HET NIEUWE AVONDBLAD
De visscherij en de radiotelefonie.
2(Je JAARGANG No. 70
VRIJDAG 25 JANUARI 1935
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maana
40 cent-s plus 2*A cents incasso, per kwartaal f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - I-Jmuiden, Tel. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBCOM
ADVERTENT1EN: 1—5 regels f 0.15. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeeüngen dubbele prijs.
ALLE ADVEKTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnéa van dit blad zijn. zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
lijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd geDubliceerd
en ten kantore van dït blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
ÏOOO.— bij algeheele invaliditeit; 600.— bij overlijden; 400.— bij verlies van
e®n hand, voet of oog; 250.— bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van
een wijsvinger; j 100.bij breuk van boven- en/ot onderarm; j 100.— bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50.— bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.— bij overlijden van man en
vrouw belden; 3000.— bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over
lijden van de vtouw alleen Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen
enz. 400.— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.Indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet iwodig. Ultkeerlngen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe HJLV.-Bank te
Schiedam.
IJMUIDEN.
Internationale regeling inzake golflengten
treedt 1 Juli in werking.
In ons blad van gisteren hebben wij reeds,
naar aanleiding van een opmerking in het
artikel van het Persbureau 'Vaz Dias over het
voorkomen van storingen bij het radio-tele
foonverkeer tusschen onze visschersvaartui-
gen medegedeeld, dat deze storingen spoe
dig tot een minimum beperkt zullen worden,
in verband met een te verwachten wijziging
der golflengte.
Onze lezers zullen ongetwijfeld gaarne iets
naders omtrent deze aangelegenheid willen
vernemen.
De radiotelefonie toch is een belangrijk
hulpmiddel voor de visscherij, een hulpmid
del dat ook op de Nederlandsche visschers-
vloot een belangrijke rol gaat spelen, omdat
ook de Nederlandsche reeders hoe langer hoe
meer gaan inzien, dat de voordeelen, die het
bezit van een dergelijke installatie opleveren,
ruimschoots opwegen tegen de daaraan ver
bonden kosten.
Het is nog niet zoover, dat we kunnen zeg
gen dat de radio-telefonie op onze vloot in
geburgerd is. Ons land telt eenige honderden
visschersvaartuigen, als stoom- en motor
trawlers, wier technische installa
tie zonder een inrichting voor draad-
looze telefonie niet als volledig be
schouwd kan worden. Maar toch is het aan
tal Nederlandsche visschersvaartuigen, dat
radiotelefonie aan boord heeft, vrij aanzien
lijk, nl. bijna vijftig. Zoo heeft thans bijv.
meer dan de helft van de thans in de vaart
zijnde IJmuidensche stoomtrawlers, of prac-
tisch gesproken alle in de vaart zijnde schel-
vischbooten radiotelefonie aan boord.
En thans de storing, Hoe zit het nu daar
mee?
Inderdaad, tot nu toe ondervonden onze
schepen en dat vooral in den laatsten tijd.
storingsmoeilijkheden.
Het is bij de radiotelefonie op zee precies
zoo gegaan als bij den „amusem-ents-omroep"
op het land. Deze begon evenals de radio
telefonie voor het zeeverkeer, zonder een in
tern. regeling der golflengten om de eenvoudige
reden dal' daartoe geen aanleiding was.Elk-e om
roepvereeniging in binnen- en buitenland
koos de beste golflengte. Maar er kwamen
hoe langer hoe meer zenders en de golfleng
ten kwamen hoe langer hoe dichter bij el
kaar. tot dat het een janboel in den aether
werd, een janboel die men internationaal
heeft geordend. Of deze ordening tot ieders
tevredenheid geschiedde laten we in het mid
den.
Zoo is het thans nog bij de vaditelefonie op
zee, maar zooals wij reeds hebben gemeld,
kan ook hier spoedig verbetering verwacht
worden. Tot nu toe was het ook hier een on-
geregelden toestand. De schepen van alle na
tionaliteiten hadden een willekeurige golf
lengte.
Met de uitbreiding van het radioverkeer op
zee moest het ook hier op den duur spaak
loopen.
