Feestvreugde in
het heele land.
Het Geluk ligt in de Sneeuw
BEVERWIJK
SANTPOORT
ATTENTIE!
„Onder Twee Vlaggen"
ÏTYnP THEATER
La U AU1\ BEVERWIJK.
Vreudevuur in
Meer menschen op de been dan
op Prinsjesdag?
Vorstelijke ondertrouw.
Haag ontstoken
MAANDAG 21 DEC. 1936
Het jubileum van het
Doopsgezind Zangkoor.
FEUILLETON
Het grootsche en fantastische filmwerk
met VICTOR MC. LAGLEN, RONALD
COLMAN, CLAUDETTE COLBERT,
ROSALIND RUSSELL, wordt VRIJDAG
a.s. uitgebracht in het KERSTPRO
GRAMMA van het
(Adv. Ingez. Msd.j
installatie van den nieuwen geestelijken ad
viseur, kapelaan J. Wuyster. Kapelaan Wuys-
ter dankte den voorzitter voor zijn hartelijke
ontvangst en toonde zich gaarne bereid de
geestelijke en stoffelijke belangen der leden te
behartigen. Het verslag van de laatst gehou
den ontwikkelingsdagen der L. T. B.'ers had
spreker reeds bestudeerd. Een bewijs van de
kracht van den L. T. B. leverde kort geleden
een niet-R. K. tuinder, die aan spr. verklaarde,
Overal in het land heeft men
Zaterdag den ondertrouw van Prinses
Juliana en Prins Bernhard feestelijk
gevierd. In Noord en Zuid, in Oost en
West heeft men gevlagd, optochten
georganiseerd, défilé's gehouden, of op
andere wijze uiting gegeven aan de
vreugde, welke er leeft onder ons volk
over deze blijde dagen voor ons Vor
stenhuis. De feestroes heeft zijn
hoogtepunt echter zeker in Den Haag
bereikt, waar den ganschen dag tien
duizenden in de versierde en verlichte
straten op de been zijn geweest.
Om 12 uur werd Zaterdagmorgen de af
kondiging van het voorgenomen huwelijk van
Prinses Juliana en Prins Bernhard aan het
Haagsche stadhuis aangeplakt, welke aankon
diging als volgt luidt:
De ambtenaar van den burgelijken stand
der gemeente 's-Gravenhage verklaart, dat
door aanplakking van dit geschrift aan het
huis der gemeente op heden, Zaterdag den
19den December 1936, des middags te 12 uur,
afkondiging geschiedt van het voorgenomen
huwelijk van Z. D. H. Prins Bernhard Leopold
Frederik Everhard Julius Curt Karei Godfried
Pieter van LippeBiesterfeld, oud 25 jaren
en H. K. H. Prinses Juliana Louise Emma
Marie Wilhelmina der Nederlanden, Prinses
van Oranje-Nassau, Hertogin van Mecklen
burg, enz. enz., oud 27 jaren, beiden wonende
alhier.
De ambtenaar van den burgerlijken stand
voornoemd: De Monchy.
Zanghulde en vaandelgroet.
Te kwart over elf werd door 500 school
kinderen, onder leiding van den heer v. Rams-
horst, aan het vorstelijk bruidspaar een zang-
hulde bereid bij het paleis Noordeinde, terwijl
deputaties van vele vereenigingen een vaan
delgroet brachten.
De Prinses en de Prins woonden de plech
tigheid bij, terwijl de Koningin achter een der
vensters bleef.
Toen bet laatste lied van de zanghulde was
verklonken, barstte opnieuw een daverend ge
juich los. Eenige zwakke meisjesstemmen zet
ten te hoog „Lang zullen zij leven" in, maar
de menigte nam het over, de kinderen, niet
langer onderworpen aan de muzikale disci
pline van den dirigent, veroverden het, en jui
chend klonk het „In de gloria", gevolgd door
een daverend „Hiep Hiep, Hoera".
En toen even een stilte viel, waren het
eenige diepe mannenstemmen, die vers 3 van
psalm 134 inzetten. Dirigent van Ramshorst
was nu op zijn qui vive en stond in een oog
wenk weer op zijn dirigeer-gestoelte, om aan
dezen zang leiding te geven.
Plechtig en gedragen klonken uit de me
nigte de diepgevoelde woorden „Dat 's Hee-
ren zegen op U daal".
