wsm
Honderden vrouwen
bidden om vrede.
Watford zal in ons land spelen Voetbal in Abessynië
Merkwaardige ervaringen van Austria in Roemenië; Vorde
ringen van de Russen met het „bruine monster" Beloonin
gen in natura voor beroepsspelers in PortugalDe vraag
van den directeur.
De Engelsche beroepsclub Watford zal op 23
dezer tegen het voorloopig Nederlandsch elf
tal een oefenwedstrijd spelen, die de onzen
vermoedelijk gemakkelijk zullen winnen.
Vatford is een Zuidelijke derde-divisie ciub
Hit de omstreken van Londen en zij heeft op
één uitzondering na, na den oorlog in de com
petitie bitter weinig gepresteerd. Mornenteel-
staat zij op de ranglijst van 22 teams op de
achttiende plaats en verloor nog Zaterdag j.l.
op eigen terrein van het evenmin sterke New
port County met 52. In de voorhoede zijn er
althans nog enkele spelers, zooals Lane, Jones,
Mc.Pherson en Wright, die voortdurend goe
de prestaties leveren, doch de verdediging is
herhaaldelijk niet bestand gebleken tegen de
in eenigszins hoog tempo opgezette aanvallen
van de tegenpartij. Watfords cijfers luiden al
dus: gespeeld 10, gewonnen 3, gelijk 3, verlo
ren 4, goals voor 12, tegen 16, punten 9.
De club staat er, evenals zoovele harer lct-
genooten, financiëel allerminst gunstig voor,
waarvan een gemiddeld wedstrijd-bezoek van
slechts 3000- toeschouwers de oorzaak is. In de
Noordelijke derde klasse is de recette welis
waar nog minder, doch daar zijn dan ook ver
schillende clubs insolvent en deze kunnen
slechts nog blijven spelen door bankcredieten,
inzamelingen en loterijen en het aan beter
gesitueerde clubs verkoopen van hun beste
spelers. Zoo blijven ze in den vicieuzen cirkel
zonder goede spelers geen publiek, zonder pu
bliek geen geld en zonder geld geen
En als men dan verneemt, dat de Londen-
sehe derde klasser Queens Park Rangers, een
de sterkste clubs in de divisie, die over een
prachtige terreinaccommodatie beschikt, in de
laatste vier seizoenen een verlies van tezamen
20.000 pond sterling heeft geboekt, dan vraagt
men zich onwillekeurig af, waarom er in ons
kleine land met zijn weinige voetbalcentra en
het matige clubspel nog altijd over het in
voeren van beroepsvoetbal geboomd wordt.
Zooals Speenhoff zegt: ,,'t is anders".
In Abessynië wordt ook gevoetbald. De Ethio-
piërs hebben voor deze sport groote belang
stelling gekregen door de demonstraties van
het Fransche personeel der daar gevestigde
ijzerfabriek, welke deel uitmaakt van de
Fransch-Ethiopische spoorlijn. De eerste
match tusschen Europeanen en Ethiopiërs
vond op 14 Juli van dit jaar te Diré-Daoua
plaats, een naam, die de laatste weken in min
der prettige berichten wordt genoemd. Een
bankdirecteur, de heer Nassa, was scheids
rechter, zoodat over de juiste vaststelling van
het eindresultaat, een 30 overwinning voor
de' Europeanen, niet de minste twijfel behoeft
te bestaan. De Abessyniërs speelden „bloots
voets", alleen de doelman droeg kniebescher-
mèrs, en individueel vertoonden zij. aardige
staaltjes, doch van samenspel en ploeggeest
hadden zij niet het minste benul. Misschien
vindt dit wel zijn oorzaak in het feit, dat de
gelegenheid voor „indoor-training" in Ethio-
-pië-weinig aanwezig is; aan den anderen kant
zal het enthousiasme door de heerschende
- tempera tuur ongetwijfeld verhoogd worden,
ook al heeft men daar nog niet het groote
voorrecht van zomersche promotie- en degra-
datie-matches, waarbij drie clubs om één
plaats strijden.
