DE GROOTE DUBBELE SCHUTSLUIS TE VREESWIJK OPENGESTELD.
Een goede zakenvrouw
FEUILLETON
door HERMAN ANTONSEN.
10)
„Ik ga een lootje koopen in de Iersche
Sweepstake en een paar ton winnen. Dat geld
steek*ik dan in Peruvian Soda Crackers! Pre
ferente aandeelen. En dan jaag ik de markt
omhoog! Win millioenen!"
Carol loosde een diepe zucht van ongeduld.
..Corry", zei ze liefjes. „Je kunt nu geen
verstandige praat vertellen. Ga naar huis,
jongen. Het is al over tweeën".
..Wat zou dat? We kunnen altijd nog wel
op een melkauto naar huis rijden. Kom maar
mee
„Het spijt me," zei ze. „Ik heb hoofdpijn.
Tot ziens, hoor!"
Hoofdpijn?" vroeg Jonathan Blair, op
staande. „Jij hoofdpijn? Ha, ha! Luister eens,
ik heb zoo'n koppijn, dat de jouwe daarbij
in het niet verzinkt. Je wordt een zwak pop
petje. Caroleen sukkeltje en zoo meer.
Nou. maar ik ga dan toch! Tot kijk, Lock-
wood! Wel te rusten, Carol!"
„Goedennacht, Corry", antwoordde ze.
Hij liep rechtop en opgewekt de zaal uit.
Lockwood keek hem even na en wendde zich
dan tot Carol: „Zoo, is dat heer op de
flesch?" vroeg hij.
Zij knikte.
vn.
dpri volgenden morgen ging Jona
than met hoofdpijn en al zijn kantoor uit
Den volgenden morgen trok Valentine er in
en Meggs kwam dienzelfden avond nog bij
hem op bezoek.
„Miss Valentine wil mij in dienst houden,
mijnheer", zei hij. „Ik hoop dat u het be
grijpen zult, mijnheer Blair. Ik zou niet we
ten. waar ik op mijn leeftijd een andere be
trekking zou kunnen krijgen".
„Natuurlijk", antwoordde Jonathan. „Ik
neem je dat heelemaal niet kwalijk, Meggs.
'11 Mensch moet toch leven en zoo meer. Hoe
gaat het?"
Meggs keek wanhopig'. Hij zag er moe uit.
„Ze heeft me bijna doodgejaagd, mijnheer",
zei hij gekrenkt. „Ik heb het nog zoo druk
niet gehad, sedert uw vaderenin
geen jaren. Ze heeft iedereen verzocht op
zijn post te blijven en heeft de hulp ingeroe
pen van het advertentiebureau van Calhoun
en Regan".
„Calhoun en Regan?!" Jonathan Blair
floot tusschen de tanden. „Die lui zijn duur!"
„Morgen wil ze de Marinoco gaan inspec-
teeren, mijnheer. En ze is van plan op dat
schip een korten kruistocht langs de West-
Indische eilanden te maken, mijnheer. Ze
heeft reeds order gegeven, dat er heel wat
veranderingen op moeten worden aange
bracht".
„Binnen een maand is ze op de flesch", zei
Jonathan. „Als ze ten minste haar beetje
geld op die manier blijft weggooien. Ver
draaid stom; dat is alles!"
Hij liet zich eerst een week later op kan
toor'zien. toen Miss Ransome hem voor een
directievergadering had opgeroepen. Hij ging
er eigenlijk alleen uit nieuwsgierigheid heen,
omdat zij toch alles overstemmen kon. wat
haar niet zinde. Die directievergadering was
al heel eenvoudig. Valentine en hij hadden
samen alle aandeelen in handen want alle
aandeelhouders hadden voor den storm hun
aandeelen zoo gauw mogelijk van de hand
gedaan.
M'ss Ransome maaktp het ^fch niet moei-
•ïiv >ne' vorm<*1 uk-heden Ze zette Meggs aar
een tafel om alle besluiten en berekeningen
op te teekenen.
