Poets met wat goeds. Poets met Ivorol-tandpasta - Parelschoonheid voor Uw tanden.
Ernstige gevechten op komst?
Examinatoren doen
examen.
HOE THIJS IJS HET ZEEPALEIS VEROVERDE
ZATERDAG 21 DECEMBER 1935
De oorlog in Abessynië.
Inval van Ras Desta in Somaliland verwacht.
De slag aan de Takazze.
Uit de berichten, die gisteren te Asmara
zijn ontvangen, blijkt, dat de Italiaanse he
en Abessynische legers weer contact met
elkaar hebben gekregen, zoowel in het noor
den als in het Zuiden Men beschouwt dit als
het voorspel tot belangrijke krijgsbedrijven.
De correspondent van Reuter-AN. P. te
Mogadiscio meldt, dat men een slag verwacht
ten noorden van Dolo bij de gr»ens van Ke
nya, waar zich het leger van Ras Desta be
vindt. Dit leger is 20.000 man sterk en dreigt
reeds sedert weken een inval te doen in
Italiaansch Somaliland, met het doel, de Ita-
liaansche stellingen te Ogaden te verzwak
ken. Herhaaldelijk hebben schermutselingen
plaats tusschen Italiaansche patrouilles en
kleine Abessynische afdeelingen, terwijl da
gelijks Abessynische formaties door de lucht
macht worden gebombardeerd.
In het noorden heerscht er bedrijvigheid
langs de geheele linie ten zuidwesten van
Aksoem. in Tembien en ten zuiden van Ma-
kalle. Afzonderlijke groepen Abessyniërs
dringen tusschen de Italiaansche linies en
hebben volgens een bericht uit Abessynische
bron ook Makalle bereikt. Men heeft hier
klaarblijkelijk slechts met een gering aantal
Abessyniërs te doen, maar in ieder geval zal
het „zuiveringswerk" der Italianen er lan
ger door duren en zoo zullen de Abessyniërs
hun doel, het ophouden van den Italiaan-
schen opmarsch, bereiken. Ten zuiden van
Addi Abbi heeft een klein gevecht plaats ge
had. waaruit blijkt, dat de Italianen hun
vijanden nog niet uit Tembien hebben kun
nen verjagen.
De correspondent van Reuter-A. N. P. te
Asmara bericht, dat de eersten der gewonde
Askari's, die de gevechten aan de Takazze
hebben meegemaakt, in de hospitalen zijn
aangekomen. Velen hunner hebben ver
schrikkelijke wonden, die door sabelhou
wen zijn veroorzaakt. Uit hun verhalen over
een slag valt op te maken, dat er verwoede
gevechten van man tegen man hebben
plaats gehad, waarbij kwartier werd ge
vraagd noch gegeven.
Gemeld wordt, dat de Abessynische afdee
lingen infanterie en cavalerie, die zich nog
ten noorden van de rivier bevinden, voort
durend door de Italiaansche luchtmacht
worden gebombardeerd Zij zouden groote
verliezen lijden. De doorwaadbare plaatsen
in de Takazze worden door de Italia/nen be
waakt, zoodat men hier van meening is, dat
slechts een zeer gering deel der Abessyniërs
er in zal slagen, zich ten zuiden van de ri
vier in veiligheid te stellen.
Legerbericht van Badoglio.
ROME, 20 December. Het 76ste legerbe
richt van maarschalk Badoglio luidt als
volgt:
„Onze afdeelingen hebben gisteren na een
hevig gevecht een groep gewapende Abes
syniërs verspreid ten zuiden van Abbi Addi.
Aan Italiaansche zijde zijn een onderoffi
cier en een Askari gedood. 15 zwarthemden
zijn gewond. De vijandelijke verliezen zijn
aanzienlijk. De luchtvaartafdeeling heeft
opnieuw afdeelingen gewapende Abessyniërs
gebombardeerd in de buurt, van de Maitint-
sjet. De stamhoofden van Ogaden hebben
te Gorahei een bijeenkomst gehouden,
waarin zij opnieuw hun volledige onderwer
ping aan Italië herhaalden.
Gewapende afdeelingen uit Ogaden af
komstig zijn opgenomen in de formaties van
onze Dubatten."
DeitscMamcL
Bisschop van Breslau uit zijn
functie gezet.
