jjlottsCS
M'
MENU VAN DE WEEK
Kunst
m ons
leven
E
Recepti
en
De eerste indruk
["UN eerste indruk van mensehen is
altijd de goede, verzekert het reso
lute jonge mevrouwtje in gezel
schap. Ik vergis me daarin nooit,
en zelfs wanneer die eerste impressie later
vervaagt door invloed van anderen of door
allerlei bijkomstigheden, dan kom ik op een
zeker moment altijd weer tot de conclusie, dat
die indruk toch de goede was.
Mevrouwtje hoeft daar niet zoo prat op te
gaan, zij is lang niet de eenige die het zoo
aanvoelt; maar het is wel wat al te eenzijdig,
-"•ant die zuivere eerste reactie, die inderaaad
in ec.'iimige gevallen maatgevend kan zijn, is
alleen van toepassing op de andere sexe,
maar bijna nooit op onze mede-vrouwen. Dat
is heelemaal niet onbegrijpelijk, of enkel en
alleen maar gebaseerd op onze meest min
derwaardige vrouwelijke instincten: mannen
zoowel als vrouwen leggen voor hun eigen
sexe een heel andere maatstaf aan dan voor
de tegenovergestelde. Maar daarom is het
zoo goed om eens te bedenken, dat wij vrou
wen vooral niet moeten afgaan op den
eersten indruk die een andere vrouw op ons
maakt. En die helaas weieens aanleiding kan
zijn tot het voorbijloopen aan een wederzijd-
sche sympathie die op den duur van groote
waarde zou kunnen worden.
Om te beginnen zijn er al heel wat men-
schen, die geen enkele eerste indruk achter
laten, öf omdat zij geheel op den achtergrond
blijven, öf omdat zij niets te geven hebben
aan die andere.
Maar buiten die neutrale ontmoetingen zijn
er nog tallooze, waarbij de menschen niet ge
heel zichzelf zijn, omdat zij zich niet in het
gezelschap thuis voelen, of omdat zij van lou
ter verlegenheid uitdagend en brutaal wor
den, misschien ook omdat zij iets anders wil
len verbergen, of omdat 'zij het land hebben
over iets waar zij zelf buiten staan.
Dit wekt alles een onjuisten indruk bij
iemand die onbekend in zoo'n gezelschap
binnenkomt, en onwillekeurig gaat deze naar
huis met geheel verkeerde gedachten over
de vrouw die zij zooeven ontmoette. Dat zou
niets hinderen wanneer wij dan maar gewillig
genoeg waren, om bij de eerstvolgende gele
genheid onze meeningen te herzien, waarbij
wij in menig geval tot verrassende conclu
sies zouden komen. Maar omdat veel vrou
wen het volste vertrouwen hebben op haar
eerste indrukken, omdat zij haar gevoel het
luidst aan het woord laten, blijft er voor wat
nader overleg weinig plaats meer over.
Wie eens nader ingaat op een resoluut ver
kondigde meening: ik mag mevrouw of juf
frouw die en die heelemaal niet, merkt soms
dat dit niet-mogen ontleend is aan een of
twee ontmoetingen, waaruit maar klakkeloos
een vaststaande gedachte is gegroeid.
Ik voel dat nu eenmaal zoo heet het
dan, maar dat een dergelijk gevoel heel erg
onzuiver kan zijn, omdat men de moeite niet
wil nemen, wat verder in het karakter van
zoo'n vrouw door te dringen, dat komt niet
in de spreekster op.
Maar ik heb er niets geen behoefte aan,
om haar beter te leeren kennen zal zij te
genwerpen. Dat is natuurlijk best mogelijk,
men kan eenmaal niet alle menschen die men
een enkele keer op zijn weg ontmoet, tot in
den grond leeren kennen. Maar laten wij. ons
er dan ook geen oordeel over aanmatigen, als
of wij dat wèl deden. Men kan toch wel vol
staan met te zeggen: zij trekt mij niet erg
aan, maar ik moet zeggen, dat ik haar ook
eigenlijk niet ken. Dan behoeft men immers
van zijn hart ook geen moordkuil te maken,
eri men is dichter bij de waarheid.
