Wij in den Haag
Mr. M. Slingenberg
minister.
De burgerlijke luchtvaart in Europa.
Een vijfjarenplan voor
Engeland.
Scheveningsche
dingen en menschen.
Voor ons, Hagenaars, Is Scheveningen te
gewoon. Wie een mooie vrouw tot vrouw
heeft ziet dat niet wanneer zij worteltjes
schrapt, een winterteen behandelt of ruzie
heeft niet den groentenboer. Hij ziet het
wanneer zij in een avondjurk het Palais de
Danse betreedt en anderen het zien. Het ge
wone. dagelijksche, zomersche Schevenin
gen zien wij niet. Wij willen alléén Sclieve-
nïngen-in-avondjurk zien en dat is verkeerd.
Want het andere is aardiger, omdat het ty
pischer is en meer „eigen". Waarom drinkt
ge niet eens een glas karnemelk bij de Sier-
kan op het strand? Waarom zitten wij zoo
weinig in een gezeïligen, krakenden strand
stoel tusschen 'allemaal rustige pa's en ma's
en onrustige kinderen? Het moge zijn dat op
de mondaine terrassen het publiek „beter"
is: gisteren at ik een zure augurk, een ge
vulde koek en een hoorntje ijs naast een
wildvreemde juffrouw langs het plankier.
Het was smakelijker, boeiender en ondeu
gender dan een thé-complet met mijn nicht
je in het Lunarium. Ik zeg niet dat u altijd
zure augurken met zoete maagdekens eten
moet, doch één keer kan ik u aanbevelen.
Zoekt de „burgerlijke" zijde van Schevenin
gen en ziet een ander Scheveningen.
Hebt u opgemerkt dat het ijs-eten mond
over mond toeneemt? Drie jaar geleden was
een ijsje staande uit de vuist, ongepast. Nu
doen we het allemaal en overal. De broodjes-
koningen zijn ijs-heiligen er bij geworden.
Bij Bak en van Vugt koopt ge koude hoorn
tjes van overvloed en ge zoudt u schamen
er een lepeltje bij te vragen. De Italiaan
Gamba van de Heeregracht heeft die ge
woonte er in gebracht, geruggesteund door
de Amerikaansche film. Het ijs uit die hoorn
tjes is lekkerder dan het ijs uit de dure
coupes. Nu Monchen en Berenbak ter ziele
zijn en onze grootouders die ons daar plach
ten te tracteeren op Coupe Jacques en pêche
melba óók, is de coupe in en door zich zelve
te gronde gegaan. Wanneer het directorium
van de Maatschappij Zeebad hiertegen pro
testeert noodig ik de heeren op staanden
voet uit bij van Vugt en Gamba. Wanneer
zij objectief kunnen ijs-proeven zal het ge
lijk aan mijn zijde zijn. Groote heeren ver-
waarloozen de kleine dingen. Misschien is
dat te begrijpen. Goed te praten is het niet.
Maar wie wil ontkennen dat hij in de kleine
kattekroegjes een beter broodje met betere
kaas, een beter kop koffie en betere thee
krijgt dan in de duurste restaurants? Zoo
js het óók met het ijs. dat het Nederlandsche
volk verovert, mond voor mond.
die in dankbare geestdrift hem letterlijk be
stormde; jubelend droegen zijn bewonderaars
hem op de schouders rond, begeleidden hem
naar zijn hotel, waare hij door journalisten
werd opgewacht. Tot midden in den nacht
bleef de menigte zich voor het gebouw ver
dringen. zijn optreden werd een grootsehe.
onbeschrijfelijke triomf en er was een jong-
mensch, dat Hawkins een sokophouder als
relikwie afrukte".
Zóó zijn wij hier in Scheveningen nog niet.
De Kawk hééft zijn twee sokophouders nog.
Maar u moet zien hoe de jonkies met wijde,
flanellen broeken en geplakte haren, hoe de
halfwas-jazz-hitjes met slecht-gemaquilleer-
de gezichtjes en goedkoop-geparfumeerde
zakdoekjes dezen kolenman aanstaren wan
neer hij improviseerend „Dinah" door het
broeische zaaltje slingert.
Die verzaligden kennen Abessinië, noch
kabinetscrisis.
De Hawk speelt en zij zijn in hooger
sferen.
Het is om mêelij mee te hebben en on
passelijk van te worden.
Mr. E. ELIAiS.
Een en ander uit zijn levensloop.
