mm i
HET NIEUWE AVONDBLAD
Vraagstukken van den dag in Umuiden
23e JAARCANC No. 145
VRIJDAG 22 APRIL 1938
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN per week 12ets., per
maancl 521/- cents, per kwartaal 1.55. Geen
incassokosten. Losse nummers3 cents.
Kantoor Kennemerlaan 42 - Umuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
J
ADVERTENTIëN 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
POSTGIRO 310791.
Gratis Ongevallenverzekering .voor betalende abonnes. Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.—, overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet of oog ƒ200.—, beide leden duim 100.één lid duim ƒ50.—, alle leden wijsvinger ƒ60.—,
u® Iede" wijsvinger ƒ25.—alle leden anderen vinger ƒ15.—, één of twee leden anderen vinger ƒ5.—, arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk ƒ15.—, polsbreuk ƒ15.—Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz.
"7 bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart tot een maximum van ƒ2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnes op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
IJMUIDEN.
Het zwaartepunt verplaatst zich Oostwaarts.
Politiebureau en postkantoor
naar een nieuw centrum
Het is thans zeven jaar geleden, dat
inge-olge de nieuwe politieverordening
een streep werd gehaald door den
naai,. Velseroord. De aj'deeling Umui
den zag haar Oostgrens verlegd van de
omgeving van den Watertoren en de
Napierstraat naar den spoonveg. Met
dezen administratieven maatregel werd
IJmuiden een „afdeeling" van onge
veer 28000 inwonerseen zielental, dat
sindsdien slechts weinig gestegen is.
Op zichzelf was het verdwijnen van den
rnaam Velseroord van de kaart van Velsen geen
wereldschokkende gebeurtenis.
De oude Velseroorders hebben natuurlijk
eenige jaren noodig gehad om er aan te wen
nen, dat ze niet meer in Velseroord, maar in
IJmuiden woonden. Ze hebben zich met deze
verandering getroost vooral toen ze ontdek
ten, dat ze' zich als IJmuiden-Oosterlingen
konden rehabiliteeren. Want Velseroord had
niet zoo'n bijzonder goede reputatie.
Dat er nog steeds in sommige kringen een
neiging bestaat, om in IJmuiden slechts dat
deel van IJmuiden te zien. dat ligt onder den
reuk van de Visschershaven, bewijst het groote
bord in de Willebrordstraat, dat den automo
bilisten den weg wijst.naar IJmuiden. Dat
is precies alsof op het Kennemerplein te Haar
lem een bord zou staan met de richtingaan
duiding „Haarlem". Maar dat zijn kleinig
heden.
Het is, alsof tegelijk met de administratieve
samensmelting van Velseroord en IJmuiden
een verlegging plaats vond van het zwaarte
punt van dit deel der gemeente en wel Oost
waarts, niet zoozeer wat de industrie en den
handel betreft, maar meer op het gebied van
den middenstand. Het oude IJmuiden was
lange jaren de „winkelstad" van de Velser
oorders, voorzoover men niet naar Haarlem*
of Beverwijk ging.,
Dat is anders geworden en wie daaraan
mocht twijfelen, wandele maar eens door de
Kanaalstraat, de Oranjestraat, de Prins Hen
drikstraat en over het Willemsplein. In het
bekende vierkantje, een wandeling van even
vijf minuten zal hij een twintigtal leegstaan
de winkelhuizen kunnen vinden. En in het
Oostelijk deel van IJmuiden breidt het aantal
winkels zich voortdurend uit. Zoodat, wanneer
Velseroord Velseroord was gebleven, we er van
zouden kunnen zeggen, dat het IJmuiden over
het hoofd was gegroeid.
Dit zijn alle feiten, die genoegzaam bekend
zijn.
Waarom we er dan op terug komen?
Om twee redenen, n.l. in verband met de
plannen voor den bouw van een nieuw politie
bureau en met plannen tot verbouwing van
het postkantoor.
Het is een uitgemaakte zaak, dat het
nieuwe politiebureau aan den Ooste-
lijken zelfkant van IJmuiden gebouwd
zal worden, het is bijna een uitge
maakte zaaik, dat het op het Tiberius-
pleinhoek Briniostraat komt. De zetel
van de centrale leiding van ons politie
corps volgt dus den natuurlijken weg,
die is aangegeven door de verplaatsing
Ooshvaarts van het zwaartepunt van-
IJmuidenwaardoor het evenwicht tus-
schen het Oosten en het Westen nog
meer verbroken zal ivorden. De schaal
met de Oostelijke helft zal nog meer
doorslaan, het Westen zal nog lich
ter worden.
