BESTE VRIENDINNETJES
EN VRIENDJES.
Beste ROBBEDOES. Zeg vriend, wat was
ik blij met dien langen brief van je. Dan had
ik het toch niet zoo erg mis, met te veronder
stellen dat jullie binnenkort nikkertjes zou
den zijn. Dat wordt een feest zeg, 2 Sept. Wat
zal je je dan groot gevoelen. Je Opa en Oma
komen over tien dagen en als ze weer terug
gaan mag je mede naar Friesland? De pret
jes kunnen niet op. Van tante Annie had ik
reeds het één en ander vernomen en wist ik,
al dat je zoo prettig met Jannie en Rietje ge
speeld hebt. Speel en geniet nog maar veel.
Wil je m'n groeten aan je ouders terug doen?
Best hoor. Dag Robbedoes.
Beste KLAAS. Of jij voortaan ...Bruintje'
mag heeten? Zeker Klaas, dat vind ik best
vooral nu je door de zon en buitenlucht een
bruintje bent geworden. Jongen, wat speel jij
steeds fijn aan het strand, 'k Zou haast wil
len dat ik ook nog mede kon doen. Dat je niet
meer stout zult zijn en stilletjes naar je Oma
gaan, begrijp ik. M'n vrienden vergissen zich
wel eens een enkel keertje, maar probeeren
daarna lief te worden en gehoorzaam te blij
ven. Dag Bruintje.
Best ELFJE. Meisjelief, wat heb je me
verrast. De oplossing van het raadsel op rijm.
'k Zal de oplossing zooals je ze ingezonden
hebt, in de rubriek plaatsen. De andere ru-
briekertjes kunnen de rijmelarij dan ook le
zen. Dag Elfje.
Lief GOUDSBLOEMPJE. Je hebt de ver
schillende woorden van het raadsel wel goed
gevonden. Je had echter de oplossing moeten
neerschrijven zooals in het schema was aan
gegeven. Dus aldus:
b 1 a u w het gevraagde woord,
blond kleur van het hoofdhaar,
krank ander woord voor ziek.
prauw Indische vaartuig
g r a u w is de lucht bij regenweer.
Op bovenstaande manier opgeschreven ko
men de letters die op de. kruisjeslijn moesten
staan en met elkaar een naam voor een be
kende kleur vormen, duidelijk uit. Dag
Goudsbloempje.
Lief ASTERTJE. Je moet het briefje aan
Goudsbloempje maar eens nalezen, dan weet
je tevens wat aan je raadseloplossing niet in
orde is. 'k Dacht heusch dat Wietske en
Trijni op de Julianaschool waren. Je weet me
dit keer weinig te vertellen. Een volgend maal
wat meer zullen we hopen. Dag Astertje.
Goeden middag KEUKENPRINSESJE.
Wat ben je met je klassegenootjes prettig
uit geweest. Niet. alleen is Rhenen mooi. maai
de heele omgeving daar is schitterend.. Zijn
jullie wel twintig keer gefotografeerd? k Zou
haast zeggen, dat is wel een beetje tè veel van
het goede, k Begrijp niet, dat je het opgege
ven raadsel niet kon oplossen. Het was dit
keer juist erg gemakkelijk. Je kleine zus wordt
langzamerhand een groote zus. 'k Begrijp dat
ze veel van bananen houdt. Prettig dat je zoo
veel bloemen in je tuin hebt. Weet je niet hoe
die witte bloemen uit je voortuintje heeten?
Nog veel pleizier met je tuin. Dag Keuken
prinsesje.
Best VLIEGENTERTJE. Je hebt je schade
van de vorige week ingehaald en me boven
dien verrast met een briefgedeelte op rijm. Ik
zal dat gedeelte in de rubriek opnemen. Flink
zoo hoor. Wat er aan je raadseloplossing ha
pert. kan je bij het lezen van het briefje aan
Goudsbloempje zelf ontdekken. Grauw schrijft
men met au en niet zooals jij en meerdere ru-
briekertjes met ou. Dag Vliegeniertje.
Beste DREUMES. Dat je met je vrienden
met dit mooie weer van thans fijn buiten
speelt, kan ik begrijpen. Wat worden Jan en
Arie flinke jongens zeg. Welk ambacht gaan
ze op de Nijverheidsschool leeren? Wil je ze,
namens mij, met den gunstigen afloop van, hun
toelatingsexamen geluk wenschen? Prettig dat
Alie de door mij gezonden kaart mooi gevon
den heeft Speel maar prettig haar. Dag
Dreumes.