Mijns inziens werkt alleen tegenover de an
dere sexe het instinct van de vrouw soms zui
ver en onvertroebeld. Ontmoet ge een man
die. u het eerste oogenblik het gevoel geeft;
pas op, vergeet dat dan meer nooit nicer, zulk
gevóel blijkt op den duur wel het juiste te'
zijn. Maar bij lang niet iedere eerste ont
moeting met wien ook, wordt zoo'n sein dui
delijk waargenomen, alleen wanneer dit zeer
sterk als eerste indruk blijft hangen, kan het
van eenige waarde zijn. Want wij mogen
vooral niet vergeten, dat een sjofel pak of
een stugge houding ook al afstootend kunnen
werken, terwijl zij dan voor of tegen een ka
rakter niets geen gewicht in de schaal leggen.
En het zou dom zijn, om een dergelijke bij
komstige eerste indruk te laten beslissen over
de sympathie voor een medemensch.
E. E. J.—P.
ARTISTIEK KWARTETSPEL.
Door de firma Joh. Enschedé en Zonen
werd ons ter kennismaking toegezonden een
zeer fijn en artistiek uitgevoerd kwartetspel,
dat de schilderkunst der 17e eeuw in Neder-
landsche musea in beeld brengt.
Het werd samengesteld door mej. N.
Posthumus Meyjes, die ernaar streefde ,eeii
duidelijk overzicht te geven van de verschil
lende groepen waarin de schilderskunst onzer
gouden eeuw kan worden verdeeld, zóó dat
de jeugd hiervan al spelende een goeden in
druk krijgt.
Het spel maakt een buitengewoon prettigen
weiverzorgden indruk; oudere kinderen bijv.
van 11 tot 14 jaar zullen er zeker met groote
belangstelling mee spelen. Voor kleintjes is
het minder geschikt, daar de kaarten vrij
groot zijn en de namen uit den aard der zaak
niet gemakkelijk uit elkaar te houden.
De gehuwde werkende
vrouw
Op een groote openbare vergadering, in
zake het voorontwerp-Romme (arbeidsverbod
gehuwde vrouwen), voor enkele weken te
Amsterdam gehouden, noteerden we de vol
gende uitspraken van deskundigen:
Ds. B. J. Aris, predikant: Wat moeten we
verstaan onder gezinstaak? Zeker niet uit
sluitend de materieele verzorging van het ge
zin
-Kinderen hebben noodig een moeder, die
hen begrijpt en die ze kunnen vertrouwen.
De man heeft noodig een vrouw, met wie hij
praten kan over het leven, ook over zijn
eigen leven. Die vrouwen en moeders hebben
de meeste beteekenis voor haar man en op
groeiende kinderen, die uit eigen ervaring het
openbare leven, waarin deze staan, hebben
leeren kennen.
De gezinstaak van de vrouw is in de eerste
plaats van geestelijken aard.
Mej. N. Ongenboer, maatschappelijke leid
ster Medisch Paedagogisch Bureau, 's Gra-
venhage: Van 810 gevallen van moeilijke
kinderen door mij onderzocht, waren slechts
2 uit gezinnen met werkende moeders; 260
daarentegen uit onvolledige gezinnen en zeer
vele uit gezinnen van kleine winkeliers, waar
vaak geen mogelijkheid is van gezinsleven.
Dr. A. Kcttner, directeur H.B.S. afdeeling
Amsterdamsch Lyceum: Nooit heb ik in mijn
jarenlange praktijk een geval meegemaakt
waarbij een kind van een werkende moeder
bijzondere moeilijkheden opleverde, doch de
moeilijkheden met kinderen van bridgende,
tea'ende, overmatig de bioscoop bezoekende
moeders waren legio.
De groote mode en
zoo buitengewoon practisch!
Liefde in Hollywood
De zeshonderd films, die Hollywood jaarlijks
produceert draaien haast allemaal om het
thema liefde. En dus is 't best te begrijpen,
dat de opinie van het leeghoofdige Ameri-
kaansche filmpubliek is, dat de stars nu ook
werkelijk óók nog in hun vrijen tijd aan niets
anders denken. Ieder verkoopstertje of loop
meisje in een warenhuis, ieder typistetje of
aankomend hulpje in de huishouding weet
haarfijn, welke namen het hart van Robert
Taylor of van Margot Graham sneller doen
kloppen. Want het staat in alle kranten. Als
Clark Gable eens een middag in gezelschap
van een andere dame dan Carole Lombard is
gezien, dan wordt dit feit den volgenden mor
gen ook in geuren en kleuren beschreven mèt
goede raadgevingen aan Carole, hoe zij Clark's
hart kan terugwinnen. Als discreter opgevoed
mensch staat men voor een moment verbaasd
over die openhartigheid in de behandeling van
intieme zaken!
