Drie mannen en hun Noodlot
FEUILLETON
Naar nei Engesch
door
A. J. HUISMAN.
(Nadruk verboden).
49)
„Mooi werk", herhaalde Barret-t, toen
O'Malley uitgesproken was. „Ik feliciteer je.
Wat ik zeggen wil, denk je dat ,31eekneus"
en Mc Girk er ernstig aan toe waren?"
„Ik denk dat ze nu zoo langzamerhand wel
weer overeind gekomen zullen zijn".
„Zoo! En dan nog wat. Waarom vroeg je
me gisteravond of ik Julian een toelage
geef?"
O'Malley aarzelde.
„Daarover", zei hij, „had ik vanavond met
hem zelf een onderhoud. Hij heeft je iets
te vertellen. Het heeft niets met mij te
maken".
Barrett knikte, flauw glimlachend.
„Goed. Ik was al benieuwd".
„Waar naar?", vroeg O'Malley.
„Naar zijn gesprek met Mc Girk vanmor
gen", was het onbewogen antwoord.
„Deksels, hoe wist je
„Dat komt er minder op aan", onderbrak
Barrett hem bruusk. „Ik ben om twee rede
nen hierheen gekomen. De eene was om bij
zonderheden over Claudia's bevrijding te
hooren, de andere was om je te vragen, nu
je je al zooveel met deze zaak hebt bezig
gehouden er tot het einde mee door te gaan.
Ik zal hulp noodig hebben", voegde hij er
aan toe, terwijl er opeens een innemende
klank in zijn stem kwam. „En ik zou niet
weten wiens hulp ik liever had".
„Dat wil ik dolgraag", antwoordde O'Malley
met warmte. „Wil je zeggen dat je het raadsel
opgelost heb dat je er achter bent wie
dien brief met de groene inktvlek geschre
ven heeft?"
Barrett schudde het hoofd.
„Ik kan je nog niets vertellen", deelde hij
mee, „maar terwijl jij druk bezig was om
Claudia te bevrijden, heb ik ook niet stil ge
zeten. We zullen morgenavond iets definitiefs
gewaar kunnen worden. Als je met me mee
wilt gaan, wacht dan om klokslag negen uur
op den hoek van Twelfth street en Broadway
op me".
„Ik zal er zijn", antwoordde O'Malley vol
vuur. „Ik ben blij dat er schot in komt. Om
je de waarheid te zeggen, ik heb me verbonden
den brief of beter gezegd het afschrift
binnen tien dagen aan de politie te geven.
En die termijn is zoowat voorbij".
„Ja", klonk het opgewekt, „dat heb ik ge
hoord".
„Goede hemel", viel OMalley uit, „hoe
weet je dat nu weer!"
„Dat doet er niet toe", weerde hij met een
spottend lachje af. „Laat eens zien," ver
volgde hij daarop, „dat huis is in Arthur
street, nietwaar?"
„Ja", knikte de verbaasde O'Malley en
noemde toen de naam van 't dichtstbijzijn
de ondergrondstation.
Barrett nam een notitieboekje uit zijn zak
en schreef het op
.Mooi! En nu deed je beter met naar bed
te gaan; slaap zal je goed doen Ik ver
dwijn!"
„Wacht eens even! Nu is het mijn beurt!",
riep O'Malley. „Waarom hebben die schooiers
Claudia ontvoerd, weet jij dat?"
„Zeker. Zie je, O'Malley, ze wilden vat op
mij hebben om mij op de ergste manier te
treffen, juist nu. En ze probeerden haar als
onderpand en lokaas beide te gebruiken. Maar
ze zullen er voor bloeden, dat verzeker ik
je!"
Er was een grimmige vastbeslotenheid in
Barrett's stem, die weinig goeds voor de schul
digen voorspelde. O'Malley was blij dat hij
op het oogenblik niet in Mc Girk's schoenen
stond
„Nog één vraag", drong hij na een oogen
blik aan. „Heb jeheb je met Louise Ches
ter over deze zaak gesproken?"
Barrett had zich omgedraaid. En toen hij
antwoordde klonk er verdriet achter zijn
woorden.
„Ik heb miss Chester in geen15 jaar
gesproken".
„Waarom niet?", waagde OMalley te vra
gen.
Barrett bleef hoog opgericht bij de deur
staan, zwijgend en stil.
„Ik vroeg het alleen", voegde OMalley er
haastig bij, „omdat ze zoo'n goede vriendin
van mij is. En ze heeft zich zoo sympathiek
over je uitgelaten!"
„Jullie bent beiden erg vriendelijk", ant
woordde Barrett. Maar de zwakke ironie in
zijn stem kon de droefheid erin niet verhullen
„Misschien ontmoeten we elkaar nog eens".
„Ik hoop het", zei OMalley eenvoudig.
Barrett aarzelde even bij de deur. Toen
draaide hij de kruk om.
„Goedennacht", zei hij en de deur ging
zacht achter hem dicht.
Het nam O'Malley niet veel tijd om zich
uit te kleeden. Maar zijn bad duurde langer,
want hij moest den verbonden arm boven
water houden. Gedurende deze onhandige
reiniging peinsde hij na over de gebeurte
nissen van den avond. Toen hij zijn gesprek
met Barrett aan zijn geest liet voorbijtrekken,
verbaasde en amuseerde de situatie hem.
Wat een persoonlijkheid was deze man!
