KAAPSTAD EN OMGEVING.
D'
HAACSCH ALLERLEI.
VOOR DEN KANTONRECHTER
De Tafelberg;, vanuit den Ouden Compagniestuin gezien.
Door Tafelberg en Duivelsberg beheerscht.
Door
Dr. W. C. N. VAN DER SLEEN
eerste indruk van Kaapstad?
Dat alle pogingen, die Engeland nu
al 125 jaar lang in het werk stelt om
van Zuid-Afrika een deel van het
groote Engelsche wereldrijk te maken, tot nu
toe niet z-oo heel veel hebben uitgewerkt! In
de ruime loods op de kade, waar we onzen
aanhangwagen monteeren, helpen vele rappe
handen, van koffiebruin tot zuiver zwart, mee,
maar allen praten en lachen Afrikaanseh. De
taxichauffeur en de aapjeskoetsier zingen en
vloeken Afrikaanseh. Een het aapje is eigen
lijk een oude Londensche cab, zoo'n gezellig
karretje, waar je getweeën vlak achter het
paard zit en er altijd juist als het knus begint
te worden, een luikje vlak boven de twee el
kaar naderende hoofden opengaat, als de
koetsier komt vragen, langs welken weg je
het al haast vergeten doel bereiken wilt,
Maar de douanebeambte spreekt Engelsch
en de politieagent ook. En wat het meest trof
Toen wij aankwamen, droeg de stad nog den
feesttooi van de kroning van den EngeLschen
koning en die versiering bestond vrijwel hee-
lemaal uit rood, wit, blauw en oranje. E11 dit,
geloof ik, wel niet uitsluitend omdat ook in de
Engelsche vlag het rood, wit en blauw voor
komen, maar wel degelijk, omdat er hier zoo-
velen zijn, die zich de Nederlandsche en vooral
dé''oude Transvaalsche vlag nog herinneren.
"Kaapstad is een stad als elke andere, met
asphaltstraten en electrische trams. Er loo
pen' veel menschen op straat en er zijn groote
kantoren. Allemaal niets bijzonders. Er staan
mooie gebouwen, ook niets nieuws, maar er
worden ook mooie gebouwen gezet op dit
oogenblik en dat is een héél belangrijk ding.
Groote kantoorgebouwen met gebeeldhouwd
granieten gevels staan er in Amsterdam ook,
maar wie zet er op het oogenblik nog een
naast? Daar zit hem de kneep. Er wordt in
Kaapstad nog veel gebouwd; er is leven in de
brouwerij. Ik zag er ook'n mooie bioscoop.
Gebouwd naar het model van een Spaansche
arena, zoom stierenvechtersspul. Je komt van
den ingang omhoog in de duisternis, ziet een
sterrenhemel met jagende wolken boven je.
Dan cypressen, moorsche torentjes, gebouwen,
tralievensters. De illusie is volkomen. Het ding
heet Alhambra.
Eén ding heeft Kaapstad voor boven alle
andere steden, die ik ken en dat is z-ijn Ta
felberg en wat daar nog aan vast zit, namelijk
de Duivelspiek en de Leeuwekop. Waar men
ook een straat afkijkt in Kaapstad, ziet men
op den achtergrond óf de havens en de zee,
óf een der prachtige bergwanden. Denk nu
niet aan Genua of Marseille, daar zijn het
heuvelruggen, waar de stad tegenaan gebouwd
is,
Maar Tafel- en Duivelsberg zijn zoowat dui
zend meter hoog en vooral de Tafelberg is in
zijn bovenste helft zoo steil, dat gerust van
loodrechte rotswanden gesproken mag worden,
waarin slechts hier en daar een kloof of ravijn
een mogelijkheid tot bovenkomen biedt. De
onderste helft van den berg en evenzoo die
van de aan weerszijden aansluitende bergen,
is met de heuvels achter Genua te verge
lijken, vooral ook wat de mooie bebouwing
betreft.
Het uitzicht van de villatuinen tegen den
berg aan naar boven en naar omlaag, of van
de autowegen, die er langs kronkelen, behoort
tot het mooiste, wat er in Zuid-Afrika te zien
is.
