HET NIEUWE AVONDBLAD
Tour de France.
Duitsche vischhandel in nieuwe banen.
VELSEN
23e JAARGANG No. 208
DONDERDAC 7 JULI 1938
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN per week 12Vs ets., per
maand 52'/2 cents, per kwartaal 1.55. Geen
incassokosten. Losse nummers3 cents.
Kantoor Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM
AD VERTEN TlëN 1—5 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
POSTGIRO 310791.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnês. Levenslange ongeschiktheid S 2000.—, overlijden 400.verlies van hand, voet ot oog 200.oeide leden duim 1100.een lid duim 50.alle leden wijsvinger 60.
één of twee leden wijsvinger 25.—, alle leden anderen vinger ƒ15.—, één of twee leden anderen vinger ƒ5.—, arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk ƒ15.—, polsbreuk ƒ15.—. Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz.
4öo.bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaarttot een maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore .van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
De Fransche taal heeft de bekoorlijke
eigenschap alles welluidend, melodisch, zoet
vloeiend uit te beelden. Het is schoon en
poëtisch. Zij heeft meer groote eigenschap
pen, met name haar rijkdom en helderheid.
Maar de wereld houdt van haar vooral om
dat zij zingt als een betooverend lied en in
haar zang zelfs het* grauwe, harde, leelijke in
zonnige charme te sluieren weet. Ik bewon
der de Fransche taal als een der groote
schoonheden op Aarde. In haar is de sfeer
van het sprookje en van een verfijning, een
distinctie die zooveel wat des levens is schij
nen te adelen. „Schijnen", herhaalt gij, wel
licht even bitter gestemd als ge denkt aan al
de misstanden en verwarringen, al de men-
schelijke tekortkomingen die in deze jaren
ook weer in het volk, dat het geluk heeft deze
taal te bezitten, tot uiting zijn gekomen.
Maar moeten wij den schijn dan minachten?
Neen, wij zouden niet buiten hem kunnen.
Veel verzoet hij, veel vermooit hij, veel betoo-
vert hij en maakt er het leven niet slechts
dragelijk maar vaak schoon door. Zoo zingt
die zeer bekoorlijke onder zijn godinnen, de
Fransche taal, ons nu haar melodische woor
den Tour de France voor en wij denken niet
aan de werkelijkheid van het schouwspel ten
zij wij er ons toe dwingen.
Het schouwspel is leelijk. Zesennegentig
jonge kerels zijn Maandag „gestart" uit Pa
rijs. Zij moeten 4684 K.M. in eenentwintig
dagritten om het hardst fietsen rondom
Frankrijk. Zij zullen pas op 31 Juli te Parijs
terugkeeren. Tenminste: diegenen die de ver
schrikkelijke onderneming volbrengen. De
helft of meer zal onderweg opgeven in den
strijd tegen gloeiende zon, zwaren tegenwind,
stroomenden regen, hobbelende keibestra
tingen, verwondingen van velerlei aard, schler-
onbeklimbare bergpassen enelkaar.
Het is, als gij hen toevallig onderweg ont
moet, een smerig troepje, met stof en zweet
bedekt, met pleisters beplakt en van een
dorpskermis-achtige opzichtigheid door de
felle, gemeene kleuren van zijn tricots. Die
kleuren accentueeren de viesheid van het ge
zelschap. Maar het weet dat niet, het voelt
het niet. Het zwoegt voort. Men duidt het in
Frankrijk aan als „les forgats de la route".
Dat klinkt ook weer bekoorlijk maar het be-
teekent „de dwangarbeiders van den weg" en
is waar. Althans met de toelichting erbij, dat
het zelf-opgèlegde dwang is.
Maar weinigen kunnen door het vol
brengen van dezen vreeselijken tocht groote
voordeelen behalen. Onze Parijsche corres
pondent vindt ze nogal aanzienlijk. Dat zei
hij in zijn stuk. Hij noemt 900.000
francs als het totaal aan prijzen. Daarvan
krijgt de winnaar, die met eenige dadelijk
op hem volgenden veel mooie „engagemen
ten" in andere wedstrijden kan verwachten,
100.000 francs. Het klinkt aardig, maar de
Fransche franc is zoozeer in waarde gedaald
dat het prijzen-totaal in Nederlandsche gul
dens nog geen halve ton en de hoofdprijs nog
geen 6000 vertegenwoordigt. „Een klein for
tuin", noemt onze correspondent dat en hier
heeft de Godin van den Schijn ook voor hem
iets versluierd.
