HET NIEUWE AVONDBLAD
De Honingpot.
IJMUIDEN
Visch en mensch.
22e JAARGANG No. 298
VRIJDAG 22 OCTOBER 1937
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2ya cents incasso, per kwartaal f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS. BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN15 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN. OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KEN NEMER COURANT. POSTGIRO 310791
Gratis OngevaHenverzekerlng voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 20UÜ.— overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet ol oog 200.—belde leden duim flOO— één lid duim 50— alle leden wilsvinser ffio
één of twee leden wjjsvmger ^25.—, alle leden anderen vmger 15.—eén of twee leden anderen vinger ƒ5.—arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk 15.—, polsbreuk 15— Opvarenden van visschers- 'niarinevaartuicen en7 f<u\(T
bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaarttot een maximum van 2000.—, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben arenflen van "refters marlnevaartulgen enz. ƒ400.-
tïog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien liet gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
Onlangs heeft Mussolini zich erg boos
maakt over de critiek, die de oude Lloyd
George op zijn buitenlandsohe beleid ten bes
tehad gegeven/Waarop Woensdag Lloyd George
bij de opening van een fruit-tentoonstelling
te Birmingham, waarop de jury hem eerste
prijzen had toegekend voor „den grootsten
appel ter wereld" en voor zijn honing, zich
aldus uitliet: „Aangezien ik ook een prijs be
haald heb met mijn honing, geloof ik goed te
doen door een deel daarvan aan Mussolini te
zenden, om op beter voet met hem te komen.
Een boos mensch is een slecht onderhande
laar. Mijn pot honing zou dus wel eens van
nut kunnen zijn inzake de onderhandelingen
over de non-interventie in Spanje".
Het is de vraag of Mussolini deze verklaring
en het erop volgende geschenk waardeeren
zal. Slechts zelden hebben dictators blijk ge
geven van gevoel voor humor. Napoleon heeft
het natuurlijk wel getoond, maar die was zon
der eenigen twijfel een man van grooter ga
ven dan de Duce. Maar wie weet! Cadeautjes
uit Engeland zullen Mussolini zelden gewor
den zijn, dit zeldzame geval moet hem dus wel
treffen, de afzender is niet de eerste de beste
en geen mensch blijft tenslotte geheel onge
voelig voor een goede intentie.
Merkwaardigerwijze veranderde op denzelf
den dag, waarop Lloyd George zijn honingpot
rede onder het motto „Men vangt meer vlie
gen met honing dan met^azijn" hield, de Ita-
liaansche delegatie ter Londensche conferen
tie totaal van houding. Zoodat in Engeland
vandaag door velen gezegd zal worden: „Die
oude Lloyd George! Wat een kerel toch! Altijd
nog dezelfde flair"
Graaf Grandi, den vorlgen middag oorzaak
van het bereiken van „het doode punt",
draaide ineens bij. De Italiaansehe regee
ring aanvaardde in hoofdzaak Britsclie voor-
stellen, die al van medio Juli dateeren en dus
ruim drie maanden oud zijn. Ze houden wel
geen afdoende oplossingen in maar ze zui
veren de atmosfeer aanmerkelijk en betee-
kenen voor Eden weer een stuk tijdwinst. Zoo
moet men ze zi,en en dus niet lachen om
punt 1: symbolische terugtrekking van de
buitenlandsche vrijwilligers. Als dat betee-r
kent dat er aan weerskanten een aantal naar
huis mogen hebben die er tenminste bij ge
boft. Punt 2 is van meer belang: zending van
een internationale commissie naar Spanje,
die zal nagaan op welke wijze de vrijwilligers
moeten worden teruggetrokken en die daarop
controle zal uitoefenen. Punt 3 is formeel en
zegt dat de commissie desbetreffende voor
stellen zal doen. Punt 4 bepaalt dat tijdens
het -terugtrekken zal worden nagegaan op
welke wijze aan beide partijen in Spanje de
rechten van oorlogvoerenden kunnen worden
toegekend.
Uit deze punten blijkt dat Eden weer een
stukje verder heeft gemanoeuvreerd en met
voortgezet bekwaam beleid mogelijk nog ver
der zal komen. Begint het terugtrekken van
vrijwilligers eenmaal dan biedt dat den
Spanjaarden ongetwijfeld een prachtige ge
legenheid om tot elkaar te komen, de ver
woesting te overzien, de rekening op te ma
ken en er zelf mee uit te scheiden. Zelfs als
Lloyd George's honingpotgebaar bij Musso
lini zelf weinig waardeering mocht vinden
heeft hij er toch precies het goede oogenblik
voor gekozen en in Engeland zal men de wenk
zeker begrijpen.