De bisschop van Breslau, Zanker,
is naar Reuter verneemt op bevel van
den minister voor Kerkelijke Aangele
genheden, Kerrl, afgezet, evenals de
predikant van de Kaiser Wilhelm Ge-
dachtnis Kirche te Berlijn, Jacobi.
Naar men zich zal herinneren was tegen
den bisschop een disciplinair onderzoek inge
steld, omdat hij ondanks de verordening van
den minister doorging met het examineeren
van theologische candidaten.
Oostenrijk.
Oud politiecommissaris tot
7 jaar kerkerstraf veroordeeld
De voormalige Weensche politie-commissa-
ris Steinhausl is, naar het A. N. P. meldt,
wegens medeplichtigheid aan de nationaal-
socialistische omwentelingspoging van 25 Juli
1934, veroordeeld tot 7 jaar zware kerkerstraf,
met aftrek van 1J/2 jaar preventieve hechte
nis.
Engeland.
Lagerhuis tot 4 Februari op
reces.
Het Lagerhuis is gisteren op reces gegaan
tot 4 Februari 1936. De „speaker" heeft, zooals
dat gebruikelijk is, de bevoegdheid de leden
voor dien datum bijeen te roepen, indien het
openbaar belang zulks wenschelijk zou doen
zijn.
Londen informeert naar
eventueelen steun in de
Middellandsche Zee.
Naar te Londen vernomen wordt
heeft Groot-Brittannië bij de Middel
landsche Zee-mogendheden stappen
ondernomen om te vragen, of zij mili
taire en vlootvoorzorgsmaatregelen
hebben genomen met het oog op moei
lijkheden die uit de toepassing van de
sancties zouden kunnen voortvloeien,
eveneens of zij bereid zouden zijn om,
ingeval van een aanval op de Britsche
vloot, den bij paragraaf 3 van artikel
16 voorzienen wederzijdschen steun te
verleenen.
Ten aanzien van de démarche van Groot-
Brittannië bij de Middellandsche-Zee mogend
heden meldt Reuter nog, dat men het wen
schelijk acht, dat deze zaak te Genève ter
sprake komt vóór de behandeling van de ver
sterking van de sancties, doch men weet nog
niet, of Engeland daartoe het initiatief zal
nemen. In verband hiermede herinnert men
aan de rede, welke Sir Samuel Hoare Donder
dag heeft gehouden, waarin hij de aandacht
van het Lagerhuis vestigde op het dringende
en belangrijke van de kwestie van onvoor-
waardelijken wederkeerigen bijstand.
Wilkins op zoek naar
Ellsworth.
Expeditie vertrekt heden naar het
Zuidpoolgebied.
Sir Hubert Wilkins en de vlieger Linburner
zullen vandaag blijkens een telegram uit
Buenos Aires, vergezeld door den mecanicien
Kienkejr uit Porto Gallegos, een der Zuide
lijkste havens aan de Oostkust van Patagonië,
naar het Zuidpoolgebied vertrekken om te
trachten, den verdwenen Pool-onderzoeker
Ellsworth en zijn metgezel op te sporen. Gis
teren heeft de reddingsexpeditie de laatste
hand gelegd aan haar uitrusting en o.a. het
vliegtuig voorzien van ski's, waardoor het op
ijs- en sneeuwvelden zal kunnen landen.
OUD-GEZANT VON FLOTOW
OVERLEDEN.
BERLIJN, 20 December. Gisteren is hier
in den leeftijd van 73 jaar overleden de heer
Von Flotow, die vroeger gezant van Duitsch-
iand te Den Haag is geweest.
De overledene is ook diplomatiek vertegen
woordiger geweest te Washington, bij den
Heiligen Stoel, te Parijs, te Brussel en te
Rome. (A.N.P.)
Scherpe Italiaansche aanvallen
op Baldwin.
Na hun overlijden worden de
Parijsche voorstellen geëerd
(Van een specialen correspondent).
ROME, Vrijdag.
