SI MARGAGA.
Een kranige sprong over de hindernis van kapt, C. Jonnet
tijdens het groote concours hippique, dat Zaterdag te De
Steeg is gehouden
gië won met 3 2 den internationalen waterpolowedstrijd tegen Nederland, welke te
Utrecht werd gespeeld. Een kijkje tijdens deze ontmoeting
De gerestaureerde kathedraal te Reims is Zondag officieel ingewijd. Aan
den vooravond der plechtigheid was het prachtvolle bouwwerk feestelijk
verlicht
n plaats van de jaarlijksche Scheldebeker-zwemwedstrijden, die Zaterdag wegens ongunstige
weersomstandigheden werden afgelast, werd een wedstrijd over 5 K.M. gehouden van Middelburg
naar Vlissingen. Overzicht tijdens den start
De rijdende batterij van het korps rijdende artillerie verleende medewerking tijdens het groote
concours hippique, dat Zaterdag te De Steeg is gehouden
D« internationale amateur-golfkampioenschappen van Neder
land op de links te Noordwijk. De beide finalisten in den
strijd. Aan slag: capt. G. Critchley, links staande: mr. Paine
Eenige Zuid-Afrikaansche schapen zijn
door een Tilburgsche wolfirma geïm
porteerd, teneinde door kruising de
wol van de Nederlandsche schapen te
verbeteren
Het tennistournooi
te Noordwijk. Een
overzicht tijdens
de partij dames-
dubbel tusschen
miss Porphew
mrs. "Miller (voor)
en miss Weynne-
miss Coyne
FEUILLETON
Een avontuurlijk verhaal uit de binnenlanden
van Sumatra's Oostkust,
door
GERT HARTEN AUTHIEL.
32)
„Mijn bediende heeft haar meegebracht. Hij
meende, dat de hulp van een vrouw hier niet
langer gemist kon worden. En toen heb ik
haar in mijn dienst genomen, ook al, omdat
ik niet uitsluitend op het gezelschap van mijn
bediende wilde zijn aangewezen. Het is ver
schrikkelijk jarenlang als een uitgestootene
te moeten leven. - - Overigens was Kan Ho Ta
vroeger bij König in dienst en dat deed mij er
nog gemakkelijker toe besfirrten naar hier te
houden."
„Zoo, dat wist u dus?"
Hij knikte. „Ja, dat wist ik natuurlijk. Zij
sprak er wel niet vaak over maar tenslotte
kon dat toch niet verborgen blijven. Over het
algemeen was ze trouwens nogal wat schuw
en bangelijk. Een paar dagen geleden nu. op
een avond, sloop Kah Ho Ta, alle waarschu
wingen ten spijt, het huis uit om in de niet
beveiligde bijgebouwen nog een bad te nemen.
Waarschijnlijk is zij daarna vermoeid in slaap
gevallen. Wij vonden haar den volgenden och
tend dood, met tal van wonden overdekt,
half verscheurd door de ratten. Zoo. en dat
is alles, wat ik kan meedeelen, kaptein!"
Met bevende handen schonk hij zich nogmaals
een glas whisky in en dronk het in één teug
leeg. Daarna liet hij zich kreunend in zijn lig
stoel vallen.
Geruimen tijd zwegen wij beiden. Tevergeefs
trachtte ik mijn gedachten te verzamelen om
een plausibele verklaring te vinden voor het
ontzettende drama, dat zich hier had afge
speeld en waarvan het einde nog niet te over
zien scheen te zijn. Maar telkens weer stuitte
ik op de raadselachtige figuur van den man
met de drie roode strepen, die ongetwijfeld ook
hieraan de hand moest hebben, doch wiens
verblijfplaats niemand bekend scheen te zijn.
Bovendien was daar dan nog de niet te beant
woorden vraag, waar de zwerm ratten eiken
avond weer vandaan kwam. Wanhopig blader
de ik in het dossier, maakte notities en begon
tenslotte aarzelend aan het opmaken van het
proces verbaal.
Nauwelijks echter had ik eenige regels op
papier gezet, of Margaga stond schier ge-
ruischloos van den grond op. Een oogenblik
bleef hij onbeweeglijk staan, scherp luisterend,
ais een stuk wild, dat onraad bespeurt. Toen
trad hij langzaam op ons toe.
Vragend staarden wij hem aan.
„Toean commandant". zei hij, zich tot mij
wendend, „staat u mij toe, dat ik in opdracht
van u handel? Ik heb den manschappen daar
buiten een bevel gegeven en wel zoc, alsof u
dat zelf zoudt hebben gedaan."
„Hoe is dat mogelijk?" vroeg ik verbaasd'.
„Je hebt toch steeds hle" op de veranda ge
zeten, terwijl mijn man' happen buiten in
den tuin waren. Wanneer zou je dan hen heb
ben gesproken?"
„Zooeven. hier, voor uw oogen, toen ik den
profeet smeekte mijn geest te verlichten."
„Onzin!" Verward schudde ik het hoofd.
„En wat heb je mijn mannen dan bevolen?"
,Ik heb him gelast den moordenaar van de
Chineesche huishoudster, Kah Ho Ta te arres-
teeren", antwoordde de fakir met stoicijnsche
kalmte.