Midden in de stad ligt een mooie botanische
tuin, vlak voor het parlementsgebouw. Eek
horens en tortelduifjes halen u er het brood
voor de voeten weg en er staan euphorbia's,
zoo groot als pereboomen. Daarachter ligt het
Zuid-Afrikaansche Museum met zijn merk
waardige Bosjesmangroepen en teekeningen
en dan heb ik ook allang weer genoeg van het
stadsleven en gaan we er op uit om een kamp
plaats te zoeken, die een 30 K.M. van de stad
verwijderd ligt. En dan blijkt pas, hoe een
buitengewoon mooi land dit Kaapsche schier
eiland is. Plantengroei zoowel als kustformatie
doen telkens sterk aan de Riviera denken. De
eucalyptusboomen staan nog volop in bloei,
evenals de prachtige aloë's met hun rijke,
roode bloemtrossen. Hier en daar staan in de
tuinen bougainvillea's en de mooie roode hy-
biscus, de Kembang sepatoe van onze Oost.
Op de buitenplaatsen treffen u de eiken-
lanen, die gouverneur Van der Stel hier inder- j
tijd liet plantendennen- en sparrenbosschen,
echte Riviera-plantengroei. En dat treft, ons
haast nog sterker, wanneer wij grootere open
terreinen passé eren. Daar groeien en bloeien
verscheidene heidesoorten, allerlei stekelgoed
en alles geurt, is rijk aan aetherische oliën;
overal lage struiken, geen enkele boom. Een
overvloed van vetplanten en dat is weer echt
Kaapsch, die rijkdom aan sedums en mesem-
bryanthemums, vaak meer dan manshoog, en
al die heerlijke kleine bolgewasjes er tusschen.
vooral klaverzuringsoorten. Dit heet nu hartje
winter en er is toch buiten nog een groote
rijkdom aan bloeiende planten; het is over
dag zóó warm, dat je graag in shirt en short
01' wel los hemdje en kort broekje loopt en
's nachts, nou ja, het Is frisseher, maar van
kou is nog geen sprake. Wel erg vochtig, vooral
na die paar regendagen, maar dat zal wel
overgaan.
Heerlijk glijden onze wagens over de mooie
asphaltwegen door badplaatsjes en forensen
dorpen. Steeds scherpgekroonde rotsen naast
ons, soms vlakbij, even later aan den overkant
van de een of andere baai. Tot het landschap
wat verlatener wordt.
Bij Vischhoek slaan we rechtsaf over een
lagen heuvelrug heen en rijden dan weer zacht
glooiend omlaag tot waar de baai voor ons
ligt, thans weer aan de zijde van den Atlan-
tischen Oceaaai. Daar verrijzen radiomasten
en een vuurtoren. Wij weten dat er vriende
lijke menschen wonen, Engelschen, die dade
lijk vergunning geven tot kampeeren, water
halen bij het krachtstation, enzoovoort.
Al gauw staat onze aanhangwagen overeind,
de 6 tentjes in 'n halven cirkel er om heen ge
schaard en verzamelen we ons voor den eer
sten maalti.jd in den aanhangwagen, die
maandenlang onze eet- en vergaderzaal zal
zijn. Maar niet lang. De zon is onder, maar de
maan is haar eerste kwartier al voorbij en de
branding lokt. Prachtig stralen de sterren aan
den donkeren zuiderhemel; 't Zuiderkruis
staat bijna in het zenith. Het zilveren maan
licht glanst zoo heerlijk op de groote over-
stortende golven, dat we na een lange strand
wandeling ons kamp nog maar een eind voor-
bijloopen, den hoofdweg langs, die er achter
omhoog slingert langs de helling van een
steilen berg. Steeds wijder ontrolt zich het
panorama aan onze voeten. "Ver over de witte
lijnen, die de branding langs de kust teekent,
zien we een groote diépe baai zich uitstrek
ken. de Houtbaai, waar de Hollandsche
seheepvaarders het hout vandaan haalden,
dat voor reparatie hunner zeekasteelen noo-
dig was.
