Kampeeren op een beschut stukje duinwei
Dr. Ir. F Bakker Schut
te Haarlem benoemd.
Strandjutten in de vroege morgenuren.
Ergens op een beschut stukje
wei langs den binnenduin-
rand hadden we een plaatsje
oevonden voor de tent. Een
pusachtige vlierstruik spreidde er
roomblanke bloemschermen over
Vit en de lucht was doordrenkt met
let vanllle-achtige ai-oom van de
amDerfoelie. die haar taaie ranken
de zilverwitte berkenstammen
W°Na de loome warmte van den dag
vacht de avondwind verkoeling,
vacht ritselde het in de kruinen der
oerken en de blanke bloemplakaten
van de vlieren, die nog even oplicht
ten in het snel vallende duister,
wiegelden zacht heen en weer.
Roerloos lagen we in het korte gras voor
a» tent naar de konijntjes te kijken, die met
vamrige sprongetjes uit het kreupelhout te
voorschijn kwamen en op de weide op lavei
vio«en De wind was naar ons toe, zoodat hun
fÓherué reukorganen ons niet konden be
keuren en zoolang men roerloos blijft liggen
ïordt men, zelfs op klaarlichten dag, laat
staan in den avondschemering, niet spoedig
door een dier ontdekt.
Op een kaalgestoven duintop teekent een
eenzame vliegden zijn silhouet van strijd en
volharding tegen de prachtige wolkenluchten.
Onbezorgd huppelden de kleine knagertjes
over de weide, een enkel konijn met een paar
flink uit de kluiten gewassen jongen achter
zich aan. Soms ging er één op de achterpoo-
ten zitten, als wilde het den omtrek verken
nen. Maar er scheen geen gevaar te dreigen,
want rustig gingen zij voort met knagen.
Plotseling werd de stilte van den avond ver
broken door een wonderlijk geratel. Nu eens
leek het achter ons te zijn, dan weer kwam
het van rechts of links en geen minuut latex-
scheen het van de overzijde van het stukje
wei te komen. De konijntjes stoorden er zich
niet aan. Er scheen dus voor hen geen ge
vaar te dreigen. En dat was ook niet zoo,
want de nachtzwaluw, die dit geluid dat
het midden houdt tusschen het gekwaak van
kikkers in een boerensloot en het geratel van
klinkhamers op een scheepswerf voort
brengt. zou het niet in haar kopje krijgen
den konijntjes eenig leed te doen.
Een wonderlijke nachtvogel
TVT ACHTZWALUW, geitenmelker, vliegende
■^padde, ratelaar,, nacht-ratel, dwaaske, pad
uil, vliegende krodde: namen heeft deze ge
heimzinnige nachtvogel te kust en te keur.
Namen, die wijzen op zijn wonderlijke ver
borgen leefwijze, die aanleiding gaf tot de
meest fantastische verdichtsels, waarmee
men vroeger het gebrek aan kennis omtrent
plant en dier op handige en dichterlijke
wijze wiss te camoufleeren.
Zoo waren de oude Romeinen er heilig van
overtuigd, dat de nachtzwaluw die in de
verste verte niet tot de familie der gewone
zwaluwen behoort, doch systematisch tus
schen de roofvogels en spechten in staat
'snachts naar de geitenstallen vloog, om daar
de uiers der melkgeiten leeg te zuigen. Waar
aan de vogel dan ook zijn Latijnschen naam
„caprimulgus" te danken heeft. En dat dit
bijgeloof ook in ons land aanhangers vond,
bewijst de naam geitenmelker, die een letter
lijke vertaling van caprimulgus is. Natuurlijk
werd er bij verteld dat de geiten, die door de
geitenmelker waren leeggezogen, moesten
sterven.
Gelukkig weten we thans beter. Want in
plaats van de keuterboertjes te benadeelen,
is de geitenmelker een van onze braafste vo
gels, die zich voedt met allerlei schadelijke
insecten als Meikevers, nachtvlinders, lang
pootmuggen etc.
