HET NIEUWE AVONDBLAD
Groot karwei bij de Hoogovens
IJMUIDEN AMSTERDAM v.v.
Botvangst.
MEDEDEELING!
VELSEN
JAARCANG NO. 9
VRIJDAG 11 NOVEMBER '38
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN per week 12Va ets., per
maand 52% cents, per kwartaal 1.55. Geen
Incassokosten. Losse nummers3 cents,
gantoor Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
POSTGIRO 310791.
rratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.—, overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet of oog ƒ200.—, beide leden duim f 100.—één lid duim ƒ50.—, alle leden wijsvinger ƒ60
Sn of twee leden wijsvinger f 25.—, alle leden anderen vinger ƒ15.—, één of twee leden anderen vinger ƒ5.—, arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk ƒ15.—, polsbreuk 15.—Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz'
f*™— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart; tot een maximum van ƒ2000.—, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
IJMUIDEN
In verband met de uitbreiding der
salpeterzuurfabriek
Men is nu eenmaal gewend dat op het
Hoogovenbedriif niet met onsjes en half
onsjes gewerkt wordt. Bij een wande
ling over de terreinen wordt men dan
ook steeds weer getroffen door de enor
me afmetingen van gebouwen, werk
tuigen enz. van dit moderne grootbe
drijf. Behalve dan misschien in de la
boratoria, meet men daar veel meer met
tonnen. Tonnen erts en cokes verdwij
nen dagelijks in den muil van de hoog
ovens, tonnen ijzer vloeien door de go
ten naar de giethallen, kranen met een
hefvermogen van tientallen tonnen ver
voeren zware lasten van de eene plaats
naar de andere.
Lange Jan van de Salpeterzuurfabriek op het
hoogoventerrein.
Zwaar en groot is ook alles, wat behoort tot de
salpeterzuurfabriek, die men kan vinden nabij
den oever van de nog niet voltooide Staalha-
ven. De leek begrijpt natuurlijk, dat in deze fa
briek salpeterzuur gemaakt wordt, maar voorts
zal hij heel weinig begrijpen, wat al die hooge
ijzeren of stalen cylinders en al die pijpen be-
teekenen. Maar hij zal ongetwijfeld onder den
indruk komen van deze gevaarten.
Er wordt op vele plaatsen op de enorme ter
reinen van 't hoogovenbedrijf gebouwd. Ook bij
de salpeterzuurfabriek, in verband met het feit,
dat de capaciteit dezer fabriek zal worden ver
dubbeld.
Begin April werd met de noodige verbouwing
begonnen. In verband met deze uitbreiding
moest een groote koeler, die in den weg stond,
verplaatst worden, wat niet zoo eenvoudig was,
want deze koeler woog niet minder dan 17000
K.G, En voorts moesten nog drie stalen torens
gebouwd worden.
Het werk is nu zoover gevorderd, dat
deze torens, die in Amsterdam gemaakt
werden, spoedig verwacht kunnen wor-
I
Oefening van de Burgerwacht.
uOpstandige elementen" moesten
bedwongen worden.
De Vrijwillige Burgerwacht Haarlem en De
Velser Burgerwacht hielden gisteravond in
Velserbeek en omgeving een gecombineerde
avond-oefening onder leiding van den com
mandant den heer P. IJtsma. De oefening, die
werd bijgewoond door burgemeester en me
vrouw Kwint had een vlot verloop.
De oefenstof was als volgt:
Is Velserbeek waren „opstandige elementen",
die door de Velser Burgerwacht zijn opgespoord
es gevangen genomen. Hierbij zijn 12 burger-
wachters gewond, die zijn ondergebracht in
de hulpverbandplaats, waartoe als zoodanig de
garage in Velserbeek is ingericht. Deze ge
wonden moeten onder gewapende leiding wor
den vervoerd naar de hoofdverbandplaats, zich
bevindende in de boerderij van den heer van
der Sluijs. Deze hoofdverbandplaats staat
onder beveiliging van de Vrijwillige Burger
wacht Haarlem.