Houtbaai is rondom door hooge bergen om
geven, maar er loopen wegen langs de hellin
gen, wat blijkt uit het felle licht van auto
schijnwerpers, dat langs de steile rotswanden
speelt. Daar moeten we morgen eens gaan
verkennen,, want in deze omgeving zijn overal
interessante overblijfselen van de oude Hol
landsche kolonisatie te vinden!
En zoo gaat het er dan maar weer vroeg op
uit. We zitten in Kommetje, zoowat midden
op het Kaapsche schiereiland, dat de Indische
en Atlantische oceanen van elkaar scheidt.
Drie wegen leiden naar Kaapstad; de gemak
kelijke, die wij gekomen zijn: eerst door de
Kaapsche vlakte achter den Tafelberg om en
dan van Muizenberg langs den Indischen
Oceaan, loopt heelemaal om de bergen heen.
Maar van het punt midden op het schiereiland,
waar men beide oceanen ziet, kan men ook
recht noordwaarts rijden. Linies om gaat het
over een bergpas naar de Atlantic en voert
een prachtig mooie, grootendeels in de rotsen
uitgekapte weg onder langs Chapman's peak,
boven langs Houtbaai naar een wegsplitsing.
Weer linkshoudend rijdt men onder den Tafel
berg langs, die aan dezen kant ook weer steil
oprijst en met een zóó forsch gekartelden rand
tegen het diepe blauw van den hemel af
steekt, dat men deze schijnbare bergreeks De
Twaalf Apostelen heeft genoemd. We komen
dan de stad binnen over Kloofnek, vanwaar
we een prachtig uitzicht hebben over de Ta
felbaai, of bereiken geheel langs zee omrij
dende door villakwartieren, zooals Clifton en
Seapont. langs de dokken, die vlak bij de stad
liggen, Adderleystreet, de Hoofdstraat, die vóór
1850 Heerengracht heette.
Maar bij Houtbaai rechtsaf gaat een min
stens even mooie, en voor ons thans interes
santere weg over Constantianek en Kirsten-
bosch onder langs Tafelberg en Duivelspiek
naar de stad. Nek is het Afrikaansche woord
voor bergpas, Constantia is het merk van een
zeer bekenden Kaapschen wijn. Maar het is ook
de naam van het huis, dat een der oude gou
verneurs, Simon van der Stel, in 1685 liet bou
wen op 'n uitgezochte plek aan den noordkant
van den berg, met een prachtig uitzicht over
False Bay, Muizenberg en Hottentot-Holland
Mountains. En midden in de meest belovende
wijngaarden van deze toch al zoo vruchtbare
streek. Het huis is een typisch voorbeeld van
wat men graag den Hollandsch-Kaapschen
bouwstijl noemt, maar veel ervan is ontleend
aan den bouwtrant der Hugenoten, die in alle
Hollandsche koloniën van dien tijd hun rol
hebben gespeeld.
Op het voorplein van Groot Constantia,
zooals de thans tot museum ingerichte plaats
meest genoemd wordt, staan prachtige
eeuwenoude eiken. Maar pas op! Ze staan pas
250 jaar, doch de eik groeit hier verbazend
snel, zóó snel, dat het hout als timmerhout
geheel geen waarde heeft, omdat het spons
achtig zacht is. Ook de groote eikenlanen,
waarlangs we nu naar de stad rij dep, zyn
grootendeels door Van der Stel geplant. De
eucalyptusboomen, die hier overal de tuinen
sieren, zijn veel later gekomen, maar toch ook
alle aangeplant en evenzoo is het met de
dennenbosschen, die verderop de berghellin
gen bedekken. Kirstenbosch is een prachtige
botanische tuin. waar, naar men zegt, alle
Zuid-Afrikaansche planten een toevlucht neD-
ben gevonden, zoodat ze voor uitsterven be
hoed zijn. Er is een streng verbod van bloemen
plukken zoowat over het heele Kaapsche
schiereiland, maai- vele interessante soorten
hebben onder de hebzucht en vernielzucht
van den mensch al zóó sterk geleden, dat ze
zelfs door een dergelijke bescherming mis
schien al niet meer kunnen worden gered.
