D
Chamberlain motiveert zijn
beleid.
„Miinchen" in het Lagerhuis.
Britsche leening
aan Praag.
R T N S D A G '4 OCTOBER 1938
E Britsche minister-president Neville Chamberlain heeft Maan
dagmiddag in een rede voor het Lagerhuis het resultaat van
de conferentie te München nader toegelicht.
Behalve door den premier werd ook gesproken door den pas
afgetreden minister van marine Duff Cooper, die zijn besluit in deze
zitting motiveerde, alsmede door de oppositie, met name Attlee,
Eden en Sinclair.
Het Lagerhuis kwam om kwart voor drie
bijeen. Toen Chamberlain de zaal binnen
kwam, bracht het Huis hem staande een
ovatie.
Duff Cooper werd door de oppositie toege
juicht, toen hij als eerste het woord nam om
te spreken over, wat hij noemde een zeer
pijnlijke en delicatie taak.
De oud-minister zette de redenen uiteen,
die hem er toe gebracht hadden, ontslag te
nemen als minister.
Aan zijn rede ontleenen wij: „Wij werden
van dag tot dag naar een oorlog met Duitsch-
land gedreven. Wij hebben pas op het laat
ste oogenblik en dan nog op een onzekere
manier gezegd, dat wij bereid waren te vech
ten, Nu weten wij, dat een bericht van tegen
gestelde uitwerking den Duitschen leiders in
de ooren werd gefluisterd. De Britsche regee
ring heeft niet de taal gebruikt, welke dicta
toren verstaan. De door den premier
Simon gebruikte taal zegt niets voor de
mentaliteit van Hitler en Mussolini.
De minister-president heeft het Britsche
standpunt te Berchtesgaden of Godesberg
niet duidelijk gemaakt".
Attlee.
Cooper verklaarde, dat toen Hitler ten slot
te teekenen begon te vertoonen van een ge
matigder houding, hij reeds wist van een
mobilisatie der Britsche vloot.
Chamberlain is uit Godesberg terugge
keerd met niets anders dan een ultimatum,
met voorwaarden, welke slechts een wreede
wraakzuchtige vijand zou dicteeren aan een
verslagen vijand, na een langen oorlog, aldus
spreker.
Cooper veroordeelde ook de voorwaarden
van München en oefende critiek uit op het
feit, dat Chamberlain de EngelschDuitsehe
verklaring had onderteekend zonder overleg
te plegen met het kabinet, de bondgenooten
of de dominions.
„Dit is niet de manier, waarop de buiten-
landsche aangelegenheden van het Britsche
rijk moeten worden geleld."
Als resultaat van München, aldus
Cooper, heeft Groot Brittannië nu
voor den eertsen keer op zich geno
men een grens in Midden-Europa te
verdedigen. Daarom zouden wij nu
een leger op de basis van het Euro-
peesche vasteland moeten op de been
houden en onze herwapening ver
snellen.
Teslotte zeide Cooper, dat de minister-pre
sident geloofde tot een redelijke regeling te
kunnen komen van alle open kwesties. „Hij
kan gelijk hebben. Ik hoop en bid, dat hij ge
lijk heeft doch daar ik dat niet kan geiooven.
is het beter, dat ik ga."
Daarna kwam Chamberlain aan het woord
Refereerende aan de toespraak van Cooper
zeide hij: „Wanneer iemand een groote posi
tie opgeeft, moet iedereen met eerbied naar
hem luisteren."
Chamberlain wilde het antwoord aan den
oud-minister nog even opschorten.„Hoewel ik
niets terug heb te nemen of te betreuren."
Hij vervolgde: Toen het Huis verleden
Woensdag bijeen kwam, waren allen onder
den schaduw van een groote en naderende
dreiging. Vandaag zijn allen in dankbaar
heid vereend, dat de gebeden van millioenen
zyn beantwoord en de wolken van bezorgd
heid zijn weggetrokken. De drukte der werk
zaamheden van het kabinet was in de laatste
paar weken bijna overstelpend. De premier
bracht hulde aan den moed, het geduld en het
beleid van Halifax en verzocht het Huis, bij
het bezien van de overeenkomst van Mün
chen zich te willen herinneren, dat hij niet
naar München was gegaan om te overwegen
of de overwegend Duitsehe gebieden naar het
Duitsehe rijk zouden overgaan, daar daartoe
reeds besloten was, toen de Tsjechische re
geering de Engelsch—Fransche voorstellen
had aanvaard.
