HET NIEUWE AVONDBLAD
Een boeiend geval.
Op weg naar Curasao.
22e JAARGANG No. 243
DONDERDAG 19 AUG. 1937
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2cents incasso, per kwartaal f 1J20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden. Telef. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER. MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
AD VERTE NTIeN1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIeNOPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid J 3000.— overlijden f 400.verlies van hand, voet ol oog f 200.beide leden duim f 100.één lid duim 50.alle leden wijsvinger 60.—
één of twee leden wijsvinger 25.alle leden anderen vinger 15.één of twee leden anderen vinger 5.arm- of beenbreuk 30.enkelbreuk f 15.polsbreuk f 15.Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz. f 400.—
bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaarttot een maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllus treerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
IJMUIDEN
Met een zeilkotter naar Amerika.
En dan naar Zuid-Afrika, Indië en Australië.
De Holland" in IJmuiden.
Het menschenras bestaat uit tweeërlei na
turen: hokvaste en reislustige. Eerstgenoemde
categorie vormt gelukkig de meerderheid. Want
stel u eens voor als we eens allemaal een kotter
gingen koopen en op een goeden dag in IJmui
den" het zeil beschen om naar Zuid-Amerika
te zeilen. Dan zou er van de wereld niet veel
terecht komen. Al zou het niet kwaad zijn,
als bepaalde lieden eens een grooten zeiltocht
gingen ondernemen.
Maar is het gelukkig, dat de hokvasten de
meerderheid vormen, gelukkig is het ook dat
er nog menschen zijn als de heer J. G. Kuijt,
die thans met een zeilkotter in IJmuiden ligt,
om binnenkort een groote reis te gaan onder
nemen. Ook zulke naturen heeft de wereld
noodig, naturen wien het zwerversbloed snel
door de aderen vloeit. Want het is niet het
minst aan deze ramblers te danken, dat wij
nu kunnen genieten van een kopje koffie, een
pijp tabak, een „blommige" aardappel of van
zooveel andere dingen, die van ver-af komen
en dus lekker zijn.
De heer Kuijt, die met zijn zeilkotter met
hulpmotor aan den steiger van de Alkmaar
Packet voorloopig nog op een veilig plekje
ligt, heeft groote plannen. Slechts in gezelschap
van den heer D. Hofman, evenals hij afkom
stig van Zaandijk zal hij, naar hij ons vertelde,
met zijn scheepje, de „Holland" naar Monte
video varen waar hij een broer denkt te bezoe
ken, dien hij in 27 jaar niet gezien heeft. Van
Zuid-Amerika gaat het weer den Oceaan over,
naar Zuid-Afrika en dan maar verder: Indië,
Australië
De heer Kuijt vertelde ons nog, dat hij ge
durende een kleine dertig jaren alle mogelijke
en onmogelijke zeeën bevaren heeft, zoodat hij
heel goed weet, wat een reis naar Zuid-Ame
rika met zulk een klein scheepje beteekent.
„Als de tocht niet slaagt" aldus de heer
Kuijt „dan ligt het niet aan den kotter, maar
aan ons". Waaruit blijkt, welk een groot ver
trouwen de heer Kuijt in zijn scheepje stelt.
De kotter is 12 M. lang en is gebouwd op de
werf van den bekenden Zweedschen scheeps
bouwer Ofvoljen, die ook het Noordpoolschip
de Fram bouwde.
De volgende week hoopt de heer Kuijt naar
Montevideo te kunnen vertrekken.
VERBETERING.
De logger IJM 204, die gisteren aan den af
slag was, besomde niet f 1540 doch f 650.
VEERTIEN TRAWLERS TER HARING-
VISSCHERIJ.
Het aantal trawlers, dat de haringvisscherij
uitoefent bedraagt thans 14. Het zijn de
Ewald IJM 48, Gerberdina Johanna IJM 38,
Erin IJM 12, Gloria IJM 37, Amsterdam LJM
58, Claasje RO 46, Dirkje RO 53, Aneta IJM
32, En Avant IJM 8, Adelante IJM 19, Maria
van Hattum IJM 1, Comelis IJM 15, Schoorl
MM 39 en I. S. Groen IJM 130.
EEN „VADERLANDSCHE AVOND".
