De Karimata"
PER AUTO EN BOOT DOOR ZUID-AFRIKA.
haalt een goudstuk op
Van de diamantstad naar de goudwereld.
1!
IN 1866 speelde het dochtertje van boer
Jacobs met een ruwen diamant, die het
begin zou zijn van een industrie, die
de hopelooze financiën van de Kaap
provincie voorgoed er boven op zou brengen,
■rwintig jaar later, in 1886, struikelde een
zeker Walker, die jarenlang goud gezocht had
•naar er mistroostig mee opgehouden was.
ver een steenklomp, bukte zich onder het
uiten van een verwensching en vond het
•n-ootste goudrif, dat thans in exploitatie is.
Hij had al gezien, dat de drempel van den
stal, waarin hij de koeien van zijn baas molk,
uit 'een conglomeraat bestond dat zichtbaar
goud bevatte. Toch was de vondst van het rif
een verrassing, waar de eerlijke vinder weer
het minst van profiteerde. Deze stierf arm,
Groot kantoorgebouw in Johannesburg.
terwijl de waarde van zijn vondst thans ge
schat wordt op 2.000.000.000 pond sterling. Dat
is de moeite waard om te gaan kijken en dus
reizen we noordwaarts. Ik wou dat ze daar
geen weg gemaakt hadden! Door het gewone
vlakke veld rijd je veel beter dan over die
verschrikkelijke stukgereden wegen, die wel
het meest lijken op dwarsleggers van een
spoorweg waarvan ze de rails hebben wegge
haald, zoo regelmatige volgen de kuilen en
gaten elkaar op. Het veld daarnaast is vlak,
onafzienbaar vlak, haast zonder een enkelen
boom. en we kampeeren dan ook twee nachten
bij alleenstaande groepjes doringboomen; dat
geeft altijd nog een gezelliger idee. De avon
den zijn prachtig met schitterende sterren
luchten, maar echt vrieskoud. Het is een toer
om warm te blijven onder flanellen lakens en
donsdekens, maar overdag is het altijd nog
heerlijk zonnig en warm. En dan tegen den
middag van den derden dag verschijnt een
bergrug aan den verren horizonToen de
Boerenvoortrekkers dit gebergte voor het
eerst zagen, was het voornaamste dat hen
trof, de vele watervallen, die witte kronkel
lijnen teekenden in het groene landschap.
Vandaar de naam Witwatersrand. Onze eer
ste indruk is een andere. Een hooge berging,
een echte rand, die de hoogvlakte afsluit,
maar haar niet horizontaal begrenst zooals
vroeger, doch vol pyramiden van wit zand is,
waarnaast hooge schoorsteenen groote rook
wolken uitbraken. De rand stelt zichzelf met
een voor als een der grootste mijncentra, die
ik ooit gezien heb! Wij klimmen nog een
poosje zigzag omhoog, tot we boven de twee
duizend meter zijn, dan rijden we tusschen
de hooge zilveren zandhoopen, hier dumpings
genoemd, tusschen de ratelende stampbatte
rijen en bijbehoorende fabrieksdorpen ver
der, tot plotseling een groote straat, het begin
van Johannesburg, voor ons ligt Meer straten
volgen. Een echte moderne wereldstad met
kolossale bankgebouwen, winkelstraten, wol
kenkrabbers, electrische trams en wat nog
meer bij het tegenwoordige stadsbeeld hoort.
Het verkeer is uitstekend geregeld met stop
lichten op vrijwel alle hoeken van straten.-
Alle straten staan loodrecht op elkaar, er zijn
practische kaartjes van, dus ik vind al gauw
wat ik hebben moet, het bureau der automo
bielclub, niet alleen voor route-inlichtingen,
maar ook om even te weten te komen, hoe we
bij een goudmijn vergunning krijgen om de
zaak eens te bekijken.
We worden verwezen naar de Chamber of
Mines een gouvernements-controle-lichaam,
want het bezoek is nogal groot en de mijn
eigenaars zijn er niet zoo heel erg op gesteld.