Door ingekomen berichten is het bekend ge
worden, dat door opstandige elementen (een
«deeling van de Velser Burgerwacht), een
b°2isg zal worden aangewend, de hoofdver
bandplaats te overrompelen.
De hoofd- en hulpverbandplaatsen werden
bezet door vrouwelijke E.H.B.O.-leden, Haar
lem onder leiding van den E.H.B.O.-instruc-
teur A. P. Bakker van de Velser Burgerwacht.
De bescherming van de hoofdverbandplaats
geschiedde door leden van de Vrijwillige Bur
gerwacht Haarlem, onder leiding van ploeg-
wmmandant Boosaans.
den. Ze wegen natuurlijk eenige tien
duizenden kilos per stuk.
Het transport belooft interessant te worden.
Ze worden niet over den weg, maar door het
Noordzeekanaal naar IJmuiden vervoerd, drij
vende achter een sleepboot. Zoo worden ze naar
de Staalhaven gesleept, waar ze op den wal ge
haald moeten worden.
Voor dit doel heeft men een meer dan 40 M.
hoogen ijzeren hijschmast langs het talud opge
steld. Over den afstand van het water naar dit
talud is een sleepheUing gebouwd, waarover de
torens naar het talud getrokken worden. Zijn
ze daar aangekomen, dan moeten ze met behulp
van den hijschtoren worden opgeheschen en op
de zware fundeeringen worden geplaatst.
Het wordt een moeilijk karwei, waarbij voor
zichtig gewerkt moet worden. Want de torens
zijn niet alleen heel zwaar, ze zijn ook heel
duur, want ze zijn vervaardigd van niet-roestend
staal, dat ongeveer tienmaal zoo duur is als het
gewone staal.
Op het plaatje ziet men den enormen hijsch
toren met daarnaast een in aanbouw zijnde sta
len bouwstelling, die reeds een hoogte heeft van
24 M.
Thalia vertoont:
„Hollywood Hotel" en
„Bokser tegen wil en dank".
De directie van Thalia heeft ook deze week
weer gezorgd voor een zeer goed programma,
Als eerste hoofdfilm komt op het doek
„Hollywood Hotel" met veel bekende namen
waarvan wij o.a. noemen Dick Powell, Glenda
Farrell, Hugh Herbert, Rosemary Lane, Benny
Goodman, Edgar Kennedy.
Het verhaal begint als de beroemde leider
van het Swing-Orkest Benny Goodman met
zijn boys op het vliegveld van Kansas City
afscheid nemen van één van de leden van
deze band, Ronnie Bowers, den zanger en
saxophonist, die naar Hollywood vertrekt,
omdat hij een filmcontract gekregen heeft
Als Ronnie op het vliegveld van Hollywood
arriveert, wordt hij begroet door Bernie Wal
ton, den publicity-man van de „All-Star
Film", die hem naar het befaamde Hollywood
Hotel dirigeert.
Op een andere plaats in dit hotel heeft de
temperamentrijke ster Mona Marshall, ruzie
gemaakt met de directie der All-Star Films,
Haar vader Chester Marshall, die allesbehalve
geheelonthouder is en haar eenigszins achter
lijk zusje -Dot, doen alles om haar in haar
kuren te stijven. Evenmin laat haar tegen
speler Alexander Duprey iets na 0111 haar
dwaasheden aan te wakkeren. Het resultaat is,
dat Mona niet meer spelen wil en weigert met
dat zij niet meer spelen wil en weigert met
Duprey dien avond te verschijnen bij de
première van haar jongste film.
Faulkin en Bernie Walton engageeren als
eenige uitkomst Mona's „double", Virginia
Stanton, om in gezelschap van Ronnie Bowers
dien avond de première bij te wonen. Ronnie
weet echter niet, dat 't Virginia Stanton en
niet Mona Marshall is, die hij begeleidt.