Ondanks deze rehabilitatie, is er steeds een
sfeer van geheimzinnigheid om dezen vogel
geoieven. Daar is zijn verborgen leefwijze wel
ae voornaamste oorzaak van. Want niet al
leen dat we den vogel zelf zelden te zien krij
gen, doch ook met de eieren springt de vogel
allerzonderlingst om. De crèmekleurige, grijs
bruin gevlekte eieren worden zoo maar op
den grond gedeponeerd, zonder dat er zelfs
sprake is van een kuiltje in den grond. Maar
hoewel ze dus eigenlijk voor het grijpen lig-
w' schutkleur zoo voortreffelijk, dat
•net uiterst moeilijk is het fegsel te vinden,
ook al weten we ongeveer waar we zoeken
nioecen. Bovendien versleept de vogel de
eieren soms over afstanden van tientallen
meters, wat bij afwezigheid van een nest na
tuur lijk gemakkelijk gaat. En als er een
maal jongen zijn, wordt het nog moeilijker,
die te ontdekken. Want zoowel het dons-
Kieed als het veerenpakje doet hen zoo vol-
Sw611,111 de omSeving opgaan, dat we hen,
zeits als we er vlak bij staan, eerder voor
dan voor jonge vogels aanzien.
va* de oude vogels wordt beweerd, dat ze
sweüs, in tegenstelling tot alle andere vo
ting m j len.Ste van een tak zitten, waar
deu uiteraard ook volkomen op een
aor Doomstompje zouden lijken. Of deze be-
echter volkomen juist is zou ik niet
aonl durven beweren. Men is maar al te
gei^lgd enkele waarnemingen, die op
zooiets wijzen, te generaliseeren.
Vliegende zoogdieren
'jpERWIJL we zoo naar den avondhemel la
aie fÜn - \uren- waar de nachtzwaluw soms
■we Q0"kere schim voorbij gleed, zagen
paarTt andere nachtdieren op het jagerspad
an. m onzekere, wankelende vlucht zeilden
de vleermuizen boven de duinwei, evenals
de nachtzwaluw jagend op nachtelijke insec
ten. Wonderlijke wezentjes zijn het, die vleer
muizen, zoogdieren met „vleugels", waar ze
een behendig gebruik van weten te maken.
En evenals de nachtzwaluw, staan ze bij den
mensch in een kwaden reuk. Natuurlijk voor
spellen ze, net als de uilen, als ze 's nachts
een kamer binnen vliegen waar een zieke ligt,
diens dood. Een hardnekkig bijgeloof, dat al
menig steenuiltje en menige vleermuis aan
een ontijdig einde heeft geholpen. Levend
worden ze aan de staldeuren gespijkerd, om
het vermeende onheil af te wenden.
Bovendien worden de vleermuizen en
ditmaal terecht er van beticht, vol onge
dierte te zitten. Maar dat zijn parasieten, die
alleen op de diertjes zelf leven en den mensch
geen kwaad doen. Al zullen er weinig men-
schen zijn, die als mijn Utrechtsche vriend,
een vleermuis als huisdier houden en vrij in
hun kamer laten rondvliegen, waar zij trouw
meelwormen van zijn hand komt snoepen.
Het was intussehen geheel donker gewor
den. Duizenden sterren glinsterden aan den
wolkenloozen hemel. Ver weg, in het denne-
bosch, riepen jonge ransuiltjes, die al vluch
tig waren en van boom tot boom vlogen,
maar door de ouden geregeld gevoerd werden.
Het zal nog wel een tijdje duren voor ze
zelf de moeilijke kunst van het muizen van
gen meester zijn. Soms kwam een der oude
uilen over de weide vliegen, een donkere
schim, die onhoorbaar door den nacht gleed,
dood en verderf brengend onder het kleine
nachtvolk.
Maar we hadden het voornemen den vol-
jenden dag gelijk met de zon op te staan, en
daarom zijn we maar snel in de slaapzakken
gekropen, hoewel we het er roerend over eens
waren dat de zomernacht eigenlijk veel te
mooi was om te gaan slapen.
