Nederland benoemt agent bij Franco.
De toekomst in de aardbeienteelt.
Men verwacht spoedig
belangrijke vondsten.
DONDERDAG 28 JUEI 1938
Crematie dr. L. Heyermans.
Enorme belangstelling op Westerveld.
Onder enorme belangstelling heeft Woens'
dagmiddag op Westerveld de crematie
plaats gehad van het stoffelijk over
schot van dokter L. Heijermans, oud
directeur van den Gemeentelijken Genees
kundigen en Gezondheidsdienst te Amsterdam,
De heer Rodrigues de Miranda, sprekend
namens het gemeentebestuur van Amsterdam
herinnerde er aan, dat 28 December van het
vorige jaar burgemeester en wethouders van
Amsterdam de volle gelegenheid hadden, bij
het afscheid van dokter Heijermans als direc
teur van den Gem. Geneeskundigen en Ge
zondheidsdienst, hem te danken voor alles,
wat hij voor de gemeente heeft gedaan. De
wethouder voor de openbare gezondheid, die
door bijzondere redenen hier niet aanwezig-
kon zijn', wenschte dokter Heijermans daarbij
een zonnigen levensavond toe. De heer Heijer
mans zeide, geen rust te zullen nemen, maar
den tijd, die hem nog gegund was, te zullen
aanwenden in het belang van de menschheid,
De wensch van het gemeentebestuur is niet
in vervulling gegaan. Bij al het leed, dat onder
ons gaat, vervolgde spr., is er voor B. en W.
van Amsterdam een lichtpunt, n.l. dat zij in
de gelegenheid waren hem hulde te brengen
en alles te zeggen, wat- zij namens de be
volking van Amsterdam te zeggen hadden.
Spr. besloot zijn rede met woorden van
troost tot de familie.
Dr. N. M. Josephus Jitta herinnerde er aan,
hoe vol levenskracht en werklust de over
ledene bij zijn afscheid was. Spreker heeft
steeds veel bewondering voor dokter Heijer
mans gehad en het was hem aangenaam, dat
hij, nadat deze zijn werk in Amsterdam ver
laten had, veel met hem in contact kwam. In
vele commissies heeft hij met den heer Heijer
mans samengewerkt. Zijn adviezen werden
steeds op hoogen prijs gesteld. Ook op prac-
tisch gebied heeft hij veel gedaan, zooals
in de staatscommissies voor onvolwaardige
werkkrachten.
Prof. dr. J. A. Veraart bracht den overledene
dank voor alles wat hij gedaan heeft voor de
uitvoering der sociale verzekering, in het bij
zonder voor de ziektewet.
De heer H. Hoogland sprak een woord van
afscheid namens de S.D. Statenfractie.
De heer Koos Vorrink noemde dr. Heijer
mans een groot geleerde en een groot opvoe
der. die zijn werk stelde in dienst van de
humaniteit.
Dr. A. Wiardi Beckmann, hoofdredacteur
van de Arbeiderspers, dankte den overledene,
mede namens de directie der Arbeiderspers
voor zijn journalistieke bijdragen.
Verder werd nog het woord gevoerd door
den heer Jan van Zutphen en dr. Tuntler.
Onder de tonen aan Ase's Dood van Grieg
werd de baar neergelaten.
Een zoon van den overledene dankte de
sprekers en de andere belangstellenden.
Amsterdamsche sportvliegers zijn
Hagenaars te slim af.
Geslaagde „herkcnningsvlucht" van de
V.O.S., hoewel niets herkend werd.
Woensdagavond organiseerde de Vrijwillige
Organisatie van Sportvliegers (V.O.S.) voor de
2e maal een herkenningsvlucht. De le maal,
in Maart van dit. jaar, moest een aantal sport
vliegers zich van Ypenburg naar Schiphol
begeven, zonder door een groep sportvliegers,
die van het hoofdstedelijke vliegveld opste
gen, gesignaleerd te worden. Dit signaleeren
geschiedde door groote cijfers op de neuzen
der vliegtuigen aangebracht, welke op 200
Meter afstand leesbaar waren. Twee Haagsche
vliegers slaagden er toen in ongemerkt op
Schiphol te komen. Ditmaal was de beurt aan
Amsterdam en door een slim uitgedachte
krijgslist slaagden alle vijf deelnemende Am-
sterdamsche machines er in op Ypenburg te
landen, zonder door de acht „verdedigende''
Haagsche vliegtuigen herkend te worden.