„Wat? Den moordenaar?" riepen Van der
Trijs en ik als uit een mond. „Wie is dat
dan?"
„Montomo. de bediende van toean Van der
Trijs; Montomo, de vorst van de jimgleratten;
Montomo. de wraakzuchtige priester der
Visjnoeieten, de man met de drie roode
strepen! Ik heb hem lang gezocht en ik
was hem op het spoor, maar Allah. Allah zij
geprezen, dat. ik dien schurk eindelijk heb ge
vonden!"
Bevend van woede vloog de planter uit zijn
stoel overeind en met gebalde vuisten trad
hij op Margaga toe. „Je liegt, schurk!"
schreeuwde hij geheel buiten zichzelf. „Eer
der valt je profeet uit den hemel dan dat ik
dat geloof!"
Onbeweeglijk, als uit erts gegoten, stond de
fakir tegenover den planter, dien hij onbe
vreesd en vastberaden in de oogen keek.
„Waarom beleedigt u mij. heer. als ik u hel
pen wil?" Hij wees naar buiten.
„Ziet daar öwsgen de mannen van den
commandant hem hiaat. Vm»ft u het hem
zelf maar. Hij mo«* w» <*e waarheid beken
nen."
Van der Trijs staarde hulpeloos naar zijn
bediende, die geboeid door de soldaten werd
voorgeleid. Hoog opgericht, trotsch en uit
dagend keek hij den planter aan.
„Toean commandant", klonk scherp de st m
van Margaga, „ik gaf uw manschappen op
dracht Montomo te arresteeren, omdat hij
trachtte te vluchten."
Ik was door alles, wat ik zag en hoorde, zoo
verbaasd, dat ik mij met geweld tot kalmte
moest dwingen. Maar eindelijk slaagde ik er
toch in mij eenigszins te beheerschen en mij
tot den arrestant wendend, vroeg ik zoo kalm
mogelijk;
„Montomo, waarom wilde je vluchten?"
„Omdat Margaga sterker is dan ik. heer!"
„Heb jij Kah Ho Ta vermoord, Montomo?'
„Saja. zij moest sterven, omdat zij mijn ge
heim kende"
Van der Trijs viel. als een gebroken man
in zijn stoel. „Welk geheim?" bracht hij er
met moeite uit.
„Vraag het Margaga", gaf de Britsch-Indiër
kort ten antwoord.
„Saja", knikte 'de fakir, „vraag het mij.
heer!"
Op zijn wenk sleepten twee soldaten een
aantal kisten naderbij welke met gaas waren
afgesloten.
„Kijkt u daar maar eens in, toean Van der
Trijs", moedigde de fakir hem aan. „Kijkt u
maar eens, wat er in die kisten zit en dan
zult u het geheim ontdekken, waardoor deze
man u reeds drie jaar lang tot zijn gevangene
wist te maken".
Waggelend liep de planter naar de kisten.
Zijn oogen puilden uit hun kassen van ontzet
ting toen hij zich erover heen boog. „Ratten!
Ratten!mompelde hij toonloos en zijn
bevende hand soch een steunpunt, daar zfjn
beenen hun dienst schenen te weigeren.
„Saja, toean besar, ratten! Ratten! Het
zijn meer dan vtfftig a^gwrichte vrouwtjes-
ratten hoort gij, heei vnouwtjesnatten
waarmee Montomo, de vorst der jungle-
ratten, eiken naeht zijn onderdanen hierheen
lokte om u angst aan te jagen. GSj, heer,
waart volkomen in de macht ran dezen duivel
in menschengedaante en daardoor blind soar
alles, wat hij deed. U bemerkte niets! Maar
de Chineesche. Kah Ho Ta, die afl toean König
ontnomen heeft, omdat zij wist., dat hij d«
bedienden van haar meester had omgekocht
om hem te vermoorden, was zijn grootste
vijandin. Vervuld van een bitteren haat, ging
zij al zijn gangen na; daarbij vond zij de hei
lige schriften en papierrollen, afkomstig van
den diefstal in de moskee te Negri Lama en
ontdekte eveneens het gruwelijke geheim,
waarmee deze duivel u, toean Van der Trijs,
ten doode wilde kwellen. Daarom moest zij
sterven! Montomo heeft haar vermoord, haar
Hik verminkt en daarna de hongerige ratten
op haar los gelaten!"
Hij trad op den misdadiger toe, trok hem
den tulband van het hoofd, wees naar zijn
voorhoofd en zei scherp en meedoogenloosi
„Ziet! Hier staat de moordenaar, de man
met de drie roode strepen!"
Op het voorhoofd van den moordenaar gloei
den drie vuurroode. verticale strepen
Na de woorden van den fakir trad een pijn
lijke stilte in. De planter zat ineen gedoken
in zijn stoel en zijn krachtig lichaam trilde.
Ook wij anderen, die getuige waren van het
schouwspel, voelden ons ahen diep onder den
indruk; allen stonden er zwijgend en met ge-'
bogen hoofd bij. Slechts de Britsch-Indiër ver
loor geen oogenblik zijn kaarsrechte houding
en een wreede lach verwrong zijn donker ge
laat tot een afzichtelijk masker.
(Wordt vervolgd^