Bernie Walton laat Virginia zich kleeden in
Mona's woning, nu laatstgenoemde in haar
boosheid naar Santa Barbara is gevlucht.
Niets wordt bemerkt van het bedrog en de
première wordt uitbundig gerecenseerd in de
ochtendbladen, waar de gramstorige ster haar
portret naast dat van Ronnie Bowers afge
drukt ziet. Dus keert zij met spoed naar Hol
lywood terug-, veegt Faulkin den mantel uit
en dwingt hem Ronnie's contract te ver
breken, onder bedreiging, dat noch zij, noch
Duprey ooit meer in All-Star Pictures zullen
optreden.
Zeer ontmoedigd zou Ronnie Hollywood
hebben verlaten, indien niet de fotograaf
Fuzzy, dien hij eerder leerde kennen, hem een
riem onder het hart had gestoken door hem
voor te stellen als zijn impressario op te tre
den en hem een betrekking bij de film te be
zorgen.
Hoewel Fuzzy in minder dan geen tijd a)
zijn geld aan dit doel spendeert, slaagt Ronnie
bij geen der film-producers en ten einde raad
zijn zij gedwongen een betrekking te aan
vaarden in een eethuis.
Hier wordt Ronnie's goede stem opgemerkt
door een regisseur van de All-Star, met het
resultaat, dat hij in Mona Marshall en Alexan
der Duprey's nieuwe film de liedjes doubleert
welke deze laatste heet te zingen.
De film heeft een groot succes, maar Ronnie
kan de idee, dat een ander gebruik maakt
van zijn stem niet langer verdragen en ver
laat de studio. Doch bij een optreden van
Duprey in het Hollywood Hotel bij een radio
uitzending, heeft de All-Star Ronnie's stem
wederom noodig.
De publicity-manager weet, dat Virginia
en Bowers op elkaar verliefd zijn en haalt het
jonge meisje over zijn adres mede te deelen,
hetwelk zij doet, onder voorwaarde, dat den
zanger een flink salaris zal worden betaald.
Door een list slagen zij er in Ronnie inplaats
van Duprey in levenden lijve te laten optre
den, waardoor de toekomst van onzen held
wordt verzekerd, een toekomst, welke hij slui
ten zal naast Mona Marshall's „doublé", aan
wie hij veel te danken heeft.
Als tweede hoofdfilm vertoont Thalia „Bok-
(Aan onze Noordzeekust is de bot
vangst op het oogenblik zeer groot
en voordeelig).
Van dit feit zijn we ons bewust,
De visscher, nu als in 't verleden,
Staat aan de vaderlandsche kust
Vaak voor een zee van moeilijkheden.
Al vaart hij wel, zijn welvaart is,
Maar zelden als hij 't zou verlangen,
Zij wordt meest duur betaald, de visch,
Die zich nog in zijn net laat vangen.
Maar soms komt er een fraaie kans,
Dat hij zijn visc'nlust bot kan vieren,
Zoo met de bot aan bod als thans.
Dan kan de vischvangst botweg tieren.
Dan vaart hij uit met nieuwen moed,
Om netjes 't zeebed af te dreggen,
Dan kan hij, en het doet hem goed,
Ook botje weer bij botje leggen.
Hij voelt zich weer een ander man,
Als eens de zorgen niet zoo kwellen,
En als hij trotsch verklaren kan:
Je kunt mijn botten niet meer tellen.
Hij is de eenige per slot,
Die zich niet beter kan verlangen,
Dan dat hij als zijn aarasche lot,
Voortdurend zoo maar bot mag vangen.
P. GASUS.
De Directie der N.V. Autobus Expl.
„STORMVOGELS" maakt hiermede aan
haar cliëntèle bekend, dat de autobus
dienst
TOT NADER ORDER KAN WORDEN
VOORTGEZET.
Rijdt dus nog steeds per STORMVOGELS
DIENST naar AMSTERDAM.
