THIJS IJS EN KWEK-KWAK
Anthony Eden, een eerlijk kampioen
voor de Volkenbondsbeginselen.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koopt tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Lau Ezerman.
ZATERDAG 26 FEBRUARI' 1938
Geneefsche herinneringen aan den afgetreden
Britschen minister van Buitenlandsche Zaken.
Zes jaar van belangrijken
internationalen arbeid
GENèVE, 22 Februari 1938.
(Van onzen correspondent).
IN veel grootere mate dan de redevoering
van Hitier worden de gesprekken in de
wandelgangen van het Volkenbondspa
leis vandaag en gisteren door het aftre
den van den Britschen minister van Bui
tenlandsche Zaken Anthony Eden beheerscht.
Weinig personen hebben zich hier in de
laatste jaren zoo algemeen, de Duitschers en
Italianen daargelaten, een hoog aanzien we
ten te veroveren als de jeugdige leider der
Britsche buitenlandsche politiek, die hier
ook reeds voordat hij dit 'hoogst verantwoor
delijke ambt bekleedde bekend en geëerd
was. De ongekunsteldheid van zijn geheele
optreden, binnen en buiten de vergaderzalen,
de helderheid en onopgesmuktheid van zijn
taal, zijn oprechte trouw aan de leidende
Volkenbondsbeginselen hebben hem een hooi
aanzien bezorgd ook bij hen, die niet altijd
het door hem in een actueele strijdvraag
ingenomen standpunt hebben kunnen prijzen
en die de meening zijn toegedaan, dat onder
de tegenwoordige internationale omstandig
heden de politiek van Neville Chamberlain
inderdaad meer uitzichten op een afdoende
internationale ontspanning biedt dan Eden's
wel wat al te veel door doctrinaire overwe
gingen geleide houding.
Anthony Eden.
Zes jaren lang heeft Anthony Eden aan
vrijwel alle belangrijke politieke besprekin
gen deelgenomen, die hier in de Volkenbonds
stad hebben plaats gevonden. Heel wat be
langrijke internationale kwesties hebben in
die zes jaren zijn aandacht gevraagd en ver
kregen: de Ontwapeningsconferentie, het
Hongaarsch-Joego-Slavische geschil in ver
band met den moord op Koning Alexander,
de volksstemming in het Saargebied, het
Wal-Wal-incident tusschen Italië en Abes-
synië en de daarop gevolgde oorlog tusschen
beide landen, de verhouding tusschen den
Volkenbond en Dantzig, de oorlog in Spanje,
de oorlog in het Verre Oosten, de Volken
bondshervorming, zijn wel de voornaamste
onderwerpen, die mij op het oogenblik in de
gedachten komen, wanneer ik aan het
groote aandeel terug denlk, dat Eden in de
Geneefsche beraadslagingen van 1932 tot
1936 gehad heeft.
Het driemanschap
Laval-Eden-Aloisi.
De gelukkigste periode van Eden's Geneef
sche werk is stellig de tijd van December
1934 tot Mei 1935 geweest, toen Eden als lid
van het Britsche kabinet, belast met de be
handeling van Volkenbondszaken, hier op
trad. In dezen tijd viel de zoo veel belovende
actie van het nieuwe vredes-driemanschap
Laval-Eden-Aloisi, dat de plaats van het oude
vredes-driemanschap Briand-Chamberlain-
Stresemann scheen te zullen gaan innemen.
In deze periode heeft Eden. die vooraf op
de Ontwapeningsconferentie en later tijdens
den Italiaansch-Abessynischen oorlog en de
daarop volgende onaangename jaren steeds
blijk van groote volharding bij de verdedi
ging der Volkenbondsbeginselen, in het bij
zonder van dat der collectieve veiligheid,
gegeven heeft, zonder daarbij echter reeds
groote practische resultaten te kunnen berei
ken, ook daadwerkelijke successen behaald.