De gezamenlijke R.-K. jeugdorganisaties,
de St. Jozefgezellen. Graal en Kruisvaarders
zullen Zondagavond 29 Augustus een Natio-
len Avond houden in het R.-K. Vereenigings-
gebouw in de Mahustraat.
Als spreker zal optreden de heer H. J.
Drost, centraal-praeses van de Sint Jozef-
gezellen. De jeugdorganisaties zullen ver
schillende liederen zingen.
GROEN VAN PRINSTERER-SCHOOL.
Van de Groen van Prinstererschool deden
drie leerlingen toelatingsexamen voor de
H-B.S. of Lyceum en slaagden alle drie. nl. D.
Blaauboer, S. M. Meijering en A. de Waard.
Elf leerlingen legden het m.u.l.o.-examen af
daarvan tien slaagden en wel voor m.u.l.o.
A: K. Dijkhuizen. W. L. Gjaltema, H. de
Groot, W. Kamink, S. Oderkerk en L. Post en
■oor mulo. B: C. J. Dekker. E. C. N. Ko-
nfog. H. Lustig en W. v. d. Zee. Onder de
laatsten was weer één leerling, die na drie
jarige opleiding het B-diploma behaalde.
(Te Zandvoor l werd dezer dagen
op het strand een aangespoelde
metalen bol gevondendie veel op
een mijn leek, maar na zorgvul
dige afzetting van een stuk strand,
bij deskundig onderzoek een on
schuldige ballastboei, in gebruik
bij de visscherij, bleek te zijn).
Men vindt soms aan ons Westerstrand
Wel vreemde dingen in het zand,
Afkomstig uit de baren;
In Zandvoort speelde thans een bol
Een onverwachte badgastrol;
Die vrees bracht voor gevaren
Het leek verdacht veel op een mijn,
Als dit vermoeden juist zou zijn.
Paste geen achteloosheid;
Men riep dus een deskundig man,
Ter wering van de kansen van
Fatale bolleboosheid.
Terecht werd het niet erg vertrouwd.
Maar, met deskundig oog beschouwd
Bleek het geen mijn te wezen;
Maar slechts een boei voor 't vischbedrijf,
Die niets borg in zijn bolle lijf.
Waarvoor men had te vreezen.
Men heeft voor alle zekerheid,
Dit bolgewas den dood gewijd,
Toen was de angst verdreven;
Maar Zandvoort mocht door deze mijn.
Hoezeer die slechts een boei mocht zijn.
Een boeiend uur beleven.
Toch is voor elk die hiervan las.
Een ernstig woord nog wel van pas,
Als dit een klucht mocht schijnen.
Bedenk dan: als gij bollen vindt
Op 't strand, het altijd wijs is vrind,
Ze aan te zien voor mijnen.
Steeds meer trawlers in de vaart.
In hoofdzaak kustbooten.
Het aantal in de vaart zijnde trawlers
breidt zich voortdurend uit, waardoor het
aantal booten, dat de gewone visscherij op de
Noordzee of de Westkust uitoefent, vrijwel op
peil blijft, ondanks dat er een veertiental op
de haring vischt.
Het zijn thans wel in hoofdzaak kustbooten,
die weer in de vaart worden gebracht, waar
aan de goede besommingen, die dit type dooi
de hooge prijzen van tong en tarbot maakt,
wel niet vreemd zullen zijn.
In de vaart gaan (of zijn gegaan) de Julie
Streiff IJM 139, de Irene IJM 89, de Reiger
IJM 106, de Johanna IJM 107, de Olympia
IJM 111 en de Zeeleeuw IJM 29.
Verder wordt gewerkt op de Inie IJM 5, Olga
IJM 20 en Westland IJM 232, alle booten, die
feitelijk reeds tot de afgedankte behooren.
De CORRIE HEEFT EEN „VERZOUTE"
KETEL.
Het is gebleken dat de ketel van den stoom
trawler Corrie door het gebruik van zeewater
zoodanig „verzout" is, dat een grondige repa
ratie noodzakelijk is.
EEN MOOI BEGIN VAN DE ADAM GDY 94.
