Jonge werkloozen maakten een
Jubileumsschild.
KORT VERHAAL
Tijdens de feestweek zal het
aan hun gebouw lichten.
Frank Hawks omgekomen.
BEKENDE GEZICHTEN.
nuttig te besteden. Het perceel Spaarnwou-
derstraat 12 is een oud schoolgebouw dat de
werkloozen momenteel zelf bezig zijn van
binnen geheel te verbouwen. Het kantoor voor
den leider, den heer Faber, en het kantoor
voor personeele zaken, waar de administratie
van het werk met 'kaartsystemen door de jon
gens zelf wordt bijgehouden, de teekenkamer,
de electriciteits-, schilders- en bankwerkers
werkplaats zijn reeds gereed. De benoodigde
meubelen verstelbare teekentafels e.a. wer
den ook door de jeugd zelf gemaakt. Thans is
men hard bezig aan het inrichten van den
timmerwinkel en de meubelmakerij.
In den zomer werken hier ongeveer 30 jon
gens. Des winters ongeveer 80.
Het schild, dat in de feestweek van den ge
vel van hun gebouw zal stralen, zal getuigen
van hun kracht.
Zoo ziet het verlichte jubileumschild4 dat de
werkloozen maakten, er aan den
voorkant uit en
Hoe het er van voren en
van den achterkant uitziet:
HAARLEM Woensdag.
In de feestweek, welke ter eere van
het regeeringsjubileum van HM. de
Koningin georganiseerd zal worden
en die nu al nader komt, zal de gevel
van de Centrale Werkplaats voor
jeugdige werkloozen, Spaarnwouder-
straat 12, versierd zijn met een ver
licht schild. Ongetwijfeld zal dit schild
veler belangstelling trekken. De lamp
jes rondom zullen achtereenvolgens
uit en aan gaan zoodat 't den indruk
geeft alsof er een gekleurde slang
omheen cirkelt. Zooiets levendigs valt
natuurlijk zeer op en waar ook de
Overige illuminatie in de nationale
kleuren op aantrekkelijke manier is
uitgevoerd zal het geheel ongetw/.'feld
een prachtige bijdrage vormen iot de
feêstklëedij," waarin onze stad gesto
ken wordt.
Velen zullen als de fêestweek er is al die
illuminaties alleen van den buitenkant be
wónderen en er verder aan voorbij gaan, en
dat is logisch want daarvoor is het' feest. Maar
toch men zal goed doen hij dit schild voor de
Centrale Werkplaats van jeugdige Werkloozen
stil te blijven staan en zich te realiseeren
welke de keerzijde van deze flonkerende me
daille is. Deze keerzijde vormt dit keer echter
geen tegenstelling tot den voorkant maar is
er geheel in harmonie mee.
Eigenlijk zouden we kunnen zeggen
dat het schitterende, schild aan den
voorkant 't symbool is van den onge
twijfeld ook schoonen arbeid, waar
van we de bewijzen aan den achter
kant opmerken. Daar zien we nl. de
ingenieuze manier, waarop 270 lamp
jes met 1080 contactj es bevestigd en
met 168 draadjes verbonden zijn met
het toestel, dat den toevoer van de
electriciteit en de juiste distributie er
van verzorgt.
Al dit werk werd nl. verricht door
de Jeugdige Werkloozen die onder lei
ding van den heer T. H. Faber in de
Centrale Werkplaats aan de Spaarn-
wouderstraat arbeiden.
Het werkstuk is een resultaat van de afdee-
lingen electriciteit, bankwerkerij en schilder
werk. Het ontwerp is van den heer T. H. Fa-
toer zelf en de teekening werd vervaardigd
door den heer J. van Lemel, den leider van de
afdeeling electriciteit, welke de mechaniek
van het schild construeerde. De bankwerkerij,
die onder leiding van den heer W. v. d. I-ïeyde
werkt, leverde de voetstukken etc. De schil
ders zorgden uiteraard voor de frissche tinten.
He timmerafdeeling trok het" geraamte op.
Alle onderdeelen van de mechaniek zooals ko
peren contacten, aansluit'klemmen. contact-
arrnen, asjes met tusschenfolokjes, snaar-
schijven werden door de jeugdige werkloozen
zelf vervaardigd. Zoo kwam door samenwer
king tusschen de verschillende afdeelingen
een keurig stuk werk tot stand.
