Wat Het Londensche
tooneel biedt.
Britsche ministers op het
verkiezingspad.
De bekende
Kunstverzamelaar.
Rubriek voor Vragen.
Hervey House" en „Anything Goes'
(Van onzen correspondent.)
Hervey House.
„Hervey House", een spel in drie bedrijven
van C. R. Avery, dat His Majesty's Theatre ai
eenige weken lang eiken avond tamelijk goed
vult, is een voorstelling van grootheid en ver
val van een voorname familie van de laatste
jaren van Koningin Victoria's regeering af tot
den huidigen dag toe. Hervey House is wan
neer het spel aanvangt, het woonhuis in Lon
den van den Hertog van Shires, en wanneer
het eindigt in de eerste stadia van een ver
bouwing, welke er een hotel van moet maken.
De Hertog is in Victoria's tijd een liberaal
staatsman die zijn succes in de politiek te
danken heeft aan Sophy Gerould, een knap
pe weduwe, knap van uiterlijk en knap van
hoofd. Haai- raad en leiding, gegeven gedu
rende zijn veelvuldige bezoeken aan haar wo
ning in Brook Street, maken den Hertog een
man van hooge politieke beteekenis. De ver
bintenis is niet alleen van geestelijken of in-
tellectueelen aard; en dit is een van die ge
heimen welke de heele wereld en dus ook
de Hertogin kent. De liefde van de hertogin
voor haar man is van hooge orde en daarom
onbaatzuchtig; en zij wordt in haar altruïsme
geholpen door de gedachte dat de naam van
Hervey House en van het hertoglij k paar
hoog moet worden gehouden. Wanneer Ko
ningin Victoria sterft moet de keuze van het
hoogste bestuursambt op den Hertog van
Shires vallen. Maar de vertrouwensman van
het Hof komt vertellen dat dientengevolge
aan de verhouding met Sophy Gerould een
einde moet komen. Het stelt den Hertog voor
een lastige keuze, die door Sophy wordt ge
daan. Zij verlaat Londen en gaat zwerven
door de hoofdsteden van Europa, de schran
dere vrouw van de wereld, de diplomate met
connecties in kanselarijten en hofkringen. Te
gen den tijd dat de groote oorlog uitbreekt
en men wordt verzocht te veronderstellen,
dat de Hertog, als het ware van zijn anker
geslagen, niet al te doelbewust en niet steeds
gelukkig het stekelige pad der politiek heeft
gevolgd heerscht er stilte en ongerustheid
in Hervey House. Want de „master" is lang
zaam herstellende van een ernstige ziekte.
Het nieuws van het uitbreken van den oorlog
mag hem niet worden medegedeeld. Sophy
maakt deel uit van de schare die tegen het
uitbreken van den oorlog van het Vasteland
naar Engeland terugkeert. Zij komt naar Her
vey House om te vragen waarom de Hertog
van Shires, nu zijn land hem meer dan ooit
behoeft, niet op zijn post is. De Duchess,
minzaam, warm en vriendelijk, geeft de ver
klaring. De tijdmachine, die zoo gemakke
lijk kan werken in tooneel, brengt ons naar
dezen tijd. Hervey House wordt ontruimd. De
Hertog en de Hertogin zien toe op het pak
ken. Familieleden die jaren lang gastvrijheid
ien gezelligheid hebben gekend in dit monu
mentale patriciërshuis, komen er een iaatsten
droevigen of protesteerenden blik wei-pen ter
wijl een zakelijke bediende van den huis
agent er de opruiming leidt. John, de markies
van Chatfield, socialistisch zoon van zijn li
beralen vader en ook reeds parlementslid gaat
met zijn vrouw in een flat wonen en de ouders
zoeken rust en vergetelheid in liet eenige
landhuis dat der familie is overgebleven. So
phy komt ook nog even kijken en de Hertog-
kijkt haar na op dezelfe manier, als om
haar te volgen of tegen te houden, als hij een
veertig jaar geleden had gedaan toen zij uit
zijn leven moest verdwijnen. Dit is het gebeu
ren en vijftien tooneel en brengen het voor
oogen. Het rote erend tooneel van His Ma
jesty's is er goed voor en de regisseur heeft
voor zeer aantrekkelijke scenes gezorgd. Het
is de voornaamste en bijna de eenige verdien
ste van liet stuk. Ei- wordt lang en vervelend
in gepraat en weinig in gehandeld. De regie
draagt het stuk, verschaft het zijn interesse
voor zoo ver Fay Compton als de hertogin,
Gertrude Lawrence als Sophy en Nicholas
Kannen als de Hertog het niet kunnen doen.
