SI MARGAGA.
HR. MS. „JAVA" TERUG IN INDIË.
Manfred von Brauchitsch, die den „Grooten Prijs van Frankrijk"
won tijdens de auto-rennen te Reims, na zijn zege
Een fleurige tractatie voor de oudjes, tijdens den boottocht,
welke Dinsdag te Amsterdam voor de 50ste maal door de
vereeniging „Liefdadigheid naarVermogen" werd georganiseerd
De Nederlandsche deelnemers aan den Tour de France versterken den inwendigen mensch, alvorens den
grooten strijd te aanvaarden. V.l.n.r.: Van Schendel, Dominicus, Middelkamp, Van Nek, Hellemans en
Schulte
FEUILLETON
Een avontuurlijk verhaal uit de binnenlanden
van Sumatra's Oostkust,
door
GERT HARTENAU-THIEL.
28)
Zwijgend boog ook Margaga het hoofd, den
groet op dezelfde wijze beantwoordend.
„Si Timbo, Si Zecko en Si Kroeto", begon ik
plechtig, maar niet onvriendelijk, ..jullie zullen
in de dagen van je gevangenschap wellicht tot
de erkenning zijn gekomen, dat je gedrag mis
plaatst is geweest en dat de politie, die met
de handhaving van de orde is belast, geen an
dere mogelijkheid overbleef dan jullie, die haar
in de uitvoering van haar taak hinderden, in
verzekerde bewaring te stellen".
De ruggen der drie geestelijken kromden
zich onderdanig.
„Saja, toean commandant", mompelden zij.
„Het viel me niet gemakkelijk juist jullie, de
leeraren van het volk. in arrest te moeten
stellen, maar in het belang van hen, wier gees
telijke verzorging aan jullie zorg is toever
trouwd. moest aldus worden opgetreden".
„Saja, saja", bevestigden zij bedrukt.
„Want", ging ik voort, „evenals wij de wet
ten van onze regeering dienen te respecteeren,
hebben jullie te gehoorzamen aan de wetten
van den profeet en de geloovigen op te wek
ken tot gebed, tot rust, orde en vlijt. Jullie
hebben je er echter toe laten verleiden tegen
Mohammed's bevelen te handelen door daad
werkelijk mede te werken aan een verzet, dat
tot een bloedigen burgeroorlog aanleiding zou
hebben kunnen geven. Daarmede hebben jullie
den toorn van den profeet opgewekt en deze
veeft jullie door mii. den ongeloovige, ge
straft".
Wederom klonk het nauwelijks hoorbaar:
„Saja. toean".
..Beloof me", vermaande ik en het was me
of ik tot een paar ondeugende kinderen
sprak, „beloof me tot jullie heiligsten plicht
terug te keeren, slechts Allah, den profeet en
de kerk te dienen, dan zal ik jullie je vrij
heid teruggeven en alles wat gebeurd is zal
vergeten zijn. Ik zal er van afzien den con
troleur van jullie wel zeer laakbaar gedrag
in kennis te stellen, zoodat verder niemand
behoeft te weten, wat zich hier in Negri Lama
heeft afgespeeld. Wat is daarop je ant
woord?"
Ook nu was het Si Timbo, die als woord
voerder optrad en met zichtbare instemming
van de beide anderen zei hij op een toon,
waarin de fanatieke moefti nauwelijks te her
kennen was:
„Heer, wij weten, dat u niet anders kon
handelen en wij danken u, dat u onze haat
getemperd en ons voor onbezonnenheid be
waard hebt! Wij willen slechts dienaren van
den profeet zijn en hem en Allah loven!"
Ik knikte bevredigd en gaf den fakir een
wenk. „Het is goed en ten bewijze, dat ook de
belangen der Mohammedaansche bevolking bij
ons veilig ziin. overhandig ik je thans door
jullie broeder, den fakir en moefti Si Mar
gaga, mijn trouwen vriend, het heiligste reli-
quie van de moskee: den tulband van Moham-
niEn toen daarop Margaga met het heiligdom
op de priesters toetrad en het hun, fluisterend
gebeden prevelend, voorhield, sprongen de
moefti's met een kreet van vreugde overeind,
beurtelings, alsof zij hun oogen niet geloof
den naar den fakir en den verfomfaaiden lap
starend. Maar zonder den verloren gewaanden
tulband, de oorzaak van alle narigheden zelfs
maar aan te raken, wierpen zij zich, als op
commando, weer op hun knieën en terwijl zij
hun voorhoofd langs de planken van den hou
ten vloer schuurden, stamelden zij eerbiedig.