Naar men ons van bevoegde zijde mede
deelde waren het vooral de Fransche tele-
grafiezenders van 220 M. golflengte, die den
aether en alles wat daarin werkte veront
rustten. Deze stoorden ook de andere golf
lengten niet weinig. En juist deze omverwer
pers van de betrekkelijke rust in den aether
zijn het geweest, die het verkeer der Neder
landsche visschersvaartuigen naar de golf
lengte van 160 M. hebben gedreven. Radio-
Holland achtte deze golflengte, omdat zij de
grootst mogelijke storingsvrijheid gaf, de
beste. Maar anders zou het worden toen ook
de Duitsche en Engelsche schippers meer en
meer hun stem in den aether lieten hooren.
Ook al deden zij het niet op dezelfde golfleng
te, toch ondervonden onze schepen hinder,
omdat de schepen zich dikwijls zoo dicht bij
elkaar bevonden.
Men kreeg dus ook op zee langzamerhand
een hevig gedrang en steeds meer deed zich
behoefte gevoelen aan een internationale re
geling van dezen aether-oorlog.
Deze kwam tot stand in October 1934, in
welke maand in Lissabon tusschen de landen
die visscherijbelangen hebben op de Noord
zee een internationale telegraaf-overeen-
komst werd gesloten, die 1 Juli in werking
treedt. Bij deze overeenkomst is voor elk lanrl
een golflengte vastgesteld. Engeland kreeg er
twee, met het oog op zijn groote visschers-
vloot.
De storing op de Nederlandsche schepen
was vooral groot doordat de Nederlandsche
golf dicht bij de Engelsche lag. Nu zijn de
Engelsche golflengten verder van de Neder
landsche gekomen en liggen aan den onder
kant van onze golflengte de Noren en aan
den bovenkant de Denen, van welke natio
naliteiten onze schepen weinig hinder zul
len ondervinden, omdat Noorsche- en Deen-
sche visschers op hun kleine scheepjes geen
radiozenders hebben.
Zoo zal dus dank zij internationale samen
werking, spoedig een einde komen aan de
klachten en zullen onze schippers dus bin
nenkort hunne gesprekken kunnen voeren
zonder dat zij door hun Engelsche collega's
^gestoord worden. En zoo zal ongetwijfeld,
"dank zij deze regeling het radiotelefoonver-
keer zich steeds meer uitbreiden, zullen
steeds meer schepen een eigen zend-installa-
tie krijgen.
Inderdaad het is met de moderniseering van
onze, vloot wel snel gegaan, speciaal wat
betreft de schelvischbooten. die er natuurlijk
meer prof ij t van kunnen trekken dan kustboo-
ten. En zoo zien we ook, dat wat we al meer
gezegd hebben, het niet aangaat steeds maar
te spreken over de verouderde vloot. Wane
naast de radiotelefonie komt nu het echolood
en ook dit vindt zijn weg op den trawler.
OPENING BAZAR I. V. H.
Gistermiddag is de bazar van de Speeltuin-
vereeniging ,,In Veilige Haven" officieel ge
opend en wel door den heer P. Bosman, wet
houder voor Sociale aangelegenheden, nadat
de voorzitter de heer s. Kluft een kort woord
van welkom had gesproken.
In de ruime zaal van het Hervormd Vereeni-
gingsgebouw (de voormalige kerk) aan de
Kalverstraat waren allen, die aan den bazar
hadden meegewerkt en ook tijdens den bazar
hun onmisbare hulp blijven verleenen bijeen
Het ls altijd weer hetzelfde, zeide de heer
Bosman, altijd weer moeilijkheden. Toen hij de
zaal binnentrad, dacht hij: het ziet er mooi
uit, hier is hard gewerkt, ik ben in veilige
haven. Dit is niets iets heel bijzonders, maar
het beteekent meer, dat u de kinderen een
veilige haven geeft. Daarvoor kan het ge
meentebestuur en de bevolking u niet dank
baar genoeg zijn. Het is heel erg, wanneer de
kinderen in dezen modernen tijd op de straat
zijn aangewezen. Wanneer men een bazar
houdt, zoo vervolgde de heer Bosman, betee
kent dit, dat er naar middelen gezocht moet
worden, om het werk in stand te houden, te
verbeteren of uit te breiden. Als men ziet wat
er al gedaan is, kan het niet anders of de ba
zar moet slagen.
Spreker wenschte het bestuur veel succes.
Als dit grooter is dan verwacht werd, dan zal
heb bestuur zeker met des te grooter voldoe
ning op zijn werk terugzien.