Toen IJmuiden een kleine halve eeuw ge
leden iets begon te worden kwam er behoefte
aan meer politietoezicht. Voor het politie
corps moet een tehuis gezocht worden. Men
bouwde dit niet in de nabijheid van de plaats,
waar gemeentebestuur en gemeente-admi
nistratie zetelden, maar zeer terecht daar,
waar politietoezicht het meest noodig was,
dus in IJmuiden. Het Willemsplein, gelegen bij
de havens en de sluizen was de aangewezen
plaats voor het politiebureau. En daar is het
tot den huidigen dag gebleven.
Maar zeer waarschijnlijk zal het óver één,
misschien twee jaar zijn afgegleden met de
balans van de weegschaal, die immers steeds
meer naar de Oostelijke helft van IJmuiden
doorslaat.
Natuurlijk zou men het ook aan gene zijde
van den spoorweg kunnen bouwen. Dit denk
beeld, is niet nieuw, want de verplaatsing van
het politiebureau (tegenwoordig spreken we
heel grootsteedse!) van „hoofdbureau") naar
Velsen was een onderdeel van het reorgani
satieplan van "wijlen burgemeester Rambon-
net.
Dit plan werd indertijd uitvoerig door ons
bestreden, niet alleen op historische gronden
maar ook op practische. En het gemeentebe
stuur heeft het ook losgelaten, getuige den
voorgenomen bouw aan het Tiberiusplein.
Er is sindsdien veel veranderd in IJmuiden.
al is het plan van wijlen burgemeester Ram-
bonnet niet ouder dan een jaar of vier. De
evolutie, waarover we hierboven spraken, ging
zich geleidelijk voltrekken en zet nog steeds
door.
Om die reden moet men de verplaatsing van
den zetel van de centrale politieleiding onder
een ander licht beschouwen dan eenige jaren
geleden. En daarom zouden, we niet als voor
heen, onze stem tegen de voorgenomen ver
plaatsing durven verheffen. Want er is nog
iets waarmede rekening gehouden dient te
worden, n.l. met de ontwikkeling van de an
dere deelen der gemeente, als Velsen-Noord
en Santpoort, welke ontwikkeling voor de
plaats van ons hoofdbureau van politie een
meer centraal gelegen punt vraagt dan het
Willemsplein.
Er dient evenwel rekening mede te worden
gehouden, dat het Westelijk deel van IJmui
den met zijn havens, zijn vele cafés en zijn
zeelieden aan onze politie het meeste werk
zal blijven geven. Voorts komt daar in den
zomertijd de strandpolitie bij, die ook voeling
met het centrale gezag moet houden, wat wel
via het Willemsplein zal moeten geschieden.
En daarom zal in de toekomst het Willems
plein niet gemist kunnen worden; men mag
verwachten, dat het een belangrijk filiaal van
het hoofdbedrijf aan het Tiberiusplein zal
worden en een flinke bezetting noodig zal zijn,
met als chef een hoofdinspecteur of minstens
een inspecteur.
Hetgeen we hier schreven over het politie
bureau geldt ook voor het postkantoor. Met dat
verschil, dat er niet de bouw van een nieuw
postkantoor op het programma staat, maar
een verbouwing, die echter zoo radicaal be
looft te zullen worden, dat men misschien
evengoed een nieuw kantoor kan bouwen.
En in verband daarmee stellen we de vraag,
of het gewenscht is, het hoofdkantoor der
P.T.T. in een meer Oostelijke richting te ver
plaatsen, opdat ook dit meer in het centrum
van IJmuiden komt.
Er is echter wel eenig verschil met het
politiebureau; n.l. moet er bij een praatje
over de plaats van het hoofdpostkantoor reke
ning mee gehouden worden, dat het kantoor
te Velsen op het punt staat te verdwijnen in
verband met de op handen zijnde verbreeding
van het Noordzeekanaal ter plaatse. Het stich
ten van pen hulpkantoor want meer dan
een hulpkantoor kunnen de Velsenaren niet
verwachten zou misschien vermeden kun
nen worden, waneer een nieuw kantoor in de
omgeving van het Tiberiusplein gebouwd zou
worden. Daar is echter geen ruimte meer be
schikbaar. Een plaats in die buurt zou alleen
nog maar gevonden kunnen worden op het aan
de gemeente behoorende terrein achter de
U.L.O.school, daar waar de nieuwe bioscoop
zal verrijzen.