Wij hebben nóg iets van Amerika overge
nomen: de kranten-kreet. De uitgeschreeuw
de slagzin. De echoënde drie-koloms-kop.
Vroeger riepen de krantenventers langs den
boulevard alléén maar: „Avondblad! Vader
land! Nieuwe Rotterdammer! Telegraaf!"
Nü worden de Rotonde en Houtmeyer op
geschrikt door: Afschuwelijke moord! Lees
de wedstrijd ItaliëAbessinië! Het laatste
nieuws over de kabinetscrisis! 's Menschen
horizont wordt grooter. de wereld kleiner
's burgers belangstelling en intellect feller
en scherper. Oók dat van den krantenjon
gen. Wist tien jaar geleden één badman dat
Abessinië bestond? Interesseerde zich toen
één eenvoudig' man voor wat er in Duitscli-
land of de Vereenigde Staten geschiedde?
Nu debatteeren de kellner en de slagers
knecht over de kansen der Habsburgs en
de bedoelingen von Jeftitsj en Tsaldaris. En
de kwieke krantenjongens doen méé. Zij
overdrijven en jokken en de burger laat het
zich wel gevallen, om derwille van den heer
lijken prikkel, om de sensatie van vijf mi
nuten. Het is een klein aspect van Scheve
ningen, maar he-t is er een.
En dan zijn er de automaten.
In iedere straat van den Haag. in ieder
leeg hoekje van Scheveningen staan de hef
kraan-automaten. Wie er voor een gulden
een stukje scheerzeep van vijf cent uit haalt
is trotsch en zielsgelukkig om zijn overwin
ning op lot en toeval Het zwaaien van de
kraan, het langzaam dioht-happen van den
grijper, vier gepunte tanden, die op iets
prachtigs inhappen, er langs afglijden
nee.ja tóchverdikkie hij hééft 'm
een poeierdoosjehènoujasses,
hij glijdt weer af
Zóó staan bij ons op Scheveningen dui
zenden menschen dag-in dag-uit om de gla
zen kastjes met zaligheden, gebed in een
profusie van groene pepermunt-dragées.
Straperlo is ons verboden. Met tientjes en
briefjes van honderd is gokken im-
immoreel. Met dubbeltjes mag het. Wij tel
len de moraal af naar de materie en dat is
moreel. Maar wij gokken lechter tóch. Wie
heeft er ooit een hoofdprijs, een fotografie-
toestelletje uitgehaald? Ik heb het één keer
persoonlijk bijgewoond. Een gróótseh mo
ment in de eeuwigheid. „Krimminé", riep de
hijschende dame en roode plekken ontsierden
haar glimmende wangen en haar hals-van-
melk-en-bloed „krimminé, ikhèppum". Veer
tig omstanders verdrongen zich om het
grootsch gebeuren. De adem stokte in veertig
borsten. Koninklijk-onaangedaan verhief
zich de kraan. Met een slag ratelde het ge-
sehenk-des-lots in de lade. „Ikhèppum" zei
de juffrouw en zij was lijkbleek. „Dat heeft
•je een en veertig dubbeltjes gekost, Marie",
zei een heer in lakensche jas. „In het Waren
huis hepje d'r een voor twee gulden" zei een
zure meneer. Maar de juffrouw voelde zich
overwinnares en verwijderde zich Koninklijk.
Ik ben benieuwd hoe lang de hoofdcommis
saris van politie ons dit kleine geluk gunt.
Hij hééft al 'n proef-procesverbaal laten op
maken. „Ter bescherming van de jeugd".
Ach arme!
In den foyer van het Kurhaus, bij den
middag-thé dansant en 's avonds in het
Palais de Danse, treedt ,,'s werelds vermaard-
ste saxophonist". Coleman Hawkins op. De
ingewijden noemen hem „den Hawk" en
daarin zit al iets van grooten eerbied.
Onze minister-president zou willen,
dat men hem den Cool noemde. Voor mij is
hij een gezellige, dikke, glimlachende neger
die virtuoos op een groote goud-glanzende
saxofoon blaast, maar voor de Schevening
sche jazz-fans is hij een halve godheid. Boven
zijn krulletjeskruin zweeft een aureool. Lees
wat het maandblad „De Jazz-wereld" schrijft
over zijn aankomst in Kopenhagen: „met
muziek werd hij door een duizendkoppige
menschenniassa aan het station verwelkomd,
De nieuwe' minister van Sociale Zaken, mr.