De Waal Drive, een asphaltweg, die een
honderd meter boven de vlakte onder langs
den berg slingert, brengt ons dan bij een
tweede monument van oude bouwkunst, Groo
te Schuur, de woning van den eersten minis
ter, door Rhodes, die het huis geheel liet res-
taureeren en meubelen, aan de regeering ca
deau gedaan. Over Rhodes zelf en zijn schep
ping, Rhodesia, zullen we later nog wel eens
praten; hier bezoeken we nog het Rhodes
Memorial, een Dorischen tempel midden in de
pijnbosschen met uitzicht naar dat verre
Noorden, waar Rhodes zoo'n groote toekomst
voor het Engelsche imperium zag en tracht
te te verwezenlijken. Dan rijden we langs uni
versiteit en hospitaal, ook al de scheppingen
van Rhodes' geld, verder stadwaarts, waar
verscheidene musea interessante schatten uit
den ouden compagnietij d en wat daaraan
vooraf ging en er op volgde, aan de vergetel
heid hebben ontrukt. The Castle, het oude
fort, is ook al tot museum gemaakt en bevat
vooral veel herinneringen aan Van Riebeeck,
den man, die gerust de vader van de Holland
sche nederzetting aan Kaap de Goede Hoop
kan worden genoemd.
Maar laten we eerst die Kaap en haar ge
schiedenis eens nader gaan bekijken. Ze ligt
nog 100 km bezuiden Kaapstad. Meteen 'r
mooie gelegenheid om aan 't rijden in berg
land en aan het linkshoudende verkeer te
wennen.
(Nadruk verboden).
Tsjaiig Kai Sjek kondigt de
guerilla aan.
„Moeilijkheden voor Japan zijn toegenomen.1
HANKAU, 17 Jan. (Reuter). „Ik
ben bezig een niéuw leger slagvaardig-
te maken. Twee maanden heb ik noo-
dig om de aan het front van Sjang
hai verslagen divisies weer op te bou
wen. De oorlog is in een nieuw sta
dium gekomen".
Dit verklaarde maarschalk Tsjang Kai
Sjek den specialen correspondent van Reuter
in het hoofdkwartier te velde in de provincie
Hoenan. Onze tegenstand, zoo vervolgde de
Chineesche opperbevelhebber, zal niet gecon
centreerd worden op sommige sleutelposities.
Wij zullen gebruik maken van de uitgestrekt
heid van ons land en het Japansche leger on
ophoudelijk bestoken. Wij zullen ons verder
westwaarts moeten terugtrekken. Maar den
strijd zullen wij voortzetten. Alle Chineesche
regeeringsleiders zijn het hierover eens. Met
de verovering van Nanking zijn de Japansche
moeilijkheden toegenomen. Hun doel, de ver
nietiging der Chineesche regèering, is hier
mede geenszins dichterbij.
Van nu af zullen mijn krijgsverrichtingen
er op gericht zijn een groot Japansch leger op
Chineeschen grond te houden. Des te langer
dit duurt, des te grooter inspanning zal dit
voor Japan beteekenen. Ten slotte deed de
maarschalk een beroep op Amerika en Enge
land, hem oorlogsmateriaal te verschaffen.
WT DE TWEEDE VERDIEPING
GEVALLEN.
Het één-jarig jongetje T. v. d. B. is uit de
tweede verdieping" van een woning aan de
Helmersstraat te 's-Gravenhage gevallen.
Daar was een raamkozijn van slechts 35
centimeter hoog.
Het kind viel feitelijk in de kamer, maar
tuimelde door het lage kozijn op straat. Het
is naar het ziekenhuis aan den Zuidwal g
bracht. De toestand van het jongetje is zeer
ernstig.
Flatgebouw in Kaapsch-Hollandschen stijl met den Leeuwenkop en den
Tafelberg op den achtergrond.
Wat onzen Haagsehen neus
voorbij ging. Een wonderlijk
voorstel van een Haagsche dame.
In verwachting van de blijde
boodschap. Gedoofd vuur.