Maar mag ik haar toeleg pogen te ver
ijdelen? Neen. Want al is het, nuchter be
schouwd, een raar beroep en een sloopend be
drijf, al rechtvaardigt de materiëele winst
het niet, er schuilt in de Tour de France toch
bekoring. Er is de moed, er is de onverzette
lijke wil die de jonge kerels voortdrijft, we
kenlang, tot het volbrengen van een dergelijke
geweldige krachtsinspanning en het overwin
nen van zoo tallooze hindernissen. Er is een
climax van durf en volharding die Tour de
France heet. En de meesten van ons zijn er
in hun hart een beetje trotsch op, dat in de
eerste étappe, Paris-Caen, Maandag verreden,
de Nederlanders Middelkamp en Schulte, als
derde en achtste aankomenden, zulk een uit
stekenden indruk hebben gemaakt. Zij hopen
dat dit goede begin nog maar het halve werk
zal blijken te zijn en dus in het verder verloop
bevestigd zal worden.
Zij hopenAch ja, het is misschien wel
kinderlijk. Maar zijn wij dat niet allen vaak?
En is onze nuchterheid wel onze beste kant?
En zijn er in de Oudheid, in de Middeleeuwen,
ja, door alle tijden heen, niet vele daden van
moed en wilskracht volbracht die verstande
lijk beschouwd even dwaas en doelloos waren
als de Tour de France maar waarvan de His
torie en zeker de sage en de legende nog
spreken?
Tour de France.
Een geweldige overbodigheid. Maar een ge
weldige.
En Voltaire heeft het gezegd: „Le superflu,
chose trés nécessaire"het overbodige, een
heel noodzakelijk iets.
H.P.
STEEDS SNELLER! is de eisch van den tijd en daarom probecren verschillende
coureurs om met hun race-auto's, die langzamerhand de gigantische vormen van
voorwereldlijke monsters gaan aannemen, het wereldsnelheidsrecord te ver
beteren. Hier ziet U de Engelsche auto-renner John R. Cobb die aan het bekende
Zoutmeer van Salt Lake City in de Vereenigde Staten een poging zal wagen om
het zoo begeerde record op zijn naam te brengen.
IJMUIDEN
Veilingbedrijf gedeeltelijk uitgeschakeld.
In de practijk zal men
ongetwijfeld op veel
moeilijkheden stuiten.
13en Juni 1888 werd inge-
M 1 voerd het verkoopen van vn
ÊM de Duitsche Noordzeehavens
aangevoerde zeevisch door
middel van de „Auktion" (vischafslag
zouden wij zeggen). En "bijna op den
dag af vijftig jaar later, n.l. 22 Juni
1938 werd deze wijze van verkoop weer
opgeheven, althans voor een groot deel
der aangevoerde visch. In ons blad van
j.l. Dinsdag hebben wij reeds in het
kort op deze belangrijke ommekeer in
den Duitschen vischhandel gewezen.
Met den 22en Juni 1938 wordt de eerste
periode van de stormachtige ontwikkeling van
het Duitsche visscherij bedrijf afgesloten,
schrijft de Deutsche Fischerei-Rundschau. En
nu moet een verdere energieke uitbreiding van
deze thans zoo belangrijke tak van de volks
huishouding volgen. Het is thans nog niet de
tijd, te oordeelen of een verkoop van zeevisch
tegen vaste prijzen inderdaad zonder wrijvin
gen mogelijk is, schrijft genoemd blad. of dat
het noodig is, dat hiervoor eerst noodig is het
maken van een opslag-fahig product door
middel van bevriezing. Deze problemen zijn
door de beroeps-instanties zoo uitvoerig be
handeld, dat een bespreking daarvan hier niet
op haar plaats is. In elk geval mag hier vast
gesteld worden, dat ook de grootste scepticus
die er natuurlijk in grooten getale zijn
niet zal kunnen ontkennen, dat de groote
prijsverschillen in den vischhandel de drin
gend noodzakelijke toeneming van het visch-
verbruik in den weg staan en dat ten minste
gepoogd dient te worden, deze prijsverschillen
uit den weg te ruimen.