M. Slingenberg, werd geboren op 21 October
1881 te Beerta (Groningen). Hij studeerde te
Groningen in de rechten en promoveerde reeds
op 23 jarigen leeftijd op stellingen. Hij ging
daarna studeeren voor het notariaat en legde
binnen twee jaren de daarvoor vereischte
examens af.
Hij vestigde zich toen in Haarlem, waar hij
op het advocatenkantoor van mr. P. Tjeenk
Willink kwam. wiens associé hij spoedig werd.
Reeds spoedig nam hij deel aan het openbare
leven, want in Augustus 1910 werd hij tot
raadslid gekozen en in 1913 volgde zijn ver
kiezing tot lid van Provinciale Staten van
Noord-Holland. Toen hij op 13 April 1916 tot
Gedeputeerde werd gekozen, trad hij af als
raadslid. In 1919 werd hij niet herkozen als
Gedeputeex-de, doch hij werd oonieuw lid van
den raad en op 3 December 1919 tot wethou
der van Openbare Werken, welke functie hij
later verwisselde met die van wethouder van
financiën.
In 1920 werd hij lid van de Eerste Kamer
der Staten Generaal.
Herhaaldelijk trad hij bij ontstentenis van
den burgemeester als waarnemend burgemees
ter op.
In 1924 zag mr. Slingenberg zich benoemd
tot notaris als opvolger van den heer P. F.
de Boi'des. Hij leidt met'den heer Van Mun
ster van Heuven het notariskantoor aan de
Ged. Oudegracht in het gebouw van de firma
Petrie en Co. Als advocaat is hii geassocieerd
met mr. Bakhuizen v. d. Brink. Hij is ridder in
de Orde van den Nederlandschen Leeuw.
Op 24 April 1934 werd mr. Slingenberg ge
kozen als Gedeputeerde in de vacatui"e-Kooi-
man. Hem werd het beheer van de finan
ciën der provincie toevertrouwd. In de ge
meenteraadszitting van 25 April heeft hij af
scheid van den raad genomen als wethouder
van financiën.
Een merkwaardige luchtbrug
te Amsterdam.
Hoe het aspect van het Muïderpoort-
station verandert.
AMSTERDAM— Woensdag
De uitgebreide werkzaamheden rondom het
Muiderpoort-station te Amsterdam zijn thans
zoover gevordex-d, dat met ingang van mor-
gexx, 1 Augustus, de groote luchtbrug voor het
verkeer, welke, bij gesloten overweg, de ver
binding vormt tusschen twee zeer dichtbevolk
te stadswijken, n.l. het Muiderpoortkwartier
en de Indische buurt, buiten dienst zal wor
den gesteld, en de tijdelijke luchtbrug, waar
aan deze week de laatste hand Ls gelegd, in
gebruik zal worden genomen. Deze luchtbrug
wijkt in meer dan één opzicht af van hare,
op non-activiteit gestelde collega en mag on
getwijfeld een niet alledaagsche voetgangers
brug genoemd worden.
Aan de Oostzijde (Indische buurt) kan de
brug n.l. betreden worden, zonder dat van een
trap gebi-uik behoeft te worden gemaakt. Er
is toch een helling ter lengte van ongeveer 50
M. aangebracht, waarlangs de eigenlijke brug
wordt bereikt. Aanvankelijk werd wel als motief
voor het weglaten van trappen aan deze zijde
van de brug, het gerief voor moeders met kin
derwagens genoemd, doch.... de gelukkige
bezitsters van een dergelijk vervoermiddel
zouden dan aan de andere zijde van de brug
toch bedrogen uitkomen, want daar treft men
weer. evenals vroeger, trappen aan. Index-daad
is er een andere oorzaak voor het weglaten
der trappen aan de zijde der Celebesstraat. Ex-
werd n.l. eexi stex-ke draxxg uitgeoefend dooi
de talrijke winkeliers uit de Javastraat, die
bevreesd waren, dat, wanneer de drommen
voetgangers die van de luchtbrug gebruik
maken, haar op de gebniikelijke wijze dus
angs trappen zouden kunnen verlaten, het
verkeer in de Javastraat zeer belangrijk zou
afnemen (omdat de tijdelijke luchtbrug een
eind voorbij de Javastraat is aangebracht),
waardoor automatisch ook de omzetten der
winkeliers zouden terugloopen.
Zooals de lange helling thans is geconstru
eerd. komen de voetgangers juist vóór de
Javastraat uit, waarmede dus aan de bezwa
ren der winkeliers is tegemoetgekomen.
Géén glijbaan.