Naar wij vernemen heeft de stoomtrawler
Adam GDY 94, schipper Klinkenberg, die
zooals men weet voor zijn eerste reis van de
trawlharingvisscherij met een groote vangst
naar Gdynia onderweg was, aldaar niet min
der dan f 7200 besomd, na een reis van c.a. 14
dagen.
EXAMEN HANDENARBEID.
Voor het te Haarlem gehouden examen
handenarbeid slaagde Zr. A. Zandstra, wijk
zuster van het Witte Kruis te Velsen-Noord.
Zuster Zandstra werd opgeleid door de
Ver. Handenarbeid te IJmuiden.
Een Vissclierijmuseum.
Opening het volgend jaar Mei?
Wij hebben reeds gemeld, dat het bestuur
van de vereeniging IJmuiden's Bloei besloten
heeft een visscherij museum op te richten, om
aldus onze plaats met een aantrekkelijkheid
te verrijken. Het bestuur heeft hiervoor de
moreele medewerking van het gemeentebestuur
verkregen en mag daarvoor gebruiken het
lokaal naast het verkeershuis in de voormalige
openbare school aan het Willemsplein.
Een museum ontstaat natuurlijk eerst lang
zamerhand en kan men niet openen gelijk een
winkel. Daarom doet het bestuur van IJmui
den's Bloei een beroep op de ingezetenen, om
bij de totstandkoming van het museum behulp
zaam te zijn. Reeds mochten de eerste voor-
werpen voor het museum een plaatsje vinden
in het verkeershuis. Dit zijn een miniatuur-
trawlnet en een triplex bord met geconserveer
de schelp- en schaaldieren, terwijl van de N.V.
Vischhandel v.h. Glastra en Co. een stoom
trawlermodel in vitrine in bruikleen werd ont
vangen.
Er zijn reeds verschillende toezeggingen ontvan
gen van trawlervisschers voor bijzondere vis-
schen en schaaldieren uit de diepten der zee. die
dan op sterk water zullen worden gezet en zoo
hoopt men op de medewerking van velen. Want
er zijn zeker genoeg curiositeiten, die de zee
heeft opgeleverd en die hier en daar worden
bewaard, welke een plaatsje in het museum
zouden kunnen vinden. Zoo zijn er ook tal van
scheepsmodellen van stoomtreilers, loggers,
sleepbooten enz., die in het museum een fraaie
afdeeling zouden vormen en die wel in de eer
ste plaats noodig zijn. Maar ook afbeeldingen
van de Visschershaven en alles, wat op de vis
scherij betrekking heeft, zijn welkom, gelijk
ook fraaie en bijzondere schelpen gaarne zul
len worden aanvaard.
Waar IJmuiden en het visscherij bedrijf zoo
nauw met elkaar verbonden zijn, zal het be
stuur zeker ook merkwaardigheden, betrekking
hebbende op de geschiedenis van de plaats,
gaarne een plaatsje geven.
Voor de jeugd vooral, dus ook voor de vele
schoolkinderen, die IJmuiden in den zomer be
zoeken, zal het museum een attractie te meer
zijn.
Plet ligt in de bedoeling van het bestuur van
IJmuiden's Bloei, dat het museum bij den aan
vang van het volgend seizoen, dus in de maand
Mei, zal kunnen worden geopend.
VELSEN
Drukte aan de papierfabriek.
Houtlossing in twee-ploegendienst.
De geweldige houtaanvoer van den laatsten
tijd en de aanvoer van groote hoeveelheden
hout, die in de komende weken te wachten
zijn, maken het noodzakelijk, dat de hout
lossing van Vrijdag a.s. af zal geschieden in
twee-ploegen-dienst.
Hiertoe zal na het reeds groote aantal losse
seizoenarbeiders wederom een vijftigtal losse
arbeiders te werk worden gesteld.
Ook in de papierfabricatie zelf is het bui
tengewoon druk, doch deze geschiedt met het
gewone personeel.
Hoewel de nieuwe papiermachine No. 18,
welke per dag ongeveer 100 ton papier kan fa-
briceeren, op volle kracht draait, is het niet
mogelijk aan alle orders ten volle te voldoen,
zoodat 31 Augustus a^. de papierfabriek op
volle sterkte zal doorwerken om den achter
stand, welke reeds is ontstaan zooveel moge
lijk te kunnen beperken.
