Helga's weddenschap. van de K XVIII in Ned. Indïè. De aankomst FEUILLETON. Uit het Noorsch door SIGRID BOO. (Nadruk verboden). 12) Nu meen je misschien dat de tijd der be proevingen voorbij was. Maar nee. Nauwe lijks had m'n eene wang den normalen om vang herwonnen of de ander rees omhoog gelijk een goed geslaagd brooddeeg. Bof! Ja precies, b-o-f! Een ziekte, die het hart van medelijden doet kloppen als kleine kinderen ze hebben, maar die onweerstaanbaar bela chelijk is en idioot bij volwassenen. De kin deren van den tuinbaas lagen met bof, en toen kreeg ik het ook, omdat ik in m'n jeugd zoo dom geweest was, den dans te ontsprin gen. Het is nooit leuk, ziek te zijn; maar het is gewoon onuitstaanbaar als het je over komt in een huis. waar je betaald wordt om te werken. De eerste dagen huilde ik heusch een heel klein beetje, en juist terwijl ik daar mee bezig was, werd er op de deur geklopt, en binnen kwam Frigaard. Ja, ik ben een pechvogel; zelfs jouw verjaarscadeau, het rose matineetje. dat als een wolkje zoo teer en donzig is, wat niet flatteus genoeg om de situatie te redden. Het is enkel in de boeken, dat de tranen als paarlen of dia manten of dauwdruppelen vallen; in werke lijkheid vormen ze kleine beekjes en delta's over een rooden, opgezetten neus. Als het niet was omdat de koorts het ver mogen, zich te verwonderen, vermindert, zou ik vast en zeker uit bed gevallen zijn toen hij me een prachtige doos bonbons gaf, die hij blijkbaar den dag van den tandarts in de stad gekocht had. Ik kon bijna niet spre ken, zoo gezwollen was m'n keel, maar om m'n dankbaarheid duidelijk te toonen, stop te ik dadelijk een bonbon in m'n mond, een groote noga-bonbon. Nee zeg, stel je voor, dat ellendige ding plakte vast en deed me bijna stikken, het wou niet meer terugko men en ik kon m'n kaken niet ver genoeg van elkaar krijgen, om het uit m'n mond te doen. Ten laatste greep hij in; het was echt vervelend, maar eigenlijk nogal dwaas. Mevrouw Bech en haar dochter kwamen ook naar me kijken, ze waren vriendelijk en lief, maar ze konden hun oogen niet afhou den van m'n ondergóed. Blijkbaar behoort een kamermeisje gekleed te gaan in eerbaar bombazijn in ieder geval niet in spullen, die ze bijna zelf zouden kunnen gebruiken. Soms denk ik dat ze bang zijn, een interna tionale bedriegster of iets dergelijks in huis te hebben gekregen, en af en toe voel ik, puur voor de grap, hun wantrouwen. Laatst, toen ik de slaapkamers deed en wist, dat mevrouw Bech in het bad zat. zong ik een klein Fransch liedje het eenige Fransche liedje, dat ik ken. Zooiets is dom; toch bezwijk ik dikwijls voor de verleiding. Gelukkig begin ik nu aardig op dreef te raken met m'n werk. Ik vind het heusch prettig. Het is met al len lichamelijken arbeid zoo. dat men een gevoel krijgt, een kracht te zijn, die veran deringen teweeg kan brengen. Bijv.: ik kom op een ochtend beneden, nadat er den vori- gen avond bezoek geweest is. De kamers zijn zoo ongezellig als je je maar denken kunt, rookerig en onfrisch. rommelig, maar het staat in mijn macht ze te veranderen in de m"est aanlokkelijke verblijfplaats die men zich wenschen kan. Het staat gelijk met scheppend werk. En als ik des morgens door de slaapkamers zweef, toover ik orde en net heid uit chaos. Welk een genegenheid vat men niet op voor den vloer, die men zelf boent. En tusschen iemand zelf en de meu bels en