Langs hef zomerstrand
IJTEND koud waren de golven in den
1 vroegen morgen, toen de zon nog maar
net even boven liet duiii uitgluurde, en dus
nog geen ttgd had gehad het water te ver
warmen. Maar heerlijk verkwikkend is zoo'n
bad, vooral als liet er naar uitziet dat het
een warme dag zal worden. Er zijn heusch al
warme dagen geweest, al waren ze te tellen.
Het komt er maar opaan, juist die dagen voor
onze vacantie te bestemmen.
De hemel was strak, matblauw, zonder een
enkel wolkje. Dat beloofde felle zonneschijn
op het midden van den dag. Daarom besloten
we eerst een paar kilometer langs het strand
te tippelen, voor de zon ons zou dwingen de
koele berkenboschjes van het duin op te
zoeken.
Daar hebben we geen spijt van gehad, want
de noordwestenwind van de laatste dagen
had allerlei dingen op het strand gebracht,
die de moeite van het bekijken best waard
waren. Heerlijk rustig loop je zoo in den vroe
gen morgen langs het strand. De badplaats
lag ver achter ons, en er was nog geen ster
veling op het strand te bekennen. Trouwens,
badgasten plegen laat naar bed te gaan en
nog later weer op te staan. Waar ze beslist
ongelijk aan hebben. Want al is het spreeb
woord afgezaagd, het blijft toch steeds waar,
dat de morgenstond goud in den mond heeft!
Behalve kwallen lagen er nog andere door
schijnende, gelatine-achtige voorwei*pen op
het strand. Net dikke, glazige wurmen, regel
matig ingesnoerd en met de koppen aan
elkaar gebonden. Dat waren de eieren van de
pijlinktviseh,- die ergens op een stuk steen of
een dot mosselschelpen hadden vastgezeten,
doch nu door de golven waren losgeslagen en
op het strand geworpen. Met de loupe konden
we er de jonge inktvischjes al in zien zitten,
althans de oogen waren duidelijk te zien. Je
vindt die eieren maar zelden, doch dan in
groote aantallen.
Vreemdsoortige sponsen
OOK de vreemde, sponsachtige voorwerpen,
die we in de vloedlijn vonden, waren
eieren van een weekdier. Allemaal vliezige
celletjes, waar de jonge wulkjes zich in ont
wikkelen. Evenals de wulken of kinkhorens
zelf, vinden we hun eieren veel vaker aan het
strand, dan die van de pijlinktviseh. Meestal
is het met die strandvondsten echter puur
toeval. Dagenlang kun je langs het strand
loopen zonder iets te vinden, dat van het alle-
daagsche afwijkt. Een andermaal ben je een
half uurtje aan het strand en je vindt de
zeldzaamste dingen.
Vooral de windrichting kan daar veel in
vloed op uitoefenen. Na een periode van aan
houdenden oostenwind hebben we de meeste
kans op aardige strandvondsten. Die wind
veroorzaakt n.l. een bovenstroom aan de op
pervlakte van het water, die gecompenseerd
wordt door een strooming, die over den zee
bodem loopt, en daar de aardigste dingen
loswoelt. Vooral schelpen natuurlijk, die vele
lagen dik het strand kunnen bedekken, maar
ook krabben, stukken „zeeschuim", die niets
anders zijn dan de rugschilden van de inkt-
visch. eieren van wulken cn inktvisschen,
zeldzame wiersoorten, poliepenkolonies, zee
sterren en wat er al meer onder het golvende
oppervlak der zee leeft.
Langs de aanrollende golven liepen zilver
meeuwen voedsel te zoeken in gezelschap van
de bonte scholeksters en kleine watervlugge
pleviertjes. Vooral die laatste zijn allergrap
pigst. Als muizen rollen ze over het strand,
zoo snel dat we de rappe pootjes nauwelijks
zien bewegen. Twee soorten kunnen we nu
vrij algemeen langs het strand aantreffen.
