Naar Tafelberg en Duivelspiek
Gecombineerde luchtbeschermings
oefening in het Noorden.
Als het gevreesde „Tafelkleed"gelegd wordt..
IN het jaar 1503 beklom de forsche, baar
dige figuur van Anthonio de Saldhanda,
het echte type van den vurigen, niets
vreezenden avonturier, den Tafelberg
langs het ravijn, dat thans in dat wonderlijk
mengelmoes van Hollandsch en Engelsch. dat
ons hier telkens weer opvalt, „Platteklip-
gorge" genoemd wordt.
Teruggekeerd bij zijn vrienden, die aan
den voet der steilte hadden gewacht, w.erd
hij op weg naar het strand aangevallen
door een bende Hottentotten. De Saldhanha
werd gewond, maar slaagde er in, zijn schip
te bereiken.
Laten we ons even trachten voor te stel
len, hoe dit stukje geschiedenis zich heeft
afgespeeld. Zijn de Portugeezen aan land
gegaan voor een wandelingetje, om zich
eens te vertreden na het wekenlange ver
blijf op een klein schip? Dan waren ze
waarschijnlijk uitgedost in die sierlijke klee-
dij der late middeleeuwen, die wij mannen
wel graag weer zouden willen invoeren,
maar onze vrouwen geven ons geen kans,
haar nog eens door onze grootere „schoon
heid" de loef af te steken. Daarom moeten
wij ons houden aan saaie colbertjes en on
gemakkelijke boordjes en dassen. Maar de
Saldhanda zal uitgedost zijn geweest in een
mooie marineblauwe fluweelen pantalon,
kort natuurlijk, met wit zijden kousen en
mooie kwasten aan de sierlijke veters zijner
lage schoenen; denk u daarbij eens brons-
fluweelen jas, met breeden bontkraag, van
voren openhangend om 't mooie geborduur
de vest te laten uitkomen. Een breede zij
den ceintuur met de Portugeesche kleuren
om het slanke middel en een met tinten en
veeren versierde wandelstaf van een kleine
twee meter lang voltooide het sierlijke ge
heel. Zoo'n kerel had nog eens een kans bij
het schoone geslacht! Maar om hem in dit
tenue, de steile, met rotsblokken bezaaide,
hellende weiden te laten opklauteren, of met
handen en voeten te laten opzwoegen tegen de
laatste, bijna loodrechte rotspartijen, vergt
bijna te veel van onze fantasie. Hij kan de
zaak ook als een kleine voorpostenverkenning
opgevat hebben en gegaan zijn in de wapen
rusting, waarin wij ons Al va altijd den
ken. Stalen borstharnas, stalen rugstuk, sta
len armplaten, stalen beenstukken, allemaal
heelemaal niet overbodig als voorzorg tegen
de pijlen der Bosjesmannen of werpspiesen
der Hottentotten. En dan die helm! Als zijn
geest daar nog rondwaarde, toen wij den
Tafelberg beklommen, wat zal hij mij dan
mijn shorts en licht khaki hemdje hebben
benijd. En toch is het goed, ons af en toe,
ook wat deze kleinigheden betreft, in te
denken, in wat voor ongelooflijk zware en
moeilijke omstandigheden onze voorouders
vaak hun grootste daden hebben volbracht.
Haast elke bergtocht rond Kaapstad be
gint op Kloofnek,#den bergpas tusschen Ta
felberg en Leeuwenkoop. Het is het eindpunt
van een autobuslijn, midden in Kaapstad en
toch aan den rand der wildernis. Vandaar
gaan vier auto-wegen uit, maar ook een
viertal voetpaden, die onder langs de ber
gen heen voeren, wat steenig hier en daar,
maar zonder belangrijke stijgingen, zoodat
ieder er genieten kan van de ongelooflijke
bloemenweelde en van de prachtige verge
zichten over de stad en baai en berghellingen.
Eén pad, de Pipe Track, loopt langs buizen,
die drinkwater naar de stad voeren, onder
langs de Twaalf Apostelen heen, dus boven
Camp's Bay langs, met uitzicht over den
Atlantischen Oceaan. Een ander gaat vrijwel
horizontaal langs den berg, van het eind
punt van den weg naar het station der ka
belbaan, tot waar het Rhodes-gedenkteeken
pal noordwaarts uitziet over de Hottentot
Mountains en het Drakengebergte.
