£e<< ftom scütiifit..
Twee families met
vacantie.
Italië's standpunt voor den
wederopbouw van Europa.
H. B. S. A.
DIN'SDSG 14 juri 1936
Voor wie kleeden wij ons?
Engel sche pers over het
Duitsch-Oostenrijksche accoord
Faure kondigt de verwerke
lijking van het Volksfront
program aan.
door GUUS BETLEM Jr.
v
Heb je nou alles?
Alida, met brandende kleurtjes van nervosi
teit, keek met een schichtigen blik naar haar
man, als verwachtte ze van hem een bevesti
gend antwoord op haar vraag. Maar deze, on
wennig in z'n zwarte pak, snauwde kribbig:
Ja, hoor 's, zorg jij voor den boel of zorg
ik voor den boel? Wie is 't 'er nou de vrouw
des huizes, hè?
Nou ja, maar probeerde Alida nog
je kunt toch wel 'es helpen herinneren, niet
waar? Als ik nou iets mocht vergeten
Je moet niets vergeten!, repliceerde haar
man, om, na plotseling in z'n vestzakje te
hebben gegraaid, te vervolgen: Deksels
waar heb ik nou die kaartjes, zeg, de spoor
kaartjes; heb jij die ook gezien?
Alida knikte bevestigend:
Op je nachtkastje, boven!, wees ze met
een beweging van haar duim.
Wim! gilde meneer.
Een bleek, spichtig kereltje van een jaar of
zeven dartelde de kamer binnen.
Gaan we nou nóg niet?, informeerde hij
op z'n zeurigen toon, terwijl hij verwachtings
vol z'n ouders aankeek.
Ja, we gaandirect!, beloofde de va
der, maar haal 'es even de spoorkaartjes
van boven, op het nachtkastje.
Wim verdween, kwam even later terug. Ze
leggen d'r niet!
Liggen!, verbeterde de vader, om dan
opeens zenuwachtig uit te vallen: Ja, maar
wat bliksem, waar liggen ze danwaar
Alida
Ja, hoor 's, ik heb ze niet! Pas ik op de
kaartjes of jij?
Ja, ja, dat weet ik wel, maar
Meneer zocht zenuwachtig in z'n zakken.
dan gaf hij een vreugdeschreeuw.
Hè, gelukkig! In m'n portemonnaie! Daar
stop ik ze nóóit!, riep hij verbaasd uit. Stel
je voor dat we die kwijt waren geweest!
Kom, vervolgde hij dan opeens gehaast
opschieten vrouw!
Als ze nou maar op tijd zijn, weifelde de
ze, terwijl ze moeizaam een uitpuilend valies
van den vloer tilde. Nou, kom, Wim
Aaltje!
De kinderen holden vooruit, de straat op,
terwijl de vader met stentorstem brulde:
Hier blijvenWim, hierblijven! Denk om
de auto's!
Dan met een doffen dreun viel de deur ach
ter hen dicht, waarna Pa behoedzaam den
sleutel eenige malen omdraaide, om vervol
gens op een drafje achter z'n reeds doorloo-
pende familie aan te hollen in de richting van
het station
Het had heel wat voeten in de aarde gehad,
maar Reuvers had tenslotte moeten toegeven,
dat de kosten niet hoog waren, tenminste
op deze manier.
Ze hadden om het hardst tegen elkaar zit
ten klagen op het gebruikelijke kaartavondje,
Reuvers, zoowel als Verhoef, welke laatste het
een schandelijke verkwisting noemde, in deze
tijden met vacantie te gaan.
Stel je voor!, verweet hij z'n vrouw,
Mies wil naar Gelderland! Welja, waarom
niet? D'r wordt geen cent verdiend en dan
naar Gelderland.
En pension, of 't zoo niks is! Zeg nou
zelf, wendde hij zich tot Reuvers, zeg nou
zelf, is dat nou geen doordrijverij?
Ja, hoor 's, aarzelde deze, zich niet graag
mengend in een huiselijke aangelegenheid
tusschen Karei en Mies, dat moeten jullie
zelf maar uitvechten, hoor, maar ik weet wel
dat 'r bij mij dit jaar niks van vacantie kan
komen, totaal niks!