Meestal worden een 25 personen tegelijk
rondgeleid maar die moeten omlaag met lif
ten, die anders werklui of wagentjes erts mee
nemen. Daarbij moet het transportsysteem
dier wagentjes op langzamer tempo ingesteld
worden, omdat gewone menschen die snelle
stijgingen en dalingen over duizend of 1500
meter zeer slecht verdragen. Zoo kost elk be
zoek aan een mijn de directie daarvan een
kleine duizend gulden. De regeering dwingt nu
elke mijn, eens in de maand bezoekers te
ontvangen, zoodat de schade gelijkelijk ver
deeld wordt. Wij troffen een der nieuwe mij
nen in de buurt van Brakpan, een 40 km. van
Johannesburg, zooals de stad hier altijd ge
noemd wordt. Dus reden we 's avonds naar
Brakpan en kampeerden in een eucalyptus-
boschje daar in de buurt.
En toen 's morgens er op af. We werden
Lijfstraf voor belasting
ontduikers.
De regeering van Estland is voor
nemens een wetsontwerp in te dienen,
waarbij belastingontduiking strafbaar
zal worden gesteld met geeseling of
dwangarbeid.
Zij, die de belasting hebben ontdoken,
zullen worden verplicht handenarbeid te
verrichten, tot hun verdiensten vol
doende zijn om het tekort aan te vullen.
Zij, die weigeren te werken, zullen 25 sla
gen met een roede ontvangen. Wanneer-
vrouwen de overtreding begaan, zal de
roede worden vervangen door een bundel
twijgen.
Naar verluidt heeft de politie reeds een
lijst met 2000 personen, welke verdacht
worden, verzameld. '"Reuter)
meteen in de gelegenheid gesteld onze klee-
ren te verwisselen voor een khakihemd en
broek, aangevuld door regenjas en zuidwester
en zoo ging het naar den schachttoren, waar
onder de lift ons in luttele minuten 500 meter
naar beneden bracht. Daar wandelden we een
heel eind door electrisch verlichte gangen,
waar op kleinspoor tal van karretjes, met erts
beladen, af en aan gingen. Al spoedig echter
werden we van acetyleenlantarens voorzien
en weken we van de hoofdgangen af. De
hoofdgangen waren bepleisterd hier in de zij
gangen vormt gesteente den zijwand en wijst
de gids ons, hoe het goudhoudende conglome
raat in banden van een halve of één of twee
voet tusschen ander gesteente ligt. Evenals in
onze steenkoolmijnen is het daarom vaak
noodig, een heeleboel waardeloos nevenge
steente mee weg te halen, omdat anders de
dunne goudhoudende laag niet afgebroken
kan worden. Afgebouwd, noemt de mijnwer
ker dat. Natuurlijk worden de gangen en
gangetjes toch zoo smal en zoo laag mogelijk
gehouden. We moesten dan ook al gauw ge
bukt gaan en daar waar de mijnwerkers bezig
waren kon je alleen komen door op je knieën
of op den buik vooruit te wurmen. En dat is
nu heelemaal niet erg om zoo eens even voor
je plezier te gaan kijken maar het werk moet
ook meest in hurkende of liggende houding
gebeuren. Dat kan elke mijnwerker u vertel
len maar ook elke Hollandsche mijningenieur,
die in zijn studietijd al het werk van den
mijnwerker moet leeren verrichten.
En daar wordt niet de hand mee gelicht
hoor! En het is een buitengewoon zwaar werk
ook nog. Hier in den Rand wordt bijna alle
werk door kaffers verricht, bijzonder sterke
kerels, die geworven worden in Swazieland en
Basoetoeland en meest eenige maanden in de
mijnen werken, om dan, naar hun begrippen,
rijk huistoe te gaan. De handigsten leeren
het werk met de electrische boor, die gebruikt
wordt om twee meter lange gaten te boren,
waarin dan dynamiet wordt gedaan om zoo
het erts los te doen springen. Nu zijn die bo
ren prachtig ingericht. Ze zijn spiraalvormig,
zoodat het losgeboorde gesteente meteen naar
buiten wordt getransporteerd; ze zijn hol, en
door die holte vloeit water onder druk aan,
dat de boor koel houdt, die anders gloeiend
heet zou worden. Maar de boor moet met
kracht tegen den steen gedrukt worden, wil
hij goed werken en als je zoo'n zwaargespier-
den neger, half liggend, den rug tegen den
steenwand gedrukt, met handen en voeten
den boor aandrukkend, ziet trillen van in
spanning, geloof dan maar. dat er flink aan
gepakt wordt. De boor werkt met oorverdoo-
vend geraas, waterkraan en contact worden
even handig met de teenen als met de vingers
bediend. Dat boorgaten maken is stukwerk
en vandaar, dat deze kerels zich tot het uiter
ste inspannen ook. Daarbij komt nog, dat
gewerkt wordt in een echte broeikasatmos
feer, hooge temperatuur niet alleen, maar
vocht, dat langs alle wanden afdruipt. Tus
schen twaalf en twee en tusschen 5 en 6 ver
laat dan een ieder de mijn. "Dan worden alle
aangebrachte dynamietla dingen electrisch
ontstoken en de aarde trilt met recht tot in
haar grondvesten. Een uurtje later daalt het
Wolkenkrabbers in Johannesburg-.