Van deze beide paden nu takken smalle,
steile voetpaden af, die omhoog voeren naar
de bekende opgangen van den berg. Er zijn
meer dan honderd mogelijkheden, maar „Kas
teelpoort'1 „Blinkwaterravijn" en „Platteklip-
gorge" kunnen gedaan worden door iedereen,
die vrij van duizeligheid is en over spijker
schoenen met de bijbehoorende kuiten be
schikt. Een paar uur klimmen met telkens
weer dat prachtpanorama achter ons en de
steile ritswanden voor en links en rechts,
brengen ons boven. Maar juist als we het vrij
wel volkomen vlakke hoogste gedeelte van den
berg betreden en rust en panorama op ons
gemak zullen gaan genieten, komt daar over
het plateau een donzig mistwolkje aandrij
ven, o zoo licht en zoo sierlijk, maar ik ben ge
waarschuwd en weet wat dat beteekent!
Achter dat eene komen er meer. Achter dat
beetje komt veel en daarin schuilt het groote
gevaar van den berg. Als de Tafel plotseling
met het gevreesde Tafelkleed bedekt wordt,
vindt niemand in de steenwoestenij daarbo
ven de weinig uitgeloopen paden terug. En als
men er al in slaagt een der bekende afgangen
te bereiken, rolt en stuift een gordijn van
mist den onvoorzichtige achterna, omhult
hem, beneemt hem alle uitzicht, zelfs op de
vlak voor hem liggende deelen van het pad,
Kaapsch schiereiland, Kaapsche vlakte en Tafelberg, van den Duivelspiek gezien.
dat hij zóó maar al te gemakkelijk verliest. De
steenen worden vochtig en glibberig, de dunne
kleeding van den toerist geeft geen voldoende
beschutting tegen de venijnige natte koude
en zoo is al menige pleiziertocht op den berg
heel treurig, met doodelijke ongevallen zelfs,
geëindigd. Daar ligt het groote gevaar van den
verraderlijken berg en wij besluiten, hem geen
kans te geven door bij het eerste teeken van
gevaar rechtsomkeert te maken en naar be
neden te gaan. Net- op tijd! We volbrachten de
wat onpleizierige steile afdaling nog in bla-
kenden zonneschijn en net hadden we den
voet van den rotswand bereikt en waren we
op het breede pad rond den berg aangeland,
of daar kwamen de zware wolken aanrollen
vlak over den bergtop heen en stortten zich
als een waterval omlaag langs de loodrechte
wanden.
Gierende windvlagen maakten het nóg dui
delijker, dat wij aan een groot gevaar ontsnapt
waren. Maar het was een prachtig, onvergete
lijk schouwspel, dat neerstormen en weer op
geworpen worden der zware wolken-massa's
in den strijd van opkomenden noordooster-
storm en door zonnehitte opstijgende lucht-
stroomen. Maar de storm won. Een uur latei-
kletterde de regen neer op de kap van onze
auto's en hadden we met eigen oogen gezien,
dat een Zondagswandelingetje op den Tafel
berg altijd bepaalde voorzorgen vereischt. t
Maar we wilden het uitzicht zien en ge
nieten en dus ging het een paar dagen latei-
weer naar Kloofnek, nu met de Duivelspiek
als doel. Eerst gaat de wandeling weer on
der langs den Tafelberg, tot bij een brand
wachthuisje een zigzagpad steil omhoog
gaat naar het zadel tusschen Duivelsberg
en Tafelberg. Wij komen omhoog aan den
Atlantischen Oceaan-kant en dan is het een
groote verrassing als daar, wanneer wij over
het zadel komen, plotseling de geheele
Kaapsche vlakte met haar kleurige voorste
den, haar boschcomplexen en waterpartijen
voor ons ligt, aan den noordkant afgeslo
ten door de prachtige reeksen der Drakens
bergen en Hottentot—Holland-Mountains.