Het was een ontroerend oogenblik en het
bruidspaar op het balcon was zichtbaar onder
den indruk. Op de korte stilte welke even
bleef hangen, volgde echter opnieuw een da
verend „Lang zullen zij leven". Prinses en
Prins dankten lachend. De vaandels neigden
ten groet en dan keerden beiden in het paleis
terug.
Vóór de zanghulde was het bruidspaar een
groote mand met witte seringen aangeboden.
Na de zanghulde en den vaandelgroet stel
den de deelnemers daaraan zich in de Heul-
dat als Iets bereikt mocht worden op ons ter
rein, dat alleen ging via den L. T. B. Ingeko
men was een schrijven van den geestelijken
bondsadviseur prof. Cleophas, waarin werd
aangedrongen op stichting van een retraite
fonds. Op advies van den geestelijken advi
seur werd een commissie benoemd, die plan
nen zal uitwerken tot stichting van een re
traite-fonds. Een schrijven was ingekomen
van den secretaris, den heer C. Post, waarin
deze meedeelde, dat hij door drukke bezig
heden genoodzaakt was als secretaris te be
danken. De voorzitter dankte den aftredenden
secretaris voor het vele werk door hem ver
richt en deelde mede, dat thans als zoodanig
functioneert de heer P. Heeremans. Voorts
verzocht het bestuur omgaand opgave te doen
van leeg land en land bezet met aardbeien,
zulks in verband met de aanvrage om steun
bij aankoop van mest. Waarschijnlijk zal de
gemeente de belangrijke groep tuinders in de
zen weer ter wille zijn. Binnenkort zullen
eenige propaganda-avonden worden gehouden
tot welker bezoek werd aangespoord.
Namens vele leden bracht de heer W. Bol
dank voor den extra-steun, die verleend was
op de aardbeien. De voorzitter zeide, dat een
groot deel van dit succes was te danken aan
den heer Jac. P. Nijssen, die in laatste instan
tie den Minister overtuigde, dat deze steun
noodig was. Na dank gezegd te hebben voor
de groote opkomst sloot de voorzitter met
gebed.
straat en in het Noordeinde op voor een korte
marsch door de stad.
Rijen dik stond het publiek langs den kant
van den weg geschaard om den fleurigen
stoet gade te slaan.
Op het binnenhof werd onder de tonen van
de postharmonie, die ook gedurende den op
tocht onafgebroken gespeeld had, rondge-
marcheerd tot allle deelnemers daar ver
zameld waren. De ouders van de schoolkinde
ren die in den optocht meeliepen, waren daar
eveneens samengekomen, om hun kroost weer
op veilige wijze naar huis te begeleiden.
Alvorens echter ieder weer zijns weegs ging,
hield generaal Wagner een korte toespraak
tot de aanwezigen. Hij zegde, als voorzitter
van het comité tot luisterrijke viering, ieder,
die meegewerkt had aan de vaandelhulde,
dank.
Namens het prinselijk bruidspaar en namens
de Koningin bracht spr. dank over aan allen,
die aan de hulde hebben deelgenomen. Spr.
deelde nog mede, dat de koninklijke familie
door de hulde diep ontroerd was.
Vreugdevuur ontstoken.
Zaterdagmiddag heeft het vorstelijk bruids
paar een bezoek gebracht aan het Juliana-
monument, waarop Prins Bernhard het vreug
devuur, dat deze dagen op het monument zal
branden, heeft ontstoken.
Duizenden hadden zich in verband hier
mede rond het monument verzameld, die de
Prinses en den Prins bij hun aankomst luide
toejuichten. Nadat bloemen waren aangebo
den en verschillende aanwezigen waren voor
gesteld, heeft ir. Bongaerts, die een toespraak
hield en tenslotte Prins Bernhard met de vol
gende woorden uitnoodigde het vuur te ont
steken;
„Doorluchtige Hoogheid, alom zal er vreugde
zijn, doch de Bezuidenhoutwijk is er van over
tuigd dat die vreugde haar hoogtepunt heeft
in uw eigen hart. Daarom veroorloove u mij
U uit te noodigen met eigen hand het sym
bool dier vreugde te ontsteken. Mag ik U
daartoe een feestelijk brandenden fakkel
overhandigen."
Na deze woorden reikte ir. Bongaerts Prins
Bernhard, die naar voren was getreden, een
brandenden fakkel over, die bevestigd was aan
een langen, met groen omwikkelden staaf, in
het midden waarvan met rood-wit-blauw en
oranje-lint een bouquet witte bloemben was
bevestigd.