Wat overwogen werd, waren de voorwaar
den en de tijd van overdracht.
Bovendien was de tijd een der essentieele
factoren.
Alle elementen waren voorhanden voor het
uitbreken van een conflict, dat tot een cata
strofe zou hebben geleid.
Godesberg en München.
Sprekende over het verschil tusschen het
memorandum van Godesberg en de punten
van München zeide Chamberlain:
Het memorandum van Godesberg
was in feite een ultimatum met een
tijdlimiet van zes dagen, terwijl de
overeenkomst van München terug
keerde tot het Engelsch-Fransche plan
en de voorwaarde vastlegde voor de
toepassing van het hoofdbeginsel van
dat memorandum inzake de verant
woordelijkheid der vier mogendheden
en internationaal toezicht.
Chamberlain zette uiteen, dat een gemeen
schappelijke garantie tegen een niet uitge
lokten aanval, op grond van de overeenkomst
van München, door Groot Brittannië
Frankrijk aan den Tsjecho Slowaakschen
staat gegeven niet vervat was in het memo
randum van Godesberg.
Bovendien hadden Duitschland en Italië
beiden op zich genomen waarborgen te geven,
indien de kwestie der Hongaarsche en Pool-
sche minderheden zou zijn geregeld.
Tenslotte was er de verklaring, dat een
verdere bijeenkomst der vier mogendheden
zou worden gehouden, indien de Poolsche
en Hongaarsche vraagstukken niet binnen
drie maanden zouden zijn geregeld.
Voor hen, die het ultimatum afkeurden en
streefden naar een redelijke en ordelijke pro-
eedure was elk dezer wijzigingen een stap in
de juiste richting.
Geen persoonlijke triomf.
„Bij het doen van een uitspraak
hierover, zouden wij er goed aan doen
niet te spreken over een persoonlijke
of nationale triomf voor iemand. Een
waarachtige triomf Is. dat aange
toond is, dat de vertegenwoordigers
der vier groote mogendheden de mo
gelijkheid kunnen vinden tot over
eenstemming te komen over de wijze,
waarop zij door middel van een be
raadslaging uit een moeilijke en
delicate aangelegenheid kunnen ko
men in plaats van met verlies van
menschenlevens en aldus een ramp
hebben afgewend, welke een einde
zou hebben gemaakt aan de bescha
ving, zooals wij die hebben gekend."
Uit naam van dit Huis en de bevolking van
dit land zeg ik, aldus Chamberlain, dat Tsje
cho Slowakije onze bewondering en eerbied
heeft verdiend voor de zelfbebeersching,
waardigheid en prachtige discipline tegenover
een dergelijke beproeving, waarvoor slechts
weinig naties zich geplaatst hebben gezien,
(applaus).
Chamberlain werd herhaaldelijk van de
Labourbanken af heftig geïnterrumpeerd.
Een keer antwoordde hij scherp op het ge
roep „schande". Hij zeide: „Ik heb niets,
waarover ik mij zou moeten schamen."
Na het plan tot een leening aan Tsjecho Slo
wakije te hebben gememoreerd zeide spreker:
Er zijn harde dingen gezegd over den rijks
kanselier in het heden on in het verleden. Ik
ben van meening, dat het Huis de moeilijk
heden moest erkennen van iemand van die
positie om krachtige verklaringen, zooals hij
reeds had afgelegd, terug te nemen en te er
kennen, dat door toe te stêmmen, hoewel op
het laatste oogenblik, in een bespreking met
andere landen over kwesties, waarover hij
reeds eens voor al had besloten, een werke
lijke en substantieele bijdrage vormde.