De hoofdorganisatie van het Duitsche vis-
scherijbedrijf heeft vóór de invoering van de
beschikking inzake de prijsregeling, van de ge
legenheid gebruik gemaakt, in de visscherij-
havens voor belanghebbenden bij de visscherij
een uiteenzetting van den toestand te geven
en bij dezen op samenwerking aangedrongen.
Het vraagstuk van de vaste prijzen voor zee
visch vindt weerklank in de Duitsche dag
bladen schrijft de Fischerei-Rundschau en het
waren vooral de leidende figuren in de hoofd
organisatie, die er groote artikelen aan hebben
gewijd. Zoo schreef o.a. de leider H. Zörner
het volgende:
„Het Rijksvtfëdingswezen heeft door de
hoofd-organisatie van het Duitsche visscherij -
bedrijf de prijsregeling voor de zeevisch tot een
feit gemaakt. Daarmede is aan het markt
wezen van de zeevisch een nieuwe grondslag
gegeven. Wanneer deze regeling eerst thans,
drie jaar na het oprichten van de hoofd-orga
nisatie van de Duitsche visscherij tot stand
gekomen is. kan men daaruit afleiden, dat het
ging om een moeilijk vraagstuk, voor de op
lossing waarvan langdurige psychologische en
zakelijke voorbereidingen noodig waren."
Tot zoover de D.F.R. en de heer Zörner.
Het is ongetwijfeld een belangrijke stap,
die men in de Duitsche visscherijwereld ge
daan heeft, een stap die leidt naar een alge-
heele omverwerping van de grondslagen van
dit onderdeel van het moderne bedrijfsleven.
Dit moderne bedrijfsleven heeft voor wat be
paalde goederen betreft, door de enorme pro
ductie ten gevolge van de toepassing van
technische verbeteringen, een verkoopsysteem
zien ontstaan, dat zich aan den massa-ver
koop aanpaste. Dit verkoopsysteem kreeg zijn
grootsten omvang bij de bron en verloor in
omvang naarmate het product dichter bij de
eind-distributie kwam.
Voor den verkoop van visch ontstonden
geleidelijk vooral in de landen rondom de
Noordzee enorme verkoop-instanties, waarvoor
groote gebouwen werden gesticht. Engeland
met zijn wereld-visschersplaatsen Huil en
Grimsby ging voor, IJmuiden, langen tijd de
grootste visschershaven van het vasteland
van Europa volgde en ook in de Duitsche ha
vens en Oostende ontstond een marktwezen,
dat volkomen in staat is, de enorm gestegen
aanvoeren op te vangen. Meestal zijn deze
intermediëerende lichamen in handen der over
heid. In Engeland echter behooren de gebou
wen aan de een of andere spoorwegmaatschap
pij en geschiedt de verkoop door de reeders
zelf. In het algemeen tenminste. En nu is men
in Duitschland begonnen, met dit systeem te
breken en dit wekt te meer verwondering, dat
men als proefkonijn het artikel genomen heeft,
dat zich van nature het moeilijkst voor een
systeem van vaste prijzen en vaste winst
marges leent. Veel eerder zou daarvoor een
stapelproduct als zoutevisch, pekelharing enz.
in aanmerking komen.
Een feit is, dat de groote prijsverschillen in
den vischhandel belemmerend werken voor de
bevordering van de consumptie. Het komt
meermalen voor, dat een bepaalde vischsoort
aan de markt den eenen dag 50 tot 100% in
prijs verschilt met den volgenden of den vori-
gen, hetgeen den tusschenhandel grossier
en kleinhandelaar dikwijls voor de grootste
moeilijkheden plaatst, den grossier doordat
zijn afnemer hem in den steek laat wanneer
de visch duurder is geworden en hem ver
denkt van „afzetterij" wanneer de visch goed-
kooper is geworden en hetzelfde zal ook de
kleinhandel ondervinden.
Het lijdt geen twijfel, of het vischverbruik
zou door vaste basisprijzen en vaste winst
marges ten zeerste bevorderd worden. Maar
het lijdt ook geen twijfel of een dusdanig in
grijpen van de overheid in het wezen van den
vischhandel moet haast als iets onmogelijks
worden beschouwd. De overheidsbemoeiing
gaat zeer ver tegenwoordig zelfs zoover dat
voor een bepaalde categorie van verbruikers
de geheele tusschenhandel uitgeschakeld
wordt. Maar vóórdat er een minister opstaat,
die verordeneert, dat de braadschelvisch van
daag, morgen, over twee weken of twee maan
den tegen zes gulden de kist verkocht moet
worden, zal er nog wel heel wat water door de
sluizen gaan. Zooiets kan alleen in een land,
waar de overheid over zeer bijzondere machts
middelen beschikt, als in Duitschland.