Intusschen moeten andere gebaren tot
Grandi's verandering van houding hebben ge
leid. Men kan veronderstellen dat er achter
de schermen het een en ander is geschied:
dat de Pranschen bijvoorbeeld hebben gezegd-
als jullie niet toegeven openen wij morgen
de Fransch-Spaansche grens en dat de
Engelschen daarmee hun instemming hebben
betuigdMaar het is ook wel heel eenvoudig
hogelijk, dat men te Rome het spel te gevaar
lijk en te duur begon te vinden.
Want economisch bezien zit Italië leelijk
de knel. Het, heeft onlangs, om de ont
zaglijke kosten van den Abessijnschen oor-
|°S (en natuurlijk ook van de Spaansche
interventie) te kunnen betalen, een belasting
ingesteld van tien procent op de reserves van
naamlooze vennootschappen het bedrijfs
leven van ieder land moet rillen bij de ge
dachte aan zooiets het heeft wettelijk een
nieuwe samenstelling van het brood voorge
schreven die het in kwaliteit, vermindert, het
heeft maatregelen moeten nemen om de
prijsstijging van een zoo algemeen volksvoed-
sel als olijfolie te voorkomen, het heeft in het
algemeen niet kunnen verhoeden dat de prij
zen van noodzakelijke levensbehoeften stij
gen en dat tal van surrogaten voor het echte
artikel moeten doorgaan. Italië was nimmer
een rijk land en is dat nog niet.
°e Abessijnsche historie heeft al fantasti
sche sommen gekost en blijft dat ook nu nog
doen. De industrie wordt in haar onderne-
Mingsgeest ernstig geremd door een belasting
°P,haar reserves, en daarmee allerminst ge-
•chikter om Abessinië te gaan exploiteeren.
HET FASCISTISCHE ITALIë JUBILEERT. Op 28 October zal in Italië het feit
herdacht worden, dat Mussolini en zijn geestverwanten vijftien jaar geleden den
„Marsch naar Rome" ondernamen. Men ziet den Duce links op de foto.
En dan het Spaansche avontuur, dat eindeloos
schijnt, daar bovenop
Het schijnt een goed moment om in te bin
den. De symbolische pot honing van Lloyd
George, door de Britsche pers als zoodanig
erkend, zou het wat kunnen vergemakkelijken.
R. P.
Het nieuwe programma van
Thalia.
„Huurlingen" en „Metropolitan".
Beroepssoldaten, die hun diensten aan den
meestbiedende verkoopen, wij lezen van hen
in elk historisch werk. De oorlog in vroegere
eeuwen werd door hèn gevoerd en geen krijg
was mogelijk zonder deze soldeniers, die on
der ieder vaandel wilden dienen, mits zij er
maar voor werden betaald.
Maar bestaan zij nog heden ten dage?
Zeer zeker vindt men ook thans nog zulke
avonturiers, wier sol datengeest te heftig is
voor den regelmatigen garnizoensdienst in
vredestijd en die eeuwig op zoek zijn naar
oorden, waar zij hun waren aard van vech
tersbaas kunnen toonen. Nog steeds is de we
reld groot genoeg en is er strijd te over voor
zulke houwdegens.
Welk een aard bezielt hen? Wat gaat om
in deze doldriftige, rebellische naturen? Vor
men zij het uitvaagsel' van het krijgsvolk, of
vindt men onder hen evenzeer prachtfiguren,
als elders?
De film „De Huurling" beantwoordt deze
vragen. Zij toont ons Victor McLaglen als zulk
een „professional soldier", die gecharterd
wordt voor een zeer twijfelachtig avontuur,
waarvoor hij een groote geldsom zal ont
vangen. Maar slaagt hij niet in zijn vreemde
zending dan dit zegt men hem vooruit
zal niemand een vinger uitsteken om hem te
redden. Dan gaat hij tegen den muur, zooals
reeds zooveel huurlingen het loodje legden.
Victor McLaglen is wel 3ïj uitstek de man
om zulk een rol leven te geven. Hij stelt ons
zulk een huurling voor oogen, met al de ruw
heid en rauwheid van zijn professie. Maar
tevens teekent hij dit karakter met al het
gulle en goede, dat daarin te vinden is.