De hoop van honderden buurt jongens, die
met stille pret het „hellend vlak" zagen aan
brengen. en zich in gedachten x-eeds in sport
wagen of andere vehikels van de hoogte naar
beneden zagen glijden, moet in rook vervlie
gen. want.op de helling werden de'laatste
dagen dwarslatten gespijkex-d, zoodat de glij-
sport niet beoefend zal kunnen worden, het
geen uit een oogpunt van verkeersveiligheid
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 31 Juli.
Bevallen 27 Juli: A. Snoekvan Andel, z.;
C. J. Droog—'Woerde, z.; 28 Juli: J. Jurgens—
Kaan, d.: 29 Juli: M. S. B. Bakker—Verzeil-
berg', z.; W. M. Meegdesv. Tun en, z.; J. M.
Huis—Smit, z.: N. de Wilde—v. Oosterhout, d.;
A. B. FrancissenLindeman, d.; 30 Juli: G.
H. PekelharingVex-bruggen, z.; S. Blauw
Burger. z.
Overleden 29 Juli: H. J. Harting', 61 j„ Park-
laan; A. van Sclxooten <?7 j., Kamperlaan; T.
T. Stoelman, 37 j„ Ripperdapaxk; P. van El, 85
j„ Schotei-singel; R. Konijnde Vries, 70 j„
Goltziusstraat.
'voor de duizenden voetgangei*s, die dagelijks
van deze luchtbrug gebruik moeten maken,
ongetwijfeld valt toe te juichen.
Waarom nu óók aan de zijde der Pontanus-
straat, de, in menig opzicht hinderlijke tx-ap-
pen niet achterwege werden gelaten?
Naar ons te bevoegder plaatse verzekerd
werd, kon hiertoe van de gemeente Amster
dam geen toestemming verleend worden, om
dat dan het tramspoor, dat van de tweede
naar de eerste van Swindenstraat leidt, geheel
moest worden weggenomen, hetgeen niet uit
voerbaar was. Gelukkig zijn de trappen van
de nieuwe (tijdelijke) luchtbrug veel breeder
en heel wat geriefelijker dan die van de,
straks buiten dienst te stellen brug, welke in
dat opzicht bij de buurtbewoners een nié" be
paald gunstige i-eputatie genoot.
Evenals bij de oude brug het geval was,
geeft van de brug af, nog een trap toegang
tot het perron, zoodat aankomende of ver
trekkende reizigers niet behoeven te wachten,
wanneer de overwegen gesloten zijn. Maar be
halve de laatstbedoelde trap, zijn nóg twee
trappen gebouwd, welke thans echter uitmon
den op de zandvlakte tusschen de spoorrails.
Vele reizigers hebben zich reeds afgevraagd,
waarom deze trappen, welke oogenschijnlïjk
naar de spoorbaan leiden, zich aldaar bevin
den. Het antwoord op die vragen luidt, dat over
7 maanden, wanneer met de wei-kzaamheden
begonnen wordt ter ophooging van de spoor
baan op de plaats, waar zich thans de perrons
bevinden, een hulppex-ron in gebruik wordt
genomen, dat zich zal uitsti'ekken tot aan de
Minahassastraat, ongeveer 300 M. voorbij het
punt, waar thans de perronoverkapping een
einde neemt. Alsdan zullen de beide trappen,
welker bestemming voor velen thans nog
duister is. leiden naar dat hulppex-ron.
Wanneer de nieuwe luchtbrug Donderdag
in gebx-uik wordt genomen, blijft de oude
overweg nog voorloopig dienst doen. Op 15
Augustus zal echter ook deze worden afgeslo
ten (om nimmer meer te worden opengesteld)
Nog steeds Oss.
Medeplichtige aan roofmoord gean-esteerd.
MAASTRICHT, 31 Juli. Door de Maas-
trichtsche recherche werd gisteren, als ver
dacht van medeplichtigheid aan een te Oss
gepleegden roofoverval, gearresteerd, H. J. M.
v. d. O. Hij werd naar Oss overgebx-acht en
aldaar ter beschikking gesteld van de ge-
meente-politie.
Ethiopië bereidt zich voor
Wapenonderrieht aan 10- en 11-jarigen.
ADDISABEBA. 31 Juli. (Reuter). Meer dan
een millioen Abessyniërs bereiden zich voor
op den oorlog; zij poetsen hun vuurwapens
en slijpen hun steekwapenen, en zelfs jon
gens van 10 en 11 jaar krijgen onderricht in
het hanteeren van lans en geweer, aldus
schrijft de speciale correspondent van Reu
ter in Abessynië.