De dienst van de centrale werkplaats res
sorteert onder den directeur van den werk-
loosheidsdienst in Haarlem, den heer J._ Vader.
De jeugdige werkloozen, die op de arbeids
beurs bij een bepaald vak ingeschreven staan,
kunnen hier gelegenheid vinden om hun tijd
De „mensckelijke kogel" met zijn
toestel neergestort
BUFFALO 24 Augustus. De bekende
Amerikaansche vlieger kapitein Frank
Hawks, die om zijn snelheidsprestaties ook
W®1 »de menschelijke kogel" werd genoemd, is
oisteravond in een ziekenhuis overleden ten
gevolge van brandwonden die hij bij het neer
storten van zijn vliegtuig had opgeloopen.
Hawks was ten oosten van Aurore tegen te
legraafdraden gevlogen. Zijn begeleider kreeg
eveneens zware verwondingen.
Hawks heeft in 1931 in Europa verscheiden
opmerkelijke vluchten gedaan, o.a vlucht
van LondenRome vice versa in een dag en
öe vlucht Parijs—LondenBerlijn—Parijs
waarbij hij in elke hoofdstad der) maaltijd van
oen dag gebruikte. Zijn record over den af-
ftand Los AngelesNew York, in 13 uur 27
minuten werd pas een dezer dagen door
,a "i gebroken. .(United Press),
VOOR DEN KANTONRECHTER
HAARLEM, Woensdag.
Over „lange" honden.
Cave Canem, zullen de konijnen, hazen en
de andere soorten wild, die de jachtvelden in
de omstreken van Haarlem bevolken, zeker
wel eens gedacht hebben, toen ze plotseling in
het felle licht van een lichtbak stonden en zich
bedreigd zagen door een „lange" hond. Want
„lange" honden worden tegenwoordig door
verscheidene stroopers gebruikt om in den
nacht een dikwijls niet onaanzienlijke wild-
buit te verschalken.
Wat men precies onder een „lange" hond
moet verstaan?
Wel dat is hedenmorgen uitvoerig uiteen
gezet door een Haarlemschen hoofdagent
rechercheur, die als deskundige optrad in een
zaak tegen een 23-jarigen strooper uit
IJmuiden.
Vroeger verstond men onder ,;-.ange" hon
den (deze term is de officieele aanduiding in
de jachtwet) de „whippets". Nu was de hond
van den verdachte een kruising van een ge
kruiste Duitsche herder met een whippet,
waarbij de bouw en de kleur van den herder
domineerden. Het kynologisch college dooi
den deskundige gegeven werd met talrijke
foto's verduidelijkt. De kantonrechter bekeek
ze met aandacht en liet zich nog eens haar
fijn uitleggen welke voordeelen deze bastaard
hond biedt. Deze voordeelen zijn namelijk vele.
U moet weten dat een whippet alleen op het
„gezicht" loopt en een herder alleen op den
„reuk".
Nu beweert men wel dat kinderen dikwijls
alleen de slechte eigenschappen overerven en
niet de goede. Maar dat gaat in dit geval toch
niet op.
De gekruiste hond loopt namelijk èn op het
gezicht èn op de reuk, wat voor de konijnen
niet, maar voor de strocmers wel prettig is.
De ambtenaar van het O. M. onthulde in
zijn requisitoir dat de stroopers er tegenwoor
dig vaak met auto's op uit gaan. De koplam
pen fungeeren dan als lichtbakken en alles
wat in het helle schijnsel der verblindende
lampen komt (wat zullen de konijnen en
hazen blij zijn met de bepalingen van de
nieuwe wegenverkeerswet over verblindend
licht!) wordt door de „lange" honden ge
kraakt, zooals de ambtenaar het uitdrukte.
Dit is de eerste verdachte, die voor deze
overtreding terecht staat, vervolgde de amb
tenaar, maar er zullen spoedig wel meerderen
volgen. De wildstand wordt danig ondermijnd
en hieraan moet een einde komen. Sommige
stroopers ontzien zich niet om zelfs nesten
met eieren van fazanten of ander gevogelte
leeg te halen. Volgens de jachtwet moesten
ook de jachtmiddelen vernietigd worden en
dus zou de in beslag genomen hond moeten
worden afgemaakt. Misschien dat er echter
een methode bestaat, om hem weer van een
„lange" hond tot een gewone hond te maken.
De eisch luidde tenslotte f25.of 25 dagen
en de veroordeeling was conform.