Het bontbekpleviertje draagt zijn naam met
eere, want het kleine kopje is zeer bont ge-
teekend. Dat is meteen het verschil met het
strandpleviertje, dat veel blonder is, en aan
den kop de contrastrijke zwart-wit teekening
mist. Beide vogeltjes broeden aan ons Noord
zeestrand. Ergens aan den voet der dumen
>legen zij hun eitjes in een ondiep kuiltje in
iet zand te deponeeren. Maar hoewel we er
nog even naar gezocht hebben is dit vrijwel
onbegonnen werk. Meestal is het bloot toe
val. als men een nest van deze vogeltjes
vindt.
Achter de zeereep
ZOO langzamerhand was het zonnetje al
aardig hoog geklommen, terwijl we er bo
vendien voor moesten waken, niet te ver van
ons linnen huis af te dwalen. Daarom heb
ben we een plaatsje opgezocht waar we, zon
der de helmbeplanting te beschadigen, het
duin konden beklimmen. Vlak achter de zee
duinen vinden we steeds een weelderige vlier-
begroeiïng. Waarschijnlijk hebben we dat
aan de spreeuwen te danken, die op den
herfstt-rek groote hoeveelheden vlierbessen
verslinden en op die manier braaf meehelpen
aan de verspreiding van de zaden. Zoodat we
vrijwel langs de geheele kust vlak bij zee
vlierboschjes vinden, vaak met een onderbe-
groeiïng van bitterzoet, wilde asperge en ha-
vikskruid. Prachtig waren die vlieren nu, met
hun weelde van roomblanke bloemschermen,
waar allerlei metaalglanzende kevers en sier
lijke zweefvliegen zich te goed kwamen doen
aan het stuifmeel.
Oorspronkelijk is de vlier die, hoe vreemd
het ook moge klinken, tot de familie van de
kamperfoelie en Geldersche roos behoort,
geen plant van onze lage landen bij de zee.
Het schijnt dus, dat de vlierstruiken, die we
vrijwel overal in ons land vinden, verwilderde
exemplaren zijn. In elk geval waardeeren we
hen er echter niet minder om, want de vlier
heeft in den loop der eeuwen wel burger
recht verkregen. Niet alleen in de duinen,
doch vooral ook vaak bij kleine huisjes op
het platteland vinden we vaak metershooge
vlierstruiken, die in dezen tijd door hun
weelderigen bloei zoo'n eenvoudig daglooners-
woninkje tot een klein lusthofje kunnen
maken.
Dat ook de bevolking profijt van deze
vreemdeling weet te trekken bewijzen niet al
leen de heerlijke gelei, die men van de bessen
bereidt en de vlierthee. waaraan bijzondere
geneeskrachtige eigenschappen worden toege
schreven, doch ook de fluitjes, pijlen, werp
spiesen en proppenschieters, die de boeren
jongens van de takken maken.
Jammer dat de geur der bloemen zoo sterk
is, dat men er hoofdpijn van krijgt, als men
er lang in toeft. Anders waren we graag wat
blijven rusten bij die koele, rijkbloeiende
vlierstruiken. Doch er zijn in onze duinen,
zelfs betrekkelijk dicht bij zee, nog tal van
berkenboschjes waar men op warme zomer
dagen koeltje kan zoeken. En toen we een
maal zoo'n boschje bereikt hadden zijn we er
verder bijna den geheelen dag blijven luieren,
wat voor een enkel keertje ook wel eens pret
tig is. En wordt er bovendien niet vaak, zij
het meestal in een ander verband, verteld dat
zelfs Homerus wel eens een uiltje knapte?!
Wat uiteraard een heel poover excuus is voor
onze dolce far niente, maar ik weet geen
beter.
Juli 1938.
KO ZWEERES.
Kind in de Leidschevaart gevallen.
Door chauffeur uit Zandvoort gered.
HAARLEM Vrijdag.