DRANKWET.
Bij Burgemeester en Wethouders van Vel-
sen is ingekomen een verzoekschrift van H.
Voortman van beroep bedrijfsleider, wonen
de te IJmuiden om een verlof A, voor den
verkoop van zwak-alcoholischen drank in de
benedenvoorlocaliteit van het perceel Caro-
linastraat no. 16 te IJmuiden.
Vóór 2 September 1937 kan een ieder tegen
het verleenen van dit verlof schriftelijk be
zwaren bij Burgemeester en Wethouders
voornoemd inbrengen.
Madeira, een ideale toeristen verblijfplaats.
Het tankschip „El Camfeador" dat probeerde een regeeringshaven in Spanje
te bereiken werd door een oorlogsschip van generaal Franco tot zinken gebracht.
Er ontstond een reusachtige brand toen de brandende olie zich over het water
verspreidde.
VRIJDAG, 9 Juli, 12 uur des namid
dags; de snerpende fluitsignalen
van de Costa Rica, op één na het
het grootste schip der K.N.S.M.,
hebben weerklonken, familieleden en kennis
sen, voor zoover deze geen uitgeleide doen tot
IJmuiden. staan op de kade, langzaam komt
er beweging in het schip. Handgewuif. zak
doeken, hier en daar vochtige oogen. We
glijden in de richting van het Noordzeeka
naal, de bekende meeuwen vergezellen ons,
het is een zonnige dag. Luttele uren na het
vertrek vangt de IJmuidensche wondersluis
ons op. De lunch-gasten verlaten ons. Het is
ongeveer 3 uur in den namiddag. De groote
deuren openen zich, de volle zee ligt voor
ons. We gaan naar Curasao. De periode van
een zalig niets-doen breekt aan. Eten en
drinken, slapen en mijmeren en gedurende
de eerste dagen schimpen op het weer. Gaan
we daarvoor naar zuidelijker regionen?
Grauwe luchten, geen zon, van tijd tot tijd
fiksche regenbuien, Europeesche kleeren;
zoo was het aspect gedurende vele dagen.
Het opnemen van nieuwe passagiers in Bou
logne sur Mer en Dover, een tweetal aan-
loophavens. welke beide Zaterdags worden
bereikt, blijft een amusant schouwspel. De
Engelsche Zuidkust houdt ons daarna ge-
ruimen tijd gezelschap.
Het Kanaal biedt de noodige levendigheid;
tal van schepen passeeren elkaar. Dan ligt
de Oceaan vóór ons. De Golf van Blscaye
heeft de meesten onzer geen kwaad gedaan.
We groeten onze vaderlandsche kleuren bij
het ontmoeten van de Orpheus. Zoo gaan de
dagen voorbij in een zalig niets-doen, in een
leventje zonder zorgen. Woensdag 14 Juli
kwam echter in den dagelijkschen sleur een
radicale wijziging. Het eerste haltestation
werd bereikt. Omstreeks 10 uur in den mor
gen wordt het zonnige Funchal, hoofdstad
van het eiland Madeira aangedaan. De tou-
risten ontschepen zich, wij slechts om een
mooien autocht te maken. Eenige doosjes
sigaretten kunnen vrij ingevoerd worden.
Dat geldt ook ,voor aangebroken flesschen
eau-de-cologne of parfum. De ranke motor
bootjes brengen ons van de reede naar de
pier. De stad met haar circa 50.000 inwoners
ligt vóór ons. De bloemenvel-koopsters, de
manden op het hoofd en zelf gekleed in een
aantrekkelijk rood costuum, prijzen hun
waar aan. Zij doen dat op bescheiden wijze,
zelfs met een zekere charme, in tegenstel
ling met de bedelende jeugd, die dikwijls op
hinderlijke wijze den bezoeker lastig valt.
Maar dat is dan waarschijnlijk ook wel het
eenige bezwaar, hetwelk men kan ontmoeten.
Al het overige is voor de volle honderd pro
cent wat een tourist kan wenschen.
Het eiland Madeira.