Terwijl de muziek uit de Valerius' Gedenck-
klanck het oude „Wilt heden nu treden" in
zette, plofte de vlam in den lichtbak boven
het monument aan en verlichtte de hoog op
laaiende gloed de omgeving, die reeds in de
schemering van den vallenden avond was ge
huld.
Een luid gejubel klonk uit de menigte en
met enkele woorden dankte Prins Bernhard
den heer Bongaerts voor de uitgesproken ge-
lukwenschen. Nadat van de leden van het
comité was afscheid genomen, namen Prins en
Prinses en de leden van het gevolg in de
auto's plaats voor den terugtocht.
Door de Juliana van Stolberglaan, Laan v.
Nieuw-Oost-Indië en over het Bezuidenhout
reden Prinses Juliana en Prins Bernhard naar
het paleis terug, waar dezelfde schare, die het
vorstelijk paar bij het uitrijden bejubelde, aan
wezig was.
Onder vreugdevol geroep reed de auto van
de Prinses voor het paleis. Op het bordes
dankte het paar nog om dan achter de glazen
deuren uit het gezicht te verdwijnen.
Even later waren Prinses Juliana en Prins
Bernhard nog voor een venster van de eerste
verdieping zichtbaar, hetgeen tot nieuwe
juichkreten aanleiding gaf.
Langzamerhand keerde de rust voor het
paleis terug, voorzoover daar in deze dagen
sprake van kan zijn.
Enorme menigte 's avonds
op de been.
Men sprak op Prinsjesdag dit jaar van een
drukte zooals zelden in Den Haag was ge
weest. Een half millioen menschen zouden
er dien dag geweest zijn. Het cijfer is moei
lijk te controleeren, maar tegengesproken is
het niet.
Onze indruk was en de hoofdcommissaris
van politie bevestigde het, dat het Zaterdag
avond drukker was dan op den derden Dins
dag van dit jaar. In de binnenstad bewoog
zich een compacte menschenmenigte voetje
voor voetje door de hel verlichte en bont
versierde straten. Er was haast geen doorko
men aan en de politie zorgde voor zoover
mogelijk voor één richting verkeer.
Het rijdend verkeer was tot het strikt
noodzakelijke beperkt. Alleen doktoren, leve
ranciers en anderen, die konden bewijz u,
dat zij de stad per voertuig in moesten,
werden doorgelaten.
Voor het paleis Noordeinde was het in het
begin van den avond een dusdanig gedrang,
dat de politie genoodzaakt was, met behulp
van touwen een afzetting te maken ter voor
koming van ongevallen. Dank zij dezen
maatregel in het belang van de openbare
orde zijn er voor zoover onze informaties
strekten geen ongelukken van eenlg be
lang voorgekomen. Wel viel er af en toe
iemand flauw of werd onder den voet geloo-
pen, maar de eerste hulp, kon steeds door
plaatselijke behandeling Ihet euvel herstel
len.
Deze afzetting was ook noodig om een 200-
tal leden der vrouwelijke studentenvereeni-
ging uit Leiden door te laten voor het bren
gen van een serenade aan de Prinses, oud
lid dezer vereeniging.
Deze hulde vond tegen half elf op het
voorplein van het paleis plaats. Voorafge
gaan door het Leidsch harmoniegezelschap
„De Post", onder het spelen van de Lippe-
Detmoldmarsch, marcheerden de leden van
de V.V.S.L., die met autobussen uit Leiden
waren gekomen, uit de Oranjestraat naar het
Paleis. Het Wilhelmus en Ihet Lippische
volkslied werden gespeeld en de meisjes zon
gen het jonge paar, dat voor een der vensters
van den linkervleugel verscheen, het „Io
Vivat" en het clublied toe.
Op het bordes ontvingen Mr. J. C. baron
Baud, kamerheer van de Prinses en jhr. ir.
Röell, 's Prinses waarnemend secretaris het
bestuur der vereeniging, dat geruimen
tijd ten Paleize heeft vertoefd en
door de Prinses en den Prins is ontvangen.
Het Leidsche Studentencorps nam wegens
den corpsrouw, aangenomen in verband met
het overlijden van een der corpsleden, geen
deel aan de serenade.
Hartelijk wuivend met haar fakkels ver
trokken de meisjes tegen elven.
Het bleef ook hierna nog heel lang druk
in de stad.