Eduard van Beinum is onzen Haagschen
neus voorbij gegaan. Amsterdam heeft hem
hechter aan zich gesmeed dan ooit te voren,
En wanneer Amsterdam het ijzer niet ge
smeed had toen het zeer heet was en den ge-
vierden dirigent niet het eerste-dirigent-
schap-naast-Mengelberg had aangeboden,
gepaard gaande met een salaris van tien
mille 's jaars dan hadden wij hem nu ge
had en dan was het Haagsche muziekleven,
waarvan het Residentie-orkest de alleenver
tegenwoordiging heeft, uit zijn neergang om
hoog gehaald, Tenminste: dat verzekeren de
muziekkenners aan schrijver dezes, die de
ééne noot niet van de andere weet te onder
scheiden en die even weinig verstand van
muziek heeft als onze befaamde bronchitis-
muls, die alweer lang vergeten is. Zoo wordt
onze goede residentie, die toch al op kunst
gebied behalve dat van de schilderkunst
in hare musea weinig te bieden heeft, wel
heel erg arm. Want onze Cor van der Lugt
en onze Ann et je van Ees gaan ons óók al
verlaten. Die zullen ons naar alle waar
schijnlijkheid ook al afgesnoept worden door
Amsterdam. En die waren nu zoo door en
door Haagsch, die waren nu zoo héélemaal
ons eigen bezit, vleesch van ons vleesch en
bloed van ons bloed geworden. Wie zullen
wij voor hen in de plaats krijgen? Dirk Ver
beek en zijn vrouw. Bets Ranucci-Beckman,
die zich hier vele vrienden verworven heb
ben en die échte Haagsche acteurs en actri
ces bij zich zullen houden. Fie Carelsen bij
voorbeeld, die zoo Haagsch is als de ooievaar
in ons wapen. Wanneer wij haar ook nog
zouden moeten missen, dan zouden wij gerust
Den Haag kunnen opdoeken.
Dat zou heel jammer zijn, want tenslotte
heeft Den Haag recht van bestaan en ten
slotte zijn de Hagenaars een speciaal soort
menschen. Dat weet u net zoo goed als ik, al
sta ook i k nog wel eens verwonderd van de
Haagschheid der Hagenaren. Wat zegt u
biivoorbeeld van dit ingezonden stukje dat ik
uit een Haagsch dagblad voor u over schrijf.
Is dit geen goed-bedoeld echt-Haagseh
stukje?
Zeer Geachte Redactie,
Wanneer binnenkort de Radio-omroepen
de -blijde gebeurtenis den Volke kond doen,
zou elk moederhart ontroerd worden, wan
neer de microfoon de eerste geluidjes van
de(n) jonggeborene zou overbrengen.
Technisch kan het zoo gemakkelijk zonder
de Hooge Kraamvrouwe te storen, de gramo-
foon kan immers intermediair zijn?
Later na de eerste kreetjes, de eerste lach
jes, dan de eerste woordjes, eindelijk de wijze
woorden van een Kroonprins of Kroonprin
ses, dat alles zou een modern archief vor
men, waarin de vaderlander graag zal bla
deren.
H. M.
Dit stukje ik verzeker het u is van
een dame. Van een Haagsche dame. Van een
Haagsche dame' die denkt dat elk moeder
hart ontroerd zal worden wanneer de nieuws
gierigheid zoo onbescheiden zou zijn om zelfs
tot in een wieg en een kraamkamer door te
dringen. Ik begrijp even goed als u dat die
dame het heel goed bedoelt. Maar is het
niet van een ontstellende zij het ook onbe
doelde grofheid? Is het geen exces-van-lief
de dat tot een indiscretie wordt? En zou er
één vrouw zijn die haar Oranje-liefde zoo
zou willen uiten, zoo tegen allen goeden
smaak in, als zulk een Haagsche dame?
Ik bedoel maar: 't mensch meent het goed
en i k meen het goed en wij houden alle
twee even veel van Oranje en wij verbeiden
alle twee met even groote vreugde de blijde
gebeurtenis, maar zij stelt iets heel goedge-
meends voor dat ik en gij iets heel onbe
scheidens vinden. Maar gij en ik, wii zijn
ook niet door-en-door Hagenaars. En die
vriendelijke dame is dat wél.