De Hagenaars hadden een waar vangnet
om Ypenburg heen geconstrueerd, waarbij
ieder van de acht vliegtuigen een sector had
om te verdedigen, terwijl de grensgedeelten
extra versterkt waren. Dit systeem faalde
evenwel tegen de door Amsterdam toegepaste
list. De machines van Schiphol begaven zich
n.l. allen gezamenlijk achter elkaar, alleen
met een hoogte-verschil van pl.m. 100 Meter,
op weg via Haarlem en Noordwijk, waar zij
natuurlijk door het daar opgestelde Haag
sche vliegtuig werden gesignaleerd. Dit vloog
evenwel te laag pl.m. 400 Meter en toen
de 'bestuurder de Amsterdamsche machines
boven zijn hoofd zag, gaf hij onmiddellijk vol
ga.s om op hoogte te komen, doch toen waren
alle Amsterammers er net doorheen geglipt
en konden, zonder herkend te worden, op
Ypenburg landen. De andere Hagenaars ble
ven nog geruimen tijd in de lucht, maar toen
ze niets zagen, keerden ze één voor één naar
Ypenburg terug, waar ze tot hun verbazing
alle Amsterdammers keurig op een rij zagen
staan.
Een sportieve oefening, welke zeker ook
haar leerzame zijde heeft. Het ligt in de be
doeling deze „herkenningsvluchten" tusschen
Amsterdam en Den Haag eenige malen per
jaar te houden en twee sportvliegers hebben
hiervoor een wisselbeker uitgeloofd, dien Am
sterdam dus deze maal meeneemt. Nog dit
jaar, en wel in September hopen de Haag
sche sportvliegers revanche te nemen.
„Kennkarten" worden I October ingevoerd.
Het Rijkswettenblad van 26 Juli publiceert
een verordening over de invoering van een
algemeen politie legimatiebewijs voor het
binnenland, dat „Kennkarte" genoemd zal
worden en op 1 October wordt ingevoerd. Op
de „Kennkarte" zullen pasfoto, vingerafdruk
ken en een signalement van den houder voor
komen. Houders kunnen zijn Duitsche onder
danen, die in het rijksgebied wonen of regel-
•matig verblijf houden, na hun vijftiende
jaar.
De rijksminister van binnenlandsche zaken
tl bepalen welke groepen van onderdanen en
in welken omvang verplicht zullen zijn een
„Kennkarte" te dragen (D.N.B.).
Wereldreis per vliegtuig en boot.
Twee Nederlandsche zakenlieden, de hee
ren C. H, Dreyer en F. J. Entrop, zuil-en mor
gen met het K. L. M. vliegtuig PH-ARB
„Buizerd", gezagvoerder de heer J. J. van
Balkom, van Amsterdam naar Batavia ver
trekken. Zij zullen enkele dagen in Neder-
landsch Indië verblijven om vandaar met een
der K. N. I. L. M.-vliegtuigen in 2Vz dag van
Java naar Sydney te vliegen. Onze landge-
nooten maken een wereldreis op commerciee-
le basis. De luchtweg wordt- alleen genomen
met vliegtuigen, welke de Nederlandsche vlag
voeren. Van Sydney zullen de heeren Dreyer
en Entrop hun reis vervolgen perboot, n.l. met
de Canadian Pacific, naar Vancouver en van
daar langs de Amerikaansche Westkust door
het Panamakanaal en de Golf van Mexico
naar New York. De tocht wordt besloten met
een zeereis.
Toestand van pastoor Perejuin
verergerd.
De lichte verbetering, welke ruim een week
geleden in den toestand van pastoor Perquin.
den voorzitter van den K. R. O., mocht wor
den vastgesteld, heeft niet aangehouden.
Opnieuw is er een inzinking gekomen, zoodat
de toestand zich weer ernstiger laat aanzien.
Onder geen beding kan bezoek, van wie dan
ook, worden toegestaan.
Een maximum-snelheid voor het
heele land?
Zij zou op 50 K.M. worden bepaald.
