H ET NI EU WE AVO N D B L AD
Boerderijbouw.
Wij in den Haag
20e JAARGANG No. 234
DONDERDAG 8 AUG. 1935
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal ƒ1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - LJmuiden, Telef. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. VA PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd e»5 ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; ƒ600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een. wijsvinger; 30.— bij breuk van boven- en/of onderarm; 30.- bij breuk
van boven- en/of onderbeen; ƒ50.- bij verlies van een anderen vinger. Ten
gevolge van spoor-, tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden van man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar
tuigen enz. ƒ400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood w\n vijf
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.v.-
Bank te Schiedam.
Engelsch Drama.
De heele wereld beschouwt de Engelschen
als een flegmatisch ras. Er is geen flegmati
sch ér ras. Zelfs wij Hollanders gelden als cmo-
tioneele lieden, als opgewonden standjes, ver
geleken bij de Britten. Hun bevroren
facies.- hun weinige woorden, hun glimlach
<Jie zoo zelden tot een lach wordt, hun volle
dige toewijding aan een volledig ritueel van
goede manieren, van stijl en van „zooiets-
doe-je-niet" zijn spreekwoordelijk geworden.
Maar men overdrijft. Het is altijd verkeerd
te generaliseeren. Ik zou uit ervaring vreemde
staaltjes van het optreden van Engelsche
volksmassaas, vooral bij sportgebeurtenissen,
kunnen opnoemen. Maar ik zal mij bepalen
tot de vertaling van enkele passages uit een
cricketverslag van twee kolommen druks, ver
schenen in de eerwaardige en „100 pCt. Brit-
sche" Manchester Guardian van Dinsdagmor
gen.
Dit verslag geldt den wedstrijd Yorkshire-
Lancashire, Het is geschreven door een man
die het nuchtere pseudoniem „Cricketer"
voert. Dit is het eenige nuchtere in gansch het
verhaal. De rest is geladen met wilde passie.
Des Engelschmans onderdrukte hartstochten
laaien op in fantastische vlammen. Bloemrijke
taal, gedurfde beeldspraken, pathos echt en
vasch, wilde geestdrift, verheerlijking en diepe
verachting warrelen door dit bezield epos.
Geen Hollandsche voetbalverslaggever heeft
ooit deze hoogten van vervoering bereikt. En
voetbal kent toch onze ergste sportvervoe-
iringen. Wat het serene cricket betreftwij
hebben nimmer van zulke cricket-taal ge
droomd. Wij beoefenen en beschrijven dit no
bele spel statig, nuchter, flegmatisch, statis
tisch vooral. Naar onze overtuiging is dit zijn
stijl, behoort dit zoo en is het Engelsch.
Welaan. Luister naar de cricket-taal in een
van Engelands voornaamste en eerbiedwaar
digste dagbladen:
„Schitterend bowlen van Bowes richtte lan-
cashire's eerste innings ganschelijk ten gron
de in drie kwartier tijds, tot volledige voldoe
ning van een geweldige en bloeddorstige me
nigte. Het groene veld werd tot een gewillig
handlanger van zijn „swerve" en „pace" en
„bounce"; bliksemsnel rees de bal in kwaad
aardige zijsprongen, de batsmen demoralisee-
rend. Slechts een zeer groot speler had kun
nen hepen een zoo verschrikkelijken en gran-
diozen aanval te weerstaan.
Oldfield bezweek door een vang in de slips.
Hij fladderde in de vlam van een bal aan den
off-side als een mot in een kaarsvlam. Lan
cashire's laatste vijf wickets vielen zoo snel,
dat een toeschouwer naast mij zijn' luchtkus
sen niet kon opblazen. Telkens als hij
zijn longen vulde en zwart in het gelaat werd
sneefde juist weer een batsman van Lan
cashire en al de adem van den armen patriot
ontsnapte hem weer. En niet alleen dat
maar hij kon zelfs zijn vreugde niet meer uit-
krijschen.
In Lancashire's tweede innings zagen wij
ongeloofelij k cricket. Bowes begon opnieuw,
en Watson's sterfelijkheid werd aan 't
merischdom getoond. Zijn innings hing aan
een gebroken draad; zijn drie stumps stonden
naakt en eenzaam; het bowlen flitste rondom
de randen van zijn bat. Het was ten onder
gang gedoemd. Ernest Tyldesley nam hem in
bescherming en werd zijn schild en toeverlaat.