Een recreatieoord bij uitnemendheid, waar
vele landgenooten na een vermoeiende win
terperiode hebben kunnen uitrusten en
nieuwe krachten hebben verzameld. We be
vinden er ons in een Portugeesche provincie,
die met een aantal kleinere eilanden circa
250.000 inwoners telt en welks hoofdstad
Funchal is. Een zalig gebied, waar het zel
den regent en waar het onderscheid tus-
schen zomer en winter al uiterst gering is.
Het eiland is van belang voor ons land. In
het jaargetijde, dat de Engelsche touristen
er ontbreken en de hotels op Madeira niet
ongevoelig zijn voor een zekere aanvulling,
zorgt de K.N.S.M. voor Hollandsche vacan-
tiegangers. Maar voor iets, hoort iets. En uit
die overweging zal men dan ook wel moeten
verklaren, dat het vervoer van aardappelen
en uien tusschen Madeira en West-Indië, in
de maanden dat ons land in die behoefte
niet kan voorzien, grootendeels aan de Ne-
derlandsche vloot is overgelaten. In dat ver
band mag ik niet nalaten nog eens de aan
dacht te vestigen op een uitlating, die mij
op meerdere plaatsen op onze reis trof:
waar onze vlag waait, is bijna altijd na ver
loop van tijd lading te verwachten. Zoo is
het: de beteekenis van onze nationale kleu
ren kan niet hoog genoeg worden aangesla
gen.
Madeira, gebenadigd oord. land van zon
neschijn en bloemen. Is het geen dwaasheid
de lof te zingen over de goede hotels, het
vermaak, de bloemenpracht en de zwem-
mogelijkheden? Velen hebben het eiland be
schreven. bezongen en op het doek gebracht.
Algemeene opmerkingen over Madeira kan
men rustig achterwege laten. Laat mij dan
ook volstaan eenige attentie te verzoeken
voor het meest typeerende. De Zuidkust van
Madeira verkeert in de gelukkige omstan
digheid, dat een hooge bergmuur haar be
hoedt voor storm en regen. De vulcanische
bodem is er reeds lang tot rust gekomen. Een
groen dek bezet de lagere berghellingen. De
wegen en straten die met zwarte steentjes
zijn belegd vrijwaren den toerist voor stofwol
ken. Het voorjaar is de bloementïjd. de zo
mer het badseizoen bij uitnemendheid, tij
dens de winterperiode viert de mondainheid
er hoogtij indien daarvan ten minste
sprake kan zijn en de herfst is de drui-
ventijd. Een dorado op het gebied van den
plantengroei. In de zoele kuststreek de wui
vende palmen, de bananen, het suikerriet en
de fijne, bloeiende klimplanten, die zich
overal trachten door te dringen. De cactus
in al haar vormen, de druif op de berghel
lingen en hortensia's. Een rijkdom, die den
toerist in hooge mate bekoort. Onder die
wonderbaarlijke natuur-uitingen brengen de
auto's ons naar Monte, 2000 voet boven de
zeespiegel gelegen, met een fraai gezicht over
de stad en de zee, In het dorpskerkje ligt de
in 1920 gestorven laatsten Oostenrijkschen
keizer begraven. En van daar gaan wij per
slede naar Funchal terug.
Per hangmat of per slede.
lp) loemenpracht en mooie vergezichten, het
JL* brandende zonnetje en tourïstensouvenirs
zijn in wezen niet typeerënd voor Madeira.
Maar zeer bijzonder op dit fraaie eiland zijn
de wijzen, waarop men zich kan laten ver
voeren. De gesteldheid van den bodem is
daarvan de primaire oorzaak, de bekoring,
welke daardoor op den bezoeker wordt uit
geoefend ongetwijfeld de tweede. De wegen
op Madeira zijn bedekt met betrekkelijk
kleine zwartachtige steenen van vulcani-
schen oorsprong, die zeer glad en ovaalach
tig zijn, dank zij de werking van de bran
ding op de kust. Met groote vaardigheid wor
den deze steenen benut en vormen een dik
wijls spiegelglad dek. Het vervoer van goe
deren in Funchal geschiedt dan ook per slee,
die uitmunt door eenvoud en getrokken wordt
door muildieren of ossen. En al heeft de
auto ten deele het vervoer van passagiers
per ossenslede vervangen toch is voor klei
nere afstanden dit schilderachtige vervoer
middel niet geheel verdwenen.
