Het Fransche volk bewaart zijn kalmte
Uetsefiinies wet HUiets tede:
Deur voor onderhandeling
schijnt niet gesloten 9
Mobilisatiebevelen verwekken
geen paniekstemming.
Chamberlain tot Berlijn
Als Ts jecho-Slowakije aangevallen wordt
DINSDAG 27 SEPTEMBER '1938
Men hoopt op vrede,
doch blijft paraat.
FRANKRIJK is nog steeds het oude
Frankrijk: wanneer puntje bij paal
tje komt, bestaan er geen communis
ten en geen vuurkruisen, geen volks-
fronters en nationalisten meer, alleen maar
Franschen! Wanneer wij, om tot die conclusie
te komen, rond zouden neuzen in politieke
kringen, zouden we op het oogenblik nog mis
schien bedrogen uitkomen, maar wanneer we
eens rondslenteren tusschen het volk, dan ko
men we tot conclusies, die voor een gewonen
Hollander werkelijk verbijsterend zijn.
Na dien laatsten nacht van Godesberg, dien
angstigen nacht, die zoo tragisch benauwend
was, meer door het uitblijven van betrouwbare
berichten dan door den overvloed van oncon
troleerbare geruchten, die ons overstelpten,
zagen we in den vroegen morgen de Parijsche
muren beplakt worden met dezelfde plakkaten
die in alle Fransche steden en dorpen duizen
den mannen opriepen tot bescherming der
grenzen. Goddank waren de vlaggetjes, die
boven die aanplakbiljetten gedrukt stonden,
niet in de nationale blauw-wit-roode kleuren,
wat een algemeene mobilisatie beteekend zou
hebben, doch in eentonig grijs gedrukt, doch
het feit op zichzelf was al ernstig genoeg, dat
alle manschappen, die de noord-oost grens
beschermen moeten, opgeroepen werden en dat
de militaire autoriteiten zich het recht voor
behielden de voor het onderhoud en vervoer
der troepen benoodigde requisities uit te
voeren.
HOE heeft Parijs hierop gereageerd? We
hebben getracht dit te peilen door rond te
dwalen over de boulevards, waar het Parijsche
leven het beste tot uiting komt, langs de ka
zernes, waar de reservisten bijeen kwamen,
langs de stations en speciaal bij de Gare de
lTSst, vanwaar de manschappen naar de hun
aangeduide garnizoenen vertrokken. Op dien
rondtocht hebben we merkwaardige dingen
gezien, die oogenschijnlijk volkomen tegen
strijdig zijn en die toch op slot van zaken een
merkwaardige illustratie zijn van dat uiterst-
ingewikkeld complex, dat de geest van den
Franschman-uit-de-groote-stad uitmaakt.En
we zijn thuis gekomen met de overtuiging:
Frankrijk is nog niet verloren! Wat we dan
gezien hebben? Groote groepen arbeiders, die
heel vertrouwelijk een majoor of een kolonel
vroegen, welken trein ze moesten nemen om
hun garnizoen te bereiken.
En dit, enkele oogenblikken later, toen een
trein vol reservisten zich in beweging zette:
achter de afzetting op het perron stonden er
een paar, die nog niet opgeroepen waren en
dus niet beter wisten te doen, dan nog eens
uiting te geven aan hun ultra-politieke opvat
tingen door Daladier te verwenschen en de
komst der Sovjets in Frankrijk te eischen. En
wat was het antwoord van de mannen in den
trein, die hoogstwaarschijnlijk een paar uur
te voren met die kreten hadden ingestemd:
„Komt met ons mee! Vive la France!" gevolgd
door een daverende Marseillaise.
