Koningin Emma als regentes.
De Jeugdjaren van Koningin Emma.
Uw volk is
volk."
mi|n
HET WAPEN DER KONINCIN-MOEDER.
het orkest met het koor het Indrukwekkende
.Preludium over het oude Wilhelmus" ten
gehoore, het zelfde werk dat in 1898 door
Mengelberg was gecomponeerd en voor de
eerste maal onder zijn leiding in Amsterdam
werd uitgevoerd bij 'de inhuldiging van de
Koningin
Toen de Koninklijke Familie gezeten was,
ging Ds. A. G. H, van Hoogenhuyze voor in
gebed. Burgemeester W. de Vlugt sprak daar
na van dèn katheder ter zijde van het po
dium een uitvoerige herdenkingsrede uit,
waarbij hij zich wendde tot de Koningin-
Moeder.
In zijn rede herdacht hij o.a. de drie kee-
ren dat Koningin Emma in het kerkgebouw
had vertoefd. De eerste keer was ter begroe
ting van. het Koninklijk Paar. kort na de
komst van de Koningin-Moeder in Neder
land. De tweede keer na den dood van Ko
ning Willem m en de derde keer bij de in
huldiging van de tegenwoordige Koningin.
Burgemeester De Vlugt vergeleek het leven
van de Koningin-Moeder met den schoonen
boog van den dag: in den blanken morgen
kwam de Koningin-Moeder naar Nederland,
jong, open voor de rijke mogelijkheden welke
de toekomst bevatte. De middag, de sterke
dadenrijke mddidag,.stelde de Koningin-Moe
der voor een zware taak. Groote vreugde en
voldoening, doch ook donker leed is haar
ten deel gevallen. Stil-aan is het rijpe mid
dagtij overgegleden in den gulden avond.
Onmerkbaar. De inspannende arbeid is ge
daan. het is de tijd van stilte en bezinning.
Nog heeft het licht een gouden gloed en lan
gen tijd kan het duren eer deze diepe glans
gaat wijken voor de zilveren schemering;
eer Gods sterren opengaan in het diepe gron-
delooze firmament
Dank zij de radio heeft de geheele wereld
getuige kunnen zijn van dezen plechtigen
dienst.
Huldeblijk.
Als tastbare herinnering aan dit verblijf
heeft men de Koningin-Moeder drie albums
aangeboden met 32 aquarellen van verschil
lende kunstenaars.
Dinsdag werd een bezoek gebracht aan
,Arti et Amicitiae" en werd wederom een
rijtoer door de stad gemaakt. Des avonds was
er een gala-concert in het Concertgebouw.
Ook deze festiviteit werd per radio onder
groote scharen uitgedragen.
Aubade op den Dam.
Op den laatsten dag van het verblijf der
Koninklijke Familie in de hoofdstad wend
een aubade gebracht, ook weer op den Dam.
Duizenden kinderen namen aan deze aubade
deel. Ook deze aubade werd door de radio
verbreid.
4500 personen werkten Woensdagsmid
dags mede aan het regentessespel in het Sta
dion dat „Rego pro Rege" heette en waarvan
Frank Luns de ontwerper was. Het beeldde
het regentschap uit zooals dat in den loop
der tijden door vrouwen was uitgeoefend. In
den vorm van een apotheose brachten de
voorgangsters een grootsche hulde aan Ko
ningin Emma.
Ter gelegenheid van haar bezoek aan de
Joodsche invalide op den terugtocht uit het
Stadion, werd Koningin Emma wederom hul
de gebracht.
Het vertrek.
Des avonds tegen acht uur vertrok de Ko
ningin-Moeder naar Soestdijk. Twee open
auto's torsten bloemen, de huldeblijken die
zij wenschte mede te nemen.
Donderdags reeds ontving de burgemeester
een telegram van de Koningin-Moeder, waar
in zij dankte voor de grootsche huldiging,
die haar diep had getroffen. Ook anderen
ontvingen op deze wijze haar dankbetuiging.
De Koningin, de Prinses en Prins Hendrik
bleven nog een dag langer in Amsterdam.
Bij haar vertrek heeft de Koningin den bur
gemeester medegedeeld dat zij. de Prinses en
Prins Hendrik diepe erkentelijkheid voelden
dat zij getuigen hebben mogen zijn van de
grootsche en ontroerende wijze waarop Am
sterdam de Koningin-Moeder een in waar
heid feestelijke ontvangst heeft bereid.