De tienjarige T. J. Derks, wonende Brou
werstraat 34, had Donderdagmorgen half
twaalf, toen hij ter hoogte van het Emmaplein
aan de Leidschevaart bezig was met het
vangen van stekeltjes, het ongeluk uit te glij
den en in het water te vallen.
Op het hulpgeroep van omstanders sprong
de 32-jarige chauffeur J. T. Steen, lid van de
Zandvoortsche Reddingsbrigade, die met zijn
auto op een bruidspaar stond te wachten, on
middellijk gekleed te water. Hij mocht het
genoegen smaken het jongetje, dat vier meter
van den kant lag en dat al eenige malen on
der was geweest, te grijpen en naar den wal
te brengen.
De jeugdige drenkeling werd per vracht
auto van een wasscherij naar de ouderlijke
woning gebracht.
De kranige chauffeur heeft zich in een ga
rage aan het Plein van droge kleeren voor
zien
Inspecteur der Volksgezondheid.
HAARLEM Vrijdag.
Met ingang van 15 September is benoemd
tot inspecteur der Volksgezondheid af deeling
Volkshuisvesting te Haarlem dr. ir. F. Bakker
Schut, sinds 1 April 1935 in gelijke functie
werkzaam voor de provincies Groningen en
Drente.
De heer Bakker Schut die een zoon is van
ir. P. Bakker Schut directeur van den dienst
van Stadsontwikkeling en Volkshuisvesting te
's-Gravenhage werd in 1903 te Rotterdam
geboren. In Juli 1927 slaagde hij aan de
Technische Hoogeschool te Delft voor het in
genieursexamen. De heer Bakker Schut was
hierna ongeveer 1jaar werkzaam bij de
N.V. De Meteoor- betonfabrieken te De Steeg
en vervolgens ongeveer 2 jaar bij de Philips-
fabrieken te Eindhoven. Op 15 December
1931 werd hij benoemd tot ingenieur van Ge
meentewerken te Groningen, in het bijzonder
belast met de onderhoudsafdeeling en speciale
opdrachten.
In Maart 1933 promoveerde de heer Bakker
Schut te Delft tot doctor in de Techische We
tenschappen, na verdediging van een proef
schrift, getiteld: Industrie en woningbouw,
een techrpsch-oeconomische beschouwing over
bemoeiingen van de industrie met arbeiders
woningbouw en stellingen.
Te Groningen werd het bericht van het
heengaan van den heer Bakker Schut met
leedwezen vernomen. Hij was een bij uitstek
bekwaam inspecteur en in de enkele jaren van
zijn inspecteurschap heeft hij energiek ge
werkt voor een betere volkshuisvesting.
Belasting-ontduikers te Haarlem.
Wei!; voor de Haarlemsche
Werkloozen
De gemeente zal over eenigen tijd
500 a 600 man laten werken
HAARLEM Vrijdag.
De Haarlemsche gemeenteraad heeft
Woensdagmiddag een serie voorstellen van B.
en W. aangenomen tot werkverruiming.
Bovendien waren reeds in de afgeloopen
maanden eenige andere' belangrijke werk-
objecten voorbereid. Zoo zal dezer dagen be
gonnen worden met den bouw van den nieu
wen vleugel van het Stadhuis in de Koning
straat. Ook de bouw van de nieuwe brug over
den Schotersingel en andere werkzaamheden
tot verbetering van het verkeer nabij het Ke
naupark zullen niet lang meer op zich laten
wachten.
Het is dus zeker dat er binnen korten tijd
een vrij groot aantal Haarlemsche werkloozen
aan de verschillende werkobjecten der ge
meente geplaatst zullen worden.
Er is nu zooveel werk door de ge
meente met steun van Werkfonds
en Sociale Zaken op de markt ge
bracht, dat het aan te nemen is, dat
over eenigen tijd ongeveer 500 werk
loozen daarbij te werk gesteld zullen
kunnen worden.
Daarbij zijn dan nog niet gerekend
de 100 werkloozen die naar de werk
verschaffingen in Halfweg en Castri-
cum worden uitgezonden.