Wat Mussolini betreft diens bijdrage
was zeer zeker van groot belang en
misschien beslissend. Het was op diens
voorstel, dat de laatste schikkingen
voor een mobilisatie 24 uur werden
uitgesteld om ons gelegenheid te geven
over den toestand te beraadslagen en
op de conferentie zelve waren zoowel
hij als graaf Ciano zeer behulpzaam
bij de besprekingen.
Zij waren het, die reeds spoedig na het be
gin der onderhandelingen voor den dag kwa
men met een memorandum, dat Daladier en
ik als een basis voor de besprekingen konden
aanvaarden. Ik ben van meening, dat Europa
en de geheele wereld reden hebben om het
hoofd der Italiaansche regeering dankbaar te
zijn voor hetgeen hij heeft gedaan om bij te
dragen tot een vreedzame oplossing.
Daladier had in sommige opzichten de
moeilijkste taak van ons alle vier, met het
oog op de speciale betrekkingen die zijn land
met Tsjecho Slowakije verbonden. Ik stel er
prijs op te verklaren, dat zijn moed, zijn Be
reidwilligheid om verantwoordelijkheid te aan
vaarden, zijn volharding en zijn altijd goede
humeur, gedurende den geheelen duur van
onze besprekingen van onschatbare waarde
waren.
Chamberlain zeide verder, dat de Vereenigde
Staten voortdurend een steeds toenemenden
invloed hadden uitgeoefend. „Deze bood
schappen van Roosevelt, zoo krachtig en zoo
overtuigend, toonden, dat de meening van het
machtigste land ter wereld zich over 3000 mij
len Oceaan kon laten hooren aan de menschen
in Europa"
Naar de meening van Chamberlain
was de grootste kracht echter niet die
van eenigen enkeling, doch de „onmis
kenbare eenstemmigheid onder de
volken der wereld, dat een oorlog dien
de te worden vermeden, en de volken
van het Britsche rijk waren één met
die van Duitschland, Frankrijk en
Italië en hun bezorgdheid en diep ver
langen naar vrede beheerschten de
geheele atmosfeer van de conferen
tie. Ik geloof, dat dit de concessies mo
gelijk gemaakt heeft, en niet de be
dreigingen".
Tsjecho Slowakije, zoo vervolgde Chamber
lain, was wellich tde gevaarlijkste hinderpaal
op den weg naar den vrede, doch nu men deze
belemmering te boven gekomen is, is het wel
licht mogelijk, nieuwe vorderingen te maken
op den weg naar gezondheid.
Sprèkende over zijn onderhoud met Hitier
van j.l. Vrijdag, zeide Chamberlain: ..Ik weet
niet waarom deze bespreking aanleiding zou
geven tot achterdocht en nog minder tot cri
tiek. Ik heb geen pact gesloten, ik heb geen
nieuwe verplichtingen aangegaan, er Is geen
geheime afspraak en ons onderhoud was geen
ander land vijandig".
De premier zette uiteen, dat het doel, dat hij
met deze bespreking had beoogd, was. te trach
ten, het persoonlijk contact met Hitier ver
der uit te breiden en te zien, of het hoofd van
een democratische mogendheid en de leider
van een totalitairen staat punten gemeen
konden hebben. Hij gaf als zijn meening te
kennen, dat deze door den Duitschen rijks
kanselier en hemzelf geteekende verklaring
wel iets meer was dan een vrome meenings-
weergave en dat aan beide zijden oprechtheid
en goede wil bestond.
Indien er, zoo voegde spreker eraan toe, één
les is, die wil, naar ik meen, uit de gebeurte
nissen der laatste weken kunnen putten, dan
is het wel deze, dat een duurzame vrede niet
bereikt kan worden door stil te zitten en erop
te wachten. Daadwerkelijke en. positieve po
gingen zijn hiertoe noodig."
Chamberlain zeide teveel realist te ziln om
te geiooven, dat thans in één dag het paradijs
kan worden verwezenlijkt. Slechts de fundee
ringen zijn gelegd, doch met den bovenbouw is
nog in het geheel niet begonnen. Laat nie
mand, omdat nu te Müchen dit accoord tus
schen de vier mogendheden is geteekend, den
ken. dat men zich kan veroorlooven de hand
te lichten met de uitvoering van het groote
bewapeningsprogramma, die van dag tot dag
in snelheid en omvang toeneemt. „Indien er
ontwapening moet komen, zal dit stap voor
stap moeten geschieden, in overeenstemming
en in daadwerkelijke samenwerking met an
dere landen."