Gekleed in een keurige zwarte japon met
wit afgezet, herkenbaar voor elke vrouw als
afkomstig van den duursfcen modewinkel op
de Fifth Avenue, zag ze er heel zakelijk uit,
al verzachtte een corsage van gardenia's dat
ook een beetje. Ze was achter het bureau
gezeten met Bart Calhoun, die blijkbaar zijn
persoonlijke medewerking aan de zaken der
Blair Lijn zou schenken, naast zich. Jona
than kende Bart Calhoun slechts een wei
nighij kwam nu en dan op Scarbrook.
Hij was groot, vriendelijk, vier en dertig en
had zijn naam en vermogen in de firma Re
gan en Calhoun gestoken en was daarmee
binnen tien jaar compagnon geworden. Hij
stond bekend als een der bekwaamste krach
ten op reclamegebied in heel New-York.
Hij gaf Jonathan een kort knikje en
schudde hem de hand. Valentine knikte
hem slechts heel even toe.
„Gaat u zitten, alstublieft, mijnheer Blair",
zei ze. „U hebt aandeelen in de maatschappij
en dus meende ik, dat u er wel belang in
zoudt stellen, wat er momenteel in omgaat".
„Dank u zeer", zei Jonathan afgemeten.
Ze nam hem met een vluchtigen, maar
doordringenden blik op en zat intusschen
met een potloodje op den lessenaar te trom
melen.
„U bent welkom", zei ze. „En laten we
nu meteen maar beginnen. Ik heb de Mari
noco bezichtigd en alle plattegronden der
schepen bestudeerd .Ik heb de passagiers
lijsten van de laatste jaren nagegaan en die
zijn gewoonweg treurig. Bart en ik hebben
een plan uitgewerkt, dat misschien succes
kan hebben
„Bart!" Ze was al op erg goeden voet met
hem. naar het bleek! Jonathan nam haar
aandachtig op, terwijl zij vlot en zakelijk
verder sprak en nu en dan even ophield om
een papier in te zien öf aan Calhoun een
vraaET t,e stellen Ze kibbelden vri®ndsp.banne-
'ijk over een ount dat .Jonathan meer dan
onbelangrijk toescheen, werden het er over
eens en gingen weer verder. Jonathan zat er
bij en voelde zich als 't vijfde wiel aan 'n wa
gen. Hij had er spijt van, gekomen te zijn.
Na een poosje riep Valentine, mijnheer
Packard, den algemeenen bedrijfsleider en
mijnheer Mansfield, den chef van het passa
giersvervoer, erbij. Ze kwamen op het kan
toor, trokken een stoel aan tafel bij en
luisterden mee naar miss Valentine Ran
some uit Pointdexfcer in Texas.
„Ik heb dag en nacht deze stukken bestu
deerd", zei ze, ieder op zijn beurt aanziende.
„Zooals de lijn nu loopt, kan het onmogelijk
langer blijven. En ik zie heel goed, waarom
dat zoo is. Ze biedt heelemaal niets aan den
veeleischenden passagier. Ze is jaren ten
achter. Dat moeten we grondig veranderen.
Er moet radio aan boord komen, eleetrische
ventilatie, verwarmde luchtïnstallatie in de
eetzaal
„Salon", verbeterde Jonathan. „Eetsalon".
„O, nou goed", zei Valentine met een luch
tig gebaartje. ..Salon dan, volgens wensch
van mijnheer Blair. Er moeten zwembassins
op het dek gebouwd worden en elk schip
moet iedere reis geregeld opgeschilderd wor
den".
Ze hield even op om adem te scheppen.
Maar dat had ze niet zoo noodig als haar
overblufte gehoor. Mijnheer Packard slikte
herhaaldelijk. Mijnheer Mansfield schoof on
rustig op zijn stoel heen en weer. Bart Cal
houn echter grinnikte genoegelijk en luister
de met een glimlach op zijn knappe gezicht
naar wat- zij vertelde.