Maar zoo heel intiem is 't meestal niet,
want de stars zelf hebben er in negen van de
tien gevallen part noch deel aan. Als de „ge
nerale staf" van Hollywood een jongeman wil
lanceeren, kan zij niet beter doen dan hem
een avond in 't publiek te laten verschijnen in
gezelschap van een bekende vrouwelijke stel
en (of) dit in alle kranten te laten zetten.
Op ongeveer dezelfde manier werd Son ja
Henie, het kunstrijwondertje, in Amerika po
pulair. De „generale staf" afdeeling recla
me gaf haar Tyrone Power tot cavalier. Ze
werden iederen avond samen in restaurants
gezien, waar ze hand in hand binnenkwamen.
Binnen een paar dagen wist heeL Amerika,
dit. Bovendien, hoeveel de orchideeën gekost
hadden, die Tyrone aan Sonja had gegeven,
hoeveel woorden haar laatste telegram bevat
te endat het sterretje eigenhandig een
das voor haar partner had gebreid! Dit alles
ging er in als koek.
Toen een bekend bankier', tevens schrijver,
eens te Hollywood kwam. las hij den volgen
den morgen in de krant, dat hij verloofd was
met Rochelle Hudson en dat hij haar een
kostbaren ring cadeau had gegeven. Hij
spoedde zich naar 't telegraafkantoor om
direct zijn vrouw gerust te stellenHij had
Rochelle nooit gezien, maar de publiciteits-
muskieten hadden dit wel een aardige reclame
gevonden. Diep ongelukkig is dit geniale
menschenras alstwee sterren, die ze uit
reclamedoeleinden bijeen hebben gebracht,
elkander merkelijk lief krijgen en gaan trou
wen, zooals dit met Robert Taylor en Barbara
Stan wij ck het geval was. Wantwat is er
nu van getrouwde menschen nog voor inte
ressants te vertellen?
Ze azen er dan nog maar op, dat het huwe
lijk misgaat, want dan begint de interesse van
het duizendkoppige monsterpubliek opnieuw
u, alvorens wij deze prettige kennismaking
voortzetten, mij de namen van uw vrienden
in Californië te noemen, opdat ik uitvoerig
naar u kan informeeren.
„Mijnheer", zei Mark Twain, „U hebt vol
komen gelijk. Ik zal vast een paar namen op
schrijven: bijv. generaal McComb, Alexander
Rattlam, president Leader, overste Barnes.,
is dat vtildoende?"
„Prachtig", zei de aanstaande schoon
vader.
/Ziezoo*, besloot Mark Twain, „al deze
heeren zullen ongetwijfeld wel zoo vriende
lijk zijn. over mij te jokken, evenals ik het in
die omstandigheden over hen zou doen".
Over deze vrijmoedigheid was de oude heer
zóó verbluft, dat hij den heer Clemens zonder
verdere informaties zijn dochter tot vrouw
U hebt iets niéuws noodig, waar u er nu
eens écht frisch en zomerachtig mee wilt uit
zien, maar een jurk is te omslachtig of te kost
baar?
Dan is misschien onze modeteekening van
deze week juist.iets voor u! Van links naar
rechts ziet u (boven):, Gekleede blouse van
citroengele crêpe de chine, gesloten door
groote houten torren en blouse van bedrukte
foülardzijde in rood met wit.
Beneden: Een zeer practisch model, dat aan
twee kanten kan worden gedragen, als u hier
bij het maken op rekent, nl. door het vestje er
los in te dragen en de naden als sieraden te
behandelen. Het is vervaardigd van de nieu
we, gestippelde reversiblezij, donkerblauw met
witte en wit met donkerblauwe stipjes. Knoo-
pen van glas. Daarnaast: gekleede blouse van
ivoor-wit satijn, zeer sterk gerimpeld onder
het raglan-schouderstuk. Een puntig stuk is
aan de taille ingezet en valt over de rok.
Al deze blouses worden trouwens over de rok
gedragen.
Hij wond er geen doekjes om!
De beroemde schrijver Mark Twain had
eens een reis gemaakt van Engeland naar
Amerika en bij die gelegenheid kennis ge
maakt met een ouden heer én zijn bekoor
lijke dochter, aan wie hij zich onder zijn
eigenlijken naam Clemens had voorgesteld,
Toen de reis ten einde was, was wel zeer
duidelijk gebleken, dat die twee het volkomen
eens geworden waren over hun verderen
levensweg.
