HET NIEUWE AVONDBLAD Tour de France. Duitsche vischhandel in nieuwe banen. VELSEN 23e JAARGANG No. 208 DONDERDAC 7 JULI 1938 IJMUIDER COURANT ABONNEMENTEN per week 12Vs ets., per maand 52'/2 cents, per kwartaal 1.55. Geen incassokosten. Losse nummers3 cents. Kantoor Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301 VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN. UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V. DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM AD VERTEN TlëN 1—5 regels f 0.75. Elke regel meer 15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel meer 10 ct Ingezonden mededeelingen dubbele prijs. ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT. POSTGIRO 310791. Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnês. Levenslange ongeschiktheid S 2000.—, overlijden 400.verlies van hand, voet ot oog 200.oeide leden duim 1100.een lid duim 50.alle leden wijsvinger 60. één of twee leden wijsvinger 25.—, alle leden anderen vinger ƒ15.—, één of twee leden anderen vinger ƒ5.—, arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk ƒ15.—, polsbreuk ƒ15.—. Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz. 4öo.bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaarttot een maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben. Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore .van dit blad verkrijgbare voorwaarden. De Fransche taal heeft de bekoorlijke eigenschap alles welluidend, melodisch, zoet vloeiend uit te beelden. Het is schoon en poëtisch. Zij heeft meer groote eigenschap pen, met name haar rijkdom en helderheid. Maar de wereld houdt van haar vooral om dat zij zingt als een betooverend lied en in haar zang zelfs het* grauwe, harde, leelijke in zonnige charme te sluieren weet. Ik bewon der de Fransche taal als een der groote schoonheden op Aarde. In haar is de sfeer van het sprookje en van een verfijning, een distinctie die zooveel wat des levens is schij nen te adelen. „Schijnen", herhaalt gij, wel licht even bitter gestemd als ge denkt aan al de misstanden en verwarringen, al de men- schelijke tekortkomingen die in deze jaren ook weer in het volk, dat het geluk heeft deze taal te bezitten, tot uiting zijn gekomen. Maar moeten wij den schijn dan minachten? Neen, wij zouden niet buiten hem kunnen. Veel verzoet hij, veel vermooit hij, veel betoo- vert hij en maakt er het leven niet slechts dragelijk maar vaak schoon door. Zoo zingt die zeer bekoorlijke onder zijn godinnen, de Fransche taal, ons nu haar melodische woor den Tour de France voor en wij denken niet aan de werkelijkheid van het schouwspel ten zij wij er ons toe dwingen. Het schouwspel is leelijk. Zesennegentig jonge kerels zijn Maandag „gestart" uit Pa rijs. Zij moeten 4684 K.M. in eenentwintig dagritten om het hardst fietsen rondom Frankrijk. Zij zullen pas op 31 Juli te Parijs terugkeeren. Tenminste: diegenen die de ver schrikkelijke onderneming volbrengen. De helft of meer zal onderweg opgeven in den strijd tegen gloeiende zon, zwaren tegenwind, stroomenden regen, hobbelende keibestra tingen, verwondingen van velerlei aard, schler- onbeklimbare bergpassen enelkaar. Het is, als gij hen toevallig onderweg ont moet, een smerig troepje, met stof en zweet bedekt, met pleisters beplakt en van een dorpskermis-achtige opzichtigheid door de felle, gemeene kleuren van zijn tricots. Die kleuren accentueeren de viesheid van het ge zelschap. Maar het weet dat niet, het voelt het niet. Het zwoegt voort. Men duidt het in Frankrijk aan als „les forgats de la route". Dat klinkt ook weer bekoorlijk maar het be- teekent „de dwangarbeiders van den weg" en is waar. Althans met de toelichting erbij, dat het zelf-opgèlegde dwang is. Maar weinigen kunnen door het vol brengen van dezen vreeselijken