De Italiaansohe bewoners verlaten steeds
meer het land.
Te Addis Aheba is nog slechts een Ita
lia an sche vrouw.
De weigering van den Italiaanschen ge
zant Vinei om de feesten ter gelegenheid
van den verjaardag van den keizer bij te
wonen, wordt hier als een beleediging be
schouwd, en bepaalde kringen adviseeren
zelfs, de diplomatieke betrekkingen met Ita
lië te verbreken, aangezien de houding van
den gezant Vinei onvereenigbaar is met de
gebruikelijke diplomatieke relaties tusschen
twee landen.
Internationale organisatie dringend noodig.
In 1932: 420 millioen aan staatssubsidie
135 millioen aan vervoersinkomsten.
Door PIERRE COT, oud-Minister van
Luchtvaart in Frankrijk.
De geweldige ontwikkeling van de lucht
vaarttechniek vex-andert onze gewoonten en
onze begi-ippen. Door zijn ovei-winning van
de lucht heeft de mensch ontdekt, hoe klein
de aarde was en zich vrij gemaakt van het
begrip „afstand". De luchtvaart heeft een
ware omwenteling teweeggebracht op het
tex-rein van de nationale vei-dediging. Maar
is niet slechts een middel om te dooden.
Op het gebied van het vex-voer neemt haar
beteekenis voortdurend toe. En hierdoor is
een heele serie vraagstukken ontstaan, waar
van eenige meer in 't bijzonder Europa be
treffen.
Eén van de moeilijkheden is al, dat Europa
in kleine Staten verbrokkeld is. En de lucht
vaart behoort bij gróóte gebieden. Elke Euro-
peesche Staat heeft zijn eigen lijnennet wil
len scheppen. Hieruit is een gi-oote verwar
ring ontstaan.
Dat er een tegenstelling bestaat tusschen
de behoefte aan niimte, die de luchtvaart
heeft en de eng-begrensde politiek in Euro
pa, begrijpt een ieder. De mannen, die in
dezen de leiding hebben, hebben vergeefs
getracht deze tegenstelling op te heffen. Zij
zijn er nog niet in geslaagd., En de publieke
opinie in de verschillende landen blijft ge
hecht aan het eigen, nationale net, waarop
men trotsch is.
De Volkenbond heeft onlangs een rapport
gepubliceerd, dat aanleiding kan geven tot
nuttige overdenking. De samensteller van
dit rapport is een zeer bevoegd Fx-ansch
technicus, de heer Henri Bouché.
Het rapport bevat eenige mededeelingen,
die een beslissing zouden kunnen uitlokken.
Hoe moeten wij het vraagstuk zien?
De hoogte, die de luehtvaarttechniek thans
bereikt heeft, zou het mogelijk maken aan
de werkelijke behoeften te voldoen; dit moet
in de eerste plaats in 't oog gehouden wor
den.
Eux-opa is ruim voorzien van vervoermidde
len. Het heeft spoorwegen en watexwegen.
Maar deze wijze van vervoer is te langzaam.
Sedert 20 jaren heeft zij ook geen vox-derin-
gen meer gemaakt. Dit zijn feiten die de
publieke opinie zeer onvoldoende kent.
Wij denken allen, dat de treinen zoo snel
gaan. Welk een dwaling! Als men enkele
routes uitzondert, zooals bijvoorbeeld Pax-ijs
Berlijn, ParijsRome, of BrusselBex-lijn.
is het gemakkelijk te zien, dat de snelheid
op de groote Europeesche expx-ess-routes zeer
gering is. Onder de gunstigste omstandighe
den (zooals op de routes HamburgZurich,
Parijs—Kopenhagen, Genève-Weenen) wordt
een snelheid van 40 a 50 K,M. per uur bereikt.
Zoodra men buiten Centraal Europa komt
wordt de snelheid 30 a 40 K.M. per uur (Ge-
nèveKopenhagen, Amsterdam—Kopenha
gen, LondenMoskou, RomeWarschau
enz.) Ja, in vele gevallen moeten we ons te-
vx-eden stellen met 20 a 30 K.M. (Stamboel
Stockholm, BerlijnTripolis, MadridTri
polis enz.), ja zelfs met 10 a 20 K.M. (Oslo
Leningrad, MoskouAnkara enz.)