De verlichting aan den bruidsweg was
vanavond voor het eerst aan en trok na
tuurlijk zeer de aandacht.
„Uit het leven der Oranjes".
Voor een uitverkocht huis is Zaterdagavond
in den Koninklijken schouwburg te 's-Gra
venhage de gala-première gegaan van het
door Ben van Eijsselstein geschreven histo
rische spel ,,Uit het leven der Oranjes", onder
auspiciën van het Nationaal Jongeren Ver
bond opgevoerd door het Vereenigd Rotter-
damsch Hofstadtooneel onder leiding van
Cor van der Lugt Melsert.
Ben van Eijsselstein heeft kans gezien in
zes boeiende tafereelen te toonen, wat de
verschillende Prinsen van Oranje voor Neder
land en voor het Nederlandsche volk hebben
beteekend. Hij bracht ons in 1572 voor den
Briel, in 1574 bij het ontzet van Lei
den. Hij toonde ons in 1580 de sterfscène
van Juliana van Stolberg op den Dillenburg,
in 1590 de geschiedenis van het turfschip van
Breda. Bijna een eeuw overslaand zagen wij
in 1688 het vertrek van Prins Willem III naar
Engeland, waar hij koning-stadhouder zou
worden, en tenslotte in twee kleurige tafe
reelen voerde hij ons naar Scheveningen
kort voor het vertrek der Franschen en
maakte hij ons in de slotscène getuige van
den terugkeer van den Prins van Oranje in
1813.
In Holland staat een huis.
In den Amsterdamschen Stadsschouw
burg ging Zaterdagavond een galavoorstel
ling van „In Holland staat een Huis", een
spel, door M. Nijhoff en Antoon van Duin
kerken geschreven.
Er was veel belangstelling voor deze opvoe
ring van de Amsterdamsche tooneelvereeni-
ging.
In het eerste deel van het stuk, dat door
M. Nijhoff is geschreven, groeiden de jeugd
herinneringen uit tot elementen van ons
volkskarakter en doen de prinses (Charlotte
Kohier) tot bewuste toewijding besluiten. Dit
gedeelte, subtiel van toon en gedachte, oogst
te dankbaar applaus van het publiek.
In 't tweede deel, het feest, geschreven door
Antoon van Duinkerken, hadden de spelers
een meer direct contact met gene zijde van
het voetlicht, waartoe de lossere volksche toon
het zijne bijdroeg. De „geest van het goede"
(Frits van Dijk) wint zijn weddenschap
van den „geest van het kwade" (Dick van
Veen), wanneer het volk als apotheose een
rondedans doet om het „Huis in Holland".
Bij eenige passages, waarin het vertrouwen
van ons volk in eigen kracht en in leiding
van Oranje werd utgesproken, betoonde het
publiek met open doekjes zijn bijval. De
décors van P. Koek oogstten bij den aanvang
van het tweede gedeelte een afzonderlijk
applaus.
Paul Huf declameerde na het slot het vol
ledige Wilhelmus, dat staande werd aange
hoord, waarna het zingen van het eerste cou
plet de voorstelling besloot.
Groote belangstelling tijdens de receptie.
Het Doopsgezind Gemengd Zangkoor heeft
Zaterdagmiddag het vijftienjarig bestaan of
ficieel herdacht. In de kerkekamer van het
kerkgebouw der Doopsgezinde Gemeente hield
het bestuur, in tegenwoordigheid van den eere
voorzitter Ds. J. D. van Calcar en den heer H.
van Dijk, dirigent van het koor, een receptie,
die talrijken vrienden van het koor, benevens
tal van zustervereenigingen een welkome ge
legenheid bood te getuigen van de meest har
telijke waardeering. Deze sympathieke gevoe
lens uitten zich, behalve in vriendelijke toe
spraken, ook in een heele reeks schriftelijke
gelukwenschen of werden „met bloemen ge
zegd".
De voorzitter van het jubileerende koor, de
heer Jb. Bakker verheugde zich over al deze
hartelijke belangstelling, waaruit mocht blij
ken, dat de vereeniging, ondanks het feit, dat
zij strikt genomen in de eerste plaats een kerk
koor is, ook bij haar zuster-organisaties goed
staat aangeschreven. Spr. verdiepte zich ver
volgens in de historie en gaf een overzicht
van den ontwikkelingsgang van het koor.