Eerst gelukte het hem als bemiddelaar tus
schen Hongarije (secondant: Aloisi) en Joego
Slavië (secondant: Pierre Laval) met de
goede medewerking dezer twee secondanten
het gevaar van een oorlog tusschen deze
beide landen af te wenden. Vervolgens heeft
hij een niet minder nuttige rol vervuld in de
liquidatie van het Saar-vraagstuk. Het was
Eden. die het initiatief genomen had tot de
zending van een internationale politiemacht
naar het Saargebied ter verzekering van het
behoud der openbare orde vóór en tijdens
de volksstemming aldaar. En tenslotte was
het wederom voor een groot deel aan Eden
te danken, toen in de nog niet vergeten
nachtzïtting van 25 Mei 1935 eenstemmigheid
verkregen werd over de verdere vreedzame
behandeling van het tusschen Italië en A'bes-
synië gerezen Wal-Wal-incident. Een een
stemmigheid. die groote vreugde wekte, om
dat zij het dreigende gevaar van oorlogsver-
wikkelingen tusschen beide landen scheen af
te wenden
Helaas bleek het later, dat het incident van
Wal-Wal voor Mussolini inderdaad slechts
een onbelangrijk ..incident" was geweest en
dat de gunstige oplossing daarvan dank zij
den Volkenbondsraad den wil van het Ita-
liaansche regeeringshoofd naar militaire ver
wikkelingen niet had verzwakt. Ondanks de
regeling van het Wal-Wal-incident trokken
de Italiaansche troepen begin October Abes-
synië binnen.
Op de bres voor de col
lectieve veiligheid.
Toen begon de tijd, waarin Eden het aller
meest zich deed spreken. Toen werd de
jeugdige i>iiUiChe staatsman die „verschrik-
kelijke jonge man die den vrede lief heeft",
zooals een Engelsch schrijver hem prijzend
noemde, en die daarom het koene besluit
nam den aanvaller door de toepassing van
de gedachte van collectieve-veiligheid-door-
den-Volkenbond tot onderwerping te dwin
gen. Indien het den Volkenbondsstaten ge
lukken zou de groote mogendheden Italië
met een sterken man als Mussolini aan het
hoofd tot het staken van den aanvalsoorlog
te dwingen, zou het behoud van den vrede
voor de toekomst verzekerd zijn! Wie zou na
een dergelijke ervaring van Mussolini het nog
wagen den Volkenbond te tarten en een van
diens leden aan te vallen?
Het begin bracht een onverwacht groote
mate van succes voor Eden. Alle Volken
bondsstaten, met uitzondering van Italië's
bekende vriendjes Albanië, Hongarije en Oos
tenrijk. sloten zich onder Eden's bezielende
leiding bij dit streven tot verzekering van
den toekomstigen vrede aan. Het Volken
bondssecretariaat werkte met stoom en meer
dan bekwamen spoed. Alles ging veel een-
drachtiger en sneller dan men had durven
hopen. Doch weldra bleek, dat de overeenge
komen sancties nog niet doeltreffend ge
noeg waren. Zij zouden met een afsnijden
van petroleum-toevoer tot Italië moeten
verbonden worden. Mussolini dreigde: dan
wordt het oorlog! Laval wilde hierop uit
angst voor Duitschland de Italianen niet ver
der verbitteren. Het gelukte hem Eden's
„chef", Sir Samuel Hoare, voor zijn tegen
Eden's radicale plannen gerichte opvatting
te winnen. Het „vredesplan"-Laval-Hoare
werd geboren. Een storm van verontwaardi
ging brak in Engeland en in vele Volken
bondsstaten tegen dit vredesplan uit. dat
den aanvaller een „premie voor den aanval"
bood. Eden kwam naar Genève, om in een
buitengewone zitting van den Volkenbonds-
raad de gemoederen te kalmeeren. Indien de
Volkenbond niet wilde, zou de Engelsche re
geering aan het plan-Laval-Hoare niet vast
houden! Eden kon naar Londen terugkeeren
met de hem persoonlijk verblijdende zeker
heid, dat men in de Volkenbondsstad van
het plan van Hoare niet gediend was. Twee
dagen later trad Hoare af, werd de jonge
Eden minister van Buitenlandsche Zaken!