Deze groote afstanden kunnen door de
moderne luchtvaart met een snelheid van
225 K.M. worden afgelegd. Men ziet, welk
een groote tijdwinst dit zou geven. Een blik
op de luchtkaart van Eux-opa toont, dat een
vliegtuig van het eene uiterste van Eux-opa
naar het andere in minder dan 12 uren kan
vliegen; daarvoor zijn thans vei*scheidene
dagen noodig.
Wij zijn nu zoover met de luehtvaai-ttech-
niek, dat Europa gemakkelijk bediend zou
kunnen worden. Hiervoor zou het voldoende
zijn een Europeesch luchtvaax-tnet in 't leven
te roepen, uitsluitend beantwoordend aan de
economische behoeften van Eux-opa. De kilo
meters, die nu afgelegd woi'den door de vlieg
tuigen van vei'schillende landen, langs lij
nen die dikwijls om politieke redenen in ge
bruik zijn genomen, zouden voldoende zijn
voor alle behoeften van Europa. Europa is
uitmuntend geschikt voor luchtvei-voer, mits
dit op een Europeesche basis wordt geoi'gani-
seerd.
Dezelfde overweging geldt als wij den fi-
nancieelen kant van de zaak bekijken.
De Staten van Europa geven belangrijke
sommen uit voor hun burgerlijke luchtvaart.
In 1932 hebben de Europeesche lijnen 420 mil
lioen Fransche francs aan subsidie ontvan
gen. terwijl haar inkomsten uit vervoer
slechts een bedrag van 135 millioen bereikten.
Voeg hierbij de bedragen die door de Euro
peesche landen besteed worden om den teeh-
nischen vooruitgang van de luchtvaart of voor
het stichten van gebouwen voor den grond
dienst en den aanleg van vliegvelden, dan
zult u tot de conclusie komen dat het lucht
vervoer aan Europa in den loop der jai'en
1930, 1931 en 1932 twee milliard Fransche
francs heeft gekost.
Hebben wij waar voor ons geld gekx-egen?
Zeer zeker niet. Het zou volkomen x-edelijk
zijn, deze belangrijke sommen uit te geven, in
dien de organisatie ons in staat zou stellen,
er de grootste mogelijke voordeelen van te
trekken. Men zou dan nooit genoeg voor de
luchtvaart uitgeven. Maar die er aan bijdra
gen zouden het recht hebben, voor den prijs
dien zij betalen, onberispelijke, tenminste re
delijk goede diensten te eischen.
Hoe staat het met het materiaal dat in ge
bruik is op de Europeesche luchtlijnen? In
1932 bestond dit materiaal uit 630 vliegtui
gen. van 79 verschillende typen en met 53 ver
schillende typen" van motoren.' Öm' volkomen
op de hoogte te komen is. het voldoende, dezen
toestand te vergelijken met dien in de Ver
eenigde Staten van Amerika.
Ook de menigvuldigheid der lijnen op ze
kere routen, de afwezigheid van eenig ver
band tusschen die lijnen, de verscheidenheid
der meteorologische diensten en van de ge
bouwen voor den gronddienst en de vliegvel
den bevorderen niet een-goede exploitatie. En
kele internationale overeenkomsten hebben
in dezen stand van zaken geen afdoende ver
betering gebracht. Hiervan zal ieder overtuigd
wox-den, die een objectieve studie maakt van
de vraagstukken der burgerlijke luchtvaart
in Eux-opa.
Mag men, tenminste, hopen dat de toestand
zal verbetei-en? Zeker niet, als er geen veran
dering komt in de werkwijze. Hoe meer
wij voortschrijden op den weg der technische
verbeteringen, des te meer zal de ongeschikt
heid aan den dag komen van de tegenwoordige
methode. Denk slechts aan de grondgebouwen,
de vliegvelden en het materiaal.
De transportvliegtuigen zijn meer en meer
afhankelijk van de inrichtingen op de aarde.
De „onzichtbare" en vooral de nachtelijke
vliegtochten moeten geregeld en zonder ge
vaar gemaakt kunnen wox-den. Hiervoor is een
tot in de perfectie geregelde gronddienst en
éénheid daarin noodig. Het vliegtuig, dat
van Parijs naar Moskou gaat, van Malmö naar
Napels, van Warschau naar Rome, kan niet
alleen rekenen op wat het eigen land doet.
Daar het vei-keer internationaal is, moet ook
de organisatie internationaal zijn.
Hetzelfde geldt voor het materiaal. De
voortdux-ende vorderingen der techniek lei
den naar een snelle vernieuwing der in dienst
zijnde vliegtuigen, tenminste op de groote
lijnen. Het moderne vliegtuig wordt ouder-
wetsch vóórdat het versleten is. Een rationeele
exploitatie, die een snelle afschrijving moge
lijk maakt, veronderstelt een intensief ge
bruik der toestellen. Hoe zouden de kleine
landen dit ooit kunnen bei-eiken?