Het ligt volgens „De Tel." in de bedoeling
van den minister van Waterstaat binnenkort
bij de invoering van de Verkeerswet voor te
stellen voor alle plaatsen van Nederland een
zelfde maximum snelheid te bepalen. Vermoe
delijk zal dit voor de bebouwde kommen dei-
gemeente 50 K.M. per uur zijn.
Er heerscht in ons land op het gebied der
maximum snelheden een groote chaos. Alle
gemeentebesturen zijn tot dusver vrij geweest
in het bepalen van de maximum snelheid
wanneer deze bepaling niet lager was dan 20
K.M. per uur. Wil men een nog kleinere
maximum snelheid voor bepaalde gedeelten
in een bebouwde kom vaststellen, dan is
daarvoor de goedkeuring van Gedeputeerde
Staten noodig.
Met dat al is er absoluut geen eenheid in
de maximum snelheidsbepalingen. Terwijl de
eene gemeente 40 K.M. als maximum snel
heid heeft vastgesteld, bepaalde een ander
gemeentebestuur 20 of 25 K.M., terwijl andere
met toestemming van Gedeputeerde Staten
nog lagere snelheden vaststelden.
Het merkwaardige van deze regeling is vol
gens het blad wel dat gemeentebestuuren ja
ren geleden een zeer lage maximum snelheid
hebben voorgeschreven waaraan niet de
hand wordt, gehouden en die evenmin door
de automobilisten wordt in acht genomen. Er
heerscht op dit gebied de grootst mogelijke
wanorde. In sommige gemeenten, waar een
breede weg de automobilisten door het dorp
voert, is de zeer lage snelheid blijven bestaan,
terwijl in tal van nauwe dorpsstraten de
maximum snelheidsborden geheel zijn ver
dwenen. De uniformiteit en logica ontbreken
ten eenenmale.
Vermoedelijk zal de minister bij de nieuwe
wetsvoorstellen de 50 K.M. als maximum snel
heid een speling van 5 K.M. voorstellen, zoo
dat de automobilist of motorrijder eerst bij
het overschrijden van 55 K.M. strafbaar zou
zijn.
MINISTER PATIJN TE STOCKHOLM.
Minister J. A. N. Patijn is, vergezeld van
zijn echtgenoote, per vliegtuig voor een par
ticulier bezoek te Stockholm aangekomen.
Hij werd ontvangen door minister Sandler.
Biimenlandsche paspoorten voor
Duitschers.
VOORMALIG INSTRUCTIE-
BATALJON MARCHEERT...
Reünie te Kampen
Fotograaf gebruikte fototruc.
Tijdenfi een feestje in „Seinpost" te Scheve-
ningen, vervoegde zich bij het gezelschap
iemand, die mededeelde van de pers te komen
en foto's "van het feestvierend clubje te willen
maken. Zij, die afdrukken van de genomen
foto's wilden hebben, moesten vooruit betalen.
Velen betaalden, de fotograaf verdween
doch men hoorde later niets meer van
hem. De foto's werden den leden niet toege
zonden en men zag ze ook niet in de krant.
Men belde de verschillende groote foto-
bureaux op, doch deze wisten van het geval
niets af.
Een der gedupeerde feestvierenden deed
tenslotte aangifte bij de politie.
KAZERNE ALDAAR HEET VOORTAAN
GENERAAL J. B. VAN HEUTSZ-KAZERNE.
Er marcheerde Woensdagmiddag een zeer
bijzondere colonne door de smalle straten van
de oude iJselvesting Kampen. Als een lang
gerekte slang kronkelde zij zich tusschen de
aaneengesloten, eeuwenoude huizenrijen. Geen
Kampenaar was thuis gebleven.
Dicht opeen gehoopt hadden de inwoners
van dit karakteristieke stadje zich langs de
randen van de trottoirs geschaard om van het
voorbijtrekken van deze zeker niet minder
karakteristieke colonne getuige te zijn. Voor
op: de stafmuziek van het eerste regiment in
fanterie en daarachter: achthonderd oud-
volontairs van het voormalige instructiebatal
jon. dat tot 1924 in Kampen gelegerd is ge
weest en toen is opgeheven. Zij marcheerden
in rijen van vier. In de eerste rijdr. H. Colijn
minster van Staat, minister van Algemeene
Zaken, maar ook.volontair van 1836.