Enkele reis 30 ets. Retour 50 ets.
ZEGT HET VOORTi ZEGT HET VOORT!
(Adv. Ingez. Med.)
ser tegen wil en dank", de sterkste boksfilm
uit de laatste jaren met den steeds meer op
den voorgrond tredenden Wayne Morris in de
hoofdrol.
Rex Theater vertoont:
Helene Willfuer en
„Geheimen van Filmland".
Het beroemde boek van Vicki Baum; „Chem.
Stud. Helene Willfuer" werd door Jean Bénoit-
Lévy, beroemd geworden idoor „De Bewaar
school" verfilmd. Met Madeleine Renaud, Con
stant Remy en Jean Louis Barrault in de
hoofdrollen werd het een meesterstuk der
filmkunst.
Hieronder volgt de korte inhoud.
Helene Willfuer, studente in de chemie, keert
terug naar de universiteit, nadat zij aan het
sterfbed van haar vader was geroepen. Zij is
arm en moet zoo snel mogelijk haar docto
raal examen halen, om in haar levensonder
houd te voorzien. Door professor Amboise
wordt zij tijdens haar studie aangesteld als
assistente op gering salaris, om haar in den
zwaren strijd om het bestaan te steunen. Am
boise, een talentvol geleerde, die zich als
levenstaak het zoeken naar de kanker-bacil
heeft gesteld, is in veler oogen een bruut, doch
in wezen een warmvoelende, ongelukkige man,
die door zijn jonge vrouw welke zang-aspira
ties heeft, veronachtzaamd en niet begrepen
wordt.
Helene onderhoudt vriendschap met e'en
medisch student Pierre Regnier, een jongeman
met uitgesproken musicaal talent, doch met
hevigen afkeer van de medische studie. De
vriendschap groeit allengs tot een intiemere
verhouding bevorderd door den innerlijken
strijd, dien Pierre moet voeren en waarin
Hélène hem moreel steunt. Op haar aandrin
gen schrijft hij zijn vader, een dorpsdokter
dat hij van de medische studie afziet en naar
het conservatorium wil. Zijn vader komt hem
opzoeken en overtuigt hem van de noodzaak,
zijn studies te voltooien om hem op te vol
gen daar hij ongeneeslijk ziek is en nog maar
enkele jaren kan leven. Langzaam rijpt bij
Pierre het idee van zelfmoord. Hij is te zwak
0111 zijn vader te weerstreven, maar hij heeft
een onoverwinnelijken afkeer van de medische
studie en hij voelt dat hij nooit zijn doctoraal
zal halen. Bij het eerste examen zakt hij en
zijn zelfmoordgedachte neemt vasteren vorm
aan. Hij kan niet opnieuw beginnen. Hij be
weegt Hélène er toe een dag met hem naar
buiten te gaan, één dag alles te vergeten. Dan
probeert hij haar over te halen met hem
samen afscheid van het leven te nemen, doch
als zij zich krachtig tegen dit „laffe" voor
nemen verzet en hem ook van zijn rampzalig
idee tracht af te brengen, blijkt haar, dat hij
zichzelf reeds een doodelijke injectie heeft
toegebracht. Hélène is gebroken, niet alleen
blijkt haar verhouding met Pierre niet zonder
gevolgen te zijn gebleven, maar zij wordt bo
vendien nog gearresteerd, verdacht van moord
op Pierre.
Dank zij de tusschenkomst van Amboise,
die veel sympathie voor zijn leerlinge en as
sistente heeft, wordt zij spoedig weer vrij ge
laten. Amboise zelf is een eenzelvig man ge
worden. Zijn vrouw heeft hem verlaten „om
haar roeping voor de kunst" te volgen en hij
kan haar niet vergeten. Zij is ook de indirecte
oorzaak van een „half vrijwillig" ongeluk op
het laboratorium, waardoor Amboise geïnfec
teerd wordt met slangengif. Langen tijd is
zijn leven in gevaar doch eindelijk herstelt
hij. Niettemin wil hij zijn colleges niet her
vatten, hij wil zijn vrouw nareizen, probeeren
haar terug te winnen. Hélène. inmiddels moe
der geworden, heeft glansrijk haar doctoraal
gehaald. Zij hoort van het voornemen van
Amboise om de Faculteit vaarwel te zeggen
„voor een vrouw die hem voor den gek houdt".