Nu het debat in het Engelsche Lagerhuis
over de bemiddelingsvoorstellen achter den
rug is. ziet Italië met spanning uit naar de
bijeenkomst van den Grooten Fascistischen
Raad van hedenavond. Een regeeringsverte-
genwoordiger deelde mede, dat de Fascisti
sche Raad de bemiddelingsvoorstellen aan
een verdere bespreking zal onderwerpen,
daar geen officieele mededeeling uit Londen
of Parijs is ontvangen omtrent een intrekken
der Parijsche voorstellen, zoodat de Duce
nog steeds bezig is, het aanbod te overwegen.
Men vraagt wel ironisch, of de voorstellen
niet in het vergeetboek zullen zijn geraakt
tegen den tijd. dat de dictator zijn beslissing
openbaar maakt!
In welingelichte kringen gelooft men, dat
de raad geen beslissingen zal nemen, maar
dat de Duce zal vaststellen, dat het met het
oog op den internationalen toestand geen
zin heeft om nog te trachten tot een beslis
sende formuleering te komen en dat hij dan
ook zal voorstellen de zitting te verdagen.
Wel is het merkwaardig, dat het bemidde
lingsvoorstel betreurd wordt, nu het overle
den is, en sinds minister Baldwin verklaard
heeft, dat hij niet van plan is het nieuw le
ven in te blazen, woi-dt het hier gekenmerkt
als een „goed plan", hoewel de regeerings-
bladen het in het begin van de week een
zeer slechte pers gaven.
In officieele kringen wordt geen commen
taar geleverd op de debatten, die gister
avond in het Lagerhuis hebben plaats ge
had. Over het algemeen heerscht in de pers
een stilte, waarvan men zou kunnen zeggen,
dat zij aan den storm voorafgaat. Overigens
zijn de berichten uit Londen het er grooten-
deeis over eens. dat Sir Samuel Hoare als
overwinnaar uit de debatten te voorschijn
is gekomen. Scherpe critiek wordt geleverd
op minister-president Baldwin.
Gayda. die als de spreekbuis van Musso
lini wordt beschouwd, schrijft in de „Gior-
nale d'Italia": „Een nieuwe merkwaardige
episode is toegevoegd aan de geschiedenis
van Europa, een episode, die niet gemakke
lijk is te rangschikken onder de verschillen
de duidelijk sprekende gebeurtenissen op in
ternationaal gebied".
Het feit. dat Baldwin de voorstellen van
Parijs heeft gedesavoueerd, wordt „meêdoo-
genloos" genoemd en de „Tribuna" schrijft,
dat Baldwin een droevig figuur heeft gesla
gen. „Hij verwierp de Parijsche voorstellen
zonder eenig berouw en vroeg vergiffenis
voor een vergissing, waarvan hij zich een
paar uur tevoren nog niet bewust was. Men
vraagt zich af, welken weg de Britsche bui-
tenlandsche politiek thans zal gaan volgen"
De pers maakt van de gelegenheid gebruik
om te wijzen op de voordeelen van het fas
cistische regime. „Scènes zooals ze zich in
het Lagerhuis hebben afgespeeld ontbreken
gelukkig in ons parlement", zegt een der
bladen hooghartig.
Intusschen hoort men hier ook wel eens
de meening verkondigen, dat, wanneer Mus
solini vlotweg verklaard had. dat hij de
voorstellen als basis voor onderhandelingen
accepteerde, de situatie zich niet zoo zou
hebben toegespitst als thans het geval is.
Laval wordt opnieuw genoemd als bemid
delaar in den ontstanen toestand en het feit,
dat de Fransche premier niet is afgetreden
en blijkbaar ook niet van nlan is dat te doen.
heeft nieuwe hoop in Italr gewekt.
Auteursrecht News Chronicle-A.N.P.)
Een merkwaardige proef in Engeland.
(Van onzen correspondent).
LONDEN, December.
Er heerscht ontsteltenis en verlegenheid,
respectievelijk in de zakenwereld en in de
onderwijswereld over de uitkomsten van non
examen van examinatoren, dat dezer d n
in Engeland heeft plaats gehad. Het exau.m
werd gehouden door de Engelsche af deeling
van een internationale commissie van on
derzoek naar de waarde van examens en
heeft uitgemaakt, dat ze in het algemeen
hun doel niet dienen. Examinatoren hebben
hier examinatoren examen laten doen en de
examinatoren zijn gezakt als baksteenen. De
vraag moet echter terstond worden gesteld
of aan de uitkomsten van dit examen waar
de mag worden gehecht, indien het tevens
heeft uitgemaakt, dat examens als waarde
loos kunnen worden beschouwd. De heeren
gingen oa. als volgt te werk: Zij beschikten
over het examenwerk van 15 candidaten voor
het „schoolcertificaat" (dat komt overeen
met ons eindexamen middelbaar onderwijs).