„En dat alles zullen we met bekwamen
spoed aanpakken", vervolgde zij. „De sche
pen zullen een voor een worden opgelegd en
de andere laten we varen volgens een.
hoe noemt u dat ook weer, mijnheer Pac
kard?"
„Versnelde dienstregeling".
„Juist. De luxe-hutten zijn net goed om
'pmand de stuiDer» te bezorgen nat moet
Hlemaa' veranderd worden Ik ben op het
oogenblik bezig een kleurenschaal te ontwer
pen. volgens welke ze geschilderd moeten
worden en daarna beginnen we meteen met
de meubileering. En", eindigde ze, „de keu
kens bevallen me heelemaal niet
„De kombuis bedoelt u", zei Jonathan vin
nig.
Valentine keek hem aan. „O, neemt u me
niet kwalijk!" zei ze.
„Op de prairies spreken ze misschien van
„keulgen", zei Jonathan. „Maar op een schip
noemen ze het een kombuis".
Keukens! Hij zou haar wel eens laten zien,
dat hij iets van schepen afwist.
„U wordt wel bedankt, compagnon", zei
Valentine.
Directeur Blair knikte kortaf. Valentine
vervolgde:
„De schoorsteenen
„De pijpen", zei de onverbiddelijke direc
teur Blair. „Wie praat er nog van schoor
steenen! Groote goedheid!"
„Pijpen", herhaalde Valentine gedwee.
„Het zal wel beter gaan, als u eerst een
paar maal op een schip gevaren hebt", zei
hij bemoedigend. Ze wilde er iets op zeggen,
maar veranderde van idee. Het was maar
goed, dat niemand begreep, hoe die heele
directievergadering op het punt had gestaan,
in rook op te gaan,
„Ik zei dan", vervolgde zij, zich bedwin
gend, „de schoor,... de pijpen zien er niet
fleurig uit.geen embleem, geen gekleurde
banden".
„Ze zijn feitelijk ook alleen bestemd om
de rook te loozenmerkte Jonathan op. „Ze
behoeven er dus niet uit te zien als reclame
zuilen".
„U bent een heele hulp voor me", zei Va
lentine vinnig.
„Kom, laten we maar doorgaan", merkte
Calhoun lachend op.
„Om kort te gaan", vervolgde het meisje,
.die schenen moeten heelemaal opeeknapfc..."
Opgekalefaterd" verhef°rrt° Jnna^an.
.Boudoirs worden opgeknapt. ScheDen op
gekalefaterd".
(Wordt vervolgd)
Om het Nederlandsch biljartkampioenschap 1ste klas driebanden zijn
Woensdagavond te Rotterdam de wedstrijden aangevangen. Tijdens de
partij tusschen Peeters (Den Haag) en B. Cohen (Rotterdam)
Het Ned. Bondselftal speelde Woensdag in het Sparta-stadion te
Rotterdam een oefenwedstrijd tegen de Engelsche 3de divisie club
.Crystal Palace", welke door onze landgenooten met 3-2 werd ge
wonnen. Schermutseling voor het doel der gasten
Kaers en Billiet na hun overwinning in den Parijschen
zesdaagsche
De maaltijd der Spaansche vluchtelingen, die door Fransche torpedo
jagers te Port Vendres aan wal zijn gebracht
De nieuwe verkeersbrug bij Loenersloot, welke 28 Maart a.s. zal worden
opengesteld, gezien vanuit een typisch oogpunt
De dubbele schutsluis te Vreeswijk, de grootste van Europa, is Woensdag
voor de scheepvaart opengesteld. Reeds bij het eerste schutten waren de
beide sluiskolken geheel met schepen gevuld
De hoofdzetel van de ,Parijsche
brandweer zal binnenkort van de
Boulevard du Palais naar de Place
Jules Renard worden overgebracht