werkvolk weer af. Het losgeschoten puin
wordt naar de kipkarretjes gebracht, vaak
met behulp van sleden en schudgoten en ver
tikale schachten en dart omhoog gevoerd. Zoo
gaan wij ook weer omhoog en bezien eerst de
sorteerinrichting, waar het gesteente op loo
penden band honderden negers passeert, die
de stukken loos gesteente met de hand uitzoe
ken en alleen het goudhoudende conglome
raat op den band laten liggen. Een verbazend
zenuwachtig werkje, waarbij menigeen het te
kwaad krijgt. Dan wordt in kolossale steen
brekers het erts gepoederd en voor een klein
gedeelte over schudtafels gevoerd, waar het
goud zich ook alweer in bepaalde secties van
het bewegende deel ophoopt. Verreweg het
grootste gedeelte echter wordt eerst weer door
wasschen met water geconcentreerd en ver
volgens met een cyaanoplossing behandeld,
waarin goud gemakkelijk oplost. De oplossing
wordt dan met zink behandeld, waarop het
goud neerslaat. Goud en zink worden van el
kaar gescheiden met behulp van sterke zuren
en het fijnverdeelde goud gesmolten en in sta
ven gegoten.
Al die laatste bewerkingen zijn heel weinig
interessant, lang niet zoo aardig als bijvoor
beeld de schudtafels, die men vaak ziet. Daar
zie je uit de aardmassa de witte, roode, zwarte
en goudgele korrels elk hun eigen weg over
de tafels kiezen en zich zóó ophoopen in be
paalde gedeelten. Maar het cyaanproces geeft
veel minder verlies en het is om het goud te
doen in Johannesburg. Wij krijgen met alle
genoegen een paar stukken erts mee. In een
kubieken meter, die 2500 kilo weet, zit zoowat
voor zes gulden, dus op een paar kilo meer of
minder erts komt het niet aan. Een paar kilo
goud geven ze niet zoo maar aan iedereen af.
Aan mij welom eens te voelen hoe zwaar
het was, maar ik moest het terug geven!
De terugrit van Brakpan naar Johannes
burg ging ook weer langs een aantal mijnen,
mijnafvalhoopen en mijnstadjes. Anders is er
eigenlijk in de heele buurt niets meer te zien.
Hoe vreemd de zwarte werkkrachten tegen
over deze nieuwe omgeving staan, blijkt nog
door bordjes, die hier en daar langs de wegen
staan en vermeiden: „Pas op! Hier steken
inboorlingen over!" En ge ziet ze dan ook met
verwonderde gezichten de voorbijsnellende
auto's nastaren. Wanneer ge de groote lood
sen bezoekt, waar ze 's nachts ondergebracht
worden, vindt ge ze, gekleed in wat kleurige
kralen en een lendenlapje. Daar ziet ge ze
hun eenvoudig potje mieliespap koken op een
houtvuurtje en krijgt ge eigenlijk meer indruk
van werkelijke natuurmenschen, dan op een
rij toertj e door de Unie van een week of vier.