Het vonnis behelsde tevens dat de hond ver
nietigd zou moeten worden, wat jammer is
van het dier, dat naar de beschrijvingen te
hooren een pracht-exemplaar van een „lange"
hond moet zijn. En wat kan het beest er aan
doen dat zijn vader een gekruiste Duitsche
herder en zijn moeder een whippet was? Ge
lukkig heeft de ambtenaar de dierenliefheb
ber nog een riem onder het hart gestoken
door te zeggen dat er over deze kwestie mis
schien nog overleg gepleegd zal worden met
andere justïtieele autoriteiten.
Zoodat alle hoop nog niet verloren is.
Al zal de „lange" hond dan misschien verder
als hond „tout court" zijn levensbaan moeten
slijten
dit is de andere kant. Hier krijgen we een beeld van het verrichte werk.
Duidelijk zien we ook hier den vorm van de kroon en de letter W. Het wiel op
den voorgrond zorgt al draaiende ervoor dat de lampjes, voorop op het schild
rondom aangebracht, overeenkomstig circuleeren, zoodat het 't effect krijgt
van een tollende verlichte slang.
door F. VAN AMSTEL.
e aten bij mijn vriend Kristiaan
Krul, wien 't de laatste jaren naar
den vleeze schijnt te gaan. Zijn
vrouw moet een slordige duit ge-
erfd hebben, wat me voor Kristiaan ver
heugt, want indertijd was Job, bij hem ver
geleken, een welgesteld man.
We zaten dus aan tafel en juist toen el
even een kleine pauze in het gesprek was be
gon de pendule, zoo'n eikenhouten klok, die
men „Queen Anne" noemt, te spelen en door
dien mooien klank getroffen zei ik: „Je hebt
daar toch maar een prachtige klok, amice".
Hij knikte, maar zijn linker mondhoek ging
omlaag, als herinnerde mijn opmerking hem
aan iets. Inderdaad begon hij er over, toen
we na het eten op zijn kamer zaten.
„Je sprak zoo over die kiok, hè? Die Queen
Anne op de schoorsteen beneden. Ja, dat is
nou alweer veertien jaar geleden dat ik dat
grapje aan de hand had. Heb je wel eens
geldgebrek gehad?"
Ik gromde toestemmend.
„Lk ook. Zal je vertellen. Der zit een tra
gedie aan die klok vast. Zou je niet zeggen.
Maar als dat slagwerk begint dan denk ik
er nog dikwijls aan, hoe ik 't ding wel in een
hoek heb willen trappen.
't Ging tegen m'n trouwen, een paar weken
vóór de receptie, 'n Tijd van groote en kleine
veranderingen in je leven. Je hunkert naar
't nieuws en betreurt het dat je veel dat je
lief was moet laten schieten. Zoo had ik mijn
kaartavondjes. Jaren lang waren we iederen
Woensdag op mijn kamer met zijn vieren bij
elkaar gekomen. Jan Knop en Kees Kip
dien je ook wel kent en. Anton Verbruggen.
Nu, die kaartavondj es, waar door de bank
meer gepraat dan gekaart werd, zou ik er
aan geven. Als aanstaand jong echtgenoot
meende ik, dat het geen pas gaf iedere week
een avond voor mezelf te reserveeren en ik
vertelde het aan de vrienden, die me schijn
heilig gelijk gaven.
Mijn trouwen kwam ter sprake. Ook he'
.;adeau, dat ik van de club zou krijgen. Arme
halzen! Ik wist, dat ze er even berooid aan
toe waren als ik, maar de vrienden en ken
nissen wisten van ons college. Ze konden er
niet af.
Ik nam dus ongedwongen deel aan de
discussie over hun present, opperde zelfs een
plan, dat zonder reserve werd aanvaard.
Kees had er over gesproken, dat ze me graag
een klok hadden gegeven, zoo'n Queen Arme.
hè? Maar pecunia causaNiks, jongens.
troostte ik: dat komt recht. We gaan kalm
naar Ebmeyer in de Haltestraat. Die ver
koopt -op afbetaling. Ik doe zelf ook mee.
Samen uit, samen thuis. Daar koopen we
een klok en betalen die met vier gulden in
de week een gulden de man af.