Goeden middag MOEDERS HULP. Ik
dank je voor de teekening. Je moet het briefje
aan Goudsbloempje gericht maar eens nalezen
Je hebt bij het opschrijven van de oplossing
van het raadsel, evenals de andere rubrieker-
tjes, niet op het gegeven schema gelet. Dag
Moeders Hulp.
Lief KLAPROOS JE. Dat je door hevige
kiespijn geen gelegenheid had mij op tijd
je briefje te doen toekomen, kan ik plaatsen,
'k Hoop voor je dat de pijn nu voor goed weg
blijft. Als je voor je moeder niet met je vrien
dinnetje naar het strand mag, moet je ook
niet gaan. Boven alles moet je je ouders, die
je heusch op z'n tijd wel een pretje gunnen,
gehoorzamen en niet door je gedrag verdriet
aan doen. Een goed vriendinnetje kan en zal
het je ook niet kwalijk nemen. Ook jij hebt
je raadsel niet goed opgeschreven. Dag Klap-
roosje.
Lief KABOUTERTJE. Je hebt 1.1. Zondag
dus niet van het strand genoten. Maar dat is
niet erg. Er komen, willen we hopen, nog ge
noeg dagen in de a.s. vacantie om te genieten
van strand, zee en zon. Hoe gaat het je? Heb
je nog zoo'n ronde toet als aan het eind van
April of ben je door je spelen en wandelen
al weer wat magerder geworden? Dag Kabou
tertje.
Beste ANNO. Wat wordt die kleine Truus
al groot. Over een poosje gaat ze met je
wandelen zeg. Wat zal je je dan groot gevoe
len. Wie heeft haar weer met een pop geluk
kig gemaakt? Prettig niet, dat het weer nu-
zoo mooi is. Geniet nog maar veel. Dag Anno.
Lief ROODKAPJE, - Prettig, dat je ook
mede naar Bergen en Schoorl bent geweest
en heerlijk in een speeltuin gespeeld hebt.
Winkeltje spelen is fijn zeg. Was jij moeder
en kwam je boodschappen voor je huishouding-
halen? Wat dolletjes zeg. 'k Begrijp dat je
dat kleine nichtje eens even op school wilde
hebben. Je hebt zelf geen broertje of zusje en
vindt dan zoo'n kleine peuter erg leuk. Ik
hoop dat je nog vaak met haar kunt spelen.
Dag Roodkapje.
Best BOSCHVIOOLTJE Natuurlijk mag
je me weer geregeld schrijven, 'k Hoop echter
dat je probeert zoowel thuis als op school
gehoorzaam te zijn en de waarheid te spreken
Je doet er je ouders verdriet mede en dat moet
je tot alle prijs probeeren te voorkomen. Later,
als je groot bent, zou je er wel eens heel erg
spijt van kunnen hebben. Maar dan kon het
wel eens te laat zijn en je geen gelegenheid
meer hebben door goed. gedrag, je ouders ge
noegen te doen. Als je echt probeert je best
te doen, zal het je wel gelukken, 'k Hoop de
volgende week heel goede berichten te ont
vangen. Maar daar zal je wel voor zorgen,
nietwaar? Best hoor. Dag Boschviooltje.
Beste VERONIKA. Wat was je vroeg met je
briefje zeg? 'k Ben reeds benieuwd naar je
briefje over je schoolreis en ik hoop dat je
veel pleizier gehad zult hebben. De oplossing
van het raadsel zal ik in de rubriek plaatsen.
Jammer dat je, na alles op rijm geschreven te
hebben, de oplossing niet nog eens volgens
het schema hebt opgeschreven. Het ging er
om, duidelijk te laten uitkomen dat de let
ters op de kruislijn het woord „blauw" zouden
vormen. Dag Veronika.
Lief KRULLENKOPJE. Dat zal fijn zijn
zeg, een heelen dag naar het strand. Wat zal
je dan met je zus genieten. Je speelt nu veel
in de duinen? Wat prettig. Gemakkelijk als je
maar een, twee drie uit duinzand een huis
kunt tooveren van alle comfort voorzien tot
zelfs met een salon toe. Speel maar pretti'
hoor. Dag Krullenkopje.
Beste BE-P. 'k Dank je voor de mooie tee
kening. Flink zeg, dat je Krullenkopje zoo
flink helpt met het bouwen van haar huis
in de duinen. Misschien krijgen Krullenkopje
en Bep van mij ook eens een bouworder. Maar
mijn huis moet dan beslist zandvrij zijn hoor.