De heer Kluft dankte daarop den heer Bos
man. Hij vond het prettig te hooren, dat de
heer Bosman sympathie gevoelt voor het
speeltuinwerk. Want wanneer de heer Bosman
in het college van burgemeester en wethou
ders de belangen van het speeltuinwerk be
hartigt, is hij er van overtuigd een goed voor
stander te hebben. Verder dankte de heer
Kluft allen die iets voor den bazar geschon
ken hebben. Het zijn er te veel om ze allen op
te noemen, maar een uitzondering wil spreker
maken voor de fa. Van Nelle, die de opbrengst
van den theestand voor den baz-ar beschikbaar
heeft gesteld. Verder richtte de heer Kluft
woorden van dank tot de medewerkers(sters)
voor de prettige samenwerking bij de voorbe
reidingen. Juist daardoor heeft men zooveel
kunnen doen.
Een bijzon-der woord van welkom richtte de
heer Kluft nog tot het oud-bestuurslid den
heer Alders, die uit zijn tegenwoordige woon
plaats Zaandam was overgekomen om de ope
ning van den bazar bij te wonen.
Een rondwandeling langs de stands bracht
ons de overtuiging bij, dat het groepje, dat
het werk verricht heeft, uit liefde voor het
kind en voor I. V. H. aan het werk getogen is.
En dit is een reden te meer om te hopen, dat
hun werk met succes bekroond wordt.
STILLE OMGANG
Gisteravond had in'het Patronaatsgebouw
de j aarlij ksche vergadering plaats van de
v-ereeniging Stille Omgang.
Na de opening door den voorzitter den heer
J. Bruinenberg, werd allereerst het woord ge
geven aan den Pater Rector aangezien deze de
vergadering niet in zijn geheel kon bijwonen
In zijn korte en kernachtige rede welke toen
volgde wekte de Rector allen op den Stillen
omgang dit jaar te houden als een boete
tocht.
Hierna werden de notulen voorgelezen en
onder dankzegging goedgekeurd. Het jaarver
slag van den penningmeester sloot met een
batig saldo van f 54.14. Het ledental bedroeg
173 waarvan 30 leden het vorig jaar vrijstel
ling van Contributie verkregen wegens werk
loosheid.
Bij stemming werd besloten dit jaar weder
om per autobus naar Amsterdam te gaan voor
het houden van den Stillen Omgang.
Tot afgevaardigden naar de Algemeene Ver
gadering te Amsterdam werden gekozen de
fieeren Bruinenberg en de Groot.
Tijdens de rondvraag werd door een dei-
leden gevraagd of het niet mogelijk was bij
de a.s. viering van het 20-jarig bestaan der
afdeeling de vereeniging een vlag of vaandel
aan te bieden. Dit punt werd tot de volgende
vergadering aangehouden, waarna de voor
zitter de vergadering sloot..
DE EINDSTRIJD OM DEN MEESTERTITEL
Naar wij vernemen, zullen de wedstrijden
om den meestertitel spoedig beginnen. Onder
de deelnemers bevindt zich o.a. ook mr. dr, E
J. Vrieze, den Haag, die met verlof uit Indië
overkomt.
Ongetwijfeld zullen onze plaat-sgenooten
Ligthart en Ley te. die voor den Dist-rictsbond
Noord-Holland uitkomen, het zwaar te ver
antwoorden krijgen, niet het minst door de
deelneming van Mr. Vrieze.
De opvoering van Rose Marie.
IJmuiden eert de nagedachtenis van
zijn overleden componist.
Een stampvolle zaal geniet van
het mooie werk.
Eindelijk is dan gisteravond de lang verbeide
voorstelling 'van de populaire operette ..Rose
Marie" van wijlen Sam. Vlessing werkelijk ge
worden.
Reeds een week voor den datum der uitvoe
ring was de kaartenvoorraad zoo goed als uit
verkocht. Dit moet voor het Vlessing-Comité
een bijzondere voldoening geweest zijn, daar
thans niet alleen het artistiek doch ook het
financieel succes gewaarborgd was.
In het seizoen 1934'35 mogen we dezen
avond zeker tot een der hoogtepunten van het
muziek- en tooneelleven onzer gemeente
rekenen. In overgrooten getale waren de vrien
den van den overleden componist opgekomen
om getuige te zijn van de heropvoering van
dit zangspel. In de allereerste plaats hebben
zij daarmede hulde gebracht aan de nage
dachtenis van den kunstenaar Sam Vlessing,
maar niet minder aan den mensch Vlessing.