Het werk werd naar verschillende groepen
examinatoren gezonden ter beoordeeling. De
zelfde examinatoren kregen het na een lange
tusschenpoos opnieuw te beoordeelen, Het re
sultaat was, dat een examinator in vele ge
vallen. in drie van elke vier gevallen, cijfers
voor het werk gaf die hemelsbreed verschil
len van de cijfers, welke hij er bij de eerste
gelegenheid aan had gegeven. Dit gold zoo
wel voor de algemeene qualificatie voor het
werk in zijn geheel („verdienstelijk" .„vol
doende", onvoldoende" e.d.) als voor de cij
fers der afzonderlijke vakken of de toewij
zing van punten. Toen het oordeel van een
examinator over hetzelfde werk, op twee
redelijk van elkaar verwijderde tijdstippen,
zulke afwijkingen kon toonen, begon men te
vreezen dat de afwijkingen in het oordeel
van verschillende examinatoren wellicht nog
grooter zouden zijn. Bij onderzoek bleek dat
inderdaad 't geval te zijn. Waar de eene exa
minator voor het Engejsch proefwerk b.v. 58
punten gaf daar meende de andere dat het
met 19 punten voldoende was beloond. Het
verschil in waardeering is in dit geval zoo
groot dat de examinandus, die het ongeluk
had voor zijn Engelscli door den schrielen
examinator te worden beoordeeld zijn certifi
caat niet kreeg.
Twee examinatoren, die hetzelfde reken
kundig examenwerk beoordeelden, hadden 34
punten verschil bij een maximum toewijzing
van 200. Twee examen-raden namen aan 16
candidaten hetzelfde examen af. De eene
raad plaatste een zekeren candidaat no. 1.
De andere raad plaatste hem no. 13. De can
didaat, die voor dezen raad no. 1 was ge
weest werd no. 11 bij de andere heeren.
Eenige „headmasters" van de middelbare
scholen hebben erkend, dat examens wel
licht niet de beste middelen zijn om de ver
standelijke vermogens van de jeugd te pei
len--maar dat ze'-nochtans noodzakelijk zijn,
zoo lang men niets beters heeft gevonden
om er voor in de plaats te stellen. Zij ver
klaren ook dat zij persoonlijk zelden verrast
zijn over de uitkomsten van de examens van
hun leerlingen, hetgeen bewijst, dat examens
niet zulk een slechte toets zijn als het on
derzoek zou doen vermoeden. Op het misbaar
van de zakenwereld antwoorden zij, dat de
leiders in deze wereld weinig begrip hebben
van de zaak hetgeen blijkt uit het feit. dat
zij van candidaten voor betrekkingen in hun
ondernemingen (winkels, fabrieken, han
delskantoren enz.) eischen dat zij „matricu
lation" hebben behaald. „Matriculation" is
het toelatingsexamen tot de universiteit.
Leerlingen van middelbare scholen kunnen
„matriculation" krijgen tegelijk met het
eindexamen (certificaat) van hun school.
Dat gebeurt, wanneer zij bij het afleggen van
dit examen tevens den „matriculation"-
standaard bereiken. De hoofden der middel
bare scholen leggen er echter nadruk op, dat
uiteraard geen candidaten voor posten in
den handel voor die posten geschikter zijn.
wanneer zij een examen als „matriculation"
hebben afgelegd, dat bedoeld is en ontwor
pen is om hen in staat te stellen het hooger
onderwijs aan de universiteiten te volgen. De
meeste hoofden van middelbare scholen mee-
nen, dat de handel het best gediend is. hn
dien hij uitsluitend te rade gaat met de
wijze, waarop een candidaat voor een han
delspost gedurende zijn verblijf op de school
heeft gewerkt. Zij vinden in het algemeen,
dat men er een scholier beter naar kan be
oordeelen dan naar de wijze waarop hij een
examen heeft afgelegd.
