HET NIEUWE AVONDBLAD
Glimlach-cursus.
2Ce JAARGANG No. 301
VRIJDAG 25 OCTOBER 1935
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets,., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.v
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIeN: 1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct.. elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prij*.
ALLE ADVERTENTIeN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig m de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; 600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een wijsvinger; 50.- bij verlies van een anderen vinger; 30.- bij breuk van
boven- en/of onderarm; 30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen. Ten
gevolge van spoor-, tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden van man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar
tuigen enz. ƒ400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-
Bank te Schiedam.
Loterijen.
Bij de indiening der rijksbegrooting
in September heeft minister Oud een aantal
belastingverhoogingen voorgesteld, die ook in
dit blad critiek hebben uitgelokt. Immers, de
minister van Financiën had een jaar tevoren
zelf met nadruk verklaard dat hij de bela;
tinggrens bereikt achtte. Nieuwe verhoogingen
zouden dus, uitgaande van deze redeneering.
geen stijging van baten meer kunnen brengen.
Inderdaad kanmen moeilijk aannemen, om
maar één voorbeeld te noemen, dat de verhoo
ging van de omzetbelasting met 20 opcenten
een noemenswaardige stijging van de op
brengst dezer belasting zou opleveren, Die op
brengst bleef in 1934 al aanzienlijk onder de
raming en sindsdien is de algemeene toestand
er niet beter op geworden. Het is dus niet ge
makkelijk, de belastingipolitiek van minister
Oud te begrijpen.
Uit onzen lezerskring is bij herhaling de
vraag naar voren gekomen waarom men toch
de staatsfinanciën niet versterkt door instel
ling van- een reeks groote loterijen met groote
geldprijzen. Als men elk jaar eenige zulke lo
terijen hield, op veel grooter schaal natuurlijk
dan de bestaande Staatsloterij, zouden daar
mee tientallen millioenen de Staatskas
binnenvloeien. Aangezien de belangstellin;
van het publiek voor deelneming aan loterijen
ten allen tijde, en ook nu, onverflauwd blijft,
lijdt het geen twijfel dat zulk een opzet zou
slagen. Eén lezer kwam ons een schema bren
gen dat zooiets.als dertig millioen per jaar
zou opleveren, waarbij de prijs der loten op
een rijksdaalder was gesteld en waarbij voor
elke loterij een hoofdprijs van een half- mil
lioen. gulden, plus een lange reeks lagere prij
zen, was aangenomen.
Hij uitte daarbij de overtuiging dat met
toepassing van dit middel geweldige geld
sommen, die thans „in ruste'' zijn aan het
r.ollen zouden worden gebracht. En hij sprak
over het welslagen der Fransche loterijen en
over de groote sommen, die uit Nederland ver
dwijnen door de deelneming van het publiek
aan de Iersche sweepstakes.
Het is bekend diat principiëele bezwaren in
sommige politieke kringen in Den Haag de
toepassing van het loterij-middel tot verster
king der staatsfinanciën belemmeren. Deze
bezwaren bestaan vooral in de partij van mi
nister Colijn, en zij hebben ook geleid tot het
verbod van kansspelen in meer op-ziehtigen
vorm: het laatst tot het bekende verbod van
„Straperlo" in de Nederlandsche badplaatsen.
De Belgische badplaatsen prof-iteeren daar
thans geweldig van ten koste van de on-ze.
Het principiëele standpunt ten opzichte van
loterijen wordt overigens in de practijk vol
strekt niet principiëel toegepast. Als men het
dagelijksche gegok aan de Amsterdamsche
Beurs, dat veel omvangrijker en gevaarlijker
is dan welke gewone loterij ook, vooropstelt,
dan treft weder het voortbestaan van de oude
Staatsloterij, die in wezen toch precies het
zelfde is als een reeks loterijen op grooter
schaal zou zijn.
En daar komt dan jaarlijks een lange reeks
loterijen bij landelijke en locale waar
voor officiëele toestemming verleend wordt.