Watson werd weggehouden van Bowes; Tyl
desley weerstond hem met zijn koel en mees
terlijk batten. Hij redde dezen dag voor zijn
county; hij sleep het lemmet bot van Bowes'
feilen speer; hij wierp zich met zijn gansche
lichaam in de verdediging tegen den vijandig -
sten balen met welk een stijl en beheer-
sching batte hij! Zijn cricket ontroerde ons.
Watson was strijdlustig genoeg jegens de
andere Yorkshire bowlers, die om de waarheid
te zeggen een droevig stelletje waren. Twee
felle vieren sloeg hij op Turner, als een krijgs
man. Ernest Tyldesley toonde hem, en ons
allen, hoe men Bowes majesteitelijk kon
„hooken".
Watson zette een hevig bombardement in
op Verity en Fisher, die goede buit voor hem
waren, toen Bowes rust nam. Hij batte met de
felle Ia-acht van een man die weet dat hij zijn
kansen moet nemen eer het Noodlot weder
keert. Hij zwelgde in runs terwijl Bowes
wachtte op den nieuwen bal; hij was gelijk een
veroordeelde, die al het goede der wereld ver
slindt aan een laatste banquet vóór den mor
gen van zijn terechtstelling. Watson's „hit
ting" Was ongel oof elijk brillant voor een man
zooals hij; het Military Cross is vaak op deze
wijze verworven. Hem als een krachtig en
forceerênd hitter te zien was alsof men een
man beroofd zag van zijn normaal ver
stand....
Misschien begon deze laatste gedachte juist
hij u te rijzen ten aanzien van „Cricketer".
Ja, zulke uitingen zijn voor ons Hollanders
moeilijk te volgen. Wij zijn nietwaar dan
toch wel heel wat rustiger, en bedaarder, en
welen onszelf toch wel heel wat beter te be
heerst.: hen.
Tenminste tijdens en na een cricketmatch.
Ons flegma behaalt hier een afdoende over
winning met innings en runs op het in-
ternationaal-vermaarde van den Brit
R. p.
IJMUIDEN
de visscherïj aan de westkust
GEcINDIGD.
De visscherij aan de Westkust kan thans als
geëindigd worden beschouwd. Dc resultaten
liepen zeer uiteen; ofschoon weliswaar enkele
trawlers mooie besommingen maakten, waren
de besommingen der Westkust-booten over
het algemeen aan den lagen kant door de lage
prijzen van de hake. De kwaliteit van de aan
gevoerde visch liet af en toe nog al te wen-
schen over.
Commissaris der Koningin gaat aan boord van de
Marnix van Sint Aldegonde.
Burgemeester Kwint en havenmeester Seijffert doen hem uitgeleide.
Onze stad weer door de stank-
plaag geteisterd.
In het midden Mr. Dr» A. Röell, rechts burgemeester Kwint, links de heer
Seyffert.
Woensdagmiddag omstreeks half zeven kwam
het trotsche zeekasteel de Marnix van Sint
Aldegonde statig de Noordersluis binnenva
ren. Tal van familieleden van passagiers en
honderden vacantiegangers waren op de sluis
aanwezig om dit altijd interessante schouwspel
gade te slaan.
Aan den slüxskant óp het verboden terrein
buiten het hek'wandelden kalm, onder ge-
noegelijken kout drie hè eren. In den in net
midden loopenden herkenden wij Mr. Dr. A.
Röell, commissaris der Koningin, die naar wij
vernamen aan boord van de Marnix zou gaan
Nieuwe bepalingen voor de
Engelsche haringvisscherij.
Men meldt ons uit Londen: De Commissie
voor de Haringvisscherij heeft de voorschrif
ten afgekondigd voor de uitvoering van öwee
besluiten, die van belang zijn voor de'haring
visscherij.
In de eerste plaats moeten alle schepen, die
deelnemen aan de haringvisscherij gedurende
het herfstseizoen voorzien zijn van een licen
tie. Dit besluit dekt de geheele kuststrook van
Flamborough Head tot North Foreland en alle
stoom- en motorschepen grooter dan 30 voet
die op de haringvangst gaan van 1 October tot,
31 December vallen onder de bepaling. Er is
geen enkele beperking van het aantal licen
ties dat zal worden verleend.