Natuurlijk zal het aantal werkloozen dat
via de gemeente te werk gesteld wordt ge
durig wisselen in verband met den stand der
verschillende werkzaamheden, zoodat het door
ons genoemde cijfer slechts een gemiddelde
raming betreft.
Schilderij van Rembrandt
verkocht.
LONDEN, 29 Juli (Reuter). Op een veiling
bij Christie, de laatste van het seizoen, is een
stuk van Rembrandt, voorstellende de Zege
nende Christus, verkocht voor 1000 guineas.
AANBESTEDING.
HAARLEM Vrijdag.
Hedenmorgen werd door den Rijkswater
staat te Haarlem aanbesteed het uitvoeren
van grondwerken en het maken van een rij
wielpad, deels met verharding van cementbe-
ton, deels met een verharding van betontegels,
met bijkomende werken, op den weg no. 9 van
het Rijkswegenplan 1938 (gedeelte Alkmaar-
Stolpen) in de gemeenten Bergen, Warmen-
huizen en Schoorl.
Het laagst werd ingeschreven door de N.V.
Leidsche Zand- en Grondmaatschappij v.h. J.
M. Samson te Leiden voor f 123.900.
Een waarschuwing die resultaat had.
HAARLEM Vrijdag.
Eenige dagen geleden deelden wij mede, dat
de Belastinginspectie voor Haarlem en om
streken eenige gevallen van belastingontdui
king achterhaald heeft. De daders zullen ver-
vermoedelijk met den strafrechter in aanra
king komen. Er is een geval bij van iemand
die zijn inkomen niet minder dan f 200.000
te laag had aangegeven en daarenboven nog
geknoeid had met het opgeven van zijn inko
men.
Naar aanleiding van deze strafvervolgingen
wezen wij op verzoek der Belastinginspectie op
de mogelijkheid om vrijwillig aangifte te doen
van belastingontduiking. Dan *geeft de wet de
garantie, dat de daders niet met den straf
rechter in aanraking komen.
Bij vrijwillige aangifte moet het bedrag dat
over het laatste belastingjaar te weinig be
taald is viervoudig in de schatkist gestort wor
den. Als er ook over andere jaren geknoeid is,
al is dat overeen reeks van tientallen van ja
ren dan behoeft slechts voor ten hoogste i
jaar de verzwegen belasting enkelvoudig be
taald te worden.
Wij vernemen dat de waarschuwing reeds
resultaat gehad heeft, want er hebben zich al
eenige belastingzondaars aangemeld.
Zullen er nog meer komen?
Na een periode van aanhoudenden Oostenwind kunnen de schelpen in vele lagen
dik het strand bedekken.
EXAMENS.
De MULO-examens te Haarlem.
Donderdag slaagden te Haarlem voor het
A-diploma: W. J. Eylders, B. A. Keppels, E.
Behr, G. Eysenberger, A. Clement, S. de Vries,
S. M. E. Hulshoff, A. Felder, P. C. Otten en
T. van der Ploeg, allen te Haarlem; A. ae Bie,
E. G. van Onsenoord, J. Hoekstra, P. D. Blom.
allen te Beverwijk; P. Klaassen te Vijfhuizen
J. Oom, A. F. Schouwenaars, B. Bruins, H. A.
van Tongeren en T. Sloog, allen te Heem
stede; M. K. van der Kamp te Bennebroek.
Voor het B-diploma: M. J. Vollenga te
Heemstede.
Er werden geëxamineerd 27 candidaten van
wie vijf werden afgewezen.
MULO-EXAMEN.
Mariascholen, Koningstraat 20 Haarlem.
Alle candidaten, zoowel voor diploma A als
voor diploma B, slaagden.
Diploma A: L. Baarda, S. Beukkers, H. Be
zem, N. Dubelaar, B Felix, E. v. Honschoten,
M. Kater, A. Krouwels, L. Nielen, A. Olifiers,
E. de Rooy, Tr. Serné, B. Spruyt, J. Zwaneveld,
F. Zwart, allen uit Haarlem. T. Hustinx en J.
Klijn uit Santpoort. H. Wilmering uit Over-
veen.