Nog vérder rechts loopen deze uit in een
bijzonder mooi voorgebergte met als laat
ste punt Kaap Hangklip en daarvoor strekt
zich False Bay uit, reeds een inham van den
Indischen Oceaan, met een mooi wit zand
strand en kleurige roode daken van bad
plaatsjes er langs. In het zadel bloeien de
anemonen en prijkt de heide in allerlei
kleuren. Vliegenvangertjes staan er op den
zwarten veenbodem en verdorde stengels
doen zien, dat gladiolen en asfodil en vele
mooie bolplanten meer, hier straks zullen
bloeien. Maar het zadel is pas de aanloop
tot den piek! Weer gaat het steil omhoog
langs een nauwelijks herkenbaar smal paad
je over de grootendeels met gras bedekte
hellingen; weer waait de wind steeds har
der en frisscher om onze verhitte lichamen
heen, maar tot den verren horizon blijft alles
prachtig helder. Na een goed uur staan
wij op den top, zoeken een rotsblok om
achter te schuilen voor den bergwind en krui
pen er telkens weer achter vandaan om te fo
tografeeren en te genieten. Langs het steile
massief van den iets hoogeren Tafelberg heen,
zien wij aan den eenen kant neer op Kaap
stad met zijn Leeuwenkop en Signaalheuvel,
de uitgestrekte havens en dokwerken. Aan den
anderen kant overzien wij het geheele Kaap
sche schiereiland met Muizenberg aan False
Bay en verder het eene voorgebergte na het
andere, tot de bergwereld plotseling afbreekt
bij Kaap de Goede Hoop en daar de beide
oceanen elkaar raken om gezamenlijk in den
gezichtseinder te vervloeien. Maar we zien nu
ook langs de hellingen van den Tafelberg, al
thans aan de noordzijde. Daar ligt het Rho
des-gedenkteeken in de duistere demiengroe-
pen van de staatsbebossching, daar staan de
geweldige gebouwen van de universiteit en
Groote Schuur en de Hollandsche molen, die
daar onlangs gerestaureerd is en ingewijd
met de bruiloft van Kloris en Roosje. Inge
wijd als staatsmonument. want hij is niet
meer in gebruik. Dan zien we over de vlakten
naar het Noorden, het groote grazige terrein,
waar de Hottentotten hun vee hielden en da t.
vooral verder oostelijk zulke mooie vlakke
weilandstreken heeft, dat het land daar Hot
ten tot-Holland werd genoemd. Daar ruilde Van
Riebeeck zijn vee in en deze terreinen heeft
een andere gouverneur. Van Overbeek, in la
ter tijden van de Hottentotten gekocht voor
1600 pond, die echter door dezen braven die
naar der Oost-Indische Compagnie niet in
geld werden uitbetaald, maar in koopwaren,
die geboekt stonden voor een gezamenlijke
waarde van negen pond en enkele shillingen.
En toch stonden de Hollanders in die oude
tijden bekend om de eerlijke wijze, waarop ze
handel dreven. De Portugeezen moeten het
dan toch wel heel bar hebben gemaakt!
Rond den middag beginnen de wolken te
spelen langs Drakensbergen en Hottentot
Mountains, wat de schilderachtigheid en
grootschheid van het beeld slechts verhoo-
gen kan. De Tafelberg blijft gelukkig hel
der. maar we houden hem in de gaten. En
dalen af langs een ander pad, weer langs
nieuwe grazige hellingen en rotsachtige ge
deelten, met prachtige vergezichten over de
weelde van groen in Kirstenbosch en de uit
gestrekte wijngaarden van Wynberg ei-
Groot Constantia, steeds met het gezicht op
de Drakensbergen bij Paarl, waar met ver
anderenden zonnestand steeds meer teeke-
ning komt in de uitgestrekte vruchtentuinen
van Groot Drakestein, die doel van onze
eerste tochten het binnenland in zullen zijn.
Want de whiter nadert, het regenseizoen
aan de Kaap en het dringt ons noordwaarts,
naar Oranje Vrijstaat en Transvaal, de oude
voortrekkers achterna. Maar we begrijpen
nu al wel, dat er hier veel gebeurd moet
zijn! Alleen zeer belangrijke, alles over
heerschende redenen kunnen iemand doen
besluiten, een zoo pleizierig aandoend land
als deze Kaapkolonie te verlaten voor een
onbekende toekomst.
Ernstig ongeluk te Heemstede.
Auto in de Leidschevaart gereden, bestuurster
verdronken.
HEEMSTEDE
Dinsdag.
Gisteravond omstreeks 6 uur voer een
schipper door de Leidsehe Vaart. Tusschen de
gebouwen van de Amsterdam,sche Water
leiding en de Manpadsbrug stootte zijn schuit
op een midden in de Leidsehe Vaart liggend
voorwerp. Ook dreef daar ter plaatse olie op
het water.
Met stokken is men toen het water af gaan
zoeken, en uit dit onderzoek kwam vast te
staan dat er een luxe auto een meter onder
water lag.
Direct werd de politie van het ongeval in
kennnis gesteld. En ook Openbare Werken
verleende medewerking om de auto aan den
kant te brengen. Dit geschiedde met behulp
van een kraanwagen.
