DE ROODE STREEP Internationale beiaarduoedstrijden Op het Hofplein te Rotterdam botste Vrijdagavond een tweetal motorwagens der terugkeer van de reis naar Boekarest en Belgrado werd Barthou te Parijs Hel lied der Mokkart. Luisteraars naar bet internationaal Beiaard- tram tegen elkaar, hetgeen een belangrijke verkeersstagnati. tot gevolg bad verwelkomd door Langeron en Sarraut C°nC°ü"' Aml°rdam' FEUILLETON PEXIAN. 16) „Ik mag haar niet zien", herhaalde hij toon loos, „ik mag haar niet zien". En toen, alsof hij plotseling een besluit nam: „Neen, het is beter van niet. Ik ga met u mee". I I „Hier achter uit, zij behoeft niets te hoo- ren". zei Lingeman met gedempte stem. En geruischloos, als inbrekers verlieten de drie mannen de keuken en bereikten door de duisternis van den tuin het poortje en de straat. Een auto wachtte op den hoek, die de drie mannen opnam. Een half uur later zaten Beitel en Lingeman samen op de kamer van den laatste. „Ik wacht", zei Beitel. Lingeman gooide gemelijk een hevig be- kauwden sigaar in den asohbak, keek voor zich uit en mompelde: „Vervloekte geschiedenis". En toen, zich tot zijn collega wendend, be gon' hij „Kijk eens, Beitel, jou verhaal was aardig in elkaar gezet, maar er ontbraken een paar dingen aan. In de eerste plaats waren de mo tieven die volgens jou van .alle aanwezigen verdachten maakten, zwak. Ik heb je dat al eerder gezegd. Ik zocht dus naar iemand, die geldiger motief kon hebben, iemand, die. als de moord niet werd ontdekt, alles te winnen had en niets te verliezen. Die iemand moest goed op de hoogte zijn van de inrichting van het huis en hij moest goed bekend zijn met de gewoonten van het slachtoffer. Denk aan de roode streep in het notitie-boekje. Denk er ook aan, dat er geen vinger-afdrukken op het potlood waren te vinden. Wie was, behalve degenen, die op het oogenblik dat de moord werd gepleegd in het huis waren, dé man, die aan alle vereisch- ten voldeed? De Boom. Hij had alle reden om Gars te haten, wat hij zag voor zijn oogen dat dagelijks zijn vrouw zich meer en meer van hem afwendde. Je hebt gehoord dat hij geen scènes maakte. Dat was juist van hem gezien, want hij kon weten dat hij daar mee nooit de liefde van zijn vrouw zou kun nen terug'winnen. Hij zag dat de eenige mander om zijn vrouw terug te krijgen was Gars te doen verdwijnen en zelf den schijn van onschuld te behou den. Hij wist dat de breuk tusschen zijn vrouwenhem onherstelbaar zou zijn als zij te weten zou komen, dat hij de daad had ge pleegd. Hij moest dus zorgen, in elk geval buiten schot te blijven en deed dit door den moord te .plegen op een tijdstip dat er veel menschen in huis waren om daarna ongezien te verdwijnen". „Maarzei Beitel. „Laat me uitspreken; ik weet wat je wilt zeggen. Volgens jou kon niemand het huis hebben vërlaten, maar jij was al te slim Beitel en je vertrouwde te veel op je eigen slimheid. Goed. volgens mij kwam dus de Boom in de eerste plaats in aanmerking om te worden, verdacht. Nu waren er nog een paar gegevens, die jij had verwaarloosd. In de eerste plaats het geluid dat de verpleeg ster des avonds dn'de studeerkamer hoorde. Jij hebt altijd geloofd, dat het alleen be stond in de verbeelding van een overzenuwd meisje. Ik niet. Ik heb dus die kamer eens rustig onderzocht en ben er een half uurtje rustig gaan zitten. Nu mag je aan spoken gelooven of niet, Beitel, maar ik hoorde weer duidelijk een lange zucht. Ik geloof niet aan spoken en zocht dus naar de