A. K. VAN R.
Van twee Hongaarsche
schoonheidskoninginnen.
En twee huwelijken.
Onze Weensche correspondent schrijft uit
Boedapest:
De Hongaren, die een natie zijn van „Ka-
valiers", zooals men dat in Duitsch-sprekende
landen noemt, hebben altijd een bijzonder
zwak voor vrouwelijk schoon gehad en hebben
dit nóg, en het behoeft daarom niemand te
verwonderen, dat zij de Hongaarsche schoon
heidskoninginnen met bijzondere égards be
handelen en dat zij deze jongedames, die de
trots van het geheele Magyaarsche volk zijn,
nooit uit het oog verliezen. Het is dus ieder-
ebn opgevallen en ieder rechtgeaard Magyaar
heeft er notitie van genomen, dat Ica Lam
pei, een van die allerschoonste Hongaarsche
bloemen, dezer dagen in het huwelijk is ge
treden.
Ica Lampei was maar amper zeventien jaar,
toen zij tot Hongarijes schoonheidskoningin
werd uitgeroepen. Zij was een van de elegant
ste verschijningen van de society te Boedapest.
Haar vader was een bekend dokter. Na haar
enorme succes op de Hongaarsche schoon-
heidsmarkt was zij haast overal, waar de
wereld, waarin men zich niet verveelt den
tijd doodslaat, te zien.
Zij woonde met haar moeder premières van
tooneelstukken in schouwburgen bij, waarbij
de geheele Boedapester haute volée ver
schenen was, men zag haar op de renbaan en
zij dook, ook alweer met mama, eveneens aan
de Riviera op. Het mooie jongemeisje meende
opeens ontdekt te hebben, dat zij aanleg voor
het tooneel had. Zij vonden anderen
waren het met haar eensdat zij een aar
dig stemmetje had en zij begon zanglessen
te nemen. Zij trad zelfs in het openbaar op,
maar zij moest weldra zelf inzien, dat het
succes, dat zij behaalde, meer een mondain
dan een artistiek karakter had. Zij paste
toch beter in de zaal, waarin zij uitsluitend
decoratief was, dan op de planken. Ica's
ouders, verstandige menschen, waren blij, dat
him dochter zelf zoo vernuftig was. Ica zei
dus de wereld van den schijn achter het voet
licht adieu en bleef eenvoudig een schoon
heidskoningin in een loge of op een fauteuil
d'orchestre.
Een paar dagen geleden nu is onze brave
jongedame gehuwd. Haar echtgenoot is dr.
Michael Molnar, die secretaris is van een ver-
eeniging van fabriekseigenaren. Hij is in den
wereldoorlog geweest en verschillende eere-
teekenen sieren zijn borst. Hij is buitendien
een begaafd musicus, in zijn jeugd was hij een
„wonderkind" en heeft hij ettelijke concerten
gegeven. Hij componeerde ook en doet dit nog
steeds. Nog voor de oorlog uitbrak had hij een
heele symphonie geschreven. Nu bestaat zijn
grootste geluk hierin, dat hij zijn mooie
jonge echtgenoote des avonds zijn eigen com
posities mag voorspelen.
Julia Gal is een andere Hongaarsche
schoonheidskoningin. Als „Miss Hungaria"
nam zij deel aan een wedstrijd, waarin het
allermooiste meisje van ons heele wereld
deel, Miss Europe, gekozen zou worden
Toen zij tot schoonheidskoningin van Hon
garije geproclameerd was, verscheen haar
portret in tal van couranten. Een in Chili wo
nende Hongaarsche koopman, die engros in
boter en kaas handelde, Klein geheeten, zag
het aardig conterfeitsel van zijn bekoorlijke
landgenoote en raakte tot over de ooren ver
liefd op haar. Hij schreef haar gloeiende
liefdesbrieven en het duurde niet lang, of hij
kwam in eigen persoon opdagen om optima
forma haar hand te vragen. De lieden in
Boedapest wisten elkaar te vertellen, dat hij
schat- en schatrijk was, dat hij een van de
bekendste millionnairs van Zuid-Amerika was
en dat hij een schitterende „partij" voor het
van huis uit arme meisje zou zijn. Weldra
werd de verloving van het tweetal publiek.