Zij bezweert hem, terwille van zijn kanker
onderzoekingen, dit voornemen op te geven.
Haar pleidooi heeft inderdaad succes, dich
Amboise kan niet meer alleen leven, hij heeft
niet den moed alleen te beginnen, hij smeekt
Hélène om bij hem te blijven. Het leven heeft
hen beiden niet gespaard. Laten zij samen
opnieuw beginnen. En Hélène stemt toe.
„Geheimen van Filmland" is de tweede
hoofdfilm van dit interessante Rex-program-
ma.
Concert kinderkoor „Klimop".
Medewerking van „Nieuw Hosanna".
Het Chr. kinderkoor „Klimop", de onderaf-?
deeling van het Chr. gemengde koor „Nieuw
Hosanna" gaf met medewerking van laatstge
noemd ensemble een concert in het Ned. Herv.
Vereenigingsgebouw aan de Kalverstraat. Voor
deze Donderdagavond-uitvoering bestond een
bemoedigend groote belangstelling, zoodat de
voorzitter, de heer H. Geerlofs, zijn openings
woord tot een zoo goed als geheel gevulde zaal
kon richten. Terecht mocht hij daar zijn vol
doening over uitspreken.
De leiding had trouwens door een zeer lagen
toegangsprijs het bezoek der belangstellenden
gemakkelijk gemaakt. Spr. wees er in zijn ope
ningsrede eveneens terecht op, dat er juist in
dezen tijd volop reden bestaat tot zingen daar
men in ons land vrij voor zijn of haar overtui
ging mag uitkomen.
Met het stemmingslied Troost van Palmer
openden de kleine zangers en zangeressen, die
in Klimop een keurig koor vormen. Dit bleek
wel in 't bijzonder in het alleraardigst uitge
voerde Holland van Abt en Cath. van Rennes'
„Als de winter vlucht", die door hun meer
stemmigheid een verdienstelijken indruk maak
ten.
Vlot en frisch klonken Lente, Ruim Baan en
Marschliedje. De heer Wiersma heeft terecht al
tijd een willig oor gehad voor de charmes van
de componiste van het kinderlied Cath. van
Rennes. En als vertolker van het kinderlied
heeft de heer Wiersma met zijn kleuters, groote
en kleine, reeds vele malen getoond, dat hij de
opgaven ter dege weet in te studeeren. Dat
hoorden we ditmaal weer eens in het Ruün
Baan, zoo uitstekend van rhythme, dynamiek,
uitspraak, klank en zuiverheid.
De cantate Lentesprookje van Wettig Weissen-
born had m.i. wat meer tempo kunnen verdra
gen. Ook hadden de Klimoppers neiging tot zak
ken, wat men van Klim-op geenszins mag ver
wachten. Maar daar is het nu eenmaal een kin
derkoor voor. Ook al is alles nog zoo goed voor
bereid, het blijft onberekenbaar.
De jongens gaven nog een amusanten boe
rendans ten beste.
Rietje van Es begeleidde den kleinen Henk
Peereboom zeer goed bij zijn zang. Henk heeft
als debutantje zijn versjes keurig gezongen. En
van het opgetogen publiek waren de ach's, oh's
en eenig's niet van de lucht. Hij heeft het
heusch wel verdiend ook, want het was aller
aardigst.
Mej. G. Schaap, de pianiste van het kinder
koor mocht voor haar meedwerken een fraaie
tuil bloemen ontvangen.