De jongste is een loterij van de Vereeniging
Nederlandsch Fabrikaat, ten doel hebbend
het zakenleven te stimuleeren. Andere betref
fen vaak nobele sociale doeleinden zooals
onlangs de hier gehouden loterij ten bate van
Brederodeduin, bestemd dus tot versterking
der financiën van de tuberculose-bestrijding.
Ik moet erkennen dat ik het principiëele
verschil tusschen al deze loterijen en de in
stelling van een reeks grootere ten bate van
de staatskas ook niet begrijp. Als het alleen
oen verschil in omvang wordt kan dat toch
niet meer als principiëel gelden. Het argument
betreffende de groote sommen, die naar bui-
tenlandsehe loterijen verdwijnen is eveneens
sterk. Onwillekeurig rijst bij velen de vraag,
of de bedoelde mogelijkheid niet binnenkort
weer eens aan de orde zal worden gesteld ter
bezwering van een financiëele situatie, die de
grootste zorgen blijft baren. Ons is wel duide
lijk gebleken, dat de gedachte bij zeer velen
leeft en dat men het huidige Haagsche stand
punt niet begrijpt.
R. P.
IJMUIDEN
Chr. Gem. Koor
Heer".
Looft den
menschen naar „de mensch"
Het bestuur van de Vereeniging van Hel-
Pers en Helpsters van de Transportcolonne j
van het Nederlandsche Roode Kruis, afdee-
bng IJmuiden-Velsen organiseert bij voldoen
de deelneming andermaal een excursie naai
de tentoonstelling „De Mensch" in Amster
dam.
De datum is bepaald op Dinsdag 28'Octo
ber a.s.
Herdenkingsconcert 20-jarig bestaan.
De jaariijksche conce-rten van het Chr.
Gem. Koor „Looft den Heer" munten altijd
uit door dein goed verzorgden samenzang,
welken de bezoekers be genieten krijgen.
Redenen, waarom het publiek ze gaarne
bezoekt. Ditmaal werd de uitvoering in de
Ned. Herv. -kerk gegeven; de baten kwamen
ten goede aan de bewaarscholen der Ned.
Herv. Gemeente.
In grooten getale waren de zanglief
hebbers opgekomen, om van het door het
koor en zijn medewerksters gebodene te ge
nieten. Tevens was deze uitvoering als de
muzikale herdenking van het 20-jarig be
staan te beschouwen,
De voorganger der gemeente, Ds. Swaan,
sprak enkele woorden ter introductie en
herdenking'. De geste de baten iaf te staan
aan de Herv. school waardeerde hij ten zeer
ste. Namens het schoolbestuur dankte spr.
de vereeniging voor deze daad en feliciteerde
hij de jubilaresse met dit 4e lustrum.
Ds. Swaan ging daarna voor in gebed. Toen
was het woord aan het koor.
Van een ontroerende schoonheid was al
onmiddellijk het openingsgezang vaai mees
ter Bach: Nicht so traurig nicht so se-hr, dat
in de tweede strofe, toen de stemmen ..los"
kwamen, het koor in al zijn schoonheid
toont. Telkens wanneer we Looft den Heer
te beluisteren krijgen worden we gevangen
door de kl eu rscha keering endie een kundig
dirigent als Stephen Jansen isr er aan weet
te geven. Hij weet de zangers en zangeres-
■sen zoo van zijn intenties te doordringen, en
niet op goedkoope succesj.es te speculeeren,
dat men voelt: hier zijn koor en leider'één.
En door die saamhoorigheid worden werken
als de koralen van Bach, Olman's Zonne
gang en Tranen van Kools tot grepen van
subliemen koorzang.
Als compositie is dit Zonnegang niet vrij
van gezochtheid en men ontkomt niet aan
den indruk, dat de componist zich moeite
gegeven heeft nu-eens-eenige extra moeilijk
heden te bedenken. Zoo ontaardt het in een
conglomeraat van klanken en accoorden,
waarin we naar melodie tevergeefs speuren.
Trouwens een niet-benijdenswaardige eigen
schap van vele Hollandsche koorcomposities.
