Londen zal naar verzoening
blijven streven.
Het nieuwe plan van Praag
Thijs IJs knapt het weer op!
Verdeeling van
Tsjecho-Slowakije in Gouwen
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1938
Het Tsjecho-Slowaaksche probleem.
Oplossing van twee voorwaarden afhankelijk.
Sandler over den internationalen
toestand.
Na de Dinsdag gehouden zitting
van het Britsche kabinet is een com
muniqué uitgegeven, waarin wordt
medegedeeld, dat de aanwezige mi
nisters zich volledig aceoord hebben
verklaard met de reeds ondernomen
actie en met de in de toekomst te vol
gen politiek.
Deze politiek, zoo meldt Reuter,
bestaat naar men gelooft, uit een ver
der streven naar verzoening, gepaard
gaande met waakzaamheid ten aan
zien van een eventueele plotselinge
verergering van den toestand.
De kabinetszitting werd bijgewoond
door den Britschen gezant te Ber
lijn, Sir Neville Henderson.
Georges Bonnet.
In welingelichte kringen te Londen is men
van meening dat de Britsche regeering alle
pogingen in het werk wil stellen om het Tsje
chische probleem op vreedzame wijze op te
lossen, terwijl in Tsjecho-Slowakije zelf
Runciman zijn best doet bemiddelend naar
beide zijden op te treden.
Na de rede van Sir John Simon, Zater
dag jd., en het communiqué van. Dinsdag,
zal de Britsche regeering geen verdere ver
klaringen afleggen, zoolang er een kans be
staat op een regeling.
De Britsche regeering hoopt en
gelooft, dat deze kans nog bestaat.
Deze kans hangt evenwel in de eerste
plaats af van de concessies, welke de
Tsjechische regeering wil doen en in
de tweede plaats van den invloed,
welke van builen af op de Sudeten-
Duïtschers wordt uitgeoefend en van
de wijze, waarop de Sudeten-Duit-
schers de Tsjechische voorstellen
ontvangen.
Hankau's verdedigingslinie houdt
nog stand.
Wel schijnt de Japansche opmarsch
ernstige Chineesche verliezen
veroorzaakt te hebben.
Luchtaanval op Kingsjan voornamelijk op
Tsjang Kai Sjek gemunt.
SJANGHAI, 31 Augustus. De Janners heb
ben op de verdedigingswerken van Hankau en
met name op Kingsjan, een grooten en vernie
lenden aanval gedaan, die echter blijkbaar
voornamelijk gericht was op het, leven van
Tsjang Kai Sjek. Het gerucht heeft zich ver
spreid, dat Tsjang Kai Sjek zich op het oogen-
blik, dat deze aanval, waaraan 50 machines
deelnamen, plaats vond, in een militaire con
ferentie bevond in Kingsjan. De schade welke
werd aangericht, was onbeschrijfelijk, en het
aantal slachtoffers bedraagt, gelijk reeds eer
der gemeld is, meer dan liOOO. Er is echter ver
der niets over bekend geworden, of Tsjang Kai
Sjek zich onder de gewonden bevindt.
Volgens deze laatste berichten is de aanval
echter gestuit op een onverwachten tegen
stand, die wel bewezen heeft, dat ook het
noordwestelijk deel van Hankau's verdedi
gingslinie niet onbeschermd ligt.
Omtrent het groote offensief, dat
volgens de Japanners van vier fron
ten uit wordt ingezet, vernemen wij
van de Japanners, dat dit een groot
succes mag heeten en dat thans reeds
de Chineesche linies op bezwijken
staan.
Min of meer wordt dit bevestigd door ver
klaringen van Chineesche zijde, die tevoren
reeds waren afgelegd en volgens welke op
verschillende fronten zware verliezen geleden
zijn, wat toegeschreven wordt aan het feit, dat
de Japanners bij herhaling gifgas gebruiken.