„Allah beseherme den oppas en de proleet
^Eerst daarna namen zij den tulband in ont
vangst. Zij trokken de zijden sjerp van hun
heupen en wikkelden er het heiligdom voor
zichtig in, alsof het iets breekbaars gold. Daar
bij bogen zij wederom driemaal het hoofd,
mompelden gebeden en namen den verpakten
schat elk aan een punt.
Ook de fakir verzonk in gebed, boog dee
moedig, evenals de drie priesters en besloot
met mee te deelen, dat hij ook de heilige
schriftrollen zou weten te vinden, want dat
de profeet met hem was.
Zichtbaar ontroerd staken de moefti's hun
beide handen toe, welke hij lang in de zijne
hield.
De oudste priester. Si Zecko, richtte zich
nog eenmaal in zijn volle lengte op en terwijl
hij zegenend zijn hand ophief, zei hij plechtig:
„Toean commandant, de geloovigen danken u.
Ik zal allen moefti's en al onzen volgelingen
opdracht geven voor u te bidden!" Daarna
schreden zij statig, het pak in hun midden,
naar buiten.
Nauwelijks waren zij vertrokken, of het
kletteren van wapens, tromgeroffel en korte
commando's kondigden aan, dat luitenant Le-
fèbre en luitenant Karsten van den patrouille-
dienst waren teruggekeerd. Ook met hen was
het weerzien allerhartelijkst en ik vernam
met groote voldoening, dat overal weer orde en
rust in de plaats heerschten Er was dus geen
enkele reden meer voor bijzondere bewakings
diensten. Allen waren verheugd eindelijk in een
verkwikkenden slaap weer nieuwe krachten te
kunnen vergaren, want de dagenlange zware
dienst in de tropische hitte had heel wat van
hun uithoudingsvermogen gevergd.
Eenige uren later werden de gevangenen op
transport gesteld. Onder bewaking van een
aantal manschappen werden zij op een vracht
boot ingescheept, welke met den stroom mee
de Bila afdreef de straf tegemoet. In
Batavia werd het vonnis over hen uitgespro
ken. De meesten hunner werden tot levens
lange gevangenisstraf veroordeeld en ook de
Chineesche kooplieden, wier medeplichtigheid
kwam vast te staan, ontgingen hun gerechte
straf niet. In Negri Lama was de rust voor-
loopig weergekeerd.
XIX.
Dien zelfden avond gaf de radja een gala
maaltijd, waarbij, behalve de officieren der
aanwezige politietroepen, alle prominente fi
guren uit zijn rijk, aanzaten.
Er heerschte een zeer geanimeerde stem
ming en als bijzondere attentie werden ons
Europeesche gerechten, waaronder zelfs een
speenvarken, voorgezet. De Mohammedanen
roerden dit vleesch natuurlijk niet aan, want
de Koran verbiedt hun dergelijke geneugten.
Ja, zelfs de pan, waarin het varken was ge
braden, liet de radja later aan boord van ons
bootje bfengen, omdat zijns inziens dit splin
ternieuwe keukengerei niet meer te gebruiken
was. Nq. ons smaakte het „onreine dier"
voortreffelijk en wij deden het goed toebereide
maal dan ook alle eer aan.
Herhaaldelijk moest ik den radja en zijn
gasten de geschiedenis van mijn gevangen
neming en mijn redding vertellen, telkens weer
verlangde men nieuwe bijzonderheden te hoo-
ren cn de namen Tarimo en Bawuto, die daar
bij natuurlijk nogal eens werden genoemd,
deden de toehoorders huiveren van ontzetting.
