Engeland en het behoud van
den vrede.
Di
„Wij kunnen het hier jaren uithouden".
Russische grenswacht
yATERDAG Ï3 AUGUSTUS T938
Chineesch optimisme aan dejangtse:
Millioen man ter verdediging van Hankau.
NU het hooge water aan den
noordelijken oever van de
Jangtse terugtrekt, verwacht
men, dat het Japansche of
fensief ook binnenkort aan deze zijde
van de rivier hervat zal worden, zoo
meldt Reuter uit Sjanghai. Een offi
cier, die het bevel voert over Chinee-
sche troepen, die de stellingen in de
nabijheid van Koeling verdedigen,,
heeft tegenover een correspondent
van Reuter verklaard: Tenzij de Ja
panners veel grootere troepenafdee-
lingen hierheen zenden en dan nog
troepen van betere kwaliteit, dan zij
op het oogenblik gebruiken, kan ik ze
hier jarenlang tegenhouden, wanneer
dat noodig is."
Volgens een telegram uit Hankau
wordt zwaar gevochten ten westen
van Kioekiang, waar de Japanners
trachten op te rukken. Tsjang Kai
Sjek heeft van de rust, die den laat-
sten tijd in de strijd was ingetreden,
gebruik gemaakt om zijn defensie
plannen te herzien. Hij beweert, dat
ruim een millioen geoefende man
schappen thans hi stelling liggen
rondom Hankau.
Het Japansche persbureau Domei ver
neemt uit Sjanghai dat in de Fransche con
cessie en de internationale nederzetting voor
13 Augustus, den eersten verjaardag van het
uitbreken der vijandelijkheden, de staat van
beleg zal worden afgekondigd. Ook de Ja
pansche autoriteiten nemen strenge voor
zorgsmaatregelen. In de internationale ne
derzetting zijn drie bomaanslagen gepleegd.
Chineezen hebben anti-Japansche geschrif
ten verspreid.
Een boodschap van Tsjang Kai Sjek.
HANKAU, 12 Aug. in een boodschap aan
de Chineesche burgerbevolking der door de
japanners bezette gebieden, aldus meldt het
Chineesche Telegraafagentschap, heert
Tsjang Kai Sjek de verzekering gegeven, dat
China den oorlog winnen zal. De generalis
simus sprak zijn diepe bezorgdheid uit over
het welzijn van de bevolking in die gebieden,
zeggende, dat de door de Japanners gepleeg
de wreedheden de barbaarschheden te boven
gingen van Mongolen en Mandsjoes aan het
einde der Soengdynastie. Door een politiek
van bedwelmende middelen en slavernij wil
Japan niet alleen China veroveren, maar te
gelijk het Chineesche ras uitroeien. In Mand-
sjoerije en overal, waar hun invloed zich uit
breidt, bevorderen de Japanners den verkoop
van opium, heroine, morfine en andere gif
tige narcotica. „Nooit, aldus de boodschap, is
er meer opzettelijke poging gedaan door een
land om de gezondheid van de bevolking van
een ander land te ondermijnen".
Noorsche regeering eischt vrijlating.
Het Noorsche stoomschip „Skulda" uit
Bergen is dezer dagen gepraaid door een oor
logsschip van Franco en naar Cadiz gebracht.
Het schip was van IJsland met een lading
kabeljauw op weg naar Marseille. De Noorsche
minister van buitenlandsche zaken heeft een
protest aan Franco gezonden en vrijlating
van het schip geëischt.
Maarschalk Tsjang Kai Sjek.
Er zijn talrijke redenen, zoo gaat de bood
schap verder, waarom China overwinnend
uit den strijd te voorschijn zal treden. Japan
kan in staat zijn steden te bezetten, doch het
eenige, wat het in handen krijgt is verschroei
de grond en de vervloeking van een vrede
lievend volk. De Japanners zijn er niet in ge
slaagd een snelle, beslissende overwinning te
behalen, zij hebben gefaald in hun pogingen
om de eene groep Chineezen van de andere te
vervreemden, zij hebben gefaald in hun stre
ven om de Chineezen te demoraliseeren er
China's positie onder de volkeren te ondermij
nen. De generalissimus verklaart dat hij ver-
vouwt, dat de Japanners bij hun opmarsch
«ngs de Jangtse naar Woehan tenslotte in
oen val zullen loopen. De Chineesche soldaten
zullen alles in het werk stellen om Woehan te
verdedigen en zij vertrouwen in staat te zullen
de Japansche pogingen om dit gebied te
veroveren te verijdelen.