Teleurstellingen.
Ruim twee jar^n is Eden minister geble
ven en dit waren voor hem zeker niet de aan
genaamste jaren. Steeds meer werd hij ge
dwongen zijn beginselen op het gebied der
internationale politiek aan den „werkelijk
heidszin" ten offer te brengen. De Franschen
bleven weigeren de petroleum-sanctie in den
strijd tegen Italië aan te wenden.. Hierdoor
werd de toepassing van het stelsel der col
lectieve veiligheid tot mislukking gedoemd.
De „verschrikkelijke jonge man die den vrede
lief heeft" werd gedwongen den strijd op te
geven, in een opheffing der sancties tegen
Italië te berusten. Latere teleurstellingen
volgden. Eden, de kampioen voor den Vol
kenbond, moest wel erkennen, dat de Vol
kenbond met betrekking tot den oorlog in
Spanje den voorrang moest laten aan de
Londensclie niet-inmengingscommissie, waar
in Duitschland en Italië vertegenwoordigd
zijn. Met betrekking tot den oorlog in Spanje
zwenkten Chamberlain, Chautemps en Presi
dent Roosevelt af, toen Eden althans eenigs-
zins gehoor wilde geven aan den aandrang
van Wellington Koo, om door een collectieve
actie ten gunste van China aan Japan de
macht der gedachte der collectieve veiligheid
te doen gevoelen. Het geheele ministerschap
van Eden was een botsing tusschen zijn nei
ging. om de politiek overeenkomstig zijn
ideaal te voeren, en de noodzakelijkheid met
de werkelijkheid rekening te houden. Eén
troost bleef Eden nog: Italië zou in ieder ge
val de gewenschte erkenning van het Ita
liaansche gezag over Abessynië duur te be
talen krijgen!
Het is geen wonder, dat Eden, nu ook deze
troost hem dreigt te ontvallen en de Brit
sche regeering ook in andere opzichten een
Tegen Slapeloosheid, Overspanning, Gejaa gdheid, Onrust en Zenuwachtigheid
gebruike men de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Mijnhardt Zenuwtabletten
(Aiv. Ingez. Mei.)
veel grootere werkelijkheidspolitiek wil vol
gen dan met zijn beginselen in overeen
stemming zou zijn, zijn ambt heeft neerge
legd.
Het is ook geen wonder, dat men hier al
gemeen het heengaan van dezen eerlijken
kampioen voor de Volkenbondsbeginselen
weemoedig betreurt. Doch evenmin kan men
zich er over verwonderen, dat'menigeen niet
zonder hoop het optreden van Chamberlain
en Halifax tegemoet ziet, die door nieuwe
methoden willen trachten, vrij van doctri
naire overwegingen, het vertrouwen en de
samenwerking tusschen de groote Europee-
sche mogendheden te herstellen. Eden is
nog jong genoeg, dat wij hopen mogen, dat
hij later in rustiger tijden zijn land weder
te Genève vertegenwoordigen zal. om hier
aan de ontwikkeling der organisatie voor den
wereldvrede zijn vele voortreffelijke eigen
schappen te wijden!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
T s jecho^Slowakije
Wijzigingen in het kabinet Hodza?
De zitting van het Huis van Afgevaardig
den is gisteren een week verdaagd. In welinge
lichte kringen verklaart men. dat deze verda
ging verband houdt met de plannen tot wij
ziging der regeering. Ministerpresident Hodza
zou voornemens zijn, de volgende week Don
derdag niet slechts een verklaring over de bui
tenlandsche politiek af te leggen, doch tege
lijkertijd het programma van de gewijzigde
regeering bekend te maken. Men verwacht,
volgens het D.N.B.. dat de verklaring van den
minister-president uitgesteld zal worden, in
dien de onderhandelingen over de wijziging
der regeering dan nog geen positief resultaat
hebben opgeleverd.