De namen dezer artiesten klinken als klok
ken in Engeland. Zij zijn lievelingen van het
publiek. Zonder hen zou het moeilijk zijn ge
weest het stuk uit te zitten. Met hen ai
was het alleen maar om Fay Compton oud te
zien worden blijft men geïnteresseerd. De
aardigste scène is de eerste omdat ze ons een
blik doet werpen „below the stairs" van een
aristocratisch huis in Londen en een leven
dig beeld geeft van leven en bedrijf van butler
footmen, Ladies' Maid en Tweeny. Het rtuk
wemelt van bijkomstige tooneelen en situa
ties, waarin de regisseur op het voorbeeld van
de film wat te ver is gegaan in de accentuee
ring van voor de handliggende pijnlijke en
minder pijnlijke gevallen.
Anything Goes.
Charles Cochran, die enkele maanden ge
leden in den loop van een dispuut met den
vakbond voor tooneelartisten heeft ver
klaard dat hij geen stuk meer op het too
neel zou brengen, is van gedachten veranderd
en is blijkens zijn jongste product, „Anything
Goes'; (een musical comedy van P. G. Wode-
house en Guy Bolton met zangnummers en
muziek van Cole Porter) nog de oude onver
beterlijke en naar veler oordeel niet te ver
beteren show man. De revue is Cochran's
kracht en in deze operette van zeer Ameri-
kaanschen stijl (Broadway heeft haar op zijn
wijze al ten tooneele gebracht) heeft hij den
revue-vorm niet heelemaal prijs kunnen ge
ven. Zijn .Young Ladies" zooals hij de
meisjes van zijn danstroep noemt sfcep-
dansen van je welste en show girls in badpak
jes paradeeren vrijmoedig rond. Op een on
verwacht oogenblik komt er ook een acrobaat
zijn halsbrekende sprongen doen. Het prome
nadedek, hutten, zalen en de nor van een
passagiersschip van de United America Lines
vormen de scènes. Het schip vertrekt uit New-
York en wij maken de onthutsende reis naar
Engeland mee, Er is een public enemy No. 13
aan boord. Public Enemy No. 1 was bijna mee
gegaan maar bedacht zich op het laatste
oogenblik. De secretaris van een overgaar
Amerikaansch zakenman vaart zonder biljet
mee om het meisje waarop hij verliefd is en
dat om commercieele redenen bestemd is de
vrouw te worden van een quasi onnoozelen
Engelschen lord. te volgen. De secretaris krijgt
van Public Enemy No. 13 een vervoerbiljet.
Het is op naam van ditto No. 1. Hiermee zijn
de omstandigheden voor een reeks verwikke
lingen geschapen. Meer inhoud vertellen is
overbodig. De vertooning is van begin tot vijf
minuten voor het einde buitengewoon amu
sant. Sydney Howard, vermomd als dominee
Dr. Moon, is onweerstaanbaar komiek met
zijn als beenderlooze beenen en armen in de
rol van Public Enemy No. 13. De Fransche
Jeanne Aubert is een New-Yorksche nacht
club-koningin, Reno Lagrange, die met baar
Reno-girls nachtelijk Londen komt veroveren.
De „pep" die deze jonge dame in haar zang
en actie legt, kan geen Amerikaansche of
Engelsche haar verbeteren. In haar genre is
zij schitterend en voor hen, die van het genre
houden, even onweerstaanbaar als exponente
van modern rhythmisch zingen en bewegen
als Howard is als komiekeling. En in den jon
gen Amerikaan Jack Whiting, die den secre
taris geeft, heeft zij een gelijkwaardig part
ner, De zangnummers zijn meestal goed. Veel
meer dan goed zijn ..You're the Top" en
„Blow Gabriel Blow". Het eerste is ook „on the
top" van den tijd; in deze moderne lyriek
vergelijken de geliefden elkaar niet alleen met
„a Dutch master" en „Lord Astor", niet al
leen met de Zuyöerzee en de Milky Way maar
ook met de Normandie en de stratosfeer. Het
tweede is een waarlijk indrukwekkende persi
flage van „hot gospelling". „Anything Goes",
een titel die antieend is aan een der liedjes,
had men met recht „On the Top" kunnen
noemen maar Cochran wilde in zijn titel
blijkbaar eens bescheiden zijn en zoo schiep
hij een verrassing.
A. K. VAN R.
Lloyd George moet het ontgelden.