Overleggendelibereerenom kort te
gaan, we bezochten Ebmeyer, en er werd een
contract opgemaakt, dat ik als eerste teeken-
de, waarna we een mooie Queen Anne uit
zochten. Zestig gulden. Vijftien weken
't was verheffend, de trots te zien, waarmee
m'n drie vrienden op mijn receptie versche
nen. Dé klok was er ook. In een andere
kamer, waar ze werd bekeken en geroemd en
Jan en Kees èn Anton hoorden met berusting
de lofspraak aan van mijn schoonvader. Je
weet, dat het destijds maar heelemaal met
boterde tusschen m'n schoonvader en mij?
Hij zat er zelf warm bij en beschouwde het
huwelijk van zijn dochter als een halve
mésalliance. Daarom stak het hem een
beetje, dat mijn vrienden met zoo'n cadeau
waren gekomen. Verveel ik je?"
„Ga door", zeide ik.
„Wel, dat ging ln -'t eerst goed. Er werd be
hoorlijk afbetaald. Maar toen er nog een gul
den of twintig openstond begon het getreu
zel. Kees Kip z'n zuster moest naar een sana
torium, zoodat die geld noodig had en Ver
bruggen ging verhuizen en had de heele
klok vergeten. Trouw kwam iedere week de
kwitantie, maar even trouw werd de kwi
tantieman door mijn vrouw- afgepoeierd met
een sigaar, een dubbeltje op ef kop koffie.
De verstandhouding met mijn schoonvader
verbeterde er intusschen niet op. We konden
rikander nu eenmaal: niet zetten en toen hij
eens mijn vrouw een standje probeerde te
geven en ik hem daarover onderhield, deed
hij nog veel ijskouder en uit de hoogte en ging
•veg om voorloopig niet terug te komen.
Maar wie wel terug kwam was de kwi-
nantielooper, of eigenlijk een. die tot dusver
log nooit bij ons was geweest. Ik liep tegen
hem op, toen ik op- een kwaden dag tusschen
den middag thuis kwam. Hij stond in de vesti
bule met mijn vrouw te onderhandelen en
De Haarlemmer Gatsonides behaalde
LuikRome
Vreeselijk einde van vier
gevangenen.
Door onmenschelijke strafoefening om het
leven gekomen.
PHILADELPHIA, 24 Augustus. (Reu-
ter-A.N.P.) De „Philadelphia Re
cord" bericht, dat de lijkschouwer
Hersch heeft medegedeeld, dat de vier
gevangenen, die gisteren dood in hun
cel zijn gevonden, om het leven.zijn
gekomen doordat stoom was geblazen
in de luchtdichte cellen op last van
een der gevangenis-autoriteiten. De
lijkschouwer heeft verder verklaard,
dat spoedig arrestaties moeten volgen.
De „Philadelphia Record" berichtverder,
dat idle man, die de stoomkraan open gedraaid
heeft, gearresteerd is, doch wie opdracht
hiertoe heeft gegeven is nog niet bekend.
De dooden maakten deel uit van een groep
van 25 gevangenen, die in de strafcellen waren
opgesloten om een z.g. stoomstraf te onder
gaan. Tengevolge van de stoom werden de
mannen bewusteloos en een voor een werden
-zij naar buiten gedragen en in het gras ge
legd voor de strafcellen. Een assistent van den
procureur van het district heeft medegedeeld,
dat men de menschen hier geruimen tijd heeft
laten liggen.
Bij de autopsie is gebleken, dat de dood van
de vier slachtoffers is veroorzaakt door ver
stikking.
United Press weet nog te melden, dat de
strafcellen, waarin de thans overledenen en
de twee overlevenden met drie bij- elkaar waren
opgesloten, een afmeting van 2V2 bij I.V2 meter
hadden. „Nauwelijks groot genoeg voor één
man, laat staan voor drie", aldus de coroner.
Bedden bevonden zich niet in de cellen.
Het verder onderzoek is uitgesteld tot 31
Augustus. Nog blijven de bijzonderheden over
het oproer in de gevangenis een mysterie. Hoe
hevig het oproer" Was," heeft men zelfs buiten
de muren kunnen hooren, waar het tumult en
het geschreeuw der muiters doordrong.
De lijkschouwer deelde mede, dat de slacht
offers veel eerder gestorven moeten zijn dan
officieel werd erkend, Toen hij geroepen werd,
was de verstijving al ingetreden.
Geschil om een Spaansch schip.
Het vaartuig vanmorgen Vlissingen
binnengebracht.