Want als zoodanig zal hij in het hart van
allen, die hem hebben gekend, voortleven.
Onder de aanwezigen merkten we o.a. op:
de familie Vlessing. de wethouders Bosman,
Dunnebier en Nijssen met hun dames, het vol
ledig Vlessing-comité en vele anderen.
De voorzitter van het uitvoerend comité, de
heer Joh. van der Plas, trad voor den aanvang
voor het doek en sprak de openingsrede uit. Hij
verwelkomde o.m. de afgevaardigden van het
gemeentebestuur en sprak den wensch uit, dat
de Burgemeester, die cloor ziekte verhinderd
was. spoedig herstellen zou.
Spr. memoreerde het verscheiden van den
onvergetelijken componist en tekstdichter
Sam Vlessing. Een schok van ontroering
heeft allen beroerd op dien treurigen dag in
Mei. De heer v. d. Plas introduceerde daarna
den jeugdigen dirigent, die de taak van zijn
vader op waardige wijze voort zal zetten.
Alvorens de bespreking van het muzikale ge
deelte aan te vangen willen wij enkele regels
aan den inhoud van Rose Marie wijden.
De operette.
De verkorte inhoud van de handeling dei-
operette, die in korten tijd alle dilettanten-
vereenigïngen op dit gebied veroverde en nog
altijd tot een der meest gespeelde van het Ne
derlandsche repertoire behoort, is als volgt:
In het dorpje Belle-Ville (in den Elzas) was
het een jaarlijksche gewoonte het oogstfeest
te vieren. Dan vroegen de jongens van het
dorp de meisjes hunner keuze om met hen het
feest door te brengen. Op straffe voorgoed van
uit de gemeenschap verbannen te worden,
mocht een meisje, dat gevraagd werd, niet
weigeren! (Waar is het Nederlandsche dorpje
Schoonoord, waar zulke ideale toestanden nog
bestaan?)
Wanneer het doek voor het eerste bedrijf op
gaat, is die dag aangebroken. Rose Marie,
pleegkind van de welgestelde boerin vrouw
Trincard, opgegroeid met haar pleegbroer
Frans, vermoedt niet, dat zij heden door hem
gevraagd zal worden. Zij is in 't geheim ver
loofd met Jean, den zoon van den goeien
ouden Vader Martin, den boschwachter van
de Gravin.
Jean heeft, om zich een positie te verwer
ven, plotseling het dorp verlaten, juist nadat
er 's nachts op het kasteel was ingebroken en
Jean voor zijn vader de ronde gedaan had.
Frans weet van deze schoone gelegenheid han
dig gebruik te maken en de verdenking op
Jean te laden. Hij bereikt hiermede een 2-ledig
doel en elimineert een lastigen medeminnaar
op listige wijze. Rose weigert echter Frans en
vrouw Trincard, in woede ontstoken, jaagt
haar op staanden voet weg. Rose vlucht dan
naar vader Martin.
Na vele avonturen komt voor de gelieven
toch het „happy end".
De Kunstkring.
Onmiddellijk toen het begeleidend orkest,
dat reeds sedert jaren de Vlessing-operettes
begeleidde: de Kunstkring, de eerste- maten
der zangrijke ouverture inzette, werd een ieder
geboeid door deze bekoorlijke composities, die
de overleden meester ons naliet.
Immers, hij wist op buitengewoon eenvou-
ge wijze muziek-in-den-waren-zin-des-
woords te schrijven muziek, die nog gaarne
gezongen en gespeeld wordt. Omdat ze spreekt
tot de harten van hen, die ze hooren.
Al is deze muziek thans een 20-tal jaren
oud, haar frischheió doet ze telkenmale weer
vernieuwd te voorschijn komen. Dit frappeerde
mij, die in 1919 en 1930 instrumentaal aan dit
zangspel meermalen medewerkte, hedenavond
weer opnieuw.
De heer Philip S. Vlessing, die met zijn ar
beid als leider van de operette-vereeniging de
buteerde, wist zijn orkest een voorname ver
tolking van de inleiding tot Rose Marie te
laten geven. Prachtig waren de blazers, waar
dig bijgestaan door het strijkerscorps dat een
gevoelvolle en uiterst muzikale solo-lessenaar
bezetting had. Voor de attaques ons compli
ment! Homogeen was ae Kunstkring in het
begeleiden der solisten en hier toonde hij zijn
geroutineercLheid in dit voor dilettanten zoo
lastige werk op voortreffelijke wijze.