Op den eersten verjaardag van het uitbre
ken der vijandelijkheden te Sjanghai, zoo ver
volgt de boodschap, koert het hart van Tsjang
schiet op Japansch Lagerhuislid
Incident aan de Mandsjoerijsche
grens.
Het Japansche persbureau Domei
meldt dd. 12 Augustus:
Volgens een telefonisch uit Tsjitsjika
°P Zuid-Sachalin ontvangen bericht
hebben Russische grenswachten van
middag om 15 uur schoten gelost op
Kyikitsji Tasjionski, lid van het Ja
pansche Lagerhuis, en verscheidene
andere personen, die een reis maakten
m het gebied van Handazawa, een
district gelegen aan de grens van het
Sovjetgebied. Een der reizigers werd
gewond. Japansche gendarmes stel
len ter plaatse een onderzoek in.
Kai Spek zich tot het Chineesche volk in het
zuidoosten en het land achter de Japansche
linies, naar de guerrillatroepen langs de be-
neden-Jangtse-vallei, naar de patriotten in
het gebied van Nanking en Sjanghai, zoowel
als naar het volk in Noord-China. Hij roept
iederen waren zoon, iedere dochter van China
op, de Japanners af te matten achter het
front. China is als één groot gezin, het duldt
geen ontleding, al verkeeren thans vele Chi
neezen buiten de bescherming der nationale
Chineesche regeering en van het nationale
leger. Eens echter zullen allen weer vereenigd
zijn en die dag is niet meer ver af. (A.N.P.)
Noorscïi schip in de Spaansche
wateren opgebracht.
Goering laat nieuwe opslagplaatsen
aanleggen.
Deel van een reeks „politiek-militaire
maatregelen".
Bij decreet van Goering is bepaald,
dat opslagplaatsen voor graan zullen
worden ingericht. Deze maatregel
wordt gemotiveerd met den „uitste
kenden oogst van dit jaar".
Dit decreet maakt deel uit van de reeks
..politiek-militaire" maatregelen, welke
Duitschland sinds eenige maanden neemt,
om, naar men zegt, het hoofd te bieden „aan
alle gebeurlijkheden, welke zich zouden
kunnen voordoen, ondanks de vredesliefde van
Duitschland".
Ondanks den aanleg van opslagplaatsen en
koelhuizen, aldus Havas, schijnt het, dat
Duitschland voor het oogenblik een tekort aan
opslagruimte heeft voor de producten, welke
het in voorraad wil hebben.
Algemeen is men van opvatting, dat de
voorraden levensmiddelen en grondstoffen
eventueel toereikend zullen zijn voor een nor
maal verbruik voor den duur van drie maan
den.
In de laatste jaren heeft men in Duitsch
land 45 groote koelhuizen gebouwd, waar aan
zienlijke hoeveelheden eieren, varkensvleesch,
boter en groenten zijn opgeslagen. De spoor
wegen hebben tal van koelwagens doen
vervaardigen.
VIER PERSONEN DOOR BLIKSEM
GEDOOD.
De hevige onweders, die Joego-Slavië reeds
dagenlang teisteren, hebben Donderdag we
derom den dood van vier menschen tenge
volge gehad.
Richtlijnen der Italiaansche
rassenpolitiek.
Actie „tot verdediging van het ras" wordt
vastgesteld.