voorwerpen, welke die persoon ver zorgt ontstaat tenslotte een innige band, die leidt tot samenspraken a la H C. Ander sen. Natuurlijk is het iederen dag weeraan hetzelfde, maar zooiets merk je enkel, als je uit je humeur bent, wat dus niet te dikwijls mag voorkomen. We zijn nu begonnen aan de voorbereidin gen voor Kerstmis. Er is al een heel varken geëxpedieerd. Ik voor mij wist niemendal van varkensvleesch en wat dies meer zij, maar nu weet ik er haast teveel van om het nog te eten. De geur van de laatste bloedworst zit me nog in m'n neus. De vol gende week gaan we aan het bakken. We krijgen een massa gasten met Kerst mis zoodat we wèl weten, wat we te doen hebben. Op 't oogenblik logeert de zuster van meneer Bech hier. Ze heeft de eigen aardige hebbelijkheid, al haar droomen te vertellen en al de films, die ze gezien heeft; je begrijpt dus, dat ze min of meer een be proeving is voor haar omgeving. Het ge beurt soms, dat ze 's morgens vroeg om mij belt, om me deelgenoot te maken van haar laatste droom. En als het nu nog maar iets om het lijf had, maar het is alles even ver velend. Van de andere bezoekers verdient vennel- ding een zakenvriend van den landeigenaar. Ik heb altijd een zwak gehad voor lieden, die een vreemde taal spreken en deze spuugt z'n Engelsch net zoo leuk als een negerplaat op de gramofoon. Hij rekende alles naar pro centen, was met andere woorden zelf een 100 pet. Amerikaan. Uit de gesprekken aan tafel begreep ik, dat hij Lotten Bech een 100 pet. schoonheid vond, die op grond daar van en omdat ze „een glimlach van een mil- lioen dollar" bezat, minstens 50 pet. kans had, furore te maken in de filmwereld. De pudding, die ik diende, was haar gewicht in goud waard. Zijn schedel was glanzend blank gepolijst en stel je voor, een keer dat we met ons beiden alleen waren, nam hij mijn pruik in z'n handen en zei dat hij, als hij er maar 3 pet. van had, al best tevreden zou zijn. Ik was het meisje naar zijn hart, zei hij, en-dat complimentje slikte ik zoo maar. Hij kwam eigenlijk van Kansas City, maar woonde nu in Tampa, Florida. Ik vind het iets echt avontuurlijks, een man te kennen, die geboren is in Kansas City en nu woont in Tampa, Florida. Ben benieuwd of ik ooit nog wat van de wereld zal zien! Ach, wat is het toch verrukkelijk te denken, dat de wereld zoo groot is en rijk Van de eigen persoonlijkheid blijft wel is waar niet veel over, op die wijze bekeken; maar dat geldt ook voor de zorgen en ver drietelijkheden. Kiespijn en bof zijn niets, Kerstdrukte en groote schoonmaak zijn niets. Lottens geflirt met Frigaard is heeiemaal niets. Het is hier -4 gr., en licht bewolkt. Novem ber is geen prettige maand. Iedere maand heeft als 't ware haar eigen temperament, en November is de bullebijter, tenminste op onzen breedtegraad. Jij, arme stakker, zit zeker midden in den donkeren tijd. Ik ge loof, dat we onze geboorteplaats slecht uit gezocht hebben. Zou Tampa, Florida, niet beter geweest zijn? Ja, daar konden we nu liggen op een blank glanzend strand, gekust door de zon, terwijl de Golf onze likdoorns liefkoosde Hou je taai. Je Helga. Vinger gaard 5 Jan. Vijfde rapport.' Lieve Grete! Hartelijk hartelijk dank voor je brief en cadeau. Een vulpen is zeer zeker een van die dingen, die het leven gemakkelijker maken. Met wie van ons beiden heb je het meest te doen gehad; met mij, die de brieven schreef met