Kans op ontwapening is er.
Chamberlain vervolgde: „Terwijl wij vast
besloten moeten blijven, de tekortkomingen
van onze bewapening en defensieve toebereid
selen aan te vullen, opdat wij gereed zijn om
ons te verdedigen en onze diplomatie kracht
bij te zetten, zie ik nieuwe mogelijkheden om
de kwestie der ontwapening ter hand te ne
men en ik geloof, dat zij thans op zijn mnist
even hoopvol zijn als ooit te voren.
v. H.
Aan zulk een taak, het terugwin
nen van het vertrouwen, het geleide
lijk wegnemen van de vijandelijke ge
voelens tusschen de naties, zoodat zij
voelen, dat zij veilig haar wapens stuk
voor stuk kunnen afschaffen, zou ik
alle energie en tüd willen wijden, die
mij nog resten vóór ik mijn ambt aan
een jongere overdraag."
Attlee„Overwinning voor het geweld".
Nadat Chamberlain zijn verklaring geëin
digd had, nam de leider der Labourfractie,
Attlee, het woord. Deze zeid, dat, terwijl allen
zich erdoor opgelucht voelden, dat er geen
oorlog is gekomen, zij zich hierover niet on
bezorgd konden verheugen. „Dit is niet een
overwinning geweest voor de rede en de
menschheid, het is een overwinning geweest
van het brute geweld", aldus Attlee. „De
gebeurtenissen der laatste paar dagen vormen
een der grootste diplomatieke nederlagen, die
dit land en Frankrijk ooit te boeken hebben
gehad en het lijdt geen twijfel, dat het een
enorme zege is voor Hitier".
Attlee vervolgde, dat terwijl ieder erkende,
dat de ministerpresident zich groote inspan
ning had getroost, en dat hij de man was,
die de vrede had gered, hij ook de man
was, die hen in gevaar had gebracht. Het
waren de Tsjechen, die den vrede in Europa
hadden bewaard.
Zij hadden prachtige zelfbeheersching
getoond en de meeste menschen in Engeland
geloofden, dat de Tsjechen op beschamende
wijze verraden zijn.
Nadat Attlee verklaard had, een leening
aan Tsjecho-Slowakije niet voldoende te
achten, zeide hij, dat de oorzaak van deze
agressie niet het bestaan van de minderheden
in Tsjecho-Slowakije was of hierin gezocht
diende te worden, dat de positie der Sudeten
Duitschers onduldbaar geworden was. „De oor
zaak was, dat Hitier besloten had, dat de tijd
rijp was voor een nieuwen stap voorwaarts
in de verwezenlijking van zijn plannen tot
overheersching van Europa".
Attlee wenschte te weten, welke bescherming
er zal komen voor de minderheden, wat de
aard en de waarde van de Britsche garantie
•was en waartoe Chamberlain Engeland had
geibonden.
Attlee verklaarde, dat Chamberlain de
dupe is geworden van de dictators. Alles wat
men thans in de plaats van bondgenootschap
pen en collectieve veiligheid had, was een
belofte van Mussolini en een belofte van
Hitier. Wat zou de premier zeggen, als Hitier
thans om koloniën vraagt?
Veronderstel, dat hij alleen maar
vraagt om den Belgischen Congo of
Nederlandsch Sumatra, hoe zou men
daar dan tegenover staan? Een vier-
mogendhedenpact is beslist gevaarlijk,
omdat Engeland de ten achter ge
stelde partij zou zijn in een pact tegen
de vrijheid, en het Britsche volk zou
deze niet hebben.
De premier is overtuigd van den goeden
trouw van Mussolini en Hitier, zeide Attlee.