Kort geleden heeft de bekende Weenschs
club Austria op tournee in Roemenië te Boe
karest tegen Ripensia gespeeld. Het resultaat
was een 33 gelijk spel, nadat de thuisclub
een 3—1 achterstand door het benutten van
twee strafschoppen door hun doelman had in
gehaald.
Hoewel het in het algemeen niet veel voor
komt, dat een doelverdediger de strafschop
pen neemt (hetgeen eertijds Göbel voor Vitesse'
en Howard Baker voor Chelsea met succes de
den) zou dit feit geen bizondere vermelding
waard zijn, indien de keeper in kwestie bij het
scoren van beide penalties deel van de ploeg
had uitgemaakt. Dit nu was niet het geval,
want bij de rust had hij zich laten vervangen
en hij zat na de pauze achter het doel met be
langstelling het verloop van de match te vol
gen. Bij zijn terugkomst in het veld voor het
nemen van den eersten strafschop waren de
Austria-spelers zoo verbaasd, dat zij niets kon
den zeggen, doch toen de penalty-koning voor
de tweede maal zijn rustigen zetel verliet om
zich in het strijdgewoel te storten, maakte de
Oostenrijksche middenvoor een minder vleien
de opmerking aangaande de spelkennis van
den scheidsrechter, waarop hij door dezen
prompt het veld werd uitgestuurd. De doelman
der tegenpartij verwijderde zich natuurlijk
vanzelf, middelerwijl nog eens omkijkend, of
er soms niet een derde strafschop gegeven
werd, opdat hij toch vooral niet te laat zou
komen. Austria beëindigde dus de match met
10 spelers tegen een elftal van Ripensia, dat
op belangrijke momenten tot een twaalftal
aangroeide. Het lijkt ons een noviteit, die
voortreffelijk geschikt moet worden geacht,
om het publiek aangenaam bezig te houden.
Ook in Rusland maakt de voetbalsport groo
te vorderingen. Aanvankelijk was het spel in
de Sovjet-republiek niet populair. Men onder
vond moeilijkheden met de W-formatie, die
vanwege het Russische alfabet, maar niet be
grepen werd, doch ook dit bezwaar werd over
wonnen en thans wordt er door vele teams
reeds bizonder goed spel te zien gegeven, al
worden de Moskousche favorieten bij hun uit
wedstrijd tegen Wladiwostok slechts door op-
Werkelijk weinig aanhangers vergezeld. Uit
stapjes per autobus (twaalfuurtje meenemen)
van supporters-vereenigingen willen daar om
onbegrijpelijke redenen nog maar niet goed
vlotten, maar dat is natuurlijk slechts een
kwestie van tijd.
.Het vertegenwoordigend elftal van de
Oekraïne heeft onlangs in een wedstrijd te
Parijs tegen Red Star een grooten indruk ge
maakt. Het vlotte, krachtige spel met nauw
keurige „passes" en uitstekende balcontröle
oeed aan de Schotten denken. Het Russische
spel is echter levendiger, helaas o.ok ruwer,
waardoor het onder strenge leiding moet staan
om de critiek te kunnen verdragen. Deskun
digen zijn van meening, dat zelfs het beste
Fransche beroeps-elftal bizonder goed in vorm
zou moeten zijn, om dit Russische team te
verslaan, hetgeen naar onze meening nog niet
2oo heel veel wil zeggen.
Opvallend was vooral de ploeggeest; elke
speler was er op uit, de betere kans van zijn
ohtalgenoot uit te buiten, hetgeen het samen
spel en de effectiviteit zeer ten goede kwam.
Zelfs bij het naar de kleedkamers gaan gedu
rende de pauze en na afloop vormden de spe-
iers een rij achter hun aanvoerder en mar
cheerden keurig in de pas van het terrein. Het
geheel greep in elkaar als de onderdeelen van
631 machine en de Fransche clubleiders waren
opgetogen over zooveel discipline. Ieder zijn
smaak, doch het is een bewijs, dat er in
Fransch clubvoetbal nog wel wat aan de
saamhoorigheïd hapert. Maar hoe kan dat ook
anders als daar teams gevormd worden uit al
lerlei nationaliteiten.