Diploma B: A. Bertholee en R. de Werk uit
Haarlem.
Modevak-school.
Mariascholen, Koningstraat Haarlem:
Alle candidaten slaagden zoowel voor cou
peuse als voor costumière.
Coupeuse: R. Kroon v. Diest, W. Wesseling
A. v. Breukelen, R. Roest, I. Verduin en W.
Staphorst.
Costumière: mej. N. Smit. B. Zinkstok, Tr.
v. Meurs. R. Milards en R. Duits.
De laatste drie candidaten werden opgeleid
aan de St. Bavo-school, Klarenbeekstraat.
Staatsexamen,
Geslaagd voor staatsexamen diploma A: de
dames G. A. Meijer en G. E. Popping en de
heeren J. A. Pennock, A. H. Th. J. Freeriks,
M. M. Jessen, J. L. van Muiken, G. J. Oltheten,
A. C. van Rijen, P. D. van Gurp, V. J. F. M,
Hoffmans, J. J. M. Knaapen, C. H. Zaal. Af
gewezen 8 cand. Geslaagd voor diploma B: de
dames P. M. Burger en M. Windhorst en de
heeren J. J. Spahr v. d. Hoek, G. G. J. Bange.
A. J. Reijnders, J. J. P. de Mul en A. W. Bak
ker. Afgewezen 8 cand.
Het examen wordt voortgezet met 10 can
didaten voor A en een voor B. Na voortgezet
examen slaagde nog voor diploma A: M. E.
M. v. d. Vegt.
R.-K. M.U.L.O.-EXAMENS.
De op 28 Juli gehouden R.-K. Mulo-examens
in het R.-K. Vereenigingsgebouw te Heemste
de hadden het volgende resultaat.
Voor diploma A waren 25 candidaten waar
van 6 werden afgewezen.
Geslaagd zijn: J. Spruyt, Th. Flipse, H. v. d.
Heuvel, Th. Hoogkamer, J. Kok, M. v. d. Hall,
P, Luijkx, N. Mol, W. Poppen, J. Thijssen, C.
Weenink, M. Langenhorst. W. Pollet, M. Wolf,
E. Wolke, I. van Bolderik, H. van Paridon,
allen te Amsterdam, M. Kater en C. Hustinx
te Haarlem.
Voor aanv. diploma B werden geëxamineerd
twee candidaten.
Geslaagd A. Bertholee en M. de Werd, bei
den te Haarlem.
Het regeeringsjubileum van de
Koningin.
De huldigingscommissie 1938 maakt be
kend, dat op Zaterdag 10 September a.s., als
besluit van de feestelijkheden ter gelegen
heid van het 40-jarig regeeringsjubileum van
H. M. de Koningin, een grootsch schouwspel
zal plaats vinden in het Olympisch Stadion
te Amsterdam.
Het heeft H. M. de Koningin behaagd te
besluiten deze feestelijkheden met Hare
Hooge tegenwoordigheid te vereeren.
Het programma zal bestaan uit een instru
mentaal concert door een combinatie van
muziekgezelschappen, ongeveer 500 personen,
onder leiding van den dirigent B. D Peters;
een a capella zanguitvoering door 1500 zan
gers en zangeressen, onder leiding van Th.
van der Bijl. en een groot ballet gedacht als
een hommage aan H. M. de Koningin, onder
leiding van Yvonne Georgi.
Verder zal een groote historische optocht
worden gehouden, gevolgd door een indruk
wekkende slotapotheose.
Liefdesroman met een oplichters
tintje.