O, zoo! triomfeerde Karei nou hoor
Je 't 'es!
Mies haalde onwillig de schouders op
Onzin! Je kunt toch wel met vacantie gaan
zonder schatten uit te geven't is voor de
kinderen
Ja, viel hier Alida opeens bij, voor de
kinderen is 't heerlijk, dat is waar!
Nou ja, alles goed en wel, maar pluk 'es
van een kip, nietwaar?, begon Verhoef op
nieuw, maar z'n vrouw wuifde afwerend met
de hand.
Schei d'r nou maar over uit! Jullie heb
ben d'r nou eenmaal niks voor over, want an
ders zou d'r best een oplossing te vinden zijn,
die niets kost, hoegenaamd niets!
Ja, ze geven 't je cadeau! spotte Verhoef,
maar Reuvers was aandachtiger geworden
bij de gedecideerde bewering van Mies.
Nou, en die oplossing?, informeerde hij.
Mies wachtte even: dan triomfantelijk rond
blikkend zei ze: Met z'n allen!
Er heerschte een korte stilte.
Met z'n allen?' vroeg Karei dan wat aar
zelend; je bedoelt met z'n allen in pension?
En dan opeens, alsof het nu feitelijk pas
goed tot hem doordrong, wel allemenschen,
daar zeg je zoo wat! Met z'n allen. Da's een
idee, zeg!
Hij wendde zich tot Reuvers.
Wat zeg jij d'r van, zeg? Dat lijkt me niet
zoo bar duur?
Reuvers haalde de schouders op.
't Zal toch nog een massa kosten, hoor!
meende hij en dacht aan den afslag, welke
met enkele weken weer was te verwachten. Al
lemenschen, hoe kon-ie het nog allemaal?
MaarAlida was zuinig, dat was waar, an
ders zou-ie d'r ook nooit aan denken, vast
niet! Och, Verhoef, die klaagde nu eenmaal
altijd, maar ondertusschen: z'n zaak mar
cheerde toch nog maar en er gingen d'r wel
beroerder dan de zijne.
Hoor je dat, Nico? wekte z'n vrouw hem
op uit z'n gepeins; 't komt haast even goed
koop als dat we
Wat?
Hè, heb je dan zitten slapen? Zoo'n huisje
natuurlijk; als we met z'n allen zoo'n huisje
huren op de Veluwe. Dan doen we zelf het
huishouden, kost het je niks!
Nou ja, maar dan kun je wel thuisblijven
ook, vond hij; daar hebben jullie niets aan,
kun je van den ochtend tot den avond koken
en huishouden doen en weet ik wat meer? Nee,
dat doe ik in geen geval, maarals we nou
's informeeren wat het kost met z'nhoe
veel zijn we? Jullie vijf en wij vier, da's ne
gen, dus als we nou met z'n negenen eens
twee weken in pension gaan? Hoe vind je dat?
Kijk 'es, ièets kunnen we toch in elk geval wel
missenHij keek naar Karei, die knikte.
Ik vind 't best, vond ook die en denzelf
den avond werden eenige pensions aange
schreven, waaruit enkele dagen later na ge
meenschappelijk overleg een keuze werd ge
daan.
En zoo was de beslissing gevallen. En het
moest erkend worden't was niet duur!
Wérkelijk niet duur!
Als ze nou maar op tijd zijn! herhaalde
Alida nogmaals.
Tja, weifelde Reuvers, Karei wel, maar
Miespas op! Hij greep Wim bij den arm;
blijf toch hier, aap!
Voor het station wachtten ze, de klok draai
de langzaam voort.
Zie je wel? zeurde Alida, ik dacht het
wel, die komen natuurlijk te laat, natuurlijk!
Wat moeten we dan, Nico?
Reuvers keek op z'n horloge, hoewel hij vlak
onder de groote stationsklok stond.
Ja, ik weet niet.Aaltje, hier! Hij trok
z'n dochter weg voor een aansuizende taxi, die
ylak voor hun voeten stilhield.
Vacantie.
Daar!, kreet Alida dan opeens, in de
auto!