Philip S. Vlessing.
De dirigent had van de orkestrale begelei
ding extra werk gemaakt; dit was duidelijk
merkbaar en het heeft in niet geringe mate tot
het succes van de uitvoering bijgedragen.
Terecht verwierf de met brio gespeelde
ouverture een warm applaus.
Begrijpelijkerwijs was het muzikale gedeelte
superieur aan het acteeren, doch het kijkspel,
dat deze operette met haar aardige costumes,
tot een lust voor de oogen maakt, vergoedt
weer veel.
De kleurig gedanste gavotte, onder leiding
van de leerares Rie Miedema knap ingestu
deerd. accentueerde de zorg, welke door het
Vlessing-comité aan montage en uitvoering
van de operette besteed was.
Solisten en koor.
Aan de pakkende soli als aan het slot van
het eerste in de openingsaria in 2 e.a. werd
door de met zulk een kostelijke, mooi getim-
breerde en vrijmoedig gebruikte zangstem toe
bedeelde Rose Marie (mevr. Dora Arisz—
Schrama) volkomen recht gedaan. Öok is zij
evenals b.v. Vader Martin (H. A. Osendarp Jr.)
op de „bühne" goed thuis.
De bariton van Vader Martin had weer
prachtige, momenten. Hoe gevoelvol droeg hij
„zijn" nummers, de Ballade in 1 en het duet
met Rose in 2 (Mijn kind, ik heb mijn zoon
zien heengaan) voor! De heer Osendarp is een
zanger, die er op het dilettant-operettetooneel
alleszins wezen mag. Is 't wonder, dat toen
deze 2 klankvolle stemmen hun duetten ten
beste gaven, open doekjes hun terecht ten
deel vielen.
In mevr. Fischer vond de rol van Rose's
vriendin Trinette een lieftallige vertolkster.
Bescheiden van actie, wist zij met haar helder
en zuiver geluid een bijzonder cachet te geven
aan de door haar ten gehoore gebrachte lied
jes, waarvan de clou, het „paradijsliedeke",
haar een welverdiend extra succesje bezorgde.
Het minnaarsduo Frans en Jean was in han
den van de heeren KI. Broek en Jac. Nat, die
beiden als dilettanten verdienstelijk waren,
vooral in aanmerking genomen, dat dit hun
vuurdoop was.
Jean had in z'n groote aria lofwaardige mo
menten; aardige stem, doch meer op 't maatje
letten. Frans bewoog zich gemakkelijk op 't
tooneel en kon aan de gestelde eischen zeer
wel voldoen.
Van den heer W. Cöhrs zagen we een pracht-
typeering ais de waard, terwijl de pieegmoe-
derrol van Vrouw Trincard bij mevrouw Bellm
in vertrouwde handen was.
Het koor, eerst nog ietwat onwennig actee-
rend, geraakte er al gauw beter „in"; men
kreeg den smaak te pakken en zag in, dat men
.er ook bij hoorde". De zang was, behoudens
in het Heil'ge Moeder, gloedvol en zeer ver
dienstelijk (Drinklied, Oogstlied). Vooral in de
finales wist de dirigent met het 60-tal mooie
effecten te bereiken. Deze finales zijn dan
ook met vaardige hand gecomponeerd en zijn
met de gefigureerde baspassages van een
boeiende klankrijkheid.
Verzorgde décors en kleurige costumes ver
hoogden het effect der uitvoering.
Het enthousiast gestemd publiek heeft alle
medewerkendenen dit zijn er meer dan 80)
langdurig gehuldigd. Behalve op solisten en
koor straalt dit succes af op de heeren A. H.
Holtslag, (regisseur), Joh. Tol. (2e koorleider,
die de koren achter de scène dirigeerde), mej.
Rie Miedema. de dansleerares, orkestleden en
last-not-least den algeheel leider Philip S.
Vlessing, die zich als een slagvaardig en soe
pel dirigent deed kennen.
Zoo is deze avond tot een grootsch gebeuren
geworden, die zijn herhaling moge vinden op
Zondag a.s. in het Patronaatsgebouw
Na den afloop huldigde de heer van der Plas
de dames-solisten en den dirigent met bloe
men en sprak hij een persoonlijk woord tot
den jeugdigen leider Vlessing Jr. dat- met mi-
nutenlangen bijval onderstreept werd.