Laat deze dan blijken door het opgeven van
plannen tot agressie en het deelnemen aan een
conferentie tot het opbouwen van een
nieuwen Volkenbond. Het werkelijke vraag
stuk, zoo besloot Attlee. is, wat kunnen wij
doen voor de toekomst van de menschheid?
De liberale leider Sinclair, die begon met
uiting te geven aan zijn persoonlijken eerbied
voor de moedige wijze, waarop Chamberlain
de laatste weken de verantwoordelijkheid had
gedragen, betoogde, dat een politiek van ge
leidelijk terugtrekken voor de agressieve dic
tatoren. nooit den grondslag kon vormen voor
een duurzamen vrede. Ik heb zoo het voorge
voel, zeide Sinclair, dat wij nog eens den dag
zullen berouwen, waarop de Britsche regeering
den pas der vrijheid in Midden-Europa ver
kocht en de bronnen der volkeren in Oost-
Europa open legde voor den opmarsch van
Duitschland
Na Sinclair nam Eden onder toejuichingen
het woord. De oudminister verklaarde, dat
iedere burger den premier oneindig veel dank
verschuldigd is voor de oprechtheid en vast
houdendheid. die hij in de slotphaze van de
crisis gewijd heeft aan het voorkomen van
de grootste ramp. den oorlog.
Overigens achtte Eden de voorstellen van
München geen zelfbeschikking. „Er zullen niet
velen onzer zijn. hoe wij ons ook opgelucht
voelen, die niet een zeker gevoel van vernede
ring hebben ondervonden, toen wij deze voor
stellen lazen".
Spreker hoopte, dat een viermogendheden-
pact niet de buitenlandsche politiek der Brit
sche regeering zou worden. „Er is niet vol
doende reden om te trachten, Europa te or-
ganiseeren op een basis, die een der groote
mogendheden uitsluit. Verder dient het steeds
het streven van de Britsche buitenlandsche
politiek te zijn. de medewerking te verzekeren
van de kleine mogendheden in Europa aan
gezien deze mogendheden vrijwel steeds aan
de zijde van den vrede staan. Geen raad kan
In Europa volledig zijn zonder de deelneming
van alle mogendheden, zoowel groot als klein."
Samuel Hoare antwoordt de oppositie.
Aan het einde van de debatten beantwoordde
Sir Samuel Hoare de uitgeoefende critiek.
Hij zeide o.a.: Enkele dagen geleden ston
den wij op nog geen haar breedte afstand
van den grootsten rampspoed, dien de wereld
ooit gezien heeft. Sommigen in het Lagerhuis
en onder het volk geiooven, dat geen vrede I
in Europa mogelijk is en dat de oorlog onver
mijdelijk is, zoolang de dictaturen bestaan en
dat het beter zou kunnen zijn den oorlog thans
te hebben.
De conclusie van een dergelijke opvatting
is voor mij zoo ontzettend, dat ik haar niet zou
kunnen aanvaarden zoo lang er nog een vonkje
hoop bestond, dat de catastrophe nog zou
kunnen worden vermeden.
Hoare vervolgde o.a.; De oorlog is afgewend
en de vraag is: Was de prijs te hoog? Ik geef
openhartig toe, dat Tsjecho Slowakije een
vreeselijke slag heeft gekregen. Ik betreur
zeer diep de positie, waarin het gedrongen is.
De feiten waren echter te sterk en onweer
staanbaar.
Sir Samuel Hoare.
De koers, dien wij ingeslagen zijn, stelt de
Tsjechische republiek echter in staat te blij
ven leven. Ik ben niet de opvatting toegedaan,
dat een internationale garantie waardeloos
zou zijn of dat de Tsjechische republiek nood
zakelijk zwakker zal zijn. De waarborg, dien
ik overweeg zal naar ik geloof doeltreffender
zijn dan de Fransch-Tsjechische of de Rus-
sisch-Tsjechische verdragen. Ik overweeg een
garantie waaraan alle groote mogendheden
deel zullen nemen.
De debatten werden na deze rede van Sir
Samuel Hoare tot Dinsdag verdaagd.
Regeering dient een motie in.