Zand in m'n schoenen of aan m'n handen
vind ik zeer onaangenaam. Dat kan dus nog
een probleem worden. Een huis in de dninen
uitgegraven en toch, beslist zandvrij. Droom
er maar eens over. Dag Bep.
Lief VUURVLINDERTJE. 'k Dacht wel
dat je het toetreden van je vriendinnetje als
rubriekertje prettig zoudt- vinden. Vooral met
het oog op het winterclubwerk. Prettig dat
geplas in het zeewater niet? Het is in het be
gin altijd even koud, maar daar ben je spoe
dig door. Geniet nog maar veel. Dag Vuurvlin
dertje
Best FILMSTERRETJE. Je bent een ech
te sportliefhebster. Je doet aan turnen, wan
delen, fietsen, schaatsenrijden en zwemmen.
Allemaal, wanneer je het niet op de spits drijft
oede sport. Maar met duiken moet je heel
voorzichtig zijn en het alleen daar doen, waar
je zeker weet dat het water diep genoeg is.
Een broer van mij heeft in z'n studententijd
een heel naar moment mede gemaakt. Hij was
met eenige studiegenooten op een vacantie-
tocht en zij deden toen veel aan roeien, zeilen
en zwemmen, 'k Weet niet precies meer waar,
maar in ieder geval in ons land, tijdens een
zwemkwartier trachtte een der tochtgenooten
al zwemmende te duiken, doch brak daarbij
z'n halswervel zoodat hij onmiddellijk over
leed. De jonge menschen waren met de si
tuatie ter plaatse niet goed bekend en wisten
niet dat daar plaatsen waren, waar het water
zeer ondiep was door opeenhooping van stee-
nen. Je begrijpt dat aan het vacantlegenot,
door dit treurig ongeval, een ontijdig einde
kwam. Er zullen nog wel meer dergelijke on
gelukken gebeurd zijn en daarom nogmaals,
doe voorzichtig en duik niet op plaatsen die
je niet heel goed kent. Op je vraag antwoord
ik je binnenkort. Dag Filmsterretje.
Beste FRESIA. Dat was een onverwachte
verhuizing zeg. Maar je bewoont nu een mooi
groot huis met heel veel bergruimte, 'k Hoop
dat je me nu weer geregeld schrijft. Wat heb
je een snoezig postpapier. Hoe maken de vo
gels het in de volière? Dag Fresia.
Lief MEIDOORNTJE. Die pech onderweg
was erg jammer. Vijf kwartier oponthoud is
inderdaad niet zoo heel lang maar, wanneer
je nog veel moet afleggen en verlangt naar
het hoofddoel van den tocht, valt het niet
mede. De plaatsjes, die je bezocht hebt, ken
ik allemaal. In Ouwehands dierenpark ben ik
nog nooit geweest, 'k Hoop er echter wel eens
heen te gaan. Ja zeker, jullie hebt heel veel
gehad. Je zult wel erg vermoeid geweest zijn.
Van half zven 's morgens tot tien uur des
avonds onderweg, is een heele tijd. Nu maar
weer gespaard voor het schoolreisje 1936. Dag
Meidoorntje.
Hoewel onderstaande raadseloplossingen
niet juist zijn opgeschreven, plaats ik ze toch,
omdat de kinderen hun best deden ze op rijm
te maken.
Ingez. door ELFJE.
Blauw is de hemel
Blond is mijn haar
Dat staat niet raar.
Krank ben ik niet
Dat kan ik missen, vindt U niet?
Prauw is een vaartuig
Die gaat soms heel snel
Grauw is de lucht
Daar ga ik voor op de vlucht.
Ingez. door VLIEGENIERTJE.
Het was druk in Velserbeek
Zooals het me leek
Ik keek en keek
En weet het raadsel deze week
Wij hebben een kat en een hond
Die zijn week aan week gezond
En mooie duiven die gaan mee
Met de vlucht
In de lucht.
De apen in Velserbeek
Die lusten wel wat zooals me leek
En onze duif die legde een ei
Zooals ik U onlangs zei
Dag juffrouw U dacht zeker nou
Dat ik nog meer schrijven zou.
Ingezonden door VERONIKA.
Hoofdhaar kan blond zijn
Een ander woord voor ziek is krank
't Indische vaartuig noemt men prauw
En als het regent ziet de lucht grauw
Het gevraagde woord is blauw.
Ben ik deze week niet gauw?