Van de zeer fraaie bekroningen, die het
Doopsgezind Zangkoor op verschillende con
coursen verwierf, herinnerde de voorzitter met
groote w».ardeering aan de medaille van H. M.
de Koningin-Moeder, die de vereeniging ten
deel viel en die voor het koor een des te groo-
ter waarde heeft, omdat het de laatste was, die
Koningin Emma voor dit doel beschikbaar
stelde.
Daarna heeft de voorzitter woorden van
dank gesproken tot den kerkeraad, die het
koor altijd krachtigen financiëelen en moree-
len steun verleende. Bijzonderen dank bracht
spr. ook aan den directeur, den heer H. van
Dijk, wien geen moeite te veel was,
wanneer het de belangen van het koor gold.
Op hoogen prijs stelde spr. de aanwezigheid
van mevr. A. A. van HattumDekker, die niet
alleen als donatrice financiëelen steun ver
leent, maar die bovendien door het bijwonen
van de concerten haar belangstelling toont in
de verrichtingen van het koor.
In zijn dankwoord betrok de voorzitter ook
alle overige donateurs en tenslotte ook de zus
tervereenigingen, met wie steeds hartelijke be
trekkingen worden onderhouden.
Spr. eindigde zijn toespraak met het uit
spreken van den wensch, dat het koor nog vele
jaren in de gelegenheid zou mogen zijn de
godsdienstoefeningen in de kerk op te luisteren.
Schriftelijke gelukwenschen waren ingeko
men van de Kennemer Orkest Vereeniging,
de commissie voor Doopsgezinde gemeenteda-
gen, de Beverwijksche Harmoniekapel, de
Christelijke Gemengde Zangvereeniging „Vox
Humana", het dubbel mannenkwartet „De
Vereenigde Zangers" en de Geheelonthouders
Zangvereeniging D. O. V. De Beverwij ksceh
Harmoniekapel had bloemen gezonden.
Namens het kerkbestuur sprak de heer W.
Rensenbrink woorden van gelukwensch. Spr.
hoopte, dat het koor, onder eminente leiding
van den heer H. van Dijk, op den ingeslagen
weg zou'blij ven voortgaan in het belang van
de Doopsgezinde Gemeente. Als jubilieumsge-
schenk overhandigde spr. een enveloppe met
geldelijken inhoud.
Achtereenvolgens voerden nog het woord een
afgevaardigde van het Mannenkoor „De Een
dracht" te Velsen en de heeren J. Vel voor de
Harmoniekapel „De Eendracht" te Velsen, A.
Hopman namens het Beverwijksch Gemengd
Koor, L. Blaauw voor het Mannenkoor „Zang-
lust", mevr. Kruijt uit naam van het Christe
lijk Gemengd Koor „De Lof stem" en de heer
Middelbeek voor de af deeling Beverwijk van
den Vrijzinnig Christelijken Jongerenbond.
Allen wezen op de vriendschappelijke betrek
kingen, die met het jubileerende koor worden
onderhhouden en gewaagden van de medewer
king, die steeds zoo bereidwillig door het
Doopsgezind Koor wordt verleend, waar en
wanneer deze noodig is.
Nagenoeg alle afgevaardigden boden bloe
men aan. De Harmoniekapel „De Eendracht"
gaf een bedrag in geld voor het aankoopen
van een muziekstuk.
Uit de leden was een commissie gevormd,
die bij monde van den heer Jac. Groot Jr., een
fraaie muziekkast aanbood, een geschenk,
waarmede de voorzitter zeer ingenomen was.
De heer Bakker dankte allen voor de vrien
delijke woorden en voor de stoffelijke blijken
var. waardeering.
De eere-voorzitter, Ds. J. D. van Calcar
voerde vervolgens het woord. „Er is", zoo zei de
eere-voorzitter, „bij het koor maar weinig
noodig of de stop vliegt er af en het is feest.
Maar dat is te beschouwen als een teeken, dat
het gaat, zooals het moet. Men viert nu een
maal geen feest, als daarvoor geen reden is.
Als men den groei en het succes van het
Doopsgezind Zangkoor nagaat, dan mag er ook
feest worden gevierd."
Spr. hoopte, dat de goede geest vele jaren
lang bij het koor zou mogen blijven voortbe
staan.
De voorzitter van het koor sprak hierna het
slotwoord, waarbij hij allen, die het koor in
den loop der jaren moreel en financieel steun
den, dankte.
