Het groote Avontuur
FEUILLETON
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
20)
Hij meende het slachtoffer te zijn van een
zinsbegoocheling, maar hij iedere herlezing
bleef de tekst ongewijzigd. Hij keek naar de
electrische klok aan den wand. Het was pre
cies 18 minuten voor 1 uur. Met een ruk
sprong hij overeind en stormde de trappen
af.
De directeur van „Het Wereldnieuws" zette
juist z-ijn handteekeningen onder een paar
stukken en nog nooit had hij de deur van zijn
kantoor zoo zien openrukken als dien mid
dag door zijn redactiesecretaris, die bekend
stond als een toonbeeld van kalmte en overleg
en er prat op kon gaan nog nooit het hoofd
te hebben verloren in de ontstellende drukte,
die het dagbladbedrijf soms meebrengt.
Ditmaal evenwel had de redactiesecretaris
het hoofd verloren. Hij kon niet spreken.
Hier, hier, stamelde hij en duwde het be
richt in handen van den directeur.
Deze was ten zeerste ontdaan bij het lezen
van het nieuws.
Dat kan niet, riep hij uit, dat is on
zin.
Wat moeten we doen?, steunde de se
cretaris.
Het is bij eenen; we moeten, sluiten.
Telefoneer naar het agentschap en vraag
nadere inlichtingen, zei de directeur, toen hij
eenigszins van zijn ontroering was bekomen.
Vervolgens belde hij om een loopjongen en
liet den hoofdredacteur ontbieden
Deze verscheen dadelijk en was even ont
steld als de anderen bij het vernemen van
het ongelooflijke nieuws.
Fluisterend werd overleg gepleegd, terwijl
de redactiesecretaris in verbinding was met
het Internationaal Persagentschap.
Daar bevestigde men het bericht, dat draad
loos was overgeseind door den kolonialen pers
dienst.
Al de bladen uit de hoofdstad hadden tege
lijk met „Het Wereldnieuws" de mededeeling
ontvangen.
Dan kunnen wij niet sluiten zonder over-
die zonderlinge zaak iets mee te deelen, be
sloot de directeur, terwijl hij naar de huis
telefoon sprong en den betrokken dienst op
belde.
Er moet nog een bericht komen voor de
eerste pagina, riep hij.
Denk er aan,, fluisterde de hoofdredac
teur, dat vandaag juist een bijdrage van Rie
fenberg in het blad zou verschijnen.
Neem dat artikel van. Riefenberg uit de
vormen, riep de directeur nog in den hoorn.
Een paar minuten voor eenen rende de
hoofdredacteur in hoogst eigen persoon naar
de zetterij. Even later daverden de rotatieper
sen en liep een onafgebroken stroom van
keurig gevouwen dagbladen naar de expeditie-
zaal.
Buiten stond een leger van kleine vracht
auto's te wachten, waarop in vlammend-roode
letters stond geschilderd: „Het Wereldnieuws".
Te half twee lag de jongste uitgave van
het blad in. alle kiosken en boekhandels van
de hoofdstad, zooals iederen dag. Alleen stond
ditmaal op de eerste bladzij de het volgend
bericht, dat boven alle andere aandacht trok:
Onverklaarbare Roofmoord in het
Goudland van Kongo
Onze medewerker P. Riefenberg spoorloos
verdwenen, -
Een zonderling geval.
De talrijke lezers van ons blad, ïïe met
spanning de bijdragen van onzen medewer
ker P. Riefenberg volgen, weten, dat deze zich
op het oogenblik, op reportage, in de goud
landen van Kongo bevindt.
Even voor het- sluiten van onze middag-
uitgave hebben we een zonderling bericht
ontvangen van het „Internationaal Pers
agentschap", volgens hetwelk de directeur
van den Mongbwaloesector vermoord werd en
een hoeveelheid goud ter waarde van vijf mil-
lioen frank werd gestolen. De heer P. Riefen
berg, die spoorloos verdwenen zou zijn, wordt
van den roofmoord verdacht
Nadere bijzonderheden ontbreken.
Wij deelen dit bericht onder het groot
ste voorbehoud mede en durven het op ons
nemen, dieze beschuldiging te logenstraf
fen.
Wij wenschen uitdrukkelijk te verklaren
dat op het verleden van den heer Riefen
berg niet de minste smet kleeft. In alle
kringen van het land zal dit bericht dan ook
met de grootste ontsteltenis worden verno
men, want de beschuldigde journalist is
overal bekend in den meest gunstigen zin des
woords.
Wij brengen hier openlijk hulde aan
onzen medewerker, die, wij zijn ervan
overtuigd, het slachtoffer is geworden van
een tragische vergissing, indien het zonder
linge bericht althans niet uit de lucht is ge
grepen.
Het Wereldnieuws.
Maar het zonderlinge gerucht was niet^uit
de lucht gegrepen, want later in den mi del a g
werd het aangevuld door het agentschap. Alle
bekende bijzonderheden werden meegedeeld:
de aankomst van Riefenberg te Wahenia, zijn
vertrek naar Nizi, zijn tocht met Berteau en
de wijze waarop het lijk van het slachtoffer
werd gevonden.