Reuvers floot tusschen z'n tanden, wierp z'n
vrouw een veelzeggenden blik toe. Uit de auto
stegen Karei, Mies en de kinderen. De begroe
ting was hartelijk, hoewel kort en met een
blik op de klok jachtte Reuvers: Kom, voor
uit, opschieten menschcn, opschieten!
Kerel, we hebben nog allen tijd! deed
Verhoef bereisd; we zijn geen dagjesmen-
schen! en hij keek met een schuinschen blik
naar de valiezen, die door de andere familie
werden meegetorst.
Heb je niks bij je?, informeerde Reuvers,
die den blik had opgevangen.
Vooruitgestuurd! deed Karei nonchalant,
terwijl hij hielp de kinderen in den trein te
tillen. Dan, bedachtzaam, volgde hij zelf, na
dat ook de anderen waren ingestegen.
De reis werd een marteling.
Reuvers, in z'n donkere, zwarte pak, voelde
zich zoo benauwd als in een kooi, temeer daar
Mies, gezien de verkoudheid van de kleine
Jaantje, liever geen raampje wilde open heb
ben en de zon brandend door het ééne ven
ster naar binnen scheen.
Verhoef dampte een groote, zware sigaar,
ondanks de mededeeling op het kleine emaille
plaatje, dat het rooken in deze coupé verbo
den was. We zijn toch onder elkaar, meen
de hij.
Reuvers hield z'n mond, maar keek met een
schuinen blik naar z'n vrouw, die verdacht
begon te hoesten. Ze kon er nu eenmaal niet
goed tegenthuis rookte hij zelf ook haast
nooit, wachtte altijd tot-ie buiten was, en al
leen als er 'es visite was presenteerde hij een
licht sigaartje. Hij keek naar de zware blau
we walm, die in het zonlicht, dat overvloedig
de coupé beplenste, nog twee maal zoo dik
scheen. Dan verkondigde een plotseling ocr-
verdoovend lawaai, dat de altijd maar tij
delijke wapenstilstand tusschen Wim en
Kareltje, beiden van éénzelfden leeftijd, al
weer was opgeheven, wijl laatstgenoemde z'n
vriendje met een speld in z'n been had weten
te prikken, welke uiting van vriendelijkheid
Wim beantwoordde door een venijnigen trap
tegen Karel's enkel.
En nou één ding!, bulderde Reuvers
kwaadaardig tegen de beide bengels, geen
herrie, geen ruzie meer; anders gaan we di
rect terug!
Ja, maar, weerstreefde Wim, hij begon.
Nietes!, loog Kareltje met klem, hij!
Kan me niet schelen, wie begon! ketste
Nico verdere ontboezemingen. Als 't maar uit
is! Begrepen?
De beide kinderen, even timide toch, knik
ten bedremmeld met het hoofd en keken door
het raampje naar buiten.
Ja, maar, begon even later Verhoef zacht
jes, je moet toch werkelijk in aanmerking
nemen, wie de aanleidende oorzaak is van die
eeuwige ruzie. Ik vind jouw manier van op
treden nogalehvreemd. In dit geval
zou ik toch werkelijk zeggen, dat je Wim eens
wat flinker had moeten aanpakken.
Reuvers haalde de schouders op.
Als 't maar afgeloopen is, vond hij. Je
kunt moeilijk voor elke wissewas gaan onder
zoeken, wie nou de ware schuldige is. Als twee
vechten hebben twee schuld, da's mijn opinie.
Karei haalde de schouders op. Enfin
Ieder z'n opinie!
De verdere reis verliep zonder incidenten.
Ziezoo! herademde Reuvers, toen ze voor
het kleine huisje stonden, ziezoo we zijn
d'r! en achter een dikke, schommelende boerin
die op hun geroep kwam toegeschoten, betra
den ze de drie kamers met pension, die ze
hadden gehuurd.
't Was genoeg! had Karei geoordeeld; iede
re familie één slaapkamer en een gemeen
schappelijke zitkamer.
Maar toen ze 'n half uurtje later weer bui
ten stonden 't was heerlijk in den tuin
stonden de gezichten bedenkelijk.
x Da's niet groot! vond Reuvers.
Niet groot, niet groot, Verhoef's stem
klonk ruzie-achtig, 't is klein, idioot, be
spottelijk klein!