Hij vestigde tenslotte nog de aandacht op
het jubileumconcert van a.s. Dinsdag, waar
voor nog slechts enkele kaarten beschikbaar
zijn.
INVOER GASAARDE.
Het Nederlandsche motorschip Spes Salutis
is hier van Londen aangekomen met een la
ding gasaarde voor de N.V. Chemica.
Een Wintersportroman.
van
PETER KRAYENBÜHL.
4)
(Nadruk verboden.)
Petra verbergt haar teleurstelling niet. Drei
gend trekt zich weer een rimpel in haar voor
hoofd, recht boven haar zwart-bruine wip
neus. Als zij eindelijk de massage voortzet, doet
ze dat met verdubbelde kracht. En het gelukt
haar werkelijk Dieter een kik te laten ge-
V'Gïl.
Au! schreeuwt hij plotseling, zich daar
bij tot Petra wendend.
Dat is menschenvleesch, wat je daar te
pakken hebt en geen ossenhuid. Voorloopig is
het genoeg
Aan het spit roosteren moesten ze zoo
iemand zei Petra droog, terwijl ze langzaam
opstaat. - Zoo van boven zie je er anders
niet bepaald als een professional uit. Kan
je je niet op een fatsoenlijker manier door de
wereld slaan?
Om die paar ski- en zwemlessen ben ik
xiog lang geen professional, protesteert Dieter.
ONDERHOUD VAN DE GEMEENTE
GEBOUWEN.
Voor het verrichten van de gewone onder
houdswerken aan de gemeentelijke eigendom
men gedurende het jaar 1937 hebben B. en W.
na loting aangewezen:
Voorschilderwerk Gebr. Goedhart; lood- en
zinkwerken H. Broekkamp; timmer- en met
selwerk J. H. Langendijk; stucadoorswerk
firma wed. Hienkens; smidswerk firma Ste
vens.
Wijk aan z'ee: schilderwerk J. Heusdens;
timmer- en metselwerk A. Couzijn; stucadoors
werk M. Kleyn; lood en smidswehk J. J. Bo-
dewes.
DE VEILINGOMZETTEN.
Blijkens het verslag van de Provinciale Com
missie uit de veilingen in Noord-Holland wa
ren de omzetcijfers van de Beverwijksche vei
lingen over het tijdvak van 1 Januari tot 1
Augustus 1936:
Vereenigde Veilingen f 500.528. (In 1935
f 544.200); B.E.T.-veiling f 371.742. (In 1935:
f 395.917) in totaal f 872.270. (In 1935:
f 940.118).
De omzet van alle Noordhollandsche veilin
gen was in de eerste zeven maanden van dit
jaar f 5.740.413 tegen f 5.517.626 in hetzelfde
tijdvak van 1935.
KERSTFEEST VOOR DE ZONDAGSSCHOOL.
De Hervormde Zondagsschool, gevestigd in
het Ned. Herv. Vereenigingsgebouw aan de
Populierenlaan, zal op den Tweeden Kerstdag
het Kerstfeest vieren. De leiding berust bij
Ds. J. A. L. Hooy.
GEHEELONTHOUDING.
De plaatselijke afdeeling van den A.N.G.O.B.
had Zondagavond in „De Weyman" haar jaar-
lijkschen feestavond georganiseerd, waarvoor
de belangstelling niet zoo groot was, als we
wel eens eerder hebben meegemaakt.
Op dezen avond ontbrak als leider de man,
die a.h.w. den ziel van de afdeeling kan ge
noemd worden, de heer Kaspers.
Na het openingswoord van den plaatsver
vangend voorzitter, volgde de onthulling van
de afdeelingsvlag door den heer Van Eijkeren
uit Haarlem.
Deze nam de hem geboden gelegenheid te
baat, om propaganda te maken voor den
drankstrijd in 't algemeen en voor de manier,
waarop de A.N.G.O.B. haar voert in 't bijzon
der: voortkomende uit het hart.
In de 35 jaren, die spr. meeloopt ln de
beweging, is het drankgebruik sterk gedaald.
Men schrijft dit wel eens toe aan de beoefe
ning van voetbal, hockey enz. en ongetwijfeld
heeft de sport haar goeden invloed uitge
oefend. Maar vergeten we niet, dat de kiem
van de drankbestrijding in ons land gelegd
is door pioniers als Goeman Borgesius, Henri
Zeeman en zoovele anderen.