Maar overigens is den Haag nu wel gereed
om de blijde tijding met blijdschap te ver
nemen. Geen groot gebouw, geen bank, geen
restaurant, geen museum, geen gezantschap
of de lampjes voor de feestverlichting zijn er
reeds aangebracht om bij het eerste saluut
schot tegelijk met de harten van alle Neder
landers te ontbranden. In de cafés zijn aar
dige versieringen in de nationale kleuren aan
gebracht en menige gevel gaat reeds schuil
achter toepasselijke emblemen.
Veel gestileerde kronen, veel dooreen-
geslingerde J's en B's en vele ooivaars met een
koningskroon. En dat zal in Haarlem wel
net zoo zijn als bij ons in de zoetigheid-
winkels beheerscht het oranje van muisjes,
biscuits, bonbons en koekjes de étalages. Het
is wonderlijk te zien hoe vindingrijk goc"
Hermes op dit gebied is. Ik zag plakboeken lig
gen, waarin verzamelaars alles wat er in ver
band met de blijde gebeurtenis gedrukt is en
wordt en worden zal voor hun nageslacht
kunnen bewaren. Ik zag broches en vaasjes
en kopjes en schoteltjes en potlooden en
schrijf schriften en sierspelden en cocardes en
zelfs dameshoedjes die versierd zijn met de
gekroonde ooievaar of andere geboorte
emblemen. Het zal dat is zeker een feest-
van-je-welste worden in de residentie. De
verlovings- en de huwelijksvreugde zal
naar de algemeene verwachting is nog
ruimschoots overtroffen worden, en dat wil
heel wat zeggen.
Intusschen is de "brandende kwestie van den
gegijzelden journalist.uitgebrand. De heer
Hansen is weer in het drukke journalistieke
leven teruggekeerd en de groote onbekende
N. N. is nog steeds onbekend en zal nu ook
wel onbekend blijven.
De toeschouwers loopen na het vuurtje even
bekeken te hebben spoedig door. En het vuur
gaat, bij gebrek aan door de publieke opinie
aangedragen brandstof, uit. Zoo is het ook met
de zaak-Hansen gegaan. Over een paar jaar
weet niemand zich meer te herinneren wat
het precies was. Wij leven razend-snel en
onze geest is te rusteloos om lang op één
plaats te verwijlen.
Mr. E ELI AS
MEISJE VERDRONKEN.
Zondag is de 21-jarige mej. Van Hemert
uit Buren, doordat haar rijwiel in aanraking
kwam mei dat van een ander meisje, in de
Linge bij Zoelen terecht gekomen en ver
dronken.
Haarlemsche verzekeringsagent
aangehouden.
Hij zwierf rond in de nabijheid van
Spaarndam.
De verduistering zal ongeveer 28.000
bedragen.
De 54-jarige Haarlemsche agent
V- van de Algemeene Friesclie Le-
vensverzekerings Maatschappij die
gezocht werd wegens verduistering
van een aanzienlijke som geld, is Za
terdagmiddag nabij Spaarndam aan
gehouden.
De V. werd zwervende aangetroffen door
de rijksveldwacht en scheen niet goed te
weten waar hij naar toe moest vluchten.
De man werd overgebracht naar het po
litiebureau in de Smedestraat waar hij een
volledige bekentenis aflegde. Het bedrag dat
hij zich door knoeierijen heeft toegeëigend
schat hij op f .28000.
V. heeft ongeveer 6 jaar met deze prac-
tijken kunnen doorgaan voordat hij tegen de
lamp liep. Hij heeft toen nog wel bemidde
lingspogingen in het werk gesteld doch werd
onmiddellijk ontslagen en tegen hem werd
een vervolging ingesteld.
De polishouders die door de manipulaties
van den agent gedupeerd zijn, zullen geen
schade lijden. De schade zal waarschijnlijk
geheel voor rekening van de maatschappij
komen.
EEN VINDING TEGEN BESMETTING VAN
MOND- EN KLAUWZEER.
Onder het rundvee
heerscht een mond
en klauwzeer-epide-
mie, welke in Neder
land evenals in het
buitenland vele slacht
offers heeft gemaakt.