Wat deze beschuldiging betreft, de Japanners
beweren integendeel, dat juist de Chineezen
deze wijze van oorlogvoeren hebben aanvaard
en wel in nog ernstiger mate: zij zouden ziek
tekiemen verspreiden, met name bij Sjanghai,
Nanking, Taijoean, Tsjiefoe, Tslnan en
Tientsin, ten gevolge waarvan in die streken
de cholera ernstigen omvang heeft aange
nomen.
Ook de verdediging in Anwei schijnt het niet
te kunnen houden." De Japanners zouden
reeds 20 mijl voorbij Hwosjan gerukt zijn (ten
noordoosten van Hankau) en aan den voet
van den Tapeh-bergketen staan. Onzekerheid
bestaat omtrent de situatie bij Hwangmei,
waar de Japanners volgens hun zeggen reeds
tien mijl westelijk dier stad zouden staan, ter
wijl de Chineezen berichten, dat de verwoede
gevechten in de stad zelf de Japanners tot
terugtrekken van hun vooruitgeschoven troe
pen genoopt zouden hebben.
Het „nevenoffensief" tegen Nantsjang
schijnt den Japanners voorloopig nog niet zoo
veel succes gebracht te hebben. Met name bij
Joeitsjang zouden de Japanners op onverzet-
telijken tegenstand gestuit zijn. (United Press)
Men wil in Londen de ernst van de beslui
ten van beide partijen noch 'kleiner doen
schijnen, noch overdrijven. Men acht het
evenwel misdadig en dwaas aldus de op
vatting in deze kringen de spanning te
vergrooten. Men verwacht te Londen, dat de
regeering te Praag alles zal doen wat in haar
macht is om incidenten te voorkomen en
onpartijdig zal ingrijpen in eventueele in
cidenten.
Chamberlain is gisteravond naar Schotland
vertrokken, waar hij den koning verslag zal
uitbrengen over den internationalen toestand
en over de gehouden kabinetszitting.
Chamberlain zal in contact blijven met
Downingstreet en het Foreign Office. Men
gelooft niet dat hij lang uit Londen zal weg
blijven. De leden van het kabinet hebben op
dracht er op voorbereid te zijn, dat zij naar
Londen kunnen worden ontboden voor een
nieuwen kabinetsraad, indien dat noodig
mocht zijn.
De Amerikaansche ambassadeur Kennedy
heeft gistermiddag een bezoek aan Cham
berlain gebracht.
Bij dit onderhoud was ook Henderson tegen
woordig.
Liberalen zijn het eens met Simon's rede.
Sir Archibald Sinclair, de leider de parle-
mentsgroep van de Liberale Partij in het
Britsche Lagerhuis, heeft te Caithness een
redevoering gehouden, waarin hij ook ge
sproken heeft over de door Sir John Simon
afgelegde verklaring.
Sir Archibald zeide, dat de Britsche re
geering, door bij monde van haar minister
van financiën een waarschuwing te laten hoo-
ren, het geheele land achter zich heeft.
Het zou goed zijn, aldus spreker, indien de
genen, wien het aangaat, zich er van bewust
zouden zijn, dat indien zij zouden aansturen
op een dergelijke oplossing, zij niet zouden
behoeven te rekenen op eenige verdeeldheid
in de Britsche openbare meening, doch dat zij
tegenover een aaneengesloten natie zouden
komen te staan.
Sudeten Duitsclie afgevaardigden
bij Benesj.
Nieuwe ïndeelingsplan der regeering op het
Zwitsersche principe gebaseerd.
De president van Tsjecho Slowakije, Benesj.
heeft gisteren een onderhoud gehad met de
Sudeten Duitschers Kunt en Sebekowsky.
Over deze besprekingen wordt een diep stil
zwijgen bewaard, doch het is blijkbaar het be
gin van een nieuw contact, dat wellicht een
keerpunt in de ontwikkeling zal zijn. Het on
derhoud tusschen Benesj en Henlein is uitge
steld.
Men acht het te Praag mogelijk, dat Benesj
er de voorkeur aan heeft gegeven Kundt te
ontvangen, daar Henlein nooit de eed van
trouw heeft afgelegd.
