; hij was bezig geweest den
armen Mike te plagen, terwijl deze de borden
waschte in een klein beekje,
„Zeg Gaddy", zei Vanbrugh, terwijl hij den
jongen naast zich op zijn stoel trok, „ben je