OPLOSSING VAN HET GEGEVEN RAADSEL
Blauw het gevraagde woord.
Blond kleur van hoofdhaar.
Krank ander woord voor ziek.
Prauw Indisch vaartuig
Grauw is de lucht gij regenweer.
Ditmaal kan ik slechts troostprijsjes toe
kennen. Deze prijsjes, drie in getal, ontvan
gen Veronika, en Elfje voor inzending van
de oplossing, die hoewel niet goed opgeschre
ven, in dichtvorm zijn ingezonden en Vliege
niertje voor z'n briefgedeelte op rijm. Ze mo
gen Woensdag om 1 uur de prijsjes aan m'n
huis, Roggeveenstraat 27, alhalen.
Voor a.s. week geef ik thans geen raadsel.
Veel groeten van
MEJ. E. VTJLBRIEF.
DE SLANG.
Hoe Netteke en Guusje vriendinnen werden.
Toen Netteke, een meisje'van ongeveer 12
jaar, zich aan tafel weer onhebbelijk gedroeg,
zei haar vader, mijnheer van den Bergem,
boos:
„En nu is het uit met die kuren! Je maakt
dat we een prettige vacantie hebben, dat
moet ik zeggen. Neem liever een voorbeeld aan
Guusje!"
„Ja," zuchtte mevrouw van* den Bergem be
droefd.
Het meisje zweeg; ze was woedend, maar
kalm. In haar oogen flikkêrde een plotselin
ge haat en ze zuchtte.
Guusje was het dochtertje van den bosch
wachter. Ze was lief en aardig: iedereen hield
van haar en iedereen verafschuwde Netteke.
omdat ze zoo'n akelig karakter had. Wanneer
zouden haar ouders eindelijk eens ophouden,
haar dat alles te vertellen, Ze had dat al zoo
vaak gehoord, dat ze het wel droomen kon.
Ze waren nu al drie weken met vacantie en
ze logeerde op het groote buiten dat van den
heer van den Bergem hoorde. En mijnheer en
mevrouw van den Bergem constateerden, dat
hun dochtertje dagelijks onuitstaanbaarder
werd. Nu eens was ze. te ongehoorzaam, dan
weer toonde ze allerlei kurenberispingen,
standjes, zachtheid, straf, niets hielp!
Mijnheer en mevrouw van den Bergem be
nijdden bijna den boschwachter, die zoo'n lief
dochtertje had.
Deze dag begon al heel slecht. Vanaf het
ontbijt hadden Vader en Moeder haar Guusje
als voorbeeld gesteld. Ze "balde haar vuisten
van nijd.
Toch was Netteke in werkelijkheid geen naar
kind. Ze was alleen opvliegend van aard en
haar boos humeur deed haar soms zelf nog
meer verdriet dan anderen; maar haar be
rouw kwam meestal te laat!
Maar op het oogenblik kon ze alleen maar
gevoelens van afschuw koesteren tegen het
niets vermoedende dochtertje van den bosch
wachter. Ze zou wel eens willen laten zien
dat zij beter was dan dat meisje, al scheen
het ook van niet! Maar hoe kon ze dat doen?
Guusje ging weinig uit en slechts zelden
kwam ze op het groote huis en als ze kwam
liet ze niets dan glimlachende gezichten ach
ter. Hoe kon Netteke nu een fout ontdekken
in dat harnas van godheid?
Netteke dacht er veel dagen over na. Ze
wilde waak nemen. Het beste leek haar,
Guusje voor een dievegge te doen doorgaan.
Toen bedacht ze een boosaardig plan. Ze
had een mooi goud" ringetje waar ze erg aan
gehecht was. Haar ouders hadden haar vaak
gezegd, er voorzichtig mee te zijn; want het
was nog een aandenken van Netteke's groot
moeder, de moeder van mijnheer van den
Bergem. Ze zou dat ringetje in Guusje's ka
mer verbergen en dan vermoedens tegen
haar opperen.
Ze wachtte op een dag, dat Guusje naar het
groote huis moest komen en toen ging ze op
weg, zonder opgemerkt te worden. Ze haastte
zich om bij het huisje van den boschwachter
t komen, voor Guusje teruggekeerd zou zijn.
Netteke wist bovendien, dat de boschwachter
zelf niet thuis was, omdat hij voor haar va
der op reis was gegaan.
Het pad dat ze volgde, was smal, Aan beide
zijden stond hoog struikgewas; de grond was
nog vochtig van de laatste regens.