We zijn weer in Johannesburg vóór we het
eigenlijk goed weten. De mijnen liggen er
gewoon tot midden in de stad. Dat mag aan
één kant pleizierig lijken, zoo vlak bij het
werk te zijn, maar dat heeft vaak zijn nadee-
len ook. Hier bijvoorbeeld, door de verschrik
kelijke stofstormen. De dumpings, de afval-
hoopen van de mijnen, bestaan voor het
grootste gedeelte uit gesteente, dat zoo fijn
mogelijk vermalen is om al het goud er uit te
halen. Als daar een paar weken lang de Afri-
kaansche zon op gebrand heeft en er steekt
dan een flinke wind op, dan wordt het scher
pe kwartsstof in groote vlagen over de arme
stad uitgestrooid. Het dringt door alle kieren
en spleten, komt in de huizen en in de kasten,
in het brood en in de melk. Johannesburg is
in tijden van sterken, drogen wind, die bij
voorbeeld in de Augustusmaand over de heele
Transvaal waait, vrijwel onbewoonbaar. We
genieten nog even van de mooie winkels en
zien het drukke leven in de reuzenstad
dat allemaal afhangt van het wel en wee der
goudmijnen. Dat is altijd een angstig idee en
het heeft nog al eens meer gespannen om het
lot van Johannesburg. Er is gouderts in enor
me hoeveelheden, maar het erts is arm, zoo
arm, dat reeds in 1889, drie jaren na het be
gin, een catastrophe dreigde. De redding
kwam van twee kanten. Vóór dien was steeds
met het kwikprocédé gewerkt, dat slechts on
geveer 60 procent van het aanwezige goud
weet te winnen. Juist op tijd werd het cyanide
procédé ontdekt, dat bijna volkomen extrac
tie geeft en dit redde het bedrijf. Daarbij
kwam in 1892 de spoorweg gereed, die het
mogelijk maakte, groote hoeveelheden dyna
miet en zoo aan te voeren en zoo werd de
exploitatie opnieuw met alle macht ter hand
genomen. Alleen in een zeer groot bedrijf
kunnen de verwerkingskosten zoo laag wor
den gehouden, dat dit erts loonend kan wor
den geëxploiteerd. En het bedrijf werd zeer
groot, vooral door Engelschen invloed en
Engelsche werkkrachten, die zich al gauw niet
alleen richtten tegen de Boerenregeering,
maar tevens hulp en steun zochten buitenaf
en die graag vonden bij mannen als
Rhodes. Het gistte in den Rand. De geheime
wapenhandel bloeide en buiten de grens ver
zamelde dr. Jameson zijn troepen. 29 Decem
ber 1895 viel hij Transvaal binnen in vollen
vredestijd, werd door een Boerencommando
verslagen en laadde daardoor onsterfelijken
blaam op zichzelf, op Rhodes en op de Brit-
sche regeering.
Thans, nu we al deze zaken van zooveel
grooter afstand bekijken, zien we nog veel
duidelijker, wat een onvergeeflijke fout deze
overhaaste aanval van Jameson is geweest.
We moeten voorop stellen, dat Rhodes, niet
tegenstaande hij aan de voorbereiding van de
plannen heeft meegewerkt, op het laatste
oogenblik alles in het werk heeft gesteld om
Jameson tegen te houden. De toestand was
zeer gespannen. Met President Kruger was
over Johannesburg, over den Rand, zooals
men daar gewoonlijk zegt, heel slecht te pra
ten. Rhodes is eigenlijk de stamvader van de
gedachte van een Unie van Zuid-Afrika, zoo
als die thans bestaat en is bijna gedurende
zijn heele carrière een groot vriend van de
Boeren geweest, getuige vooral zijn groote
vriendschap met Hofmeyer, „Onze Jan", zoo
als de Afrikaners in Kaapstad op zijn stand
beeld hebben laten beitelen. Hofmeyer en
Rhodes zouden samen hoogstwaarschijnlijk
langs onbloedigen weg een Unie van Zuid-
Afrika in het leven hebben geroepen, wanneer
Kruger zich niet steeds daartegen verzet had,
of ook maar bereid was gebleken de zaak
ernstig te overwegen of te bespreken.
Van dien kant zijn zeker óók groote fouten
gemaakt. De steeds weer terugkeerende oor
zaak van alle narigheid en misverstand is
echter het goud van den Rand. Dat had
tienduizenden vreemdelingen naar de Trans
vaal gebracht, die daar leefden op heel an
dere wijze, dan de vrome Boeren, hun volks
raad en hun president het wel wenschten. In
het eerst dacht men dat het goudhoudende
gesteente wel spoedig allemaal verwerkt zou
zijn, het rif uitgeput en daarom voelde men er
niets voor, al die avonturiers het stemrecht en
dus medezeggenschap in de regeermg te ge
ven. Kruger wilde graag zijn land laten mee-
profiteeren en wist dit alleen te bereiken door
hooge invoerrechten op Engelsche goederen,
o.a. levensmiddelen, buitensporig hooge trein-
vrachten voor het onmisbare dynamiet en het
zooveel mogelijk hinderen van alle andere
middelen van vervoer. Dus zwaar betalen,
geen stemrecht, geen burgerrechten, dat is
nooit gezellig en vandaar het tot stand ko
men van een partij van hervormers in Johan
nesburg, die erg ontevreden waren met de
Transvaalsche regeering, maar aan den an
deren kant ook doodsbang voor de Britsche
vlag. zoo bang, dat hoewel ze steun zochten
bij Rhodes en Jameson, die niets zonder de
Union Jack zouden doen, zijzelf ten strijde
wilden trekken onder de Transvaalsche vlag,
die dan als teeken van hervorming onderste
boven aan den stok zou worden bevestigd.