En als anderen, zooals zijn adjudant, zich
in liefdesavonturen mogen storten, hij blijft
de eenzame, die door de wereld zwerft, zon
der thuis, zonder vaderland en zonder rust.
Het is op stuk van zaken slechts een episode,
dit vreemde avontuur van den huurling, die
voor zulk een ongewoon karwei geëngageerd
werd en die daarbij zulk een warme vriend
schap wist te winnen van den jongen, den on
volwassen koning, dien hij ontvoeren moest.
Maar als het verhaal eindigt en alles is vol
tooid, mont de huurling weer zijns weegs gaar.
en nieuwe opdrachten zoeken. Niet* mag kern
'miden. lu; mag geen hart hebben en wiil hij
desondanks een hart heeft, moet hij het ver
smoren.
De tweede hoofdfilm „Metropolitan" met
den grooten zanger Lawrence Tibbett en de
beroemde Virginia Bruce is een film vol hu
mor en spanning.
De scheepsramp op de Noordzee.
De Neeltje Jacoba onverrichterzake
teruggekeerd.
Na .gedurende eenige uren de plaats waar
men vermoedde, dat het Duitsche s-s. West-
.phalia door de Schalbe overstoomd was, te
hebben afgezocht, keerde de Neeltje Jacoba
Donderda gmiddag 1 uur onverrichterzake
terug. Geen spoor van het verongelukte
stoomschip heeft men kunnen ontdekken.
Alleen werd een bus,.verf opgevischt, voorzien
van een Duitsch merk, die wellicht afkomstig
is van de Westphalia.
PLANNEN VAN IJMUIDEN'S MANNENKOOR.
Men schrijft ons: IJmulden's Mannenkoor
heeft weer groote plannen; er staan weer zon
der eenige overdrijving hoogtijdagen voor de
deur. Hoogtijdagen op het gebied van onzen
onvolprezen koorzang waar geheel IJmuiden
weer over zal spreken. Gebeurtenissen waar
door dit koor weer in het centrum der publie
ke belangstelling zal staan.
Niet alleen in de gemeente zelf, maar ook
buiten de locale grenzen zal het koor weer de
aandacht vragen van zingend en luisterend
Nederland. Wat er dan eigenlijk aan de
hand is? „De geest van het dertigjarig be
staan zweeft reeds om onze woning"zei
ons een der bestuursleden van het ensemble.
„Edoch voordat we het bereiken van dezen
mijlpaal kunnen gedenken op een wijze
IJmuidens Mannenkoor waardig, zal er niet
alleen nog heel wat werk verzet moeten wor
den, maar zal er ook van de leden indivi
dueel nog wel het een en ander gevraagd
worden. Het minste (en toch ongetwijfeld
van het grootste belang) is buiten kijf een
regelmatig repetitiebezoek. Hierin toch weer
spiegelt zich de innerlijke gezondheid van elke
vereeniging. Laat men toch bedenken, dat
een trouw bezoek aan de repetities het minste
is, dat van ieder lid gevraagd kan worden en
dat men j'uist door hieraan te voldoen een
vereeniging tot den grootsten bloei kan
brengen. En het bestuur tot grootsche daden
kan inspireeren".
Belangrijke gebeurtenissen werpen hun
schaduw vooruit; daarom wekt het bestuur
alle leden van IJmuidens Mannenkoor op, de
repetities trouw te komen bezoeken.
DE WITTE ZEE-TEELT VAN DE ERIN IJM. 12
In verband met de voorgenomen reis van
de Erin IJm. 1:2 naar de Witte Zee, vernemen
wij nader, dat buiten de aanvulling van het
machinekamer- en dekpersoneel, resp. met een
stoker en twee matrozen, ook nog een z.g.
„deckhand" deze reis zal meemaken.
De aanvulling van de bemanning met deze
„deckhand", welke ook gebruikelijk is op de
trawlers die in Huil thuis behooren en in
den regel reizen naar Beringzee en Witte Zee
maken, is geschied in overleg met de betref
fende vakorganisaties.
De werkzaamheden van een „deckhand"
omvatten zoowel hulp in de machinekamer
als dekwerk.
Bovendien zal ook een marconist voor deze
reis meegaan.
SUPP. VER. „DE STORMVOGEL".
Het bestuur der Supp. Ver. de Stormvogel
verzoekt ons te melden, dat de autobus voor
den wedstrijd Feijenoord—Stormvogels a.s.
Zondag v.m. 11.15 uur vertrekt van de bekende
stopplaatsen.