De vader moest er echter ook het zijne
van hebben en daarom noodigde hij den jon
gen man dan ook bij zich aan huis met het
oogmerk om het naadje van de kous omtrent
zijn aanstaanden schoonzoon te weten te
komen.
„Een aangenaam reis-genoot, mijnheer, be
hoeft nog geen geschikte verloofde voor mijn
dochter te zijn", zei hij. .Daarom verzoek ik
Nelly Posthumus Meyjes vertelt van
haar werk.
EN paar weken geleden maakte ik
kennis met de „rondleidster" van het
stedelijk museum, mej. Nelly Posthu
mus Meyjes een kennismaking, die
begon, toen zij aan een groep ernstig belang
stellenden trachtte, iets te laten zien van de
tentoonstelling van abstracte kunst.
Een ontzaglijk moeilijke taak, als u be
denkt. hoe bevooroordeeld we allemaal zijn,
als het gaat om iets, waar we nu eenmaal
niet aan gewend zijn en dat ons dus in onze
onnadenkende haastigheid als „gek" en
.raar" aandoet!
Toch slaagde mej. Posthumus Meyjes er
in sterke impressies te geven van kunstuitin
gen, waaraan we anders misschien achteloos
voorbij waren geloopen. En dat is dan ook
de taak van de rondleidster in een museum:
een paar hinderpalen, vooropgezette gedach
ten, die bij den bezoeker wortelen, uit den
weg te ruimen, opdat het kunstwerk zélf on
gehinderd tot de ziel kan spreken.
Een vrouw, wier levenstaak het is, ons en
onze kinderen nader te brengen tot het ont
zaglijke gebied der kunst, dat heiligdom, dat
vlak om ons heen is en waarin we toch zóó
zelden binnengaan, zit tegenover mij en ver
telt.
„Mijn werk onder de menschen begon in
1923, nadat ik voordien de kunst had ge
diend door eigen creatief werk en studie der
kunstgeschiedenis als bijvak. De omstandig
heden van het leven plaatsten mij toen ge
heel onverwachts voor een plotselinge nood
zaak, het in het verborgen beoefende in het
openbaar te gaan betrachten.
Ik begon mijn cursussen in kunstgeschie
denis, op privaat-terrein, bij verschillende
menschen aan huis èn o.p scholen. Het con
tact met de jeugd is voor mij steeds zeer
leerrijk geweest en in hooge mate stimulee-
rend.
Het is dan ook niet zonder groot leedwezen
dat ik mij gedwongen heb gezien, de scholen
vaarwel te zeggen en mij geheel aan het do-
ceeren voor cursussen, volksuniversiteiten,
conferenties en vereenigingen beschikbaar te
houden. Het museumbezoek. de vaste rond
leidingen zijn hier te Amsterdam bijgeko
men, daar meer en meer ingezien wordt, hoe
noodzakelijk museumrondgangen onder lei
ding zijn.
Iederen Woensdag- en Zaterdagmiddag om
2 uur ben ik daartoe in het Sted. museum
aanwezig: tot deze instelling behooren ook:
museum Fodor, Keizersgracht en museum
Willet Holthuyzen beiden te Amsterdam.
„Wat zijn de leidende denkbeelden waar
van u uitgaat bij uw lessen en cursussen?"
„Ik heb mijn werk volkomen aangepast
aan de behoefte van de menschen. Er is in
onzen tijd overal een kenmerkend verlan
gen naar begrip, naar het met onderscheid
leeren zien.
En zeker is het mooie en het bezielende
van mijn werk dit, dat zoovele categorieën
van menschen dit gaan begrijpen en naar
deze bevrijding verlangen. Men stelt zich
meer en meer open voor den wetenschap-
peliiken kant van het vak kunstgeschiedenis,
omdat men daarbij een tekort aan kennis en
geschoolden ondergrond bij zichzelf voelt.
„Ik heb gehoord, dat u ook propaganda
maakt voor het onderwijs In kunstgeschiede
nis op de scholen".