Toen de auto tenslotte aan de oppervlakte
was, kwam men tot de onstellende ont
dekking dat de bestuurster nog achter het
stuur zat. Zij bleek te zijn de reeds Zondag
nacht vermiste 43-jarige dame R. uit Haar
lem.
Vermoedelijk is zij langzaam aan van den
weg afgeweken, daar de wielsporen aangeven
dat de auto eenige meters op de berm heeft
gereden, voor dezd* in het water is terecht'
gekomen.
Het stoffelijk overschot is naar het lijken
huisje op de openibare begraafplaats over
gebracht.
De auto, die vermoedelijk door de botsing-
met de schuit vrij ernstig beschadigd was, is
door de politie in beslag genomen.
De ladderwagen der brandweer deed met
haar sterke zoeklicht goede diensten.
Burgemeester Jhr. J. P. W. van Doorn en de
Inspecteur van Politie de heer Berendsen,
waren op het terrein van het ongeluk aan
wezig.
ENGELAND'S GROOTSTE OORLOGSSCHIP
OP DE REEDE VAN BARCELONA.
De „Hood", het grootste oorlogsschip der
Britsche vloot is in de Middellandsche Zee op
de reede van Barcelona aangekomen. De
Britsche vlootautoriteiten treffen de noodjge
schikkingen om de Britsche onderdanen, wan
neer de omstandigheden dit noodig zullen
maken, snel te evacueeren.
Ring van f 300.— gestolen.
Door een Oostenrijksch dienstmeisje.
HAARLEM Dinsdag.
Een dame uit de Kruisstraat heeft aan de
politie aangifte gedaan van de vermissing van
een juweelen ring ter waarde van f 300. Zij
verdacht haar 25-jarig dienstmeisje van dezen
diefstal.
In verband hiermede heeft de recherche
dit meisje aangehouden en naar het bureau
aan de Smedestraat gebracht. Zij bekende
den ring gestolen te hebben. De vorige week
gaf zij het kleinood aan haar verloofde, die
het beleende in de Bank van Leening te
Haarlem. Zij is in verzekerde bewaring ge
steld. De politie zet het onderzoek voort.
De H. H.B.S. Vereeniging gaf een dezer dagen voor de patiënten van Brederodeduin een
cabaretvoorstelling onder leiding van Wim Paauio die bijzonder veel succes had. De slot
scène van het programma.
Friesland, Groningen en Drente in het duister.
De Leeuwenkop van den Duivelspiek
Voor de eerste maal sedert in ons land
luchtbeschermingsoefeningen op groote
schaal worden gehouden, hebben drie pro
vinciale besturen zich met elkaar verstaan
om in overleg met elkaar een groote, geza
menlijke oefening te houden, opdat het ge
bied, waarover de oefening zich zou uitstrek
ken, een aanzienlijk gedeelte van ons land
zou bestrijken.
Vooral bij de verduisteringsproeven, die tot
nog toe in verschillende provincies van ons
land zijn gehouden, bleek het een ernstig be
zwaar, dat slechts een betrekkelijk klein ge
bied in duister lag.
De lichten van de aangrenzende provincies
leverden zooveel oriëntatie-punten en moge
lijkheden, dat het uit de observatievliegtui
gen, die boven het verduisterde gebied vlogen,
moeilijk viel na te gaan, of de verduistering
in de betrokken provinciën wel voldoende
effectief was om vijandelijke vliegers te ver
hinderen, zich te oriënteeren.
Een zoodanige samenwerking is ditmaal
voor het eerst tot stand gekomen tusschen
de provinciale besturen van Friesland. Gro
ningen en Drente, in welke provincies Maan
dag groote luchtbeschermingsoefeningen zijn
gehouden en waarvoor autoriteiten en bevol
king nauwkeurige en strenge instructies heb
ben gekregen, terwijl op velerlei manier is
getracht, de werkelijkheid, die zich naar men
mag hopen in ons land nooit zal voordoen,
zooveel mogelijk té benaderen.
Wat de stad Groningen betreft heeft de
interprovinciale luehtbeschermiiigsoefeniiig
zich vrijwel beperkt tot de verduistering in
de avonduren. In de middaguren was in het
garnizoen Groningen een luchtverdedigings
oefening ingeschakeld. Deze omvatte verde
diging van de kazerne aan den Heereweg door
zware mitrailleurs, welke losse patronen af
vuurden. Voorts waren voor de troepen pas
sieve beschermingsmaatregelen getroffen,
bestaande uit een alarmoefening, het bezet
ten van gemaskeerde schuil-loopgraver. of
bescherming biedende gebouwen en het ge
reed stellen van brandploegen.