Naar Havas uit Rome meldt heeft de secr-
taris der fascistische partij de grondslagen
ontvouwd voor de politiek van Italië op het
gebied van de rassenpolitiek. Hij zette uiteen,
dat de werkzaamheden van het instituut voor
het ras zich in het bijzonder zullen moeten
richten op de volgende vraagstukken
1. De bepaling der bijzondere en
duurzame eigenschappen van het
Italiaansche ras sinds den Romein-
schen tijd.
2. Het vaststellen van het standpunt
inzake de voortzetting en ontwikke
ling der actie van het regime bij de
verdediging van het ras.
3. De nieuwe aspecten en het nieuwe
beiang van dit probleem na de
verovering van het rijk.
4. Het begrip voor het rasvraagstuk
als functie van de geestelijke
autarkie der natie.
5. Het vraagstuk der Joden op de
wereld en in Italië.
Protest tegen het bombardeeren
van open steden.
STREICHER ONTVANGT VELE
DREIGBRIEVEN.
Julius Streicher, de uitgever van het anti
semitische blad „Der Stürmer" heeft te
Neurenberg, waar hij tegenwoordig was bij
het begin der werkzaamheden tot slooping
van de synagoge, in een rede medegedeeld,
dat hij voortdurend dreigbrieven ontvangt.
In een hiervan werd gezegd, dat zijn „lot be
zegeld was".
Mijn rol is nog lang niet uitgespeeld, zoo
zeide Streicher verder, vandaag begint een
nieuwe étappe van ons werk.
Slechts een volkenrechterlijke regeling
kan aan de internationale spanningen
een einde maken.
Amerikaansche en Europeesche burge-
meesters verheffen hun stem.
GENèVE, Augustus.
Zestig Amerikaansche burgemeesters heb
ben telegrafisch geantwoord op de oproeping
van den burgemeester van Kanton, welke de
Internationale Vredes Campagne heeft laten
circuleeren.
De inhoud luidt:
„Wij wenschen voor de geheele we
reld te protesteeren tegen het bom
bardeeren van open steden. Als
hoofden van Amerikaansche steden
geven wij uiting aan onze ontzetting
en verontwaardiging over de barbaar-
sche afslachting van hulpelooze vrou
wen en kinderen. In het volle besef
van het gevaar, waarmede onze eigen
volken bedreigd worden, betuigen wij
onze innige deelneming. Wij sluiten
ons bij uw protest aan en bepleiten
ondersteuning van alle pogingen, die
het stopzetten van deze wandaden
beoogen vóór zij zich over ons allen
zullen uitstorten."
Het telegram was onderteekend door den
burgemeester van New York F. H. Laguardia.
Tot de steden, die haar instemming met het
protest betuigden, behooren:
Philadelphia, Detroit, Los Angeles, St.
Louis, San Francisco, Minneapolis, New Or
leans, Cincinnati, Newark, Kansas City, Louis-
vilSa, Por.tk.nd, Columbus, Dallas, Atlanta,
Akron, Lanisng, Salem, Mobile, Charleston,
Madison, Milwaukee, San Antonio, Fort Worth,
Bridgeport, Desmoines, Salt Lake City, Jack
sonville, Spokane, Taimpa, Savannah. Ber
keley.
In andere landen zijn aan de Internatio
nale Vredes Campagne protesten gezonden
door Herbert Moirison, leider van den County
Council te Londen, Edouard Herriot, burge
meester van Lyon en de burgemeesters van
Oslo, Bristol, Norwich, Leeds, Manchester,
Leicester Plymouth, Newcastle-on-Tyne,
Glasgow, Aberdeen, Genève, Nyon, Lausanne,
Locarno, Bienne, La Ghaux-de-Fonds, Neu-
chatel, Bellinzoaia, Le Locle, Porrentruy,
Payerne, Stockholm, Jönköping, Södertalje,
Vanersbrog, Nassjö, Tranaas,, Brussel, Ant
werpen, Praag, Pilsen.
Uit Frankrijk kwamen meer dan tweehon
derd adhaesiebetuigingen binnen, o.a. van de
volgende steden:
Verdun, Biarritz, Bordeaux, St. Nazaire, St.