Deze dagen moeten voor de Koningin-
Moeder inderdaad onvergetelijke dagen zijn
geweest, die dagen van spontane hulde en
dank voor het niet te vergelijken groote werk
dat de Koningin-Moeder tijdens haar regent
schap voor ons geheele volk heeft gedaan.
Die grootsche hulde kwam haar toen toe.
kwam haar altijd toe, en in onze herinnering
zal zij die blijven behouden!
Haar verlangen om pleegzuster te worden.
In korten tijd leerde zij de Nederlandsche taal en geschiedenis
De jeugd van Koningin Emma is zonnig
geweest, ofschoon ook zij reeds vroeg met
de smart kennis heeft gemaakt. Op 2 Augus
tus 1858 werd de Koningin-Moeder geboren.
Zij was het vierde kind van vorst George Vic
tor van WaldeckPyrmont en vorstin He
lena, geboren Prinses van Nassau. Zij had
drie oudere zusters: Sophie, Pauline en Ma
rie,. Jonger dan zij waren Elisabeth, Prins
Fréclerik en prinses Louisa.
Haar geboortehuis heeft te Arolsen ge
staan, dat ongeveer 50 K.M. ten Noord-Wes-
tèn van Kassei ligt. Waldeck is geen groot
vorstendom, doch het Huis Waldeck Pyrmont
heeft een oude geschiedenis achter zich. Het
werd gesticht omstreeks 1150 door Wittekin-
dus I, graaf Waldeck en Swalenberg. 'De
naam Swalenberg is ontleend aan een burcht
d-ife nabij Marierimunster in Lippe gelegen
is if
Toen koningin Emma nog kind was, was
Arolsen een gemoedelijk plaatsje. Men ver
haalt wel eens. dat er slechts één rijtuig ter
beschikking was, wat vaak erg lastig was
voor de gasten aan het hof De kleine gevan
genis die er was, was meestal leeg, want de
gevangenen werkten buiten in de bosschen,
hakten hout of droegen water, en aan ont
vluchten werd niet gedacht.....
Het gezin was gelukkig en vroolijk. de kin
deren ontvingen een liefderijke opvoeding
en genoten Van hun onbezorgde jeugd in de
prachtige bosschen en de goed ouderhou-
den tuinen. De moeder van Koningin Em
ma was een zorgzame en ernstige wouw. Zij
had een zwak gestel en leed veel aan jicht.
Haar vader was altijd opgeruimd en alle kin
deren hielden veel van hem, die niets liever
zag dan dat zij vroolijk en dartel waren.
Doch zooals gezegd is, er waren ook smar
telijke oogénblikken. Donkere tijden waren
het toen prinses Sophie ziek werd. Dag en
nacht waakte haar moeder en vadert opge
ruimd humeur had plaats moeten maken
voor somberheid. De knapste artsen konden
geen beterschap brengen. Ook in het Zuiden
van Engeland kon de oudste dochter geen
herster vinden en in den zomer van 1869
stierf prinses Sophie op slechts 15-jarigen
leeftijd. Koningin Emma was toen pas 11
jaar oud.
Na.dezen slag dreigde spoedig een tweede.
De moeder werd ziek, uitgeput door het
smartelijk verhes van den dood harer oudste
dochter. De doktoren raadden weer vertrek
naar een zachter klimaat aan en dit keer
vertrok de geheele familie voor eenigen tijd
•naar Cannes.
Deze droévige oogenblikken waren toch
geen" beletsel dat over het algemeen het huis
gezin waar Koningin Emma is opgegroeid,
gelukkig is geweest. Haar ouders hadden één
doel: hun kinderen voor het leven voor te
bereiden. De beste leeraren werden voor het
onderwijs uitgekozen, maar de karaktervor
ming en de leiding bleef in handen der
ouders zelf. Van haar ouders heeft Koningin
Emma dan ook het meeste geleerd. Haar on
derwijzers mogen haar practische kennis
hebben bijgebracht, haar ouders leerden haar
reeds vroeg met andere menschen om te
gaan. mee te leven, vooral met menschen
die door ziekte en armoede veel hadden te
lijden,
Koningin Emma heeft als jong meisje
meermalen den wensch uitgesproken pleeg
zuster te mogen worden, en uit het voor
gaande is dat wel verklaarbaar. Vaak was zij
met haar zusje bezig kleedingstukken te ma
ken, om die naar de gezinnen der armen te
brengen. Haar spaarpot werd meermalen
leeggeschuld om anderer nood daarmee te le-
nigen.