Ja, 't valt mij ook niet mee! vond Alida
bedeesd. Hoe moeten we daar slapen met
z'n allen, met z'n negenen? En dan, met die
hitte! En ze veegde bedachtzaam met haar in
eau de cologne gedrenkten zakdoek over het
voorhoofd.
Enfin, 't zal moeten, berustte Reuvers,
dwaas afstekend in z'n zwarte pak tegen den
lichten, groenen voorjaarsachtergrond van
den tuin, met de vele kleurige bloemen.
Er waren vier dagen voorbijgegaan.
Ze hadden gewandeld, veel gewandeld.
Zeg! fluisterde Reuvers z'n vrouw in het
oor, toen ze op één dier tochten een oosen-
blik waren achtergebleven, zeg, vind je 't
nu noodig, dat we op iedere wandeling zoo
veel verteren? En dan, zooals Karei bijvoor
beeld, en Miesaltijd van die dure dingen,
ijs en nog eens ijs!
Nou ja, dat betalen ze toch zélf.
Nou, verbeterde Nico, dat is 't 'm juist.
We hebben afgesproken, dat Verhoef alles zal
betalen, en dan aan 't eind van de vacantie
deelen we dat door twee! Maareh.op
die manier hebben zij van alles het beste en
het duurste en onze kinderen krijgen hoog
stens een glaasje spuit of zoo!
Nou, neem dan ook ijs! ried Alida, maar
haar man weerde af met een verschrikt ge
zicht: Ik zou je danken, dan wordt 't nóg
duurder.
En het blééf zoo!
Maar toen na een week Verhoef met de zij
nen een grooten autotocht had gemaakt,
waarvoor Reuvers had bedankt, uit overwe
ging dat dan natuurlijk een tweede auto noo
dig zou zijn geweest, en toen hij de onkosten-
lijst ter inzage had gevraagd, welke inzage
hem met een hautain gebaar van Karei was
verleend, toén barstte de bom.
Het was bij één der vele dagelijksche ruzie
tjes van de beide rekels, die, zöodra ze zich
aan het ouderlijk gezag wisten onttrokken,
hevig worstelend over den grond tolden, waar
bij in afwijking met de andere malen, Wim
ditmaal de overwinning had behaald en Ka
reltje een gevoeligen bloedneus had gestompt.
Hou dien aap van je dan toch bij je!, ver
weet Kareltjes vader aan Reuvers; wat
doet hij in deze kamer? Hij hoort 'r niet!
Jullie hebben je eigen slaapkamer. Je bent
verdikkeme nooit 's vrij!
Een oogenblik stond Reuvers geslagen; dan
„gaf" hij terug.
Heb ik met jullie meegewlld? Van wie is
het voorste] gekomen, hè? Dat mooie voor
stel om met z'n allen te gaan? Van jouw
vrouw toch zeker! Nou, als ik óóit ergens spijt
van heb gehad
Hij maakte een veelzeggend gebaar.
Ja, allicht! vulde Karei aan, wat zijn
jullie ook voor menschen? Je voelt je bij ons
niet op je plaats, daar zit 'm de kneep. Jij met
je stijve jas.je gelegenheidspak van twin
tig jaar terug! Je had beter thuis kunnen blij
ven! Jullie zijn me een stel pietluttige huis-
musschen, dat ben je!
Reuvers werd bleek.
Hij deed een pas naar voren en siste Karei
toe: En weet je wat jullie zijn? Wil ik je
dat dan 'eres zeggen? Jullie zijn een stel.
klaploopers! Echte onvervalschte klaploopers.
Ja, we hadden zéker beter thuis kunnen blij
ven dan een ander mooi weer te laten spelen
van ónze duiten! Dat maakt maar autotoch
teneet maar ijs, gaat maar uit, verteert
maar! Maar nou is 't uit, afgeloopen, als je
dat maar weet!
En woedend draaide hij zich om.
Lékker! sarde Wim en stak z'n tong uit,
waarna hij met bekwamen spoed z'n vader
volgde door de tusschendeur, die de beide ka
mers van elkaar scheidde.