Rechts van hem luitenant-generaal J. J. G.
baron van Voorst tot Voorst, commandant van
het veldleger, links van den minister-presi
dent: de burgemeester van Kampen, de heer
H. M. Oldenhof, en de garnizoenscommandant
te Kampen, luitenant-kolonel J. K. Lammerts.
En daarachter, in tweehonderd rijen van
vier: opperofficieren, hoofdofficieren, subal
terne officieren en onderofficieren, geleerden
en ambachtslieden, bankdirecteuren en amb
tenaren, hotelportiers en treinconducteurs
enz. enz. doch allen: oud-volontair te Kam
pen. De man die het initiatief tot deze bij
zondere reünie heeft genomen en die in den
minister-president iemand vond, die het plan
van harte toejuichte en de verwezenlijking er
van op alle mogelijke wijze steunde, zal zijn
leven lang dankbaar terug denken aan het
moment, waarin de gedachte aan een reünie
voor het eerst bij hem opkwam.
Achthonderd oud-volontairs uit alle rangen
der maatschappij gaven spontaan gevolg aan
de uitnoodiging voor enkele dagen naar Kam
pen te komen en even talrijk waren de brie
ven en telegrammen, welke het comité van
oud-volontairs uit Oost- West-Indië en uit
het buitenland ontvingen en waarin zij met de
gelukkige gedachte werd gefeliciteerd en
uiting werd gegeven aan gevoelens van leed
wezen niet aanwezig te kunnen zijn.
De plechtigheid in het kerkgebouw en voor
al de rede welke de minister-president als
oud-volontair tot zijn mede-reunisten hield,
heeft op allen, die aanwezig waren, een on-
vergetelijken indruk gemaakt. Herinneren we
slechts aan de passages, die dr. Colijn in zijn
eenvoudige, doch ontroerende toespraak wijd
de aan de oud-volontairs, die hun leven lieten
voor het vaderland. Met een diepe, aangrij
pende stilte werden deze gevallenen herdacht.
Even ontroerend waren de woorden van hulde
en dankbaarheid die den minister-president
bracht aan zijn leermeester, wijlen generaal
J. B. van Heutsz.
Na de plechtigheid in het kerkgebouw, die
besloten werd met het zingen van het Wil
helmus, gingen de reünisten wederom in
marschformatie terug naar de kazerne, voor
den ingang waarvan leerlingen van de school
voor verlofsofficieren een eerewacht vormden.
De reünisten verzamelden zich op het voor
plein en voor de tweede maal sprak de minis
ter-president hen toe. Nu was zijn toespraak
geheel gewijd aan de nagedachtenis van ge
neraal van Heutsz. Dr. Colijn schetste Van
Heutsz als de belangrijkste volontair, die ooit
aan het instructiebataljon verbonden is ge
weest. Hij deelde mede dat het legerbestuur
heeft goed gevonden, dat de kazerne voortaan
de „Generaal J. B. van Heutsz-kazerne" zal
heeten.
Door hem te eeren zoo sprak dr. Colijn
wordt het geheele voormalige instructiebaltal-
jon geëerd.
Enkele woorden werden vervolgens nog ge
sproken door den garnizoenscommandant,
waarna aan het borstbeeld van generaal Van
Heutsz namens de verzamelde reünisten een
krans werd gehecht. Ook deze tweede plechtig
heid werd besloten met het Wilhelmus.
De leden van het eere-comité en die van het
Evenzoo een agent in ons land.
De regeeringspersdienst deel het volgende
mede:
In aanmerking nemende, dat het
gezag van Franco zich thans uit
strekt over het grootste gedeelte van
Spanje, heeft de Nederlandsche re
geering met diens bewind een regeling
getroffen inzake wederzijdsche ver
vertegenwoordiging in dier voege,
dat elk van beiden een agent zal ves
tigen teneinde de belangen van zijn
landgenooten voor te kunnen staan.
Bovendien zullen in een aantal
nader overeen te komen plaatsen sub
agenten kunnen worden benoemd, die
werkzaamheden zullen verrichten,
vergelijkbaar met die van consulaire
ambtenaren.
Een erkenning, hetzij de jure, hetzij
de facto houdt deze regeling niet in.