tocht groote voordeelen behalen. Onze Parijsche corres pondent vindt ze nogal aanzienlijk. Dat zei hij in zijn stuk. Hij noemt 900.000 francs als het totaal aan prijzen. Daarvan krijgt de winnaar, die met eenige dadelijk op hem volgenden veel mooie „engagemen ten" in andere wedstrijden kan verwachten, 100.000 francs. Het klinkt aardig, maar de Fransche franc is zoozeer in waarde gedaald dat het prijzen-totaal in Nederlandsche gul dens nog geen halve ton en de hoofdprijs nog geen 6000 vertegenwoordigt. „Een klein for tuin", noemt onze correspondent dat en hier heeft de Godin van den Schijn ook voor hem iets versluierd. Maar mag ik haar toeleg pogen te ver ijdelen? Neen. Want al is het, nuchter be schouwd, een raar beroep en een sloopend be drijf, al rechtvaardigt de materiëele winst het niet, er schuilt in de Tour de France toch bekoring. Er is de moed, er is de onverzette lijke wil die de jonge kerels voortdrijft, we kenlang, tot het volbrengen van een dergelijke geweldige krachtsinspanning en het overwin nen van zoo tallooze hindernissen. Er is een climax van durf en volharding die Tour de France heet. En de meesten van ons zijn er in hun hart een beetje trotsch op, dat in de eerste étappe, Paris-Caen, Maandag verreden, de Nederlanders Middelkamp en Schulte, als derde en achtste aankomenden, zulk een uit stekenden indruk hebben gemaakt. Zij hopen dat dit goede begin nog maar het halve werk zal blijken te zijn en dus in het verder verloop bevestigd zal worden. Zij hopenAch ja, het is misschien wel kinderlijk. Maar zijn wij dat niet allen vaak? En is onze nuchterheid wel onze beste kant? En zijn er in de Oudheid, in de Middeleeuwen, ja, door alle tijden heen, niet vele daden van moed en wilskracht volbracht die verstande lijk beschouwd even dwaas en doelloos waren als de Tour de France maar waarvan de His torie en zeker de sage en de legende nog spreken? Tour de France. Een geweldige overbodigheid. Maar een ge weldige. En Voltaire heeft het gezegd: „Le superflu, chose trés nécessaire"het overbodige, een heel noodzakelijk iets. H.P. STEEDS SNELLER! is de eisch van den tijd en daarom probecren verschillende coureurs om met hun race-auto's, die langzamerhand de gigantische vormen van voorwereldlijke monsters gaan aannemen, het wereldsnelheidsrecord te ver beteren. Hier ziet U de Engelsche auto-renner John R. Cobb die aan het bekende Zoutmeer van Salt Lake City in de Vereenigde Staten een poging zal wagen om het zoo begeerde record op zijn naam te brengen. IJMUIDEN Veilingbedrijf gedeeltelijk uitgeschakeld. In de practijk zal men ongetwijfeld op veel moeilijkheden stuiten. 13en Juni 1888 werd inge- M 1 voerd het verkoopen van vn ÊM de Duitsche Noordzeehavens aangevoerde zeevisch door middel van de „Auktion" (vischafslag zouden wij zeggen). En "bijna op den dag af vijftig jaar later, n.l. 22 Juni 1938 werd deze wijze van verkoop weer opgeheven, althans voor een groot deel der aangevoerde visch. In ons blad van j.l. Dinsdag hebben wij reeds in het kort op deze belangrijke ommekeer in den Duitschen vischhandel gewezen. Met den 22en Juni 1938 wordt de eerste periode van de stormachtige ontwikkeling van het Duitsche visscherij bedrijf afgesloten, schrijft de Deutsche Fischerei-Rundschau. En nu moet een verdere energieke uitbreiding van deze thans zoo belangrijke tak van de volks huishouding volgen. Het is thans nog niet de tijd, te oordeelen of een verkoop van zeevisch tegen vaste prijzen inderdaad zonder wrijvin gen mogelijk is, schrijft genoemd blad. of dat het noodig is, dat hiervoor eerst noodig is het maken van een opslag-fahig product door middel van bevriezing. Deze problemen zijn door de beroeps-instanties zoo uitvoerig be handeld, dat een bespreking daarvan hier niet op haar plaats is. In elk geval mag hier