De uitgevoerde nummers hebben het
hoorbaar bewijs geleverd, dat „Looft den
Heer" de repetitie-avonden niet onbenut
heeft laten voorbijgaan. Magistraal, grootsch
breed, kleurvol was Gounod's Vendredi Saint
in Hollandschen tekst, dat ondanks gevaar
lijke modulaties, niettemin goed op toon ge
zongen werd.
We hadden bij „Woest als de Zee" het
rhythme nog klaarder uitgesponnen willen
zien; bij „geeselt en slaat Hem" was het ef
fect niet mooi door onregelmatigheden bij
het vormen der woorden door enkelen. Daar
entegen werd de tekst op superieure wijze
begrepen en uitgebeeld in klank.
Stipt op toon werd de derde strofe be
ëindigd; de uitspraak was helder en elke
regel zonder programma, duidelijk te volgen.
Bij de vertolking' van Gounod's compositie
was het alsof Stephen Jansen soms het re
gister van een kerkorgel opende zoo gaaf en
rond was de klank van de groepen zelve.
Zonnegang, het concourswerk, bracht mo
menten van spanning, maar ook van aflei
ding. De eerste tenoren.- die het wellicht
door de acoustische eigenaardigheden van
dit kerkgebouw, dynamisch zwaar te verant
woorden kregen, wilden wel eens forceeren
in de Herfst-passages. En dat was werkelijk
toc'h niet noodig, want het tenorenregister
is er een van edel gehalte. Het vrouwenkoor
had in den Zomer-passus momenten van bij
zondere vaardigheid, kon ons trouwens meer
voldoen dan de heeren, die in frasen als ,,'t
rustgewaad" en „de Schepper bewaken" met
het metrum en het volume het niet eens
waren.
Bij Olman bleek weer eens, dat zoo'n werk
gekend wordt tot in alle melodische en dy
namische finesses.
Viel het te verwonderen, dat de geest en
de beteekenis van een Tranen en het Komm
süsser Tod van Bach door Stephen Jansen
met zijn schare zuiver werden weergegeven
en het publiek aandachtig geboeid hielden?
Ook al zijn de Tranen van Kools een com
positie om van te huilen, maar dat kan het
koor niet helpen.
Mevr. M. Rambonnet-Speet was de soliste
op 't concert. Op tal van concerten in deze
gemeente is zij reeds met succes opgetre
den. Dat zij een zangeres is, die niet alleen
de kunst verstaat het lied te brengen, maar
ook het met zorg te kiezen bleek uit hetpro
gramma Aignus Dei, Biblische Lieder, Lof
der Godheid, e.a„ werken, die zoo geheel
pasten in de sfeer van een gewijd concert.
De stem is niet groot, maar heeft echter
hi 't middenregister een goeden klank en
een eigen karakter. Kracht van expressie,
heldere uitspraak, muzikale en gedistingeer
de voordracht, al deze eigenschappen, vielen
ook nu weer bij hef, optreden van d<= sopraan
te erkennen. De ademhaling is voor vele
zangeressen nog een punt. dat moeilijkheden
met zich medebrengt, speciaal in de hoo-
gere regionen.
Als begeleider der solisten fungeerde de
organist der kerk. de heer J. E. Falk. I-lij
deed dit op de bescheiden en vaardige wijze,
dezen instrumentalist eigen.
Mej. Nelly Keiser, leerlinge van Jos. de
Clerck, vergastte ons op vioolspel, o.a. de
D-dur sonate nr. 8 van Handel en een Largo
van Friedemann-Bach: dat ons qua vertol
king niet in alle opzichten bekoren kon. De
streek is fraai ontwikkeld, het klankrijke
instrument is een goede introductie en
draagt goed; de beheersching der techniek
was dikwijls een zwakke stêe. Voornamelijk
het tweede en het vierde deel der sonate wa
ren technisch en rhythmisch niet vlekkeloos;
de eerste 20 maten van het Largo waren in
(De Engelsche postautoriteiten
hebben cursussen ingesteld, waar
den ambtenaren geleerd zal wor
den ook de lastigste klanten steeds
vriendelijk glimlachend te be
jegenen).