Chamberlain, Sir John Simon en
Malcolm Macdonald hebben een mo
tie ingediend, waarin het Lagerhuis
de politiek der regeering, waardoor
een oorlog werd afgewend tijdens de
recente crisis, goedkeurt en haar
streven naar de verwerving van een
duurzamen vrede steunt.
Deze motie zal Woensdag in stemming wor
den gebracht. De algemeene debatten worden
Dinsdag voortgezet. Men verwacht, dat Woens
dagavond over de motie gestemd zal worden.
DUITSCHE TROEPEN TREKKEN
VERDER.
Het eerste deel van Egerland bezet.
EENIGE INCIDENTEN GEMELD.
Naar het oppercommando van het Duit
sehe leger meldt, hebben de troepen van over
ste-generaal Ridder von Leeb in het Sudeten
Duitsehe gebied thans sector 1 geheel be
zet. De troepen van den generaal der artille
rie Von Reichenau bereikten gisteren de lijn
RosshauptTachauPlanMarienbadUn-
tersandau—Koningsberg—Falkenau en (vlak
ten westen van de Elbe) de lijn Streckenwald-
RiegersdorfBodenbach en daarmede het
eerste deel van de bezetting van Egerland.
De troepen van overste generaal Von Bock
hebben sector 2 bezet. Tegelijkertijd zijn af-
deelingen van het luchtwapen in Eger binnen
gerukt.
Het opperbevel deelt mede, dat de troepen
onder bevel van generaal Von Reichenau om
8 uur van morgen den opmarsch over de op 3
October bereikte linie, ter bezetting van ver
dere deelen van den gebiedssector no. 3, voort
zet.
Havas meldt uit Bodenbach, dat daar Maan
dagmorgen door sirenes werd aangekondigd,
dat de stad door een Tsjechischen kapitein
aan de Duitsehe officieren was overgeleverd.
Tegelijkertijd overschredeen de Duitsehe
troepen de grens elf kilometer ten noorden
van de stad. In volmaakte orde verlieten de
Tsjechische troepen de stad en de verdedi
gingswerken. Leden van het Sudeten-Duit
sehe legioen in grijze uniform met Duitsehe
stalen helmen op en met revolvers gewapend,
reden in gerequireerde auto's door de stad.
Incidenten.
Naar mededeeling van Duitsehe militaire
zijde zoo meldt United Press hebben de
Tsjechen gisteren op Bolheemsch Krumau
met lichte artillerie, vermoedelijk flankaf-
weergeschut, gevuurd. Boheemsch Krumau
ligt in de zoogenaamde neutrale zone ten
noorden van den eersten bezettingssector. Vol
gens dezelfde bron hebben twee leden van de
internationale commissie, Strong en Baddini
(de laatste een Italiaansche majoor), die bei
den den milit. attachés van hun land zijn
toegevoegd, de zaak onderzocht. Van Tsjechi
sche zijde wordt het incident ontkend.
De commissieleden hebben de zaak daarop
onderzocht en na overleg met Berlijn toe
stemming gegeven tot de bezetting van
Krumau.
Een tweede incident deed zich voor op het
vliegveld van Eger. Zes officieren en man
schappen van het Tsjechische leger zijn daar
door Duitsehe troepen gevangen genomen.
Deze Tsjechen zouden naar het vliegveld te
ruggekeerd zijn, nadat Eger reeds ordelijk
ontruimd was. Volgens de verklaring van
Duitsehe officieren tegenover United Press
hebben de Tsjechen zich pas overgegeven,
nadat twee handgranaten in hun richting
geworpen waren. Met nadruk werd gezegd,
dat die handgranaten niet naar de Tsjechi
sche militairen, doch slechts in hun richting
geworpen zijn. De arrestanten zijn in de
dorpsgevangenis ondergebracht.
Havas verneemt voorts, dat een twintigtal
leden van het Sudeten Duitsehe vrijkorps de
arbeiderswijk van het stadje Zacler ten
Noordoosten van Trutnov heeft bezet. De
Sudeten openden het vuur uit mitrailleurs,
geweren en pistolen, twee compagniën Tsje
chen beantwoordden het vuur. Ook elders in
de stad werden schoten gelost. Het vuurge
vecht duurde drie uur, doch aan geen van
beide zijden zijn dooden gevallen.