(Van onzen correspondent)
Londen, 1 Juli
Men heeft lang als vanzelfsprekend aange
nomen, dat er in den herfst Algemeene Ver
kiezingen zouden plaats hebben. De aankon
diging der regeering echter, dat zij in den
herfst nieuwe voorstellen betreffende de werk
loosheid aan het parlement zal voorleggen,
heeft het besef gebracht, dat verkiezingen
niet zoo dicht bij zijn. De wettelijke bestuurs
termijn eindigt pas in October van het vol
gend jaar; maar zoolang zal de regeering wel
niet met parlementsontbinding wachten. Was
zij dat van plan dan zouden de kopstukken
van het Kabinet geen aanleiding kunnen vin
den reeds nu, zooals zij aan het einde van de
week hebben gedaan, echt politiek den boer op
te gaan. Waarschijnlijk is nu, dat Baldwin de
ingevingen van moeder Natuur zal volgen
of haar voorbeeld en in de lente vernieu
wing zal doorzetten. Op het einde van de week
werden schrik en ontsteltenis gewekt in be
langhebbende politieke kringen door de mede-
deeling, dat de per manifest van een week ge
leden ingestelde Raad van Actie voor Vrede
en Herstel die deze week in een conventie
in zijn staat zal worden bevestigd 350 can
didaten zou stellen indien de officieele candi-
daten van de regeering en van de, oppositie
niet wilden beloven met hart en ziel voor hét
program van dezen Raad te werken. Er zij aan
herinnerd dat manifest, conventie en raad, een
politieke drie-eenheid, in de wereld zijn geroe
pen door Lloyd George, kopstukken der afge
scheiden kerken (niet van de zelfde soort als
onze afgescheiden kerken, maar de kerken, die
buiten de staatskerk staan) en van de Volken
bondsorganisatie. Deze beweging bedoelt de
grootst mogelijke realiteit te geven aan den
strijd voor vrede en tegen werkloosheid. De
mannen die zich voor deze zaak hebben ge>
spannen zijn van meening dat de regeering
het wat deze levenskwestie betreft bij- lippen
dienst of tennaastenbij bij lippendienst laat.
Ze is aangekondigd als „onpartijdig". Maar
in de politieke wereld weigert men te gelobven,
dat een beweging, waarin Lloyd George de
hand heeft, ooit politiek onpartijdig kan zijn.
Lord Cecil doet er alleen aan mee, omdat hij
als vredeskampioen alles steunt wat zijn doel
kan dienen. De vertegenwoordigers der vrije
kerken zijn onder elkaar verdeeld. Velen vin
den dat de onderteekenaars van het manifest
zich door Lloyd George op sleeptouw hebben
laten nemen en door hem voor zijn politiek
worden geëxploiteerd. Het bericht, dat de
Raad voor Vrede en Herstel 350 parlementaire
candidaten in petto had, scheen de juistheid
van deze zienswijze tamelijk overtuigend te
bevestigen. Lloyd George heeft zich gehaast
te doen weten, dat er ,een vergissing was be
gaan. Hoe de zaak precies zit kan niet gemak
kelijk worden vastgesteld. Men heeft nu doen
weten, dat de Raden van Actie in kiesdistric
ten zullen beoordeelen of er al of niet eigen
candidaten zullen worden gesteld. Het hangt
af van de houding der officieele candidaten.
Dat maakt toch niet veel verschil. Lloyd
George en zijn makkers houden dan toch hun
candidaten gereed als even zooveel bedrei
gingen voor officieele candidaten, die wat
lauw zouden zijn in hun belofte in de vredes-
en werkloosheidkwestie daden in plaats van
woorden te eischen.
Inmiddels blijkt, dat de regeering in de
jongste activiteit van Lloyd George toch een
bedreiging van haar positie ziet. Want ze heeft
in een korte spanne tijds een ware mobilisatie
van haar strijdkrachten doorgezet en is aan
het einde van de week onverwacht te velde
getrokken. Baldwin en Chamberlain en Simon
zijn in verschillende deelen van het land aan
het woord geweest om de bevolking te overtui
gen van de volstrekte overbodigheid van dit
drijven van Lloyd George en de Vrije Kerken
met hun Conventie, hun Manifest, hun Raden
van Actie. Baldwin beloofde in zijn rede te
Leeds tegen den herfst een groot program
voor een nieuwen aanval op de werkloosheid.