vast gesteld worden, dat ook de grootste scepticus die er natuurlijk in grooten getale zijn niet zal kunnen ontkennen, dat de groote prijsverschillen in den vischhandel de drin gend noodzakelijke toeneming van het visch- verbruik in den weg staan en dat ten minste gepoogd dient te worden, deze prijsverschillen uit den weg te ruimen. De hoofdorganisatie van het Duitsche vis- scherijbedrijf heeft vóór de invoering van de beschikking inzake de prijsregeling, van de ge legenheid gebruik gemaakt, in de visscherij- havens voor belanghebbenden bij de visscherij een uiteenzetting van den toestand te geven en bij dezen op samenwerking aangedrongen. Het vraagstuk van de vaste prijzen voor zee visch vindt weerklank in de Duitsche dag bladen schrijft de Fischerei-Rundschau en het waren vooral de leidende figuren in de hoofd organisatie, die er groote artikelen aan hebben gewijd. Zoo schreef o.a. de leider H. Zörner het volgende: „Het Rijksvtfëdingswezen heeft door de hoofd-organisatie van het Duitsche visscherij - bedrijf de prijsregeling voor de zeevisch tot een feit gemaakt. Daarmede is aan het markt wezen van de zeevisch een nieuwe grondslag gegeven. Wanneer deze regeling eerst thans, drie jaar na het oprichten van de hoofd-orga nisatie van de Duitsche visscherij tot stand gekomen is. kan men daaruit afleiden, dat het ging om een moeilijk vraagstuk, voor de op lossing waarvan langdurige psychologische en zakelijke voorbereidingen noodig waren." Tot zoover de D.F.R. en de heer Zörner. Het is ongetwijfeld een belangrijke stap, die men in de Duitsche visscherijwereld ge daan heeft, een stap die leidt naar een alge- heele omverwerping van de grondslagen van dit onderdeel van het moderne bedrijfsleven. Dit moderne bedrijfsleven heeft voor wat be paalde goederen betreft, door de enorme pro ductie ten gevolge van de toepassing van technische verbeteringen, een verkoopsysteem zien ontstaan, dat zich aan den massa-ver koop aanpaste. Dit verkoopsysteem kreeg zijn grootsten omvang bij de bron en verloor in omvang naarmate het product dichter bij de eind-distributie kwam. Voor den verkoop van visch ontstonden geleidelijk vooral in de landen rondom de Noordzee enorme verkoop-instanties, waarvoor groote gebouwen werden gesticht. Engeland met zijn wereld-visschersplaatsen Huil en Grimsby ging voor, IJmuiden, langen tijd de grootste visschershaven van het vasteland van Europa volgde en ook in de Duitsche ha vens en Oostende ontstond een marktwezen, dat volkomen in staat is, de enorm gestegen aanvoeren op te vangen. Meestal zijn deze intermediëerende lichamen in handen der over heid. In Engeland echter behooren de gebou wen aan de een of andere spoorwegmaatschap pij en geschiedt de verkoop door de reeders zelf. In het algemeen tenminste. En nu is men in Duitschland begonnen, met dit systeem te breken en dit wekt te meer verwondering, dat men als proefkonijn het artikel genomen heeft, dat zich van nature het moeilijkst voor een systeem van vaste prijzen en vaste winst marges leent. Veel eerder zou daarvoor een stapelproduct als zoutevisch, pekelharing enz. in aanmerking komen. Een feit is, dat de groote prijsverschillen in den vischhandel belemmerend werken voor de bevordering van de consumptie. Het komt meermalen voor, dat een bepaalde vischsoort aan de markt den eenen dag 50 tot 100% in prijs verschilt met den volgenden of den vori- gen, hetgeen den tusschenhandel grossier en kleinhandelaar dikwijls voor de grootste moeilijkheden plaatst, den grossier doordat zijn afnemer hem in den steek laat wanneer de visch duurder is geworden en hem ver denkt van „afzetterij" wanneer de visch goed- kooper is geworden en hetzelfde zal ook de kleinhandel ondervinden. Het lijdt geen twijfel, of het vischverbruik zou door vaste basisprijzen en vaste