Reuter meldt, dat ongeveer dertig Britsche
waarnemers reeds te Praag zijn aangekomen
of onderweg zijn. Het zijn allen actief die
nende officieren van leger of vloot. Hun taak
bestaat uit het verleenen van medewerking
aan de internationale commissie voor de af
bakening van de nieuwe grens en bij te dra-
gen tot de voorkoming van incidenten e. d.
Het is nog niet bekend of ook andere lan-|
den waarnemers zullen zenden.
Engelsche re„
overweegt gara^
voor 30 milli0en B
In zijn Maandagmiddag i,
gerhuis uitgesproken
heeft minister-president
het u.
Br»tsche r,
M
medegedeeld, dat de
geering overweegt, de garanti.
verleenen voor een leening
millioen pond sterling ten behnï 'J'
Tsjecho-Slowakije. Den°c«Taa
Het voorstel komt van Tsjechië
Minister Simon heeft de BatR8
land gevraagd een crediet van in n®*
pond te willen verleenen.
Chamberlain zeide, dat in Novo*-
noodzakelijke wetsvoorstellen znii®*
ingediend. 11
Hij gaf te kennen dat de kwestie
garantie van 30 millioen pond intuivi 05
andere regeeringen zou worden hiïï'?ÏK
De verhouding tusschen het bedSf
10 millioen met dat van 30 millioen m 'i:
worden vastgelegd.
VLIEGTUIG MET VIER INZITTEN
VERONGELUKT.
SAO PAULO, 1 Oct. Nabij Sao Po,-
een vliegtuig omlaag gestort. De vier :i
den zijn om het leven gekomen. Be&i'
piloot bevonden zich in het toestel h.
dent van de luchtvaai-tmaatscharou P'
en twee hooge ambtenaren van het ïï.i
van binnenlandsche zaken. (Havas).
nPOEKAMMA
WOENSDAG 5 OCTOBER
HILVERSUM I 1875 en 301 5 M
NCRV-uitzending. 6.30-7.00 Onderwin,
voor de Scheepvaart. utrwiJSlondi
8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15
ten, gramofoonmuziek. (9.30—945 nJ?
wenschen). 10.30 Morgendienst 1100 <5'
mofoonmuziek. 11.05 Cello met pianobecï
ding en gramofoonmuziek. 12.00 Berirhti
12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Het'"
Sextet en gramofoonmuziek. 2.00 Gramofï
muziek. 2.30—3.55 Solistenconcert en m
mofoonmuziek. 2.00 Gramofoonmuziek 230
3.55 Solistenconcert en gramofoonmuziek
(-°F „3;f ^ei;ichtenl: 4-°°
ziek.. 4.45 Gelukwenschen. 5.00 Voor de kinde.
ren. 5.45 Gramofoonmuziek. 6.30 Taalles en
causerie over het Binnenaanvamgsregle.
ment. 7.00 Berichten. 7.15 Gramofooi-
ziek. 7.45 Reportage, eventueel gramofooi).
muziek. 8.00 Berichten A.N.P., herhaline
S.O.S.-Berichten. 8.15 Ufcrechtsch Stedelijk
Orkest en solist. 9.15 Causerie over Boer.
haave. 9.45 Gramofoonmuziek. 10,00 Berich
ten A.N.P. 10.05 Causerie over leerbewerking
10.20 Apollokwintet. 10.45 Gymnastiekles,
11.00 Vervolg kwintetconcert. 11.30 Gramo
foonmuziek. 11.50—12.00 Schriftlezing,
HILVERSUM II, 415.5 M.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. VPRO,
6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Berich
ten.) 9.30 Causerie „Onze keuken", 10,00
Morgenwijding. 10.20 Uitzending voor Arbei
ders in de Continubedrijven. 11.40 Causerie
„Wa.t is beter, arbeid of steun?" 12,00 Gra
mofoonmuziek. 12.15 Berichten. 12,17 „Esme
ralda", en gramofoonmuziek. l.OO Orgelspel.