En wat vrede en ontwapening betreft sprak
hij met den gloed der overtuiging van den
zegen van het nieuwe Engelsch-Duitsche
vlootverdrag, dat volgens hem werkelijk de
eerste praktische stap voor ontwapening se
dert den oorlog was geweest. Neville Cham
berlain gaf uitdrukking aan zijn vertrouwen,
dat het geconcentreerde optreden der regee
ring de noodgebieden spoedig zou verheffen
tot een politie waarin ze opnieuw deel zouden
kunnen nemen aan het normale leven van de
natie. Hij kenschetste het manifest voor Vrede
en Reconstructie als een document van
kwaadwilligen, die op slinksche wijze en ach
ter een masker van humaniteit en Christelijk
heid de regeering aanvielen. En Sir John
Simon betoogde in een rede te Londen dat
het werk ten behoeve van vrede, door de re
geering verricht, de grootste krachtsinsoan-
ning vertegenwoordigde welke een regeering
ooit ten toon kon spreiden. Het was alles poli
tieke redekunst van het zuiverst karaat. Zoo
de verkiezingen nog negen maanden in de toe
komst liggen, de verkiezingscompagne schijn-
al met alle kracht te zijn ingezet.
A. K. VAN R.
De K XVIII nadert Indië.
Laatste traject begonnen.
BATAVIA, 3 Juli. De K XVIII onder be
vel van den eersten luitenant te r zee D. C. M.
Hetterschij is uit Fremantle vertrokken; de
onderzeeër zal op 10 Juli in Banjoewangi aan
loopen voor het afhalen van de mail, zoodat
de opvarenden deze vóór hun aankomst te
Soerabaja kunnen lezen.
De K XVIII wordt op den llden Juli te 7
uur in den morgen aan het lichtschip te Soe
rabaja venvacht.
De Minister van Defensie zal waarschijnlijk
op 11 Juli te 19.40 uur een kruisgesprek houden
met den commandant van de K XVIII, welk
gesprek in heel Indië en Nederland te hooren
zal zijn, daar de N.I.R.O.M. en de Phohi het
zullen uitzenden.
Eventueel zal ook de aankomst van de
K XVIII des avonds naar Holland worden
her-uitgezonden.
De nieuwe CedeputeercJen. 11 r. ~R r> A o 4 J u l t i
Noodweer verrast visschers-
schepen.
Orkaan boven de Witte Zee.
MOSKOU, 3 Juli. (A.N.P.) Boven de Witte
Zee en het schiereiland Kola heeft een zware
orkaan gewoed. Van drie visschersschepen
zijn de wrakken aangespoeld. De bemannin
gen zijn om het leven gekomen. Verscheidene
andere visschersschepen die door den storm
in volle zee werden verrast, worden vermist.
Men vreest dat ook zij zijn vergaan. Twee
groote motorschepen werden door een sleep
boot die voor hulpverleening was uitgezon
den, met de kiel omhoog in de Witte Zee
aangetroffen. De bemanning was om het
leven gekomen. Tot dusver schat men het
aantal slachtoffers op minstens twintig.
Vergadering van de Prov. Staten
van Noord Holland
Woensdagmorgen half elf werd de vergade
ring van de Provinciale Staten van Noord-
Holland gehouden ter verkiezing van het
nieuwe college van Gedeputeerde Staten.
Op de publieke tribune zat een N.SR.'er die
tegen mr. de Rijke riep „hou zee!", waarop
dit Statenlid met denzelfden groet antwoordde
De heer Sneevliet deelde na de opening der
zitting mede, dat de Rev. Socialisten geen
deel willen nemen aan de bestuursverant-
woordelijkheid, daarom zal blanco gestemd
worden. Hij critiseerde tevens de houding van
de communisten. Zij zakken daardoor weg in
het moeras van beginsel verzaking. „Zij komen
van kwaad tot erger, voortgedreven door de
zweep van de Sovjetbureaucratie en haar
diplomaten."
De heer Seegers (communist) besprak de
afbraak van alle sociale maatregelen, waar
aan ook de sociaal-democraten hebben deel
genomen. De partij wil medewerken om een
proletariërs-strijdfront te vormen. In Am
sterdam is dit mogelijk, hier in de Staten
evenwel niet. Daarom zullen de communisten
op eigen candidaten stemmen. Zij hebben ook
geen deel genomen aan het overleg om de
verkiezing van leden van Ged. Staten voor te
bereiden.