Tusschen den leider der Slowaken, pater
Hlinka, en den minister-president zijn begin
dezer week besprekingen gevoerd. Op het
oogenblik onderhandelen Slowaaksche afge
vaardigden over de eischen der Slowaken. O.a.
eischt men van Slowaaksche zijde het instel
len van een speciaal regeeringsbureau voor
Slowaaksche aangelegenheden.
Engeland.
Eden licht zijn aftreden toe.
Oud-minister Eden heeft voor zijn kiezers in
Leamington in het graafschap Warwickshire
een rede gehouden, waarin hij zijn aftreden
nog eens uiteenzette.
Een van de twee voornaamste vragen, is vol
gens hem, of hij, aangezien hij van meening
met zijn collega's verschilde, minister van bui
tenlandsche zaken had moeten blijven. Zelf
is hij van oordeel van niet. Als minister was
hij verantwoordelijk voor het parlement en het
land en niemand had een gelijke verantwoor
delijkheid voor de buitenlandsche zaken. In
dien hij niet was afgetreden, dan had hij in
het Lagerhuis moeten zeggen: „Ik geloof, dat
dit de beste wijze is om het Britsch-Italiaan
sche vraagstuk op te lossen. Er is risico bij,
doch ik geloof, dat het zal slagen en dat het
tenslotte zal bijdragen voor het versterken van
den vrede in Europa". Ongelukkigerwijze, zoo
verklaarde Eden verder, „kan ik dit niet ge
looven. Ik geloof juist het tegendeel." Hoe had
hij dus deze wijze van 'handelen aan het huis
kunnen aanbevelen.
De minister-president heeft vaststaande
inzichten, aldus Eden, niet alleen wat betreft
het doel van de buitenlandsche politiek, doch
ook ten aanzien van de wijze, waarop deze
moet worden gevoerd en het is natuurlijk zijn
goed recht dit te hebben. Doch ook spreker
zelf heeft dergelijke vaststaande opvattingen
en beider meening is niet gelijk.
In het afgeloopen weekeinde kwam spreker
tot de overtuiging, evenals de minister-pre
sident, dat het verschil van meening diep-
(Adv. ingez Med.)
ONZE DACEUJKSCHE KINDERVERTELLING
Kwek-Kwak was in dien tusschentijd op zoek gegaan naar Knotje,
de vrouw van Hoedepet. Naar mensch, hè, om te zien? In de gang
kwam hij haar tegen.
Zoo, leelijke Kwek-Kwak! Wat kom je doen?
Kwekkerdekwekkwek, kwek, kwek! lachte Kwek-Kwak, oftewel
Alasius.
Wat zeg je daar. leelijk beest, dat je bent! Ga je weg, of ik zal je
krijgen met dezen bezem!
En Knotje hief den bezem op, om Kwek-Kwak er een klap mee
te geven.
Kwekkerkwekkerkwakkwak!snaterde het eendje en liep, zoo
gauw als zijn pootjes het toelieten, weg. Knotje haalde de schouders
op en liep den trap af, naar beneden.
Ze denkt, dat ik niet meer praten kan ook. lachte Alasius, terwijl
hij om zich heen keek. Waar zou Thijs nu zitten?
Daar hoorde hij gestommel en even later zag hij Thijs op zich toe
komen
Heb je het kamertje gevonden, Thijs? vroeg Kwek-Kwak zenuw
achtig. Het bevalt me niets als eend te leven!
Thijs lachte. Tja, dat kan ik me voorstellen!
Maar heb je het kamertje gevonden? vroeg Kwek-Kwak nog
maals.
gaand was en dat er voor den minister van
buitenlandsche zaken slechts een weg open
bleef, n.l. aftreden.
De procedure, die de regeering heeft geko
zen, is een bewijs van de oprechtheid van haar
wensch tot overeenstemming te geraken.