Maar meer nog dan voor het politiebureau
geldt voor het postkantoor de factor, dat het
Westelijk deel van IJmuiden, al heeft dit als
woon- en winkelcentrum aan beteekenis ver
loren, toch nog als centrum van handel (visch-
handel) van groote beteekenis is. Zeker, het
is lang geleden, dat IJmuiden's telefoon- en
telegraafkantoor een der drukste kantoren
van het land was, maar toch is het ook nu nog
een zeer belangrijk kantoor. En daarom ko
men we, rekening houdende met de verschil
lende omstandigheden tot de conclusie, dat
voor den hoofdzetel van P.T.T. in onze plaats
het zwaartepunt in oud-IJmuiden is gebleven.
Waaraan wij dan onmiddellijk willen toevoe
gen, dat het centrum van het IJmuiden van
zee tot spoor met één agentschap tusschen het
hoofdkantoor in de Kanaalstraat en het hulp
kantoor op het Velserduinplein wel zeer stief
moederlijk bedeeld is.
De royaalste oplossing zou zijn: een nieuw
hoofdkantoor op het Kennemerplein met een
kantoor in de Kanaalstraat; subsidiair: een
hoofdkantoor in de Kanaalstraat en een hulp
kantoor op het Kennemerplein. Thans is een
stadsdeel met een kleine 10.000 inwoners aan
gewezen op één agentschap.
Voegen wij hier ten slotte aan toe, dat
ook andere deelen van onze gemeente de huis
vesting van politie en P.T.T. en de plaats
daarvan dringend om voorziening vragen. Dit
geldt vooral voor Santpoort-Dorp, waar een
behoorlijk postkantoor geheel ontbreekt. Ook
hier loopt de directie achter de ontwikkeling
van dit deel onzer gemeente aan. En met de
gemeente is het, wat de politie betreft niet
anders. Maar daar hebben de financiën een
rol gespeeld en Ir. Damme heeft geld genoeg.
S. B.
Doorloopend tekort aan zeevisch?
Volendaminers staan klaar om aan den slag
te gaan.
Naar aanleiding van het telegram, door den
Nederlandschen Bond van Kleinhandelaren in
het visch- en haringbedrijf gericht aan de
minister van economische en sociale zaken,
waarin wordt gezegd, dat wegens het vrijwel
doorloopend groote tekort aan versche zee
visch de toestand in den kleinhandel onhoud
baar is geworden, waarom men adviseert tot
invoer van Deensche visch, heeft het Natio
naal Comité „Redt Volendam" de aandacht
der ministers gevestigd op het feit, dat te
Volendam Nederlandsche visschershanden en
Nederlandsche vakmanschap wachten op een
mogelijkheid om de Noordzeevisscherij uit te
oefenen
Hel nieuwe programma van
De Pont.
„Broadway Melody 1938" en „De geheim
zinnige Mr. X."
Theater de Pont vertoont van hedenavond
tot en met Dinsdag Broadway Melody 1938 en
De geheimzinnige Mr. X.
In eerstgenoemde film, een evenknie van
haar voorgangster uit vorige jaren vertolken
Robert Taylor en Eleanor Powell de hoofdrol
len. Het volgende ontleenen wij aan den in
houd
Sonny Ledford en Peter Trot hebben geld
noodig om de reis te betalen naar de Pimilico-
racebaan. Daar zit de schatrijke Caroline
Whipple, die een verzorger noodig heeft voor
haar paarden. Sonny en Peter halen hun kap
per en zijn neef Nicki over, hun twintig dol
lar te geven om op de renbaan te wedden. In
werkelijkheid koopen z-e van het geleende geld
hun spoorkaartjes. Den volgenden dag echter
kan het paard niet loopen. Sonny en Peter zit
ten in zak en asch, omdat zij nu hun belofte
niet kunnen nakomen om hun kapper uit te
betalen, maar het is tenminste nog een troost
dat ze de verlangde betrekking in de stallen
van mevrouw Whipple krijgen. De beide
vrienden hebben intusschen heelemaal niet
meer gedacht aan den kapper, die nu komt op
dagen om zijn 800 dollar op te eischen. Door
een toevalligheid ontdekken zij, dat het paard
het hardst loopt als hij Nicki hoort zingen. Hij
belooft tijdens den wedstrijd door de micro
foon te zingen en zal samen met zijn oom, af
stand doen van de hem toekomende 800 dollar
en genoegen nemen met een derde aandeel
op het paard.