Het is helaas een droevig feit,
Dat men niet meer voldoende lacht,
In dezen zorgelijken tijd.
Die angstig op de toekomst wacht.
Dit is begrijpelijk misschien,
Maar toch, wat was 't een kostbaar ding,
Hoe anders zou men 't leven zien,
Wanneer het lachen vlotter ging.
Geen hard gelach door 't hard gelag,
't Verschijnsel is daarmee verklaard.
Maai- als men slechts meer glimlach zag,
Dan was dit al een daalder waard.
Nam ieder onzer zich eens voor,
Te gaan met opgewekt gezicht,
Wij sloegen ons er beter door,
De zorgen werden wat verlicht.
Als 'k lees, dat het in Engeland
Per cursus zoo geregeld wordt.
Dat bij de post een koopend klant
Al glimlachend „bezegeld" wordt;
Da-n juich ik: dit is een begin,
Dat dient te worden uitgebreid,
De glimlach moet er weder in,
Niet zelfs, maar juist in dezen tijd.
Kijk medemenschen vriendlijk aan
En beur hen met een glimlach op,
Dan zullen zij ook lachen gaan.
Al is dan 't leven lang geen mop.
Dan komt er ook weer nieuwe moed,
Nieuw optimisme, beter geest,
Die mogelijk geen wondren doet,
Maar die veel zorg voor ons geneest.
P. GA SUS.
den stijl eener Zigeunerkapelledan brak
een vleugje' temperament als een verkwik
kende zonnestraal door, doch kwam de zui
verheid in gedrang. Met meer studie een
veelbelovend violiste,
Temperament, tja, dat schijnt trouwens op
concerten als deze altijd iets te zijn, waar
men liever niet aan „doet". En toch ver-
lieze men dit zoo hoogst noodzakelijke voor
een goede, een bevrediging schenkende, uit
voering' niet uit het oog. We hooren im
mers een koor van levende menschen? Ook
al zong men dezen avond van Konim, süsser
Tod, Begeestering s.v.p., dames en heeren,
geen verstarring!
W.
DE NIEUWE FILM VAN DE PONT.
„Padtly op een na de beste" en „De
opzienbarende liötelmoord".
In eerstgenoemde film kan men het schit
terende spel bewonderen van Janet Gaynor,
Warner Mexter, Walter Connolly, Margaret
Lindsay en anderen.
Hieronder volgt de korte inhoud van deze
fameuze film:
Paddy Adair, (Janet Gaynor) een lieftal
lige. doch zeer zelfstandige jongedame is
woedend over het feit, dat haar vader, ma
joor Adair (Walter Connolly) haar zuster
Eileen (Margaret Lindsay) wil uithuwelijken,
om zijn schulden te dekken, aan de schatrijke
Lawrence Blake (Warner Baxter).
Haar lieve, zorgelooze vader vindt dit ech
ter heelemaal geen misdaad zooals Paddy het
hem voorstelt. Zij zegt echter: Eileen houdt
van Jack Breen (Harvey Stephens) en zoo
iets moogt u niet doen!"
Als Paddy van haar vader verneemt, dat
het huwelijk toch door zal gaan, stelt zij alles
in het werk, om te verhinderen, dat Blake
haar zuster een huwelijksaanzoek zal doen.
Wanneer zij echter in haar opzet faalt en
Eileen het huwelijksaanzoek aanneemt, be
sluit zij te doen, wat zij kan, om het huwelijk
te verhinderen. In de daarop komende weken
begint Eileen werkelijk van Blake te houden.
Jack daarentegen gaat van Paddy houden en
de kleine Paddy zelf?zonder het zelf te
beseffen, is zij hopeloos verliefd op Lawrence
Blake. Als'ieder middel om het huwelijk te
voorkomen, gefaald heeft, besluit Paddy,
Blake op de hoogte van de ware stand van
zaken te brengen. Zij krijgt hem een moment
te spreken in den tuin van het landgoed van
haar vader, waar ter eere van de verloving
van zijn dochter Eileen, een groot bal wordt
gegeven. Het doel van de aankondiging van de
verloving is alleen het eenigszins tot kalmte
brengen van alle schuldeischers van den ma
joor.