Eti(effme, Dij on, St. Claude, Orange. Se te,
Dole, Versailles, Rouaan, Annecy, Beauvais,
Valence, Reims, Amiens, Sens, Nancy Perpig-
nan, Nantes, Beaune, Calais, Le Mans, Hyères,
Macon,. Char tres. (R. U. P.)
Door
ANTHONY EDEN,
Oud-Britsch minister van
Buitenlandsche Zaken.
Wereldoorlog was een tijdperk van
ontzaggelijk menschelijk lijden, van
stoffelijke verarming en geestelijk
verlies. Toch werd hieruit het
ideaal herboren, dat voortaan de vol
ken der wereld den oorlog zouden verwerpen
als middel van nationale politiek, dat zij zou
den trachten hun geschillen op vreedzame
wijze te beslechten en dat de geldigheid dei-
wet erkend en aanvaard zou worden door alle
Regeeringen en alle volken. Bij het sluiten
van den vrede namen de volken zich voor
met een uiterste krachtinspanning dit ideaal
te verwezenlijken. Dit voornemen was geba
seerd op de oprechte overtuiging, dat het
niet aanvaarden van eenigen vorm van in
ternationale ordening een nieuwen bewape
ningswedloop zou be-
beekenen en een nieu
wen wereldoorlog, die
tenslotte alle nog
overgebleven bescha
ving zou vernietigen.
Heden ten dage heb
ben wij het tragische
feit onder de oogen
te zien, dat hun po
gen, zoo al niet vol
ledig mislukt, dan toch
gestadig minder kans
van slagen heeft ter
wijl de leer van het
geweld opnieuw open
lijk beleden wordt en
nieuwe voorvechters en
verdedigers wint bij elk succes, waarop zij
zich beroepen kan. Voorwaar: een betreu
renswaardige uitslag van het streven van
twintig jaren!
Natuurlijk zijn er tallooze fouten gemaakt
waarvan te hopen valt, dat anderen er een
maal leering uit zullen trekken. Enkele van
deze fouten zijn thans duidelijk vast te stel
len, hoewel wij niet zullen trachten ze uit
voerig te ontleden.
Toen de Vereenigde Staten bij het be
ëindigen van den wereldoorlog weigerden sa
men met Groot-Brittannië Frankrijk een ga
rantie aan te bieden, had het Britsche Rijk
niettemin Frankrijk deze garantie moeten
geven. Daardoor zou Engeland de Fransche
politiek eerder en op een gunstiger tijdstip
hebben verlost van de grootste zorgen, die
zij in de eerste jaren na den oorlog kende,
namelijk van alleen te staan tegenover een
wellicht wraakzuchtig Duitschland. Een meer
constructieve Europeesche politiek ware dan
mogelijk geweest.
Een tweede fout was het vastkoppelen van
den Volkenbond aan de vredesverdragen. Des
tijds bestonden hiervoor goede redenen.
Nochtans valt er niet aan te twijfelen, dat
het Volkenbondsideaal nadeel ondervond om
dat het door de overwonnen naties vereen
zelvigd werd met de vredestractaten, die zij
als een hardvochtige straf beschouwden. Bij
gevolg werd Genève door hen beschouwd als
de strenge handhaver van zekere clausules in
de vredesverdragen niet als het middel om
door arbitrage en onderhandelingen inter
nationale geschillen op vreedzame wijze te
beslechten. Doch natuurlijk waren dit niet de
eenige dwalingen; evenmin was het gebrek
aan volkomenheid, hoe ernstig ook, de
eenige beperking die de Volkenbond onder
vond.
Internationale regeling
noodzakelijk.
Hp OCH mag niemand er aan twijfelen
JL dat het Britsche volk oprecht geloofde in
het ideaal dat zijn uitdrukking vond in Vol
kenbond en Briand-Kelloggpact. Ondanks alle
teleurstellingen en desillusies is de groote
meerderheid er nog steeds van overtuigd, dat
absolute veiligheid voor hun kinderen of
kindskinderen niet eerder zal komen, vóór
een internationale regeling algemeen aanvaard
is. Hoewel Genève zoowel gezag als aanzien
verloren heeft, wordt het tegengestelde van
internationale samenwerking hoe dan ook,
eiken, eiken dag die voorbij gaat, in een steeds
schriller licht geplaatst. De geheele tegen
woordige toestand bevestigt deze waarheid.