Het verluidt voorts, dat de regeering
een plan uitwerkt, gebaseerd op de
Zwitsersche grondwet en het stelsel
van kantons, zooals Zwitserland dat
kent.
Bevestiging van dit bericht scheen verkregen
door de omstandigheid, dat Ashton G. Watkin
Maandag eenige uren op de Zwitsersche lega
tie heeft vertoefd.
Van betrouwbare zijde werd aan
United Press verzekerd, dat de par
tij der Sudeten Duitschers besloten
heeft den nieuwen grondslag voor on
derhandelingen, die de regeering had
voorgesteld, af te wijzen en in plaats
daarvan territoriaal zelfbestuur, naar
het Iersche voorbeeld, te elschen.
Volgens dezelfde bron zou dit besluit reeds
door Kundt aan Benesj zijn medegedeeld.
Het schijnt, dat dit nieuwe besluit der Su
deten Duitsche partij geenszins in overeen
stemming is met wat de Engelsche bemidde
laar Lord Runciman als wenschelijk be
schouwt. Deze zou dan ook alles doen om de
S.DP. tot andere gedachten te brengen.
Kleine staten zouden na de oplossing der
Europeesche kwestie actie voor bewapenings
vermindering kunnen voeren.
Het is een donkere en benauwende herfst,
welken wij nu tegemoet gaan, zei de Zweed-
sche minister Sandler Zondag in een rede over
den internationalen toestand, welke hij te
Mattmar, een klein plaatsje in Jamtland,
hield voor een schare inwoners en enkele
vreemdelingen, die daar evenals hij in het
breede dal van de Indalsalv van het schoone
herfstweer genieten en in de reine, lichte
berglucht krachten opdoen voor het donkere
jaargetijde, aldus lezen wij in de N. R. Crt.
Sandler legde vooral nadruk op het gevaar,
dat de gedachte een preventieven oorlog te
beginnen, ingang vindt bij hen, die over het
lot van Europa beslissen, èen gevaar, dat nog
vergroot wordt door het fantastisch opge
voerde tempo, waarin de groote mogendheden
bewapenen.
Voor de buitenlandsche politiek van Zwe
den zal, aldus Sandler, een internationaal
streven naar vermindering der bewapening
altijd een aangelegenheid van de eerste orde
zijn, maar de tegenwoordige toestand noodïgt
niet tot een actie in die richting uit. Wel zou
de belangstelling van de kleine staten voor
vermindering van bewapening eenïgen in
vloed ten goede kunnen hebben, wanneer te
gen het einde van dit jaar geconstateerd zou
kunnen worden, dat er een werkelijke ont
spanning was ingetreden, doordat een of meer
van de ernstige crisisaanleidingen door een
oplossing, waartoe de groote mogendheden
van Europa hadden samengewerkt, waren ge
ëlimineerd.
Het gevaar van een „kruistocht
mentaliteit".
Wat het oorlogsgevaar betreft wilde Sandler
als belangrijke factoren menschelijk onver
stand, menschelijke kwaadwilligheid en men-
schelijke eerzucht noemen. Het gevaar, dat
voortspruit uit een radicaal verschillende
waardeering van wat tot nu toe aan interna
tionale rechtsorde is opgebouwd, uit te groot
vertrouwen in de afschrikwekkende kracht
van de eigen machtsmiddelen, uit de opvoe
ding van het volk tot een naïef zichzelf-
beschouwen als het uitverkorene, welks wil
het hoogste recht is, dat gevaar wordt nog
aanmerkelijk verscherpt, wanneer heel het
geweldige staatsapparaat in dienst van de
ideologische tegenstellingen wordt gesteld.
Het kan niet ontkend worden, dat de tempe
ratuur gevaarlijk dicht het punt van overver
hitting nadert, wanneer met de tegenwoordi-
middelen tot propaganda en massa-sug
gestie de kruistocht-mentaliteit bewust wordt
aangekweekt. Dat het gevaar hier van twee
zijden dreigt mag in de democratische landen
niet vergeten worden.