VLISSINGEN, 24 Augustus. Het Spaan-
sche stoomschip „Garbi", dat van 17 Februari
1937 af te Antwerpen onder arrest heeft ge
legen, is vannacht te Vlissingen binnenge
bracht en door de oorspronkelijke eigenaars te
Cadiz onder arrest gesteld, om hun rechten te
doen gelden tegen de Spaansche regeering, die
de tegenwoordige eigenares is.
zoodra hij me zag had hij me bij een knoop
van mijn jas.
„Ik moet u", zei hij, „namens meneer Eb
meyer een kwitantie van twintig gulden over
handigen en als u mij niet betaalt dan heb ik
hier" hij wees op een koffertje „een
roode pet bij me en ik blijf een half uur voor
uw huis staan".
Of ik 't land hadga maar na! ïn de
huiskamer hield ik krijgsraad met Mies, m'n
vrouw, 't Was een slechte datum voor finan-
cieele krijgsraden, namelijk 29 Augustus. Mies
had nog zeventig cent en een gescheurd
vierduitstuk en ik bracht het tot drie en vijf
tig centen. We legden een gul-den bij elkaar
en toen opende ik de onderhandelingen met
den roode-pettenman. 1-Iij bleek iets voor den
gulden te voelen, accepteerde de dubbeltjes
en de kwartjes, kwam binnen en joeg bij zijn
tweeden kop koffie den brand in mijn laatste
sigaar. Toen vertrok hij om zijn baas te ver
tellenwat, kon ons minder schelen.
Maar we waren angstig geworden en twee
dagen later werd twintig gulden van m'n
salaris afgehouden en in de linnenkast in
een laatje apart gelegd voor den eerstvol-
genden keer dat de kwitantie weer zou ko
men. Maar.,., 't ding kwam niet meer.
Vreemd genoeg. Had Ebmeyer me afgeschre
ven en stond, ik voortaan als wanbetaler te
boek?
Juist zat ik daar op een avond over te
piekeren en was tot het besluit gekomen dat
ik het geld in vredesnaam maar zou brengen,
nu 't plotseling niet gehaald werd toen Kees
Kip en Jan Knop bij me kwamen oploopen.
Ik had ze in lang niet gezien en toen heel
toevallig Verbruggen ook verscheen, was het
„vierde van klaveraas" zooals mijn vrouw ons
noemde, compleet.
We wisselden alle mogelijke nieuwtjes uit
en ik wou juist over de interessante ge
schiedenis van de roode pet beginnen, toen
er een brief in de bus werd gegooid.
Ik haalde hem er zelf uit en herkende
het keurige schrift van Mies' vader. In de
enveloppe zaten twee toegevouwen velletjes,
't Eene was. de betaalde kwitantie. En op
het andere stonden maar een paar woorden.
Met hoogachting. Anders niet. Ebmeyer had
de kwitantie naar mijn schoonvader gestuurd
Verslagen, op van schaamte, ging ik naar bin
nen. -
„Het doet je altijd goed", zei Kees Kip
juist, „als je weer eens'bekende gezichten
terugziet!".
Barendregt een fraai succes in de
iik-rit.
AUTOMOBILISME.
Barendregt en Gatsonides
gehuldigd.
Eervolle tweede plaats in den zwaren
wedstrijd LuikRomeLuik.
De twee prijswinnaars van den wedstrijd
LuikRomeLuik, de heeren Barendregt en
Gatsonides zijn vandaag te Amsterdam te
ruggekeerd, waar zij door de directie van de
Fordfabriek zijn gehuldigd voor hun fraaie
prestatie in dezen zeer zwaren rit. Naar men
weet is deze LuikRomeLuik-rit Woensdag
avond 17 Augustus aangevangen en eerst Zon
dagavond jl. kwamen de deelnemers aan het
eindpunt, na de 4550 K.M. in een étappe te
hebben afgelegd met een gemiddelde snelheid
van 50 K.M. per uur. Negentig uur zijn de rij
ders onderweg geweest door België, Frankrijk,
Italië en Duitsehland. De zware Fransche
Alpen, de Dolomieten en de Oostenrijksche
Alpen er bij inbegrepen.