Dien avond wandelden achter elkaar naar
het kleine stationnetje twee verontwaardigde
families, moeilijk torsend de vele koffers en
valiezen.
Kijk, wees Reuvers z'n vrouw, nou
stuurt-ie z'n bagage niet vooruit, nou-ie 't al
leen moet betalen!
En hij trok nijdig met z'n ééne vrije hand
aan den stijven boord, die nauw z'n hals om
sloot.
En bij het instappen in de smalle coupé van
het lokaaltje waarbij ze elkaar moesten
passeeren keek-ie vlug een anderen kant
uit, terwijl Kareltje z'n doodsvijand nog gauw
een laatsten schop tegen het scheenbeen gaf,
hetgeen hem een goedkeurend knikje van z'n
vader bezorgde.
Z'n tweede vacantieweek bracht Reuvers
door op z'n derde-étage-met-vrijen-zolder-
zonder-balcon-of-iets, zooals Verhoef altijd
wat minachtend placht te zeggen, maar
zonder ruzie, gelijk Reuvers dit keer in ge
dachten aanvulde zónder ruzie
ROME. 12 JULI (Havas—A.N.P.) Vol
gens Italiaansche politieke kringen moet thans
de wederopbouw van Europa geschieden langs
twee wegen: samenwerking tusschen de groote
mogendheden en organisatie van het Donau-
bekken. Italië zou daarbij zeer binnenkort
de leiding nemen wat het front van Stresa
betreft. Nu er geen bedreiging voor Oosten
rijk meer bestaat, wordt de Stresa-politiek
als vervallen beschouwd. Italië zou een en
tente willen voorstellen, tusschen de groote
mogendheden: Frankrijk, Engeland, Polen en
Rusland, d.w.z. een uitbreiding van het vier-
mogendhedenpact naar het Oosten.
Gisteravond werd te Weenen gesproken
over de mogelijkheid, dat Duitschland zou
toetreden tot de protocollen van Rome van
1934 en 1936. Hoewel nog geen bevestiging van
dit bericht is ontvangen, wordt in politieke
kringen dit toch beschouwd als een logisch
gevolg van de Duitsch-Oostenrijksche over
eenkomst.
Overgangsexamens.
HAARLEM Maandag.
Bevorderd naar de tweede klas: Marie M.
van Amstel, Willy Vermeer, Maria C. Vige, Hh.
B. Bergman, B. Enthoven, M. P. Gans, R. v. d.
Haak, T. v. d. Heuvel, H. van Hoek, A. Huges,
P. Roos (voorw.), A. Schouwenaars, H. J. van
Tijn, P. H. de Vries, D. v. d. Want, N. Wartena,
J. Wolff, Maria van Coesant, Catharina M.
van Dam, Alma A. J. Gemmel, Ina J. Kruyer,
Geertruida van Looij, Wilhelmina Out, Inge-
tje M. Vollaard, H. Beijer, D. v. Boekhoven
(voorw.), J. M. Brandenburg (voorw.) G. C.
Ebeli, K. C. Faber, J. M. W. Hos, J. A. Husslage,
H. Kolk, H. P. Lasschuit, J. A. Martin, M. I.
Meijer, K. Outshoorn, J. Uiterwijk, P. Vijlbrief,
H. Zuurendonk, Ursula v. Dam, Jeannette M.
Heynerman, Hetty Stekelenburg, Jannetje
Wanders J. Boelsma, H. G. Daams, D. H. Dros,
J. A. Ebeli, H. Goosens (voorw.), H. Heierman,
H. Inpijn, F. Lindeman, T. Mandersloot. B. A.
Meyer, G. J. Pierlot, M. A. Smit, M. Veldhui
zen, H. v. d. Zee, C. H. Vogelzang, Aletta
Germeraad, Wilhelmina Greebe, Regina E.
Veldheer, Gerda W. Wesselink, J. J. W. Anne-
velt, J. Anthoni, J. K. van Asperen, I. A.