Sprekende over het Sudeten Duitsche vraag
stuk zeide spreker dat het niet geëigend is,
de spanning te doen verminderen, dat de
Engelsche bemiddelingsactie, die nu in haar
beslissende stadium komt, geaccompagneerd
wordt door de allergrootste militaire krachts
ontplooiing. die Europa sedert den wereld
oorlog heeft beleefd, door het onder de wa
penen roepen van geweldige aantallen reser
visten in Duitschland en van een halve lich
ting extra in Sowjet-Rusland, door de koorts
achtige versterkingswerkzaamheden aan de
Duitsch-Fransche grens en het onder hoogen
druk forceeren van de bewapening in Frank
rijk en Engeland.
Hoopgevende verschijnselen.
Maar in het beeld van de politieke gebeur
tenissen zag Sandler toch ook lichtere tinten.
Het feit, dat men een reeks van de demili-
tarlsatiebepalingen van de vredesverdragen,
waardoor de souvereiniteit der overwonnen
staten verlaagd werd, heeft laten vervallen,
toont, dat er behalve het met de voeten tre
den van tractaatbepalingen nog een andere
uitweg is om veranderingen in den bestaan-
den toestand te krijgen. Men lean moeilijk
meer betoogen dat er voor Duitschland geen
andere weg open stond dan die, welken het
heerschende regime gekozen heeft. Maar
wanneer men nu bijvoorbeeld in de Fransche
pers uitingen van groote tevredenheid tegen
komt dat deze eens als kostbare kleinoodiën
bewaakte bepalingen door vreedzaam onder
handelen opgeheven zijn, kan men niet na
laten zich af te vragen of men de vrees voor
een herziening van de vredesverdragen niet
eerder had kunnen laten varen, zoodat arti
kel 19 van het handvest toegepast was ge
worden op die wijze, waarop door niet bij den
wereldoorlog betrokken staten herhaaldelijk
aangedrongen is? Zou het dan, aldus Sandler,
met den toestand in Europa niet ettelijke gra
den beter gesteld zijn geweest dan het nu is?
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
Nou zeg ik maar zoo, Dickie, dat je toch nooit kunt weten, wat
voor rare menschen er in dat huis wonen, merkte Snorretje op,
terwijl ze steeds meer het kleine lichtje naderden.
Hoe weet jij, dat het een huis is? vroeg Dickie.
Wat zou het anders moeten zijn? Zeker een lichtende boom of
zooiets! grinnikte Snorretje, terwijl hij spiedend om zich heen
keek. Dickie, eigenlijk zijn we erg dom, want oom Mopperniet
heeft natuurlijk alweer iedereen gealarmeerd om ons te gaan zoe
ken. Hij snapt natuurlijk niet, waar wij ons verstopt hebben.
Ik ben er niet zoo bang voor. Hij zal wel begrijpen, dat we van
zelf weer naar huis komen. Hij zal zelf ook wel terug gaan.
De twee vrienden liepen vroolijk pratend naast elkaar voort.
Hier, kijk, het is zoowaar een kasteel! riep Snorretje opeens
verbaasd uit. En een groot kasteel ook!
Verwezenlijking niet mogelijk
zonder wijziging van
het programma
van Henlein
(Van een bij zonderen correspondent).
ONGETWIJFELD: de internationale
toestand is verscherpt. Maar sinds
maanden aan spanning gewend
en wie is zich hier niet bewust, dat er een
strijd om de sterkste zenuwen wordt uitge
vochten? heeft men toch niet het gevoel,
dat de toestand daarmee ook slechter is ge
worden. Eerder is het tegendeel het geval.
Want dat de toestand is verscherpt beduidt,
dat men uit de periode van afwachten, van
dreigementen en diplomatieke gedachtenwis-
seling, in het stadium der beslissing is geko
men. Dat er een hoogtepunt is bereikt en
dat er een wending moet komen hetzij ten
goede, dan wel ten kwade. En daar men zich
verder bewust is, op den aanstaanden „kri
tieken September" goed voorbereid te zijn, is
deze zekerheid al eenigszins een opluch
ting.