In Portugal geeft men den voetbalspelers en
trainers belooningen in natura. De een krijgt
een paar flesschen port, de ander een geheele
kist met blikjes sardines en een succesvolle
middenvoor gaat soms met een volledigen
kruidenierswinkel naar huis. Onlangs bood een
bekend speler zijn diensten aan het bestuur
van een kleine vereeniging aan, doch de be-
talings-condities, die hij stelde, werden niet
enthousiast ontvangen. De voorzitter scheen
een voorstander van het pure amateurisme te
zijn. De speler hield aan, vermeldde zijn im-
posanten staat van dienst en al zijn bizondere
wapenfeiten, maar de president bleef onver
murwbaar en tenslotte verontschuldigde hij
zijn weigering als volgt: „Ik zou u graag in
ons elftal opnemen en als ik rijk was gaf ik u
gaarne 100 pesetas per match. Helaas kan ik
mij dit niet veroorloven. Maar als u in plaats
daarvan voor eiken wedstrijd met een dozijn
Camembert-kaasjes tevreden wilt zijn,
dan
Het slot van de geschiedenis is ons tot onzen
grooten spijt niet bekend. Waarschijnlijk kon
de speler de lucht niet verdragen.
De jongste bediende van een bekend han
delshuis kwam met een bedroefd gezicht bij
den directeur en vroeg een vrijen middag om
zijn oom te kunnen gaan begraven. Het ver
zoek werd toegestaan, doch de directeur wa.s
zeer verbaasd, dienzelfden middag zijn em
ployé op het voetbalveld bij een belangrijke
match aan te treffen. „Ik dacht", aldus de
machtige „dat je naar je oom's begrafenis
moest?" „Dat is ook zoo, meneer, maar ik zal
tot het einde van den wedstrijd moeten wach
ten, want mijn oom is de scheidsrechter".
UIT HAARLEM
R.-K. Gemeenteraadsleden.
De heer H. 3. Kuiper over werkloosheid en
werkverschaffing.
Zaterdagmiddag vergaderde de vereeniging
van R.K. Raadsleden in den kieskring Haar
lemVelsen, onder leiding van den heer M. L.
A. Klein, in ..St. Bavo", in de Smedestraat.
Als spreker trad op de heer H. J. Kuiper,
lid van den Raad van Haarlem, met het onder
werp: „Werkloosheid, werkverschaffing en wat
daarmede in verband staat".
Aanwezig was o.m. de heer Ch. L. van de
Bilt, lid der Tweede Kamer.
De heer Kuiper begon met te zeggen, dat
hij niet zou spreken over de monetaire poli
tiek der regeering. evenmin over de ordenings-
gedachte of de handelspolitiek, Spr. wilde het
onderwerp alleenbeschouwen van het stand
punt van bestuursverantwoordelijke raads
leden, in verband met onze parlementaire de
mocratie.
Nederland en België zijn de twee dichtst
bevolkte landen. De bevolkingsaanwas dwong
tot industrialisatie. Steeds meer van die bi
volkingsaanwas ging en gaat naar de industrie.
Toch is Nederland van nature geen industrie
land; het is economisch kwetsbaar omdat het
is ingesteld op internationaal ruilverkeer. Twee
groote wereldzeehavens verschaften tot de
crisis aan duizenden arbeiders en employés
werk. Verder was er een bloeiende land- en
tuinbouw en metaal- en textielindustrie, enz.
Maar dit alles was afhankelijk van het buiten
land. Allerlei veranderingen hebben nu een
grooten en ongunstigen invloed geoefend
op. den economischen toestand van ons land.
De capaciteit van onze industrie werd veel te
groot, inkrimping moest volgen en daarmede
kwam de groote werkloosheid. De staat werd
steeds armer en de lasten namen toe.
Staat en gemeenten worden nu geheel be-
heerscht door de werkloosheid. Voor werkloos
heid en armenzorg worden enorme sommen
uitgegeven.