Het zou in de bedoeling liggen tot agent
van Nederland te Burgos te benoemen jhr. E.
van Panhuys, terwijl als agent van Franco in
Den Haag vermoedelijk de heer Mario de
Pineies zal optreden.
uitvoerend comité werden in den namiddag
ontvangen door he„t gemeentebestuur.
De reünisten kwamen des avonds bijeen in
de cantine van de kazerne, waar de stafmuziek
speelde en een voordrachtkunstenaar optrad.
Eveneens des avonds gaf het stedelijk mu
ziekcorps een concert in de Buitensocieteit.
Heden werd de reünie voortgezet.
KNAAPJE VERDRONKEN.
Bij het spelen aan boord van het sleepschip
„Wilhelmina" dat op de Nieuwe Maas nabij
de buitenplaats Merode in IJselmonde ligt,
is het vierparig zoontje van den schippers
knecht P. J. Vos, wonende aan boord van dat
schip, overboord geslagen en verdronken is.
Op verzoek van de IJselmondsche politie
heeft de Rotterdamsche rivierpolitie in de
buurt gedregd en na eenigen tijd zoeken
slaagde de bemanning van de „Politie 3" er in
het lijkje van het ventje op te halen.
Verstoorde idylle van zwerver.
Een zwerversbestaan is geen alledaagsch
bestaan, het is vol avontuur en het heeft de
willekeurige dagindeeling, die een vagebondee-
rend leven zoo verlokkend maakt.
Dat de volgende gebeurtenis zich op zoo on
tijdig tijdstip afspeelde, behoeft dan ook geen
verwondering te baren.
Te ongeveer drie uur maakte een waker van
de A.G.P.N.V. zijn nachtelijke rit door het
Vondelpark te Amsterdam, toen hij bij het
„melkhuisje" gekomen in den vijver een man
zag spartelen. Daar hij den bader door hand
reiking niet kon bereiken, ontdeed hij zich van
zijn gummibeenstukken, bevestigde deze aan
elkaar en wierp ze den drenkeling toe, die ze
kon grijpen en zoo op het droge kon worden
geheschen.
Intusschen was de eigenaar van het „melk
huisje" op het gerucht ontwaakt. Deze belde
den geneeskundigen dienst, welke den man,
die nogal wat water en kroos had binnenge
kregen, naar het Wilhelminagasthuis ver
voerde, waar hij ter verpleging werd opge
nomen.
De man, een 59-jarige zwerver, vertelde, dat
hij aan den kant van den vijver naar de
eendjes had staan kijkendaarbij was hij
uitgegleden en te water geraakt.
De wetenschap komt de natuur te hulp.
Het geheele jaar aardbeien
eten?
De aardbei zal zich wel van haar allereerste
bestaan af in de belangstelling der menschen
hebben mogen verheugen, tenminste, wan
neer de menschen er eerder waren dan de
aardbeien. Jaren en eeuwen is er aan ge
werkt om ons deze heerlijke vruchten in hun
tegenwoordigen vorm te geven. Er zijn tien
tallen van jaren geweest, dat elk kasteel en
later elke buitenplaats zijn eigen speciale
aardbeien had.
Maar in de laatste jaren hebben transport
verbetering en wetenschap zich van het gewas
meester gemaakt en al heeft men uit een
oogpunt van conserveering van de versche
vrucht nog niet veel kunnen bereiken, met
de plant zelf heeft men vele proeven geno
men en we moeten toegeven, dat de geleerde
heeren daarmede dingen hebben bereikt, die
zoowel wetenschappelijk als economisch van
zeer groot belang zijn.
Afgezien van het feit, dat door kruising op
groote schaal en nauwkeurige selectie een
aantal betere soorten zijn verkregen, willen
wij in de eerste plaats wijzen op de kunstma
tige verlichting met neonlampen, waardoor
het mogelijk werd reeds zeer vroeg in het
voorjaar goede rijpe vruchten te verkrijgen.
Die cultuur onder néonlicht bracht echter
steeds twee bezwaren mede, namelijk ten eer
ste dat ze vrij kostbaar was en ten tweede,
dat de behandelde planten zelfs wanneer de
cultuur goed slaagde (en dat deed ze lang
niet altijd) feitelijk onvoldoende vruchten
droegen om het risico goed te maken Iedere
kweeker weet dat, wanneer de oogst te klein
is, de kosten van verpakking en transport alle
winst opeten.