W.
EVANGELISATIE-SAMENKOMST
A.s. Zondagavond 5.30 uur vindt in de Her
vormde Kerk „De Goede Herder" aan den
Velserduinweg een evangelisatie-samenkomst
plaats. Als spreker treedt op de heer J. Se-
vensma, evangelist te Amsterdam. Medewer
king verleent het Hervormd Kerkkoor onder
leiding van mej. C. van Heyst.
Domaniale Anthraciet
Beter dan de beste Belg.
ERICSS0fiSTR.1(SLUISPLJ"TEL-440O
ZEEWEG 263 TEL.5210
BEVERWIJK - J. y. SLOTEN - ALKMAARDER WEG 95
(Adv. Ingez. Med.)
Charles Fallot Lili Damita in de Erich Pomfaer - Fox*Europa
productie Vrou weaeogea*
VELSEN
„VROUWENOOGEN" IN „DE PONT".
Van de hoofdfilm van het nieuwe pro
gramma van de Pont volgt hieronder een
korte beschrijving:
Jean de Lafaye, eigenaar van de „Banque
Européenne", onderneemt een zakenreis
naar Cannes. Tijdens het diner in den restau
ratiewagen bevindt zich een jonge vrouw
aan zijn taf eitje, waarvan hij het gezicht
echter niet kan zien, daar zij geheel achter
haar courant verborgen is.
De bankier tracht een gesprek aan te knoo-
pen met de onbekende, maar deze schenkt
hem niet de minste aandacht.
Dien avond, in den slaapwagen, legt Jean
het er op aan met zijn raadselachtige reis-
genoote in contact te komen.
Op het oogenblik, waarop hij begint te ge-
looven, dat de jonge vrouw toch niet zoo te
rughoudend is, verlaat zij hem plotseling en
keert naar haar compartiment terug. Aan
komst te Cannes.
Aan het station verzoekt Jean de onbe
kende haar naar huis te mogen brengen in
zijn auto, welke zijn chauffeur van Parijs
had moeten brengen, maar de wagen is er
niet. De jonge vrouw biedt nu den bankier
aan van haar auto gebru'k te maken, wat
Jean aanneemt. Zij nemen afscheid bij het
adres dat zij opgegeven heeft. Jean vraagt
de onbekende of hij haar nog eens kan te
rugzien. Zij spreken af, waar en wanneer
elkaar te ontmoeten.
Eensklaps noodigt zij hem echter uit bij
haar te komen dejeuneeren. Nauwelijks is
hij echter de villa binnengetreden, of de
deur sluit zich automatisch achter hem. Nog
niet- geheel van de verrassing bekomen ziet
Jean, dat de jonge vrouw hem met een re
volver bedreigt. bent mijn gevangene voor
vijf dagen, zegt zij. Tegenstand is nutteloos.
Behalve Jean en de onbekende bevinden zich
nog een kok en de chauffeur in de villa. Bo
vendien is het geheele huis nog voorzien van
de meest geperfect-ionneerde veiligheidsin
richtingen. Jean ziet in dat ontsnappen ten
eene male een onmogelijkheid is. De onbe
kende. die Annette heet, verklaart dan aan
haar gevangene, dat hij in opdracht van een
groep wisselagenten wordt vastgehouden tot
het einde van de maand, daar de speculaties
welke hij wilde ondernemen, de ondergang
van zijn concurrenten zouden veroorzaken.
Gedurende zijn gedwongen verblijf in de
villa probeert Jean verscheidene malen te
ontvluchten, doch tevergeefs.
Tusschen de mooie Anette en haar gevan
gene ontwikkelt zich een liefdesgeschiedenis.
Op een avond weet Jean. Annette over te
halen eenige uren met hem uit te breken.
Zij weten te ontsnappen zonder de aan
dacht van hun gevangenbewaarders te trek
ken.
Jean geeft haar in tusschen zijn eerewoord
dat hij met haar naar de villa terug zal lcee-
ren en samen hebben zij een gezelligen avond
in een kleine plattelands herberg.
Na tal van avonturen komt het tenslotte
zoover, dat Jean besluit, vrijwillig het ver
dere deel van zijn leven de gevangene te blij
ven van Anette.