Naar Eden's gevoelen was het echter zeer
goed mogelijk, op alle eischen te blijven staan
en dezelfde resultaten te verkrijgen indien
zij verkregen kunnen worden zonder de ge
varen aan de thans gevolgde procedure ver
bonden. De beslissing is thans gevallen, en
noch door woorden, noch door daden, wil ik
thans de taak der regeering moeilijk maken.
Integendeel wensch ik haar van harte succes
in haar pogingen.
Eden merkte vervolgens op, dat hij in zijn
rede in het Lagerhuis met opzet niet gespro
ken had van bepaalde documenten, in ver
band met de onmogelijkheid, deze thans te
publicëeren. Echter, zeide hij, handhaaf ik
ieder woord, dat ik in het Lagerhuis heb ge
zegd. Tijdens het weekeinde ben ik definitief
tot het oordeel gekomen, dat de beteekenis
van bepaalde mededeelingen van een buiten
landsche regeering was „nu of nooit".
Het denkbeeld is geopperd, dat ik mijn col
lega's, die een andere meening waren toege
daan, hierop zou wijzen, doch dat wil ik- niet,
daar ik zulks niet in het belang van het land
acht.
Eden zeide, dat hij een overtuigd voorstan
der zou blijven van een nationale regeering,
waarin de Conservatieve partij op welks lid
maatschap hij trotsch is, een belangrijke rol
heeft te vervullen.
Lord Halifaxbenoeming thans
definitief.
De benoeming van Lord Halifax
tot minister van Buitenlandsche Za
ken en van Richard Austen Butler
tot onderstaatssecretaris van dit de
partement is officieel bekend te Lon
den gemaakt.
Omtrent deze benoemingen wordt nader
vernomen, dat, aangezien de nieuwe minister
lid is van het Hoogerhuis, de minister-presi
dent voornemens is in het Lagerhuis alle be
langrijke aangelegenheiden op het gebied
van de buitenlandsche politiek persoonlijk te
behandelen.
Lord Halifax zal de functie van Lord-Pre-
sident van den Raad blijven waarnemen.
Dit laatste feit doet volgens Reuter het
vermoeden rijzen, dat hij niet voornemens
is, voor onbepaalden tijd minister van Bui
tenlandsche Zaken te blijven. Het schijnt
niet uitgesloten dat hij, wanneer hij zijn
taak aan Buitenlandsche Zaken volbracht
acht. deze zal laten Varen, doch dan Lord-
President van den Raad zal blijven.
ïmemae,
Namen der tegenstemmers
gepubliceerd
De bladen publiceeren een lijst met de na
men der Roemeensche staatsburgers, die te
Boekarest tegei de nieuwe grondwet hebben
gestemd. Van de bekende politici, die niet
aan de stemming deelgenomen hebben, wor
den Codreanu, George Bratianu, Mihalache
en Maniu genoemd. Goga en de liberaal Dinu
Bratianu waren reeds van te voren naar het
buitenland, vertrokken
Jlavie
Stojadinowitsj binnenkort naar
Sofia.
Uit goede bron wordt vernomen dat Stoja
dinowitsj op den terugweg uit Ankara op het
station van Sofia een ontmoeting zal hebben
met Kosseiwanof, den Bulgaarschen premier.
Bij dit onderhoud zal de officieele datum
worden vastgesteld voor de reis welke Stoja
dinowitsj binnenkort naar Bulgarije zal on
dernemen.
Luchtgevecht hoven de Chineesclie
provincie Kiangsi.
Acht Japansche toestellen zouden
neergeschoten zijn.
Negenenvijftig Japansche vliegtuigen heb
ben gisteren een aanval uitgevoerd op
Nantsjang (provincie Kiangsi).
Zij probeerden het vliegveld en militaire
doelen te bombardeeren.
Tal van Chineesche vliegtuigen hebben den
Japanschen vliegers slag geleverd. Acht Ja
pansche toestellen werden omlaag geschoten.