Maar het kwam zoo ver niet eens. De Her
vormers hadden alles zóó uitgerekend, dat het
vrij zeker zonder bloedvergieten zou kunnen
verloopen, toen Jameson haast alles in de war
stuurde. Niet alleen zijn haast. Vóór den
„raid", den inval, hadden al zijn manschap
pen drie dagen verlof gekregen met vrij
whisky. Het directe gevolg was dat, toen ter
wille van de geheimhouding de telegraafdra
den doorgeknipt moesten worden, als eerste
de verbinding met Kaapstad werd verbroken,
waarlangs Rhodes telegram na telegram zond,
om te zeggen, dat Jameson zich toch vooral
1 niet verroeren moest. Alle andere lijnen wer
den ook vernield, behalvedie naar Pre
toria. De man die daarvoor opdracht had.
knipte een prikkeldraad hek langs een boe-
renplaatsje netjes in stukken en begroef die,
Osendarp wint het nummer 80 yards
hardloopen bij de athhletiekwedstrij-
den van „De Trekvogels" in Den Haag.
Mysterieuze verdwijning in
„Bad Lands".
Drie onderwijzeressen uit Kentucky zoek
geraakt.
ALBUQUERQUE (Ver. Staten) 25 Juli. De
gouverneur van de staat Nieuw Mexico, Clyde
Tingley, heeft zich persoonlijk aan het hoofd
van een groep waaronder 11 soldaten gesteld
om in het Malpai-gebied, dat bekend staat on
der den naam van „Bad Lands" naar drie on
derwijzeressen uit Kentucky te zoeken die se
dert 3 dagen verdwenen zijn. Daar zij vacantie
hadden waren zij per auto 'n tocht gaan ma
ken. De auto waarmede zij reisden heeft men
thans verlaten gevonden in de nabijheid van
onderaardsche gangen die onder de lavabed
dingen van Nieuw Mexico loopen. Men vreest
dat hier van kidnapping sprake is. Ondertus-
schen heeft men de onderaardsche gangen
nauwkeurig onderzocht doch zonder resultaat.
In deze streek zijn reeds versoheiden touris-
ten verdwenen, twee jaar geleden twee echt
paren, die nimmer werden teruggezien. Deze
„Bad Lands" sluiten aan op die van het wes
telijke deel van Texas waar in April van dit
jaar de verminkte lichamen van mevrouw en
juffrouw Frome, bekende figuren uit de society
van Californië werden gevonden en welke mis
daad nog niet kon worden opgehelderd.
(United Press.)
lichtelijk onder den invloed waarschijnlijk.
De eenige, die alles wist wat in Kimberley
gebeurde was dus: de oude president Kruger.
Hofmeyer en alle weldenkende menschen
vielen Rhodes af en de Unie van Zuid-Afrika
zou pas bereikt worden na de onbeschrijfelij
ke ellende van den Boerenoorlog, waarvan de
herinnering nu nog zoo buitengewoon sterk is,
bij bijna allen die in Transvaal en den Vrij
staat op het land leven.
Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN.
(Nadruk verboden).
EXAMENS.
Heilgymnastiek en Massage,
Te 's Gravenhage is voor het voorexamen
van het Nederlandsch Genootschap v. Heil
gymnastiek en Massage, geslaagd: de heer
T. van Beem te Haarlem.
Huishoudkundige.
Het diploma huishoudkundige is te Zetten
behaald door de dames C. C. Lieneman te
Bloemendaal; D. J. E. v. d. Ploeg te Heem
stede en C. Reinsberg te Haarlem
Mulo-diploma.
Voor het Mulo-diploma B slaagde te Am
sterdam P. J. v. d. Kwast te Halfweg.