Hierna ging spreker tot onthulling van de
vlag over. Ze is eenvoudig, aldus spr. maar in
onze Blauwe Week zal ze met de andere vlag
gen en vaandels meehelpen om indruk te
maken op de menschen, die nu nog aan den
kcint sfcSL3.il..
„A.N.G.O.B.", zoo eindigde spr., „zal eenmaal
beteekenen: ,AHe nathalzen gehoorzamen
onze beginselen".
Hierna volgde het optreden van de mond
orgelclub, die eerst de samenzang begeleidde,
en daarna o.a. tweestemmig „Gondellied", „De
redders", „Het Roosje" en den „Bak-marsch"
ten gehoore bracht.
De afdeeling genoot voorts de medewerking
van de jeugdgroep „Zonnebloem" uit Krom
menie, die een „bont-programma" afwerkte:
zang, dans, tableaux (Levensvreugd en
Levensvreugd) en tooneelstukjes. Vooral de
tooneelschets „Van Bus en Dam", gesproken
in Zaansch dialect viel buitengewoon in den
SlïldrSfk
Dan voerde de jeugdclub uit Santpoort nog
een tooneelstukje op en zorgde het duo
Hesmerg uit Haarlem voor een prettige muzi
kaal afwisseling.
SANTPOORT—D.H.L. 2—4).
Het begin was sensationeel, want van den
aftrap af scoorde de thuisclub (1—0).
Vijf minuten later was de stand echter
gelijk.
De wedstrijd blijft gelijk op en neer gaan,
doch de D.HL.-doelman krijgt het meeste
werk, wat hij keurig doet. Toch moet zoo wel
hij als de Santpoort-doelman voor de rust nog
eenmaal visschen. Rust 22.
Na de rust scoorde D.H1. nog tweemaal,
zoodat de Delftenaren met 4—2 wonnen.
LAND EN TUINBOUW.
De afdeeling Driehuis-Velsen van dezen
Bond hield een ledenvergadering in ,,'t Huis te
Velsen". De heer Heeremans verwelkomde de
talrijke aanwezigen en wees op het doel de
zer vergadering, n.l. een besluit te nemen welke
houding aan te nemen is bij de verandering,
die valt waar te nemen bij de uitvoering der
crisiswetten.
Deze kentering is, aldus spr. als een gevolg
te beschouwen van het werk der commissie
Van Loon. De nieuwe regeling voor den melk
handel gaat binnenkort in werking en ook de
tuinbouw zal een andere regeling krijgen
Grootendeels zal het werk nu door de organi
saties moeten geschieden, waardoor meer ar
beid van de besturen wordt geëischt. Een al
lereerste eisch is, dat een ieder zich organi
seert; zonder lidmaatschap der organisatie is
men gedoemd als boer of tuinder te verdwijnen.
Zaak is het nu aldus spr., alle boeren en tuin
ders te organiseeren, en vooral de katholieken
in den L. T. B.
Vervolgens ging de voorzitter over tot de
Ik verlang niet als zoodanig beschouwd te
worden!
Hij is ernstig boos. Bolllman heft den kop
op en kijkt hem wantrouwend aan
Tot dusver ben je goed voor me ge
weest Petra, maar daarom behoef je nu niet
zoo uit de hoogte te doen
Bollman onderbreekt zijn verwijt, legt de
zware kop op zijn knie en er ligt zoowaar iets
van verstandhouding in de trouwe honden
ooien.
Ik zou het ook wat graag zoo goed wil
len hebben als jij. 't Lijkt me lang niet on
aardig zoo'n huisje te hebben.en zoo'n
prachtbeest van een hondMaar waar
zou ik van rond moeten komen? Ik zie geen
kans van den wind te leven en van sneeuw,
alleen raak je ook niet verzadigd. Wat voer jij
eigenlijk uit? Waarvan leef je?
Petra staart den man tegenover haar een
oogenblik stom verbaasd aan. Dan treedt ze
echter op hem toe en terwijl ze hem geen
moment uit het oog verliest, zegt ze, na
drukkelijk op elk woord den klemtoon leg
gend:
Dat gaat jou totaal niets aan
Zeer juist opgemerkt, antwoord de ge
prikkelde Dieter. Maar toch wil ik het we
ten. Je hebt natuurlijk geld op de bank of
zoo.
Je zegt dat op een toon. alsof het een
misdaad wasHier, Bolles!