Sally en Sonny besluiten om met het paard
in te schrijven voor de wedstrijden op de be
roemde Racebaan Saratoga. „Ster re kijker"
heeft een slechte start en is ver achter, maal
ais Nicki voor de microfoon gaat staan en zijn
stem door de luidsprekers over het veld klinkt,
vliegt „Sterrekijker" als het ware naar voren
om na een spannenden eindstrijd te winnen.
„Zeg het met bloemen" doet nu in het
bloembollenland opgeld.
IJmuider Operette Vereeniging.
Het eenige Engelsche zeilschip, dat nog passagiers vervoert, de viermasler
„Westward*, vertrok dezer dagen van Plymouth voor een reis naar de Azoren,
Opvoering van „Victoria en haar Huzaar".
Voor de IJmuider Operette Vereeniging was
het Donderdagavond een gewichtig moment,
want toen werd voor een volledig bezetten
Thaliaschouwburg de operette „Victoria en
haar Huzaar" voor het voetlicht gebracht en
daar de IJ. O. V. aan het instudeeren van dit
grootsche werk van Paul Abraham acht
maanden besteed had, maanden waarin een
voor den buitenstaander niet te begrijpen om
vangrijke arbeid verzet is moeten wórden om
tot een kloppende uitvoering te komen, kan
men zich toch wel indenken, dat zulke ieder
jaar terugkeerende avonden in de oogen der
IJ. O. V.'ers evenzooyeele krachtproeven zijn.
„Victoria en haar Huzaar" is geen operette
in haar klassieken vorm, maar veeleer een
show-operette; zij eischt tal van costumes,
décors eneen regie, die tempo weet te
geven teneinde het geheel als een soort roh
prent aan de oogen der toeschouwers te laten
voorbijtrekken. Zoo moeten we in dit verband
onmiddellijk onze waardeering uitspreken voor
de keurige costumes en de fraaie décors, welke
uit de zaal gezien het zoo uitstekend deden.
De solistische bezetting baarde de zakelijke
en artistieke leiding der IJ. O. V. in den aan
vang veel zorgen, want er wordt van deze
niet alleen qua spel, maar zeer zeker qua
zang heel wat gevergd. De partijen
van den Huzaar Keltay en Victoria zijn b.v.
geenszins een sinecure; en wat wordt er van
den gezant Cunlight, den huzarenoppasser
Janczi en graaf Ferry (om er maar enkelen te
noemen) niet geëischt.
Mimi Matthijssen zong de titelrol; ze was
'n charmante verschijning als gravin Victoria
en gaf doorvoeld spel te zien. Een woord van
lof voor haar uitstekend verzorgde costumes
mag hier niet ontbreken. Haar zang had
distinctie en al zou deze wat sterker mogen
zijn haar geheele opvatting was van zulk een
grandezza, dat ze de titelrol volkomen waar
dig weergaf.
Haar tegenspeler Koltay de Huzaar vond
in den heer Jac Glas Jr. een vertolker, die ons
zeer goed voldeed, hoewel de zanger het hier
van den acteur won. Maar waar vindt men
onder amateurs deze twee kwaliteiten in één
ideaal figuur belichaamd? De heer Glas heeft
zich met hart en ziel aan den persoon van
Koltay gewijd en zong z'n partij met een
glans, die cachet aan den zang gaf. Over welk
een prachtig stemgeluid beschikt hij en hoe
weet hij het te gebruiken!
Cunlight, de man die als echtgenoot een
goede verliezer is, werd door den heer Han
Osendarp fraai - gezongen en vlot gespeeld
Het warme baritongeluid van IJ. V.'s voor
zitter hoort men immer gaarne; hij gaf deze
moeilijke speelrol in het kader uitnemend
weer; het gereserveerde ging hem goed af.