winst marges ten zeerste bevorderd worden. Maar het lijdt ook geen twijfel of een dusdanig in grijpen van de overheid in het wezen van den vischhandel moet haast als iets onmogelijks worden beschouwd. De overheidsbemoeiing gaat zeer ver tegenwoordig zelfs zoover dat voor een bepaalde categorie van verbruikers de geheele tusschenhandel uitgeschakeld wordt. Maar vóórdat er een minister opstaat, die verordeneert, dat de braadschelvisch van daag, morgen, over twee weken of twee maan den tegen zes gulden de kist verkocht moet worden, zal er nog wel heel wat water door de sluizen gaan. Zooiets kan alleen in een land, waar de overheid over zeer bijzondere machts middelen beschikt, als in Duitschland. Het zijn thans alleen nog maar bepaalde goedkoope vischsoorten, waarop de prijsrege ling wordt toegepast, als kabeljauw, koolvisch, roodbaars, IJslandsche schelvisch en versche haring. Maar dit is van ondergeschikt belang; het grootste belang is het principe. De rest komt later ook wel. tenminste wanneer de practijk in Duitschland leert, dat het systeem der vastgestelde prijzen te handhaven is. En dat zal nog moeten blijken. Hoe men de zaak ook bekijkt, men heeft ook thans in het economische leven van Duitsch land nog met drie partijen te doen nl. met den producent, die van de winst moet leven, met den tusschenhandel, die ook van den winst moet bestaan en met den verbruiker, wiens belang het is, dat de winst van produ cent en tusschenhandel zoo klein mogelijk is. En voorts is ook in de Duitsche huishouding de concurrentie niet uitgeschakeld. Alleen wanneer noch het een noch het ander bestond, zou een prijsregeling voor het artikel visch doorvoerbaar zijn. Maar dan komen we in den communistischen staat terecht. Hoe zal het nu zijn, wanneer de markt eens wordt overvoerd, bijv. met kabeljauw? Nemen we eens aan. dat in Wesermünde twintig traw lers, elk met 1000 manden kabeljauw aan de markt zijn. Van vijftien trawlers is de kabel jauw tegen den „Festpreis" van 7 Pf. per pond verkocht. Maar dan stokt de verkoop. De gros siers hadden nog wat visch van den vorigen dag staan, die zij toch ook kwijt moeten. Vijf booten moeten nog hunne vangsten verkoo pen. En er zijn geen koopers meer. Waarheen moet dan de visch van deze trawlers? De verordening voorziet hierin: naar de vischmeelfabriek. De reeders krijgen dan uit een ..Ausgleichsstock", een soort vereffenings fonds een toeslag, waardoor hun verlies door deze levering aan de visehmeelfabrieken bin nen bepaalde grenzen blijft. Maar levering aan de visehmeelfabrieken blijft in elk geval een handicap. Mogen de trawlers, die op het twee de plan komen, hun visch in dergelijke ge vallen tot den volgenden dag vasthouden, in dien zij meenen, dat dit voor hen voordeeliger is? Let wel, de reeders moeten van de winst leven! En nu het geval van zeer geringen aanvoer? Hierin voorziet de regeling niet. Ook dit geeft aanleiding tot allerlei mogelijkheden. En wat voor den groothandel geldt, geldt ook voor den kleinhandel, die bovendien, veel meer dan de groothandel rekening moet houden met het gevaar van bederf. Nu is de „Spanne" (marge) van den klein handel vrij groot, nl. maximaal 13 Pf. per pond of c.a. 80 pet. van zijn inkoopsprijs plus vracht, maar een vischhandel is een moei lijke handel, waarbij men met een ontelbaar aantal mogelijkheden en moeilijkheden reke ning moet houden. Tenslotte blijft de vraag bestaan, of het systeem van gedwongen prijsregeling het ver bruik zal bevorderen. Ook bij het Duitsche systeem ligt de detailprijs ongeveer 300 a 400 pet. boven den reedersprijs, waardoor kabel jauw met kop op 30 Pf. of c.a. 20 ets. per pond komt, bij een prijs van 7 Pf. voor den reeder.. Maar wat men ook van het systeem wil zeg- zeggen, van de regeling kan niet anders gezegd worden, dat