Costumière.
Voor het examen costumière slaagde mej
B. Zinkstok en voor coupeuse de dames A. van
Breukelen, J. Verduin, W. Staphorst en R.
Roest.
R.K. MULO-EXAMENS.
De op 23 Juli in het R.K. Verenigingsge
bouw gehouden R.K. Mulo-examens hadden
het volgende resultaat.
Er waren 26 candidaten voor diploma A,
waarvan 24 slaagden.
Geslaagd zijn. Q. v. d. Peet, J. Weenink, C,
Steeman, N. Warffemius, D. Jager, H. Schol
ten, F. Slieker, P. vanSteijn, P. v. d. Zwan,
B. Stroijckens, A. Smorenburg, M. van Tonge
ren, M. Scholten, A. Linsen, M. Knaven, E.
Hanraads, Th. Haring, M. Kaaij, M. v. Sam-
beek, A. Wester, E. v. Honschoten, J. Klijn, A.
Krouwels, E. Nielen
HOOFDACTE.
Haarlem, 23 Juli. Geëxamineerd 6 mnl
en 2 vrl. candidaten. Geslaagd de heeren C
J. Overtoom (Spierdijk), 9. Hulsbos (Aals
meer), P. J. Kockxhoven (Nieuw-Vennep) en
de dames C. J. A. Jonk (Hoorn) en mej. G.
Hamer (Amstelveen).
Getracht portier van auto te openen
bij 80 K.M. snelheid.
Op den Meppelerweg is gisternacht op de
grens van de gemeenten Steenwijk en Steen-
\vijkerwold de reeds bejaarde mevrouw baron
nesse van Weideren Rengers, die, in gezelschap
van een familielid, notaris jhr. van Sminia, per
auto komende uit Duitschland, in de richting
Steenwijk reed uit de auto gevallen. Mevrouw
van Weideren trachtte, wijl zij onpasselijk werd
het portier van de auto op een kier te openen.
Door de snelheid van den wagen, ongeveer
tachtig kilometer, vloog het portier geheel
open. Mevrouw van W. werd op de straat ge
slingerd, waarbij een harer beenen werd ver
brijzeld en zij ernstige verwondingen aan
het hoofd kreeg. Na door de doktoren Brons
en Rijsbosch uit Steenwijk te zijn behandeld
is zij per ziekenauto naar een ziekenhuis te
Leeuwarden vervoerd. Haar toestand is zeer
ernstig. Het verbrijzelde been moet worden
geamputeerd.
DE NOORDWAND VAN DEN EIGEK
BESTEGEN.
GRINDELWALD, 25 Juli (D.N.B.) De
Zwitsersche radio heeft medegedeeld, die vier
Duitsche bergbeklimmers er in zijn geslaagd
den noordelijken wand van den Eiger te be
klimmen. Dit is de eerste keer, dat deze berg
aan deze zijde is bestegen.
Onvoorzichtigheid in Lunapark
met den dood bekocht.
Even voor sluitingstijd is gisterennacht
op de Kijkduinsche kermis een doode-
lijk ongeval geschied. In een z.g. ,tête a
queue", een inrichting met kleine wagentjes,
welke tot een snelheid van 30 K.M. in het
rond worden gedraaid en waarin de passagiers
door de middelpuntvliedende kracht met hun
ruggen tegen de leuning worden gedrukt, be
schermd door een ketting en een touw, dat
zij kunnen vasthouden, maakten enkele jon
gelui een zoodanig gebruik van het touw,
dat het wagentje begon te slingeren. Twee
hunner gingen bovendien rechtop in het
wagentje staan, toen dit op volle snelheid
was gekomen. De leider van den molen, het
gevaar ziende, zette den motor stop, om het
apparaat geleidelijk tot stilstand te brengen,
doch een van het bedoelde tweetal, de 26-
jarige H. A. L. uit Loosduinen, bleek reeds
het evenwicht te hebben verloren en met het
hoofd tegen een houten mast te zijn geslin
gerd, zoodat hij vrijwel op slag was gedood.
Botsing tusschen vrachtauto en
melkwagen.
Op den Rijksweg Apeldoorn-Amersfoort. ter
hoogte van het dorp Terschuur, is Maandag
ochtend omstreeks negen uur een vrachtauto
met aanhangwagen uit Heerde op een melk
wagen ingereden, waardoor het voor den wa
gen staande paard op hol sloeg. De 45-jarige
melkrijder Van het Land uit Voorthuizen
kwam onuder den melkwagen terecht en
kreeg beide wielen over het lichaam.