De heer de Bruijn (N.S.B.) zei, dat de N.S.B.
op één na de sterkste fractie in de Prov. Sta
ten is. Er zal een tijd komen dat de N.S.B. de
volstrekte meerderheid zal hebben. (Geroep:
nog even wachten!) De politieke partijen heb
ben van te voren reeds de koppen bij elkaar
gestoken om de zetels van Gedeputeerde Sta
ten onderling te verdeelen.Daarbij is niet
gelet op de vraag wie de beste bestuurders
zullen zijn, maar er is alleen gelet op de po
litieke belangen.
Daarom zal de N. S. B. niet aan de stem
ming deelnemen, de leden zullen tijdens
de stemming de zaal verlaten.
(Geroep; je behoeft niet meer terug te ko
men.)
Daarop werd tot de stemming overgegaan.
Vacature A. W. Michels (S.D.A.P.) Uitge
bracht 68 stemmen, als volgt verdeeldMichels
58, Seegers 6, Baas 1, Bomans 1, blanco 1. on
waarde 1.
Gekozen de heer Michels die de benoeming
aannam.
Vacature Mr. M. Slingenberg (V. D.)Van
de 69 stemmen verkreeg Mr. Slingenberg er 58:
verder Seegers 6, Kooiman 1, blanco 4.
Ook Mr. Slingenberg nam de benoeming aan,
Vacature Mr. J. B. Bomans (R.K.)Uitge
bracht 68 stemmen. Mr. Bomans 58, Seegers 6,
Lambooy 1, Romme 1 en blanco 2. Mr. Bo
mans dankte ook voor het in hem gestelde
vertrouwen.
Vacature Mr. A. Bruch (A. R.)Mr. Bruch
verkreeg 61 van de 68 uitgebrachte stemmen
De overige waren als volgt verdeeld: Seegers 5,
blanco 2.
Ook Mr. Bruch aanvaardde de benoeming.
Vacature A. H. Gerhard (S. D. A. P.)Zooals
men weet heeft de heer Gerhard verzocht niet
voor een herbenoeming in aanmerking te ko
men. Van de 65 stemmen verkreeg de heer E.
Polak (S.D.A.P.) 57 stemmen. De andere stem
men waren als volgt verdeeld: Seegers 6, Rei-
n-alda 1, Luden 1 en blanco 4. Ook de heer Po
lak nam de benoeming aan.
Vacature P. J. M. Verschure (R.K.)Ook de
heer Verschure had voor een herbenoeming
bedankt. De heer Mr. Dr. P. J. Witteman (R.K..
verkreeg 56 van de 67 stemmen. Verder waren
uitgebracht: Seegers 6, Romme 2, Lambooy
2 en blanco T.
Ook de heer Witteman liet zich de benoe
ming welgevallen.
Het resultaat der verkiezingen is
dus, dat herkozen zijn de heeren A. W.
Michels (S.D.A.P.), Mr. M. Slingen
berg (V.D.), Mr. J. Bomans (R.K.), en
Mr. A. Bruch (A.R.) In de vacature A.
H. Gerhard (S.D.A.P.) is gekozen E.
Polak (S.D.A.P.) en in de vacature P.
J. M. Verschure (R.K.) Mr. Dr. P. J.
Witteman (R.K.).
Tenslotte werd tot buitengewoon lid
Ged. Staten gekozen E. Luden (C. H.)
Hierna werd de zitting gesloten.
van
EXAMENS.
Stedelijk Gymnasium Haarlem.
Na verlengd examen alsnog geslaagd voor
diploma A de dames: L. Chr. J. Frerichs, M
C. Spaargaren, M. van Gelder, de heer
Bredée. De examens zijn thans afgeloopen.
Er zou van dit nieuwe type medeburger
een karakteristiek te schrijven zijn, ondanks
zijn onpersoonlijkheid en ondanks de be
trekkelijkheid zijner bekendheid. Maar een
amusant type is hij zeker en waarom zouden
wij dan niet eens trachten een portretje van
hem te schetsen, waar er overigens zoo weinig
amusants om ons heen te observeeren valt.
Een representatieve figuur in dit genre
moet de heer Gilissen geweest zijn, van
welken bekenden kunstverzamelaar dezer
dagen de collecties oud roest en andere voor
werpen in het Chateau „De Torentjes", bij
Maastricht, in openbare zittingen geveild zijn
Alles heel deftig, met een Limburgschen
notaris en onder directie van een bekende
Rotterdamsche firma van vendumeesters, die
onder velerlei andere activiteit ook wekelijks
gedragen kleeren (gebruikte Garderobe heet
het bij hem) in veiling brengt.
Een royaal uitgevoerde catalogus van vijftig
pagina's en met illustraties, was op mijn
werktafel neergestreken en had mijn leven
dige belangstelling voor den overleden be
kenden kunstverzamelaar gaande gemaakt.