Die Fransche volksgeest is werkelijk onbe
rekenbaar. Een opgewonden standje? Integen
deel! Wanneer het gaat om een kleinigheid,
ja, dan misschien wel, maar wanneer diep-ern-
stig de toekomst van het vaderland op het spel
staat, dan is de Franschman zich even serieus
zijn verantwoordelijkheid bewust als wie dan
ook. En misschien meer nog dan een ander,
want bijna geen volk is er, dat zich zoo hecht
aan eigen grond als de Franschman. Wat ze
deden, toen ze bij hun gang naar werkplaats
of kantoor het mobilisatiebevel aangeplakt
zagen? Niets bijzonders! Of ja, wel iets bijzon
ders! Kalm bleven zij even praten en dan ke
ken ze in hun militair zakboekje, dat de meesten
bij zich droegen, na, of daarop misschien het
cijfer gedrukt stond, dat hen naar de gren
zen riep. En was dat het geval, dan maakten
ze- doodeenvoudig rechtsomkeert, gingen even
naar huis toe. moeder of vrouw en kind een
afscheidskus geven en even doodbedaard als
of ze naar hun werk gingen, sloegen ze den
weg in naar het station, vanwaar de trein ver
trekker* zou naar Metz of Nancy of Straats
burg.
Mooie kerels zijn het, met een tikje senti
mentaliteit onder een dikwijls ruwe korst. In
de metrotreinen zag je ze zitten, hand in hand
met hun moeder, met hun vrouw, met hun ver
loofde, met hun kinderen ook. Want ze zijn
van alle leeftijden degenen, die opgeroepen
zijn: piepjongen, die net hun eerste dienstpe-
riode achter den rug hebben en mannen met
reeds grijs haar, die ook in den vorigen oorlog
hun plicht hebben gedaan. Veel woorden wer
den er niet gewisseld, maar dat was ook niet
noodig. Ze zaten stil naast elkaar. Hand in
hand. Nu en dan keken ze elkaar aan. En je
kon dan raden, dat even die handen dan in
elkaar knepen. Zouden ze elkaar terugzien?
Och, al te tragisch moest het niet opgevat
worden, maar je kon nooit weten! En daar bij
die Gare de l'Est gingen ze verloren tusschen
al die anderen, die meegekomen waren met
dezelfde en andere metrotreinen, met auto
bussen, met taxi's en ze gingen in de lange,
.lange rij staan, die langzaam voortschuifelde
langs de tafels, waar officieren hun papieren
nakeken. Hoevelen er vertrokken? Met geen
mogelijkheid te schatten, maar velen waren
het, ontzaglijk veel. De meesten waren nog in
burger.en slechts zij, die zich in de Parijsche
kazernes hadden moeten melden, traden in
oorlogsuitrusting en in militaire formatie aan.
Met treinen vol vertrokken ze en achter
bleven de vrouwen en de kinderen.
En tochgeen spoor van opgewonden
heid, maar een kalme zekerheid en overtuiging
dat het ergste slechts voorkomen kan worden
door eendrachtige plichtsvervulling En die
plicht wordt vervuld door degenen, die ver
trekken, maar ook door degenen, die blijven.
Kalm en rustig wordt de dagelijksche arbeid
verricht, langs de boulevards schuifelen nog
steeds de wandelaars en in de cafés worden
even talrijke borreltjes geschonken als steeds
Slechts in de nabijheid der kazernes en der
concentratieplaatsen, waar de gerequireerde
vrachtauto's worden gekeurd, staan groepjes
nieuwsgierigen de gebeurtenissen gade te
slaan, terwijl in den loop van den avond eenige
proeven werden genomen met de noodverlich
ting, die in tijd van oorlog dienst zal moeten
doen. Maar dit zijn ook de eenige uiterlijke
teekenen, dat we in een bewogen tijd leven.
bewaren en er eventueel ook een prijs voor be
talen. maar nu meent men tot het uiterste te
zijn gegaan en verdere concessies acht men
algemeen in strijd met de nationale waardig
heid. Ofschoon ernstig kan men de stemming
over het algemeen niet zwart-pessimistisch
noemen. Alles blijft hopen, maar tegelijk is
ieder klaar om van het eerste oogenblik af,
zijn plicht te doen, al moge die nog zoo
zwaar zijn.
(Nadruk verboden.)
J. W. KOLKMAN.
rN ATUURLIJK wordt er druk over de ge
beurtenissen gesproken en dezelfde vastbera
denheid, die in de daden tot uiting komt, hoort
men hier uitdrukken. Den vrede wil men gaarne
Daladier antwoordt
Roosevelt:
,Wij blijven naar een formule
voor ontspanning zoeken."