Op 27 Juni 1874 deden de prinsessen Ma
rie en Emma in de Evangelische kerk te Arol
sen haar openbare geloofbelijdenis, 't Was
de gewoonte dat ieder die als lidmaat werd
bevestigd zich een levensspreuk koos.
Koningin Emma koos toen de woorden uit
1 Joh. 4:16: ..God is liefde, en die in de liefde
blüft. die blijft in God en God in hem."
In 1878 lienen er geruchten door ons land
dat Koning Willem m met prinses Emma in
het huwelijk zou treden. Spoedig bleken de
geruchten waarheid te zijn: de nieuwe Ko
ningin zou Adelheid Emma Wilhelmina
Theresïa. prinses van Waldeck-Pyrmont zijn.
Doch voor het zoover was, moest er eerst nog
heel veel gebeuren, want indien prinses Em
ma inderdaad Koningin der Nederlanden
zou willen worden moest zij zich met de taal
en de geschiedenis van ons land zooveel mo
gelijk vertrouwd maken.
Om haar daarmede op de hoogte te bren
gen werd Dr. L. R. Beynen aangewezen, die
enkele maanden op Arolsen vertoefde. In de
laatste maanden van 1878 werd er hard ge
werkt en in een korte spanne tijds heeft de
toen toekomstige Koningin van Nederland,
die reeds een tiental jaren later een zoo be
langrijke taak moest vervullen, de taak van
Regentes, zich met onze taal vertrouwd we
ten te maken en onze geschiedenis tot haar
geestelijk eigendom gemaakt.
Het Huwelijk van Koningin Emma.
Feestelijke intocht in de hoofdstad.
Het huwelijk tusschen Koning Willem III
en prinses Adelheid Emma Wilhelmina The-
resia, beteekende een vereeniging van twee
takken van Oranje. De moeder van de Ko
ningin-Moeder was immers ook een Oranje
van afkomst.
Op 7 Januari 1879 werd te Arolsen 'het hu
welijk voltrokken. Nadat te half twee 's mid
dags een déjeuner-dinatoire ten paleize was
gehofuden begaven de verschillende hooge
gasten zich naar hun vertrekken om 'zich op
de huwelijksplechtigheid voor te bereiden.
Te half zes waren de genoodigden in de slot
kapel aanwezig.
De vorst van Waldeck haalde te kwart voor
zes den Koning af en geleidde hem naar de
vertrekken van de vorstin, waar de bruid zich
bevond en waar het burgerlijk huwelijk door
inschrijving in de registers van den burger
lijken stand werd voltrokken. Daarop begaf
het bruidspaar zich naar de slotkapel, in een
der zijvleugels van het slot. Boven het kruis
dat achter het altaar stond waren de Neder
landsche en Waldecksche wapens vereenigd
in een schild en de Nederlandsche en de
Waldecksche vlag (zwart, rood, goud) hingen
er om heen. De geheele kapel was versierd
met palmen en rozen en dennegroen.
Onder plechtig klokgelui naderde de stoet
de kapel. Koningin Emma was gekleed in wit
satijn met goud geborduurd en met myrten-
kransen versierd. Bij het binnentreden zong
het koor „Heilig, heilig" en het „Domine sal-
vum".
Na een kort gebed werd door den hofpre
diker, Scipio, de 121ste Psalm voorgelezen.
Daarna hield hij een rede tot het bruidspaar,
waarin hij o.m. zeide: „Thans is een van die
gewichtige oogenblikken aangebroken waar
op de mensch beseft dat op zijn levensweg
een beslissend keerpunt is gekomen. In het
vertrouwen op den levenden God ligt uw toe
verlaat in deze heilige stonde. Uw ouders,
broeder en zusters begeleiden u verder met
de bede dat gij aan de zijde van uw gemaal
ten zegen moogt zijn van een waardig en edel
volk, opdat gij daarginds zeggen kunt: Uw
volk is mijn volk".
Honderd en een kanonschoten verkondig
den dat de plechtigheid geëindigd was toen
beiden de ringen hadden gewisseld nadat zij
voor den predikant hadden geknield. Het
..Looft den Heer" besloot de huwelijksinzege
ning. Graaf Schimmelpenninck bood de
jonge Koningin toen bloemen aan namens
een Haagsch feestcomité.