Over de vele gevallen waarin de cultuur
niet slaagde willen wij hier niet spreken, daar
dit mislukken haast altijd aan cultuurfoüten
van den kweeker zelf moet worden toege
schreven, want het staat op zichzelf wel vast.
dat de teelt onder neonlampen bij goede he-
handeling goede uitslagen geeft.
Weer een nieuwe teeltwijze.
Nu is zich bij die teelt onder néonlicht een
nieuwe teeltwijze komen voegen, die voor de
toekomst van de aardbeiencultuur van het
allergrootste belang is, vooral omdat deze
teeltwijze ternauwernood eenige kosten mede
brengt.
Een kleine twintig jaar geleden werd na
melijk ontdekt, dat planten behalve het ster
ke zonlicht, dat zij voor hun voeding noodig
hebben, ook dagelijks gedurende een zeker
aantal uren licht noodig hebben om te kun
nen groeien en bloeien. Dit licht behoeft
slechts zeer zwak te zijn, soms is maanlicht al
voldoende en het is zelfs waarschijnlijk, dat
het vroegtijdig afsterven van wilde kastanjes
langs aleeën in den herfst, moet worden toe
geschreven aan de straatverlichting.
Krijgen nu bepaalde planten dagelijks- te
lang en te sterk licht, dan groeien ze, zonder
bloemen te vormen, in het blad door, Hiertoe
behooren bijvoorbeeld de aardbei en de herfst-
chrysant, terwijl andere planten juist zoo
lang mogelijk licht noodig hebben om bloe
men te vormen. Dit zijn in den regel de plan
ten en boomen, die in Juli, Augustus en Sep
tember bloeien.
•De planten die dagelijks een beperkten
lïchtduur noodig hebben noemt men korte-
dag-planten en die welke zoo lang mogelijk
licht noodig hebben heeten lange-dag-plan-
ten.
Toen nu in 1934 in Amerika ontdekt werd,
dat de knop der aardbei zich in den herfst ge
durende de dagen met beperkten lichtduur
vormde en de aardbei dus tot de uitgesproken
korte-dag-planten moest worden gerekend,
opende dit den weg tot vele mogelijkheden
en is men te Wageningen op het Instituut
voor Tuinbouw-Plantenteelt de zaak nader
gaan onderzoeken.
Ing. E. W. B. van den Muyzenberg stelde
eerst vast, dat men die knopvorming ook
kunstmatig door dagbekorting in den zomer
kon verkrijgen. Dat was een eerste belangrijke
stap, want gedurende den zomer zijn de
groeivoorwaarden voor de plant veel beter
dan in den herfst en al spoedig bleek dan
ook, dat zulke in den zomer tot knopvorming
gedreven planten veel rijker gingen bloeien
en vruchten dragen dan planten die normaal
in den herfst hun knoppen vormden.
Volgende proeven, met een grooter aantal
planten genomen, toonden de mogelijkheid
van twee oogsten per jaar, waarbij dan de
tweede oogst veel grooter was dan de eerste
Bij de soort Deutseh Evern plukte men in eer
ste oogst gemiddeld 90 gram per plant en
220 gram bij de 2de oogst in September-Octo
ber. Om dit te bereiken werd niet anders ge
daan, dan de planten van 26 Mei tot 6 Juli
van 's avonds zes uur tot 's morgens zes uur
in het stikdonker te zetten, door de bakken
af te dekken met houten schotten inplaats
van ruiten.
Een nadeel bleek te zijn, dat de zoo sterk
bloeiende planten niet zoo dicht konden blij
ven staan. Stonden in het voorjaar 12 plan
ten per raam, dan moest daarvan de helft
worden weggenomen voor het najaar.