1.301.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Voor de
vrouw. 3.15 Voor de kinderen. 5.30 Gramo
foonmuziek. 6.00 Orgelspel. 6.30 Paedagogi-
sche causerie. 7.00 Felicitaties. 7.06 Koorzang.
7.15 Causerie „Van streven en strijden", 7.30
Causerie „De oorzaken van de werkloosheid'
8.00 Herhaling SOS-berichten, 8.03 Berichten
A.N.P. en VARA-Varia. 8.15 VARA-orkesten
solisten. 9.00 Radiotooneel. 10,00 Berichten
ANP. 10.05 Zang en orgel. 10.30 Damnieuws.
10.35 Cor Steyn's Accordeonorkest. 11.00
Eugenetische causerie. 11.30—12.00 Gramo
foonmuziek.
DROITWICH, 1500 M.
11,25—11.50 Gramofoonmuziek. 12.10 He"
BBC-Schotsch orkest. 12,50 Gramofoonmuziek
i.35—2.20 Uit Berlijn: Erich Olszewski's or
kest, het Heykwartet en pianoduo. 3,10 Wyn*
ford Reynolds en zijn Octet. 3.50 Orgels,k..
4.20—5.10 Vesper. 5.20 Gramofoonmuziek. 5.4'J
Carroll Gibbons en zijn Band. 6.20 Berichten.
6.40 Causerie „The home office". 6.55 Orgel
spel. 7.20 John Dickinson Apsley orkest, iJO
Actueele uitzending. 8.20 Gevarieerd pro
gramma. 8.20 Berichten. 9.45 Planmoor-
dracht. 9.55 Inleiding tot de volgende uitjen-
ding. 10.00 Jubileumconcert m.m.v. soibot-
koor en orkest. 10.50 Harry Evans en zijn
en solisten. 11.30 Jack Jackson en zijnBar.w
II.50—12.20 „Swing time" (Gr. pl.)
RADIO PARIS. 1648 M. t Tsn.
8.10—8.20 en 10.35 Gr.muziek. 12-35
Evrard en haar damesorkest. 3.05 Gr.
Zang. 4.20 Cello en piano. 5.20 Het in
tern-orkest. 6.20 Pianovoordracht. MS w»
mofoonmuziek. 8.50 Kamermuziek. MU
riété-programma. 10.50—11.05 Gramofoonm
ziek
KEULEN, 456 M. r-,
12,50 Omroep-Amusementsorkest. 7ou w
mofoonmuziek. 11.20 Fabrieksorkest. 12.
roeporkest. 1.30 Populair concert. 3.10 w»
foonmuziek. 3.20 Omroepkleinorkest en 1»#»
ten. 6.20—7.05 Gramofoonmuziek. ij»
Deutschlandsender. 9.50 Kunkel-kw^
solisten. 10.20—11.20 Uit Wertien: Omroep*
Amusementsorkest.,
BRUSSEL, 322 M. rn
12.20 Gramofoonmuziek. 12,50 er. uu
roepkleinorkest, 1.50-2.20 Gramofoojmu-
zoek. 5.20 Zang. 5.50 en 6.50 Grarnofo»
mbuziek. 7.20 Omroepdansorkest. o.fli
roepkleinorkest. 8.50 Vervolg concert,
Folkloristisch programma. 10.50—H-«u
roepdansorkest.
BRUSSEL, 484 M. ,,«02-
12,20 Gramofoonmuziek. 1.00 en 1.»
roeporkest. 1.50—2.20 Gramofoonmuzies.
Gramofoonmuziek. 5.35 Vioolvoordracnt.;
en 6.35 Omroeporkest. 7.05 Vervolg
7.35 Gramofoonmuziek. 8.20 Omroep
kest m.m.v. solisten. 9.20 OmroeggP
nieorkest. 10.45—11.20 Gramofocmrouz»»-
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M- j,,}
7.20 Rijksuitzending: Opening (S
Winterhulp werk. 9.20 Berichten. 9.50 w
piano.
10.05 Berichten. 10.20—11-4
Lutzkwartet en het Omroeporkest
List.