Den tienden Januari betrad Koningin i
Emma Te Öldehzaal NedeiTandsch grondge
bied. De Commissaris van den Koning, hield
een toespraak en aan alle stations die men
passeerde stond men gereed de nieuwe Ko
ningin te huldigen en te begroeten. Ook in
Zutphen hield de Commissaris van den Ko
ning een rede en te Apeldoorn de burge
meester. In het versierde station werd een
receptie gehouden.
De stijgende feestvreugde werd echter ver
stoord door de ziekte van Prins Hendrik, den
vertegenwoordiger van den Koning in Luxem
burg. Terwijl Amsterdam zich reeds gereed
maakte voor een feestelijke ontvangst, kwam
de doodstijding van den broer van den Ko
ning. weshalve alle feestelijkheden moesten
worden gestaakt.
De grootsche intocht in Amsterdam vond
toen op 21 April plaats en de korte tijd dat
Koningin Emma in het land vertoefde, had
haar reeds de sympathie van velen doen ver
overen.
Koningin Emma voelde zich zoo thuis in
de hoofdstad dat zij verzocht zonder verder
geleide met den Koning een wandeling dooi
de stad te mogen maken. De Koning was be
reid dit verzoek in te willigen doch met het
oog op de drukte werd het haar ontraden.
Reeds na drie maanden was Koningin Emma
de Nederlandsche taal zoo meester dat zij
niet alleen de verschillende feestredenaars
kon verstaan, maar hen ook kon antwoor
den!
Den 28sten April vertrokken de Koning en
de Koningin naar Den Haagsen de intocht
daar was niet minder luisterrijk dan in de
Het geboortehuis van Koningin Emma te Arolsen.
hoofdstad. In minder dan geen tijd had de
Koningin aller harten veroverd en haar po
pulariteit steeg voortdurend door de wijze
waarop zij zich met haar volk één voelde en
meeleefde.
Een tijd van vruchtbare wetgevende
Werkzaamheid.
Ondanks groeiende partij
tegenstellingen.
Gedurende de regeering van Koning Willem
UI (18491890) zijn vele wetten tot stand
ekomen, doch de partijtegenstellingen na
men toe. Aanvankelijk kende men slechts
drie partijen: de liberalen, de conservatieven
en de anti-revolutionairen. De liberale partij
splitste later, een katholieke partij trad als
zoodanig zelfstandig op en ofschoon het een
enkele keer leek alsof ev hier en daar weer
eendracht ontstond, was het resultaat ten
slotte toch zoo, dat- de onderscheidene groe
pen verder uit elkaar kwamen te staan. De
schoolstrijd was een belangrijke oorzaak der
tegenstellingen en ook de verschillende In
zichten over het éiesrecht deden hun invloed
op de splisting gelden.
Het ministerie Mackay (18881891) wist
de schoolkwestie zoo te regelen, dat de strijd
eenigszins werd getemperd; ook het bijzon
der onderwijs kreeg toen recht op subsidie.
De coalitie der anti-revolutionairen en de
katholieken die in. den schoolstrijd samen
hadden gewerkt tegen de liberalen, werd
verbroken en ook hier deed het verschil van
meening in andere opzichten zich weer gel
den.
De liberale partij was onderling ook niet
eensgezind, onder de socialisten ontstond de
nieuwe strooming van Troelstra die het doel
langs den parlementairen weg wilde berei
ken en de anti-revolutionairen kregen latei-
de Christelijk historischen naast zich.
In een tijd van groote partij-woelingen
dus aanvaardde Koningin Emma het regent
schap. in 1890. In 1887 was het nog gelukt,
ondanks het feit dat de kamer korten tijd
door de verdeeldheid op het doode punt stond
een grondwetsherziening tot stand te bren
gen, waarbij vooral de troonopvolging werd
geregeld.
Toch is er ook onder het bewind van de
Koningin-Regentes belangrijk werk tot stand
gekomen. Vooral op wetgevend gebied is er
een tijd van vruchtbare werkzaamheid ge
weest. Bij de beide vleugels der liberalen was
er een grootere bereidheid tot samenwerking
en eenige hoogst belangrijke zaken, die reeds
jarenlang op afdoening wachtten, konden
tot stand worden gebracht.