Paddy steekt echter een spaak in het wiel,
dcor Blake te vertellen, dat hij alleen om
zijn geld door Eileen geaccepteerd is.
Zij gelooft zelf, dat zij het doet, om Eileen
te behoeden voor een ongelukkig huwelijk en
haar vader voor het doen van inferieure
handelingen.
Anne Paddy! Te laat ziet zij in, dat Eileen
werkelijk van Blake is gaan houden. Het re
sultaat is, dat Eileen haar verwijt, dat zij
Blake zelf liefheeft en niets meer met haar te
maken wil hebben. Blake begint zich nu
voor de kleine wildzang te interesseeren, die
zoo waarheidslievend is, dat zij haar vader en
zuster voor een misdaad wilde behoeden,
Paddy daarentegen wil niets van hem weten.
Eenige dagen later sterft majoor Adair
plotseling, tengevolge van een ongeluk met
een zijner paarden. De schuldeischers komen
opdagen en het landgoed wordt verkocht.
Blake vraagt Paddy ten huwelijk, maar zij
wijst hem af, zeggende, dat zij wel voor zich
zelf kan zorgen. Zij krijgt een betrekking in
een apotheek van haar oom te Dublin, ho
pende, zoodoende Blake en de heele nare ge
schiedenis, die zoo nauw met hem verbonden
is, te vergeten. Eileen heeft haar echter nooit
vergiffenis willen schenken en zoo zijn de
beide zusjes zonder afscheid van elkaar te
hebben genomen, uit elkaar gegaan.
Via een list en de eigendoms-acte van het
landgoed komt tenslotte alles in orde.
Vergadering N. S. B.
„De beslissing van het oogenblik."
In Thalia heeft gisteravond Ds. G. van Duyl
uit Hilversum gesproken over „De beslissing
van het oogenblik". Spreker begon te zeggen,
dat voor een drietal jaren terug de N.S.B. zich
niet bemoeid zou hebben met de buitenland-
sctie politiek. Toen had de N.S.B. het nog druk
genoeg om ons volk voor te lichten over de
politieke warboel die in ons land heerscht. Dit
geknoei veroorzaakt door menschen die, aldus
spreker, het licht schuwen en ons land hebben
gemaakt tot een éendekom met kwakende een
den. Deze menschen die zich steeds bezig hou
den met alles en nog wat, maar vergeten het
volk te waarschuwen voor wat rondom onze
grenzen gevaar voor ons oplevert."Deze par
tijen zegt spreker, hebben zich nooit met de
buitenlandsche politiek bemoeid. De partijen
die het licht schuwden, hebben terloops
slechts hun aandacht gevestigd aan Indone
sië, en dan ïiog met een leus van; Indië los van
Nederland. Dat er nog wat meer rondom ons
land gebeurde met en door andere volken, daar
bemoeide men zich niet mee. De N.S.B. wil,
zeide spreker, ons volk hierover voorlichten.
Naar aanleiding hiervan begon Ds. van Duyl
te spreken over het conflict in Noord-Afrika.
Spreker wees er op, hoe na den grooten Euro-
peeschen oorlog zich een volkenbond heeft ge
vormd. Deze bond, zeide spreker, is geen bond
van volkeren die er op uit zijn om terwille van
het recht den vrede te bewaren. De Volkenbond
noemde spreker niets anders dan een voort
zetting der Entente. Sprekende over de ge
voerde politiek van den Volkenbond zeide
spreker dat hierbij Italië steeds miskend is ge
worden. Frankrijk en Engeland hebben het
sinistere plan gesmeed, om de macht in. Europa
te behouden, ook wat betreft het Koloniaal
bezit. Italië stond op met een 'man als Musso
lini, die ofschoon hij belasterd wordt, Italië
omhoog heeft gebracht,
Italië kwam, door Mussolini sterk gemaakt,
zijn rekening voor de miskenning bij den
Volkenbond aanbieden. Italië heeft behoefte
aan Koloniën.