ooi-zaak. Die lag natuurlijk, zooals gewoonlijk voor de hand. Het behang in den hoek toch bij het raam had namelijk losgelaten. In dien hoek was ook een ventilatie-opening in den bui tenmuur gespaard. Als er een windstootje kwam in de goede richting werd het behang even op en. neer gezogen,; dat maakte een geluid of iemand diep zuchtte". „Maar wat heeft dat nu met het geval te maken?" vroeg Beitel ongeduldig. ,Niets, daarom is het juist zoo belangrijk. Ik vond een verklaring voor een verschijnsel, dat in verband kon hebben gestaan met den moord, een verklaring die jij niet had ge vonden. Ik kon dus dat onverklaarbare ge zucht elimineeren en dus de zaak vereen voudigen, Verder vond ik het hoe langer hoe zonderlinger dat dokter Sestri nooit had wil len zeggen met wien hij telefoneerde dien avond. Dit kan nooit als een bewijs van schuld worden opgevat. Als hij schuldig was geweest zou hij onmiddellijk zonder aarzelen hebben verteld met wien hij had gesproken en wat hij had gezegd. Je zoudt een zeer uit voerig relaas hebben gekregen en dan had je hem in zijn nek moeten pakken. Wat was dan de verklaring voor zijn zon derling gedrag? Naar mijn meening deze, dat hij graag van den moord wilde worden ver dacht. Hiervoor kon maar één reden zijn, namelijk dat hij wist of vermoedde wie de da der was en dat hij dien wilde zien te sparen. Het moest dus een vriend, of op zijn minst een goede kennis zijn." „Maar waarom?" vroeg Beitel, „dat was toch een gevaarlijk spel?" „Niet in het minst gevaarlijk. Zoo gauw er werkelijk gevaar dreigde kon hij immers nog vertellen wat hij wilde loslaten, desnoods na eerst den ander een sein te hebben gegeven, dat hij zich uit de voeten moest maken. Er was voor hem geen reden, bijzonder spijtig te zijn, over het uit den weg ruimen van Gars. Hij was door Gars, die in wetenschappelijk opzicht zijn mindere was, op zij gedrongen. Of het nu kwam, door dat Gars had geïntrigeerd, of doordat hij meer den slag had de menschen voor zic-h in te nemen, doet niet ter zake. Het feit blijft dat Gars de betrekking kreeg, waarop Sestri wist, meer aanspraak te kunnen doen gelden. Het zou, zooals ik al zei, nooit bij hem opko- ;men, zelf voor iets van zóó betrekkelijk belang een moord te plegen, en op die manier zijn reputatie in de waagschaal te stellen. Maar hij had ook geen reden om vijandig te staan tegenover den man die, door Gars uit den weg te ruimen, voor hem den weg naar het directeurschap open sloot, Nu bleef nog de vraag: hoe was de moorde naar in het huis gekomen, en hoe had hij het verlaten? Wij hebben in het begin allemaal geloofd, dat de Boom 's morgens naar Engeland was gegaan. Zijn vrouw heeft dit verteld, en, ik neem aan, dat zij te goeder trouw was. Maar wij hadden geen enkele bevestiging van dit bericht. Kon het dus niet mogelijk zijn, dat de Boom had voorgewend uit te gaan,,maar even later ongezien was teruggekomen, en zich tot het oogenblik van den moord ergens in zijn kamer, in één van de diepe kasten heeft ver borgen? Als hij dan de kans schoon ziet komt hij uit de kast, of waar dan ook vandaan en nadert John Gars. Je had aan het gezicht van den. vermoorde kunnen zien, Beitel, dat hij werd vermoord door iemand, dien hij goed kende, maar niet verwachtte te zien. Het stond ietwat pijnlijk en verbaasd, maar niet in het minst angstig. Er was ook geen verzet gepleegd, wat zeker zou zijn gebeurd als een indringer den dolk had gegrepen en op hem was afge komen. Maar stel je nu voor, dat