Het werkloosheidsvraagstuk is buitengewoon
gecompliceerd en R.K. raadsleden moeten al
het mogelijke doen om de werkloozen voor den
demoraliseerenden invloed der werkloosheid te
behoeden. Zij zijn verplicht er è.lles op te zet
ten, om de werkloozen, zooveel als maar
eenigszins mogelijk, aan arbeid te helpen. Dit
is ook van groot belang voor de volksgezond
heid.
Het R.K. Urgentieprogram zegt: Er moet een
krachtiger uitvoering komen van het 60 mil-
iioenplan. Gemeenten moeten trachten, zoo
veel mogelijk van het plan „binnen te halen",
Waar is, dat er door het Werkfonds neiging
komt tot loonsverlaging in de beschutte be-1
drijven.
De zorg voor werkverschaffing en werkver
ruiming moet zoo ver mogelijk uitgebreid wor
den. Provinciale commissies voor werkver
schaffing kunnen goed werk doen. Zulke stem
men gaan ook uit de Tweede Kamer op. Een
provinciale commissie bestaat al in Noord-
Holland. Ged. Staten willen nu het bijzondere
•eservefonds van f 1 millioen gedurende 4 jaar
besteden aan werkverruiming en -verschaffing.
Dit is verheugend.
Spr. zou gaarne zien dat de arbeiders, door
het Werkfonds, elke week naar huis konden
gaan met een loon dat. zij het dan wat lager
dan het normale contractueel vastgestelde, ver
uitgaat boven den „steun".
Katholieke raadsleden die aandringen op
groote uitbreiding van werkverruiming en
werkverschaffing, binnen het raam van de
mogelijkheden in Nederland door toepassing
van het Werkfonds 1934, blijven daarbij vol
komen binnen de grenzen van hun R.K. werk-
program.
De economische en financieele toestand
voor ons land is buitengewoon moeilijk en
de R.-K. raadsleden moeten alles doen, wat
in hun macht is, om de menschen weer aan
het werk te krijgen. Dit is ook in het belang
van de gemeenschap. Verruiming van werk
gelegenheid is noodig; werk in werkverrui
ming zij het tegen wat lagere loonen dan. de
normale, en ook werk in werkverschaffing is
beter, véél beter, dan „steun".
Bij de nu volgende gedachtenwisseling
vroeg de heer Heeremans (Velsen) hoe
de inleider dacht over het feit, dat de Re-
geering den gemeenten oplegt, zooveel mo
gelijk werken te doen uitvoeren in werkver
schaffing. Spr. noemde daarbij het riolee-
rings-pian te Velsen.
De heer Van der Erf (Heemstede) vroeg,
hoe de heer Kuiper dacht over het „werken
voor steun".
De heer Van Kessel (Haarlem) wilde
gaarne het oordeel van den spreker verne
men over het denkbeeld, dat werkgevers in
het particuliere bedrijf het aantal hunner
werknemers zouden vergrooten, waarvoor zij
dan loonbijslag van de overheid zouden krij
gen. De werkgever zou zoo dan dus de be
schikking krijgen over goedkoop ere arbeids
krachten.
De heer Van der Veld vestigde er de
aandacht op dat m werkverschaffing dik
wijls onproductieve dingen, onder handen
worden genomen. Dit is kapitaal verschui
ving en een nadeel. De tendenz bestaat, door
werkverschaffing tot verlaging der loonen te
komen, zooals men vooral van liberale zijde
gaarne zou zien, blijkens uitingen van het
Ned. Verbond van Werkgevers. Er moet geen
verkeerde bedoeling aan het Werkfonds
worden gegeven.
De heer Kuiper beantwoordde de spre
kers.
Er moet, aldus inleider o.m., tegen gewaakt
worden, dat alles maar in werkverschaffing
tegen lage loonen en ongunstige voorwaar
den wordt uitgevoerd. Spr. zou gevoelen voor
voorafgaand overleg met organisaties van
werkgevers en werknemers. Om te kunnen
beoordeelen of de eisch van de regeering, dat
een bepaald werk in een bepaalde gemeente
m werkverschaffing wordt uitgevoerd, billijk
is, zou men de financieele positie dier ge
meente moeten kennen.
Spr. vindt het werken voor steun, de z.g.