Hierna sprak Ds. van Duyl over Abessynië,
waarop reeds in 1866 door Engeland "eén oog
was geworpen als een goed bezit. Italië heeft
dat thans noodig'. Of dit rechtvaardig is? Had
Engeland Zuid-Afrika noodig?
Is Italië schuldig nu hét Abessynië vraagt?
De schuldige is Engeland, dat in den Zuid-
Afrikaanschen oorlog zoo'n slechte rol heeft
gespeeld.
Hierna spreekt Ds. van Duyl over de verhou
ding van Duitschland en den Volkenbond.
Litwinof, alias „Wallach Meijer", de man
met het duistere verleden, werd voorzitter van
het assemblée, de man die in de kaart van
Engeland en Frankrijk heeft gespeeld om ver
deeldheid te brengen, waarbij het Boljewisme
voordeel tracht te behalen.
Sprekende over de sancties die door den
Volkenbond doorgevoerd zullen worden waar
schuwde spreker daartegen.
De N.S.B. is niet tegen deh Volkenbond, wel
tegen den tegenwoofdigen, die niet anders is
dan een oorzaak van verdeeldheid.
Sprekende over de gevaren die ons volk in
ons eigen land bedreigen noemde spreker de
hooggeroemde democratie een dood iets. De
politieke partijen zijn een gevaar voor ons volk.
waarom het noodig is deze op te ruimen.
Over het Plan van den Arbeid sprekende,
zeide Ds. van Duyl, dat dit plan onuitvoerbaar
is. De N.S.B. wil een staat, waarin voor ieder
brood en werk is, niet verdeeld in hokken en
standen, maar waar voor allen recht is. De
strijd, die de N.S.B. hiervoor voert kan geen
jaren duren. Eenige ingekomen vragen werden
door den spreker beantwoord.
verloting „wilhelmina"
Hedenavond zal de trekking plaats vinden
van de verloting van de Christelijke Muziek-
vereeniging'. De opbrengst van deze verloting
is bestemd voor het aanschaffen van nieuwe
instrumenten.
De trekking vindt plaats in de Witte Bios
coop onder politietoezicht.
Het lot van de Drente beslist.
Verzekeringssom wordt uitbetaald. Krijgt
Bureau Wijsmüller een nieuwe sleepboot?
Zooals wij reeds hebben gemeld, heeft men
afgezien van pogingen, de bij Egmond ge
strande sleepboot Drente te bergen. Wel was
een bod ontvangen van de fa. Doeksel van
Terschelling, t schip voor 15,000 te bergen,
doch dit is door assuradeuren niet aanvaard.
Gisteren hebben assuradeuren het besluit ge
nomen, de verzekeringssom uit te betalen.
De Drente was voor 75(100 verzekerd, daar
van wordt 90 pCt. in contanten uitbetaald;
voor de resteerende 10 pCt. krijgt Bureau
Wijsmuller de opbrengst van het wrak, waar
in zich nog een groote hoeveelheid steenkolen
bevindt, aangezien de sleepboot kort voor haar
laatsten tocht had gebunkerd,. Het radio
toestel is geborgen.
Het staat reeds vast dat de reederij een
plaatsvervangster voor de Drente zal krijgen.
Of het een nieuwe boot wordt of dat men een
uit de tweede hand zal koopen, is nog niet
bepaald. Van binnen- en buitenlandsche
werven zijn reeds aanbiedingen voor een te
bouwen boot ontvangen.
VELSEN.
Jubileumavond van de
V. A. R. A.
The Ramblers kwamen, speelden en
overwonnen.
Het monument, dat de Italianen te Adoea
hebben opgericht ter nagedachtenis van de
gevallenen van 1896. Het draagt als opschrift:
„De dooden van Adoea vandaag gewroken
door de zege van 8 October 1.935. De divisie
Gavinana."