Een prominente figuur door de geheele
operette is de oppasser Janczi; hij was, met
graaf Ferry, het lachsucces van den avond.
Kostelijk waren deze beiden, door de gerouti
neerde krachten Hans, Klaasen en Jack Roza
gespeeld als stonden zij in een milieu van uit
sluitend vakmenschen. Na een. zwaarwichtige
scène deed een komische zet van een hunner
de spanning weer geheel wijken. Correct en
gemakkelijk brachten zij hun schlagers over
t voetlicht. Ons compliment voor dit uitste
kende duo, waarbij als derde onmiddellijk
Riquette het kamerkatje genoemd moet
worden.
Alsof zij reeds meerdere operettejaren ach
ter den rug heeft debuteerde Bep Verwer in
dit rolletje. Inderdaad zong zij reeds in meer
werken als gewoon koorlid mede, maar dit
maal kreeg ze haar kans. Ze heeft die weten
te gebruiken en het resultaat was een vlotte
tooneelvei'schijning, niet vrij van modern
raffinement maar van een innemende slag
vaardigheid. Keurig was haar costuumpje en
niet minder haar acteeren, dat meermalen
een welverdiend open doekje verwierf.
Tot het succes van dezen avond heeft niet
in het minst Dora AriszSchrama als de Ja-
paneesche O-Lia-San bijgedragen. Haar ca
paciteiten als operettester zijn te bekend dan
dat wij daar lang over behoeven uit te weiden.
Ook nu wist zij met haar krachtige, jonge
stem veel bijval te behalen, al hoede zij zich
voor te veel uiterlijk effect.
Wat hebben we genoten van den burge
meester in 3, waarvan de heer J. v. d. Kolk
zulk een kostelijk type maakte, gul, rond
zoo'n echte operette-burgemeester a la Fal-
staff. Voor het 3e bedrijf was hij een niet
genoeg te waardeeren kracht.
Van de vele anderen noemen we o.m. de
travesti van Lies Tol als de Japaneesche kwa
jongen O-Miki.
De dames Tinï en Letty Koning verzorgden
de vele dansen en hadden de balletten met de
danseresjes ingestudeerd. Vaardig verliepen
zoodoende de Japansche Russische en Hon-
gaarsche dansen, alles geestig en gracieus.
Heel fraai was haar solo-dans; daar zat
kleur en spirit in; ook weten zij haar costu
mes te dragen.
Het mooie orkest bezat in zijn onderling
verband kwaliteiten; mooi was b.v. het koper,
het slagwerk en het violencorps. Onderling
klopte het vrijwel dooidoopend, maar het vel
band tusschen „onder en boven" was, v.n.l.
bij den aanvang nog wel eens niet zooals het
eigenlijk wel moest. Directeur Leo Pielage
had van de veeleischende en omvangrijke
partituur terdege werk gemaakt en een wel
verdiend compliment mogen we hem niet ont
houden. Wenschen? De tempi wat aanzetten,
vooral het solistische Good night en Pardon
madame. Voor hem was het een debuut met
zulk werk; des te prettiger daarom dat het
muzikale gedeelte goed verliep.
De regie, berustende bij Reinhard Rijxe,
heeft eveneens aan deze operette met zijn 70
medewerkenden handen vol werk gehad. Het
kon dan ook niet uitblijven, dat hier en daar
wenschen onvervuld bleven. Het tempo had,
v.n.l. m 1, steviger kunnen zijn; 2 en 3 liepen
beter door het weinige koorwerk, maar 3 ging
zwaar mank door een minder goede rolkennis
van enkelen, die uitsluitend op den souffleur
speelden, 't Werd trouwens in zijn' geheel veel
te laat al was het dan 'n première.
En wat een zotte vertooning is die geschie
denis met lipt visioen, door vele toeschou
wers nu niet begrepen, door de tooneeltech-
niek niet gehaald en daardoor de sfeer geheel
verstorend. Een schaar kan daar dingen, doen,
welke het geheel ten goede zullen komen en
zeker den totaal indruk zullen verbeteren.
Gebrek aan tooneelruimte is ook een van
de gevaren, die een showoperette bedreigen.
De koren deden het verdienstelijk; v.n.l. de
finales en het Russische aspect van 2 warén
mooi.