Netteke had een triomfeerende glimlach op
het gezicht. Zou ze wel beseffen hoe leelijk
de daad was, die ze volvoeren ging.
Daar zag ze al in de verte het boschwach-
tershuisje. Ze sloop zachtjes voorwaarts. Maar
een teleurstelling wachtte haar.
Guusje was al thuis. Netteke zag haar be
drijvig heen en weer voor het huisje loopen.
Zou ze van haar wraakneming, tenminste voor
vandaag afzien?
Neen, ze wilde haar wraakneming niet op
geven.
De eenige mogelijkheid om onopgemerkt in
het huisje te komen, was door het geopende
venster naar binnen te klimmen. Guusje, die
buiten zoo druk bezig was, zou daar geen erg
in hebben. Als een roodhuid op het oorlogs
pad sloop Netteke zachtjes door de struiken
Een snerpende kreet ontsnapte haar. Ze
voelde een pijnlijke prik in haar- enkel en ver
stijfd van schrik zag ze een klein slangetje
wegkronkelen.
„Help, help," riep ze.
Een matelooze angst maakte zich van haar
meester, ze., sloeg wild met haar armen in de
struiken, die zich aan haar kleeren vast-1
haakten.
Guusje had de kreet gehoord; ze snelde toe,
een schop in haar hand. Toen ze Netteke zag,
begreep ze dadelijk wat er gebeurd was.
„Kom mee", zei ze, „naar huis".
Ze greep het andere meisje bij de hand en
sleepte haar mee. Thuis plantte ze haar in
een stoel, trok haar schoenen en kousen uit
en voor Netteke iets had kunnen zeggen,
perste ze haar lippen op het wondje en zoog
het gif eruit. Af en toe spuwde ze het vocht
uit, voor ze verder ging.
„Niet doen, niet doen," ki'eunde Netteke.
Maar het moedige meisje wilde hier niets
van weten. Toen ze tenslotte dacht, dat het
voldoende was, bond ze een schoone zakdoek
om de wond en zei:
„Nu kun je naar huis gaan. De dokter zal
de rest wel doen. Ik zal je even brengen."
Men begrijpt dat mijnheer en mevrouw van
den Bergem schrokken, toen ze de beide meis
jes aan zagen komen. Netteke, aan den arm
van Guusje.
Met een paar woordjes was alles verteld
en men liet in allerijl een dokter komen. Deze
verklaarde, toen hij de wond onderzocht had:
„Er valt voor mij niets meer te doen. De
rest geneest wel, jongedame," dit tegen Netteke
„Je hebt je leven aandit meisje te danken. Als ze
zelf een wondje in haar mond of lippen had
gehad zou ze dood geweest zijn."
Bij die woorden barstte Netteke in snikken
uit. Ze riep Guusje en vertelde haar, wat ze
had willen doen.
„Ik verdien geen goed woord meer van je,1
riep ze huilend.
Maar Guusje vond vergoedelij kende woorden
en wilde niets meer van de heele geschiedenis
hooren.
De kleine meisjes werden goede vriendin
nen. En toen Netteke beter was, veranderde
ze als een blad op een boom.
Gelukkig had haar moedige daad ook voor
Guusje geen akelige gevolgen.
Zoo had zich alles nog ten goede gekeerd,
en daar was iedereen erg blij over, niet het
minst de ouders van Netteke, die hun doch
tertje bijna niet herkenden,
LAM.
DE BEWEEGLIJKE CLOWN.
Dit clowntje is met weinig moeite te maken.
Ervoor noodig hebben we een visitekaartje en
eenige lucifers. In het visite-kaartje maken
we een knip, zooals op de teekening is aange
geven. Daarna rollen we het om en plakken
de uiteinden tegen elkaar, zoodat er een klein
cylindertje ontstaat. Knip nu de gezichtsdee-
len, de armen en de beenen uit van de teeke
ning en plak deze op stevig papier. Plak de
deelen van fig. 2 op elkaar. Maak overal een
gaatje, waar dat op de teekening is aangege
ven. Nu snijd je van een lucifer twee stukjes
ieder van twee centimeter lang. Deze steek je
door de gaatjes van de cylinder (zie teeke
ning) en meteen door die van de beenen, de
armen en het hoofd'.
Het spreekt vanzelf, dat je alles eerst leuk
gekleurd hebt. Zijn de verschillende deelen
aan elkaar gemaakt, dan zul je zien. dat je,
met een beetje handigheid het clowntje aller
lei bewegingen kunt laten maken.
Het werkje vraagt niet meer dan enkele
minuten tijd.