Op den tweeden Kerstdag 1936 maakte op
een zanguitvoering te 's Gravenhage een der
tigjarige vrij'gezel kennis met een meisje en
aangezien hij op haar een prettigen en be
trouwbaren indruk had weten te maken, leid
de dit contact al spoedig tot introductie bij
haar familie. Deze scheen met den candidaat
wel ingenomen, temeer, daar hij zeide, een
goede betrekking te hebben verkregen, als
rechercheur bij de Haagsche zedenpolitie, met
vooruitzicht op mooie promotie. Een vast adres
had de man in den Haag nog niet en dat vond
de familie wel wat vreemd, maar daaraan wist
hij wel een mouw te passen: hij verwachtte
n.l. binnenkort te worden overgeplaatst naar
Amsterdam.
Inderdaad vertrok hij kort daarop naar de
hoofdstad en bleef daar eenigen tijd, doch
niet lang daarna keerde hij terug met de me-
dedeeling, dat hij weder bij de Haagsche po
litie werkzaam was gesteld en dat hij bevor
derd was in een hoogeren post bij de recher
che te dezer stede. Toen moest hij dus in den
Haag een woning zoeken, huurde een huis in
de Bloemenbuurt en bestelde meubelen bij een
Rotterdamsche firma tot een bedrag van
f 1400. De betreffende huiseigenaar zag echter
geen betaling van de huursom welke bij het
contract zou moeten zijn gestort en ging tot
dagvaarding van den huurder over, die in
middels de woning nog niet had betrokken.
De man wist intussehen de dagvaarding
voor het meisje en haar familie geheim te hou
den en vertelde, dat de hoofdcommissaris be
zwaar had gemaakt tegen het wonen van een
rechercheur der zedenpolitie in die buurt, om
dat daar vele verdachte vrouwen zouden wo
nen. Derhalve moest naar een andere woning
worden omgezien. Met financieele medewer
king van de familie lukte dit wel, de hoofd
commissaris was nl. met vacantie en de be
heerder van de kas bij 4e betreffende politie-
afdeeling was toevallig eveneens afwezig en
had vergeten den sleutel achter te laten, zoo
dat de familie hem even een som moest voor
schieten, in verband met vooruitbetaling van
huur, enz. Hij zou nu immers een aardige wo
ning krijgen en wel in de Vreeswijkstraat en
de rest zou ook wel vlotten.
Inmidels had hij het razend druk met het
schrijven van processen verbaal, waarmee hij
zich des avonds in de woning van het meisje
urenlang bezighield. (Later bleek, dat hij die
proc^sen-verbaal overschreef uit een politie-
leerboèk)
Door het verlof van den hoofdcommissaris
en andere omstandigheden zou evenwel zijn
tegoed bij de politie aan salaris al to.t pl.m.
f 2000 zijn opgeloopen.
Op zekeren dag kwam hij met de mededee-
ling, dat er iets verschrikkelijks was gebeurd:
een hevige vechtpartij n.l. bij de aanhouding
van een man in de Wateringschestraat, die
hem met een mes ernstige verwondingen aan
zijn hand had toegebracht, waardoor zijn wijs
vinger was gebroken en eenige andere vingers
waren gekneusd. Slechts één man in Neder
land zou hem hierbij kunnen helpen, een pro
fessor in Groningen, maar dan moest er geld
zijn, en, U weet. de hoofdcommissaris was er
niet enz. Het slot was, dat de man geld kreeg.
Een andere keer kon hij een wagon anthra-
ciet koopen voor f 250, of hij moest een reis
naar Antwerpen maken, of nog f 40 belasting
betalen. En in alle gevallen hielp de familie
hem. De belastinggelden werden hem echter
noodlottig, want hij kreeg bij die gelegenheid
tevens f 110 mee om voor zijn a.s. schoonmoe
der belasting te voldoen. Dit geld heeft hij
zelf gebruikt en toen er ter zake een dwang
bevel kwam, heeft de familie eens bij de po
litie geinformeerd, met het gevolg, dat de man
in den val liep en alles bekende, Hij had zijn
a.s. schoonouders voor f 1500 opgelicht.
Hij werd door de politie ingesloten doch si
muleerde ziekte en werd daarom overgebracht
naar het Gemeentelijk ziekenhuis. Daaruit
heeft hij thans kans gezien te ontvluchten.
