VIERDAAGSCHE AFSTANDSMARSCHEN
HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
Vacantie in Artis. De jeugd met
jonge speelkameraadjes in den Amster-
damschen dierentuin
Liefderijke verzorging van pijnlijke
voeten. Deskundige „service tijdens
de rustpoos in de vierdaagsche, waar
van de „slachtoffers" dankbaar gebruik
maken
De Wageningsche Oranjevereeniging organiseerde
Dinsdag een tocht voor ouden van dagen naar
Den Haag, waar door de twee oudste tochtge-
nooten bij het Koningin Emma-gedenkteeken
krans werd gelegd
Ook de zestiende étappe van den
Tour de France werd door den Belg
Kint gewonnen. De aankomst van
den winnaar te Besancon
Vier dagen op marsch. Een vroolijke groep aan den wandel tijdens de inter
nationale vierdaagsche afstandmarschen, welke Dinsdag aanvingen
Op het ministerie van Financiën te Parijs had Marchandeau
(links) een onderhoud met Morgenthau (tweede van links) in
tegenwoordigheid van William Bullitt en Rueff
De monteering der ijzeren kapconstructie van de nieuwe
beurshal te Rotterdam is zoover gereed, dat de eerste vrij-
dragende spant over de volle breedte van de zaal gelascht
kon worden
Kapt. ter Zee H. Jolles, die vice-admiraal T. L. Kruys opvolgt als marine-commandant, droeg Dinsdag
het commando over de maritieme middelen te Amsterdam tijdelijk over aan kapt. luit. ter zee D. C.
M. Hetterscheij. Een foto tijdens de plechtigheid
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch
ELECTOR JENNINGS.
9)
Juffrouw Innes, zei hij snel, wilt u met
mij meegaan en licht maken, in de gang van
den Oostelijken vleugel. Ik heb iemand in het
kleine kamertje opgesloten boven aan de
trap van de speelkamer.
Bedoelt uden moordenaar?, hijgde .ki
Misschien, zei hij rustig, terwijl wij haas
tig naar de trap gingen. Toen ik terug
ging stond er iemand op de trap te loeren.
Ik riep en in plaats van antwoord te geven,
rende het geheimzinnige personage naar bo
ven. Ik ging weer terug, hem achterna; en
toen ik boven aan de trap den hoek omging,
vloog een gestalte door de deur en deed deze
dicht. De grendel was aan mijn kant en ik
schoof die er voor. Ik geloof eigenlijk dat het
meer een groote kast dan een kamertje is.
We waren nu boven op de gang gekomen.
Als u me nu even wilt wijzen waar de
schakelaar van het electrische licht zit, juf
frouw Innes, kunt u beter in uw eigen kamer
blijven wachten.
Ik ztrilde op mijn beenen, maar was vast
besloten erbij te blijven als die deur geopend
werd. Ik wist eigenlijk niet waarvoor ik bang
was, maar er waren zooveel verschrikkelijke
en onverklaarbare dingen gebeurd, dat ik
heelemaal uit mijn evenwicht was geraakt
Ik ben volkomen kalm. zei ik. en ik
ben van plan te blijven.
De lichten flitsten aan en verlichtten het
einde van de gang. Op het punt waar de
hoofd-corridor den smalleren kruiste, bevond
zich een wenteltrap en juist om den hoek in
de smalle gang, was de deur waarover Jamie-
son het gehad had. Ik kende het huis nog niet
zoo goed en kon mij niet herinneren die deur
eerder gezien te hebben. Mijn hart bonsde
wild, ik stond een eindje achter den detective
toen hij den grendel van de deur schoof.
Kom er uit, zei hij rustig.
Er kwam geen antwoord.
Kom er uit!, herhaalde hij.
Toen ik geloof dat hij een revolver in zijn
hand had, maar ik weet het niet zeker
stapte hij opzij en wierp de deur open.