de Boom binnenkomt, waarschijnlijk tegen hem praat, zóó zacht dat het beneden niet kan worden gehoord en spelenderwijs het mes van het bu reau neemt. Er is geen reden voor verzet, wel voor pijnlijke verbazing omdat de man, voor wien hij zich schaamt, en dien hij liever niet ontmoet, daar tegen alle verwaching voor hem staat. Dat is duidelijk. Nu blijft de vraag, hoe heeft de Boom het huis verlaten? Naar mijn meening bleef er na jouw minutieuze onderzoek maar één mogelijk heid over: de keukendeur." „Alle duivels!" brulde Beitel, opspringend en rnet beide vlakke handen op zijn kalen schedel slaand, dat het klapte. „Juist," zei Lingeman,, „heb je het vanavond ook gezien? Toen de Boom de keukendeur binnenkwam, bleven de watten, die daar, ter- wille van de rheumatiek van de brave Mina tusschen de deur en het kozijn waren gestopt, rustig aan het kozijn hangen. Ze waren met oneindig geduld vastgeplakt. Ik nam een plukje mee in dit doosje. Door de loupe kon ik duidelijk de kleine hoekige stukjes gedroogde lijm zien. De Boom moet het zelf hebben ge daan. Het was zijn sterke punt. Hij was jurist en kende de slimheid van de politie. Hij wist, dat elke rechercheur zóó slim zou zijn, dat de mogelijkheid om door die deur te ontsnappen al dadelijk werd uitgeschakeld. Daarom ver moedde ik ook, dat hij door de keukendeur weer zou binnenkomen. Hij wilde zich ervan overtuigen, dat zijn verdediging goed had ge werkt. Waarschijnlijk kon hij van buiten op de een of andere manier zien, of de deur in dien tijd geopend was geweest of niet. Was dat ge beurd, dan was hij waarschijnlijk omgedraaid en gevlucht. Hij- wist, dat zijn vróuw of- Mina het nooit zouden doen, omdat die in de mee ning verkeerden, dat de watten er los tusschen gestopt zaten, zoodat ze eruit zouden vallen als de deur werd geopend. -En omdat Mina nu een maal gevoelig was voor tocht, zou het heele werk weer moeten worden overgedaan. De eenige, die dus de deur zou hebben ge opend, zou de politie zijn geweest. Daarom nam ik ook alleen een plukje mee naar huis, anders hadden wij hem nog niet gehad." Beitel knikte toestemmend. „Ik had nu twee middelen om mijn theorie te toetsen. Het eerste was een getuigenis van Sestri. Daarom die heele comedie dezen och tend. Ik viel hem onverhoeds op zijn dak, en hij viel onmiddellijk door de mand. Hij had inderdaad, toen hij de deur van de zitkamer opendeed, om boven te gaan telefoneeren iemand, van wien hij bijna zeker kon zeggen, dat het de Boom was, juist de keuken zien in- 'CSÏot volgt.) De nieuwe haven van Wanssum (L.) is Vrijdag geopend. Een optocht van versierde bootjes trok bij deze gelegenheid door de haven De beiaardier Jef Denyn, directeur der Beiaardschool te Mechelen (links) en dr. J. Casparie, voorzitter van de Nederlandsche Klokkenspel- vereeniging, luisteren naar het openingsconcert, dat Joh, Meyll op het carillon van het Koninklijk Paleis aan den Dam te Amsterdam gaf bij gelegenheid van de internationale beiaardwedstrijden, die Vrijdag aanvingen In het Departement van Koloniën te den Haag is Vrijdag het ge denkraam Nederland Curagao door mr, Schotborgh onthuld. Rechts de minister-president dr. H. Colijr» Ir. Jacq Timmermans te Roermond viert zijn 25-jarig jubileum als rijksveeteellcon- sulent in Limburg De deelnemers aan de 24 uursrit van de Amsterdamsche Bur gerwacht zijn Vrij dagavond van de Duivendrechtsche Kade te Amsterdam gestart

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1934 | | pagina 5