Donateurs kunnen voor den kostenden prijs
mede. Opgeven vóór Zaterdagavond 10 uur
Kanaalstraat 72.
ARBEIDERS HULP BIJ ONGELUKKEN.
Vrijdagavond a.s. zal in de bovenzaal van
den heer T. de Groot, Wijk aan Zeeërweg
hoek J. P. Coenstraat een vergadering wor
den gehouden van de onlangs opgerichte
afdeeling van Arbeiders Hulp bij Ongelukken
Ooi? ni°Meden zün welkom.
HET PROGRAMMA VAN R. C. BREDEROD1.
Het programma van R.C. Brederode voor
a.s. Zondag luidt:
Brederode 1—Kennemers 3, 10 uur.
Brederode-jun.Beverwijk-jun. 12 uur
D.I.O. 4—Bcederode 2 10 uur.
Concert „Looft den Heer".
Ten bate van het Orgelfonds der
N. H. Kerk.
De flinke reclame-campagne welke voor dit
concert gevoerd was, ten spijt, had de Ned.
Herv. kerk Donderdag beter bezet kunnen
zijn toen ds. Swaan den avond opende en het
concert inleidde.
De uitvoering werd gegeven ten bate van het
fonds, dat gevormd is om gelden bijeen te
brengen voor het herstel van het kerkorgel.
Een bedrag van f 2000 is voor dit nuttige doel
noodig en wy hopen, dat deze avond ook fi-
nancieele baten afgeworpen heeft. Wij schrij
ven: ook financieele, want de voornaamste
winst van deze uitvoering is zeer zeker de ar
tistieke waarde geworden. Dit spreekt bij een
concert van een gemengd koor als „Looft den
Heer" wel haast vanzelf. Vooral nu daarbij
het programma herinneringen opwekte aan
de glansrijke uitvoering van het oratorium
„De Schepping" van het vorige seizoen; twee
fraaie koren uit Haydn's oeuvre ontbraken
immers niet.
Een koraal van Handel onder Stephen Jan-
sens bezielende leiding ten uitvoer gebracht
was een waardige introductie tot Zenoni's O
Bone Jesu, waar het koor reeds meerdere
malen eer mede ingelegd heeft. De doorwer
king der stemmengangen van mannen- en
vrouwenkoor hield de dirigent zeer gaaf; het
was beheerscht tot in elke finesse en klaar
van klank.
Imposant was van Beethovens Die Himmel
rühmen, dat ten volle de gelegenheid bood
eens te laten hooren wat ff voor het koor be-
teekent. Herman Nieland secondeerde aan
het orgel, en al zei het nummer niet zoo veel
als Zenoni's werk, als sluitstuk van den drie
zang schonk het 't vereischte effect.
De groote fuga van het slotkoor uit „De
Schepping" zat er nog goed in en de dirigent
had met zijn materiaal weinig moeite om er
't beste uit te halen. De slotzang van het
eerste deel kon ons qua voordracht meer be
koren; het allegro-tempo bracht leven en
gloed in de stemmen, waardoor het geheel
aan warmte en innigheid won.
Wagner's Wach Auf loopt vervaarlijk hoog
voor de sopranen en het kon niet anders of
deze moesten aan glans inboeten; prachtig
was het mannenkoor, dat ook in Nielands Ge
zang 96 van een buigzaamheid was, waarop
elk koor jaloersch mag zijn. Subliem klonk
het ensemble in de slotkoraal Halleluja, waar
mede „Looft den Heer" ons en velen met ons
weer eens vergast heeft op een uitvoering van
koorzang, zooals we slechts zelden te genie
ten krijgen in een winterseizoen.
De weergave was technisch van een derge
lijk gehalte, dat crit-isch er over te schrijven
eigenlijk overbodig is.
Rie van Pel—Domselaar heeft reeds eenige
goede uitvoeringen op haar naam staan. Haar
volle stem was in dit kerkgebouw zeker op zijn
plaats al had ze het zich voor dit concert niet
gemakkelijk gemaakt met een -aria uit de
Messias en een van Bach. Eerstgenoemde ging
o.i. de zangeres gemakkelijker af dan de on
dankbare klaagzang van Johann Sebastian,
die qua intonatie een stevige techniek vraagt.
Het stemgeluid spreekt in de hoogte goed aan-
er is resonans; in de laagte zit de stem blijk
baar vaster en vormt zich de klank niet zoo
„dragend" als in de hoogte.