Dragt, A. v. Eden, J. Folkertsma, J. Lakerveld,
A. Sas, P. Slagter, M. van Vliet, A. F. Wickel.
A. C. F. Smit.
Bevorderd naar de derde klas: Jeanne v.
d. Hart, Maria G. Chr. v. d. Putten. Elisabeth
Vink, P. Bakker, E. J. de Boer. W. F. Breiten-
stein, E. J. Brian, G. A. Brongers, W. L. Brugs-
ma (voorw.), C. L. van Donselaar, H. J. van
Gulik, D. J. de Haan (voorw.), G. Jongert, J. J,
van Kampen, F. W. Koster, J. G. Petersen, H.
Reinalda, H. Vos, Eilisabeth Brauckmann
(voorw.). Rie Groeneveld, Johanna P. Koeyers,
Line M. Rosenberg, Th. Beltermann, C. Bou-
ma, H. J. Cassé, J. van Dam, D. W. Hinse, C.
van Hoewijk, P. Kluit, W. A. N. Kruyt, R. L.
Lieve, M. Luikinga, A. C. van Norden, H. S.
Stern, A. F. v. d. Wal, C. J. Wennink, C. J.
Wolzak, A. da Costa Sr., Adele L. de Haas,
Kitty Meeuwig, Anna Zanen, P. de Boer, J. W.
Engelsma, J. H. ten Have, J. J. Hogeland, S. de
Kadt, D. M. H. Kermer, J. W. Lantzendörffer,
C. H. van Looy, J. H. Menke, J. G. Quee. H. M.
Roosekrans, J. W. Schutte, B. E. Sternfield, E.
Vogel, J. de Vries, M. Westerhoff.
Bevorderd naar de vierde klas: Geertrui van
Akkeren. Jacoba C. de Bilt, Elisabeth M. G.
Brakel, Helena J. Fortgens. Wilhelmina G. de
Jong, Marie C. Meulenberg, Elisabeth C. Mul
der, Adriana de Nijs, Lutina Ulderink, H. Ba
ning. S. J. van Beek, H. J. Brian, M. J. Fre-
arikze, J. W. M. Goes, H. E. Hoyerman. H. B.
Kuin. R. van Looij, G. Otto, S. de Rood
(voorw.)Th. Rose, H. H. Sminia, L. C. Stange,
G. J. Stoelhorst.
Gradie Baars, Maria W. Gulden, Antoinette
Oosterheert (voorw.). Franca J. Ossendorp,
Annie A. Schalken, Willy Schoutendorp, K.
Anthoni, C. E. Bakker, P. J. Bos, M. Does, L.
Fibbe, O. van Heuven (voorw.). K. Jongert, E.
C.Keur, G. J. Kruyer, J. Merks, W. B. van
Norden, H. Peschar, A. L. van Reenen, S. Schel
tens, P. Schultz, J. G. Souman, D. Swens, W.
M. van Breda.
Augustina A. Dijkstra, Wendelina A. Goed
hart, Hermina A. C. Nieuwenhof, Anna C. v.
Waard, Minke v. d. Zee, Reina Wagemaker, M.
Beinema, C. H. Blei, G. J. Boersbroek, G. H.
Bos, H. F. A. van Donselaar, Chr. Drost, B. v.
Gorselen, J. H. Heuer, K. Huges (voorw.), M.
A. Joustra, J. Ketellapper, G. A. Kleyn, J. N.
Korstjens, J. Lindemans, J. D. Meyes, R. V.
van der Mije, J. Plooyer (voorw.), H. J. Rijn-
veld, J. S. F. Tiesselink.
Bevorderd naar de 5de klas:
Maria A. M. Bakkenhoven, Ada Bootsma, Ir
ma W. Korte, Sophia Lemmens, Sornelia Par-
doel, Petronella Chr. H. Steenken, Martina E.
J. Yff, J. C. Bosaans, H. Bais, J. J. ten Cate, F.
M. Dingemans, S. Duinker, A. C. Hinze, H. F.
Jantzen, Th. W. Jenting, J. C. Kal, J. Kan
(voorw.), M. H. Panhuyzen, J. F. Postuma, G.
C. J. W. Saelman.
Johanna B. Geertsema, Catharina Grisel,
Wilhelmina M. C. Hogeland, Johanna Lit, Jo
hanna P. Mandersloot, Cornelia H. Onkenhout,
Annie J. Quee, Petronella Timmer, J. Balk, A.