Het tweede besluit beteekent een geheel
nieuwe maatregel in de visscherij-bepalingen,
daar het de sluiting bevat van een zeker ge
deelte van het vischgebied, om redenen van
commercieelen aard.
Dit gebied betreft dè plaats, die bekend is
als het, Dowsinggebied, dat ongeveer 33 K.M.
uit de kust bij Lincolnshire tusschen Grimsby
en Skegness ligt. De commissie is de meening
toegedaan, dat het om de reputatie .van de
Engelsche haring op te houden wenschelijk
is, dat de visch, die daar gevangen wordt, van
de markt blijft. Het vischverbod voor dit ge
bied loopt van 12 Augustus tot einde Septem
ber.
V. G. S. I TREKT DE VOETBALSCHOENEN
AAN.
A.s. Zaterdagmiddag te 3 uur trekt'het eerste
elftal van Va,n Gelders Sportvereeniging naar
Haarlem en speelt daar een voetbalwedstrijd
tegen Tweede Jeugd aldaar.
Keizer Haile Selassie van Abessynië in zijn
uniform van veldmaarschalk.
voor het maken van een vaeantïetrip. De beide
heeren in zijn gezelschap waren burgemeester
Kwint en de heer J. Seyffert, havenmeester,
die den hoogen functionaris uitgeleide deden.
Spoedig nadat de loopplank was uitgelegd
ging de commissaris aan boord, waar hij
afscheid nam van 4en burgemeester en den
havenmeester.
En een kwartiertje later liet de fluit van de
Marnix haar zware stem bulderen over de
menigte.
Nagestaard en nagewuifd door de massa op
de sluis voer de Mamix weldra de sluis uit.
(De houw van 34 "boerderijen in
den Wiermgermeerpolder is aan
besteed.)
Vierendertig boerderijen
Zijn in één slag aanbesteed,
Onze nieuw gewonnen polder
Wordt wel. grondig' aangekleed.
In de fto erder ij b e dr ij ven
Noord en Zuid en Oost en West,
Gaat het, om het zacht te zeggen,
Tegenwoordig niet zoo best.
Ook de boer zit vol van zorgen
En men hoort van allen kant,
Dat hij dikwijls erg het land heeft,
Ook al heeft hij dan het land.
Als ze zooveel boerderijen
In dien polder bouwen gaan,
Moeten vierendertig boeren
Daar toch ook weer van bestaan.
Met dit bouwen op de toekomst
Wordt toch wel wat geriskeerd
Als de boer straks gaat verbouwen,
Raak' hij niet verbouwereerd.
Voor zijn lust tot ondernemen
In zoo ongekend getal,
Kan men voor den boer slechts hopen,
Dat hij beter boeren zal.
P. GASUS.
ER KWAM EEN VOGEL GEVLOGEN.
Een inwoner van Haarlem, de heer G. Jans
Hof van Egmond 28, ving Woensdagmiddag op
de Zuiderpier "een postduif. Het dier had be
halve twee' aluminiumringen een gummiring
om een poot, waarin een briefje was gestoken.
Dit briefje, geteekend door L. Bruinsma, Bo-
nairestraat 43 II Amsterdam (W.) bevatte de
mededeeling dat de' duif in uitgeputten toe
stand 3 Augustus op het s.s. Vliestroom was
neergestreken, toen dit vaartuig zich onder
de Engelsche kust bevond. Na voorzien te zijn
van drinken en voedsel nam men den vogel
mee naar Amsterdam wag,r hij 5 Augustus
weea* werd losgelaten. Tevens bevatte het
briefje het verzoek, den onderteekenaar be
richt te zenden, wanneer de vogel soms mocht
worden gevangen.
De aluminium-ringen bevatten de volgende
opschriften:
N E H U J 1554 en:
R P 1935 BL 54
De gummiring was gestempeld met het
nummer 321.
De heer Jans heeft den vogel mee naar huis
genomen, waar hij ter beschikking is van
den wettigen eigenaar.