In dit stadium der beslissing en daarin ook
volkomen passend omdat het de uiterste grens
is, waartoe zij wil en kan .gaan, is de Tsecho-
Slowaaksche regeering voornemens een nieuw
plan voor een schikking met de Sudeten
Duitschers aan te bieden. Men kan veilig
aannemen, dat dit plan, hetwelk de reor
ganisatie van het openbaar bestuur voorziet,
deel uitmaakte van de diplomatieke bagage
van Runciman's medewerker Watkin, toen
deze naar Londen vloog. Dit plan en nog iets:
de mededeeling, dat de regeering te Praag
inzag, dat de Duitsche en de Tsjechische taal
moesten worden gelijkgesteld, zonder dat de
taalrechten gelijk totnogtoe, door locale,
ethnische grenzen zouden zijn beperkt.
Plan van 1919.
BIJ de reorganisatie van het open
baar bestuur wil men teruggaan
tot de indeeling, die men zich eigen
lijk al in 1919 had voorgesteld, doch
waartoe de tijd toen, blijkens de lot
gevallen van het project, nog niet
rijp was.
Begin 1900 werd een wet aangenomen, die
den nieuwen staat in 21 gouwen, zjoepi, ver
deelde, waarvan er twee, die respectievelijk
Karlsbad en Böhmisch Leipa tot centrum
hadden, een overwegend Duitsche meerder
heid bezaten. Deze gouwen werden de be-
stuurseenheid in tweede instantie en het
lichaam waardoor de gouw werd vertegen
woordigd, bezat bevoegdheid op sociaal, eco
nomisch en cultureel gebied, het kon bijzon
dere bepalingen uitvaardigen ten aanzien
van de tenuitvoerlegging der algemeen
geldende landswetten en eigen verordeningen
vaststellen. Tenslotte had de gouw een advi-
seerende stem in alle kwesties van openbaar
bestuur, voorzoover deze ook op haar betrek
king hadden. De landen of provincies verdwe
nen als bestuurseenheid en zouden een zuiver
aardrijkskundig begrip worden. Voor de be
hartiging der gemeenschappelijke belangen
van alle gouwen uit één land, was een „gouw-
vergadering" voorzien.
Doch deze wet is, zooals gezegd, nooit van
kracht geworden. De Slowaken en onder hen
de huidige minister-president Hodza in de
eerste plaats, waren er tegen: zij achtten een
dergelijk decentralisatie-plan met het oog
op de Hongaren onder hen, niet in het belan;
van de hechtheid van Slowakije. In Bohemen
weer, waren het een aantal kortzichtige Tsje
chische nationalisten, die geen eclatanter be
wijs van hun averechtsche vaderlandsliefde
meenden te gunnen geven, dan door handen
wringend het uiteenvallen van den nieuwen
staat aan te kondigen bij de gedachte, dat
de Duitschers in twee gouwen zelfbestuur
zouden krijgen. Deze chauvinisten die niet
inzagen, hoe voordeelig zij deze concessies
aan de Duitsche minderheid toen nog hadden
kunnen verkoopen, zijn door den tijd in het
ongelijk gesteld en het beste bewijs daarvoor
is, dat men thans op de gouw-indeeling terug
wil komen. In 1927 verklaarde de toenmalige
burgerlijke coalitie de gouw-wet definitief
voor vervallen; van kracht werd de tot op
heden bestaande indeeling in de drie Bo-
heemsche kroonlanden in het land Slowakije
en, afzonderlijk, het als autonoom gedachte
Karpathenland Het zelfbestuur dezer provin
cies in een fictie en hun landdag niet veel
anders dan een representatief lichaam l
bleven, want één derde der leden werd dooi
de regeering benoemd, en een stroever
bureaueratischer bestuursmachine dan die der
landen was wel nergens te vinden tenge
volge van haar omvang was zij van 'n spreek
woordelijke logheid geworden.
De moeilijkheden.