Doch opeens kwam een onaangename bood
schap uit Kronstadt het geluk bederven. Klein
was er opeens vandoor gegaan en het heette,
dat hij een bank in Kronstadt opgelicht en te-
gronde gericht had. De bank verlangde zelfs
zijn uitlevering, maar Klein had de plaat ge
poetst. De schoone Julia bleef vertrouwen in
hem stellen, niettegenstaande zij op aandrin
gen van haar verontwaardigde ouders haar
engagement officieel moest verbreken. Klein
was inmiddels naar Santiago gereisd. Dezen
zomer schreef hij de uitverkorene zijns harten,
dat hij zijn schuld aan de bank betaald had
en dat niets hun geluk meer in den weg be
hoefde te staan. Hij sloot een passagiersbiljet
in den brief bij en niettegenstaande haar
ouders en haar ooms en tantes haar waar
schuwden, reisde de schoone Julia naar haar
Romeo in Zuid-Amerika. In September werd
haar huwelijk gesloten maar het geluk is
niet van langen duur geweest, want dezer
dagen ontving men in de Hongaarsche hoofd
stad het bericht, dat een rechtbank te San
tiago het tweetal van tafel en bed gescheiden
heeft. Men verwacht nu, dat Julia binnenkort
van haar dooltocht terug zal keeren.
W. M. BEKAAR.
AANSLAG OP EEN MONUMENT
TE GENèVE.
In den nacht op Vrijdag is te Genève <3p
het monument ter herdenking van de diensten
van de Zwitsersche grenswacht tijdens dén
oorlog een dynamiet-aanslag gepleegd, meldt
het A.N.P. Het monument, dat niet ver van
het Volkenbondsgebouw aan het einde van de
Quai Wilson nabij den oever van het Meer
is gelegen, werd beschadigd, evenals de erach
ter liggende muur van het park „Mon Repos".
De dader is vermoedelijk een jeugdig anarchist
en de aanslag is bedoeld als een „waarschu
wing" tegen de veroordeeling van een dienst
weigeraar tot een jaar gevangenisstraf, zooals
blijkt uit een brief, die men nabij het monu
ment heeft gevonden.
Hoofdpijn, Kiespijn.
deze pijnen te verdrijven is een Mijnhardt's
Poeder. Per st. 8 ct.; doos 45 ct. Bij Uw Drog.
(Adv. Ingez. Med.)
De toekomstige ontwikkeling
van Haarlemmermeer.
Rede van den heer S. van Wijk Lzn.
Door het bestuur der Anti-Rev. Bondskies-
vereeniging „Haarlemmermeer" werd te
Hoofddorp een openbare bijeenkomst gehou
den voor een inleiding van den heer S. van
Wijk Lzn., lid van den gemeenteraad van
Haarlemmermeer, over: „De toekomstige
ontwikkeling van de gemeente Haarlemmer
meer".
Nadat de voorzitter, de heer J. A. van
Arkel de vergadering op de gebruikelijke
wijze had geopend, werd aan den heer van
Wijk het woord gegeven.
Hij zei de toekomstige ontwikkeling van
de gemeente Haarlemmermeer te kunnen
bezien uit een kerkelijk oogpunt, uit een
politiek oogpunt en ten opzichte van de
maatschappelijke ontwikkeling in het alge
meen, dooh niet voornemens te zijn dit te
doen.
Zijn betoog zou voornamelijk betrekking
hebben op het landelijk karakter van de ge
meente, de ontwikkeling van de volkshuis
vesting en het bedrijfsleven.
De gemeente Haarlemmermeer bevat de
zelfde oppervlakte als het waterschap de
Haarlemmermeerpolder; het geheele polder
land met zijn akkers en velden, begrensd door
de ringvaart is een geografische eenheid; zij
is van omtrek zeer ovaal.
Als polderland is het wel een van de mooi
ste polders van ons geheele land; gelegen
tusschen drie groote steden, Amsterdam,
Haarlem en Leiden; aan beide zijden geflan
keerd door -de bloemend or pen.
In de gemeente Haarlemmermeer is d®"
binnenscheepvaart altijd van weinig be teeke
nis geweest ;er is zelfs een tijd geweest dat-
van de Ringvaart uit, geen enkel schuitje
in de Hoofdvaart kon worden gebracht; al
leen toen terzake van militaire doeleinden de
geniedijk werd aangelegd, is er nabij Aals
meer een haven gemaakt, waardoor het
binnenwater met het buitenwater verbin
ding heeft gekregen in het belang van de
scheepvaart.