Vermoedelijk is het een Engelsche vogel, die
na in Amsterdam te'zijn losgelaten over de
Noordzee wilde terugvliegen doch toen hij in
IJmuiden de groote plas water voor zich zag,
den sprong over de Noordzee niet aandurfde.
MET EEN GEBROKEN BEEN EEN WEEK
OP ZEE.
Aan boord van den alhier binnengekomen
stoomtrawler Schoorl had ongeveer een week
geleden de mat/roos van R. het ongeluk bij
een stortzee tijdens het slechte weer om de
Noord een been te breken. De schipper heeft,
het been zoo goed gespalkt, dat hij het aan
durfde, de visscherij voort te zetten.
Bij binnenkomst is van R. nadat hem door
een dokter verdere hulp was verleend, naar
zijn woning in Katwijk overgebracht
Ramen dicht in het hartje van den zomer.
In duizenden woningen werden gistermorgen
toen het tijd van opstaan was, ramen en deu
ren. zoo wijd mogelijk open gezet. Het beloofde
een heerlijke zomerdag te zullen worden en
iedereen wil dan graag „licht en lucht zijn
woonkamer laten binnentreden"..
Maar niet zoodra had men den boel open
gezet of oogenblikkelijk ging alles weer dicht.
Want in plaats van een frisch zeewind je kwam
een ondraaglijke stank naar binnen. Er was
geen twijfel: de Westenwind met* iets Zuide
lijks er in dreef de geuren van de visehmeei-
fabrieken landwaarts, en deze verpestten de
atmosfeer zoo erg, dat er geen denken aan
was deuren en ramen open te laten. We heb
ben de aanwezigheid van de vischmeelin-
dustrie zelfs in Velserbeek kunnen constatee-
ren.
We hebben in onze havenplaats des zomers
veel vóór op de bewoners van de stad. Maar
van dit voorrecht gaat veel verloren wanneer
de zeelucht bezwangerd is met die vele IJmui-
densche geurtjes, waarvan die welke geprodu
ceerd worden door de vischmeelfabrieken wel
de ergste zijn, omdat ze tot in alle hoeken van
IJmuiden en zelfs nog verder doordringen.
ONGEVAL BIJ HET HOOGOVENBEDRIJF.
Woensdagmorgen te ongeveer half tien uur
is de 47-jarige gehuwde electro-monteur F. J.
Kloos, werkzaam bij het Hoogovenbedrijf en
wonende te IJmuiden-Oost, terwijl hij werk
zaam was in een schakelruimte, in aanraking
gekomen met electrischen stroom, waardoor
hij tevens kwam te vallen. Hij liep brandwon
den en een verwonding aan het hoofd op. Dr.
Fierstra, die de eerste hulp verleende, achtte
overbrenging naar het St. Antonius-Zieken-
huis noodzakelijk, hetgeen door de zorgen
van het bedrijf per ziekenauto van Van Ga
meren geschiedde.
Communistische^ predikanten
vermaand.
Door de Synode.
In de Dinsdag voortgezette zitting van de
Algemeene Synode dei" Nederl. Herv. Kerk
zijn ter vergadering verschenen de predikan
ten dr. J. L. Snethlage te Oyen en ds. B.
Boers, van Roordahuizum, beiden beschul
digd van communistische propaganda.
De president heette de beide heeren wel
kom en verzocht hun met nadruk er goede
nota van te willen nemen, dat zij niet ter
Synode waren opgeroepen als philosofen en
ook niet als critici van onze Westersche cul
tuur, maar als dienaren van de Nederl. Her
vormde Kerk en predikers van het EVangelie.
De president deelde mede, dat de tegen
beide 'predikanten ingediende aanklacht was
onderzocht door een bijzondere commissie,
onder presidium van prof. dr. Sevenster te
Leiden, welke commissie een uitvoerig rap
port aan de Synode heeft uitgebracht, waar
in zij adviseert deze zaak te behandelen vol
gens „opzicht" en voorloopig nog niet als
„tuchtzaak".
Voorts wees de president er met nadruk
op. hoe de Synode na breede discussie en rijp
beraad besloten had den raad van de com
missie op te volgen, doch dat niet heeft ge
daan, uit vrees voor critiek van de geestver
wanten van de aangeklaagden, maar in de
stellige overtuiging, dat èn voor de kerk èn
voor de aangeklaagden het volgen van den
weg der barmhartigheid de meest gewensch-
te was.