Voor de jubileumavond van de V.A.R.A.,
die gisteren in de Bioscoop de-Pont werd ge
geven bestond een buitengewoon groote be
langstelling. Velin moesten worden teleurge
steld.
Het muziekensèmble The Ramblers heeft er
kans toe gezien een publiek, waarvan niet
gezegd kan worden, dat het bij jazzmuziek
is grootgebracht, van het eerste tot het laat
ste nummer in een' steeds klimmende stem
ming' te brengen, hetgeen vooral te danken
is aan de ongelooflijke virtuositeit van dit
tiental, waarbij de show niet weinig het hare
toe bij droeg. Wat deze band uit haar in
strumenten haalt is buitengewoon verbluf
fend. Het was af en toe alsof een regen van
onsamenhangende klanken van het podium
neerkletterde; en dan plotseling kwam uit
deze cacophonie een klank van de zuicerste
harmonie te voorschijn. Alle medespelenden
waren stuk voor stuk meester op hun instru
ment. Het zou geen goede jazzband zijn. als
ieder op zijn beurt geen gelegenheid kreeg
daarmee te coquetteeren. Dat zij elkander
volkomen begrijpen bewees wel het feit, dat
een dirigent als overbodige luxe werd be
schouwd.
Ook Albert -de Booy, de crooner van de
V.A.R.A. had geen gering aandeel in het suc
ces.
Voordat de band met haar programma be
gon, heeft de afdeelingsvoorzitter de heer
Wèsselius Sr., de aanwezigen toegesproken.
K1J verheugde zich over het drukke bezoek
en over de groote belangstelling van de V. A.
R. A. welke deze, volgens spreker ten volle
verdient. In het bijzonder prees de voorzitter
de Zaterdagavond-uitzendingen, We zouden
de V.A.R.A. niet meer kunnen missen, zoo be
sloot hij.
Vóór de pauze hield de propagandist van
de V.A.R.A. de heer Hof (de heer A, Pleysler
was verhinderd) een propagandarede. Spreker-
memoreerde eerst echter de groote overwin
ning door de sociaal-democraten bij de ver
kiezingen in Denemarken behaald. Dit is een
gelukwensch waard. Verder besprak de heer
Hof den oorlog tusschen Italië en Abessynië.
Deze is weliswaar nog niet officeel verklaard,
maar toch zijn er reeds duizenden dooden ge
vallen, als gevolg van dit fascistische avon
tuur. We hopen, dat er iets goeds uit voor
komt, n.l. het einde van het Italiaansche fas
cisme.
Ook in het binnenland is de toestand niet
gunstig, We leven onder de zegeningen der
Colyniale waren, aldus spreker en we*;, weten
wat dit beteekent: afbraakpolitiek. Het aan
tal werklo'ozen is onder de regeermg-Colïjn
met 100,000 toegenomen. Dit kan wel anders,
meent spreker. Het heeft een oogenblik ge
schenen of ook hier een kentering zou komen,
maar de R.K. Staatspartij heeft het hoofd
gebukt voor Colijn. De overgroote meerderheid
der R.K. Staatspartij zijn kleine luyden. maar
zij worden er onder gehouden door een klein
clubje heeren, die de touwtjes in handen heb
ben.
Wij weten, wat onze taak in de komende
maanden is, vervolgt spreker: een geweldige
propaganda te voeren voor het plan van den
arbeid. Bij de taak die de soc.-democratische
arbeiders te vervullen hebben, zal de V.A.RA.
voox*aan staan.
Er is echter meer, waarvoor steun gevraagd
wordt en dat is voor de V.A.R.A. zelf, die 1
November 10 jaren bestaat. Spreker wees op
den enormen groei van deze omroepvereeni-
ging, die nog steeds doorgaat. De V.A.R.A.
vraagt als jubileumsgeschenk veel nieuwe
leden, maar ook wil zij een klinkend cadeau
evenals de K.R.O, en de N.C.R.V. De jubileum
commissie hoopt op den steun van allen, die
sympathiseeren met doel en streven van de
V.A-.R.A.
Nadat staande de Internationale was ge
zongen ging men uiteen