„contra-prestatie", in 't algemeen den minst
sympathieken vorm van werkverschaffing,
die tot allerlei onbillijkheden aanleiding-
kan géven. (In den verderen loop der ge
dachtenwisseling bracht spr. hulde aan de
gemeente Heemstede voor de wijze,
waarop zij het werken in steun heeft ge
regeld!,
In den „loonbijslag", waarop de heer Van
Kessel doelde, ziet spr. niets dan een bezui
niging op den post werkloosheidslasten van
"net Departement van Sociale Zaken. Tegen
over dezen loonbijslag in het particulier be
drijf zal men zeer gereserveerd moeten staan.
Dr. Droog, wethouder van Heemstede,
zette nog in het kort uiteen, hoe aldaar het
werken in steun is geregeld. Het systeem
voldoet zeer goed: vroeger kreeg spr. veel
klachten, thans niet meer.
De voorzitter dankte den inleider en
de andere sprekers en sloot daarna de bij
eenkomst.
De vergadering was goed bezocht.
MAANDAG 21 OCT. 1935
AGENDA
VOOR VELSEN EN IJMUIDEN
MAANDAG 21 OCTOBER
Bioscoop de Pont:- „Sorrell en Zoon" en
„Bruidegom in Duplo". 8 uur.
DINSDAG 22 OCTOBER
Bioscoop de Pont: „Sorrell en Zoon" en
.Bruidegom in Duplo". 8 uur.
AGENDA TE HAARLEM
MAANDAG 21 OCTOBER
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Mij. tot
bev. der Toonkunst: Concert Zino Frances
catti (viool). Aan den vleugel:-Theo van der
Pas. 8 uur.
Schouwburg Jansweg: „De despoot". 8.15 u.
Luxor Sound Theater: „Herwonnen geluk"
(Age of indiscretion). Doorloopende voorstel
ling van 7 uur tot 11.30 uur.
Palace Cinema Variété: De Kribbebijter met
Cor Ruys en Louis de Bree. Op het tooneel:
Koos en Polly Speenhoff Jr. 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Lente in Parijs", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Een ster valt van den
hemel" met Josef Schmidt. Op het tooneel 4
Rragaars. 2.30. 7 en 9.15 uur.
DINSDAG 22 OCTOBER
Gemeentelijk Concertgebouw: Concert Wie
ner Sangerknaben, 8.15 uur.
Schouwburg Jansweg: lomanus", 8.15 u.
Bioscoopvoorstellingen des middags en des
avonds.
ii»SipMÜIP r'- -
Gebeds-, bezinnings- en concentratie
uur voor den vrede in de
Groote Kerk.
Terwijl de klokken luidden, begaven zich
Zondagavond honderden, meest vrouwen, doch
ook vele mannen, naar dc verschillende ker
ken, waar een gebeds-, bezinnings- en con
centratie-uur voor den vrede werd gehouden.
Zeer groot was het aantal personen, dat in
de Groote Kerk den vredesdienst bijwoonde,
waarvoor het liturgische deel was opgesteld
door mej. mr. G. H. J. van der Molen uit Aor-
denhout en waaraan de heer W. H. Biele als
organist medewerking verleende.
De leidster van deze samenkomst, mej. Van
der Molen zette, van den preekstoel af, het
doel van de samenkomst uiteen. Zij herin
nerde aan den oproep van de keizerin van
Abessynië, dat de vrouwen in alle landen ter
wereld in haar kerken een uur zouden bidden
om vrede, terwijl in Abessynië een strijd
werd gestreden, waaraan ook wij allen
schuld hebben..
Daarom willen wij vrouwen in Nederland
samenkomen om ons in gebed te vereenigen
en ons te bezinnen, wetende dat God alleen
uitkomst kan brengen in dezen nood.
Nadat door allen was gezongen Psalm 65 4
en 5, sorak de leidster:
De erkenning van Gods almacht drijft ons
uit naar het vragen naar Zijn geboden. Hoort
daarom wat de wet Gods van ons eischt, naar
de samenvatting daarvan door Jezus zelf ons
gegeven.
Gij zult God liefhebben met geheel uw hart
en met geheel uw ziel en met geheel uw ver
stand.