OOM KEES.
Kabeljauw als betaalmiddel, Dit gebeurde
onlangs op ijsland, waar een circusdirecteur,
kabeljouw aannam als entrée, omdat de men
schen geen geld, maar wel visch hadden.
De Bioscoop. Volgens Engelsche couran-
t en wordt in Engeland jaarlijks meer dan 300
millioen gulden uitgegeven als entreegelden
voor de bioscoop.
KUNSTJES VOOR DE VACANTIE
De sleutel en het touw.
Maak een sleutel vast aan een touw van
ongeveer 1 M. lengte. Neem het andere eind
van het touw in de hand en zoo, dat de
sleutel niet den grond raakt. Nu zul je be
merken, dat de sleutel regelmatig gaat slin
geren, eerst zachtjes en dan hoe langer hoe
harder. Als iemand je linkerhand vasthoudt,
gaat de sleutel in 't rond slingeren.
Laat nu iemand zijn hand op je rechter
schouder leggen, dan beweegt de sleutel zich
steeds minder en eindelijk houdt de beweging
geheel op.
Wil ik je vertellen, hoe dat zoo gaat? Je
hand trilt altijd min of meer. Doordat de hand
dus aldoor in beweging is, slingert de sleutel
al verder en verder. Als je naar den sleutel
kijkt, richt de hand zich naar die beweging en
de snelheid neemt toe. Als iemand je linker
hand vasthoudt verandert er iets in de be
weging. In 't touw komt een andere slinge
ring en dat heeft tot gevolg, dat de sleutel
een cirkel beschrijft.
Als nu iemand zijn hand op je schouder legt,
wordt de beweging tegen gehouden door den
druk van die andere hancl.
W. B.—Z.
ZATERDAG 13 JULI 1935
HET AVONTUUR VAN
JANTJE DIK.
Natuurlijk heette hij heel anders,
Maar de jongens zeiden Jantje Dik.
En Jan berustte in dien naam, hoor.
Och Jan was altijd in zijn schik.
En iedereen zag Jantje gaarne,
Met feestjes werd Jan steeds gevraagd.
Natuurlijk werd hij om zijn buikje
Door jong en oud om 't hardst geplaagd.
Eens, na een heerlijk, prettig fuifje,
Moest Jan het eerst naar huis toe gaan.
Je ziet hem in de vestibule
Nu voor de garderobe staan.
Hij neemt een jas, 't lijkt wel een wijde.
Maar och, hij past hem opperbest
Met één mouw aan, snelt hij de deur uit»
Op straat voltooit hij zijn toilet.
Thuis moest hij nog zijn lessen leeren,
Nu met een uurtje is hij klaar.
Toen ging hij lekker rustig slapen.
Was 's morgens weer van zessen klaar.
't Was warm en Jan ging eerst nog zwemmeiS
Hij trok alleen zijn zwempak aan,
Daarover heen zijn regenjasje
Zoo is hij gauw naar 't bad gegaan.
Meneer Verkoren van de Brugstraat
Waar Jan juist gistren had gefuifd,
Miste sinds gisteren zijn jasje
Waar was dat ding naar toe verhuisd?
Hij was ook 's morgens gaan zwemmen,
Wat zag hij aan dien spijker daar?
Ja, werkelijk dat was zijn jasje
Hij zag 't merk. Ja, heusch 't was waar.
Hij draagt het op zijn arm naar huis toe
Gelukkig 't schaapje was terecht.
Maar toen ons Jantje uit het bad kwam,
Was zijn humeur voor 't eerst heel slecht.
„Zeg jongens wie heeft nu mijn jasje?
Ik kan toch zoo niet langs de straat."
De jongens stonden maar te lachen.
Gelukkig een gaf Jan toch raad.
„Wacht even, 'k kom hier met mijn kano.
Vaar jij dan gauw maar naar je huis,
Misschien kracht iemand daar je jasje
En hangt het bij je moeder thuis."
Ja werkelijk de zaak was net zoo.
Jan trok thuis gauw zijn kleeren aan.
En is als keurig nette jongen
Heel vlug toen maar naar school gegaan,
Maar Jan Verkoren stond te wachten,
Die had het jassennieuws gehoord
En dacht direct: Dat deed de Dikkerd,
Nu heeft hij strop, zooals 't behoort.
Er werd dien morgen veel gebabbeld.
Meneer kwam er zelfs aan te pas.
Nog dagen lang werd er gelachen.
Om 't avontuur van Jan Dik's jas.