Men moet dus een internationale organi
satie van het luchtvervoer in Europa onder
de oogen zien. Geen verstandig man zal, na de
documenten, die de heer Henri Bouché bijeen
bracht, bestudeerd te hebben, tot een andere
gevolgtrekking kunnen komen.
Onder welken vorm kan men deze organi
satie verkrijgen?
Het is moeilijk de toekomst vooruit te zien.
Ongetwijfeld zullen wij verschillende étappes
dooi-maken. Tegenover wat het gezond ver
stand voorschrijft stellen zich tegelijkertijd
machtige, particuliere belangen en oude, na
tionale voor oor dee len. De meest aanvaardbare
vorm zou zonder twijfel zijn een internationaal
comité, dat zich belasten zou met x-egeling der
Europeesche gronddiensten en de vorming van
syndicaten zou bevordei-en, zoo talrijk en uit
gebreid als noodig zou zijn. Het zou slechts een
bescheiden stap zijn, maar die tenminste de
zekex-heid zou geven dat wij op den goeden weg
waren.
De eenige hindernis voor de rationeele orga
nisatie van de burgelijlce luchtvaart in Europa
is van politieken aard. De technische kant van
de quaestie is gemakkelijk te regelen, ook de
financieele, gezien de belangrijkheid van de of
fers, die ook nu voor het groote werk der lucht
vaart worden gebracht. De toekomst zal toonen
of, door eng nationalisme en door gebrek aan
doorzicht, de Europeanen zullen weigex-en, voor
deel te ti-ekken van de grootste uitvinding van
dezen tijd op het gebied der techniek..
DONDERDAG 1 AUG. 1935
(Nadruk verboden).
Economische ordening en
reorganisatie.
Londen, 29 Juli,
(Van onzen correspondent).
Een nieuw bewijs, dat vele belangrijke ver
tegenwoordigers van maatschappelijke in
zichten niet even ingenomen zijn met het
regeeringsbeleid als de regeering zelf, wordt
geleverd door de bekendmaking van een
vijfjarenplan voor economisch en financieel
herstel, waax-mede een 150-tal personen van
gezag op velerlei gebied geheel of gedeelte
lijk zijn instemming heeft betuigd. Onder
hen, die dit plan hun steun geven bevinden
zich vertegenwoordigers van alle politieke
partijen, met uitzondering' van de officieele,
oppositioneele Labour-partij. Ook vele be
langrijke menschen zonder partijpolitieke
banden, o.a de groote natuurkundige Lord
Rutherford, Sir Oliver Lodge (die geen na
dere aanduiding behoeft), de aartsbisschop
van York Dr. Temple, sociale hervormers als
Sir Norman Angell en Eleanor Rathbone,
Sir Walter Layton de econoom, Sir Basil
Blankett, een directeur van de Bank van
Engeland, Dame Sybil Thorn dike de bekende
acti-ice, hebben hun namen geleend aan dit
vijfjarenplan. Men ziet, het is een zeer ver
scheiden gezelschap.
Het nieuwe plan is een pleidooi voor orde
ning. waarbij wordt betoogd, dat zulk een
proces de vrijheden en voorrechten der be
volking niet behoeft aan te tasten. Het
vraagt om een economischen generalen staf
voor co-ordinatie van diensten en productie.
Het omvat een program op Langen termijn
voor verbetering en uitbreiding van nood
zakelijke openbax-e diensten en ook een pro
gram op korten texmijn wat minder groot-
scheepsch dan dat van Lloyd George voor
uitvoering van nuttige openbare werken. De
groei der nijverheid moet worden geordend
en in doelbewuste banen worden geleid. Re
organisatie van induistrie moet den vorm
aannemen van groepsvorming voor de ver
schillende takken; en staatscontrole op mo
nopolies, die aldus zouden kunnen ontstaan,
moet waken tegen het ontstaan van het
maatschappelijk kwaad, dat monopolies kun
nen stichten.