Voorzitter Osendarp sprak een openings
woord en schonk de dames-solisten benevens
de onvermoeibare pianiste Zus Pronk aan het
einde bloemen,
Beizen in het licht van het gevorderd ama
teurisme heeft de IJ. O. V, de Victoria weerge
geven op een wijze, die allen, welke de moei
lijkheden aan zulk een uitvoering verbonden
kennen, zeer zeker waardeeren mogen.
Donderdag 28 April a.s. volgt de herhaling,
eveneens in Thalia.
W.
Hel nieuwe programma van
Thalia.
„De Dansende Zecroover" en „De Man, die
terugkwam".
„De Dansende Zeeroover" is een amuse
mentsfilm van de bovenste plank. Zij ver-
eenigt in zich alle goede kwaliteiten van een
operette-klucht-musical comedie en revue-film
en is een genot voor oor en oog
De „Nieuwe Rotterdamsche Courant" zegt
over deze film: „Hier heeft men inderdaad en
misschien wel voor het eerst een volledig sa
mengaan van muziek, dans en kleur weten te
bereiken."
„De Telegraaf" vat zijn beoordeeling samen
in: „En heel die atmosfeer van dat Spaansche
stadje in al zijn schoone barbaarschheid
zijn pracht van kleur, met op den achtergrond
de altijd met zeeroovers onrustige zee en de
vele avonturen van het binnenland, dat is in
deze spannende film met zooveel talent ge
daan een afwisseling van humor en muziek
en dans en hier en daar een tikje maneschijn
en liefde, zooals dat in een perfecte amuse
mentsfilm behoort.
„De Man, die terugkwam" is een film, die
tot elk soort publiek zal spreken en die een
diepe ontroering teweeg zal brengen. Zij be
handelt de geschiedenis van een man, die zijn
vrouw in de armen van een minnaar betrapt
en hem in een aAnval van radelooze drift
neerschiet. De man wordt in de gevangenis ge
worpen, maar hij zweert een dure eed. dat zijn
dochter een kind, dat hij liefheeft als nie
mand anders op de wereld geen nadeel on
dervinden zal van zijn ongelukkige huwelijk
en nooit te weten zal komen, wie haar ware
ouders zijn. Het meisje, dat nog een baby was,
toen haar vader gevangen genomen werd.
wordt door een rijke familie geadopteerd,
maar haar moeder, die aan lager wal raakt,
tracht haar te vinden om chantage op haar
pleegouders te plegen en op die manier aan
geld te komen. De man komt uit de gevange
nis en voorkomt met alle middelen, die hem
ten dienste staan, dat zijn vrouw het kind
vindt. Het slot van de film, als man èn vrouw
hun geheim in den dood meenemen, is een
climax, zooals men zelden ziet.
„De man, die terpgkwam" is een sterke film
en den toeschouwèrs zullen vele scènes lang
bijblijven; het oogenblik, dat Ashton zijn
vrouw vindt in de armen van den vreemde,
de waanzinnige angst van Cleo, als zij tèlkens
en óveral weer de dreigende waarschuwing
van de heliotroop vindt, Ashton's vreugde als
hij ziet, hoe zijn dochter gehecht is aan het
dekentje, waarin hij haar, achttien jaar gele
den, in den fatalen nacht, toen hij haar uit
zijn huis wegvoerde, wikkelde.
,De man, die terugkwam" is een dramati
sche film van ongekende spanning!
In het voorprogramma valt Popeye the Sai-
lorman nog te bewonderen, die weer een van
zijn krachttoeren uitvoert.
Moeilijkheden in de haring-
visscherij in Sclieveningen,
Donderdag heeft op het departement van
Sociale Zaken een bespreking plaats gehad
met den rijksbemiddelaar in het derde dis
trict, prof. mr. A. C. Josephus Jitta over de
moeilijkheden in de haringvisscherij in Sche-
veningen. Katwijk en Vlaardingen.
Deze bespreking heeft geen resultaat op
geleverd.
Scheepsbouw voor het buitenland.
Het door de firma Van Vliet Co. te Har-
dinxveld voor Braziliaansche rekening ge
bouwde dubbelschroef-tankmotorschip Po-
tengry heeft een geslaagde proeftocht ge
maakt en is daarom door het Braziliaansche
Ministerie overgenomen. Het vaartuig is uit
gerust met twee Kromhoutjnotoren van 400
P.K. elk.