We kunnen hier niet uitgebreid op de teelt
ingaan, maar het spreekt wel van zelf, dat
men planten waaraan men dergelijke eischen
stelt, uitstekend moet verzorgen. Ook dient
in het najaar zorg gedragen te worden, dat
vocht en vorst de bijna rijpe vruchten niet
vernetigen. Te Wageningen heeft men hiertoe
electrische verwarmingskabels door de bakken
gelegd, die door middel van automatische
schakelaars de temperatuur niet onder de 4
graden C. laten dalen. Dit is natuurlijk alleen
daar mogelijk, waar men over goedkoopen
stroom beschikt. Over het algemeen is ech
ter de nachttemperatuur in September Octo
ber nog niet van dien aard dat men veel
stroom zal noodig hebben. Op zichzelf is het
natuurlijk een risico een mooie oogst aan het
gevaar van bevriezen bloot te stellen indien
men niet tijdig voorzorgsmaatregelen neemt.
Wat zullen de gevolgen zijn?
Wat zullen nu de gevolgen van deze vinding
kunnen zijn?
Wetenschappelijk is de zaak nog niet geheel
uitgepraat. Nu we aan de eene zijde de knop
vorming' kunnen beheerschen en aan de an
dere zijde met behulp van néonlicht de plan
ten practiseh te allen tijde aan den groei
kunnen brengen, ligt het voor de hand, dat
binnenkort ook de koeltechniek ter hand zal
worden genomen om planten tijdelijk in hun
groei te remmen en wordt hiermede resultaat
bereikt, dan kunnen wij practiseh het geheele
jaar door aardbeien voortbrengen.
Een geheel andere vraag is, of de markt
het geheele jaar door aardbeien zal willen
hebben. Zooals gezegd, aardbeien versch hou
den is nog een onopgeloste kunst en het is
algemeen bekend, dat hoewel men voor vroe
ge aardbeien wel genegen is een goeden prijs
te betalen, men voor aardbeien In de maan
den Augustus en September wel beter be
taalt dan in Juli, maar er toch geen prijs voor
over heeft dien men voor. de tot nu toe zeld
zaam aangeboden partijtjes zou meenen te
mogen verwachten. Omgekeerd is het mis
schien mogelijk dat de conservenfabrieken
liever in de koele herfstmaanden zullen koo-
pen, dan in Juli. maar wie zal er nog naar
aardbeienjam verlangen, wanneer hij in De
cember boterhammen met versche aardbeien
kan eten?
B. M. V.
Lutine wordt in stukken en brokken
opgebaggerd
(Van onzen specialen verslaggever)
TERSCHELLING, 27 Juli. Vanavond is in
de haven van West-Terschelling een groote
zolderschuit aangekomen, waarop zich het
materiaal bevindt, dat in de laatstedagen
door de „Karimata" is omhoog gehaald. Tal
van wrakstukken van de „Lutine" liggen op
deze schuit zooals takels, stukken van het
want, ijzeren kettingen en ringen, koperen
platen, ballastbrooden, kogels enz. Duidelijk
kan men hieruit zien, dat hetgeen er nog van
de „Lutine" over is, in stukken en brokken
wordt opgebaggerd. Steeds duidelijker blijkt
dat men spoedig belangrijke vondsten hoopt
te doen. Vanavond is op Terschelling ook de
hoofdagent van Lloyds in Nederland, de heer
Schroder, gearriveerd. De „Karimata" werkt
thans op een diepte van bijna 20 meter.
CAPTAIN RICKENBACKER IN ONS LAND.
Een bekend figuur uit de Amerikaansche
luchtvaartwereld vertoeft op het oogenblik
in ons land. Captain Rickenbacker, directeur
van de groote Amerikaansche Luchtvaart
maatschappij Eastern Airlines, tevens een be
kend vliegtuigbestuurder, maakt een studie
reis door Europa om zich op de hoogte te
stellen van de vorderingen in de techniek van
den vliegtuigbouw en van de algemeene grond-
organisaties der luchtlijnen binnen de Euro-
peesche grenzen. Dinsdag was de heer Ricken
backer de gast van de K.L.M. De heer D. J.
de Vries, hoofd van de afdeeling handel dier
maatschappij, heeft dien Amerikaan ver
trouwd gemaakt met het wezen der Neder
landsche burgerluchtvaart.
Bond van Huis- en Grondeigenaren
congresseert.
Woensdagmiddag is in de „Harmonie" te
Groningen het tweedaagsche j aarlijksche con
gres begonnen van den Nederlandschen
Bond van Huis- en Grondeigenaren en bouw
ondernemers.