Dit is het eerste en het groote gebod.
En het tweede aan dit gelijk is: gij zult uw
naaste liefhebben als uzelven.
Zij zeide verder: Daar ons geweten ons aan
klaagt, laten wij gezamenlijk onze schuldbe
lijdenis voor God afleggen met dezelfde woor
den waarmee duizenden uit. alle oorden der
wereld dit doen in den wijdingsdienst, die elk
jaar te Genève aan de opening van de verga
dering van den Volkenbond voorafgaat,
Mej. Van der Molen sprak hierna een gebed.
Gemeenschappelijk werd daarna psalm 79
vers 4 gezongen waarna de leidster zeide: Een
der voornaamste liefdedaden die ons door God
zijn geboden is in vrede met den naaste te
leven.
In vrede met God en de menschen te leven
is een ideaal, dat ons bewust of onbewust be-
heerscht. Vrede verlangen wij ook in ons huis,
in onze familie, in de maatschappelijke ver
houdingen, in het vereenigingsleven,
Vrede begeeren wij met heel ons hart in de
internationale verhoudingen, vrede tusschen
de volken en tusschen de staten.
De onvrede tusschen de volken neemt den
meest afschuwelijken openbaringsvorm aan, die
er is: oorlog. En oorlog be teekent bloed ei
tranen, verwoesting en ellende, lijden en ver
driet.
Toch hebben wij Gods belofte, dat indien
wij bidden om den vrede, Hij ons een geyhssen
vrede zal geven.
Nadat Psalm 85 vers 4 was gezongen, haalde
de leidster profetieën aan van Micha en Jesa-
ja, waarin de komst van den eeuwigen vrede
wordt verkondigd.
Een gebed om den vrede, uitgesproken door
de leidster, volgde.
Wij verheffen onze zielen in ootmoedig, doch
vurig smeekgebed tot God om vrede op aarde,
en volgen daarbij in hoofdzaak de gedachten,
die in de samenkomst te Genève aan den
vooravond van den Volkenbondsvergadering
telken jare worden opgedragen, zeide zij.
God, wij smeeken U te spreken tot de harten
van hen, die Gij in den Volkenbond tot taak
gesteld hebt de zaak van den vrede te dienen;
beziel hen met een hartstochtelijke liefde voor
het recht en de waarheid, opdat door hun be
raadslagingen de volken mogen samenwerken
in een- geest van goeden wil en van ware
broederschap.
Wek in alle volken, in het bijzonder in hen,
die bij den oorlog betrokken zijn, een sterken
vredeswil, die alle hinderpalen overwint en
het recht doet zegevieren.
Om half negen werd stil gebeden.
Daarna zong mej. Cor Igesz het zevende
vers van gezang 229.
Mevr. W. Blomberg-Zeeman sprak een slui-
tingswoord over: „De vredesprofetieën en
wij".
Na eenige profetieën uit het Oude Testa
ment en uitspraken van evangelisten te heb
ben aangehaald stelde zij de vraag: „Hoe
staan wij tegenover deze oude eeuwige
eischen? Gelukkig is bij de vrouwen in den
laatsten tijd een geest ontstaan, die zich niet
laat meesleepen in een oorlogs-psychose. Wij
gelooven niet meer in de romantiek van den
oorlog. Waar wij zien, dat er zich een bewa
peningswedloop heeft ontwikkeld moeten wij
inkeeren tot onszelf, moeten wij onszelf af
vragen of wij werkelijk voor den vrede ar
beiden. Wij moeten ons vereenigen om een
gemeenschap te bereiken, die den oorlog heeft
uitgebannen en innerlijk gelooven dat er ze
gen rust op onzen arbeid. Wij moeten alle
verschillen laten varen en een zijn bij het
streven naar wereldvrede. De oproep van de
keizerin van Abessynië toont een groot saam-
hoorigheidsgevoel. De oproep is een smeeken,
gericht tot alle volken in de wereld. De Abes-
synische vrouw zal geen roepende in de
woestijn zijn. Ook in ons land heeft haar
woord voor den vrede ingang gevonden. Onze
menschenliefde moet grooter zijn dan onze
vaderlandsliefde. Laten wij ook diep medelij
den hebben met de Italiaansche gezinnen, die
thans in het ongeluk zijn gestort.