Och nee, geld hebben is op zichzelf
geen schande, maar voor je mij m'n handel
wijze verwijt, dien je toch eerst met je zelf in
het reine te zijn
Petra stookt het vuur in de haard wat op en
werpt er een nieuw houtblok in. De vlammen
geven haar gelaat een goudachtige kleur
Je opmerkingen lijken me nogal brutaal.
Ik weet niet of ik mij dat alles maar kan
laten welgevallen
O, jaJe moet niet vergeten, dat ik
leeraar ben. Ik ben dus vrij om jou te be-
leeraren.
Je wordt gemist in Hotel Kaiserhof
Dat interesseert me op 't oogenblik niet
in het minst. Je schijnt hier zoo'n beetje je
eigen baas te zijn en je aan niemand te sto
renJe hebt de wereld als het ware aan
je voeten2000 meter lager, van Kaiserhof
af gerekendMaar die weelde kan je je
toch alleen veroorloven, omdat anderen
voor je werken
Je schijnt ze niet allemaal bij elkaar te
hebben Of ben je alleen maar jaloersch?
Jaloersch? Ja, dat klopt. Maar m'n
verstand laat niets te wenschen over. Wat ik
zeg, is volkomen juist. Anderen werken voor
jou. Jij laat hen door jouw geld voor je wer
ken, of dacht je misschien dat het geld rente
geeft, zooals een cactus stekels? Tenslotte is
daar niets tegen in te brengen Het ver
wondert me alleen maar dat jou juist dat
bevrediging schenkt. Dat anderen voor je wer
ken en jij van de rente leeft, is ongetwijfeld
een bewijs van voornaamheidMaar van
zelfsprekend is het allerminst! Zie zoo en
nu mag je me er uitgooien. Dieter is klaar
met zijn les
Als je rooken wilt....? Daar aan dien
balk hangen pijpen. En hier is tabak
Petra laat niet merken hoe Dieter's woorden
juist nu bijzonderen indruk op haar hebben
gemaakt. Zij slaat een paar eieren stuk op
den rand van en pan met spek.
Dank je, ik heb m'n eigen gereedschap,
zegt Dieter, terwijl hij uit een rugzak een
doorgerookte houten pijp en 'n tabakszak op
diept.
Een oogenblik heerscht een wat pijnlijk
zwijgen, zwaar als de rookwolken uit Dieter's
pijp. Hij zelf staat aan het venster dat op de
Rotornal uitziet. De zon daalt lager aan den
wolkenloozen hemel en zet de top in een
purpereren gloed. De Annenfluh hult zich in
een nevelsluier; diep onder hem ligt het
bosch, zwart en somber.
Ik moet naar Kaiserhof om mij te mel
den en m'n kwartier te betrekken.
Daar kan Bollman voor zorgen. Met dien
gekwetsten schouder is het beter, dat je hier
blijft tot morgen
Petra vindt ergens een gekreukt stuk pak
papier. Zij strijkt het. glad en met een groot
timmermanspotlood schrijft zij er de volgende
boodschap op:
„Ik heb den skileeraar gevonden. Hij be
vindt zich, licht gewond in mijn hut. Morgen
vroeg komt hij beneden Petra".
Is dat niet wat onvoorzichtig....? waagt
Dieter op te merken.
Hoe zoo.Is meneer misschien bang
voor z'n reputatie?
Niet zoozeer voor de mijne dan wel
Nou dan. Wees dus zoo vriendelijk je aan
de regels van het huis te onderwerpen en
zwijg. Hierboven wordt namelijk veelal gezwe
genbeslist Petra.
Daarna vouwt ze het papier op, steekt het
den St. Bernhard tusschen den halsband en
stuurt het dier met een kort bevel naar Ho
tel Kaiserhof in het dal..
Daar stuit de welbekende, zij het ook zeld
zame bode reeds bij de deur op meneer Hoh-
rain die het epistel eenigszins verlegen door
geeft naar de tafel van baron Girsholm.
Alle pogingen van de geestdriftige gasten
om den dapperen Bollman tot naderbij komen
en zelfs tot blijven te bewegen, worden door
dezen brommend afgeslagen,; onverwijld aan
vaard hij, tevergeefs nageroepen door
de gasten, den terugtocht
Petra en Dieter eten tezamen uit één pan-
hij bemerkt niet, dat het grootste deel van dè
eieren met spek in zijn hongerige maag ver
dwijnt.
(Wordt vervolgd.)