Alleen in ons land zijn
van 19 September tot
op heden ruim 8400
dieren aan de ziekte
bezweken.
Begrijpelijk wordt
er intensief gezocht
naar middelen om de
ziekte te bestrijden en
de mogelijkheid van
besmetting zooveel
mogelijk te beperken.
In ons land worden
de aangetaste dieren
geïsoleerd, teneinde
besmetting van ge
zonde dieren te voor
komen. Men schijnt
echter nog niet over voldoende bestrijdings
middelen te beschikken.
In Tsjecho-Slowakije heeft men een middel
toegepast, waarmede naar men ons verzekert,
zeer goede resultaten zijn verkregen.
De Bata-Schoenfabrieken hebben n.l.
schoenen gefabriceerd (zie foto)ter
bescherming van de pooten van de gezonde
dieren, waardoor de mogelijkheid van besmet
ting aanzienlijk wordt verkleind.
Deze vinding moet van zeer groot belang
geacht worden, in'het bijzonder voor landen,
waar de veeteelt een belangrijke plaats in
neemt, zooals o.m. ook in Nederland 't geval is.
Kwam er niet erg op aan.
Een Beverwijker gehuld in een ruige zee
manstrui beende naar het beklaagdenbankje
en bleef kennelijk zonder veel belangstel
ling luisteren naar de dagvaardiging.
Het bleek dat de man er niet erg op lette
of zijn dochtertje wel of niet de school bezocht,
daardoor had het meisje dikwijl* verzuimd
en na herhaalde waarschuwingen moest de
vader zich thans verantwoorden.
De rechter las uit het rapport voor dat de
ouders van meening waren dat het er niet zoo
erg op aan kwam. Dit werd echter door verd.
met klem tegengesproken, het meisje was veel
ziek en kon daardoor niet geregeld de school
bezoeken. Dit argument werd door den Amb
tenaar bestreden, maar daar de man beloofde
er voortaan op te letten dat zijn dochtertje
de school zou bezoeken requireerde hij een
geldboete van f 2 of 1 dag, waartoe de kanton
rechter ook veroordeelde.
Even sloeg nog de schrik om des Bever-
wijkers hart toen bij het weggaan de bode:
„38" riep, hij dacht zeker dat het nog f 38 ge
worden was, doch tot zijn opluchting werd dit
misverstand spoedig uit den weg geruimd.
Toch vervolging van den heer
Hansen.
De kwestie der geheime Haagsche raads
vergadering.
Naar wij vernemen zal de kwestie der ge
heime raadsvergadering van 20 September
j.l. langs anderen dan den aanvankelijk inge
slagen weg toch nog aan het. oordeel der
justitie worden onderworpen.
Tegen den journalist C. L. Hansen, die in
zijn gemeenteraadsoverzicht eenige zinssne-
den schreef, betreffende het in de geheime
zitting behandelde en die zich liever een gij
zeling liet welgevallen dan de bron van zijn
mededeelingen aan de justitie te vertellen, is
namelijk een vervolging ingesteld op grond
van art. 192 van het wetboek van strafrecht,
waarin het weigeren van getuigenis in een
strafzaak (in casu tegen het raadslid N. N.)
strafbaar is gesteld.
Als getuige in deze zaak zal de rechter
commissaris jhr. mr. P. G. M. van Meeuwen,
optreden.
Wij herinneren eraan, dat de heer Hansen
in December j.l. een drietal weken in gijzeling
heeft doorgebracht en dat bij zijn invrijheid
stelling, einde December het onderzoek tegen
het onbekende raadslid geen positief resul-
taal leek te hebben opgeleverd, evenmin als
in de daarop gevolgde dagen van Januari,
toen de raadsleden allen door den rechter
commissaris zijn gehoord.
Inmiddels heeft, naar men weet de Ned
Journalisten Kring een commissie in het le
ven geroepen, die omtrent het verschoonings
recht van den journalist een onderzoek zal
instellen en daarover rapport zal uitbrengen.
De nu ingestelde vervolging zal het moge-
ijk maken, bij openbare behandeling een
uitspraak in hoogste instantie over deze voor
de journalistiek zoo belangrijke aangelegen
heid te verkrijgen.