deze (theoretisch) althans, klopt als een bus. Het is zeker een knap stuk werk. Maar voor ons land moet een dergelijk systeem als iets onmogelijks worden beschouwd. Wij komen op deze zaak nog wel eens terug. Zij is te belangrijk en te interessant, om er niet het volle licht op te doen schijnen. S. B. COMITÉ VACANTIE KINDER FEEST „GROOT IJMUIDEN". VEEL VRAAG NAAR GEBAKKEN „REGEERINGSVISCH". MAAR VERSCHE VISCH LUSTELOOS. Zooals men weet, wordt sinds eenigen tijd door de regeering aan werkloozen gebakken visch beschikbaar gesteld tegen 30 ets. per K.G. Naar wij vernemen, zijn reeds ook ge meentebesturen er toe overgegaan, deze ge bakken visch te bestellen ter distributie on der de werkloozen in hun gemeente. Hierdoor wordt er al aardig druk gebakken en daar er heel wat gebeuren moet. voordat de visch ge bakken uit de pan komt. is er heel wat arbeid voor noodig. Sinds korten tijd wordt er dan ook in de bakkerij, waar de visch gebakken wordt, met twee ploegen gewerkt en zijn eeni ge tientallen werkloozen in de visohbakkerij aan het werk gesteld. Er wordt met een och tend- en een avondploeg gewerkt en als de vraag zich blijft uitbreiden, zullen er zeker meer arbeiders moeten worden aangenomen en zullen ook de bakkerij en de ovens een uit breiding moeten ondergaan. Sedert den verkoop van gebakken visch is de distributie van versche visch van geen be- teekenis meer. ZATERDAG 9 JULI BLOEMPJESDAG TEN BATE VAN HET ELFDE UITSTAPJE. Mej. E. Vijlbrief schrijft ons: „Inderdaad, weer een bloempjes dag". Inderdaad is het woordje „weer", hier op z'n plaats. Er wordt veel gevraagd en er zal nog veel gevraagd worden voor allerlei goede zaken. Sinds zomer '28 gaat het comité ieder jaar met kinderen die in het loopende jaar geen enkel uitstapje maken, één dag naar buiten. Reeds tienmaal heeft het comité vele kinderen, die door de behoeftige omstandig heden thuis veel moeten ontberen, een pretti- gen uitgaansdag bereid. Het comité gaat bij het uitzoeken der kinderen nauwkeurig te werk zoodat alleen zij medegaan, die er wer kelijk voor in aanmerking komen. Het let echter niet op de politieke en of godsdienstige overtuiging van de ouders of verzorgers van de kinderen. Het comité is echter geheel aange wezen op den steun van de Inwoners der ge meente. Het resultaat van den bloempjesdag bepaalt het aantal kinderen dat mede gaat. Is de opbrengst gering, dan zullen vele kin deren, die hunkerend uitzien naar den groo ten dag, teleurgesteld moeten worden. Beseft u lezeres en lezer wat dat beteekent voor een kind, dat reeds zooveel mist? Voor de co mitéleden zijn het hoogst moeilijke momen ten wanneer ze tot kinderen die zich komen opgeven moeten zeggen „Jullie kunt niet mede, de kaartjes zijn op, we hebben geen geld genoeg om nog meer kaartjes uit te rei ken. Feitelijk komen jullie wel in aanmer king maar dit jaar is het onmogelijk. Volgend jaar misschien." De een reageert op de mededeeling zus, de ander zoo, maar allen uiten hnn verdriet en gaan snikkend of met oogen vol tranen, langzaam heen. Maar dat verdriet is feitelijk niet noodig. Dat leed kan men gezamenlijk voorkomen door het geven van een klein offer. Wanneer ieder, die maar even in de gelegenheid is, een bloempje koopt, dan slaagt de collecte en behoeven er geen kinderen teleurgesteld te worden. Steunt het comité. Koopt a.s. Zaterdag een bloempje. CASSIO WORDT FLAMINGO. De Cassio, de door de Mij. .De Marezaten" in Huil aangekochte stoomtrawler zal onder onder den naam Flamingo gemerkt IJM 25 in de vaart worden gebracht. AUTOTOCHT OUDEN VAN DAGEN. De ontploffing in de Julianabrug blijkt niet alleen financieele schade berokkend te heb ben aan de gemeente doch vermoedelijk ook nog gevolgen te hebben voor den autotocht van de ouden van dagen. De ijverige heer Bakker van de