Van Jac. Dalcroze, de bekende componist van
kinderzangspelletjes zagen en hoorden we Het
Bijtje en Sneeuwprinsesje door de meisjes uit
gevoerd en die zeer in den smaak vielen.
Nieuw Hosanna zong een tweetal liederen van
Kools, Ontwaken en Geestelijk Lied. Het koor,
dat vergissen we ons niet, belangrijk uitgebreid
is sinds het vorige jaar, toonde vrij vast op "toon
te zingen. Met dat al waren deze werkjes nog
niet „uit de verf", we hoorden de stemmen nog
te veel afzonderlijk, maar de zoo vereischte ho
mogene klank zal met ijverig studeeren er wel
komen. Met nog „nieuwe" stemmen valt het niet
direct mee het wel zoo te krijgen als de dirigent
het zou willen hebben. Nu de dames in aantal
zoo vooruitgaan mogen de heeren niet in de ver
drukking komen. We weten, dat de heer Wiersma
een zorgvuldig afwegen van klankvolume best
toevertrouwd is, maar dat neemt niet weg, dat
het corps heeren een uitbreiding in getal te
stade zou komen.
De zangers deden hun uiterste best, maar het
vrouwenkoor was in de meerderheid.
Het inspireerende Wereldvrede van Hendrik
Altink was goed ingestudeerd; men had er on
getwijfeld vroeger ter dege aangewerkt. Nieuw
Hosanna was er zeer gelukkig in; er werden
mooie pianissimi gemaakt en over het geheel
beschaafd gezongen. En scherp op den dirigent
gelet! Ook was de klank van het geheel beter.
Dit was eveneens het geval in Olman's Ellen,
dat de dames keurig inzetten. Fraai klonken de
sopranen, waarbij de alten niet achter bleven.
Ook de heeren deden zich hier van hun beste
zijde kennen; jammer, dat zij in het solistische
gedeelte te kort schoten in volume. en
Het slot was een gelukkig staaltje van stevi-
gen koorzang.
W.
Dick Powell en Rosemary Lane.
(Thalia Theater, IJmuiden.)
In Bioscoop „De Pont"
„Orkaan" en „De Zesdaagsche".
Orkaan veroorzaakte een orkaan in de we
reld der bioscoopbezoekers. Overal waar deze
film vertoond werd liep het storm naar de
theaters, vooral dank zij de Terangi van Joh.
Hall en de Maraima van Dorothy Lamour.
Hieronder volgt in het kort de inhoud:
Het is een feestdag op het eiland Manukura
in de Zuidzee.
Nagle's schoener is juist binnengevallen en
dat beteekent voor Marama, de dochter van
het stamhoofd, dat zij nu zal trouwen met
Terangi, den eersten stuurman aan boord. In
't residentshuis geeft administrateur De Laage
met zijn vrouw het gebruikelijke diner, waar
aan Dr. Kersaint, Vader Paul, de priester van
het eiland en kapitein Nagle deelnemen. De
Laage is een man, die al zijn persoonlijke ge
voelens onderdrukt om alleen volgens de stren
ge regels der Fransche wet te leven. Zijn
vrouw, die de inboorlingen beter begrijpt,
wendt steeds haar invloed aan om haar man
zachter te stemmen, daarbij altijd gehol
pen door den openhartigen Dr. Kersaint en
Vader Paul.
Terangi en Marama worden door Vader Paul
in den echt verbonden, maar na een paar da
gen moet Terangi weer met kapitein Nagle
mee naar Tahiti. En daar gebeurt iets, dat
een schaduw werpt op het onbezorgde leven
van den jongen zeeman.
In een café in Tahiti slaat hij een dronken
blanke, die hem 'tartte, neer. Dit zou niets be-
teekend hebben, als deze blanke niet eenigen
politieken invloed achter zich had, waardoor
Terangi vrij zwaar gestraft wordt met zes
maanden dwangarbeid. Kapitein Nagle, die al
les in het werk gesteld heeft om gratie voor
Terangi te krijgen, drukt hem op het hart
zich goed te gedragen, want hij weet hoe
vreeselijk gevangenisstraf voor de in vrijheid
opgegroeide eilandbewoners is.