Daladier heeft aan president Roosevelt het
volgende antwoord op de vredesboodschap
gezonden:
„Uw oproeping heb ik te Londen
ontvangen op het oogenblik, dat
Frankrijk in nauwe samenwerking met
de Britsche regeering bovenmensche-
lijke pogingen in het werk stelt om
het conflict, dat den vrede bedreigt,
op vreedzame wijze op te lossen.
Ik hecht er veel waarde aan u op zoo
plechtige wijze te hooren herinneren,
onder uw hooge moreele autoriteit,
dat het geheele Amerikaansche volk
gehecht blijft aan de beginselen, welke
door aXle onderteekenaars van het
Kellogg-verdrag plechtig werden er
kend. Wij blijven trouw aan den geest
en de letter van deze overeenkomst en
zullen ons door geen moeilijkheid
laten ontmoedigen om te zoeken naar
een formule voor een ontspanning,
welke in overeenstemming zou zijn
met de waardigheid en de belangen
van de betrokken partijen. Wij heb
ben vertrouwen om tot het einde het
ideaal van rechtvaardigheid en vrede
na te streven, dat onze beide volken
vereenigt".
w.g.
Edouard Daladier.
In antwoord op de oproeping van
president Roosevelt heeft de Britsche
minister-president Chamberlain een
telegram gezonden aan minister Huil,
waarin hij verklaarde, dat de Britsche
regeering den oproep van Roosevelt
begroette. „Op dit kritieke oogenblik
moeten allen zich herinneren wat op
het spel staat. De Britsche regeering
doet alles om een vreedzame regeling
tot stand te brengen. De ivoorden van
den Amerikaanschen president kun
nen slechts een aanmoediging zijn voor
alle goedwillenden."
Benesj heeft Roosevelt op diens
boodschap een antwoord gezonden,
waarin hij o.a. verklaart, dat hoewél
Tsjecho Slowakije tijdens de onder
handelingen reeds zeer groote offers
heeft gebracht, offers, die zijn vitale
belangen raken, de regeering de on
derhandelingen niet afbreekt daar zij
het conflict met vreedzame middelen,
door een accoord geregeld wil zien. „Ik
geloof zelfs thans nog," aldus Benesj,
„dat het conflict in een geest van
rechtvaardigheid kan worden opge
lost, zonder wapengeweld
Engeland mobiliseert kust
verdediging en defensieve
eenheden der luchtmacht.
Maatregelen te* Gibraltar.
De Britsche minister van luchtvaart
heeft opdracht gegeven al het perso
neel van de defensieve eenheden van
de hulpeenheden der luchtmacht,
hierbij inbegrepen het personeel van
de hulpescadrilles jachtvliegtuigen
en ballonversperringen, te mobili-
seeren.
De bombardementseenheden van
hulpluchtmacht zijn op het oogen
blik nog niet gemobiliseerd.
Ook de manschappen van de kust
verdediging zijn gemobiliseerd.
De Britsche marine-autoriteiten te Gibral
tar hebben dezelfde voorzorgsmaatregelen
genomen als voor de thuisvloot zijn geno
men. Officieren, onderofficieren en man
schappen mogen de basis tot nader order niet
verlaten.
Verder is een duizendtal vreemdelingen ver
zocht het gebied zoo spoedig mogelijk te ver
laten. De autoriteiten hebben een beroep ge
daan op vrijwilligers van 40 tot 55 jaar voor
de passieve verdediging.
Te Alexandrië worden volgens United Press
in koortsachtige haast verdedigingsmaatre
gelen genomen. Naar verluidt, zouden de in
de haven liggende oorlogsschepen bevel heb
ben ontvangen om gereed te zijn. De regee
ringsgebouwen alsmede verscheiden groote
zaken hebben ter bescherming zandzakken
ontvangen. Voor de civiele bevolking echter
zijn nog geen zankzakken beschikbaar.
Chamberlain's brief aan Hitier.
Nieuw beroep op den Führer?
Tezamen met den Britschen ambassadeur,
Henderson en Kirkpatrick heeft Sir Horace
Wilson gistermiddag een bezoek aan de Duit-
sche Rijkskanselarij gebracht. Bij den Führer
bevonden zich tevens Von Ribbentrop, de
Duitsche minister van buitenlandsche zaken
en staatssecretaris dr. Meissner.