Het tentwagentje met kleurrijke gordijn
tjes en dito kussens, geplaatst op een stel
roeden, wordt door een tweetal ossen voort
getrokken. De beide „koetsiers" in witte jas
jes en voorzien van stroohoeden met licht
blauwe linten, begeleiden het geheel. Zoo Is
het slede-vervoer in het stadje. Van de ver
der afgelegen dorpen en van hotel Monte is
de slier-slede een veel gebruikt vervoermid
del, waarmede men groote afstanden kan
afleggen. Een rieten bak op een tweetal roe
den biedt plaats voor twee of drie personen.
De stuurraderen worden gevormd door een
tweetal touwen, die aanvankelijk door de
beide begeleiders als trek-touw gebezigd wor
den, maar zoodra de slede op de keien van
de helling voldoende vaart heeft gekregen,
het roer vormen. Met groote handigheid we
ten deze heere nons omlag te loodsen. Het
geheel is meer typisch, dan wel een vorm
van rustig vervoer. De „smeerlap" doet
dienst, zoodra het vehikel te veel aan vaart
gaat inboeten.
Waar deze en andere vervoermiddelen fa
len wordt de hangmat gebruikt, waarin men
zich uit den aard der zaak liggend laat ver
voeren. In huppel-tempo wordt de tocht ge
maakt. Een gordijntje geeft desgewenscht
beschutting tegen de zonnestralen. Het
spreekt van zelf. dat de dragers van tijd tot
tijd moeten rusten. De hangmat met „ba
gage" wordt dan geponeerd in de gaffels van
een vork van een tweetal lange stokken,
welke de dragers bij zich hebben.
Vertrek van Madeira.
't Is namiddag geworden. Met het motor
bootje worden we weer naar de Costa Rica
gebracht, 't Is een en al bedrijvigheid om en
op het schip. Groote collecties geborduurde
kleeden, rieten dekstoelen, madera-tonne
tjes enz. doen een aanslag op de aanwezige
beurzen. Naast onze boot ligt de gepavoi-
seerde Ville de Strasbourg, versierd ter eere
van „le quatorze Juillet". Een 25-tal Portu-
geezen van Madeira schepen zich in, die zoo
meteen in Curacao zullen debarkeeren om
„in de olie" te gaan werken.
Groote hoeveelheden kratten met uien wor
den ingeladen en 's avonds omstreeks 8 uur
weerklinken de bekende fluitsignalen. We
zijn op weg naar de tweede halteplaats,
naar Barbados. Langzaam zijn de verlichte
hotels, het Casino, de belichte toren van de
heilige Clara-kerk met de tombe van Gon-
salves Zarco. de ontdekker van het eiland en
de bergen van Madeira verdwenen. .Zeven
dagen volle zee staan op het programma.
„De Lichthoeve'5 te Santpoort.
Als het kindje binnenkomt juicht heel
het huisgezin!"
Gelukkig wordt dit nog vaak geconstateerd,
ook al verkeert het gezin wel eens in be
hoeftige omstandigheden.
Diezelfde vreugde heerscht ook altijd in
het groote huisgezin „De Lichthoeve aan de
Kweekerslaan te Santpoort, niettegenstaan
de de financieele zorgen daar vooral heel
dikwijls zwaar drukken. Zoo is daar van de
week het duizendste kind ook met gejuich
ontvangen, al werd de vreugde wel wat ge
temperd door het verdriet van de jonge
moeder, die het kind kwam brengen. Ander
half jaar heeft zij het jongetje kunnen ver
zorgen, maar daartoe was zij. omdat zij moet
zwerven, nu niet meer ;r> staat. Zij kan er
echter van overtuigd ?:jr. -ïat haar' jongen,
wanneer 'ij hem over c-nigc tjjd ve--r komt
halen, het in De Lichthoeve aan niets heeft
ontbroken.
Het gezin van zuster Jacq. Kuyck is daar
nu wel bijzonder groot; niet minder dan ze
ventig kinderen, varieerende van drie maan
den tot zestien jaar zijn op het oogenblik aan
haar hoede en die van haar helpsters toe
vertrouwd. Men begrijpt dus, dat daar heel
wat geld voor voeding en kleeding noodig is.