Ook het Chateau De Torentjes scheen
veelbelovend en daar ik toch in Limburg
moest zijn, richtte ik mijn werk zóó in, dat
tijd voor een bezoek*aan dat kasteel over
bleef. Weliswaar had de catalogus mij meer
naar het Chateau dan naar de kunstver
zamelingen benieuwd gemaakt. Aan dien
catalogus zat echter een grappig kantje. De
schilderijen van den bekenden kunstverza
melaar, honderd zeventig in getal, misten
iedere aanduiding van maker of periode van
ontstaan, waren echter stuk voor stuk zorg
vuldig opgemeten en genummerd.
Een veiligheidsmaatregel, die na het onge
lukkige debuut eener herleefde firma in Am
sterdam uit voorzichtigheid geboren scheen.
De samenstellers van den catalogus konden
nu absoluut niet van misleiding beticht wor
den terwijl de bekende, maar zeer gevaarlijke
zucht naar het doen van ontdekkingen ge-
orikkeld werd. Men was echter den speurzin
der belangstellenden royaal te gemoet ge
komen door in het kasteel zelf aan ieder
schilderij den naam van den vermoedelijken
ons bezoek onder andere eene zaal vol Van
Dijck's bewonderen.
Middeleeuwsche triptieken en vroeg-Neder-
landsche religieuse kunst wisselden elkaar
in de andere zalen af en onze bewondering
groeide voor de rigoureuse wijze, waarop men
bij deze gelegenheid van iedere kur.rtweten-
schappelijke omschrijving, geleerdheid of
attest had afscheid genomen. Feitelijk had
men ook de naamkaarten weg moeten laten
dan zou de veiling geheel geweest zijn wat
ze zijn moest en zooals ook „gebruikte gar
derobe" geveild wordt.
Hoevele illusies van den bekenden kunst
verzamelaar lagen er misschien in deze ge
bruikte garderobe opgebaard. Laten wij van
den dooden kunstverzamelaar niets dan goeds
denken en aannemen dat het waarachtige
illusies geweest zijn.
Of zouden zich de illusies van anderen met
de zijne geassocieerd hebben? Doch laten wij,
alvorens ons hieromtrent aan hypotheses
te buiten te gaan, eens rustig het kasteel be
kijken.
Het bleek lichtelijk uitgewoond en verlaten
en thans met eenigen spoed tot museum in
gericht. Bewoonbaar leek het allerminst en
om het bewoonbaar te maken zou wellicht
de opbrengst der Van Dïjckzaal nog onvol
doende blijken. Maar de ligging tegen een
heuvel aan den Kanaaldijk van Sint Pieter
was romantisch en het leek niet kwaad gezien
van de gemeente Maastricht, deze bezitting
voor even meer dan tien duizend gulden aan
te koopen om er het een of ander in te
vestigen. Naar ik zoo terloops aan de weet
kwam was die transactie kort geleden tot
stand gekomen. En kort daarop waren uit
Brussel verhuiswagen gekomen, niet om wat
weg te halen, doch om vele en belangrijke
kunstschatten van den bekenden verzamelaar
in het vrij leege kasteel te deponeeren. Waar
na de veiling geënsceneerd kon worden. Het
is merkwaardig hoe vele merkwaadige kunst
werken uit Brussel plegen te komen een
onlangs gerucht makende veiling kwam ook
uit die overigens aangename stad en hoe
de voorraadschuren daar onuitputtelijk schij
nen te zijn. De bekende kunstverzamelaar
uit Sint Pieter bleek daar ook zoo het een
en ander in depót te hebben. Misschien ook
had hij daar bevriende andere bekende ver
zamelaars, met gelijke illusies als de zijne,
die bereid bleken iets met de verhuiswagens
mede te geven. Hoe het zij, het kasteel De
dader te hesaesügen eai zoo kond-en ssü h&l Torentjes leek een uitdrager^ van meerdere..
derde rangs antiekhandelaars met sterk uit
gesproken Belgische neigingen en wijlen de
heer Gilissen schijnt in die richting bevre
diging voor zijn kunstzin gevonden te heb
ben. Hij was naar men mij vertelde een
ijverig speurder naar Gothische meubelen en
zelfs zeer bedreven in het completeeren van
dezelve, zoodat hij er naar streefde steeds
een voorraad fragmenten van verschillende
herkomst bij de hand te hebben. Ook deze
maakten deel uit van den inventaris van het
kasteel en vulden op elegante wijze de col
lecties wapens, aardewerk, munten er.