Onder het ministerie Pierson-Tak van
Poortvliet (18911894) werd het belasting
stelsel hervormd. Een vermogens- en een
bedrijfsbelasting werden ingevoerd. Een po
ging om het kiesrecht uit te breiden leed
echter nog schipbreuk. De regeering had na
melijk voorgesteld dat het kiesrecht aan
allen zou worden verleend, die in de be
hoeften van hun eigen gezin voorzagen en
konden lezen en schrijven. De meerderheid
der kamer meende echter dat dit in strijd
was met de geest der grondwet van 1887, aie
een zekere mate van welstand en geschikt
heid voorschreef. Het gevolg was dat de
kamer werd ontbonden, maar toen de kiezers
zich tegen de door de regeeirng voorgestelde
wijziging uitspraken, was het ministerie ge
dwongen af te treden.
De kieswet was echter niet van de baan en
Mr. Van Houten, die ter rechterzijde der
liberale partij stond, zette de arbeid voort.
Hij bracht .een kieswet tot stand waardoor
het kiesrecht aan allen werd gegeven die
een zekere som in de belasting betaalden,
zekere examens hadden afgelegd, een huis cf
een kamer van bepaalde huurwaarde be
woonden, een zekere som op de spaarbank
hadden of een vastgesteld loon trokken.
Tevens werd het geheim der stemming ge
waarborgd. Onder het ministerie van Houten
werden dus de zgn. belasting-, huur-, loon-,
spaarbank- en examen-kiezers ingesteld.
Bij de nieuwe verkiezingen in 1897 kwam
weer de andere zijde der liberalen aan het
bewind en onder het ministerie Pierson
Goeman Borgensius kwamen eenige belang
rijke wetten tot stand. Het schoolbezoek werd
Het stamwapen van het Huis Waldeck-
Pyrmont is een achtpuntige zwarte ster in
goud.
Koningin Emma voerde een wapen dat
tweemaal gedeeld en tweemaal doorsneden
was, waardoor dus negen kwartieren ont
stonden. Het wapen is geplaatst op een pur
peren mantel, omboord met gouden franje,
gevoerd met hermelijn en gekroond met de
prinselijke kroon van goud, gevoerd met
purper en gerand met hermelijn.
Het vijfde kwartier in den vorm van een
hartschild van goud, bevat de achtpuntige
zwarte ster (Waldeck).
Het eerste en negende kwartier is van
zilver waarop een rood ankerkruis (Pyrmont).
Het tweede en het achtste kwartier is even
eens van zilver met drie roode schildjes, ge
plaatst 2 en 1. (Twee boven, een onder).(Rap-
poltstein, een heerlijkheid in oberelsass).
Het derde en het zevende kwartier bevatten
op een ondergrond van zilver, drie rood-
getongde en goud gekroonde, zwarte raven-
koppen, die ook 2 en 1 geplaatst zijn. (Som
migen noemen het ook wel adelaarskoppen).
(Hoheneck in de Vogezen).
Het vierde kwartier is in blauw met een
goud-gekroonde en rood-getongde zilveren
leeuw. (Gleichen, drie burchten in Thurin-
gen).
Het zesde kwartier is in zilver,e bezaaid met
liggende blauwe blokjes en een goud-ge
kroonde. roode leeuw. (Geroldseck, graaf
schap bij Offenburg).
Koningin Emma was Grootkruis-Dame dei-
orde van Santa Isabella van Portugal, der
orde van Koningin Maria Louise van Spanje
en der orde van Chefakat van Turkije.
bevorderd door de wet op den leerplicht.
Een verplichte verzekering der werklieden
tegen ongevallen werd ingesteld en aan de
mogelijkheid tot plaatsvervanging in hei
leger werd een einde gemaakt, door de in.
voering van den persoonlijken dienstplicht.
Onder het bewind van Koningin Emma
waren in Indië als Gouverneurs-Generaal
aangesteld: Mr. C. Pijnacker Hordijk, die in
1888 reeds was benoemd en Jhr. C. H. A.
van der Wijck die dit ambt in 1893 aanvaard
de.
Tijdens het bestuur van Mr. Pijnacker Hor
dijk heerschte er over het algemeen rust,
indien men de langdurige Atjeh-oorlog
buiten beschouwing laat. Jhr. Van Wijck's
gouverneursperiode kenmerkte zich echter
geenszins door rust, daar een expeditie in
1894 op Lombok een hevigen strijd voerde
tegen de op dit eiland gevestigde Balineesche
regeering.
De nijverheid en de verkeersmiddelen in
Indië zijn in de jaren van het regentschap
der Koningin-Moeder sterk vooruit gegaan.