C. v. d. Berg, A. J. C. v. Donkelaar, J. Drost, H.
J. Hinfelaar, W. Klip, K. Koopman, G. Len-
nings, G. F. van Löben Sels, A. Rosenberg, R.
Steenhuysen, G. Stücker.
Catharina G. v. Asperen, Johanna Hagmeis-
ter, Catharina C. Huldy, Louise Matzinger,
Aaltje Mosch, Henny Veen, A. Baas, J. C. Blom,
P. Bos, A. Brandt, W. B. Engelenberg, G. Fort-
gens, A. H. Hagedoorn, L. A. ten Kley, H.
Kuik, J. W. Rodenboog, G. van der Wijk.
Hermanda C. van Aken, Marie E. Drees, Fre-
derika M. A. Frantsen, Lena W. Kapteijn den
Boumeester, Elsje v. Lookeren, Geertje van der
Stad, Elisabeth W. Visser, F. P. Oorver, H. F.
Hoyer, W. A. Kermer, D. Koning, P. Ligten-
stein, D. Molenaar, R. E. Schultz, A. H. Sipke-
ma, D. Smit, H. Visser, W. P. Wouters, W.
Zwart.
MULO-EXAMENS.
HAARLEM Maandag.
Geslaagd voor diploma a: IJ. P. van Egmond,
Heemstede.
Geslaagd voor diploma b: J. van Dijk, G. M.
J. Heule, G. de Lange, C. Romers, en IJ. de
Jong, allen te Haarlem, J. H. Smeets, Overveen,
R. J. Bouricius Heemstede, J. Hofland, Bloe-
mendaal, R. Alting du Cloux, Aerdenhout, G.
W. Beun, Haarlem, D. Maasen, Overveen, J.
Ch. Bosvelt, E. R. de Haas, en K. Marree, alle
drie te Haarlem.
PERSONALIA.
Aan de Vrije Universiteit te Amsterdam is
geslaagd voor het doctoraal examen klassieke
letteren de heer D. van Dokkum, te Haarlem.
Iedere vrouw is aan zichzelf en haar om
geving verplicht, zich zoo goed mogelijk te
kleeden en te verzorgen, zoodat zij, zonder mooi
of zelfs knap te wezen, een prettige, aange
name verschijning is.
Wij moeten er dus niet prat op gaan, dat
de buitenwereld ons een goed gekleede vrouw
noemt, och, die wereld kan ons tenslotte on
verschillig laten, wij moeten er veel meer eer
in stellen, ons aan de huisgenooten zoo goed
mogelijk voor te doen.
Niet denken; het komt er voor hen niet op
aan; integendeel, het komt er voor hen juist
op aan.
Wij kunnen niet ontkomen aan den onbe-
haaglijken indruk, dien een slecht gekleede
vrouw maakt in het mooiste en meest luxueuze
huis.
Zij heeft dan zooveel zorg besteed aan de
inrichting van de woning, zij zal er prijs op
stellen dat alles daar glimt en blinkt, maar een
enkelen blik in de spiegel zou haar de over
tuiging moeten geven, dat zijzelf detoneert in
die omgeving.
Dat mag niet; in huis geen afgedragen
avondjaponnen en oude sloffen, maar flat
teuze, aardige jurken, met zorg en smaak ge
kozen of gemaakt.
Ik hoorde in dit verband een aardig voor
val dat ik even wil vertellen. Een kennis van
mij bezocht een getrouwde vriendin, moeder
van drie allerliefste kinderen.
't Was 4 uur, de theetafel stond klaar, de
kamer zag er vriendelijk en gezellig uit.
Prettig dat je komt, verwelkomde de huis
vrouw, ga hier zitten, dit is een heerlijke stoel;
kijk de nieuwe modebladen maar in, ik heb er
net een paar ontvangen, want je moet mij nog
even excuseeren.
Maar, weerde dé bezoekster af, je behoeft je
toch voor mij niet te ver kleeden, blijf gerust
zoo.
Neen, zei ze een beetje verlegen, ik, och,
je zult me natuurlijk kinderachtig vinden, ik
weet, dat verscheiden vrouwen er zoo over
denken, maar zie je, ik kleed mij altijd voor
de kinderen. Dat klinkt misschien erg gek,
maar ik heb opgemerkt, dat de kinderen het
prettig vinden en daarom zal ik het geen dag
verzuimen.