„Allah en Mohammed!", riep de vorst, die
mijn avontuur geheel mee beleefde. „Hebt u
dan niet voortdurend in angst geleefd, toean
commandant? Hebt u niet gesidderd voor
uw leven? Bij den baard van den profeet,
ik geloof, dat ik alleen al van ontzetting ge
storven zou zijn!"
„Ik zou niet graag beweren, dat ik mij bij
zonder behaaglyk voelde, hoogheid, maar aan
den anderen kant heb ik toch weer niet den
indruk gehad, dat mijn leven voortdurend ge
vaar liep. Pas toen Tarimo verdwenen was,
werd de situatie hachelijk, want Bawuto leek
me tot alles m staat, maar daar stond tegen
over, dat ik intusschen mijn wapens weer had
gevonden, zoodat ik me in ieder geval kon
verdedigen. Maar of me dat bij die overmacht
veel zou hebben geholpen, ben ik zoo vrij te
betwijfelen. Nu", besloot ik mijn verslag, ..wat
dat betreft, was het hoog tijd, dat er hulp
kwam opdagen."
„Een mensch kan slechts eenmaal, leven",.
knikte de radja, wijsgeerig. „Ik zou niet graag
sterven, ik houd van het leven!"
„O, o!", secondeerden de ministers, „de
groote toenggoe houdt van het leven. Saja,
saja, het leven is beter dan de dood!" Allen
keken elkaar angstig aan en schudden plech
tig het hoofd.
Wie beweert dan, dat het leven met den
dood ophoudt?" vroeg Van Trassen. „Ik bij
voorbeeld, geloof dit niet.
„Waarom gelooft u daaraan, toean luite
nant?" vroeg de radja, een en al aandacht voor
dit nieuwe onderwerp. „Hebt u daar bepaalde
redenen voor?"
„Voor een deel wel, ja! U weet, hoogheid,
dat onze vriend, de planter König, op instiga
tie van den geheimzinnigen man met de drie
roode strepen, door zijn bedienden werd ver
moord?"
„Saja, dat is mij ter oore gekomen", ant
woordde de vorst.
Van Trassen knikte. „Ja, dat was een tra
gische geschiedenis. Welnu, het schijnt, dat de
vermoorde met de berechting van zijn bedien
den nog niet tevreden is; hij verlangt dezelfde
straf voor den aanstichter, den man met de
drie roode strepen."
„Hoe kan de doode toean König nu iets ver
langen? Hij kan toch niet meer spreken en
niet meer schrijven, ja. zich zelf niet eens meer
laten zien. Hij is voor ons verdwenen; hij heeft
opgehouden te bestaan", meende de radja.
Van Trassen schudde het hoofd. „Neen.
hoogheid, hij leeft verder, ook na zijn dood.
Voor mij is hij verschenen, weliswaar slechts
in mijn droomen, maar niet eens, doch wel
zes maal."
De vorst maakte lachend een afwerend ge
baar. „In uw droom, toean luitenant, dat wil
ik gelooven. Ik droom niet graag, omdat men
in zijn droomen meestal onaangename en op
windende dingen beleeft. Saja! Droomen
zijn vaak verschrikkelijk, maar, Allah zij dank,
zij zijn bedrog!"
En de ministers, prinsen en andere leden
van het gevolg knikten bevestigend met hun
hoofd.
(Wordt vervolgd).
Een overzitht tijdens den kamp om den „Queen
Mary-prijs" als onderdeel der groote internationale
schietwedstrijden te Bisley (Eng.)
Hr. Ms, kruiser „Java" is na een af
wezigheid van bijna twee jaar onder
buitengewoon groote belangstelling in
Indië teruggekeerd. De vlootvoogd,
vice-admiraal Ferwerda, begroette de
bemanning en hield een welkomstrede
Jhr. mr. R. Wittert van Hoogland, die den heer
Versteegh zal opvolgen als chef van den vliegdienst
der K.N.I.L.M., bij zijn aankomst per vliegtuig op
Tjililitan. De begroeting door den heer Versteegh
Een aardig detail uit het bloemencorso Overzicht van den eersten Limburgschen paardenfokdag, welke
tijden, het groote^narcistenfeett te Dinsdag Roermond |f gehouden