Dokter van de Velde uit Voorthuizen ver
leende de eerste geneeskundige hulp. Met
ernstige inwendige kneuzingen is het slacht
offer in zorgwekkenden toestand naar een
ziekenhuis in Amersfoort overgebracht. Men
vreest voor zijn leven.
Door de rijks- en gemeente-politie, onder
leiding van burgemeester Westrik, is een on
derzoek over de schuldvraag ingesteld. Ver
moedelijk hebben de remmen van de vracht
auto op het juiste oogenblik den dienst gewei
gerd. De auto is ernstig beschadigd.
LUNTEREN, 25 Juli.
De bestuurder xan den melkwagen, welke
vanmorgen nabij Terschuur door een vracht
auto werd aangereden, is kort na aankomst ln
het St. Anthonius-ziekenhuis te Amersfoort
overleden. De man was gehuwd en vader van
vier kinderen.
De vrachtauto is in beslag genomen.
CREMATIE DR. L. HEIJERMANS.
Naar wij vernemen zal het stoffelijk over
schot van dr. L. Heijermans op Woensdag
a.s., na aankomst van trein 15.14 uur, op
Westerveld worden gecremeerd.
DE ONTHULLING VAN HET MONUMENT
IN DE IJZER VLAKTE.
Met groote plechtigheid is Zondag in tegen
woordigheid van een ontzaggelijke menigte
belangstellenden het monument in de IJzer-
vlakte, opgericht door oudstrijders, onthuld.
Overal in de stad werd gevlagd, van alle hui
zen woei de Belgische driekleur. De plechtig
heid werd door de Koninklijke Familie bijge
woond.
BURGERLIJKE STAND.
HAARLEM, 25 Juli.
Bevallen 22 Juli: H. Wernsing—van Assen-
bergh, z.; I. Groenendijk— Veltman, d.; J. G.
Heideman—van Toor, d.; 23 Juli: S. H. Has-
sink—Velthuijsen, z.; J. M. Wolf—v. d. Aak
ster, d.; W. Icke—Spoor, d.; M. P. DirksKar-
hof, z.; 24 Juli: H. H. v. d. HamKonings. z.;
H. H. HoogreefBijlsma, z.; A. v. d. Linde-
Gorter, d.; 25 Juli: M. C. D. van Westerhoven
van de Linden, d.
Overleden 22 Juli: Chr. P. BuisOosterom,
72 j., Floresstraat; P. Kamp. 38 j., Van 't Hoff-
straat; 23 Juli K. van der Meer, 42 j.. Haze-
paterslaan; 24 Juli: J. C. Burksenvan Wil-
som, 69 j.. Plataanstraat; M. P. Verpoorte, 53
j., Gr. Houtstraat.
n
De resten van den toren van
Bekkers zoo goed als opgeruimd
De „Karimata" heeft Maandag een
belangrijke vondst gedaan. Zij heeft
drie zilveren Spaansche matten en
een goudstuk opgehaald. De bagger
molen is thans vlak boven het wrak.
De resten van den toren van Bekkers
zijn zoo goed als geheel opgeruimd.
Onvoorzichtige voetganger door
tram aangereden.
Bij de tramhalte Overtoom hoek Stadhou
derskade te Amsterdam probeerde Maandag
morgen omstreeks negen uur een 34-jarige
voetganger nog vóór een rijdenden tram de
rails over te steken. Dit bleek evenwel niet
mogelijk en hoewel de bestuurder nog krachtig
remde, kon hij een aanrijding niet voorko
men. De man werd tegen den grond geslin
gerd. In bewusteloozen toestand en met een
schedelbreuk is hij naar het Wilhelminagast-
huis vervoerd, waar hij ter verpleging is op
genomen.
Doodelijk ongeluk in textiel
fabriek.
Arbeider door drijfriem gegrepen.
Maandagmorgen zes uur, kort nadat de ma
chinerieën op de tectielfabriek van de firma
Hertzberger te Boxtel in werking waren ge
steld, is de achttienjarige P. Boeren uit
Boxtel door een drijfriem gegrepen. De jon
geman werd tegen den zolder geslingerd en
op slag gedood.
