Het groote Avontuur
laan en den Meerweg een verkeerstunnel gebouwd. Het
ijzervlechtwerk voor het gewapend beton
Het aftreden van het kabinet Chautemps. Journalisten wachten op de cour van hotel
Matignon te parijs op den afloop der minister-conferentie
De leden der Chineesche missie, welke op het oogenblik te Amsterdam
vertoeft, brachten Vrijdag een bezoek aan een der Chineesche centra in
de hoofdstad
FEUILLETON
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
In het land van de verschrikking:.
Om vijf uur den volgenden morgen zaten
Riefenberg en de piloten reeds aan de ontbijt
tafel in het „Grand Hotel te Oran. Van
Lebon viel geen spoor te ontdekken. Een
bediende had gedurende een kwartier op zijn
deur getrommeld en dan bemerkt, dat deze
niet eens was gesloten: de planter was af
wezig en zijn bed onaangeroerd.
De piloten meenden hem omstreeks mid
dernacht in een drankgelegenheid te hebben
gezien.
Ja, glimlachte Riefenberg, ik kan me
zoo ongeveer indenken, war die heeft uit
gehangen.
Wat er zoo van zij, gromde de nog
slaperige eerste piloot, wij vertrekken op het
vastgestelde uur mét of zonder mijnheer Le
bon.
Juist op dit oogenblik hoorden zij het ge
ronk van een auto in de eenzame, nachtelijke
stad en even later deed het plantertje zijn
intrede. Hij had een groote, witte bloem op de
borst en 'op het hoofd droeg hij een vuurrood
papieren mutsje. Dronken was hij volstrekt
niet, want hij stond nog stevig op zijn korte
beentjes. Hij was alleen maar buitengewoon
luidruchtig, van een luidruchtigheid, die
heelemaal niet in .harmonie was met de
nuchtere morgenatmosfeer. Hij liet zich op
een stoel vallen en riep tot een bediende:
Koffie, slechte koffie natuurlijk!en
mijn valies.
Op weg naar het vliegveld sloeg de stem
ming van den planter om. Hij had den arm
van den journalist gegrepen:
Ja, zuchtte hij, wij koloniale ratten, we
zijn zoo: gedurende vele jaren zwoegen wij
in het ellendige tropenland in eenzaamheid en
ontbering. Dan gaan we met verlof en maker-
alles op. Daarna kunnen we opnieuw begin
nen. Wat een leven!
Het zal wel beter gaan, als u eens goed
hebt geslapen, suste Riefenberg' en duwde
hem in den hoek van den wagen.
Alvorens in het vliegtuig te stappen,
klampte de journalist een postbediende aan
en vroeg inlichtingen aangaande den Fran-
schen nachtdienst. Samen rekenden ze uit,
dat de brief, dien hij den vorigen avond had
ontvangen, een paar uur na zijn vertrek te
Brussel had kunnen worden gepost.
Dat is dus niet zoo ingewikkeld, over
woog hij. Uit het feit, dat ik vertrokken ben,
heeft men afscheid, dat ik het geheim heb
bewaard. Voor de rest poogt men mij schrik
aan te jagen.
De piloten hadden hun plaats in de cock
pit ingenomen. Driemaal weerklonk „contact",
er deden zich drie explosies voor en achter
eenvolgens gingen de schroeven aan het
wentelen. Een oogenblik later bevonden zij
zich in de lucht om de 995 K.M., die Oran
van Reggan scheiden af te leggen, met als
eenige tusschenlanding den Franschen
woestijnpost Colomb Bechar. Links van het
vliegveld kroop puffend een klein treintje
over de vlakte. Het zou een dag en een nacht
moeten zwoegen om Colomb Bechar te be
reiken.
Het zware geronk van de motoren was
voor Lebon een zacht wiegelied en hij maakte
dan ook dadelijk aanstalten om te slapen.
Riefenberg trachtte hem te overtuigen, dal.
het gek zou staan met een roos in het knoon-s
gat en een kleurig mutsje op het hoofd over,
de woestijn te vliegen.
Ik wil met de woestijn niets te maken
hebben, morde het plantertje nog met een
krachtig gebaar van de hand en sloot de
oogen.
Die zal het mij vandaag niet lastig
maken, dacht de journalist.
Het was de eerste maal in zijn leven, dat
hij zich boven de Afrikaansche woestijn be
vond en het besef, dat hij thans ver was ver
wijderd van al wat betrekking had op de ge
heimzinnige zaak van Ada Iljen, had mede
tot gevolg, dat hij thans nu al zijn belang
stelling kon wijden aan dezen vreemden
tocht.
Spoedig na het vertrek steeg het toestel
tot op 1500 Meter hoogte om de ruiwe, bruine
toppen van de Djebel Tessalabergen te over
schrijden. Daarna kwam een vlakte, schaars
met gras begroeid. Af en toe ontdekte Riefen
berg een tent, groote kudden schapen en de
witte gedaanten van Arabieren. Vervolgens
kwamen de Tiemcenbergen opdagen en dan
strekte de woestijn zich schier oneindig uit
zonder nog .één teeken vanleven.
Nog vroeg in den morgen landde het vlieg
tuig te Colomb Bechar en reed tot bij de me
talen loodsen. Iedereen stapte uit behalve
Lebon, die even de oogen opende, maar ze
dadelijk weer sloot en vervaarlijk snurkte.