Spr. eindigde met de aansporing: Wij heb
ben op dezen avond alle verschillen wegge
vaagd. Laat ons zoo weggaan om te streven
naar den vrede/opdat de zwaarden tot spaden
zullen worden geslagen en de spiesen tot sik
kelen.
Aan de drie centrale landbouworganisaties
is verzocht, vier leden voor deze commissie
voor te dragen, met dien verstande, dat een
hunner goed op de hoogte moet zijn van de
omstandigheden, waarin de kleine hoeren le
ven en werken; terwijl een tweede als verte
genwoordiger van den tuinbouw in overleg
met den Ned-erlandschen Tuinbouwraad moet
worden voorgedragen.
De Algemeene Nederlandsche Zuivelbond is
uitgenoodigd een voordracht voor één lid uit
den zuivel te doen.
Voorts zullen in de commissie zitting nemen
de directeur-generaal van den landbouw en
van het college van regeeringscommissarissen,
de regeeringscommissaris voor den akkerbouw
en de" veehouderij en de regeeringscommissaris
voor den tuinbouw.
Als voorzitter zal worden aangezocht een
hoogstaand persoon, die niet direct bij den
landbouw en den tuinbouw is betrokken, maar
door zijn kennis van het bedrijfsleven en eco
nomisch inzicht het onderzoek kan leiden.
Aan de commissie zal een jurist als secreta
ris worden toegevoegd.
Vereenvoudiging van crisis-
bureaucratie?
Minister Deckers zal een commissie
tot onderzoek instellen.
De „Drente" ligt langs het strand. Op bijna amuengte afstand van den vasten
bodem, ligt de boot, die hulpeloos daar werd neergesmakt. De afstand lijkt zoo
kort, maar in werkelijkheid en-in den. nacht is het angstig yen»»-»,
Het ligt in het voornemen van den
minister van landbouw en visscherij,
een commissie in te stellen, die zal on
derzoeken of, en zoo ja welke, wijzigin
gen naar haar meening gebracht moe
ten worden in de landbouwcrisisin-
stellingen, de landbouwcrisismaatrege
len, de uitvoering en de controle, om
te bereiken:
a. dat het aantal administratie-
maatregelen tot eën minimum wordt
beperkt:
b. dat op zoo goed mogelijke wijze
wordt samengewerkt met de land
bouworganisaties en den rijksvoorlich
tingsdienst.
Brandstof fenbij slag voor
werkloozen.
Van 27 October tot 28 Maart.
Ten hoogste 1.per week.
De minister van sociale zaken deelt aan de
gemeentebesturen mede, dat in het tijdvak
van 27 October 1935 tot en met 23 Maart 1936
evenals den vorigen winter is geschied, aan
ondersteunde en bij een werkverschaffing ge
plaatste werkloozen een brandstof fenbij slag
van ten hoogste f 1 per week mag' worden ver
strekt. Voor dezen bijslag komen in aanmer
king gehuwde en ongehuwde kostwinners en
zgn. op zichzelf wonende personen met eigen
meubilair. Aan kostgangers en dergelijke mag
de bijslag niet verstrekt worden.
De toekenning van brandstoffenbijslag aan
ondersteunden mag in zooverre tot gevolg
hebben, dat de maxima, welke sedert 1 Juli
1934 in de plaats getreden zijn van die. bedoeld
in de artikelen 8 en 19 der steunregeling, over
schreden worden, dat bij geheele werkloosheid
de som van steunbedrag en brandstoffenbij
slag en bij gedeeltelijke werkloosheid de som
van het loon van den ondersteunde, het steun
bedrag en den brandstoffenbijslag ten hoogste
bedraagt 95 pet. van het loon, dat de betrok
ken arbeider ten tijde van de ondersteuning
in het vrije bedrijf zou kunnen verdienen, in
dien hij niet werkloos was.
Zij, die geen volle week bij de werkverschaf
fing zijn geplaatst dan wel periodiek zijn te
werkgesteld. kunnen den bijslag slechts ont
vangen voor de dagen of weken gedurende
welke zij bij de werkverschaffing arbeiden.