Het zijn thans alleen nog maar bepaalde
goedkoope vischsoorten, waarop de prijsrege
ling wordt toegepast, als kabeljauw, koolvisch,
roodbaars, IJslandsche schelvisch en versche
haring. Maar dit is van ondergeschikt belang;
het grootste belang is het principe. De rest
komt later ook wel. tenminste wanneer de
practijk in Duitschland leert, dat het systeem
der vastgestelde prijzen te handhaven is.
En dat zal nog moeten blijken.
Hoe men de zaak ook bekijkt, men heeft ook
thans in het economische leven van Duitsch
land nog met drie partijen te doen nl. met
den producent, die van de winst moet leven,
met den tusschenhandel, die ook van den
winst moet bestaan en met den verbruiker,
wiens belang het is, dat de winst van produ
cent en tusschenhandel zoo klein mogelijk is.
En voorts is ook in de Duitsche huishouding
de concurrentie niet uitgeschakeld. Alleen
wanneer noch het een noch het ander bestond,
zou een prijsregeling voor het artikel visch
doorvoerbaar zijn. Maar dan komen we in
den communistischen staat terecht.
Hoe zal het nu zijn, wanneer de markt eens
wordt overvoerd, bijv. met kabeljauw? Nemen
we eens aan. dat in Wesermünde twintig traw
lers, elk met 1000 manden kabeljauw aan de
markt zijn. Van vijftien trawlers is de kabel
jauw tegen den „Festpreis" van 7 Pf. per pond
verkocht. Maar dan stokt de verkoop. De gros
siers hadden nog wat visch van den vorigen
dag staan, die zij toch ook kwijt moeten. Vijf
booten moeten nog hunne vangsten verkoo
pen. En er zijn geen koopers meer. Waarheen
moet dan de visch van deze trawlers?
De verordening voorziet hierin: naar de
vischmeelfabriek. De reeders krijgen dan uit
een ..Ausgleichsstock", een soort vereffenings
fonds een toeslag, waardoor hun verlies door
deze levering aan de visehmeelfabrieken bin
nen bepaalde grenzen blijft. Maar levering aan
de visehmeelfabrieken blijft in elk geval een
handicap. Mogen de trawlers, die op het twee
de plan komen, hun visch in dergelijke ge
vallen tot den volgenden dag vasthouden, in
dien zij meenen, dat dit voor hen voordeeliger
is? Let wel, de reeders moeten van de winst
leven!
En nu het geval van zeer geringen aanvoer?
Hierin voorziet de regeling niet. Ook dit geeft
aanleiding tot allerlei mogelijkheden. En wat
voor den groothandel geldt, geldt ook voor den
kleinhandel, die bovendien, veel meer dan de
groothandel rekening moet houden met het
gevaar van bederf.
Nu is de „Spanne" (marge) van den klein
handel vrij groot, nl. maximaal 13 Pf. per
pond of c.a. 80 pet. van zijn inkoopsprijs plus
vracht, maar een vischhandel is een moei
lijke handel, waarbij men met een ontelbaar
aantal mogelijkheden en moeilijkheden reke
ning moet houden.
Tenslotte blijft de vraag bestaan, of het
systeem van gedwongen prijsregeling het ver
bruik zal bevorderen. Ook bij het Duitsche
systeem ligt de detailprijs ongeveer 300 a 400
pet. boven den reedersprijs, waardoor kabel
jauw met kop op 30 Pf. of c.a. 20 ets. per pond
komt, bij een prijs van 7 Pf. voor den reeder..
Maar wat men ook van het systeem wil zeg-
zeggen, van de regeling kan niet anders gezegd
worden, dat deze (theoretisch) althans, klopt
als een bus. Het is zeker een knap stuk werk.
Maar voor ons land moet een dergelijk systeem
als iets onmogelijks worden beschouwd.
Wij komen op deze zaak nog wel eens terug.
Zij is te belangrijk en te interessant, om er
niet het volle licht op te doen schijnen.
S. B.
COMITÉ VACANTIE KINDER
FEEST „GROOT IJMUIDEN".
VEEL VRAAG NAAR GEBAKKEN
„REGEERINGSVISCH".