„Propaganda is eigenlijk het woord niet.
want ik weet, dat dit met de bestaande toe
standen op onderwijsgebied in ons land een
voudig niet mogelijk is. Mijn werk voor de
kunstopvoeding van de jeugd gaat langs den
weg vaa t fezin. Ik wek de ouders die mijn
cursussen bezoeken, op om zoo nu en dan
eens met hun kinderen door een museum te
gaan en daar desnoods één schilderij te be
kijken, maar dan op de goede manier, één
gebouw te laten zien, maar dan iets te laten
voelen van de gedachte, die er -in wordt uit
gedrukt. En ik moet zeggen, dat de resulta
ten verblijdend zijn: de ouders loopen er
warm voor en de kinderen vinden het heer
lijk! Door de jeugdcursussen en privaatlessen
bij mij aan huis ben ik natuurlijk steeds in
contact met de jongeren.
„U hebt dus wel den indruk, dat kinderen
gevoelig zijn voor de aanraking met echte
kunst?"
„U zegt het goed: échte kunst. Ja, ik zeide
u al. dat ik het juist daarom ook zoo jammer
vond, mijn werken in een schoolverband te
hebben moeten opgeven.
Zeker is het, dat nu de jeugd hog te wei
nig op de scholen een voorbereiding krijgt.
Het gezin moet voelen, dat daar een taak
ligt, die verder reikt dan men denken zou.
Kinderen hebben ongetwijfeld een grooten
voorsprong, vergeleken bij ons. Heel vaak is
bij hen een zeer zuiver gevoel aanwezig voor
wat echt en wat onecht is. De ouders moeten
dit aankweeken en leiden en.vooral niet
bederven met hun eigen vooropgezette mee
ningen.
„Nog een vraag: in welke kringen acht u
de kinderen het meest gevoelig voor het on
derscheiden van echte kunst?"
„Ongetwijfeld zitten de zuiverste reacties
bij het volkskind. Dat is omdat de ouders
eenvoudig geen tijd hebben zich met kunst
te bemoeien nog niet bedorven door op
gelegde meeningen. Ook voelt het zóózeer
reeds den levensstrijd, dat het vluchten in
de schoonheid een diepe behoefte is gewor
den. En doordat het midden in de realiteit
van het harde leven staat, weet het vaak on
middellijk het dillettantische „als niet écht
aan te wijzen".
„Dit lijkt me volkomen logisch. En bestaan
er hier in ons land al bijzondere scholen, of
instituten, waar de kinderen in 't onder
schelden van kunst worden opgevoed op de
manier zooals u dit zoudt wenschen?"
„Het voortgezet Montessori-onderwijs hul
digt zeer zeker hetzelfde ideaal. Kees Boeke
doet goed werk op dit gebied evenals de Pal-
las Athene-school te Amersfoort. Maar dit
blijven voorloopig nog uitzonderingen. Dp
kansen dat binnen afzienbaren tijd de kunst
geschiedenis als beschavingsfactor bij op
voeding en onderwijs recht zal wedervaren
zijn in ons land nu nog uiterst gering. Wat dit
betreft zijn andere landen ons reeds vooruit.
Maargezien de groote belangstelling van
de volwassenen moet het eenmaal toch mo
gelijk zijn".
Met deze hoopvolle woorden scheiden wij.
Bu DE RTJYTER-v. d. FEER.
Zondag:
Groentesoep
Biefstuk
Stoofsla
Aardappelen.
Citroenvla
Maandag:
Kaaspannekoeken.
Kropsla
Custardvla
met bananen.
Dinsdag:
Gebakken lever
Macaroni
Tomatensaus
Wentelteefjes
Woensdag:
Runderlappen
Postelein
Aardappelen.
Havermoutkoek j es.
Donderdag:
Saucijsjes.
Bloemkool
Aardappelen.
Vruchten
Vrijdag:
Gebakken paling
Komkommersla
Botersaus
Aardappelen.
Maisvlokkenpap
(cornflakes)
Zaterdag:
Kalfsgehakt
Bruine sails.
Rijst
Vruchten.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Macaroni met kaas
Rabarberpudding en
vanillesaus (met
agar-agar)
2. Gesmoorde witte
boonen
Kropsla
Flensjes met gember
3. Asperges
Gewelde boter
Aardappelen.
Gekookte eieren
Rijstpudding met
abrikozen
4. Aspergesoep
Aardappelen.
Stoofsla
Botersaus
Griesmeelkoek j es.
Deze week zijn er bij de menu's eenige voor
beelden van maaltijden, die weinig tijd en
geld kosten om klaar te maken.
Kaaspannekoeken, kropsla- en custardvla
met bananen of andere vruchten kunnen ze
ker in een klein uur gekookt of gebakken zijn,
en op tafpi staan. Men moet bij het berei
den dan wel op de goede volgorde letten.