Ward Barrett stond in OMalley's oogen onder
verdenking en niet zonder reden. Er waren
aanwijzingen in overvloed dat hij een dief en
een moordenaar was hoewel OMalley dat
zelf niet meer geloofde en toch, als ze
samen waren, beheerschte Barrett met zijn
rustige autoriteit de situatie! En het kwam
niet bij hem OMalley op, om zich daar
tegen ook maar een seconde te verzetten. Neen
het verbaasde hem niet dat Barrett de toe
gewijde liefde van twee vrouwen als Claudia
en Louise bezat.
Even voor hij in bed stapte, sloot O'Malley
de deuren en alle vensters op een na. Hij deed
weer hetzelfde wat hij eerder gedaan had en
bond een stuk touw aan zijn wekker voor
het raam dat hij had opengelaten. Het was
niet onwaarschijnlijk dat Mc Girk vannacht
in een slecht humeur zou zijn en O'Malley
twijfelde niet langer aan de identiteit van de
mannen, die in dien emotievollen nacht
achtereenvolgens zijn kamers doorsnuffeld
hadden.
Deze verontrustende bespiegeling weerhield
OMalley echter niet om, vijf minuten nadat
hij de dekens over zich had heengetrokken,
in slaap te vallen.
Zijn nachtrust werd echter door niets ver
stoord en hij ontwaakte pas toen het klaar
lichte dag was en het zonlicht bijna verti
caal in zijn kamer scheen.
Een wilde schreeuw naar beneden had een
bezoek van zijn hospita ten gevolge. Miss
Hippy maakte hem moederlijke verwijten dat
hij den vorigen nacht niet thuis was geweest.
De belangstelling in haar gasten was wel eens
een beetje lastig, maar O'Malley, die haar
warm hart kende, had die belangstelling
eigenlijk altijd eenigszins aangemoedigd. Nu
echter toonde hij zich zeer weinig mededeel
zaam en vroeg op een toon die niet mis
verstaan kon worden, om zijn ontbijt. Miss
Hippy trok zich een beetje onwillig terug.
Voor hij zich aankleedde belde hij Claudia
op. De slaperige stem die van de andere zijde
van de lijn klonk, wees erop dat zij erg ver
moeid en nog in bed was. Ze wisselden een
morgengroet. Hij maakte juist een paar op
merkingen van meer persoonlijken aard toen
zij plotseling geamuseerd de mogelijkheid op
perde dat de telefonische misschien mee
luisterde en OMalley haastte zich naar net
eigenlijke doel van zijn gesprek.
„Ben je te moe om vandaag met my te
lunchen?", vroeg hij.
Haar antwoord kan alleen beschreven wor
den als een verontwaardigde kreet.
„Theedrinken dan?", drong hij aan.
Eerst stilte. Toen, na een pauze die hot
eeuwen scheen, kwam het op peinzenden
toon gegeven antwoord.
„Ik weet niet. Misschien kan dat wei
„Om vier uur in de Piaza?"
„Niet bepaald origineel, maar laat ik maa
ja zeggen. Maar ik moet eerst een no
koopen. Ik hem m'n lievelingshoed in Broo ya
achtergelaten, je weet waar".
„Ik wou dat ik hem gezien hl
je zeker buitengewoon".
„Je hebt hem gezien. Bij de thee. tn
hebt er geen woord over gezegd!"
„O ja, ik herinner het me", loog
„Het was een schatje, maar ik kees erg
anders naar". „„i
„Je denkt natuurlijk dat ik vraj51
„Waar naar dan?", maar dat doe ik
lachte Claudia. „Geef me een bescnrijvws
van den hoed!" ,tev
„Maar lieve deugd!", kreunde OJ»
„dat beteekent dat we tegen etenstijd no0
in de Plaza zijn!"
„Waarom niet? O' hoe durf je.
Éen klik van de telefoon volgde,
stilte. vviir pn
O'Malley weifelde, grinnikte geluïBS
legde den hoorn neer.
(Wordt vervoled).
Door de Kon. Militaire Sportvereeniging werd Donderdag te 's Hertogen.
bosch een zgn. „dubbele cross country" georganiseerd, waaraan zoowel door
ruiters als door motorrijders kon worden deelgenomen
In de omgeving van Oirschot is Donderdag de traditioneele
St. Hubertus-jacht gehouden. De stoet op weg naar het
jachtterrein
De Haagsche Dierentuin werd Donderdag verrijkt met een aantal krokodillen
welke uit Ned. Indië afkomstig zijn. De reptielen in hun nieuwe verblijf.
Het Amerikaansche marinevaartuig
„Sampson arriveerde Donderdag voor
een bezoek van eenige dagen in de
haven van Amsterdam. De „Sampson"
aan den steiger van de Holland
Amerika Lijn
Militaire belangstelling op de .Lubeta' te Amsterdam voor de ver- Te N.euw Tonge (Z.) ,s thans de u,en-campagne m vollen ganS. - Na hel
dedigingsmiddelen, waarvan burgers bij luchtaanvallen gebruik kun- -'«en der "'en met behulp van de sorteermachine, worden ie ter
nen maken zendln9 Sereed gemaakt
Koningin-weduwe Mary van Engeland bracht deze
week een bezoek aan de tentoonstelling van het
werk van oorlogs-invaliden in het „Imperial Institute"
te Londen
V
Na den warenhuisbrand te
Marseille. Nog steeds is de
brandweer bezig met het
zoeken naar slachtoffers
Aan den voet van het standbeeld van
Thorbecke, wiens Grondwet juist 90
jaar geleden in werking trad, werd
Donderdag te Amsterdam een krans
gelegd