Voor de groote, avondlijke verduistering
waren door Groningen's burgemeester uitge
breide maatregelen en voorschriften, alleen
voor de stad geldende en in verschillend op
zicht afwijkende van die voor de plattelands
gemeenten, getroffen. In hoofdzaak kwamen
deze vrijwel overeen met die, welke bij de
vorige verduistering hadden gegolden. Op
enkele punten waren zij echter ongetwijfeld
nog ingrijpender.
Het tram- en busverkeer was nagenoeg stil
gelegd. Ten behoeve van het particuliere ver
keer, dat evenwel, zooals te begrijpen is. niet
veel te beteekenen had, waren verschillende
noodmaatregelen getroffen.
Verschillende cafés, restaurants e.d. hiel
den op dezen avond, waar een druk bezoek
toch niet te verwachten viel. hun deuren ge
sloten. De zaken, die wel geopend waren,
hadden de meest uitgebreide voorzorgsmaat
regelen genomen om lichtuitstraling te voor
komen. De bioscopen hadden hun program
ma's zoodanig verlengd, dat de bezoekers
eerst na half twaalf, dus toen de straatver
lichting weer was ontstoken, naar buiten
kwamen.
Assen werd in alarm gebracht door het
luchteskader, dat via Harderwijk en Kampen
naar Meppel kwam vliegen en vandaar via
Steenwijk naar Friesland verdween. Dit was
wel noodig. want de berichten, die via den
zender te Scheveningen over het signaleeren
van vliegtuigen werden gedistribueerd werden
ongeveer zes minuten na het signaleeren
ontvangen, zoodat de toestellen dus op dit
tijdstip veel verder waren.
Intusschen was het maar goed, dat de
alarmtoestand, door dit eskader was veroor
zaakt, aangezien van het eskader, dat boven
Deventer werd gesignaleerd, eerst nader be
richt kwam, toen het bov^n Heerenveen was.
Op het moment, dat dit bericht, even voor
vier uur doorkwam, waren deze vliegtuigen
reeds bij Assen. Om ruim vijf uur, dus nadat
de zender-Scheveningen had medegedeeld,
dat de uitzending werd gestaakt, kreeg Assen
nog een tweeden aanval te verduren, en wel
van het eskader, dat van Coevorden, via
Veendam en Groningen in zuidelijke richting
was gevlogen.
De oefeningen te Assen hadden een vlot
verloop.
Teneinde het effect van de verduistering na
te gaan, stegen te 9 uur twee daartoe gechar
terde K.L.M.-vliegtuigen van het marine-vlieg
veld „De Kooy" bij den Helder op.
Het waren de Douglas D.C. 2-vliegtuigen
„Edelvalk", bestuurd door van der Sijde, en
.Rietvink" bestuurd door gezagvoerder Fuchs.
Het eerste toestel volgde de noordelijke route
en vloog via den afsluitdijk, waar de rieht-
lampen op het Kornwerderzand duidelijk
waal-neembaar waren, naar Harlingen, waar
nog voldoende verlichting te zien was om het
stadje te doen herkennen. Plaatsen als Dok-
kum, Bergum, Grijpskerk, Groningen, Lopper-
sum, Pekela, Veendam en Hoogezand, toonden
vrijwel geen verlichting. De „Edelvalk" cirkelde
gedurende verscheidene minuten boven de drie
provincie-hoofdsteden Leeuwarden. Gronin
gen en Assen. Nog altijd zijn dergelijke uitge
breide huizenconglomeraten niet zoodanig te
verduisteren, dat uit de lucht niets van hun
ligging is waar te nemen. Niettemin was het
bereikte resultaat ditmaal aanzienlijk beter
dan bij vorige oefeningen. Het zijn steeds en
kele lichten, die een stad verraden, lichten
die meestal door onnadenkendheid en niet door
kwaadwilligheid niet gedoofd zijn, zooals een
dakvenster, een vertrek aan den achterkant
van het huis, dat van de straat af niet waar
is te nemen maar uit de lucht duidelijk zicht
baar blijft.
Te Groningen kon men duidelijk de tram
zien rijden. De lichten waren weliswaar blauw
afgeschermd, maar dit bleek niet voldoende
te zijn. Hoe weinig licht noodig is om een
object te doen herkennen, bleek wel hieruit
dat de aandacht van de waarnemers op som
mige trams werd gevestigd door het vonken
van de beugels tegen de voedingslijnen. In alle
drie genoemde provinciehoofdsteden waren
ook de statïonsemplacementen duidelijk te
herkennen.
