Verkeers-examen te Amsterdam.
Verkeerd begrepen
De heer Plesman (links), directeur der K.L.M. met ir. Wurffea», mr, vee EMfcmtn De Primavera tentoonstelling te Rotterdam in wording. - Een kijkje op
•n ihr. H. K. B. Rendorp, op weg naar het paleis van wijlen H. M. de Konmgi» j_
Moeder voor het brengen van een bezoek van rouwbeklag de JaPa"SC"e afdeeling
Wet Interieur der Nieuwe Kerk te Delft wordt met spoed "m gereedheid ge
bracht voor de aanstaande begrafenis van wijlen H. M. de Koningin Moeder
Mr. P. J. C. Tetrode, directeur der Neder-
landsche Bank zei per 1 April a.s. ontslag
300 jeugdige weggebruikers hebben Woensdag in Artis te Amsterdam
het verkeers-examen afgelegd. Deskundig toezicht
Onder gsoote belangstelling heeft Woensdag te Soest de begrafenis plaats gehad
van jhr. Godfried L. Röell, een bekend figuur in de sportwereld
De burgemeester van Amsterdam, dr. W. de Vlugt, is Woensdag mei de
„Johan van Oldenbarnevelt" voor eenigen tijd met verlof naar het buitenland
vertrokken
In lange rijen wacht men voor het paleis van wijlen H. M. Koningin Emma, voor het teekenen van het condoleance
registers
FEUILLETON
door
RUBY M. AYRES.
Vertaling van J. G. H. v. d. Bovenkamp Jr.
13)
Maar dan rukte zij plotseling "haar hand
uit de mijne en sprong van den divan op.
Twee vuurroode blosjes waren op haar wan
gen verschenen en zij riep uit:
„Oh ik weet wel, dat ik dat heelemaal
niet tegen u had mogen zeggen maar ik
ben zoo alleen ik heb niemand die ik
mijn vriend kan noemen. Ik ben nog maar
drie maanden getrouwd en mijn man verveelt
zich bij mij!
Ik heb het al lang geweten maar hij
wilde het niet toegeven. Maar nu weet ik
dat het de waarheid is!
Hij wil bij mij vandaan zijn en hij werd
kwaad boen ik hem smeekte bij mij te blijven
of mij anders mee te nemen. En ik heb nog
zoo'n vreeselijk lang leven voor. mij!
Er was een heele wereld van tragedie in
haar stem, in haar kleine bleeke gezichtje.
Ik wist waarlijk niet wat ik zeggen moest
daar ik maar al te goed wist, dat zij vol
komen gelijk had.
„En het is allemaal de schuld van zijn
vrienden", ging zij handenwringend voort.
Arm kind zij deed mij denken aan een
heel klein kindje, dat pijn lijdt.
„Die hebben hem van mij vervreemd. Ik
weet zeker, dat hij in het begin van mij ge
houden heeft dat moet hij beslist gedaan
hebben, daar hij anders nooit met mij ge
trouwd zou zijn. Ik was maar een onder-
Sdjzeresje en zijn familie achtte .mij veel
te minderwaardig om met hem te trouwen
maar hij had maling aan allen en trouw
de toch met mij. En wij waren zoo gelukkig
totdat wij in Monte Carlo aankwamen. Daar
ontmoette hij een paar vrienden die hem tot
spelen overhaalden. Toen werd ik heele
avonden en soms ook wel heele nachten
alleen gelaten en na dien tijd is hij nooit
weer de oude voor mij geweest. Op de club
vleien zij hem natuurlijk heel erg voor
namelijk omdat hij geld heeft. En als hij
dan in een goede stemming is, gaan zij
kaarten en dan verliest hij hooge bedragen.
Zij weten heel goed, dat zij van Lal alles
gedaan kunnen krijgen als zij maar een
beetje speculeeren op zijn ijdelheid. Hij
denkt, dat ik te dom ben om te begrijpen
waar de schoen wringt, maar ik zie alles
heel goed in en ik begrijp heel goed dat-
geen van die vrienden ook maar iets om
hem zou geven, als hij geen geld meer had.
Oh, God was hij maar hier!"
En hartstochtelijk snikkend liet zij zich
weer op den divan vallen.
Terwijl ik vol medelijden naar haar stond
te kijken zag ik iets in haar houding in
de lijn van haar hals, dat mij deed denken
aan de eenige vrouw, die voor mij eenige
beteekenis had gehad en ik voelde een
groote woede in mij oplaaien tegen den man
die zoo kort na zijn huwelijk al vergeten
had, dat hij beloofd had voor zijn vrouw te
zullen zorgen en haar te zullen liefheb
ben.
Ik begreep, dat ik mij niet langer in toom
zou kunnen houden als ik nog langer naar
dat meisje bleef staan staren en daarom
ilep ik zonder een woord te zeggen de kamer
uit en trok de deur achter mij dicht.
Maar bij mijzelf legde ik den eed af, dat
Linell niet naar Afrika zou gaan, in ieder
geval niet alleen!
Ik heb een vriend, die Smith heet. Dat op
zichzelf is niet zoo buitengewoon het is
heel waarschijnlijk, dat er wel meer vrien
den zullen zijn die den naam Smith dragen.
Maar ik vertel u dit even omdat hij de
eenige man was, die mij in die lastige zaak
zou kunnen helpen.
Van beroep is hij geneesheer en doorgaans
gestationneerd op een van de buitenposten
van Engelsch Indië maar op dat oogen-
blik was hij toevallig met verlof in Enge
land en logeerde in dezelfde club als
Linell.