Toen op 30 Augustus 1890 haar taak als
Regentes was geëindigd, richtte Koningin
Emma zich voor de laatste maal als Konin
gin-Regentes tot het Nederlandsche volk.
In haar proclamatie zeide zij o.m. het vol
gende:
„Landgenooten
De taak die mij in 1890 werd toever
trouwd is weldra geëindigd. In dagen van
smart en rouw trad ik op als Regentes van
het Koninkrijk, thans schaart zich het ge
heele volk in vreugde om den troon zijner
jonge Koningin. God heeft mij in deze jaren
gesteund; mijn dierbaarste wensch is ver
vuld. Ik treed af van de hooge plaats, die
ik in ons staatswezen heb bekleed met den
diepgevoelden wensch dat op Koningin en
volk tezamen, door de nauwste banden ver
eenigd, Gods zegen blijve rusten".
BIOSCOPEN GESLOTEN.
Ingevolge^een besluit van het Jioofdbestuur
van den Nederlandschen Bioscoopbond zul
len heden ten teeken van rouw wegens het
overlijden van H.M. de Koningin Moeder
alle bioscopen in Nederland gesloten zijn.
Met het oog op het feit, dat de Koninklijke
familie in Den Haag resideert, heeft het
hoofdbestuur van den Nederlandsehen Bios
coopbond vervolgens besloten de in de re
sidentie gevestigde bioscopen gedurende drie
dagen, n.l. heden, Woensdag en Donderdag
a.s., te doen sluiten. Bovendien zullen ook
op den dag der begrafenis alle bioscopen in
Nederland gesloten zijn.
HONDERDEN WACHTEN
t Is diep in den nacht.
De Lange Voorhout is gehuld in donker
zwart, roerloos stil. De natte straten glanzen
in de enkele lichten van de straatlantaarns.
De laatste belangstellende is nu voor het
paleis vertrokken. Gedurende de traag krui
pende uren van den dag bleven honderden
wachten. Niettegenstaande de regen, die
bijna den geheelen dag aanhield, bleven ze
op hun post.
In gespannen aandacht bleef men uitzien
naar het paleis, zooals bij nationale gebeur
tenissen men wacht totdat de vorstelijke per
sonen zich op het balcon vertoonen Doch
uit het paleis kwam schier geen boodschap,
noch goed, noch kwaad. Slechts reden de
auto's af en aan met autoriteiten, die in het
paleis het 'register teekenden.
Van den Duitschen ex-keizer kwam er een
zending bloemen.
Het midag-communiqué sprak enkel van:
geenerlei verandering in den toestand.
Zou'er nog hoop zijn?
Die vraag hoorde men in en buiten de stad.
Overal werd geinformeerd bij de enkelen,
van wie men dacht, dat ze iets positiefs zou
den kunnen weten. Geruchten circuleeren
zoowel in gunstigen of ongunstigen zin, doch
eerst tegen den avond werd uit hofkringen
gemeld, dat alle hoop op herstel nog niet
behoefde te worden opgegeven.
Het officieel communiqué, dat 's avonds
om halftien werd gegeven was evenwel nog
even ernstig van toon als daarvoor
Het luidde:
„De namiddag had een rustig verloop. Het
hoesten wordt minder. Hare Majesteit is neg
uiterst vermoeid en de toestand wordt nog
steeds ernstig beschouwd
Zorgwekkend moet dus nog steeds de toe
stand worden geacht.
De Koningin en Prinses kwamen in de
avonduren dan ook weer naar het paleis aan
den Lange Voorhout, om daar den nacht te
verblijven.
Om halftien waren Prins Hendrik en Prin
ses Juliana naar het Station Staatsspoor ge
reden om den broer van Koningin Emma, den
Prins von Waldeck te begroeten.
Een kwartier later stapte de bejaarde Prins
het paleis binnen om zijn zuster op het ziek
bed te ontmoeten. Later in den avond vertrok
de Prins von Waldeck naar het paleis Noord
einde. De Prinses von Erlach, de jongste
zuster van de Koningin-Moeder, wier komst
ook gemeld was, bleek niet te zijn medege-
komen. Om 2 uur vannacht was èr geen na
der nieuws uit het paleisi bericht.
In spanning wacht ons volk het ziektever
loop af.
In ons land wordt met deze geliefde
vorstin, die zoo geheel het hart van het Ne
derlandsche volk veroverde, meegeleefd.