Men weet nog niet hoe groot de bij de Japan
sche luchtaanvallen aangerichte schade is.
Lingsjin bezet.
De felle strijd om Lingsjin, de plaats, die als
het ware de toegangspoort tot Zuid-Sjansi
vormt, in in het voordeel der Japanners ge
eindigd. De Japansche troepen hebben de stad
bezet, zoodat thans de weg naar Zuid-Sjansi
voor hen open ligt.
Universiteit van Graz gesloten.
Gevolg der nationaal-socialistische agitatie.
Op last van het Oostenrijksche ministerie
van onderwijs zijn de universiteit en de tech
nische hoogeschool te Graz voorloopig ge
sloten.
Deze maatregel houdt verband met de na
tionaal-socialistische agitatie.
De burgemeester van Graz, die onder den
druk der nationaal socialisten de hakenkruis-
vlag op het stadhuis had laten hijschen, is
met verlof gezonden, en het heeft er allen
schijn van, dat hem eervol ontslag zal worden
verleend.
Engelsche zeelieden bij
bombardement gewond.
Vliegtuigen van Franco bombardeerden
Sagunto.
Officieel wordt uit Barcelona medegedeeld,
dat drie leden van de bemanning van het
Britsche schip Bremsen gewond zijn tijdens
een bombardement, dat gistermorgen door
zes rechtsche vliegtuigen op Sagunto is ge
richt. Een der gewonden zou in zeer ernsti-
gen toestand verkeeren.
Gistermiddag hebben twee Nationalistische
watervliegtuigen de dorpen Llizos en Blannes
aan de Catalaansche kust gebombardeerd en
met mitrailleurvuur bestookt.
Ernstig vliegtuigongeluk iu
Frankrijk.
Militair toestel tegen boerderij
gevlogen.
Vijf dooden.
Gister
militair
Havas verneemt uit Tours:
avond is een tweemotorig
vliegtuig tegen een boerderij bij Cha'
teaurenalt gevlogen en in brand ge^
raakt. In het wrak van het vliegtuig
vond men de verkoolde lijken van vier
inzittenden, terwijl de vijfde vermist
werd. Men vreest, dat ook deze om het
leven gekomen is. Drie bewoners van
de boerderij konden zich slechts met
moeite in veiligheid brengen.
De positie der Joden in
Oostenrijk.
Geruststellende verklaring van Schuschnigj,
Het „Neues Wiener Tageblatt" meldt, dat
de president der Unie van Oostenrijksche Jo
den, Oppenheim, door bondskanselier Schusch-
nigg is ontvangen.
Volgens het blad zou Schuschnigg tegen
over Oppenheim hebben verklaard, dat niets
veranderd zal worden aan de grondwet van
Mei 1934 en dat ook de naturalisaties niet zul
len worden herzien.
HET TOONEEl
DE JUBILEUM-AVOND
van
Het is een allergenoegelijkste en prettigê
avond geworden, de jubileum-avond van Lau
Ezerman. Het was een huldiging zonder dikke,
groote woorden, eenvoudig, gewoon, maar
hartelijk en oprecht, zooals het bij dezen all
round" acteur -r- dit is geen toespeling op zijn
lichaamsbouw paste. De zaal was flink be
zet, ondanks de omstandigheid, dat het pro
gramma van Dokter ABC hier reeds driemaal
was gegeven, een bewijs, dat Ezerman in
Haarlem vele bewonderaars heeft. En de stem.
ming was heel den avond in majeur.
Men had voor het jubileum de opkomst van
den jubilaris gereserveerd voor het nummer
van het „ijdele meisje", waarin Ezerman als
de papa uit den tijd van Hieronymus van Al
phen optreedt. Hierdoor kregen wij de gele
genheid hem bij zijn eerste entree op hartelijke
wijze te verwelkomen. En eiken keer, als de
wijze dokter Ezerman verscheen en dat was
op dezen specialen avond vaker het geval dan
anders kreeg hij een extra-warm applaus.