E. H. B. O. die direct na het ongeval gewaarschuwd was, omdat men bij de ontploffing ook gewonden verwachtte, stond juist op het punt naar de vergadering te gaan van de commissie Voor het organiseeren van de autoreis. Hij stak de lijsten met namen der deelnemers in zijn zak om mede te werken aan de indeeling in de auto's doch bij de brug aangekomen zijn deze lijsten uit zijn zak gewaaid. Degenen, die zich dus bij den heer Bakker opgegeven hebben voor de rit, worden uitge- noodigd zich opnieuw te laten inschrijven. Het betreft hier ongeveer tachtig gegadigden. DE OPTOCHT VAN VEILIG VERKEER. VOOR WIE WAREN DE PRIJZEN? Zooals men weet, waren voor den optocht van „Veilig Verkeer", die j.l. Zaterdag ge houden werd, verschillende prijzen beschik baar gesteld, o.a. door den burgemeester van Velsen een zilveren medaille, den voorzitter der vereeniging een zilveren lauwertak, de vereeniging een zilveren plaquette, den heer J. L. Uitzinger een tegel in lijst enz. De prijzen werden toegekend aan: le prijs medaille van den burgemeester, aan de gym- nastiekver. Olympia, 2e prijs plaquette van de vereeniging V.V.V. aan de IJmuider Red dingsbrigade, 3e prijs, lauwertak van den voorzitter aan T.V.IJ., 4e prijs tegel in lijst van den heer Uitzinger aan de Gem. Vissche- rijschool, 5e prijs aan Gymnastiekver. Gra- tia-Plato, 6e prijs aan E. H. B. O., 7e prijs aan Speeltuinver. Kindervreugd. De overige prijzen vielen ten deel aan: In Veilige Haven, Brillenhuis, Hoogovens en Plaatwellerij. Lilian Besse, Olmenstraat alhier, kreeg voor haar hoorn des overvloeds, den prijs voor het mooist versierde rijwiel. Aan alle deelnemers, die niet tot een der eerste zeven prijswinnaars behooren, zal een „eervolle vermelding" wor den uitgereikt als herinnering aan den eer sten verkeersoptocht in deze gemeente ge houden. En verder zal voor alle deelnemers de door den heer C. Luttik te Velsen van den optocht gemaakte film worden vertoond. De datum dezer vertooning zal nader worden bekend gemaakt. Aantal werkloozen weer gedaald. op 2 Juli en op 3 1938 Juli 1937 Bouwvakarbeiders 221 360 Metaalbewerkers 141 195 Houtbewerkers 24 24 Landarbeiders 25 21 Havenarbeiders 80 106 Visschers 312 362 Kantoorbedienden 26 48 Losse arbeiders 578 532 Overige beroepen 272 275 Mannen boven de 18 j. 1679 1923 28 Mannen onder de 18 jaar 37 Vrouwen boven de 18 jaar 15 15 Vrouwen onder de 18 jaar 4 10 Totaal werkloosheid 1735 1976 Het aantal werkloozen was dus 241 minder dan verleden jaar. Sedert de vorige week ver minderde het met 25. OVERSTROOMINGEN IN JAPAN EISCHEN NIEUWE SLACHT- OFFERS. TOKIO, 6 Juli Volgens de laatste berichten uit Kobe vreest men dat bij de overstroomin gen verscheiden honderden personen om het leven zijn gekomen. Het centrum der stad staat 3 tot 4 M. onder water. De stad wordt door het water in 2 deelen verdeeld. Behalve door regenwater dat tengevolge van zware regens reeds groote verwoestingen han aan gericht werd de catastrophe voltooid toen de dam van een kunstmatig meer barstte en de watermassa zich in de stad stortte. Eenige honderden huizen werden eenvoudig wegge spoeld. Duizenden menschen zijn zonder drinkwater en licht en daar ook de gasbuizen verwoest zijn is het onmogelijk warm voed sel te bereiden. Ondertusschen tracht men door middel van booten de getroffenen van het noodige te voorzien. Het verkeer te land tusschen Kobe en Osaka is onderbroken. Volgens mededeeling van den Minister van Binnenlandsche Zaken Soetsoegoe wordt de schade aangericht door overstroomingen in gebieden rond Tokio en Yokohama op minstens 6 millioen pond ge schat. De laatste officieele berichten melden dat ten gevolge van de overstroomingen 2C6 per sonen gedood en 409 worden vermist. iUnited Press).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1938 | | pagina 1