IN theorie nu ziet de instelling van gouwen
waarvan er ook nu weer twee of drie
Duitsch zouden zijn, er niet zoo moeilijk uit.
In werkelijkheid echter zal het veel minder
eenvoudig zijn. De geringste moeilijkheid zal
daarbij nog de noodzakelijkheid meebrengen,
om de minderheden in de gouwen zekere na
tionale waarborgen te geven, om den Duitsche
minoriteiten in de Tsjechische en den Tsje-
chischen in de Duitsche gouwen recht te laten
wedervaren.
Moeilijk echter zal het zijn, het gouwenbe
ginsel voor Slowakije aanvaardbaar te maken
daar het eigenlijk indruischt tegen de autono-
mische tendenzen, welke daar sterk voelbaar
zijn, doch weer een ander karakter dragen
dan het autonomistisch streven der Duitschers
De laatsten willen de zelfbeschikking inder
daad voor de Duitschers, die zij, gezamenlijk
als rechtspersoon beschouwd willen zien; den
Slowaken echter is het niet om de autonomie
der Slowaken, doch om die van het land Slo
wakije te doen. Dezen Slowaakschen wensch
had men tegemoet willen komen, door de be
voegdheid van den landdag te verruimen. De
instelling van gouwen haalt door dit plan een
streep. Van Tsjecho-Slowaaksch standpunt
beschouwd wordt hier dus inderdaad een
offer gebracht.
Iets anders en hiermee stellen wij ons
fictief op het Duitsche standpunt zal het
zijn, hoe men de grenzen van deze gouwen zal
trekken. Men zou zich kunnen voorstellen.
dat daarbij een zekere politieke geometrie
kon worden toegepast, die men bij analoge
gelegenheden ook elders wel beoefend. Toen
de dictatuur van 1929 in Joego-Slavië h
al tc hard te kwaad kreeg met de centrifn i
individueele en nationale tendenzen va
stammen, decentraliseerde zij het bes! de
door instelling van „baanderschappen"
van de politieke grenzen dwars door ethnft
gesloten gebieden der stammen heenliwi
Zooiets zeggen de aanhangers van HeinP'
zou men ook hier kunnen doen: doorn'
handig uitstippelen der gouw-grenzen o
riger la fortune" in dien zin, dat men'hJ"
voorbeeld uit één compacte Duitsche nJ
zetting een zoogenaamd Duitsch taaleiX
zou men kunnen nemen twee betrekke!-
onbeduidende minderheden maakte door
over twee gouwen te verdeelenZs
Een concessie van Henlein noodzakelijk
ITT, OOH hiermee Ioopen wij al od de
wikkeling der dingen vooruit. Imrner-
vóór men aan de debatten over de indeelino-
techniek toe is zal eersthet wonder moT
ten gebeuren, waarvan wij hierboven zeiden*
dat velen het noodig achtten, alvorens ii?'
aan de groene tafel zal kunnen plaats nempn
Dit wonder zal daarin hebben te bestaan d
Henlein afstand doet van den eisch, dat me»
het eerst over het beginsel der bestuursreor®»
nisatie eens wordt dat wil zeggen van den
eisch, dat men water met vuur mengt Want
zijn beginsel, vastgelegd in zijn programme
van Karslbad luidt: herbouwing van den staat
op grondslag van de volksgroepen en voor
deze laatste volkomen autonomie. De Duitsche
volksgroep wordt echter niet gevormd door
alle Duitschers, maar, volgens de Henlemis
tische opvatting, uitsluitend de aanhangers
der Sudeten-Duitsche Partij. Die „volksgroep
zou haar leven in haar woongebied dan in-
richten volgens de nationaal socialitischê
wereldbeschouwing een eisch, die in een
staat met democratische grondwet en demo
cratische bevolkingsmeerderheid natuurlijk
onaanvaardbaar is.