Een correspondent van Reuter meent te we
ten, dat Chamberlain's boodschap de verkla
ring bevat, dat het Duitsche plan volkomen
onaanvaardbaar is. Op Hitier wordt een be
roep gedaan te bewijzen, dat hij een vreed
zame regeling wenscht door er in toe te stem
men de bijzonderheden van de gebiedsover
dracht rechtstreeks met de Tsjechen te be
spreken.
Tenslotte schijnt in de boodschap te worden
opgemerkt, dat onderhandeling meer dan
oorlog in overeenstemming is met wat, naar
men meent te weten, het Duitsche standpunt
is, nl. dat de geschilpunten slechts betrek
king hebben op de procedure.
Onze beloften
worden nagekomen".
Britsche premier zet zijn
vredespogingen voort.
„In officieele kringen te Londen
wordt volgens Reuter verklaard, dat
Chamberlain de vorige week heeft
getracht met den Duitschen rijkskan
selier een vreedzame oplossing voor
het Tsjecho Slowaaksche vraagstuk
te vinden. Het is nog steeds mogelijk,
dit door onderhandelingen te doen.
In den Duitschen eisch, inzake over
dracht van de Sudeten Duitsche ge
bieden is reeds toegestemd door de
Fransche, Britsche en Tsjecho Slo-
waaksche regeeringen.
Indien echter ondanks alle pogin
gen, die door den Britschen minister
president zijn aangewend, door
Duitschland een aanval wordt gedaan
op Tsjecho Slowakije, moet het on
middellijk gevolg zijn, dat Frankrijk
verplicht zal zijn, laatstgenoemd land
te hulp te komen en Engeland en de
Sovjet Unie zullen Franrkijk zeker
steunen.
Het is niet te laat om deze groote
tragedie te doen eindigen en voor de
volken van alle landen om aan te
dringen op een regeling door vrije
onderhandeling."
Londen, Parijs en Moskou zouden
Praag hun steun toegezegd hebben.
Maandagavond is te Londen de volgende
verklaring van den Britschen minister-presi
dent gepubliceerd: „Ik heb de rede van den
Duitschen rijkskanselier gelezen en ik waar
deer hetgeen hij gezegd heeft over de pogin
gen, die ik gedaan heb om den vrede te redden.
Ik kan deze pogingen niet opgeven,
aangezien het mij ongelooflijk voor
komt, dat de Europeesche volken, die
geen oorlog met elkaar willen, in een
bloedigen strijd zouden kunnen wor
den gewikkeld, over een kwestie
waaromtrent reeds in aanzienlijke
mate overeenstemming is bereikt.
Het schijnt dat de rijkskanselier er geen
vertrouwen in heeft, dat de gedane beloften
zullen worden nagekomen. Deze beloften wer
den niet rechtstreeks aan de Duitsch regeering
gedaan, doch in de eerste instantie aan de
Britsche en de Fransche regeering.
Uit naam van de Britsche regee
ring verklaar ik, dat wij ons moreel
verplicht achten er op toe te zien, dat
de beloften eerlijk en volledig worden
nagekomen en wij zijn bereid er voor
te zorgen, dat zij op dusdanige wijze
met allen redelijken spoed worden
uitgevoerd, mits de Duitsche regeering
toestemt in een regeling van de voor
waarden der gebiedsoverdracht door
onderhandelingen en niet door ge
weld.
Ik vertrouw, dat de Rijkskanselier
dit voorstel, dat gedaan wordt in den
zelfden geest van vriendschap als
waarin ik in Duitschland werd ont
vangen, en dat, indien het aanvaard
wordt in overeenstemming za-1 zijn met
den Duitschen wensch tot aansluiting
van de Sudeten Duitschers bij het
Duitsche rijk, zonder dat in eenig
deel van Europa bloed wordt vergoten,
niet zal verwerpen.
Gen officieele verklaring.
Van semi-officieele zijde wordt uit Berlijn
aan het A.N.P. gemeld, dat, naar aanleiding
van deze verklaring, in Berlijnsche politieke
kringen opgemerkt wordt, dat uit de reactie
van Tsjecho Slowakije op de voorstellen tot
regeling van het Sudeten Duitsche vraagstuk
duidelijk blijkt, dat Praag thans in strijd met
het eens gegeven woord weigert van de Su
deten Duitsche gebieden afstand te doen.