Ook dezen winter mag, indien bijv. door
verstrekking van cokes van de gemeente-
gasfabriek of door aankoop van brandstoffen
öp groote schaal uitgifte tegen verlaagden
prijs mogelijk is, aan brandstoffenbijslag, het
zij dat deze in geld dan wel in natura wordt
verstrekt, niet meer worden toegekend dan
voor een arbeidersgezin noodzakelijk geacht
moet worden. Indien bijv. cokes wordt ver
strekt tegen 50 cent per HL. en een hoeveel
heid van IV2 H.L. per gezin voldoende geacht
kan worden, dan mag niet meer dan 1% H.L.
beschikbaar worden gesteld. Het verschil tus
schen de waarde van laatstgenoemde hoe
veelheid, 75 cent en den maximum-bijslag van
f 1, dus f 0.25 mag dan niet bovendien uitge
keerd worden
DEVIEZENSMOKKELARIJ ONTDEKT.
Kommiezen van het grenskantoor te Tege-
len hebben een belangrijke deviezensmokke-
larij ontdekt. Een expediteur had aan het
Holiandsche grenskantoor enkele kistjes met
ijzerwaren aangegeven. Bij onderzoek bleek
een der kistjes voor een bedrag van ongeveer
R.M. 75.000 aan bankpapier, gouden munten
en waardepapier te bevatten. De Holiandsche
douane heeft de kistjes met kostbaren inhoud
ter beschikking gesteld van den expediteur.
Het schijnt echter, dat de Duitsch douane van
deze smokkelarij de lucht had gekregen. De
afzender moet in Keulen woonachtig zijn.
Naar we vernemen zou deze zich door vlucht
aan arrestatie heben onttrokken. Eenige naaste
familileden zouden in zijn plaats zijn gear
resteerd. (Tel.)
UIT DE STAATSCOURANT.
BURGEMEESTER.
Bij K. B. is met ingang van 1 November be
noemd tot burgemeester van de gemeente
Enkhuizen J. C. Haspels,
Nederlandsche ambulance
naar Abessynië.
Het hoofdbestuur van het Ned. Roode Kruis
schrijft ons:
In de afgelopen week zijn de bijdragen voor
de eventueele uitzending van een Nederland
sche ambulance met ongeveer 10.000 ver
meerderd en is de 20.000 reeds overschreden.
Dankbaar, zeer dankbaar is het Hoofdbe
stuur van het Nederlandsche Roode Kruis voor
de vele grootere en kleinere bedragen, die het
ontvangen mocht. Giro-bedragen van 0.25
en 0.50 zijn met evenveel vreugde ontvangen
als'de grootere giften.
Het benoodigde bedrag is echter nog. lang
niet aanwezig om zelfs tot een bescheiden uit
zending te kunnen overgaan.
Het Hoofdbestuur hoopt, dat nog velen, zeer
velen hunne bijdragen willen zenden. Het doet
eèn beroep op vereenigingen, corporaties, bios
coopdirecties en te vormen steuncovnité's om
door geldinzamelingen het doel te bereiken.
De noodkreet uit Abessynië om Roode Kruis
hulp heeft men in de laatste week in de pers
gelezen.
Italië heeft laten weten, dat het eventueele
aanbiedingen van buitenlandsche Roode
Kruisvereenigingen niet zou aanvaarden. In-
tusschen sluit dit, zooals genoegzaam bekend
is, niet uit, dat gewonde en zieke strijders van
beide partijen zonder aanzien des persoons in
elke ambulance worden geholpen.
Sort uw bijdrage op postrekening no. 22120
van het Nederlandsche Roode Kruis.
DE MAKELAARSQUAESTIE.
Blijkens een mededeeling in het orgaan
van den Nederlandschen Bond van makelaars
in vaste goederen, is de officier van Justitie
in hooge beroep gegaan van een vonnis van
de Haarlemsche rechtbank, waarbij is vast
gesteld, dat het verhuren en verkoopen van
woningen, ook door niet-beëedigde personen,
mag geschieden.