Van de plaats waar ik stond kon ik niet
zien wat er achter de deur was, maar ik zag
Jamieson's gezicht van uitdrukking veran
deren en hoorde hem iets mompelen. Toen
sprong hij de trap af bij drie treden tegelijk.
Toen mijn beenen een beetje minder trilden,
kwam ik langzaam, zenuwachtig naar voren
totdat ik zien kon wat er zich achter de deur
bevond. En wat ik zag deed mij met een hui
vering stilstaan. Waar de vloer had moeten
zijn, was een gapende donkere ruimte, waar
uit een vochtige, muffe kelderlucht opsteeg.
Jamieson had iemand in den waschkoker
opgesloten! Toen ik een weinig voorover
leunde, verbeeldde ik mij een gekreun te hoo-
ren. Of was het de wind?
Hoofdstuk VII
EEN VERSTUIKTE ENKEL
Ik was vreeselijk geschrokken. Terwijl ik over
de gang rende, was ik er van overtuigd, dat de
geheimzinnige insluiper, die waarschijnlijk de
moordenaar was, dood of stervend aan den
voet van den koker moest liggen. In snelde
de trap af, de keuken door naar het souster-
rain. Jamieson was mij al voor geweest en de
deur naar beneden was open. Liddy stond in
het midden van de keuken en hield een
braadpan in de hand, bij wijze van wapen
Ga niet naar beneden, gilde ze, toen ze
zag, dat ik naar de keldertrap liep; doe
het niet, juffrouw Rachel. Die Jamieson is er
al. Er komt niets dan ellende van als je gees
ten nazit; ze voeren u naar bodemlooze put
ten en zoo! O, juffrouw Rachel, ga niet
Haar woordenstroom werd gestuit door de
verschijning van den detective. Bij twee treden
tegelijk liep hij de trap op, zijn gezicht was
vuurrood en had een nijdige uitdrukking.
Alles is gesloten, zei hij woedend. Waar
is de sleutel van den waschkelder?
Die moet in de keuken zitten, zei Liddy.
Ga dan mee naar beneden en doe alle
lichten aan.
Ze trachtte te protesteeren, maar ik nam
haar bij den arm en ze moest mee, of ze wilde
of niet. Ze draaide de lichten op en wees naar
een deur.
Dat is deur, zei ze norsch, de sleutel
steekt er in.
Maar de sleutel stak er niet in. Jamieson
beproefde zijn krachten op de deur, maar
die was van stevig hout en goed gesloten.
Toen bukte hij zich en begon met het eind
van een potlood in het sleutelgat te morrelen.
Toen hij weer overeind kwam. was zijn ge
zicht een beetje opgeklaard.
De deur is van binnen op slot gedaan,
zei hij fluisterend. Er moet iemand achter
zitten.
Genadige goedheid! hijgde Liddy en ze
draaide zich om om het hazenpad te kiezen.
Liddy, riep ik. Ga onmiddellijk in huis
kijken wie mankeert we zullen dit raadsel
onmiddellijk oplossen. Meneer Jamieson. als
u hier blijft, zal ik naar de tuinmanswoning
gaan om Wamer, onzen chauffeur te halen.
Aan Thomas zouden we niet veel hebben. Mis
schien kimt u samen de deur forceeren.
Dat is een goed idee, gaf hij toe,
maarer zijn natuurlijk vensters in den
waschkelder. En niets zal degene die er in
zit weerhouden om daardoor weg te komen.
Sluit dan de deur bovon aan de keldertrap,
stelde ik voor. en ga buiten de wacht houden.
Aldus werd besloten en ik verheugde mij
er al op, dat het geheim van Sumiyside spoe-
dig opgelost zou worden. Ik rende het huis
uit, in de richting van de oprijlaan. Juist toen
ik b bij den hoek was, botste i'k tegen iemand
aan die even verschrikt scheen als ik. Ik deed
een paar passen achteruit en Gertrude en ik
herkenden elkaar.
Live goedheid, tante Ray, riep ze ont
hutst, wat is er aan de hand?