Wanneer Frankrijk zich bij een poging van
Duitschland Tsjecho Slowakije tot nakoming
van zijn belofte te dwingen, verplicht gevoelt
Tsjecho Slowakije bij te staan, dan is deze
verplichting dus door een Tsjechische woord
breuk komen te vervallen.
Het heeft hier, zooals van semi-
officieele zijde wordt verklaard, nau
welijks verrassing gewekt, dat de oor
spronkelijk als officieel gekenmerkte
mededeeling, naar later gemeld werd,
geenszins van bevoegde officieele kringen
afkomstig is.
LONDEN, 27 Sept. (Reuter). De bladen zijn 't er
over eens, dat Hitier, wiens dreigenden en
agressieven toon zij betreuren, „de schepen niet
geheel achter zich verbrand heeft, hoe weinig
soepel hij ook was". De verklaring ten aanzien
van de Franseh-Britsch-Russische hulp aan
Tsjecho-SIowakije wordt warm toegejuicht.
De „Times" zegt, dat Hitler's rede een on
stuimige en vrij agressieve verklaring was over
een geval, dat volkomen redelijk wordt geacht:
Het recht der Sudeten Duitschers zich met het
rijk te vereenigen. De taal was heftig en onge
matigd, maar en dit is het belangrijkste
de deur scheen niet geheel voor onderhande
lingen gesloten te worden. Het schijnt duide
lijker dan ooit, dat een oorlog, indien hij uit
breekt, niet door Benesj maar door Hitier wordt
begonnen.
De nota van Godesberg viel terug tot den
slechtsten vorm van Pruisischen geest, doordat
de taal van een „bullebak" gebruikt wordt. De
rede van Hitier echter gaf blijk van eenige ver
betering ten aanzien van sommige punten van
het memorandum, doordat Hitier zich blijkbaar
bereid toonde het „Britsche legioen" uit te noo-
digen voor de handhaving der orde. Verder
maakte de rede iets goed door aan wijzigingen
omtrent garanties voor de nieuwe Tsjecho-Slo-
waaksche grenzen, waarover de nota zweeg.
Dat is een belangrijk punt. Maar al deze ver
zekeringen ten spijt bestaat in de openbare
meening nog ernstige twijfel aan een behoor
lijk en dragelijk voortbestaan van het Tsjechi
sche volk. Wat zijn de uiteindelijke bedoelingen
van het naziregime? Wil men het volk vermoor
den, omdat het in den weg staat, om dan op te
rukken naar de graanschuren van Donau en
Balkan? Engeland wil beslist, dat de gerech
tigheid zal overwinnen en het vertrouwt, dat dit
zelfs zonder geweld mogelijk is. Wanneer ech
ter de eene partij geweld aangrijpt, is geweld
het eenige antwoord. Gerechtigheid en gezond
verstand verdwijnen en de slachting begint.
De „Daily Telegraph" twijfelt aan de waarde
van Hitler's verzekering, dat hij zijn laatsten
territorialen eisch in Europa heeft gesteld. Het
zou een belangrijke belofte zijn, doch de erva
ring maant tot voorzichtigheid. De scheldpartij
tegen Benesj zal geen schade doen aan de re
putatie van een staatsman, wiens waardigheid
en beheersching gedurende de geheele crisis een
gunstig contrast vormen met Hitler's ongebrei
delde uitbarstingen van hartstocht.
Volgens de „Daily Herald" zullen Engeland,
PRAAG'S ANTWOORD OP DE
DUITSCHE EISCHEN.
Tsjecho-SIowakije door economi-
schen ondergang bedreigd.
ONTWERP VAN BERCHTESGADEN WORDE
GEHANDHAAFD.
In een door de Tsjechische radio
omgeroepen communiqué wordt de
inhoud weergegeven van het Tsjecho-
Slowaaksche antwoord op het Duit
sche memorandum. In dit antwoord
verklaart de Tsjecho-Slowaaksche re-
geering o.a., dat de nieuwe eischen
van Hitier iedere bestaansmogelijk
heid voor een vrij Tsjecho-SIowakije
goeddeels vernietigen.