De president verzocht daarna prof. Seven
ster namens de commissie enkele vragen tot
de aangeklaagden te richten, waarop dr.
Snethlage x ds. Boers antwoordden. Aan
het eind van het onderhoud richtte de pre
sident een ernstig woord tot beide predikan
ten hun wijzende op hun verantwoordelijk
heid als dienaren van de Nederl. Hei-vormde
Kerk en predikers van liet Evangelie. Hierna
verlieten beiden heeren de Synode. Zij zul
len alsnog een nader schrijven ontvangen.
ONDER KISTEN DOODGEDRUKT
Eenige werklieden waren aan de Kanaalha
ven te Dordrecht bezig, kisten glas van het
s.s. „Pluto" in het m.s. „Gruno" over te laden.
Alvorens te worden opgetrokken, moesten de
kisten bijeen worden gebonden, waarbij de
63-jarige A. R., wonende Maartensgat 12 te
Dordrecht, belast was met het vasthouden der
zware vracht. Vermoedelijk doordat hij zijn
aandacht niet bij zijn werk had, kreeg de man
plotseling de kisten op zich en werd tegen
een schot op het schip gedrukt. Spoedig werd
hij uit zijn benarde positie bevrijd, doch de
ongelukkige was reeds, door het indrukken
van de borstkas, overleden.
Prijzen van koeleieren
vastgesteld.
De prijzen, waarvoor de Nederlandsche cen
trale voor eieren en pluimvee de eieren zal
nemen, welke in verband met de regeerïngs-
toezegging in Augustus worden gekoeld, zijn
reeds vastgesteld.
Deze prijzen bedragen: eieren 62/63 kg af
roep Oct. f 3.05, id. Nov. 3.10, id. Dec. 3.15,
57/58 kg, afroep Oct. 2.90, Nov. 2.95, Dec.
f 3; 52/53 kg afroep Oct. 2.75, Nov. 2.80,
Dec. 2.85.
In deze prijzen is de restitutie voor graan
rechten reeds begrepen: deze wordt niet apart
uitgekeerd. Betaling volgt binnen 14 dagen na
levering. De eieren moeten in exportverpak-
king worden geleverd.
En Scheveningen
op een killen avond.
Waarom gaan de Hagenaars nu niet eens.
naar Scheveningen wanneer er géén zon is?
Op zulk een kille, winderige avond.
Houtmeijer een woestenij van rieten stoe
len en ijzeren tafels en zes gebruinde kellners,
zes maal de vleesch-geworden verveling, recht
op in de leegte.
Het Gevers-Deynootplein, zoo wijd, zoo leeg,
zoo grijs. Het roode dak van Louis Davids
wordt méégezogen in de grauwte. De licht
lijnen van de Kurhauskoepel zijn vurige zin
loosheid. Langs het trottoir van Palermo-
Casino-Maxim schuift scheef een beschonken
heer, die vergeefs alle trappen van het Palais
de Danse beklommen heeft, om door den rood
en gouden portier teruggewezen te worden.
Ik ken dezen heer. Hij is een bekend heer.
Zelfs een te goeder naam bekend heer. Maar
vanavond hangt zijn lichamelijke en maat
schappelijke existentie scheef en doelloos in
de stilte. Hij verdwijnt in een van de drie
deuren, waarachter de saxofonen hijgend
ademen. Zoo dadelijk zal hij terugkomen. En
nóg scheever hangen. En nóg hopeloozer zoe
ken naar aanvang en einde van zijn aanwe
zigheid in de smakeloöze ruimte die „leven"
heet.
De andere kant. De Galerij onder de Gale
ries. De doode kant. De leegte. En Boeatan.
Eén dame eet rijst in een profusie van licht,
Dit heele, witte, lange gebouw is er voor deze
ééne dame. Deze hall, deze trappen, tweehon
derd kamers, een eetzaal, een conversatiezaal,
krissen, sarongs, edelsteenen en reukwerken
zijn gebouwd, opgezet, neergevlijd rond deze
ééne rijstetende dame.