Er zit iemand in den waschkelder opge
sloten, zei ik hijgend. Ten minste, als je
niemand het grasveld hebt zien oversteken
of om het huis hebt zien loopen.
Ik geloof, dat we allemaal door een soort
detectivekoorts bezeten zijn, zei Gertrude ver
moeid, neen, ik heb niemand gezien, behalve
den ouden Thomas, die er uitzag alsof hij de
zilverkast geplunderd had. Maar wie hebt u
in vredesnaam in den waschkelder opgesloten?
Ik heb geen tijd om het je uit te leggen,
antwoordde ik haastig, ik moet direct War
ner uit de tuinmanswoning halen. Als je bent
uitgegaan om te wandelen, deed je beter je
overschoenen aan te trekken.
En terwijl ik dit zei, zag ik dat Gertrude
hingt, niet erg, maar toch zoo, dat ze slechts
langzaam vooruit kwam. Het loopen scheen
haar ook pijn te doen.
Je hebt je bezeerd, zei ik scherp.
Ik ben over een steen gevallen!
Ik haastte mij verder de oprijlaan af. De
tuinmanswoning lag op eenigen afstand van
het huis tusschen hoog geboomte op het punt,
waar de oprijlaan op den grooten weg uit
kwam. De ingang werd gevormd door twee
groote, witteenen pilaren maar de daar
aan bevestigde ijzeren hekken, die vroe
ger gesloten waren en door den portier ge
opend werden, stonden nu steeds open. In
dezen tijd van auto's was het te lastig de hek
ken steeds maar open en dicht te doen.
De portierskoning op Sunnyside werd ook
gebruikt ter aanvulling van het bedienden-
verblijf op het heerenhuis; het was er oven
comfortabel ingericht en het was er oneindi;
veel gezelliger.
Terwijl ik.de oprijlaan afliep, brak ik mij
het hoofd met de vraag wie Jamieson in den
kelder gevangen kon hebben gezet. Zouden
wij iemand vinden, die gewond was? In ieder
geval was de gevangene in staaat geweest de
deur aan den binnenkant te sluiten. Als de
vluchteling van buiten kwam, hoe was hij
dan in het huis gekomen? Als het een huis
genoot was, wie zou het dan zijn? En toen
toen welde opesen een onzettende gedachte
in mijn geest op. Gertrude en haar verstuikte
enkel! Gertrude, die langzaam de oprijlaan
kwam afhinken, terwijl ik overtuigd was, dat
zij te bed lag.
Ik trachtte deze gedachte uit mijn her
sens te bannen, maar tevergeefs. Als Gertrude
de geheimzinnige persoon op de wenteltrap
was geweest, waarom was zij dan voor Jamie
son op de vlucht gegaan? In ieder geval
degeen die onzichtbaar had willen maken voor
den detective en de bewuste deur was inge-
loopen, moest iemand zijn die niets van de
aanwezigheid van dien koker wist. En van het
bestaan daarvan op die plaats had mijn
nicht evenmin iets geweten als ik. De zaak
werd hoe langer hoe geheimzinniger. Welke
betrekking bestond er tusschen Halsey en
Gertrude en den moord op Arnold Armstrong?
Maar van welken kant ik de zaak ook bekeek,
telkens scheen iets er op te wijzen, dat er een
of ander verband moest zijn.
Aan het eind van de oprijlaan liep de weg
in een hellende, langwerpige bocht om
de tuinmanswoning heen. De lichten
uit het huisje twinkelden vroolijk tusschen
de boomen en in een bovenkamer zag ik scha
duwen bewegen, alsof iemand rondliep met
een lamp in de hand. Ik liep onhoorbaar door
dat ik pantoffels aan had en net voor het huis
kwam ik voor de tweede maal dien avond met
iemand in botsing. Ik liep namelijk tegen een
man in een lange jas aan, die in de schaduw
aan den kant van de oprijlaan stond, met zijn
rug naar mij toe. Hij stond naar de verlichte
vensters te kijken.
(Wordt vervolgd.)