behulp van typisch landelijke schrijf - benoodigdheden hakerige pen en paarsen inkt met bezinksel, of met jezelf, die de diverse epistels moest lezen? Ik incasseerde werkelijk vele mooie en nuttige voorwerpen, dezen Kerstmis. Van pap een gouden armband, van tante drie warme jumpers en drie paar kousen, die best te pas kwam, r— er zatengaten in al m'n kousen, zoo groot als m'n vuist, en wanneer heeft een arme loonslaaf tijd om te stop pen? Uit Berlijn kreeg ik een rood zijden sjaal met lange franje, bijzonder geschikt- om je mee te drapeeren als je in een koude eetzaal moet dienen En van JÖrgen heer lijke parfum, die haiicunaties opwekt van .bloemenvelden en zomeravonden nadat het heeft geregend. Er was ook een brief bij. Als hij behoorlijk had nagedacht, zou hij nooit zijn ingegaan op een weddenschap, die mee bracht dat ik een heel jaar weg zou zijn enz. enz Zij, die eenmaal met JÖrgen trouwt, moet het zich kunnen permiteeren en er toe in de gelegenheid zijn, af en toe voor eenigen tijd op reis te gaan, aangezien de liefde te vergelijken is met een teere plant, die be hoefte heeft aan veel mest en lange periode van rust. Van meneer en mevrouw kregen Olga, Laurense en ik ieder goed voor een japon, met een mooi zijden lintje er omheen. Kerst avond was iedereen, van hoog tot laag, ver zameld in den grooten salon om den kerst boom te zien. Wij uit de keuken en bijge bouwen schoven in zwijgenden optocht bin nen, overweldigd door het ongewone, zelf gasten te zijn. Laurense had de leiding, zooals dit be taamt aan de oudste, glimmend Tan zeep, stralend als een zon, overbollend naar alle zijden ondanks pantser en banden. Achter haar draaide Olga met een flauwe pegtng. de ongewone situatie licht en spelend op te vatten. Dan kwam de tuinbaas, die zich ïn. z'n Zondagsche pak er mee tevreden stelde, korte golven van stallucht uit te zenden in z'n werkplunje zijn het lange golven, met z'n vrouw, bleek van plechtigen ernst, de voeten in gloednieuwe lakschoenen, die met ijzeren greep haar gevoelige teenen te omknellen schenen. (Wordt vervolgd). De voorbereidingen voor de Rembrandt-tentoonstelling in het Rijks- Qe aankomst van de K XVIII te Soerabaja. In de marinekazerne te Amsterdam wordt met belangstellinq naar het museum te Amsterdam ,n verband^et het gouden jubileum van dit radioverslag van dit gedenkwaardig feit geluisterd Ter herdenking van het feit, dat 25 Jaar geleden de eerste vliegtocht boven Nederland gemaakt werd, is Donderdag op den Klappenberg onder Etten-Leur een monument onthuld. Een foto van de plechtigheid Ouden van dagen uit Alphen aan den Rijn brachten Donderdag een bezoek aan Schiphol en mochten een rondvlucht boven de hoofdstad maken Een inwoner van Rotterdam ving dezer dagen in zijn vischneteen jongen zeehond. Hij nam het dier mee naar huis, waar het goed verzorgd wordt Voer de deelnemers aan den Tour de France was het te Evian één dag rust, doch zelfs gedurende deze weinige uren konden de renners niet stilzitten De minister van Defensie, mr. dr. L. N. Deckers, tijdens zijn radio gesprek met den commandant der K XVIII in Ned. Indië. Een kijkje in het hoofdgebouw der P.T.T. te den Haag. Zittend: minister Deckers en ir. Damme; staande v.l.n.r.vice-admiraal J. de Graaff en luitenant ter Zee J. E. A. Post Uitermeer, adjudant van den minister

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1935 | | pagina 5