Hoe komt het dat de ontstellende toeneming
van de nationale bewapeningen, die op dit
oogenblik de volkswelvaart bedreigen, een
nieuw oorlogsgevaar inhouden, dat het wettig
gezag zoo ernstig is ondermijnd, en dat het
grijpen naar machtmiddelen nu opnieuw door
bepaalde staten als politiek wapen wordt
aangewend?
Bovendien is er een groeiend besef dat de
moderne verkeersmiddelen, die voortdurend
door nieuwe technische uitvindingen gesti
muleerd worden, de afstanden hebben doen
inkrimpen en de onderlinge afhankelijkheid
der volken doen toenemen. Deze en andere oor
zaken hebben het vestigen en handhaven van
een wettige regeling nog noodzakelijker ge-
Anthony Eden.
te ontstaan in de totalitaire staten, een een
heid, die al wat in de vooroorlogsche jaren be
stond, verre achter z-ich laat.
De Engelsche opvatting.
HF IEN wij daarentegen naar Engeland dan
^moeten wij erkennen, dat hier heden ten
dage niets te vinden is, dat daarmede te ver
gelijken is. Het Engelsche volk handhaaft zijn
trots in zijn tradities. Het houdt vast aan
zijn geloof in zijn vrije instellingen, maar de
nationale eenheid heeft niet een zoo krachtige
uitdrukking verkregen. Het heeft bijvoor
beeld niet die nationale eenheid die het zou
kunnen bereiken bij het uitbreken van een
oorlog. Integendeel, het schijnt zich steeds
verder van zulk een eenheid te verwijderen.
Bijgevolg zijn sommige (wellicht niet zeer
scherp waarnemende) lieden er toe gekomen
te denken, dat een vrij volk, werkend zonder
dwangmethoden, niet die nationale eenheid
kan verwerven die wij in de autocratisch ge
regeerde landen waarnemen. Wij beginnen
commentaren te hooren als deze, dat een de
mocratie, in den trant van de Britsche, op
het punt van bewape
ning zich niet die ont-
DE PAUS EN HET BEWIND TE
BURGOS.
De paus heeft zijn apostolische zegen ge
geven aan de werken van bijstand voor de
soldaten en de instellingen van maatschappe
lijke hulp in het Spanje van Franco. In een
schrijven van .kardinaal-staatssecretaris Pa-
celli prijs de Heilige Stoel den Christelijken
geest van deze instellingen.
Britsctie voorzorgen tegen
luchtaanvallen.
Dat in een spannenden tijd als de huidige het woord gegeven mag worden aan
een Anthony Eden, die sinds hij als Minister van Buitenlandsche Zaken van
Engeland aftrad, nog geen artikelen heeft geschreven, is een voorrecht dat
de lezer stellig op prijs zal stellen.
In bijgaand artikel geeft Eden zijn visie op Engeland, het democratische land
en op de autocratisch geregeerde landen en vraagt hij zich af of een internatio
nale regeling, voor het behoud van den vrede zoo noodzakelijk, nog door de
huidige generatie tot stand gebracht, dan wel op de puinhoopen van een ten
onder gegane wereld door een toekomstig geslacht opgebouwd zal worden.
Wie prijs stelt op een doordringen in de problemen, die de wereld thans in
spanning houden, volge deze exclusieve artikelen, waarvan wij er 3 per maand
zullen publiceer en: twee van Winston Churchill en één van Anthony Eden.
maakt; immers zijn niet vrede en eerbied
voor aangegane verplichting hiertoe vereischt
en geldt niet het voorafgaand onderling ver
trouwen even goed voor den handel als voor
de politiek?