Na op het stadhuis te zijn ontvangen en
een gemeenschappelijke lunch, ging men over
tot de opening van het congres.
De voorzitter de heer S. J. Mook, wenschte
allereerste de afdeeling Groningen met haar
40-jarig bestaan van harte geluk. Vervol
gens stelde spr. voor, aan H. M. de Koningin
een telegram te sturen als bewijs van ver
knochtheid.
Hierna sprak hij zijn openingsrede uit,
waarin hen wees op de sterke concurrentie
welke op de hypothekenmarkt is ontstaan.
Mr. P. H. W. Ch. van Wicheren hield een
rede over: „De huiseigenaar en zijn rechten
tegenover de openbare besturen bij aanschrij
ving tot verbetering en onbewoonbaar verkla
ring van gebouwen, bij uitbreidingsplannen
en het vaststellen van rooilijn verordeningen".
Aanschrijving tot verbetering van woning is
een conserveerende maatregel, ten einde zoo
veel mogelijk te voorkomen, dat woningen tot
onbruikbaarheid vervallen of als onbruik
baar moeten worden bestempeld en dientenge
volge onbewoonbaar verklaard zouden moeten
worden. Spr. gaf een uitvoerige toelichting op
de bestaande wettelijke regeling, die, naar hij
deed uitkomen, blijkbaar speculeert op de
medewerking van de burgerij tot verbetering
van woningtoestanden.
In de practijk is hiervan niets terechtgeko
men, gelijk voor de hand ligt, want welke
eigenaar of bewoner zal drie of meer wille
keurige personen toelaten om de geheele wo
ning te onderzoeken met 't risico dat nij deze ver
beteren moet.
De onbewoonbaarverklaring noemde de wet
gever een ultimum remedium, welke eerst dan
zou mogen worden uitgesproken, wa-nneer er
niets meer te redden zou vallen.
De rechtvaardigheid tegenover den eigenaar
die toch in onze moderne maatschappij nog
niet vogelvrij en tot dief verklaard is en
het economisch belang van de gemeenschap
eischen, dat alleen in uiterste noodzaak waar
deloosheid wordt uitgesproken.
Of deze beginselen echter in de practp
worden toegepast mag ten stelligste worden
betwijfeld, te meer waar star ambtenarenbe-
grip, maar al te zeer de toepassing beïn
vloedt.
Wil de belanghebbende, desnoods met aan
hare waarde onevenredige kosten de woning
pogen te restaureeren, dan moet gelegen
heid hiertoe worden gelaten.
Enkele vragen werden naar aanleiding van
deze rede voor verschillende aanwezigen ge
steld, welke door den heer Van Wicheren wer
den beantwoord.
Het bestuur van de afdeeling Groningen
hield vervolgens een druk bezochte receptie.
Hierna werd in de harmonie een diner ge
bruikt, dat des avonds gevolgd werd door een
feestelijke bijeenkomst.
Heden had een bondsbestuursvergadermg
plaats, waar verschillende interne aangele
genheden ta sprake kwamen. Na een gemeen-
schappelijken lunch maakte het gezelschap
een rijtoer in de omgeving van Groningen.
Hiermede was het congres ten einde.
Vragen over de uitleiding van een
Duitscher.
Het Tweede-Kamerlid Wendelaar heeft aan
den minister van Justitie de volgende vragen
gericht:
1. Is het juist, dat een Duitscher, die in Nf*
derland bescherming had gezocht tegen zijn
Duitsche achtervolgers en die reeds sinds 4
November 1936 en laatstelijk met een steeds
verlengde verblijfsvergunning in ons land ver
toefde, half Mei gearresteerd is, eind Juni
over de Duitsche grens uitgeleid is en ter
stond daarna te Emmerik doodgeschoten is?
2. Wil de minister mededeelen, waarom deze
Duitscher gearresteerd is en hoe zijn uitwij
zing te verdedigen is van het standpunt der
vegeering af. zooals de minister dit op 9 Juni
jJ. in de Tweede Kamer bij de behandeling
van de interpellatie-De Visser heeft aangege
ven en volgens hetwelk uitwijzing achterwege
zou blijven, wanneer een vluchteling dienten
gevolge ernstig gevaar zou dreigen?