Riefenberg kreeg een troosteloozen indruk,
toen hij op den beganen grond stond en om
zich heen keek. Achter hem strekte zich de
nederzetting uit: een kleine verzameling van
huizen en pahnboomen. Maar vóór hem, zoo
ver het oog reikte, ontwaarde hij de dorre
zandvlakte, waarop de zon meedoogenloos
brandde en gegeeseld door gierende winden,
die wolken van zand aanvoerden. De nijdige
korreltjes drongen in mond en oor en en klet
terden tegen het gegolfde plaatijzer van de
loodsen.
De journalist was met een Fransch officier
jaan schuilen onder een afdak en vroeg
'nkeie inlichtingen over den post.
Het leven, moet hier troosteloos zijn
meende hij tenslotte.
De officier glimlachte.
Dank zij de spoorlijn naar Oran is het
hier een paradijs, vergeleken met andere
vooruitgeschoven woestijnposten.
Maar Riefenberg voelde het als een op
luchting opnieuw boven dit paradijs uit te
stijgen en de zandzee van de lucht uit te
kunnen bekijken. Met het 'zicht Was het even
wel niet steeds in orde, al gloeide een witte
zon in de vlekkeloozen hemel. Af en toe kwam
het vliegtuig in hevige ..zandstormen terecht,
zoodat men niets meer kon. onderscheiden:
zon, hemel noch aarde. Na een paar uren
echter ging de wind liggen en kreeg men een
duidelijk uitzicht op de oneindigheid van de
woestijn. De journalist tuurde omlaag en
ontdekte het vage zandspoor, dat door de
vliegers werd gevolgd. Verder waren er andere
belangrijke herkenningspuntenindrukwek-
ketens en af en toe een oase, die uit de hoogte
gezien een ongewonen indruk maakte. De
palmboomen, met den voet in het wit-gele
zand, zonder een spoor van gras of ander
groen, leken op stokken met een zwarten
kuif,
Ondertusschen was de temperatuur op in
drukwekkende wijze, gestegen in het vlieg
tuig. Riefenberg had zijn jas uitgetrokken er
zag hoe zweetdruppels parelden op het ronde
gezicht van Lebon. Diens kermismutsje was
scheef gezakt en de witte verlepte roos wieg
de zachtjes op en neer, gedragen door het
rhythme van een zware ademhaling. Op een
gegeven oogenblik snakte de planter op pijn
lijke wijze naar adem, opende de oogen en
zei met schorren stem: Ik heb dorst. Dat was
begrijpelijk en hoefde geen na-dorst te zijn,
want sedert een uurtje was iedereen op ont
zettende wijze aan het drinken gegaan.
Lebon had zijn roes uitgeslapen maar zijn
humeur was er niet op verbeterd. Hij bracht
de hand naar het hoofd, betastte een beetje
verwonderd het fuif muts je en slingerde het,
vergezeld van de roos, uit het raampje. Rie
fenberg moest lachen en de planter keek hem
even scherp aan,
Omstreeks het middag uur bevond het
vliegtuig zich boven de oase' van Kez-zan en
een paar uur later was Reggan bereikt.
Toen Riefenberg de deur van de kajuit
opende en naar buiten stapte dacht hij ver
schrikt, dat op zijn minst de motoren in
brand gevlogen waren, zulk een ontzettende
hitte overviel hem. Het duizelde hem voor de
oogen. Hij vroeg zich een oogenblik af wat er
gebeurde. Daar kwam een blanke opdagen:-
bloote voeten in sandalen bloote be enen, een
kort broekje, dat nog niet tot aan de knieën
reikte, het bovenlijf naakten blootshoofds
Die vreemde heer reikte hem en den planter
de hand, stelde zich voor als de houder van
het Reggan-hotel en zei lachend:
Welkom te Reggan heer, temperatuur -65
graden,
Lebon was onder den vleugel van het vlieg.-
tuig gesprongen en stond even suf voor zich
heen te kijken.
Ah, zei hij plotseling, dat gaat hier zoo.
Wacht even
Een, twee, drie, had hij zijn jas uitgetrokken,,
zich van zijn boordje en zijn hemd ontdaan
en schold de huid vol van een paar neger
bedienden, die niet vlug genoeg waren om de
kleedingstukken op te vangen.
Achter zijn rug- om gaf de journalist aan
den hotelhouder een teeken, dat hij er zich
niet bezorgd over moest maken, want dat hét'
met de verstandelijke vermogens van den
planter niet heelemaal in orde was.
Ondertusschen waren enkele hotelbedien-'
den opgedaagd, die de koffers en reistasschen
uit het toestel haalden. Als wezenloos volg
den de bemanning en passagiers den hotel-'
houder naar de inrichting, waar zij, aldus
verzekerde de man, koelte zouden vinden.
(Wordt vervolgd),
Een dieseltrein komende uit Utrecht, is Vrijdagavond bij Culemborg ontspoord,
waardoor het verkeer ontwricht werd. Een kijkje op de plaats van het déraillement
De oude Havenkade te Rotterdam is niet vergeten bij de
versiering der Maasstad voor de komende feestdagen
De Maas is tengevolge van den toenemenden was buiten haar oevers getreden en heeft op ver
schillende plaatsen in Limburg overstroomingen veroorzaakt. Een kijkje in de omgeving van Eysden
Edwin E. C. Music, de commandant van
de Samoan «Clipper», die verongelukte,
waarbij de bemanning, bestaande uit
zeven koppen, om het leven kwam
De persfotografen
die in de omgeving
van paleis Soest-
dijk vertoeven en
van tijd tot tijd in
hotel Trier hun
verkleumde lede
maten verwarmen