MAAR VERSCHE VISCH LUSTELOOS.
Zooals men weet, wordt sinds eenigen tijd
door de regeering aan werkloozen gebakken
visch beschikbaar gesteld tegen 30 ets. per
K.G. Naar wij vernemen, zijn reeds ook ge
meentebesturen er toe overgegaan, deze ge
bakken visch te bestellen ter distributie on
der de werkloozen in hun gemeente. Hierdoor
wordt er al aardig druk gebakken en daar er
heel wat gebeuren moet. voordat de visch ge
bakken uit de pan komt. is er heel wat arbeid
voor noodig. Sinds korten tijd wordt er dan
ook in de bakkerij, waar de visch gebakken
wordt, met twee ploegen gewerkt en zijn eeni
ge tientallen werkloozen in de visohbakkerij
aan het werk gesteld. Er wordt met een och
tend- en een avondploeg gewerkt en als de
vraag zich blijft uitbreiden, zullen er zeker
meer arbeiders moeten worden aangenomen
en zullen ook de bakkerij en de ovens een uit
breiding moeten ondergaan.
Sedert den verkoop van gebakken visch is
de distributie van versche visch van geen be-
teekenis meer.
ZATERDAG 9 JULI BLOEMPJESDAG TEN
BATE VAN HET ELFDE UITSTAPJE.
Mej. E. Vijlbrief schrijft ons:
„Inderdaad, weer een bloempjes dag".
Inderdaad is het woordje „weer", hier op
z'n plaats. Er wordt veel gevraagd en er zal
nog veel gevraagd worden voor allerlei goede
zaken. Sinds zomer '28 gaat het comité ieder
jaar met kinderen die in het loopende jaar
geen enkel uitstapje maken, één dag naar
buiten. Reeds tienmaal heeft het comité vele
kinderen, die door de behoeftige omstandig
heden thuis veel moeten ontberen, een pretti-
gen uitgaansdag bereid. Het comité gaat bij
het uitzoeken der kinderen nauwkeurig te
werk zoodat alleen zij medegaan, die er wer
kelijk voor in aanmerking komen. Het let
echter niet op de politieke en of godsdienstige
overtuiging van de ouders of verzorgers van de
kinderen. Het comité is echter geheel aange
wezen op den steun van de Inwoners der ge
meente. Het resultaat van den bloempjesdag
bepaalt het aantal kinderen dat mede gaat.
Is de opbrengst gering, dan zullen vele kin
deren, die hunkerend uitzien naar den groo
ten dag, teleurgesteld moeten worden. Beseft
u lezeres en lezer wat dat beteekent voor
een kind, dat reeds zooveel mist? Voor de co
mitéleden zijn het hoogst moeilijke momen
ten wanneer ze tot kinderen die zich komen
opgeven moeten zeggen „Jullie kunt niet
mede, de kaartjes zijn op, we hebben geen
geld genoeg om nog meer kaartjes uit te rei
ken. Feitelijk komen jullie wel in aanmer
king maar dit jaar is het onmogelijk.
Volgend jaar misschien." De een reageert op
de mededeeling zus, de ander zoo, maar allen
uiten hnn verdriet en gaan snikkend of met
oogen vol tranen, langzaam heen. Maar dat
verdriet is feitelijk niet noodig. Dat leed kan
men gezamenlijk voorkomen door het geven
van een klein offer. Wanneer ieder, die maar
even in de gelegenheid is, een bloempje koopt,
dan slaagt de collecte en behoeven er geen
kinderen teleurgesteld te worden.
Steunt het comité.
Koopt a.s. Zaterdag een bloempje.
CASSIO WORDT FLAMINGO.
De Cassio, de door de Mij. .De Marezaten"
in Huil aangekochte stoomtrawler zal onder
onder den naam Flamingo gemerkt IJM 25 in
de vaart worden gebracht.
AUTOTOCHT OUDEN VAN DAGEN.
De ontploffing in de Julianabrug blijkt niet
alleen financieele schade berokkend te heb
ben aan de gemeente doch vermoedelijk ook
nog gevolgen te hebben voor den autotocht
van de ouden van dagen.
De ijverige heer Bakker van de E. H. B. O.
die direct na het ongeval gewaarschuwd was,
omdat men bij de ontploffing ook gewonden
verwachtte, stond juist op het punt naar de
vergadering te gaan van de commissie Voor
het organiseeren van de autoreis. Hij stak de
lijsten met namen der deelnemers in zijn zak
om mede te werken aan de indeeling in de
auto's doch bij de brug aangekomen zijn deze
lijsten uit zijn zak gewaaid.