Perzische en andere kleeden aan. Met een
bibliotheek, die ten minste behoorlijk om
schreven was, doch er zeer slecht onder
houden uitzag, kon het aantal nummers dei
te veilen objecten tot bijna duizend worden
opgevoerd en de mdruk gevestigd worden dat
de bekende verzamelaar het meer in het
quantum dan in de qualiteit had gezocht
Nu schijnen er in het Zuiden des lands
meer verzamelaars van soortgelijke bekend
heid te huizen en soortgelijke veilingen vaker
voor te komen; op kasteelen in Meersen, Val
kenburg enz. nog in het jongste verleden.
En de animo om naar al die fantastische
kunstschatten te gaan kijken, is nog steeds
groot: een file auto's parkeerde voor het slo:
dat voor een kwartje (voor een weldadig
doel, dat, in den geest van den catalogus,
niet nader omschreven werd) voor een iede:
toegankelijk was gesteld. Het zou misschier
voor onze omgeving hier een vingerwijzins
zijn om een bekend verzamelaar uit te vin
den wiens collecties bij voorbeeld in de ruïne
van Brederode of het huys Teylingen geveild
konden worden. Het ruïneuse van dergelijke
kunstschatten zou er slechts door geaccen
tueerd worden en een enkel regenbuitje zou
de waarde geen schade doen.
Het lijkt waarschijnlijk dat de bekende
kunstverzamelaar van het type-Gilissen steeds
meer imaginair wordt. Persoonlijk heb ik
een dergelijken rommel-maniak nooit ont
moet en als daar niet waren de catalogus,
de notaris, de veilingmeesters en de locale
belangstelling zou ik zijn bestaan betwijp
Ien. Maar wel geloof ik, dat, als hij er niet
is, hij uitgevonden moet worden. Met of
zonder chateau, maar een kunstveiling zon
der een bekenden vr-,Qlaar is hazepeper
zonder haas. Men moet zoo iets niet met- ge
dragen garderobe verwarren!
v i. H. IDE BOBS.
1935
Roosevelt heeft geen succes.
Ook bij hoofdelijke stemming lijdt hij de
nederlaag.
WASHINGTON, 3 Juli (A.N.P.) Nadat
het Huis van Afgevaardigden voor de tweede
maal het door president Roosevelt voorge
stelde gedeelte van de Wheeler-Rayburn-wet
tot ontbinding van bepaalde holding-compa
nies had verworpen, heeft 't Huis tenslotte
met 323 tegen 81 stemmen het gewijzigde
wetsontwerp aangenomen. Het wetsontwerp
gaat thans naar de conferentie van vertegen
woordigers van het Huis van Afgevaardigden
en den Senaat, die veertien dagen geleden
het wetsontwerp in zijn oorspronkelijken
vorm heeft goedgekeurd, dus met de bepaling
die voorziet in de liquidatie van alle holding-
companies van openbare nutsbedrijven tegen
1942.
Det wet, zooals zij thans door het Huis
van Afgevaardigden is aangenomen, opent
slechts de mogelijkheid voor een scherpe
controle op de holding-companies en voor
bepaalde maatregelen wanneer deze in het
openbaar belang zijn. wat president Roose
velt echter niet ver genoeg gaat.
Nog een nederlaag?
WASHINGTON. 3 Juli (A.N.P.) De bank-
wet. die in zekere kringen wordt beschouwd
als een onheilzaam compromis tusschen ban
kiers en staatslieden, wordt thans in den
Senaat behandeld. De bankcommissie en het
Huis van Afgevaardigden hebben reeds be
langrijke wijzigingen in het ontwerp aange
bracht. Men verwacht een nieuwe nederlaag
voor de regeering.
EERST WERD DE STRAAT
„GEZUIVERD".
Brutale bankroof in den slaat New-York.
NEW-YORK. 3 Juli. Gisteren hebben
zes bandieten, die met twee machinegeweren
gewapend waren, een overval gedaan op het
filiaal van de Merchants National Bank in
het stadje Dunkirk in den staat New-York. De
bandieten roofden 20.000 dollar en wisten zon
der te worden herkend, te ontkomen.
Alvorens de roovers het bankgebouw be
traden hadden zij de straat voor het gebouw
met hun machinegeweren van voorbijgangers
gezuiverd.
Citroën overleden.
PARIJS, 3 Juli. De bekende automobiel-
constructeur Citroën is heden na een lang
durige ziekte overleden.