Er wordt wel eens beweerd dat kinderen er
niet eens op letten wat moeder aan heeft,
maar ik heb andere ervaring opgedaan en
daarom ben ik er trotsch op te zeggen, dat ik
mij zoo goed en zoo leuk mogelijk kleed voor
de kinderen. Ik wil, dat zij in mij iets anders
zien, dan alleen maar moeder, die voor hen
zorgt en hen met alles helpt.
Ik wil voor mijn kinderen zijn het mooiste
en liefste, dat er op de wereld bestaat en daar
toe wil ik mij gaarne eenige moeite getroosten.
Het was een eigenaardige en toch sympa
thieke bekentenis en mijn kennis wachtte met
spanning het resultaat af.
Frisch en welverzorgd kwam de gastvrouw
weer te voorschijn en toen even later de kin
deren thuis kwamen uit school, kon de waar
heid van haar stelling duidelijk worden ge
demonstreerd.
Verrukte uitroepen van de kinderen, die allen
om strijd moeders mooie jurk bewonderden.
Wat zag moeder er weer lief en mooi uit.
Wat waren ze trotsch op haar en het gaf hun
een prettige sensatie, dat moeder zich kleedde
voor hen.
Er zullen ongetwijfeld vrouwen zijn, die óf
hierom lachen óf de schouders ophalen met
een onverschillig: wat een dwaasheid je mooi
te gaan maken voor je kinderen, alsof het op
het uiterlijk alleen aankomt
En toch steekt hier meer in dan zoo op het
eerste gezicht lijkt.
AMY GROSKAMP—TEN HAVE.
LONDEN, 13 Juli (Reuter). In hun com
mentaren op het Duitsch-Oostenrijksche ac
coord spreken de bladen algemeen de mee
ning uit, dat de overeenkomst althans voor-
loopig de spanning in midden-Europa ver
mindert. Zij betwijfelen echter, of daardoor
een permanente oplossing bereikt zal zijn
De Times" wenscth Hitier geluk en ver
klaart, dat het accoord stabilisatie en paci
ficatie in Midden-Europa moet brengen. Het
blad is het eens met Italië, dat op het stand
punt staat, dat ook Duitschland de confe
rentie te Brussel moet bijwonen.
De Daily Telegraph schrijft, dat de eerste
indruk in Engeland een van groote voldoe
ning is geweest. Overigens constateert dit blad
dat de banden tusschen Duitschland eener
zij ds en Italië en Hongarije anderzijds ver
stevigd zullen worden, hetgeen zou kunnen
leiden tot de vorming van een revisionistisch
blok.
Volgens de Morning Post is het gevoel van
tevredenheid getemperd door de plotselinge
aankondiging der overeenstemming. Het
schijnt, dat Hitier een van zijn doelstellingen
voorloopig in den steek laat om zijn krachten
te concentreeren op het slagen van een an
dere: Het drijven van een wig tusschen
Frankrijk en zijn vrienden
De Daily Mail verklaart, dat Italië en
Duitschland de twee meest bewapende landen
van Europa, in het vervolg een gemeenschap
pelijke politiek zullen voeren en een onweer
staanbare combinatie zullen vormen.
Volgens de „Dailv Express" heeft Engeland
reden tot verheugenis, omdat door het ac
coord de pacificatie in Midden Europa be
vorderd zal worden.
s t.- n
Als Jumbo het warm krijgt.
PARIJS, 13 Juli (Reuter) In een rede op
een door de Socialistische Partij georganiseerd
volksfeest heeft de secretaris-generaal Paul
vaure, tevens minister van staat, verklaard,
dat het programma van het Volksfront in en
kele weken geheel verwezenlijkt zal worden.
De regeering behoeft geen sociale revolutie te
verwekken, daartoe heeft zij geen volmacht.
Faure keerde zich verder tegen de banken, die
de inschrijving op de door de regeering uitge
geven leening willen belemmeren. Indien de
leening niet het verwachte resultaat heeft,
aldus zeide hij, zullen wij de vermogens mobi-
liseeren.