Degenen, die zich dus bij den heer Bakker
opgegeven hebben voor de rit, worden uitge-
noodigd zich opnieuw te laten inschrijven.
Het betreft hier ongeveer tachtig gegadigden.
DE OPTOCHT VAN VEILIG
VERKEER.
VOOR WIE WAREN DE PRIJZEN?
Zooals men weet, waren voor den optocht
van „Veilig Verkeer", die j.l. Zaterdag ge
houden werd, verschillende prijzen beschik
baar gesteld, o.a. door den burgemeester van
Velsen een zilveren medaille, den voorzitter
der vereeniging een zilveren lauwertak, de
vereeniging een zilveren plaquette, den heer
J. L. Uitzinger een tegel in lijst enz.
De prijzen werden toegekend aan: le prijs
medaille van den burgemeester, aan de gym-
nastiekver. Olympia, 2e prijs plaquette van de
vereeniging V.V.V. aan de IJmuider Red
dingsbrigade, 3e prijs, lauwertak van den
voorzitter aan T.V.IJ., 4e prijs tegel in lijst
van den heer Uitzinger aan de Gem. Vissche-
rijschool, 5e prijs aan Gymnastiekver. Gra-
tia-Plato, 6e prijs aan E. H. B. O., 7e prijs
aan Speeltuinver. Kindervreugd. De overige
prijzen vielen ten deel aan: In Veilige Haven,
Brillenhuis, Hoogovens en Plaatwellerij.
Lilian Besse, Olmenstraat alhier, kreeg voor
haar hoorn des overvloeds, den prijs voor het
mooist versierde rijwiel. Aan alle deelnemers,
die niet tot een der eerste zeven prijswinnaars
behooren, zal een „eervolle vermelding" wor
den uitgereikt als herinnering aan den eer
sten verkeersoptocht in deze gemeente ge
houden. En verder zal voor alle deelnemers
de door den heer C. Luttik te Velsen van den
optocht gemaakte film worden vertoond. De
datum dezer vertooning zal nader worden
bekend gemaakt.
Aantal werkloozen weer gedaald.
op 2 Juli en op 3
1938 Juli 1937
Bouwvakarbeiders
221
360
Metaalbewerkers
141
195
Houtbewerkers
24
24
Landarbeiders
25
21
Havenarbeiders
80
106
Visschers
312
362
Kantoorbedienden
26
48
Losse arbeiders
578
532
Overige beroepen
272
275
Mannen boven de 18 j.
1679
1923
28
Mannen onder de 18 jaar
37
Vrouwen boven de 18 jaar
15
15
Vrouwen onder de 18 jaar
4
10
Totaal werkloosheid
1735
1976
Het aantal werkloozen was dus 241
minder
dan verleden jaar. Sedert de vorige week ver
minderde het met 25.
OVERSTROOMINGEN IN JAPAN
EISCHEN NIEUWE SLACHT-
OFFERS.
TOKIO, 6 Juli Volgens de laatste berichten
uit Kobe vreest men dat bij de overstroomin
gen verscheiden honderden personen om het
leven zijn gekomen. Het centrum der stad
staat 3 tot 4 M. onder water. De stad wordt
door het water in 2 deelen verdeeld. Behalve
door regenwater dat tengevolge van zware
regens reeds groote verwoestingen han aan
gericht werd de catastrophe voltooid toen de
dam van een kunstmatig meer barstte en de
watermassa zich in de stad stortte. Eenige
honderden huizen werden eenvoudig wegge
spoeld. Duizenden menschen zijn zonder
drinkwater en licht en daar ook de gasbuizen
verwoest zijn is het onmogelijk warm voed
sel te bereiden. Ondertusschen tracht men
door middel van booten de getroffenen van
het noodige te voorzien.
Het verkeer te land tusschen Kobe en
Osaka is onderbroken. Volgens mededeeling
van den Minister van Binnenlandsche Zaken
Soetsoegoe wordt de schade aangericht door
overstroomingen in gebieden rond Tokio en
Yokohama op minstens 6 millioen pond ge
schat.
De laatste officieele berichten melden dat
ten gevolge van de overstroomingen 2C6 per
sonen gedood en 409 worden vermist.
iUnited Press).