Er was gelegenheid te over, om hem ook als
knap typeur gisteren te bewonderen. Hoe
prachtig was hij bijvoorbeeld als voorzitter
van de nieuw gestichte partij. Was hij daarin
niet de incarnatie van de domheid? Kostelijk
ook die gemoedelijke politie-agent in het ge
val van de familie Braadpan, en zijn scherpen
raak getypeerde handelaar in conserven. Zoo
had hij een belangrijk aandeel in dat aardige
programma, waarin het A B C-cabaret zich
van zijn beste zijde doet kennen.
De eigenlijke huldiging had plaats aan het
slot, nadat de „nieuwe mensch" geboren was,
Dr. Tje'bbo Franken sprak als voorzitter van
het comité „collega" Ezerman toe en herin
nerde hem aan den tijd toen deze in 1913 bij
de Hollandia-Film geëngageerd was. Want te
Haarlem was Ezerman zijn loopbaan begon
nen en zoowel artistieke als vriendschaps
banden verbonden hem aan onze stad. Die
filmperiode moge hem geen roem hebben ge
bracht, zij heeft hem toch een voorsprong
gegeven als tooneelspeler, zoodat hij ten
slotte is geworden de knappe acteur Lau
Ezerman, dien wij nu kennen. Dr. Franken
herinnerde aan Ezerman's prachtige rol in
Komedianten van Ostrowsky. in welke rol hij
de tragiek van den tooneelspeler zoo sterk
had gegeven. Ook voor het cabaret heeft
Ezerman een warm hart, zooals wel duidelijk
de laatste jaren is-gebleken. Ezerman was
in de circulaire van het comité vergeleken
met Frans Hals. De statuur van den Haar-
lemschen schilder moge hij niet hebben, wel
ec'her leefden in hem de geest en het we
zen van den Haarlemschen schilder. Hij heeft
den oubolligen Hollandschen humor, de heer
lijke slagvaardigheid van Hals. En hij heeft
zich ook steeds onderscheiden door zijn har
telijke vriendschap voor zijn collega's. Dr
Franken wenschte hem bij de aanbieding
van de gebruikelijke enveloppe toe, dat hij
nog vele jaren zou spelen met dezelfde opge
wektheid. denzelfden humor en hetzelfde
echte gevoel.
Dr. P. H. Schroder sprak een persoonlijk
woord tot Ezerman. Hij haalde herinnerin
gen op van den tijd. toen zij samen in een
openluchtspel hadden gespeeld en bij bracht
hem speciaal hulde voor alles, wat hij voor
de artisten had gedaan met de oprichting van
de „Oase", de vereeniging tot steun van colle
ga's die hulp behoefden. En omdat Ezerman
een hartstochtelijk rooker is, zei de heer
Schroder het slot niet met „bloemen" maar
met sigaren.
De heer Deinum volgde als directeur van
den schouwburg dit voorbeeld en ook Dr.
Franken kwam als voorzitter van de afdee-
ling Haarlem van het Tooneelverbond nog
rookwaar aandragen.
Een nichtje wat poëtischer aangelegd -
kwam met bloemen en een door haar ge
schilderde aquarel en Gimberg was de hek
kensluiter met een schriftelijken geluk-
wensch van Mina en Herman Schwab.
En toen was de beurt aan den jubilaris, die
gemoedelijk als altijd voor alle sprekers
het juiste woord van dank wist te vinden. De
Haarlemmers hebben mij niet teleurgesteld
zei Ezerman. Trouwens hij was daar niet
bang voor geweest. Hij dankte het publiek,
omdat het in zoo grooten getale was opgeko
men en dezen avond voor hem tot een wer
kelijk feest had gemaakt.
En zoo eindigde dit prettig, genoeglijk ju
bileum in denzelfden opgewekten, hartelijken
toon, zooals het begonnen was.
J. B. SCHUIL,