De Tsjecho-Slowaaksche republiek zou in
industrieel, economisch en militair opzicht
volkomen verlamd worden. Zij zou bovendien
in drie stukken worden gedeeld. Er zouden
geen rechtstreeksche verbindingen meer zijn
tusschen Praag en Noord- en Zuid-Slowakije,
noch tusschen Praag en Zuid- en Zuid-oost
Moravië. De aanvaarding van het Duitsche
memorandum zal geheel West-Tsjechoslowa-
kije geheel Bohemen en geheel Moravië aan
de genade van Duitschland overleveren. Deze
poging om den Tsjecho-Slowaakschen staat
te verlammen zou de suprematie van Duitsch
land in Europa voorbereiden.
In het Tsjechische antwoord wordt er aan
herinnerd, dat de regeering te Praag blijk
heeft gegeven van haar bereidwilligheid het
Sudeten-Duitsche vraagstuk op te lossen. Zij
is tot de grens van haar concessies gegaan,
toen zij het Fransch-Britsche plan als basis
voor overeenstemming aanvaardde. De nieu
we regeering onder leiding van generaal
Syrovy is bezield van denzelfden onwrikbaren
wil als de vorige regeering.
Zij Is ervan overtuigd, dat men tot
een werkelijk accoord kan komen en
den vrede handhaven, indien Frank
rijk en Engeland hun ontwerp van
Ëerchtesgaden, zooals dat op 19 Sep
tember aan de Tsjecho-Slowaaksche
regeering is voorgelegd, en dat door
haar aanvaard is, handhaven.
Uitbreiding der militaire maat
regelen in België.
Nog meer manschappen onder de wapenen.
Gistermiddag hebben de Belgi
sche ministers van 3 tot 5 uur beraad
slaagd. Na de bijeenkomst is een com
muniqué gepubliceerd, waarin wordt
verklaard, dat de regeering besloten
heeft de eerder genomen militaire
maatregelen uit te breiden en de
manschappen van de Ardensche ja
gers,, de gemotoriseerde cavalerie en
zekere eenheden van de fortenhezet-
ting, die zich met groot verlof bevon
den, onder de wapenen te roepen.
Minister Patijn in ons land terug.
De Nederlandsche minister van Buitenland
sche zaken, minister Patijn, is in den nacht
van Vrijdag op Zaterdag uit Genève naar
Nederland teruggereisd. Professor Francois
wiens bijzondere deskundigheid op het ge
bied van het onzijdigheidsrecht wellicht dezer
dagen diens aanwezigheid op het departe
ment van Buitenlandsche Zaken dringend
noodig zal maken, vergezelde minister Patijn.
Frankrijk en Rusland de gevolgen
en vertrouwen onder het oog zien 7--
dat zij alles hebben gedaan om dén
bewaren.
ue „news t_nronicte - schrijft: Als h
ment morgen bijeenkomt, zal 't "het h da
van een vereenigde Britsche natie d -
misschien tot staan zal brengen vlak
daad, die zijn land en het grootste d°°?
Europa in een ramp zou voeren".
Wederantwoord van H. M (je
Koningin.
Aan de Eerste Kamer.
De Voorzitter van de Eerste Kamer u
een brief ontvangen van den directe,,,
het kabinet der Koningin naar aanleidi ?c
het adres van antwoord dier Kamer ie
antwoording van de troonrede.
De inhoud van dezen brief "luidt als v0'~
Soestdijk, den 23en September is
Voldoende aan de bevelen van
teit de Koningin, heb ik de eer U
boren te verzoeken de betuiging van v
Majesteits dank te willen overbreng
Eerste Kamer der Staten-Generaal mn?
adres van antwoord op de troonrede
Majesteit aangeboden bij uw
den 22 September 1938.
Hare Majesteit heeft mij opgi
aan de Eerste Kamer tevens te kenffente
ven, dat Hare Majesteit met ingenomen-
de instemming vernam met hoogst dek
bede dat de Almachtige God ons aller
noodige kracht en wijsheid schenke"
op,
Auto botst tegen boom
MOERGESTEL, 26 September
Gisteravond kwart voor acht is" een
personenauto met zes jongelui vijf
heeren en een dame, allen uit Eind
hoven, door nog niet bekende oorzaak
te Moergestel tegen een boom gebotst
Alle inzittenden werden gewond.