Deze en-vele andere overwegingen had men
reeds terstond in den na-oorlogschen tijd
kunnen vaststellen, maar zelfs vandaag zijn
zij nog niet het allerbelangrijkst. Het voor
naamste is dat de Britsche democratie de
werkelijkheid van den toestand onder het oog
ziet. In de autocratisch geregeerde staten
vindt men een vitaliteit en een geestdrift, ge
baseerd op het geloof, dat daar gegroeid is.
Het zou een grove fout zijn die te onderschat
ten. Al mogen wij afkeerig zijn van de metho
den, de onderdrukking van critiek, het mis
bruik van het propaganda-apparaat en al
mogen wij het verlies der individueele vrijheid
betreuren, niettemin zien wij daar de resul
taten in den vorm van een geestdriftige
massa en een hartstochtelijk nationalisme.
Die zijn inderdaad ontzaggelijk groot.
Een kind, dat in een dictatorialen staat
leeft, wordt, van zijn prilste jeugd af, er in
geoefend zijn leven te wijden aan het ideaal
van een nationalisme, dat gedurig met plak
katen en parades werkt. Tijd of gelegenheid
voor twijfel of voor het stellen van vragen is
er niet. Het mechanisme van het propaganda-
apparaat en alle hulpbronnen van een zwaar-
georganiseerden staat voorzien hierin. Het
kind is een machine-onderdeel en is daar, in
vele gevallen, volkomen tevreden mede. Naar
lichaam en geest worden jonge mannen en
vrouwen in deze landen van hun jeugd af op
geleid met een zorg, die haar weerga in de
geschiedenis niet vindt. Noch in de jeugdbe
weging, noch in arbeidskampen of in het leger
wordt deze opvoeding ook maar voor één
oogenblik gestaakt. Geen individualiteit, geen
standsverschil of godsdienstige overtuiging
kunnen hierbij een rem zijn. Generaals of
geestelijken, letterkundigen, dichters of schil
ders, ieder moet zich aanpassen aan de vast
gestelde bepalingen om mede te werken aan
het voltooien van elk grootsch werk, dat de
staat nastreeft. Leed bedreigt ieder, die deze
voorwaarden niet wil aanvaarden. En zoo is
langzamerhand door het verwijderen van alle
critiek en door de intensieve opleiding van de
jongere generatie een nationale eenheid bezig
zaggelijke krachtsin
spanning kan getroos
ten waartoe de dictat<?-
riale landen zich in
staat hebben getoond.
Indien men wil bewe
ren dat wij, onder de
democratie, niet de re
sultaten kunnen ver
krijgen waartoe de dic
tatuur in staat is, ben
ik het hiermede volko
men oneens. In den
Wereldoorlog waren het
juist de volken met een
democratische tradi
tie, die het best de beproeving doorstonden.
De gansche beteekenis van het vertrouwen in
onze vrijheid is, dat wij het zóó beter kunnen.
HEDEN eischt. Engeland nationale eenheid
in de staatkundige practijk en de inspi
ratie in een gemeenschappelijk ideaal. In
sommige kringen is tegenwoordig idealisme
uit de mode; niettemin blijft het waar. dat
de dictaturen voor zich zelf geen gering
gebruik maken van het idealisme. Zoo
niet de West-Europeesche democratieën
het geloof in haar instellingen kunnen
doen herleven, kunnen wij geen hoop
koesteren een nationale eenheid te bereiken;
evenmin zullen zij dan in staat zijn haar
standpunt met zóóveel moed en standvastig
heid te verdedigen, dat men van het zege
vieren van dit standpunt zeker kan zijn. Er
is in het huidige Europa misschien wel min
der persoonlijke vrijheid dan ooit in de laat
ste duizend jaren het geval is geweest. Dit is
een ontmoedigende overweging, doch één, die
ons tevens tot een aansporing moet zijn. Er
is geen tijd te verliezen. Toenemende natio
nale eenheid beteekent toenemend nationaal
vertrouwen. Dit zijn de beginselen van een
krachtig gevoerde politiek, niet om onzen
wil of onze methoden anderen op te leggen,
maar om er zeker van te zijn, dat de idealen
van vrijheid, verdraagzaamheid en vrede, wel
ke de ware democratie bezielen, niet wórden
weggevaagd door de gewelddadiger beginse
len, die thans, met zooveel nadruk, worden
uitgebazuind. Op dezen sterkeren grondslag
kan een duurzamer internationale regeling
tot stand gebracht worden.