Aan dezen rit namen dit jaar 56 equipes
deel en slechts zeventien arriveerden weer aan
de finish, wel een bewijs, hoe buitengewoon
moeilijk deze rit is. Van de vier Nederlandsche
equipes brachten Barendregt en Gatsonides
het er het beste af: met een normale Ford
V-8 bezetten zij in de algemeene rangschik
king de tweede plaats, achter de Belgen Tra
venster-Brejrre, die met een speciale Bugattl
aan den rit deelnamen. Met deze prestatie
wonnen onze landgenooten de Coupe du Royal
Motor Union voor gesloten koetswerken, als
mede den speclalen prijs van de K.N.A.C.
De heeren Barendregt en Gatsonides vertel
den ons, dat de rit zeer zwaar was geweest,
hetgeen ook wel uit het groote aantal uit
vallers blijkt. Bij de Fransche grens had men
spijkers o.p den weg gestrooid en vele deelne
mers strandden hier met lekke banden.
De strafpunten hebben de beide Nederland
sche rijders opgeloopen bij de controle in de
-buurt van Ponte di Legnio. Daar schoot de
wagen nl. tegen een hoop steenen op, wadr-
door een -der banden beschadigd werd. Het ge
volg was een lekke band. Zij moesten, omdat
er geen tijd meer was van band te verwisselen,
op de velg zoo silel mogelijk naar de 2 K.M.
verder gelegen controle rijden, waar men tien.
minuten te laat aankwam, hetgeen de straf
punten tot gevolg had.
ROEIEN.
Elf landen nemen deel aan de
Europeesche roeikampioen-
schappen.
De inschrijving voor deelneming aan de
Europeesche roeikampioenschappen op 2, 3 en
4 September a.s. te Milaan is gesloten. Het
organisatie-comité dezer kampioenschappen
heeft van het secretariaat van den internatio
nalen roeibond (F.I.S.A.) de lijst ontvangen.
Elf landen hebben ingeschreven, n.l. België,
Denemarken, Duitsehland, Frankrijk, Honga
rije, Italië, Nederland, Polen, Zwitserland,
Tsjecho Slowakije en Joego Slavië.
In totaal zullen 44 ploegen met 148 roeiers
aan den start verschijnen. Op de verschillen
de nummers zullen uitkomen: zeven skiffs,
zeven double sculls, vijf tweeën zonder stuur
man, negen tweeën met stuurman, zes vieren
met stuurman, zes vieren zonder stuurman en
vier achten.
„Italië op den verkeerden weg".
LISSABON 24 Augustus (Reuter). De ge-
heele Portugeesche pers, doch in het bijzon
der de katholieke, levert critiek op de hou
ding van Italië ten aanzien van het rassen
vraagstuk. De directeur van „A Voz" een van
de oudste en meest vooraanstaande journa
listen van Portugal, Conselheiro Fernado de
Souza, heeft in een hoofdartikel geschreven,
dat Italië op den verkeerden weg is.
FA ILLISSEMENTEN.
Op 23 Augustus 1938, zijn door de Arron-
dissements-Rechtbank te Haarlem de vol
gende faillissementen uitgesproken
1. Leo Luyten, zonder beroep, wonende te
Haarlem, Brouwersstraat 19.
Curator Mr. Silvain Groen.
2. A. B. Kres, brood- en banketbakker, wo
nende te Santpoort, Kerkerinklaan 44.
Curator Mi'. G. E, Mellema.
3. R. M. G. Drommel, tommerman, wonende
te Zandvoort, Brugstraat 24.
Curator Mr. W. de Rijke.
Rechter-Commissaris in deze faillissemen
ten Mi\ L. Vliegenthart te Haarlem.
Opgeheven wegens gebrek aan actief werd
het faillissement van:
W. Heesterman, rijwielhandelaar, wonende
te Aalsmeer, Luwte 37.
Curator Mr, B. Slingenberg.
Geëindigd zijn door het verbindend worden
der uitdeelingslijst de faillissementen van:
1. J. Verheyden, landbouwer-fabrieksar
beider, wonende te Assendelft, Mauerna 1089;
Curator Mr. Dr. A. F. H. Schreurs.
2. P. J. Schellevis, wonende te Beverwijik,
ar cissen weg 19a.
Curator Mr. J. H. C. Slotemaker.
3. S. P. Schellevis, wonende te Beverwijk,
Populierenlaan 77.
Curator Mr. J. H. C. Slotemaker.
4. H. R. Koetser, wonende te Huizen (NJEL),
destijds te Aerdenhout.
Curator Mr. F. Braakman