De „Rietvink" volgde een Zuidelijke route
en vloog via Staveren en Lemmer naar Mep
pel, Hoogeveen en Coevorden, steden die nau
welijks vielen waar te nemen. Een duidelijk
oriënteeringspunt vormde de punt van Over-
ijsel, die tusschen Drenthe en Gaasterland
dringt en waar Steenwijk een helder verlichte
plek vormde. Teneinde te voorkomen dat het
waarnemingstoestel boven Duitsch grondge
bied zou komen, was de grens gemarkeerd door
een aantal zoeklichten van de genie.
Het verduisterde gebied vormde in het alge
meen een uitgestrekte donkere vlakte, waarin
zeer weinig lichten schenen. Opvallend was
echter, hoe het licht van den smallen sikkel
van de maan in het eerste kwartier voldoende
was om al het water, van de smalle tochten
en slooten en de talrijke kanalen in het Gro
ninger veengebied tot de plassen in het Frie-
sche merengebied toe. als zilver te doen glan
zen en fonkelen. Merkwaardig was ook, hoe
enkele treinen, die geen enkel licht uitstraal
den, herkend konden worden door het effect
van het maanlicht op de witte rookpluimen
der locomotieven. In het algemeen waren uit
de lucht weinig auto's waar te nemen, hoewel
eenige militaire colonnes met afgeschermde
lichten onderweg waren, een belangrijke ver
betering bij vroegere oefeningen, toen de kop
lamp van een enkele auto voldoende was om
een geheelen weg en daardoor vaak een ge
heele streek te markeeren.
Mgr. N. L. A. AMMERLAAN TOT
KANUNNIK BENOEMD.
Mgr. N. L. A. Ammerlaan, vicaris-gene
raal van den bisschop van Haarlem, is door
dezen tot kanunnik van het kathedraalka
pittel benoemd. De vorige kanunnik mgr. Th.
W. Pichot werd tot eere-kanunnik benoemd.
De kwestie der marechaussee-
brigade te Oss.
De Tel. schrijft o.m. over het besluit om
de marechaussee-brigade te Oss op non-ac
tief te stellen:
Verwonderlijk is de wijze, waarop men deze
zaak behandeld heeft. Het is alsof het den
minister van Justitie er om te doen is, aan
een eenvoudige overplaatsing een reliëf te
geven, dat gemakkelijk had kunnen worden
vermeden. Men heeft vaak, in ministerieele
bureaux, de neiging om opvallende gebeur
tenissen in een zoo simpel mogelijk kleed te
steken. Hier gebeurt het tegenovergestelde.
Was de schorsing want zoo kan men dezen
maatregel noemen zoo urgent, dat er geen
tijd overbleef tot voldoende overleg tus
schen de ministers Goseling en Van Dijk?
Minister Goseling kan de marechaussee ver
bieden justitieel werkzaam te zijn dat
heeft hij gedaan. De overplaatsing had hij
niet in de hand, die ressorteert onder den
minister van Defensie. Dit ministerie kon
blijkbaar deze „haast" niet bijhouden en
vandaar deze zonderlinge vorm van over
plaatsing.
De vraag rijst, waarom deze overplaatsing
door justitie zóó urgent werd geacht, dat
men daarvoor niet schroomde een geheele
brigade op non-actief te zetten. Het commu
niqué gewaagt van de belangen der burgerij,
die in het gedrang dreigden te komen. Het
moeten wel eminente burgers zijn, die tot dit
openlijke conflict tusschen Justitie en Defen
sie aanleiding konden geven.
De verhouding tusschen marechaussee en
gemeentepolitie was slecht. Er was meer dan
een rivaliteit: er heerschte een toestand op
voet van oorlog. Wie de marechausseeka
zerne betrad, werd van gemeentewege be-
spionneerd. De gemeentepolitie verdenkt er
de marechaussee nota bene vaneen man
te hebben doodgeslagen en stelt daarnaar
een officieel onderzoek in. Het eene corps
tegen het andere!
Volgens het blad is het aanpakken van en
kele zaken en het instellen van verschillende
onderzoekingen den autoriteiten niet welge
vallig geweest en dit zou naar het oordeel
van het blad mede aanleiding zijn geweest
tot den thans genomen maatregel.