Als Terangi bij zijn dwangarbeid op ze
keren dag den schoener weerziet, kan hij zich
niet bedwingen, springt in zee en zwemt het
schip achterna. De bemanning merkt hem
niet op en Terangi komt uitgeput" weer aan
land, maar hij wordt weer gegrepen. Zijn
straf wordt verzwaard en weer ontsnapt
Terangi. De gevangenismuren kunnen hem
niet houden. Zijn straf wordt steeds grooter,
maar telkens ontsnapt hij weer. Bij zijn laat
ste poging doodt hij, zonder het te weten, een
bewaarder, maar thans vlucht hij in een klei
ne kano en zet koers naar het op 600 mijl ge
legen eiland Manukura.
Op Manukura sympathiseert iedereen met
Terangi, behalve De Laage, die zijn invloed
niet wil laten gelden om Terangi verlichting
van straf te bezorgen.
Uitgeput wordt de vluchteling door Vader
Paul en een kleinen jongen, Mako opgepikt.
Vader Paul zet hem op Matu Tonga af, omdat
hij weet, dat Marama en haar dochtertje Tita
daar zijn. Terangi is weer hereenigd met zijn
vrouw, maar den volgenden dag reeds komt
zijn schoonvader waarschuwen, dat hij weg
moet, voordat De Laage iets te weten komt.
De groote zeilkano van het stamhoofd zal vol
geladen worden met eetwaren. Marama zal
haar naar Terangi brengen en dan zullen bei
den naar een ander onbewoond eiland ver-
In den nacht wordt de kano geladen, maar
De Laage, die door den opkomenden wind
wakker geworden is, betrapt den kleinen
Mako en neemt hem mee naar Vader Paul.
En van nu af begint de orkaan en daar
mede ook de heldendaad van Terangi.
Vader Paul heeft zijn volgelingen om zich
heen verzameld in zijn kerkje. Terangi
heeft vrouw en kind aan een machtigen pa-
rau-boom gebonden en dringt dan de kerk
binnen om Vader Paul te redden. Maar de
priester gelooft, dat de kerk het wel zal
houden en wil bij zijn volgelingen blijven. Wel
vertrouwt hij mevrouw De Laage aan Terangi
toe. Steeds heviger wordt de orkaan en
steeds hooger komen de golven, tot het zwij
gen van de klok aangeeft, dat de kerk uit el
kaar gebeukt en verzwolgen is. De parau-boom
van Terangi wordt uit den grond gerukt en
in zee geslingerd, waar zij blijft drijven, tot
de storm uitgewoed is. Dan kan Terangi de
aan hem toevertrouwde vrouwen op een
eilandje in veiligheid brengen. De schoener
van kapitein Nagle is een drijvend wrak,
maar de motoren werken nog en De Laage
haast zich naar Manukura daar hij in doods
angst verkeert over het lot van zijn vrouw. Hij
vindt daar den dokter, die in een boot ge
spaard bleef, maar die niets van mevrouw De
Laage afweet.. De Laage gaat weer aan
boord om alle eilanden af te zoeken Op één
ervan ziet hij een rookwolk. Het is Terangi's
sein om de boot te signaleeren.
Teringi zelf wacht echter De Laage niet af.
Met vrouw en kind vaart hij in een gevon
den kano weg. De Laage ziet op het strand
voetsporen en door zijn kijker ziet hij in de
verte Terangi met de zijnen vluchten. Maar
na een diepen zelfstrijd geeft hij ditmaal zijn
vrouw gelijk, als zij opmerkt, dat het maar een
drijvende boomstam is.
Zoo kan eindelijk de opgejaagde Terangi
rust vinden
De tweede hoofdfilm is van een minder ern-
stigen aard: „De Zesdaagsche" met Joa
Brouwn. Dat is vast geen drama.