Een geheel andere zangeres hoorden we in
de Schubert liederen. Hier was mevr. van Pel
in haar genre: vol glans en warmte was haar
geluid, terwijl ook de expressie getuigde van
de toewijding der zangeres voor deze werken,
die haar tienmaal beter lagen dan 't voor-
Panis Angelicus had onder een mindere ge
lukkige intonatie te lijden en dat was zeer
jammer.
Riek Coppée was de vioolsoliste en voor haar
was het vermoedelijk wel een belangrijke
avond, omdat het (vergissen we ons niet) haar
eerste officieele debuut in onze gemeente was.
Zij heeft reeds meerdere malen haar mede-
wérking aan avonden van geringeren omvang
verleend en wij wisten, dat zij een toegewijd
studente was. Als leerlinge van Jos. de Clerk
is zij grondig geschoold en dit liet zich in de
statige openingsmaten van Handel's Sonate in
D-sroot hooren. Techniek en streek waren
wef bestudeerd en naar haar rechterhand-
ontwikkeling hebben we met genoegen geluis
terd. (Al wenschen wij haar een instrument
toe, dat in de hoogte een warmeren toon ont
wikkelt).
Het Adagio genoot een fraaie voordracht en
die slotsatz zat ook technisch goed in elkan
der.
Het Gebet van Handel in de bewerking van
Carl Flesch is zeker niet het minste van haar
repertoire; speciaal de uitdrukking en inten
tie van de compositie gaf zij zeer verdienste
lijk weer. Mej. Coppée zal van de uitvoering
van dit nummer meer genoegen beleven dan
van vriend Reger's Praeludium. Het is een
verheugend feit, dat de violiste de mensche-
lijke zijde van het vioolspel, n.l. het tempera
ment, niet over het hoofd ziet. Moge zij dit nog
meer cultiveeren.
Niet minder dan 3 organisten verzorgden
dezen avond den patiënt voor wiens herstel
het concert gegeven werd, n.l. Rie Davelaar,
Herman Nieland en J. E. Falk. De eerste was
als begeleidster van de violiste ad rem en voor
het muzikaal waarnemen van deze beschei
den taak ons compliment; het samenspel
klopte.
Herman Nieland solieerde met een eigen
comDOsitie, Prière, waarvan Boellmann en
Grieg het hunne gedacht zouden kunnen
hebben; het was den componist best toever
trouwd er de fraaiste effecten mee te sortee-
ren.
De heer Falk die de zangeres terzijde stond,
deed dit op de bekende en ingetogen wijze
hem eigen. 1-Iet Panis Angelicus getuigde in
het b•'■zonder va" zijn vaarri'gheid op het ko-
nink'ijk instrument.
Ds. Swaan heeft in zijn openingswoord dank
gebracht aan het koor en andere medewer
kers (sters) voor hun medewerking aan het
doel van het orgelfonds. Dit laatste organiseert
eveneens een bazar op 15, 16 en 17 Novem
ber a.s. W.
De visscher wierp zijn lijntje uit
En keerde 's avonds weer met buit.
En toen hij in zijn leunstoel zat,
Toen peinsde hij wijsgeerig, dat
Het toch wel vreemd was, dat de visch.
Die toch een levend wezen is,
Zich altijd nog maar in de vliet
Met aas en hengel vangen liet.
Hoewel hij nu langzamerhand
Moest weten, dat de mensch-aan-land,
In 't wormpje of het stukje brood,
Een scherpe haak verstopt, die doodt.
Misleiding die er voor zijn ras,
Al sedert veie eeuwen was.
Maar neen, hij hapt en hapt maar raak
En voelt dan weer te laat den haak.
Hij dacht slechts aan een maklijk maal
En ging niet wijslij k aan den haal.
Hier blijkt toch wel uit, dat de visch
Een heel wat lager wezen is
En 't onderscheid niet leert, zooals
De mensch doet, tusschen echt en valsch
Het lijkt ook inderdaad misschien
Wel vreemd, van dezen kant bezien;
Maar meent u, dat op dit terrein,
De menschen zooveel wijzer zijn?
Ging niet de mensch, door eeuwen heen,
Steeds stootend aan dezelfden steen,
Misleid door schijn en door bedrog
En wordt hij ook niet heden nog,
Gevangen door een sehoonen schijn,
Die achteraf niets blijkt te zijn,
Dan 't masker voor een scherpen haak,
Die hem helaas maar al te vaak,
Aan 't een of ander lijntje bond,
Vóór hijte laat de waarheid vond?