Ook na de waarschuwing van Simon ver
klaart de S.D.P., dat er van haar programma
van Karlsbad niets af kan. Zij houdt aan de
voorstelling vast, dat zij slechts haar objec
tief recht eischt. Zeker, aan recht kan niet
worden getornd, zonder dat er onrecht uit
wordt. Maar in werkelijkheid is niet dit de
reden, waarom de aanhangers van Henlein
geen concessies zouden kunnen doen. in
werkelijkheid is het Sudeten Duitsch probleem
van een rechts, steeds meer een machts
kwestie en de Henlein-partij steeds meer ge
vangene van haar eigen conceptie geworden,
"Wanneer Henlein een natioinaal-socialis-
tischen staat binnen de grenzen eener demo
cratische republiek wil, dan heeft hij die
noodig om de totalitaire macht over alle Duit
schers uit te oefenen, om een herdemocrati-
seering te kunnen verhonderen en om de uit
voerende macht te bezitten in strategisch
belangrijke grensdistricten, die ideologisch
al niet mer tot Tsjecho-Slowakije behooren.
Van over de grens forceert Duitschland met
behulp van zijn politiek en propagandistisch
arsenaal een oplossing, die met Hitler's pro
gramma zie „Mein Kampf" strookt. Over
het hoofd van Henlein, over de SDP.. komt
het conflict PraagBerlijn in een beslissend
stadium. Het antwoord, op de brandende
vraag, hoe het zal afloopen, valt alleen te
geven, wanner men weet, hoe hoog Duitsch
land het risico van een wereldoorlog taxeert.
Slechts daarop komt het aan niet op de
krasheid der dreigementen. Wat zal voor
Duitschland zwaarder wegen: dit risico, oi
het prestigeverlies dat het moet lijden, wan
neer het, na de spanning tot een ondraag
lijke hoogte te hebben opgevoerd, plotseling
opgeeft? Dat is de vraag die men in Praag
stelt. Tegen dreigementen en groote woor
den heeft men een harde huid en boersche
zenuwen. Was het niet Masaryk, die eens
zeide, dat opwinding geen programma is?
Daarnaar richt zijn volk zich ook heden.
Als vanzelf zich laten bluffen ligt niet in
zijn aard.
Overstroomingscatastrofe in
Britsch-Indië.
Drie dorpen volkomen weggevaagd.
Blijkens een Reutel-bericht uit Lucknow zijn
drie dorpen met de geheele bevolking door
het water weggevaagd, tengevolge van een
overstrooming, veroorzaakt doordat een na
tuurlijke bergdarn over de rivier Tehri in den
staat Giarhwal doorgebroken is.
Bij deze overstroomingsramp zijn naar tot
dusver bekend is, 32 personen om het leven
gekomen, terwijl nog honderden vermist wor
den.
,ïn politieke zaken gehoorzamen
wij den Duce".
Regime Fascista over de rassenkwestie.
De overeenkomst tusschen den secretaris
der Fascistische Partij en den voorzatter der
Katholieke Actie aldus meldt Havas uit
Rome schijnt geen einde te hebben gemaakt
aan het meeningsverschil over de rassenkwes
tie tusschen zekere fascistische kringen en de
Katholieke Actie. De „Regime Fascista
schrijft in een hoofdartikel: „Men heeft ge
zegd,, dat wij, indien wij ware Roomsch-Ka-
tholieken zijn, zonder bespreking moeten aan
vaarden wat de Paus over het rassenvraag
stuk zegt. Wij herhalen, dat dit vraagstuk niet
religieus maar politiek is en in politieke zaken
gehoorzamen wij den Duce, die een voort
durende verantwoordelijkheid en een gezag
heeft, die anderen niet bezitten".
Weer twee vliegtuigongelukken w
Frankrijk.
Beide met militaire toestellen.
In den nacht van Maandag op Dinsdag Is
een militari vliegtuig tegen een pijnboom
van het bosch Cernay les Reims gevlogen en
omlaag gestort. Het vliegtuig vloog in brand.
De beide inzittenden kwamen om het
Gisteravond stortte bij Brignoles een mili
tair vliegtuig neer. De bestuurder, luitenant-
kolonel Dugand, commandant van het aohtoto
eskader, werd gedood.