In onzen tijd heeft echter deze binnen
scheepvaart alle beteekenos verloren, omdat
de wegen in Haarlemmermeer buitengewoon
zijn verbeterd en het motorvrachtvervoer
zóó is toegenomen, dat transport van goe
deren geen enkel bezwaar meer onder
vindt.
Ten opzichte van de uitbreiding der volks
huisvesting heeft het gemeentebestuur zeker
een roeping en taak.
Er moet voor worden gezorgd dat er vol
doende doelmatige woongelegenheid is voor
alle groepen der volksgemeenschap, daarom
moeten er ook zijn arbeiderswoningen, welke
voor redelijke huren te verkrijgen zijn.
Het verdient aanbeveling dat hierin door
een krachtig optreden van particulieren
wordt voorzien.
Bovenal moet er op worden gelet dat het
landelijk karakter van de gemeente niet
wordt geschonden; het is noodig op ver
schillende plaatsen woonkernen te vormen,
waar inwoners zich kunnen vestigen, doch
voorkomen moet worden dat iedere grond
bezitter op zijn landerijen huisjes laat
bouwen, welke afzonderlijke groepjes gaan
vormen.
Er moet een systematisch goed doordacht
uitbreidingsplan worden opgemaakt voor de
vestiging van verschillende woningcomplexen
met breede wegen, terreinen voor kerk en
school, sport en spel. Met nadruk werd be
toogd, dat in een dorp in de Haarlemmer
meer een weiland met boomen en koeien zeer
op zijn plaats is te achten.
Ook werd betoogd dat bij het geven van
namen aan nieuwe buurtschappen en nieuwe
wegen logisch moet worden gehandeld; his-,
torische namen moeten zooveel mogelijK
worden bewaard (in dit opzicht is het jam
mer dat Hoofddorp niet meer als „Het Kruis"
kan worden aangeduid)levende personen
dienen niet te worden vernoemd, alleen de
namen van overledenen, die zich in vroe
gere jaren voor de ontwikkeling van de ge
meente buitengewoon verdienstelijk hebben
gemaakt, kunnen hiervoor in aanmerking
komen.
Met betrekking tot de toekomstige ont
wikkeling van het bedrijfsleven werd de
verwachting uitgesproken, dat bij het aan
breken van betere tijden langs den Ringdijk
nabij Aalsmeer nog meer rozenkweekérijen
zouden kunnen verrijzen; dat in de omgeving
van het luchtvaartterrein Schiphol de cul
tuur van druiven, aardbeien en tomaten
wegens de dichtbij gelegen stad Amsterdam
vrij zeker tot meer ontwikkeling zal worden
gebracht. Ook werd de verwachting uitge
sproken dat de vestiging van fabrieken en
industrie alleszins waarschijnlijk wordt, om
dat Haarlemmermeer omgeven is door groot
vaarwater en doorsneden met uitstekend aan
gelegde wegen voor het doorgaand ver
keer.
Aan het slot van zijn rede deelde de heer
Van Wijk mede, dat hij ook voor de toe
komst van de ontwikkeling van Haarlem
mermeer nog groote verwachtingen heeft,
mits maar de tijden mogen veranderen.
Deze toespraak werd met groote aandacht
gevolgd en gaf aanleiding tot een belang
rijke nabespreking.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC.
Met een snelle beweging heeft de zeemeerman zich aan boord van
het schip gewerkt en hij beveelt Thijs onmiddellijk achter hem aan
te komen. En meteen legt hij Thijs uit, wat zijn bedoeling is. De
gangen en de patrijspoorten van het schip zijn soms te nauw voor
den zeemeerman, zoodat hij niet overal bij kan komen. Daar heeft
hij Thijs nu voor noodig. Thijs is met dat werkje maar matig te
vreden, maar hij besluit voorloopig maar alles te doen, wat die
vreemde man met zijn visschenstaart zegt. Je kunt immers nooit
weten, hoe hij op de een of andere manier dezen zeeroover te pak
ken kan nemen, als hij eenmaal binnen in het schip was!