Zoo gaat het ook reeds eeuwen lang,
In wezen steeds denzelfden gang,
Hoezeer de mensch ook naast den visch,
Een heel wat hooger wezen is
P. GASUS.
Het feest van D. C. IJ.
Een vroolijke avond in Cycloop.
D.C.IJ. heeft gisteravond het behalen van
het clubkampioenschap van Nederland na de
officieele gebeurtenissen gevierd met een
feestavond in Cycloop, die klonk als een klok
en bewees, dat de D.C.IJ.'ers niet alleen dam
men, maar ook feestvieren kunnen.
Het tiental is op grootsche wijze gehuldigd,
maar voor dat het Ran de huldiging toe was
hebben mevrouw Dora Arisz-Schrama, Jopy
van Ossenbruggen, Jack Funny en Master
John de stemming er in gebracht met zang,
voordrachten, dans en goochelen, waarbij
Manna Cornet, voor zoover noodig, voor de
pianomuziek zorgde.
Hierna kwam een officieel intermezzo, de
hiuldiging der tien kampioenen.
De voorzitter van D.C.IJ. de lieer K. de
Jong, herinnerde aan de door D.C.IJ. behaal
de successen en wees op de groote vlucht, die
de damsport in ons land genomen heeft. De
Nederl. Dambond telt thans niet minder dan
4000 leden. Het was een prachtig succes van
de nog slechts 12V2-jarige club, het kam
pioenschap vari Nederland te behalen. Maar
de jongens hebben er fel voor moeten strij
den. Voorts herinnerde de heer De Jong aan
het bezoek van den wereldkampioen Rai-
chenbach, aan de successen der D.C.IJ.'ers
in de wedstrijden om den meestertitel en
andere successen.
De eerste die D.C.IJ. complimenteerde was
de heer A. v. d. Broek, voorzitter van den
Nederl. Dambond, die het goed vond, dat er
nu eens geen dammers, maar artisten in de
zaal waren. Het is een avond, waarop over
dammen niet gesproken wordt, zoodat ook de
familie van de dammers eens kan ge
nieten. De N.D.B. heeft met verwondering
de prestaties van D.C.IJ. gadegeslagen. Waar
andere clubs 25 jaar over doen. als ze het
al zoover brengen, volbracht D.C.IJ. In 12 y2
jaar. Een groote kracht gaat van het bestuur
uit, in het bijzonder van den voorzitter. Zelfs
Amsterdam, Rotterdam en Den Haag, steden
met zoovele tientallen kunnen niet doen wat
D.C.IJ. doet.
Aan het slot van zijn toespraak bood de
heer van den Broek D.C.IJ. een diploma en
een medaille van den Bond aan.
De heer Kroone, viceijvoorzitter van den
DIstrictsbond Noord-Holland huldigde even
eens de club in verband met de behaalde
successen. Ook de heer Kroone zwaaide den
heer De Jong lof toe voor alles wat deze voor
de damsport heeft gedaan. Hij bracht in
herinnering, hoe de Amsterdamsche dam
mers eens den neus hebben opgehaald, om
dat zij den boer op moesten om te dammen;
zij moesten spelen in Wormer, Zaandam,
Haarlem, IJmuiden enz. En nu „hebben de
boeren overwonnen". (Gelach).
Soreker bood een bloemstuk aan en een
medaille voor het behaalde kampioenschap
van Noord-Holland.
Vervolgens complimenteerde de heer Van
Brussel namens de Damclub Wormer, Osen-
darp namens de Bridgeclub IJmuiden, mej.
Adriaan namens IJmuidens Bloei en de Ope-
rette-Vereeniging IJmuiden, P. Heere na
mens stormvogels, Meure namens de Haar-
lemsche Damclub en S. Baarda namens het
eere-comité. Bijna allen boden fraaie bloe
men aan.
De heer K. de Jong en de heer B. Dukel
dankte voor de gebrachte hulde.
Hiermede was het officieele gedeelte ge-
eindied.
Fet eerdere deel van den avond en een
groot deel van den nacht werd met dans,
v.oris- pn muziek doorgebracht.
Alle werven hebben werk,
In Duitschland hebben praktisch gespro
ken alle werven volop werk. Zoo is op het
eilandje Finkenwarder bij Hamburg op een
werf een vrachtmotorschip te water gelaten,
hetgeen in bijna tachtig jaar niet gebeurd is.