In breede trekken blijft het wereldbeeld
duidelijk genoeg. Indien geen volkenrechter
lijke regeling wordt vastgesteld, zullen de vol
ken nimmer die mate van welvaart bereiken,
die hun anders deelachtig zou worden. Blij
ven de huidige spanningen bestaan, dan zul
len de volken voortgaan met toenemende
vaart een nieuwe wereldcatastrophe tege
moet te snellen. Eenmaal zal er een interna
tionale regeling worden vastgesteld. Zal deze
voortkomen uit onze tegenwoordige bescha
ving of zullen latere generaties haar nieuw
moeten opbouwen op de puinhoopen van de
ten onder gegane wereld van heden?
(Wereldcopyright 1938 Cooperation. Nadruk,
ook bij gedeelten, verboden)
Instructies voor de ziekenhuizen.
De Engelsche minister van Gezondheid
heeft in een rondzendbrief de gemeentelijke
autoriteiten en de besturen en directies van
de ziekenhuizen er van in kennis gesteld, dat
met eenige uitzonderingen alle zieken
huizen in geval van nood in staat moeten
zijn een deel van de ruimte en van het ma
teriaal ter beschikking van de regeering te
stellen voor de behandeling der slachtoffers
van luchtaanvallen.
De minister verzoekt daartoe de noodige
maatregelen te nemen.
STRAFBEPALINGEN TEGEN VERRAAD VAN
HANDELSGEHEIMEN IN
DUITSCHLAND.
BERLIJN, 12 Augustus. Naar hekend
wordt, zal het nieuwe Duitsche Strafwetboek
ook bepalingen tegen het verraad van han
delsgeheimen bevatten. Verraad van econoo-
mische geheimen aan het buitenland zal ge
straft worden met gevangenisstraf en in
ernstige gevallen zelfs met tuchthuisstraf.
(ON.B.)
NOODWEER OP VELE PLAATSEN IN
ENGELAND.
Gistermiddag werd Londen opnieuw be
zocht door een hevigen onweersstorm, welke
schade heeft aangericht aan tal van huizen
en verschillende straten heeft onder water
gezet. Leeds en anders plaatsen hebben
eveneens schade geleden. In verschillende
deelen des lands zijn in het geheel drie per
sonen door den bliksem gedood.
Hongaarsclie autonomisten bij
Runciman.
Delegatie overhandigt den bemiddelaar een
memorandum.
Lord Runciman heeft Vrijdagmiddag een
delegatie der Hongaarsche partijen ontvan
gen en met haar gesproken over het memo
randum, dat zij hem tevoren had doen toe
komen.
Daarna heeft de Sudeten Duitsche afge
vaardigde Frank Runciman een beleefdheids
bezoek gebracht. Kroft-a heeft den heer en
mevrouw Runciman een maaltijd aangebo
den.
Na de bestudeering van het Hongaarsche
memorandum stelde Runciman eenige vra
gen, die de Hongaarsche autonomisten in
het begin van de volgende week zullen be
antwoorden.
De Hongaren toonden zich zeer voldaan
over hun bezoek.
Hodza's besprekingen met de
Sudeten Duitschers.
Te Praag is een communiqué verspreid
over de besprekingen die Hodza gehad heeft
met de afgevaardigden der Sudeten Duitsche
partij en waaraan ook is deelgenomen door
vertegenwoordigers der Tsjechische meerder
heidspartijen.
De onderhandelingen met de Sudeten Duit
sche partij zullen op 17 Augustus voortgezet
worden: dan zal de partij haar meening ten
aanzien van de regeeringsvoorstellen uiteen
zetten. De voorstellen der regeering en het
Sudeten Duitsche memorandum zullen teza
men den grondslag der besprekingen vormen.