Evenals ik, was hij nog vrijgezel. De vrouw
die hij zijn hart geschonken had had hij
verloren door den dood, terwijl ik Maar
ja, de dood is dikwijls genadiger dan het
leven.
Na drie pijpen te hebben leeggerookt en de
zaak goed en ernstig te hebben overdacht,
zette ik mij aan mijn schrijftafel en schreef
hem een broef.
Ik kreeg geen antwoord van hem, maar een
week later werd er luid en wild aan mijn
deur gebeld en een oogenblik daarna werd
de vreeselijke toornige Adonis van nummer
7 door de verschrikte Bundie mijn kamer
binnengelaten.
Daar ik den goeden man de laatste vijf
dagen al verwacht had, was ik in het geheel
niet verwonderd over zijn komst en stond
dan ook niet uit mijn stoel op.
Nog voordat hij de deur goed en wel achter
zich gesloten had, kwam hij vlug op mij
toeloopen en een oogenblik vreesde ik, dat
hij mij door mijn eigen venster de straat op
zou gooien. Tot mijn geluk scheen hij even
wel van gedachten te veranderen.
„Goeden avond", zeide ik vriendelijk, ter
wijl ik op mijn gemak uit mijn stoel op
stond.
Hij zag er knapper en aantrekkelijker uit
dan ooit met dien toornigen blik in zijn
oogen maar hij was nog zoo'n echte jon
gen, dat ik werkelijk medelijden met hem
voelde.
„Ik weet natuurlijk wat je hier komt
doen", ging ik voort. „Je hebt gehoord
wel, dat terwijl jij je vermaak zocht in Lon
den een ander van die gelegenheid ge
bruik heeft gemaakt om den tijd voor je
vrouw minder vervelend te maken. En nu
is er absoluut geen reden om mij hier neer
te slaan of door mijn eigen venster naar
•buiten te smijten, zooals je zooeven van plan
was. Ik ben oud genoeg om je vader te
kunnen zijn en
Ik hield mijn woorden in want had ik
dat niet gedaan dan zou Linell met mij ge
daan hebben wat ik hem zooeven had aan
geraden niet te doen. Ik was wel niet klein
maar zou toch geen schijn van kans ge
had hebben tegen zijn machtige spieren en
dikke armen.
Ik verheugde mij er werkelijk over dat zijn
liefde voor zijn vrouw nog zoo groot bleek
te zijn, dat hij in staat was iemand een pak
slaag te geven, van wie hij op zijn club ge
hoord had, dat hij minder nette bedoelingen
had met zijn vrouw.
Smith is altijd een heel handige kerel ge
weest en ik twijfel geen oogenblik of hij
had Linell voor mij heel kundig en netjes
„opgewarmd" zooals hij dat noemde.
„Als je even wilt gaan zitten", ging ik
voort, „en wilt ophouden met mij aan te
staren als een gek, zal ik je alles vertellen.
Daarna kan je mij naar de keel vliegen, als
je er zin in hebt, maar voor den eersten keer
in je leven gaat iemand je eens de waarheid
vertellen".
En ik vertelde hem alles. Ik vertelde hoe
ik zijn vrouw snikkend op den divan had ge
vonden hoe zij mij alles had verteld en
ik besloten had al het mogelijke te doen om
zijn plan te verijdelen. Hoe ik Smith een
brief geschreven had en hem had verzocht
den Adonis in het oor te fluisteren, dat er
tijdens zijn afwezigheid uit Onze Laan wel
eens een andere man zou kunnen zijn die op
prijs wist te stellen, wat hij versmaadde.
Het was eerst niet mijn plan geweest om
hem te zeggen, dat de geruchten over m«n
verhouding tot zijn vrouw op mijn eigen
verzoek in het leven waren geroepen, maar
ik besefte plotseling, dat ik op gevaarlijken,
grond liep.
Niet voor dien man was ik bevreesd, doch
ik was bang, dat het verhaal, dat ik zAlf in
omloop had gebracht niet tot staan te bren
gen zou zijn op het punt waar het nu ge
komen wasIk had een vreeselijk dwaas
iets gedaan met de beste bedoelingen ter
wereld maar gelukkig zag ik het in toen
het nog niet te laat was.
En ik vertelde hem nog iets anders ook.
Ik vertelde hem, dat als hij naar Afrika
ging, zooals zijn zelfzuchtig plan was hij
er dan op kon rekenen, dat hij in groote
moeilijkheden zou geraken.
„Begrijp je dan niet, dat een andere dan
heel gemakkelijk tot je vrouw aangetrokken
kan worden, terwijl jij weg bent. En als een
man eenmaal van je vrouw zou gaan
houden
„Iedere man die het waagt om naar haax
te kijken schiet ik neer!" riep hij uit als een
bloeddorstige Turk.
Ik haalde mijn schouders op en een flauw
glimlachje speelde om mijn lippen. Ik be
gon dien man nu eindelijk te krijgen waar
ik hem hebben wilde.
#AIs dat het geval is, begrijp ik eigenlijk
niet hoe je ooit op de gedachte bent gekomen
om haar hier alleen achter te laten".
Een stilte trad in. Ik kon aan zijn gelaat
zien, dat die man inwendig een zwaren strijd
moest voeren. Hij was nog zoo'n echte on
verstandige jongen, die wilde doen alsof hij
een man was en die zonder er verder bij
na te denken het leven van een vrouw in
zijn handen genomen had.
Wantrouwend keek hij mij aan.
„Ik zal nooit een man toestaan om tegen
me te zeggen wat u allemaal tegen mij ge
zegd hebt!", gromde hij en zijn oogen be
gonnen te flikkeren.
(WoiEdjt veryoasas»