Voor zoo ver takken vdn nijverheid reeds
practisch in handen zijn van een of meer
groote maatschappijen moet het bedrijf van
zulke combinaties in het volle licht der
openbaarheid worden gebracht, en voorwerp
worden van openbare zorg, zoo niet van
openbaar beheer. Meer dan tot heden het
geval is geweest moeten ondernemingen,
welke het openbaar belang dienen, wox-den
omgezet in „Public Utility Companies" (orga
nisaties als de Poit of London Authority, de
British Broadcasting Corporation, de Electri
city Board, waarvan het beheer in han den is
van particuliere zaakkundigen, die worden
gefinancierd met particulier kapitaal of ten
deele met particulier kapitaal maar die on
derworpen zijn aan strenge officieele con
trole en wier bedrijfswinst beperkt moet blij
ven). De ontwex*pex's van dit vijfjarenplan
schrikken er niet van terug de Bank van
Engeland, die een heilig huis is in het land,
in hun hervormingsmaatregelen te betrek
ken. De Bank moet geheel onder openbaar
beheer komen en de> benoeming van den
gouverneur moet de toestemming van de
regeering krijgen. Van nationalisatie der
vijf groote bankgroepen die nagenoeg alle
inwonex-s van het land, die banken gebrui
ken, tot klanten hebben schrikken de
nieuwe plannenma kers daarentegen terug.
Zij willen er zich toe bepalen er „public
utility companies" (zooeven omschreven)
van te maken.
Verder wordt aangenomen dat Groot-Brit-
tannië een gematigd invoertarief zal hand
haven en in dit verband wordt aangedron
gen op de vorming van een groep landen met
lage tarieven; Engeland moet in die vorming
de leiding nemen. Een lastig vraagstuk stelt
men in den eisch, dat de bevordering vair
den binnenlandschen landbouw noch den
prijs van voedingsmiddelen mag verhoogen
noch den uitvoerhandel mag schaden. De
oplossing moet wox-den gezocht in verhoo
ging van het verbruik van voedingsmiddelen
door de economische zwakken, in een ver
beterd (minder kostbaar) omzetstelsel en in
het beschikbaar stellen van het noodige
werkkapitaal, zoo noodig door subsidies.
Tarieven, contingenteering en heffingen
ten behoeve van dit bedrijf acht men on
gerechtvaardigd en mogen hoogstens een
tijdelijk karakter dragen. Bijzondere sociale
wetgeving, welke in het vijfjarenplan wordt
aanbevolen, geldt o.a. verhooging van ouder
domspensioen, staatsbij drage in particuliere
pensioenstelsels (als middel om hen, die door
hun leeftijd aan de arbeidsmarkt zijn ont-
tx-okken ten behoeve van de binnenlandsche
markt een ruimeren levensvoet te geven,
verhooging van den schoolgaanden leeftijd
(welke overigens ook de bestaande regeering
niet lang meer zal tegenhouden.)
Zulke plannen moeten de lasten van de
Schatkist veiwwaren en daarom worden
nieuwe belastingen voorgesteld op de waar
devermeerdering van grond, hoogere belas
tingen op zoogenaamde „onverdiende" inko
mens (uit beleggingen e.d.) en hoogere suc
cessierechten.
De onder teekenaars stellen vast dat er
onder de bestaande omstandigheden ont
bering aan den eenen kant, enorme rijkdom
aan den anderen kant een zekere mate
van overheveling van inkomen van rijken
naar armen moet plaats hebben. In buiten-
landsche politiek spreken de ontwerpers van
het plan zich uit ten gunste van het col
lectieve stelsel voor handhaving van vrede
en voor den Volkenbond en vei-werpen zij
nadrukkelijk de politiek van het machts
evenwicht en die van afzondering.
De pers bespreekt het plan met meer ont
zag en ernst dan aan andere bijdragen tot
politieke filosophie der laatste jaren is ge
geven. Zij kan zich echter geen partij-poli
tieke groepeering voorstellen welke er uit
voering aan zou kunnen geven. Inderdaad
houdt de Labour-partij zich afzijdig en kan
men van geen Conservatief bestuur verwach
ten. dat het de maatregelen voor l*-„hxs-
trieele reorganisatie, voor een nieuwen sta
tus voor de Bank van Engeland, voor natio
nalisatie van land enz. tot de ziine zou ma
ken. De Times waarschuwt, dat dit vijfjaren
plan kenmerkend is voor een in het land in
kracht toenemende geestelijke strooming in
twee richtingen, weg van de nauwe partij
groeven en naar een begrip van nationaal
leven dat den staat meer en meer de ver
plichting oplegt het maatschappelijk welzijn
van al zijn burgers te verzekeren.
..Politici behooren de beteekenis van dit
zich ste^-k ontwikkelend gevoelen terdege te
beseffen".
ft. K. VAN R.