Op het strand zelf, in de koude, den wind,
de verlatenheid, staan langs het plankier de
winkeltjes. Een juffrouw in een omslagdoek
staart wezenloos naar de zee. Vóór haar lig
gen, volslagen zonder zin, gevulde koeken,
nogabiokken, vruchtenschijfjes, chocolade-
reepen, zuurtjes. Wat doet deze juffrouw met
deze wagonlading lekkernijen aan het Noord
zeestrand? Het ware even nuttig, wanneer zij
zóó, mét haar pepermuntstökken cocosmaca-
ronen en ontbijtkoeken op het hoogste duin
van Texel stond; of tusschen Roden en Diever
op de Drentsche hei.
Een aardig meisje loopt in den wind over
de Pier. Zij is jong en blond en haar beenen
staan schrap tegen den storm, die zooals
de dichters dat noemen haar lichaam in
haar kleeren boetseert. Er zijn wel eens leelij-
ker dingen geboetseerd. Maar waarom staat
zoo'n aardig meisje boven de zee en staart in
de golven? Ik weef daar zéér romantische
dingen omheen. Doch het kan wel zeer on
romantisch zijn. Misschien is zij de juffrouw
uit het uitgeperste-druivententje. Misschien
wacht zij op haar verloofde, die met haar naar
Kees Pruis zal gaan. Misschien is het zéér ro
mantisch en heeft zij verdriet. Hoeveel aar
dige meisjes hebben op de Pier juist op de
Pier verdriet gehad? Wanneer de zon
schijnt over de branding denkt ge daar niet
aan. Maar op een leegen, herfstigen avond in
Augustus staat de gedachte-aan-verdriet
recht-overeind boven de zee.
Onder de Rotonde zitten de menschen bij
elkaar in de luwte. Alle stoelen leeg, maar op
één plekje zitten ei- honderd, „mannetje aan
vrouwtje, en het strijkje speelt in de scheme
ring, die in den nacht vergaat.
Het concert in het Kurhaus is afgeloopen.
Om half elf stroomen plotseling achthonderd
menschen van de trappen. Stemmen en voet
stappen. Bontmantels en hoog-opgezette re
genjaskragen. Twaalf gaan er poffertjes eten
in dat stukje kermis tegenover Palace. De rest
verdwijnt, per gele en blauwe, naar de stad.
Het Gevers-Deynootplein is leeg. Uit Paler
mo, Maxim, Casino dringen de syncopen des
vermaaks de leegte in. De scheeve heer van
onbezoedelde reputatie stommelt een van de
drie deuren uit. Hij doet niet dwaas. Hij zegt
niets. En zingt niets. En schreeuwt niets. Hij
hangt alleen maar schuin in de ruimte. En
die ruimte is vanavond ontzaggelijk wijd In
die wijdheid is deze heer geen dissonant, maar
een accent. Hij gaat, koppig en goedsmoeds,
ten zesden male alle trappen van het Palais
de Danse beklimmen, teneinde zieh te verwon
deren over de ongastvrijheid van den rood-
en-gouden portier.
De dame onder de Galerij bestelt nog een
portie kroepoek na.
De juffrouw langs het plankier kauwt, ge
dachteloos naar de zee starend, een van haar
eigen cocos-macaronen.
Het meisje op de Pier was zoo romantisch
niet. als wij samen gedacht hebben. Zij moest
papa, die in het Paviljoen werkt, zijn avond
boterham brengen.
Vóór de Bijenkorf ontmoet zij een eenzaam
heer, die vermanend zijn vinger opheft: „doe
maar geen moeite, freule, je komt het Palais
de Danse niet in; de portier wil het niet; hij
zegt dat het vol is; er kan geen mensch meer
bij; probeer het maar niet, meisje
Maar morgen schijnt de zon weer over
Scheveningen en dan is alles anders.
Mr. E. EU^S.
MINISTER COLIJN NAAR HET BUITEN
LAND.
Dr. I-I. Colijn heeft zich heden voor eenige
weken met vacantie naar het buitenland be
geven.
VALSCHE STADIONKAARTEN,
Gebleken is, dat er valsche toegangskaar
ten voor de Stadion-wedstrijden in omloop
zijn. De politie heeft den dader nog niet kun
nen vinden. Aangeraden wordt de toegangs
bewijzen uitsluitend bij de loketten van het
Stadion of bij de bekende voorverkoop
adressen >te koopen.