Nadat de eerste geneeskundige hulp
was verleend zijn de gewonden naar
de ziekenhuizen te Eindhoven en Til
burg overgebracht. Een van hen, de
heer Ed. Schroder, is kort na aan
komst overleden, terwijl de toestand
van mej. Martin zorgwekkend is. De
overige gewonden zijn de heeren Mar
tin, een broer var. mej. Martin, Som-
mer, Janssen en Hoppenbrouwers.
Het gezelschap was op weg van Eind
hoven naar Tilburg.
„Een nieuw Europa kan geboren
worden."
De meening van Mussolini.
VERONA, 26 September Vanochtend
heeft Mussolini hier een rede gehouden, de
achtste in één week tijd. Na een defile yande
fascistische strijdkrachten nam hij het woord.
Hij zeide, dat de tegenstanders van
verzameld rondom het teeken van sikk
hamer, den laatsten tijd vorm hebben gege
ven aan hun armzalige verwachtingen. Mar
het Italiaansche volk is niet gedesorgani
seerd en zielloos, zooals verscheidene ance::
volken. Het is zwaar gewapend. De inspan
ning, die Chamberlain zich getroost heel:
voor de regeling van het Tsjecho Slowaak
sche vraagstuk, moet men waardeert
Duitschland heeft blijk gegeven van eeriö-
de lankmoedigheid. Het Duitsche memora:-
dum verschilt niet zeer van de lijnen van hel
Londensche ontwerp. Het is duidelijk, da;
Tsjecho Slowakije indien men het in een toe
stand liet, dat het alleen op zichzelf kon re
kenen, zich wel tweemaal zou bedenken, al
vorens het een strijd begon, waarvan de uit
slag niet twijfelachtig zou zijn.
Er zijn nog eenige dagen voor het v
van een vreedzame oplossing. Slechts door
bovenmenschelijke krachtsinspanning kan
een conflict vermeden worden. De diplomaten
geven zich vergeefsche moeite, wanneer ni
het verdrag van Versailles willen redden,
het lot van dit verdrag wordt thans besiii
In dezelfde week kan een nieuw Europa gw>
ren worden, gekarakteriseerd door den vrs-
tusschen de volken. Wij, zwarthemden, SP
voorstanders van dat Europa.
VOOR DEN KANTONRECHTS
OVERTREDING LOTERIJWET.
Veertien dagen geleden stond een dertig-
jarige agentschaphouder uit Velsen-Noo
terecht wegens een hem ten laste gelegdeoi
treding van de loterij wet.
De Beverwijker had een soort rebuspw-'
uitgevonden waardoor men tegen betaling
10 ct., geldbedragen, radiotoestellen en sw.
zuigers kon winnen. De Officier had r
15 dagen geëischt. De kantonrechter ven»
deelde den verdachte conform.
AMSTERDAMSCHE VEEMARKT.
Ter veemarkt waren aangevoerd:
385 Vette koeien, waarvan de prijzen
lé kwaliteit 70—76, 2e kwaliteit 60-6^
kwaliteit 50-58 ct. per K.G. slachtg»®
30 Melk- en kalf koeien f 180—270 per
39 vette kalveren: 2e kwaliteit
42—52 ct. per K.G. levend gewicht,
82 Nuchtere kalveren 7—12
Schapen f 18—22 per stuk. 525i.vanej;
Vleeschvarkens, wegende van 90—hd
64, zware varkens 62—63, vette varse.
61 ct. per K.G. slachtgewicht.
Aangevoerd 4 wagons geslachte runue«
Denemarken. wj»
Runderen matige aanvoer, handel
afloop zeer flauw, met terugloopenae p-
Melkkoeien, geringe aanvoer en hanoe-.
kalveren zeer matige aanvoer, hanc
prijzen lager. Nuchtere kalveren,
voer, handel kalm, prijzen constant,
aanvoer en handel onbeteekenena,
ruimere aanvoer, sleepende hanaei,
lager.