Citroen, die aanvankelijk een kleine smede
rij had, begon in de oorlogsjaren met het
bouwen van kleine automobielen. Het bedrijf
breidde zich snel uit en het aantal arbeiders
liep op tot 30.000 Citroën was een genie op
het gebied der reclame. Hij heeft ook naam
gemaakt als organisator van expedities.
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van dit blad worden door
een specialen Redacteur en zijn talrijke
medewerkers zoo mogelijk en ten spoedigste
beantwoord.
De vragen moeten worden geadresseerd
aan het bureau van ons blad, met duidelijke
vermelding van naam en woonplaats.
De namen der vragers blijven redactie
geheim.
Vragenwaaraan naam en adres ontbreken
worden terzijde gelegd.
De antwoorden worden GEHEEL KOSTE
LOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, welker beantwoording
voor vele anderen behalve den vrager, van
nut kan zijn, worden tevens in ons blad ge
publiceerd.
PLANTEN
VRAAGI: Mijn klimroos beschimmelt, waar
door de knoppen niet uitkomen. Wat is hieraan
te doen?
ANTWOORD: Besproeien met bloem van
zwavel. Alleen bij droog weer.
"VRAAG: Mijn seringenboom had verleden jaar
veel bladeren met koffiebruine vlekken. Nu doet
dit verschijnsel zich weer voor en zijn ook de
bloemen bruin gevlekt. Wat moet lk hiertegen
doen?
ANTWOORD: Geef flink water. Bedek den
grond met stalmest of turfstrooisel, of iets der
gelijks, waardoor do grond niet zoo warm wordt.
RECEPTEN
VRAAG; Hoe bakt men biscuits?
ANTWOORD: Benootllgd: Vz pond suiker, V2
pond bloem. 10 eiwitten: 13 eierdooiers en wat
geraspte citroenschil. Roer de eierdooiers met de
suiker en de citroenschil volkomen glad. Klop het
eiwit zoo stijf mogelijk en roer het er met een
paar luchtige slagen door; roer er ten slotte de
bloem door. Doe dit beslag In een spuitzakje met
glad spuitje en spuit er langwerpige koekjes van
op een bakblik, waarop een grauw papier Is ge
legd. Bestrooi ze met een weinig suiker en bak
ze in beetcn oven gaar (ongeveer 15 minuten),
maar zorg dat zelicht van kleur blijven. Neem ze
van het papier af en laat bekoelen,
DIVERSEN
VRAAG: ln mijn meubelen komen kleine ron
de gaatjes, waaruit af en toe een heel fijn poeder
valt. Is daar iets tegen te doen?
ANTWOORD: Dat is do z.g. houtworm. Vul een
schoon machinespuitje met kajapoetolie, verkrijg
baar bij drogisten. Spuit daarmee een voor een
de gaatjes vol en herhaal dat na een week nog
eens. Gij zult er dan we! gesn last meer van heb
ben.
VRAAG: Hoe krijgt men het weer uit witte
vitrages?
ANTWOORD: Goed wasschen ln heet, sterk
zeepsop: tweemaal warm spoelen en vervolgens
in een chloorbad zetten. Dit maakt gij als volgt:
Een ons chloor in een weinig warm water goed
fijn kneden, zoodat het een papje wordt, dat gij
met een weinig koud water aanlengt en door c-e«
doekje slaat in een halve emmer water. Dompel
de vitrages goed onder en laat dichtgedekt een
halven dag staan. Haal dan nog eens goed om,
waarna tweemaal warm spoelen en eenmaal in
koud water, waarin een half theekopje mieren-
zuur is gedaan. Laat daarin 10 minuten staan en
hang dan buiten in do zon glad op te drogen.
VRAAG: Hoe verwijdert men vlekken van kof
fie met room 11 it *pn lichtgele orêoo de chine
japon?
ANTWOORD: De vlek voorzichtig en luchtig
wrijven met een propje watten cn waschbenzine;
dadelijk daarna de vochtige plek bedekken met
een laagje magnesia: een half uur laten drogen
en dan afschuieren. Mogelijk blijft er dan een
lichtbruine vlek achter. Behandel deze op de
zelfde wijze, maar in plaats van benzine neemt gij
lauw water, waarin een scheutje mierenzuur is.
gedaan (1 theelepeltje mierenzuur op een thee
kopje water). Klop de plek met zachte doeken
zoo droog mogelijk en bedek het vochtige ge
deelte weer met magnesia. Laat stil liggen tot het
goed droog is en schuier dan af.