Voor 4 personen rekent men:
Voor vla: 3/4 L. melk, 40 gr. custardpoe-
der, 50 gr. suiker, 2 bananen en b.v. 2 sinaas
appelen.
De grootste helft van de melk brengt men
aan den kook, met de rest mengt men de cus-
tardpoeder aan en giet die al roerende in de
melk. Na even doorkoken wordt suiker toe
gevoegd en zet men de pan in een teiltje
koud water om af te koelen.
Onder het pannekoeken bakken worden de
vruchten schoongemaakt en in stukjes gesne
den, en als de vla koud is, hiermee laag om
laag in een vlaschaal gedaan.
Voor de pannekoeken heeft men noodig: 4
eieren, 3 ons bloem, 4 d.L., melk 2'/2onsGoud-
sche kaas in plakken gesneden, 4 lepels bo
ter, zout.
De eieren worden met bloem, zout cn de
helft van de melk in een kom gedaan en met
een garde roert men nu tot alle klontjes er uit
zijn. Daarna voegt men de rest van de melk
toe. In de koekepan laat men een stukje bo
ter lichtbruin worden, giet ongeveer een
vierde deel van het beslag in de -pan, Iaat het
even staan en legt dan 1/4 van de plakken
kaas er op, zoo, dat het dunne gedeelte van
het beslag nog over de kaas heenloopt. De
pannekoek langzaam gaar en bruin bakken in
pl.m. 10 minuten. Zoo noodig met behulp van
een deksel keeren. Ze warm houden op een
pan heet water.
Onder het bakken de sla schoonmaken. Men
rekent voor 4 personal 2 a 3 niet te groote
kroppen sla, 4 lepels slaolie, 4 lepels azijn,
mosterd, peper zout en 1 ei.
Als de sla schoongemaakt is en goed uitge
knepen, doet men ze in de slabak, met olie,
azijn, peper, zout en fijngemaakt, hardgekookt
ei. Met slalepel en vork wordt alles dan heel
goed gemengd.
Een tweede voorbeeld hiervan is:
Gebakken lever, macaroni, tomatensaus en
wentelteefjes van beschuit.
Men begint met pl.m. 4 ons mararoni in wa
ter met wat zout gaar te koken 30 a 40 mi
nuten). Om het aan elkaar kleven der maca
roni te voorkomen brengt men het water aan
de kook met het zout (l lepel op 1 L. water) en
voegt de macaroni aan stukjes gebroken bij
kleine hoeveelheden tegelijk toe.
Als ze gaar is goed afgieten.
Men rekent verder voor 4 personen: 4
plakken lever van pl.m. 1 ons, zout, peper en Va
ons boter. De lever wasschen, met peper en
zout inwrijven, bruin bakken in de boter, wat
water toevoegen en zachtjes laten stoven tot
de lever gaar is Vz uur).
Voor de saus: 2 bouillonblokjes, 1/4 L. wa
ter, Vz klein blikje tomatenpuree, 5 lepels
bloem, 21/» lepel bottr.
De boter in een steelpan laten smelten,
bloem en tomatenpuree toevoegen en met de
bouillon een saus maken. De afgegoten ma
caroni er doorroeren en nog even laten sto
ven.
De wentelteefjes worden op de volgende
manier gemaakt:
8 kleine beschuitjes worden gewerkt in een
mengsel van 1 geklopt ei, 2J/2 ÓL. melk, 2 le
pels suiker, wat kaneel en zout. Is het vocht
er in getrokken, dan bakt men ze in wat bo
ter in de koekepan aan beide kanten licht
bruin.
Kalfsgehakt met bruine saus en rijst.
Benoodigdheden: 4 ons kalfsgehakt, zout,
peper, noot, beschuit, melk, 2 justabletten, 50
gr. boter, 3 ons rijst, 8 dL. water, zout.
Bereiding: Het gehakt aanmaken met
kruiden, zout en geweekt brood of beschuit.
Er 4 ballen van vormen en deze in de boter
bruin bakken. Ze uit de jus nemen. De justa
bletten fijnmaken, met wat water aanmen
gen en plun. Vz L. water er bij schenken. Bij
de boter in de pan gieten en door laten ko
ken. Als de saus gebonden is, het gelaakt er
weer in doen en pl.m. 20 minuten zachtjes
laten stoven.
Droge rijst of gekookte aardappelen erbij
geven.