Toen de aanvullende tekst werd binnenge
bracht heersehte verslagenheid op de redactie
van „Het Wereldnieuws". Gedurende enkele
oogenblikken was het doodstil. Iedereen had
immers een rechtzetting verwacht van den
kolonialen persdienst.
Wat nu?, vroeg eindelijk de redactie
secretaris.
Ja zuchtte de directeur, het is 'n vreese-
lijk geval.
De hoofdredacteur knikte en uitte de mee
ning, dat de schijn heelemaal tegen Riefen
berg was.
Plotseling nam de directeur een besluit.
Er moet, kost wat het kost, licht komen,
zei hij vastberaden. Ik wil niét dat een vlek
kleeft aan den redactiestaf van mijn blad.
Die spoorlooze verdwijning van Riefenberg
moet worden opgehelderd. Welnu, wij zullen
'n premie van 100.000 fr. uitloven aan dengene
die Riefenberg weet te vinden.
Hij liet den rechtskundigen medewerker
ontbieden en gaf hem opdracht een artikel te
schrijven over het leven van Riefenberg, een
artikel waarin nadruk zou worden gelegd op
het smettelooze verleden van den beschuldig
den journalist en waarin tevens het uitloven
van de belangrijke premie zou wordên aange
kondigd.
Daarop ging' iedereen aan het werk. -
Terwijl de dagbladdirecteur een uurtje latei-
het artikel, dat de rechtskundige medewerker
had geschreven, zat in te kijken, kreeg hij be
zoek van een bevrienden rechter, wiens advies
nogal eens werd ingewonnen voor1 de behan
deling van sommige zaken. Hij was op de
hoogte van de jongste berichten.
De directeur overhandigde hem het artikel,
dat hij op het punt stond door te geven naai
de zetterij.
Als ik het voor het zeggen had zou ik
zooiets niet laten verschijnen, zei de onder-
zoekrechter na lezing van het stuk.
U denkt toch niet dat.j
Wat ik denk is niet van belang, onder
brak de onderzoekrechter hem, maar kijk
hier eens. Uit zijn zak haalde hij de extra
editie van ,jDe Ster", een krantje van verdacht
allooi. Op de eerste bladzijde stonden over
vier kolommen groote koppen te lezen:
„Twee geheimzinnige misdaden. De jour
nalist Riefenberg vermoordt in Kongo den
directeur van een goudmijn en is voortvluch
tig met vijf mdllioen frank in goud. Den
nacht vóór het vertrek van Riefenberg uit
onze hoofdstad werd Demet gewurgd, in het
flatgebouw waar de journalist een apparte
ment betrok. De dader van deze onver
klaarbare misdaad bleef onbekend. thans
schijnt, alles duidelijk te worden. Een man
met een onbetrouwbaar verleden".
De directeur van „Het Wereldnieuws" was
buiten zichzelf van verontwaardiging na het
lezen van het artikel dat onder deze beschul
digende titels werd gepubliceerd. Riefenberg
werd er in afgeschilderd als een beroeps-
oplichter, die tot een internationale bende zou
behooren en het beroep van reizend journalist
had gekozen om aldus de handen vrijer te
hebben. Zij verleden en zijn jeugd werden be
klad en de twee misdaden in verband
met elkaar gebracht en verklaard.
Dat is een gemeene laffe streek, bulderde
de directeur en sloeg met de vuist op zijn
bureau.
En het ergste is, merkte zijn vriend op,
dat deze laster bij het publiek ingang zou
kunnen vindenen misschien zelfs bij het
gerecht. Die wurging van Demet in de lift
van Riefenberg's flatgebouw is een vreeselijk
en verzwarend toeval.
Daaraan had ik niet eens meer gedacht,
bekende de directeur.
De rechter schoof zijn zetel dichter bij het
bureau.
U weet hoe ik de wereld bekijk, zei hij.
(Wordt vervólgd).
Het verzoek om stilte rond
Soestdijk wordt aan de
bevolking kenbaar ge
maakt
In lange rij wachten de belangstellenden voor
het paleis Noordeinde te Den Haag om er de
felicitatie-registers te teekenen
Talrijke gebouwen in vele plaatsen in Nederland waren Maandagavond ter ge
legenheid van de blijde gebeurtenis in ons vorstenhuis feestelijk verlicht. De
Groote Kerk te Baarn in floodlight
Vanaf den koepel van het paleis op den Dam te Amsterdam Een driewerf hoera voor het jonge Prinsesje, na de toespraak, die de burgemeester van Baarn, jhr.
wordt de feestvreugde aan de bevolking bekend gemaakt mr. G. C. J. van Reenen (voor microfoon), Maandagavond tot de Baarnsche burgerij hield
Overzicht van de groote menschen-
menigte op den feestelijk versierden
Dam voor het Koninklijk Paleis te Am
sterdam tijdens de huldebetooging,
welke Maandagavond gehouden is
De proclamatie werd te Baarn Maan
dag door den burgemeester, jhr. mr.
G. C. J. van Reenen persoonlijk voor
gelezen
Nederland eet beschuit met muisjes. De jeugd laat zich niet onbetuigd,
om deze traditioneele lekkernij te verorberen
